ေမလ ၂၂ ရက္ေန႔
ဘုရားသခင္တတ္နိုင္တယ္(၃)
“မယ္ေတာ္ကလည္း၊ သူေစခိုင္းသမၽွတို႔ကို ျပဳၾကေလာ့ဟု အေစခံတို႔အားဆိုေလ၏။-” ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၂:၅
ကိုယ္ဘာမွ မတတ္နိုင္ေတာ့ တဲ့အခ်ိန္၊မလုပ္နိုင္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာ ဘုရားအေပၚမွာ ထားတဲ့သေဘာ ထား အစစ္အမွန္ ေပၚလာတယ္။ ဘုရားတတ္နိုင္တယ္ဆိုၿပီး ယုံၾကည္စိတ္ခ်တဲ့သူက ဘယ္လို အခ်ိန္မ်ိဳးမွာမဆိုစိတ္ဓါတ္မက်ဘူး။ သင့္ဆီမွာနည္းလမ္းမရွိေတာ့ေပမယ့္ ဘုရားဆီမွာမရွိတာမွမဟုတ္တာ။ ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ေပမယ့္ ဘုရားက မသိတာမဟုတ္ဘူး။ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာမဆို ဘုရားတတ္နိုင္တယ္ လုပ္နိုင္ေသးတယ္လို႔ ယုံပါ။
မဂၤလာေဆာင္ပြဲမွာ စပ်စ္ရည္ကုန္ေတာ့ မာရိက ပြဲအုပ္ဆီကိုသြားမေျပာဘူး။ သူအားကိုးတာ ပြဲအုပ္မဟုတ္ သလိုပြဲအုပ္ဆီမွာလည္း အေျဖမရွိဘူးဆိုတာသိတယ္၊ ပြဲအုပ္ က ရွိတဲ့အရာကိုဘဲ အေကာင္းဆုံး စီမံခန႔္ခြဲနိုင္တာ မရွိတဲ့အရာကိုေတာ့ ရွိလာေအာင္သူမလုပ္နိုင္ဘူး။ သခင္ေယရွုကေတာ့ ရွိတဲ့အရာကိုဘဲ စီမံခန႔္ခြဲတတ္တာမဟုတ္ဘူး မရွိတဲ့အရာေတြကိုေတာင္ ရွိလာေအာင္ လုပ္နိုင္တယ္ဆိုတာကိုသူယုံတယ္။
သခင္ေယရွုဆီကို ေျပာၿပီးတဲ့အခါမွာလည္းသူ႔ဆုံးျဖတ္ခ်က္က ရွင္းတယ္။ သူခိုင္းတာအကုန္လုပ္မယ္။တခ်ိဳ႕က ဘုရားတတ္နိုင္တယ္ ယုံေပမယ့္ သူေျပာတဲ့အတိုင္းေတာ့လုပ္ဖို႔ ပ်က္ကြက္တယ္။ ဘုရားတတ္နိုင္ျခင္းကို ျမင္ရဖို႔ သူေျပာသမၽွကို လုပ္ရဲဖို႔ လုပ္နိုင္ဖို႔လိုတယ္။ ဘုရားရဲ့တတ္နိုင္ ျခင္းကို မာရိျမင္ေတြ႕ရတယ္ဆိုတာ သူေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္ၿပီး တဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာပါ။ သူေျပာတဲ့အတိုင္းမလုပ္ပဲ တတ္နိုင္ျခင္း တန္ခိုးေတာ္ကို အသက္တာမွာျမင္ေတြ႕ရဖို႔ မလြယ္ဘူး။
ေမလ ၂၁ ရက္ေန႔
ဘုရားသခင္တတ္နိုင္တယ္(၂)
“ကိုယ္ေတာ္ကလည္း၊ လူမတတ္နိုင္ေသာအမွုကို ဘုရားသခင္တတ္နိုင္ေတာ္မူသည္ဟု မိန့္ေတာ္မူ၏။” ရွင္လုကာခရစ္ဝင္က်မ္း ၁၈:၂၇
လူ႔ရဲ့တတ္နိုင္ျခင္္း၊ လုပ္နိုင္ျခင္းက အကန့္အသတ္ရွိတယ္။ လူ႔ရဲ့အစြမ္းအစနဲ႔အသက္ရွင္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ကန့္သတ္ခ်က္ေတြကိုေက်ာ္လြန္နိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ အကန့္အသတ္ေတြေအာက္မွာရွင္သန္ေနတဲ့ သူတိုင္းဟာ သူမ်ားလုပ္နိုင္သေလာက္၊ သူမ်ား ဘဝမွာျဖစ္သေလာက္ဘဲ ကိုယ့္ဘဝမွာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အဲ့ဒီထက္ေက်ာ္လြန္ၿပီးေတာ့ဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ့္အသက္တာမွာ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဘဝမွာ တစ္ခါဘဲ ရွင္သန္ရမွာ ဘာေၾကာင့္ သူမ်ား လုပ္သေလာက္ဘဲ လုပ္ၿပီးေတာ့ကုန္ဆုံးဖို႔ ဆႏၵမရွိပါနဲ႔။ ကန့္သတ္ခ်က္ေတြကို ေက်ာ္လြန္ၿပီးရွင္သန္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဘုရားရဲ့တတ္နိုင္ျခင္းကို ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႔ ရွင္သန္ဖို႔လိုတယ္။
အာျဗဟံဟာသူ႔အစြမ္းအစႏွင့္ ဘယ္လိုမွ မေက်ာ္ နိုင္တဲ့ အကန့္အသတ္ကို ဘုရားသခင္ကိုယုံၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ေက်ာ္လြန္ေစခဲ့တယ္။ ဣဇါက္ဟာ ယုံၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ အစာေခါင္းပါးျခင္း ကာလမွာ အကန့္အသတ္ေတြကိုေက်ာ္ၿပီးေတာ့ အဆတစ္ရာ တိုးပြါးျခင္းထဲကို ေျခခ်နိုင္ခဲ့တယ္။ ယာကုပ္ဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ အလွည့္ခံစားခံရေပမယ့္ သူဟာ မက်႐ူံး မဆုတ္ယုတ္သြားဘဲ အလြန္တိုးပြါးခဲ့တယ္။ ေယာသပ္ဟာ အိမ္မက္ဖ်က္ဆီးတဲ့သူေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတြ႕ရေပမယ့္ အကန့္အသတ္ေတြကို ေက်ာ္လြန္ၿပီးေတာ့ မျဖစ္နိုင္ျခင္း၊ မတတ္နိုင္ျခင္းေတြကို ေက်ာ္လြန္ခဲ့တယ္။ ကိုယ့္အစြမ္းအစနဲ႔ဘဲ ရွင္သန္ရင္ ကိုယ္လုပ္နိုင္ သေလာက္ဘဲ အသက္တာမွာျဖစ္လာမယ္ ဘုရားတတ္စြမ္းနိုင္ျခင္းႏွင့္သြားမယ္ဆိုရင္ အကန့္အသတ္ ေတြကိုေက်ာ္လြန္ၿပီးေတာ့ မျဖစ္နိုင္တာေတြ အကုန္ျဖစ္လာမယ္။
ေမလ ၂၀ ရက္ေန႔
ဘုရားသခင္တတ္နိုင္တယ္
“ဘုရားသခင္ တတ္နိုင္ေတာ္မမူေသာအမွု မရွိဟု ေျပာဆိုလၽွင္၊-” ရွင္လုကာခရစ္ဝင္ ၁:၃၇
စိတ္ပ်က္ျခင္း၊ အားငယ္ျခင္းေတြက ဘယ္ကေန ျမစ္ဖ်ားခံလာတာလဲ? မတတ္နိုင္တဲ့အရာေတြကို စဥ္းစားေတြးေခၚလိုက္တိုင္း၊ မျဖစ္နိုင္တဲ့အရာေတြကို ဆင္ျခင္ ႏွလုံးသြင္းတိုင္းမွာ ဒီအရာေတြက ေနရာယူလာတယ္။ ကိုယ္လုပ္နိုင္စြမ္းနဲ႔ဘဲ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ရွင္သန္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေလာကႀကီးမွာ အရာရာအတြက္ အေျဖကမျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတာဘဲရလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ရမယ့္အရာကေတာ့ အရာရာတိုင္းမွာ သင္ကိုးကြယ္ယုံၾကည္တဲ့ဘုရား တတ္နိုင္တယ္ဆိုတာပါဘဲ။ ႏွုတ္ကပတ္ေတာ္ထဲမွာရွိတဲ့ သူေတြက သူတို႔အစြမ္းအစ၊ အရည္အခ်င္းနဲ႔ ႀကီးမားတဲ့အရာေတြ၊ မျဖစ္နိုင္တာတဲ့အရာေတြကိုလုပ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ ကိုးကြယ္ယုံၾကည္တဲ့ ဘုရားအားျဖင့္သာ ႀကီးမားတဲ့အရာေတြ၊ မျဖစ္နိုင္တဲ့အရာေတြကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာပါ။
မာရိကို ေကာင္းကင္တမန္ ေျပာတဲ့စကားကိုၾကားတဲ့အခါမွာ သဘာဝတရားႀကီးနဲ႔ ဆန႔္က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့ အပ်ိဳကညာ ကေလးေမြးတယ္ဆိုတာႀကီးက သမိုင္းမွာလည္း မရွိခဲ့သလို ဘယ္လိုမွနားလည္လက္ခံလို႔မရဘူး။ ဘုရားက အလုပ္ လုပ္ရင္ ျဖစ္နိုင္ေခ်အေပၚမွာ အလုပ္မလုပ္သလို၊ သင့္ရဲ့ အရည္အခ်င္း ရွိသေလာက္ေပၚမွာလည္း အလုပ္မလုပ္ဘူး။ ဘုရားက အလုပ္လုပ္ရင္ သူ႔ရဲ့တတ္နိုင္ျခင္း အေပၚမွာဘဲ လုပ္တယ္။ ဘယ္လိုျဖစ္နိုင္မွာလဲ? ဒီေမးခြန္းက ေကာင္းကင္တမန္က ေျဖတယ္ ဘုရားမတတ္နိုင္တာ မလုပ္နိုင္တာ ဘာဆိုဘာမွမရွိဘူး။ သင့္ဘဝရဲ့ မျဖစ္နိုင္ျခင္းေတြအထဲကို အရာရာတတ္နိုင္တဲ့ ဘုရားေရာက္လာရင္၊ သမိုင္းမွာ မျဖစ္ခဲ့ဖူးတာေတြ ေနရာယူလာေတာ့တာပါဘဲ။ ကိုယ္ျဖစ္နိုင္သေလာက္၊ အရည္အခ်င္းရွိသေလာက္ဘဲ မေမၽွာ္လင့္ပါနဲ႔၊ ဘုရားတတ္နိုင္ျခင္းရွိသေလာက္ကိုေမၽွာ္လင့္ပါ။ သမိုင္းမွာ မျဖစ္ဖူးတဲ့ ႀကီးမားတဲ့အရာေတြ သင္ႏွင့္ သင္မိသားစုဆီမွာ ေနရာယူလာမယ္။
ေမလ ၁၈ ရက္ေန့
တန္ဖိုးထားျခင္းခံရေသာသူ(၁၀)
“ယုဒကလည္း၊ ထိုသူသည္ ကြ်နု္ပ္တို့ကိုက်ပ္က်ပ္ျခိမ္းေျခာက္လ်က္၊ သင္တို့ညီမပါလွ်င္ ငါ့မ်က္နွာကိုမျမင္ရဟု ေျပာထားျပီ။” ကမၻာဦးက်မ္း ၄၃း၃
အခ်ို့ေသာအရာေတြရဲ့ တန္ဖိုးကို ခက္ခဲတဲ့ကာလေတြမွာ ပိုသိခြင့္ရတယ္။ တခ်ို့အခ်ိန္ေတြမွာ တန္ဖိုးသိပ္မရွိသလိုျဖစ္ေပမယ့္ စစ္မွန္တဲ့တန္ဖိုးေတြ ထုတ္ေဖၚေပးတဲ့ အခ်ိန္ကာလရွိတယ္။ လက္ရွိတန္ဖိုး ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ စိတ္မပ်က္နဲ့ ။ စစ္မွန္တဲ့ တန္ဖိုးကို ဘုရားေဖၚထုတ္ေပးမယ့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနပါ။ ေငြေျကးနဲ့ လုပ္ေဆာင္လို့မရတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာေတာင္ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ နာမည္၊ မ်က္နွာနဲ့ ရရွိေစတဲ့ အခ်ိန္ေတြရွိတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ ကိုယ့္ရဲ့တန္ဖိုးကိုသိခြင့္ရတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။ ကိုဗစ္ကာလမွာ ေငြေျကးနဲ့ ဝယ္လို့မရေတာ့တဲ့ ေဆးဝါးေတြ၊ ေအာက္ဆီဂ်င္နဲ့လိုအပ္တဲ့ အရာေတြကို ဆရာမို့လို့ေနာ္ဆိုျပီးေတာ့ အခမဲ့ေပးခဲ့တဲ့သူေတြရွိခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေငြေျကးထက္ ပုဂၢိုလ္ဟာဘယ္ေလာက္တန္ဖိုးရွိသလဲ ဆိုတာ ပိုျပီးေတာ့ သိခြင့္နားလည္ခြင့္ရခဲ့တယ္။
ဗယၤာမိန္အသက္တာမွာလည္း ဒီအတိုင္းပဲ အေမက နာက်င္လြန္းလို့ ေမြးျပီးတာနဲ့ ေဗေနာနိလို့ နာမည္မွည့္ခဲ့တယ္။ ေမာင္နာက်င္ ဆိုျပီးေတာ့ မေကာင္းတဲ့နာမည္ တပ္ခဲ့ေပမယ့္ သူဟာတဘဝလံုး မေကာင္းတဲ့ဘဝေရာက္သြားတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ သူ့ကို တန္ဖိုးထားျပီးေတာ့ ခ်စ္ေပးမယ့္ သူရွိတယ္။ တျခားသူမဟုတ္ဘူး အကိုေယာသပ္ျဖစ္တယ္။ ေယာသပ္ဟာ သူ့ရဲ့အကိုေတြကိုျမင္တဲ့အခါမွာ ေနာက္တစ္ခါ စားဖို့ ရိကၡာေတြ ဝယ္ဖို့လာတဲ့အခါမွာ ပိုက္ဆံယူလာပါလို့ မေျပာလိုက္ဘူး။ ဗယၤာမိန္ကို ေခၚလာပါ။ ဗယၤာမိန္မပါရင္ သူ့မ်က္နွာကိုမျမင္ရသလို လိုအပ္တဲ့အရာေတြလည္း ရမွာမဟုတ္ဘူးဆိုျပီးေတာ့မွာလိုက္တယ္။ ဗယၤာမိန္ရဲ့ မ်က္နွာက ဘယ္ေလာက္ တန္ဖိုးရွိသလဲ? ယာကုပ္အမ်ိုး ၇၀ လံုးအတြက္ အသက္ဆက္ဖို့အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အဓိကလူျဖစ္လာတယ္။ သင့္အသက္တာမွာလည္း တခ်ိန္မွာ တန္ဖိုးထားျခင္းမခံရလို့ စိတ္ပ်က္အားငယ္စရာမရွိဘူး။ ဘုရားက သင့္ကိုတန္ဖိုးထားတယ္ သင္မပါဘဲနဲ့ ဘုရားအလုပ္မလုပ္ဘူးလို့ ေျကျငာမယ့္ ေန့ေတြရွိလာမယ္။ နာမည္ျကားတာနဲ့ ဘယ္တုန္းကမွ မရဖူးတဲ့ အရာေတြကို ရရွိမယ့္ေန့ရက္ေတြေရာက္လာမယ္။ တန္ဖိုး ထားျခင္းခံရတဲ့သူအားျဖင့္ တန္ဖိုးျကီးတဲ့အရာေတြကို ေျမျကီးေပၚမွာ ဘုရားလုပ္မယ္။
ေမလ ၁၇ ရက္ေန႔
တန္ဖိုးထားျခင္းခံရေသာသူ(၉)
“မိန္းမသည္ပဋိသေႏၶယူသျဖင့္ သားေယာက္်ားကိုဖြားျမင္ေလ၏။ ထိုသားသည္ အဆင္းလွေၾကာင္းကိုအမိျမင္လၽွင္၊ သုံးလပတ္လုံးဝွက္ထားေလ၏။” ထြက္ေျမာက္ရာက်မ္း ၂:၂
ဆိုးလိုက္တဲ့ ေခတ္အေျခအေနလို႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ေမာေရွေခတ္ ကာလရဲ့ ဆိုးသြမ္းမွုကိုေတာ့ မွီနိုင္ေသးမယ္မထင္ဘူး။ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ ဆိုးတဲ့ အျဖစ္ပ်က္ေတြ ၾကဳံ တတ္ေပမယ့္ ေမာေရွေခတ္ကာလမွာေတာ့ မေမြးခင္ကတည္း ကခ်ထားၿပီးသားေသမိန႔္က အျပင္မွာေစာင့္ေနတယ္။ ေယာက္်ားေလးျဖစ္တာနဲ႔ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွ မရွိ ေသကိုေသရမယ့္ ျပင္းထန္လြန္းတဲ့အမိန႔္။ ဒီလိုကာလမွာသာ ေမြးရင္ ဘယ္လိုမ်ားေနၾကမလဲ? ေမြးလာမယ့္ကေလးေတြကို တန္ဖိုး ထားျခင္းမခံရဘဲ သတ္ပစ္ရမယ့္ကိစၥ မိဘေတြအတြက္လည္း မလြယ္ဘူး။ ကိုယ္ဝန္ရွိၿပီဆိုတာနဲ႔ကို ကိုယ့္ကေလးရဲ့ေနာင္ေရးကို ေတြးၿပီးေတာ့မိဘႏွစ္ပါးမွာ ပူပန္ရရွာမွာ။
ဘယ္လို အမိန႔္ေတြရွိရွိ ေမာေရွ ရဲ့မိဘေတြကေတာ့ သားရဲ့မ်က္ႏွာကိုျမင္တဲ့အခါမွာ ျပင္းထန္လွတဲ့ ဘုရင့္အမိန႔္ေတြကို ေမ့သြားၿပီးေတာ့ ၾကဳံရမယ့္ ေဘးဒဏ္ေတြကို မေၾကာက္ဘံတန္ဖိုးထားၿပီးေတာ့ ကာကြယ္ဖို႔ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။ သူတို႔အသက္ထက္ သားရဲ့ ရွင္သန္ေရးကိုသာ တန္ဖိုးထားခဲ့ၾကတယ္။ တန္ဖိုးထားျခင္းခံရတဲ့သူေတြဟာ တန္ဖိုးရွိတဲ့သူေတြျဖစ္လာၿပီးေတာ့ အျမဲတမ္း တန္ဖိုးရွိတဲ့လုပ္ရပ္ေတြကို လုပ္ေဆာင္ေလ့ရွိတယ္။ ေမာေရွဟာ တခ်ိန္မွာေတာ့ တစ္မိသားစုအတြက္ပဲမဟုတ္ဘူး။ တစ္မ်ိဳးသားလုံးအတြက္ တကယ့္ကိုတန္ဖိုးရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးတစ္ဉီးျဖစ္လာတယ္။ ဘုရားေပးထားတဲ့သားသမီးေတြကို တန္ဖိုးထားပါ။ လက္ရွိမွာ ဘယ္လိုပဲ အေျခအေနက ျဖစ္ေနျဖစ္ေန သင္တန္ဖိုးထားမယ္ဆိုရင္ တစ္ေန႔က်ရင္ ေသခ်ာေပါက္ တန္ဖိုးရွိတဲ့သူျဖစ္လာမယ္။
ေမလ ၁၆ ရက္ေန့
တန္ဖိုးထားျခင္းခံရေသာသူ(၈)
“ျကည့္ေလာ့။ အိပ္မက္ဆရာလာျပီ။ ကိုင္ျက။ သူ့ကိုသတ္၍ တစ္စံုတစ္ခုေသာတြင္းထဲသို့ ခ်ပစ္ျကစို့။ ဆိုးေသာသားရဲတစ္စံုတစ္ခုကိုက္စားျပီဟု ေျပာျကစို့။ ထိုသို့ျပုလွ်င္၊ သူ၏အိပ္မက္တို့သည္ အဘယ္သို့ေနရာက်မည္ကိုျကည့္ျကစို့ဟု အခ်င္းခ်င္းေျပာဆိုျက၏။”ကမၻာဦးက်မ္း ၃၇း၁၉-၂၀
ျမန္မာစကားပံုေလး တစ္ခုရွိတယ္။ ပတၱျမားမွန္ရင္ နြံ့ မနစ္ဘူးတဲ့။ တကယ္လဲဟုတ္တယ္ တန္ဖိုးရွိတဲ့သူ တစ္ေယာက္ကို ဘယ္ရွြွြံံ့့ ကမွ ဖ်က္ဆီးပစ္လို့မရဘူး။ ေခတ္သမိုင္း တစ္ေလွ်ာက္မွာ တန္ဖိုးရွိတဲ့သူေတြကို တန္ဖိုးမဲ့သြားေအာင္ လုပ္ခဲ့တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြ အျကိမ္ျကိမ္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တယ္။ လူေတြက မရမွန္းသိေပမယ့္ ျကိုးစားျပီး ဖ်က္ဆီးဖို့ ျကိုးခဲ့ေပမယ့္ သူတို့လုပ္ရပ္ေျကာင့္ မပ်က္ဆီးဘဲ ပိုေတာင္ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြ အမ်ားျကီးမွ အမ်ားျကီးဘဲ။ တန္ဖိုးထားျခင္း ခံရတဲ့သူကို ဘယ္လုပ္ရပ္ကမွ ဘယ္အဖြဲ့အစည္းကမွ ဖ်က္ဆီးေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လို့မရခဲ့ပါဘူး။ အရင္တုန္းကမရသလို အခုလည္းမရဘူးဆိုတာ သိပါ။
ေယာသပ္ကို အေဖက တန္ဖိုးထားျပီးေတာ့ခ်စ္တယ္။ သူမ်ားကိုမေပးတဲ့ အဆင္းေရာင္ထူးျခားတဲ့ ဝတ္စံုကိုလည္းေပးတယ္။ တန္ဖိုးထားျခင္းခံရေလ မနာလိုတဲ့သူေတြေပါေလပါဘဲ။ သူမ်ားမနာလိုျခင္းခံရတဲ့အခါမွာ သင္သိရမွာက အျခားသူမွာမရွိတဲ့ တန္ဖိုး ငါ့မွာရွိေနလို့ဆိုတာပါ။ ေနာက္ဆံုး ေယာသပ္ရဲ့အိမ္မက္ေတြေျကာင့္ အကိုေတြရဲ့ျငူစူျခင္းသာမက တန္ဖိုးရွိတဲ့ အိမ္မက္ေတြနွင့္အတူတူ ေယာသပ္ကိုပါဖ်က္ဆီးပစ္ဖို့ လုပ္ျကပါေလေရာ။ အင္အားျကီးတိုင္း သာနိုင္ျကစတမ္းဆိုရင္ ေယာသပ္ ဘဝကေတာ့ ဒီေန့ဘယ္သူမွေတာင္သိျကမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားတန္ဖိုးထားျခင္းခံရတဲ့ဘက္မွာ တေလာကလံုးက မရပ္တည္ရင္ေတာင္မွ ဘုရားက ျပတ္သားစြာရပ္တည္တယ္။ ေနာက္ဆံုး ေယာသပ္ကို ဖ်က္ဆီးဖို့ေရာင္းစားလိုက္ျကေပမယ့္ ေယာသပ္ဟာ မပ်က္ဆီးတဲ့အျပင္ ထိပ္ဆံုးမွာ ေရာက္ရွိေအာင္ျမင္ခဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာတယ္။ တန္ဖိုးရွိတဲ့သူတစ္ေယာက္ကို ဘယ္ေလာက္တန္ဖိုးမဲ့ေအာင္လုပ္လုပ္ သူကတန္ဖိုးမမဲ့တဲ့အျပင္ ပိုေတာင္တန္ဖိုးတက္လာေသးတယ္။ ဘယ္အရာမွ သင့္တန္ဖိုးကို မဲ့သြားေအာင္ လုပ္လို့မရဘူးဆိုတာသိပါ။
ေမလ ၁၅ ရက္ေန႔
တန္ဖိုးထားျခင္းခံရေသာသူ(၇)
“ယခုမွာ၊ သူ၏မယားကို သူ႔အားျပန္ေပးေလာ့။ သူသည္ ပေရာဖက္ျဖစ္၏။ သင့္အဖို႔ဆုေတာင္းလၽွင္၊ သင္သည္ အသက္ခ်မ္းသာရလိမ့္မည္။ ျပန္၍မေပးဘဲေနလၽွင္၊ သင္မွစ၍၊ သင္ႏွင့္ဆိုင္ေသာသူအေပါင္းတို႔သည္ ဧကန္အမွန္ေသမည္ဟု မိန့္ေတာ္မူ၏။” ကမၻာဦးက်မ္း ၂၀:၇
တန္ဖိုးရွိလို႔ တန္ဖိုးထားျခင္းခံရတာ မထူးဆန္းပါဘူး။ တန္ဖိုးမရွိေပမယ့္ ျမတ္နိုးတန္ဖိုးထားခံရတယ္ဆိုတာ တကယ့္ကိုထူးဆန္းတဲ့ျဖစ္ရပ္ဘဲ။ ဘုရားကသင္ႏွင့္ကၽြန္ေတာ္ကို တန္ဖိုးရွိလို႔ တန္ဖိုးထားေနတာမဟုတ္ဘဲ၊ သူတန္ဖိုးထားလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ တန္ဖိုးရွိေနတာပါ။
အားနည္းခ်က္ေတြရွိလည္း၊ မျပည့္စုံမွုႏွင့္ မေကာင္းတဲ့အရာေတြအသက္တာမွာ ရွိေနခဲ့တာေတာင္မွ သူဟာ တန္ဖိုးထားၿပီးေတာ့ ျမတ္နိုးခဲ့တယ္။ အာျဗဟံရဲ့အသက္တာကိုၾကည့္ရင္ ဒီအရာကိုေတြ႕ရတယ္။ သူဟာ အသတ္ခံရမွာေၾကာက္လို႔ စာရာကိုမိန္းမလို႔မေျပာရဲဘဲ ညီမလို႔ႏွစ္ႀကိမ္တိုင္ေအာင္လိမ္ခဲ့တယ္။ ဘုရားက အာျဗဟံ အားနည္းေပမယ့္တန္ဖိုးထားတာကို မေလ်ာ့လိုက္ပါဘူး။ အဘိမလက္ရဲ့အိမ္မက္ထဲမွာ အာျဗဟံကိုသူဘယ္ေလာက္တန္ဖိုးထားတဲ့အေၾကာင္း ထုတ္ေဖၚခဲ့တယ္။ အားနည္းခ်က္ရွိတဲ့ အာျဗဟံဘက္ကေန သူမတ္တပ္ရပ္ခဲ့တယ္။ အာျဗဟံကို အားနည္းခ်က္ရွိတဲ့သူ တစ္ေယာက္လို ဘုရားက မဆက္ဆံခဲ့ဘူး။ ပေရာဖက္ တစ္ေယာက္လို႔ဘဲမိတ္ဆက္ေပးခဲ့တယ္။ အားနည္းခ်က္ရွိတဲ့အာျဗဟံထံမွာ ဆုေတာင္းခံဖို႔ေတာင္ လမ္းညႊန္လိုက္ေသးတယ္။ ဒီအျဖစ္ပ်က္ ဘုရားဘယ္ေလာက္ အာျဗဟံ ကိုတန္ဖိုးထားသလဲဆိုတာ ေပၚလြင္တယ္။ အားနည္းခ်က္ေတြေၾကာင့္ သာတန္ဖိုးမထားေတာ့ဘူးဆိုရင္ တန္ဖိုးရွိတဲ့သူ တစ္ေယာက္မွ ေတာင္ရွိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ တန္ဖိုးျခင္းခံရလို႔သာ တန္ဖိုးရွိတဲ့သူ ျဖစ္ေနရတာပါ။
ေမလ ၁၄ ရက္ေန႔
တန္ဖိုးထားခံရေသာသူ (၆)
“သူ၏ခင္ပြန္း ဧလကာနက၊ ဟႏၷ အဘယ္ေၾကာင့္ ငိုသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ မစားဘဲေနသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ စိတ္ညႇိုးငယ္သနည္း။ သားတစ္က်ိပ္ထက္ သင္၌ ငါသာ၍ေကာင္းသည္ မဟုတ္ေလာဟု ဆို၏။” ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ ၁:၈
တန္ဖိုးရွိတဲ့အရာေတြမလုပ္နိုင္ေသးလို႔ ကိုယ္ဟာကိုယ္ တန္ဖိုးမဲ့သလိုခံစားေနရသလား? အရင္ကေရာ လက္ရွိမွာေရာ မလုပ္နိုင္ေသးေပမယ့္ တစ္သက္လုံး မလုပ္နိုင္ေတာ့တာမဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ေန႔ လူတိုင္း တန္ဖိုးထားတဲ့အရာေတြလုပ္နိုင္မယ္ဆိုတာယုံပါ။ တန္ဖိုးရွိတဲ့အရာေတြလုပ္နိုင္ဖို႔အတြက္ အရင္ဆုံးတန္ဖိုးထားခံရဖို႔က အလြန္အေရးႀကီးတယ္။ တန္ဖိုးထားျခင္းမခံရတဲ့သူေတြက တန္ဖိုးရွိတဲ့အရာေတြလုပ္ဖို႔ စိတ္မဝင္စားၾကဘူး။ တန္ဖိုးထားျခင္းခံရတဲ့သူေတြကသာ လက္ရွိအေျခအေနနဲ႔ မဆိုင္တဲ့ တန္ဖိုးရွိတဲ့ အရာေတြကိုလုပ္ေဆာင္နိုင္တဲ့သူေတြျဖစ္လာတယ္။
ဟႏၵဟာ ကေလးမေမြးနိုင္လို႔ တန္ဖိုးမရွိတဲ့သူတစ္ေယာက္လို သတ္မွတ္ခံရတယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ့ တံေတြးခြက္ထဲမွာ တန္ဖိုးမရွိတဲ့သူတစ္ေယာက္လို ေမ်ာခဲ့ရတယ္။ ေန႔ေန႔ညည မ်က္ရည္ေတြကို အေဖၚျပဳၿပီးေတာ့ရွင္သန္ခဲ့ေပမယ့္ သူ႔ခင္ပြန္းသည္က အရာရာထက္ သူ႔ကိုပိုတန္ဖိုးထားတယ္။ သူ႔ခင္ပြန္းရဲ့တန္ဖိုးထားျခင္းခံရမွုက ဘာနဲ႔မွ မတူတဲ့ တန္ဖိုးရွိတဲ့ရလဒ္ကို ထြက္ေပၚလာေစတယ္လို႔ ဆိုရမယ္။ သူဟာ လက္ရွိဘဝကို စိတ္မပ်က္ဘဲ တန္ဖိုးရွိတဲ့ဘဝကို ဘုရားဆီကေန ေတာင္းခဲ့တယ္။ တကယ္လဲ တန္ဖိုးရွိတဲ့ သား ရွာေမြလကို ေမြးထုတ္ေပးနိုင္ခဲ့တယ္။ ခင္ပြန္းသည္ရဲ့တန္ဖိုးထားျခင္းခံ ရတဲ့အခါမွာ တန္ဖိုးရွိတဲ့ သားကိုေမြးထုတ္ခဲ့တယ္။ သင့္အသက္တာမွာလည္း တေလာကလုံးက တန္ဖိုးရွိတဲ့အရာေတြ မလုပ္နိုင္လို႔ တန္ဖိုးမထားရင္ေတာင္ ဘုရားရဲ့ တန္ဖိုးထား ျမတ္နိုးျခင္းကို ခံရတဲ့အတြက္ မၾကာခင္ မွာ တန္ဖိုးရွိတဲ့အရာေတြ သင့္အထဲကေန ေသခ်ာေပါက္ထြက္ ေပၚလာမွာပါ။
ေမလ ၁၃ ရက္ေန့
တန္ဖိုးထားခံရေသာသူ (၅)
“အဘက၊ ျမတ္ေသာဝတ္လံုကို ယူခဲ့၍ သူ့ကိုျခံုျက၊ သူ၏လက္၌ လက္စြပ္တန္ဆာကို ဆင္ျက။- ေျခနင္းကိုလည္း စီးေစျက။ ဆူေအာင္ေကြ်းေသာ နြားကေလးကို ယူ၍သတ္ျက။ သို့ျပီးမွ ငါတို့သည္ စားျကကုန္အံ့။ ေပ်ာ္ေမြ့ျခင္းကို ျပုျကကုန္အံ့။-” ရွင္လုကာခရစ္ဝင္ ၁၅း၂၂-၂၃
ကိုယ့္တန္ဖိုးကိုကိုယ္က သတ္မွတ္တာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားကသတ္မွတ္တာ။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္သာသတ္မွတ္ရင္ ဘာတန္ဖိုးမွ ရွိတယ္လို့ ျမင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားသတ္မွတ္တဲ့အခါမွာေတာ့ ကိုယ္ထင္ထားတာထက္၊ ကိုယ္သတ္မွတ္ခ်က္ေတြထက္ အျမဲတမ္းပိုတယ္။ ကိုယ့္သတ္မွတ္ခ်က္နဲ့ဘဲ ဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ တန္ဖိုးမျဖတ္မိေစနဲ့။
ေပ်ာက္ေသာ သားလို့ လူေတြသတ္မွတ္တဲ့ သားငယ္ဟာ အေဖဆီက ေနေမွ်ာ္လင့္တာ အလုပ္သမားအျဖစ္ လက္ခံဖို့ပါ။ သူ့တန္ဖိုးက အိမ္မွာ အေစအပါးေတြေလာက္ေတာင္ မရွိေတာ့ဘူးလို့ သူ ထင္ခဲ့တယ္။ ဆာေလာင္တာကိုေျဖေဖ်ာက္ဖို့ တစ္ခုဘဲ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေပမယ့္ သူအေဖဆီက တုန့္ျပန္တဲ့အရာက သူေမွ်ာ္လင့္တာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုခဲ့တယ္။ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္လို မဆက္ဆံတဲ့အျပင္ အရင္ကထက္ပိုျပီးေတာ့ တန္ဖိုးထားတဲ့ အရာကိုေတာင္သူခံစားခဲ့ရတယ္။ သူ့တန္ဖိုးက လက္ရွိအေျခအေနအရဆို တစ္ျပားသားမွမတန္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အေဖကေတာ့ အရာရာထက္တန္ဖိုးထားတယ္။ အေကာင္းဆံုးဆိုတာေတြကို သူ့သားလာတဲ့အခါမွာ ေပးကမ္းခဲ့တယ္။ အကိုျကီးေတာင္ စိတ္ဆိုးတဲ့အထိျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ သင့္ကိုတန္ဖိုးက သင္ကိုယ္တိုင္ေရာ အျခားသူေတြပါ နားမလည္ေလာက္တဲ့အထိ ဘုရားက တန္ဖိုးထားတယ္။ တန္ဖိုးဆိုတာ ထားတတ္တဲ့သူလက္ထဲ ေရာက္သြားရင္ အလိုလို တက္သြားေတာ့တာပါပဲ။
ေမလ ၁၁ ရက္ေန႔
ေျပာင္းလဲမွုဆိုတာ အခ်ိန္ရွိတယ္
”သင္တို႔သိသည္အတိုင္း၊ ဧေသာသည္ ေနာက္မွ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာကို အေမြခံျခင္းငွာ အလိုရွိေသာအခါ၊ ျငင္းပယ္ျခင္းကိုခံရ၏။ မ်က္ရည္က်၍ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာကို အလြန္ရွာေသာ္လည္း၊ မိမိအဘ၏ စိတ္ေျပာင္းလဲျခင္း အခြင့္ကို မေတြ႕မရ။“ ေဟျဗဲဩဝါစာ ၁၂:၁၇
ေျပာင္းလဲမွုလုပ္တိုင္းေကာင္းတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ေျပာင္းလဲမွုကို အခ်ိန္ကိုက္လုပ္ေဆာင္တတ္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။ တခ်ိဳ႕ေသာေျပာင္းလဲမွုေတြက အခ်ိန္မတန္ခင္ လုပ္တဲ့အတြက္ ေအာင္ျမင္မွုမရသလို အခ်ိန္ေက်ာ္ၿပီးမွ လုပ္တဲ့ေျပာင္းလဲမွုကလည္းဘာအက်ိဳးသက္ေရာက္မွုမွ မရနိုင္ဘူး။ အေျပာင္းအလဲလုပ္တဲ့အခါမွာ အခ်ိန္ကိုက္လုပ္တတ္တဲ့သူျဖစ္ဖို႔ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုအေျပာင္းလဲေတြ လုပ္ရမလဲဆိုတာ ေကာင္းမြန္စြာသိပါ။ အခ်ိန္ကိုက္ မလုပ္တဲ့ေျပာင္းလဲမွုေတြဟာ ေကာင္းတဲ့အရာထက္ မေကာင္းတဲ့အရာဆီကိုဉီးတည္ေနတတ္တယ္။
ဧေသာဟာ သူရတဲ့ အရာကို တန္ဖိုးမထားဘဲ အသက္ရွင္ခဲ့တယ္။ ယာကုပ္က ျပင္းျပစြာလိုခ်င္ေပမယ့္သူကေတာ့ ဘာတန္ဖိုးမွ မရွိသူလို ပဲဟင္းတခြက္နဲ႔ေတာင္ လဲစားလိုက္ေသးတယ္။ ယာကုပ္ရၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ သူဟာ ဒီေကာင္းႀကီးမဂၤလာကိုရဖို႔ ျပင္းျပတဲ့ဆႏၵရွိခဲ့တယ္။ သူ ေျပာင္းလဲေပမယ့္ ေပးမယ့္ အဘရဲ့ စိတ္ မေျပာင္းလဲ ေတာ့တာေတြ႕ရတယ္။ မ်က္ရည္က်ၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္ေတာင္းဆိုေပမယ့္ သူလိုခ်င္တဲ့အေျဖေတာ့ မထြက္လာခဲ့ေတာ့ေပ။ အခ်ိန္ရွိတုန္းေျပာင္းလဲဖို႔ဘယ္ေလာက္အေရးႀကီးသလဲဆိုတာ ဒီေနရာမွာေတြ႕ရတယ္။ ဧေသာ ေျပာင္းလဲေပမယ့္ အခ်ိန္ေႏွာင္းသြားၿပီမဟုတ္လား? ေျပာင္းလဲတာေတာ့ ေကာင္းပါတယ္ အခ်ိန္ေနာက္ မက်ပဲ ေျပာင္းလဲဖို႔ေတာ့ ပိုအေရးႀကီးတယ္။ သူဟာ ေျပာင္းလဲသင့္တဲ့ ကာလမွာ မေျပာင္းလဲခဲ့တဲ့ အရာကို ၾကဳံခဲ့ရတယ္။ အခ်ိန္မေႏွာင္းခင္ ေျပာင္းလဲပါ။
ေမလ ၁၀ ရက္ေန့
တန္ဖိုးထားခံရေသာသူ (၄)
“တစ္ဖန္ ထာဝရဘုရားက၊ ေရွာလုကို ဣသေရလရွင္ဘုရင္အရာမွ ငါပယ္ေသာေျကာင့္၊ သင္သည္ အဘယ္မွ် ကာလပတ္လံုး စိတ္မသာ ညည္းတြားလ်က္ ေနလိမ့္မည္နည္း။ သင္၏ဘူးကို ဆီနွင့္ျပည့္ေစေလာ့။ ဗက္လင္ျမို့သား ေယရွဲရွိရာသို့ ငါေစလွြတ္မည္။ သူ၏သားတို့တြင္ ငါ့အဖို့ ရွင္ဘုရင္တစ္ပါးကို ငါျပင္ဆင္ျပီဟု ရွေမြလအား မိန့္ေတာ္မူ၏။” ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ ၁၆:၁
ေသခ်ာဂရုစိုက္ျပီးမျကည့္လို့ပါ။ ေသခ်ာသာ ဂရုတစိုက္ ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့မယ္ဆိုရင္ သင့္ဘဝထဲမွာ ဘုရားဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဂရုစိုက္သလဲ ? ဘယ္ေလာက္ ေတာင္ တန္ဖိုးထားသလဲဆိုတာ ျမင္နိုင္ပါတယ္။ ဘုရားတန္ဖိုးထားတဲ့ သင့္ဘဝအတြက္ အျခားသူေတြနဲ့မတူတဲ့ အရာေတြမ်ားစြာကို အျခားသူေတြနဲ့မတူဘဲ ဘုရားကျပုေပးေနတယ္။ အျခားသူေတြအတြက္ ခက္ခဲတဲ့အရာေတြကို သင့္ဘဝမွာ လြယ္လြယ္ေလးနဲ့ျဖစ္ေနတာက ဘုရားရဲ့တန္ဖိုးထားျခင္း မဟုတ္ရင္ ဘာမ်ားျဖစ္နိုင္မွာလဲ?
ရွာေမြလနဲ့ေတြ့ဖို့အတြက္ ေရွာလုေတာင္ တကူးတက သြားခဲ့ရတယ္။ ျမည္းေပ်ာက္ရွာရင္းနဲ့ ေနာက္ဆံုး ဘုရားလူရွိတဲ့ေနရာ ေရာက္လို့ ဘုရားအသံျကားဖို့အတြက္ အခ်ိန္ေပးျပီးေတာ့သြားခဲ့ရတယ္။ ဒါဝိဒ္ကေတာ့မဟုတ္ဘူး သူ ရွိတဲ့ေနရာကို ဘုရားက တကူးတက ဘိက္သိက္ေပးဖို့အတြက္ ရွာေမြလကို ေစလွြတ္ေပးခဲ့တယ္။ မိဘေတြ အကိုေတြက ဒါဝိဒ္ကို တန္ဖိုးမထားေပမယ့္ ဘုရားကေတာ့အျမင့္ဆံုး ထိေအာင္ တန္ဖိုးထားတယ္။ အျခားသူေတြရဲ့ တန္ဖိုးထားျခင္း မထားျခင္းက သင့္တန္ဖိုးကို မေျပာင္းလဲသြားေစနိုင္ဘူး။ ဘုရားသခင္ရဲ့ တန္ဖိုးထားျခင္းကေတာ့ အျခားလူေတြ မရနိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးနွင့္ မ်က္နွာသာ သင့္ဆီကို ယူေဆာင္လာတာပါပဲ။
ေမလ ၉ ရက္ေန့
တန္ဖိုးထားခံရေသာသူ (၃)
“သင္တို့မူကား၊ ေမွာင္မိုက္ထဲမွ အံ့ဖြယ္ေသာ အလင္းေတာ္သို့ ေခၚသြင္းေတာ္မူေသာသူ၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးမ်ားကို ေဖာ္ျပေစျခင္းငွာ၊ ေရြးခ်ယ္ေတာ္မူေသာအမ်ိုး ျဖစ္ျက၏။ မင္းစည္းစိမ္ရွိေသာ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မ်ိုး၊ သန့္ရွင္းေသာလူမ်ိုး၊ ပိုင္ထိုက္ေတာ္မူေသာ အေပါင္းအသင္း ျဖစ္ျက၏။- အထက္က အေပါင္းအသင္းမဟုတ္၊ ယခုတြင္ ဘုရားသခင္၏ အေပါင္းအသင္းျဖစ္ျက၏။ ကရုဏာ ေက်းဇူးေတာ္ကို အထက္ကမခံရေသာ္လည္း ယခုတြင္ ခံရျက၏။” ရွင္ေပတရုျသဝါဒစာပထမေစာင္ ၂း၉-၁၀
ဘုရားက သင္နွင့္ ကြ်နု္ပ္ကို မျဖစ္လို့ ကယ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး၊ ခ်စ္လို့ကယ္တယ္ခဲ့တာပါ။ ကယ္တင္တဲ့အခါမွာလည္း အျပစ္ကလြတ္ရံု၊ ငရဲက လြတ္ရံုဘဲမဟုတ္ပါဘူး၊ အျမတ္တနိုးတန္ဖိုးထားျပီးေတာ့ကို ျကီးျမတ္တဲ့သူ့ရဲ့ ေကာင္းျမတ္ျခင္းကို ခံစားဖို့အတြက္ ကိုယ့္ရဲ့အေျခအေနနဲ့ ဘယ္လိုမွ ထိုက္တန္ျခင္းမရွိ၊ ရရွိပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရွိတဲ့ တန္ဖိုးျကီးတဲ့အရာေတြကိုပါ ခံစားခြင့္ျပုခဲ့တယ္။ ဒီအရာေတြက ဘုရားရဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို့အေပၚမွာထားတဲ့ ျကီးမားတဲ့ တန္ဖိုးထားမႈကိုေဖၚျပတယ္။
သင့္ကိုယ္သင္ တန္ဖိုးထားခ်င္မွ ထားမယ္၊ ဘုရားကေတာ့ အဆံုးအစြန္ထိတိုင္ေအာင္ ျမတ္နိုးတန္ဖိုးထားတယ္။ တမန္ေတာ္ျကီးရွင္ေပတရုက သခင္ေယရႈအားျဖင့္ ေမွာင္မိုက္ထဲမွ အလင္းထဲကိုေခၚသြင္းျခင္းခံရတဲ့အခါမွာ အလင္းထဲကိုေရာက္ရံုဘဲမဟုတ္ဘူး။ တန္ဖိုးရွိတဲ့အရာေတြကို ရရွိခံစားဖို့ အတြက္ျဖစ္တယ္။ ဘာလို့ တန္ဖိုးရွိတဲ့အရာေတြကိုခံစားရတာလဲ? ဒီေမးခြန္းေတာ့ရွိပါတယ္။ ဘုရားက တန္ဖိုးရွိတဲ့အရာေတြကို ခံစားေစတာက သူတန္ဖိုးထားတယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ဖို့ပါပဲ။
ေမလ ၈ ရက္ေန့
တန္ဖိုးထားခံရေသာသူ (၂)
“ဒါဝိဒ္ကလည္း မစိုးရိမ္နွင့္။ သင္၏အဘ ေယာနသန္အတြက္ ငါသည္သင္၌ ဆက္ဆက္ေက်းဇူးျပုမည္။ သင့္အဖို့ ေရွာလုပိုင္သမွ်ေသာေျမကို ငါျပန္ေပးမည္။ သင္သည္ ေန့တိုင္းအစဉ္ ငါ့စားပြဲ၌ စားရမည္ဟုဆိုေသာ္၊ ေမဖိေဗာရွက္က၊ ကြ်န္ေတာ္ကဲ့သို့ျဖစ္ရေသာ ေခြးေသေကာင္ကို ကိုယ္ေတာ္ျကည့္ရႈရမည္အေျကာင္း၊ ကိုယ္ေတာ္ကြ်န္သည္ အဘယ္သို့ေသာသူျဖစ္ပါသနည္းဟု ဦးခ်၍ျပန္ေလွ်ာက္၏။” ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ ၉း၇-၈
အနိမ့္ဆံုးဘဝမွ အျမင့္ဆံုး ဘဝဆီသို့
အေျခအေနကိုျကည့္ရင္ေတာ့ ဘာတန္ဖိုးမွမရွိသလိုဘဲ၊ ကိုယ့္အရည္အခ်င္း၊ အတန္းပညာနွင့္ လုပ္နိုင္စြမ္းေတြကေတာ့ လူေတာတိုးဖို့မေျပာနဲ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေတာင္ သိမ္ငယ္ျပီးေတာ့ ေခ်ာင္ေလးတစ္ခုမွာ အခ်ိန္တိုင္း ငိုေနရမယ့္ဘဝမ်ိုး။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားျပုေပးတဲ့ ေက်းဇူးေတာ္နွင့္ ေကာင္းျကီးျဖစ္တဲ့ဘဝကေတာ့ အေျခအေန နဲ့မဆိုင္တဲ့ ထူးျခားတဲ့အရာဘဲ။ ဒါကို သေဘာေပါက္ရင္ ေလာကမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိုးမွာမွ စိတ္ဓါတ္က်မွာမဟုတ္သလို၊ သိမ္ငယ္ေနမွာလည္းမဟုတ္ဘူး။
ေယာနသန္ရဲ့ သား ေမဖိေဗာရွက္ အသက္တာက ကြ်န္ေတာ္တို့နဲ့ ထပ္တူက်တယ္။ သူဟာ အရံႈးေတြနဲ့ဘဝကိုစတင္ခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ရပ္တည္ဖို့ေတာင္ ေျခေထာက္ကမစြမ္းဘူး။ သူ့ကိုသူ ျမင္တဲ့အျမင္ကိုလည္းျကည့္ပါအံုး ေခြးေသေကာင္။ အသက္ရွင္တဲ့ေခြးေတာင္မဟုတ္ဘူး ေသေနတဲ့ေခြး။ ဒီလို အေျခအေနနဲ့လူက အျမင့္ဆံုး ဒါဝိဒ္ရဲ့ စားပြဲမွာ ေန့တိုင္းစားရတယ္ဆိုတာ အေျခအေနနဲ့မဆိုင္တဲ့ေကာင္းျကီးဘဲ။ ဒီလို ျကီးမားတဲ့ အရာေတြခံစားရတယ္ဆိုတာကလည္း သူအရည္အခ်င္း၊ သူ့ ေကာင္းမႈေျကာင့္တစ္ခုမွမဟုတ္ဘူး သူ့အေဖနဲ့ ဒါဝိဒ္ျပုခဲ့တဲ့ ပဋိညာဉ္ေျကာင့္။ ဒီအရာဘဲ သူ့လိုလူကို အနိမ့္ဆံုးကေန တန္ဖိုးထားျခင္းခံရတဲ့ဘဝကို ခံစားေစတယ္။ ဒီအတိုင္းပါပဲ သခင္ေယရႈ ျပုခဲ့တဲ့ ကားတိုင္ရဲ့ ပဋိညာဉ္ေျကာင့္ လက္ရွိအေျခအေနနဲ့ လံုးဝကို မဆိုင္တဲ့ ေကာင္းျကီး မဂၤႅာ ခံစားတဲ့ဘဝ၊ တန္ဖိုးထားခံရတဲ့ဘဝကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရတယ္။ ဘုရားနွင့္ ေန့တိုင္း မိတ္သဟာဖြဲခြင့္ အဆီးအတားမရွိရတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ တန္ဖိုးထားခံရတယ္ဆိုတာ ခံစားဖူးတဲ့သူဘဲသိတယ္။
ေမလ ၇ ရက္ေန့
တန္ဖိုးထားခံရေသာသူ
”မိစဉ္ဘဆက္ က်င္လည္ေသာ အခ်ည္းနွီးက်င့္ျကံျပုမူျခင္းမွ၊ ေရွြေငြအစရွိေသာ ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးတတ္ေသာ ဥစၥာနွင့္ သင္တို့ကို ေရြးေတာ္မူသည္မဟုတ္။- အဘယ္အျပစ္မွ်မရွိ၊ အညစ္အေျကးနွင့္ ကင္းစင္ေသာ သိုးသငယ္ကဲ့သို့ေသာ ခရစ္ေတာ္၏ အေသြးေတာ္ျမတ္နွင့္ ေရြးေတာ္မူသည္ကို သိမွတ္ျကေလာ့။-“ ရွင္ေပတရုျသဝါဒစာပထမေစာင္ ၁:၁၈-၁၉
တန္ဖိုးျဖတ္လို့မရေသာ
ဉစၥာပစၥည္းတိုင္းမွာ သူ့တန္ဖိုးနွင့္ သူရွိတယ္။ ကာလတန္ဖိုး အတက္အက် ဘယ္ေလာက္ဘဲရွိရွိ ေငြေျကးနွင့္ တန္ဖိုးျဖတ္လို့ရပါေသးတယ္။ ေငြေျကးနွင့္ ဘယ္လိုမွ တန္ဖိုးျဖတ္လို့ မရတဲ့၊ ဘယ္ေတာ့မွ ေခတ္ကာလ တန္ဖိုးနွင့္ဘယ္လိုမွ တြက္ခ်က္လို့မရနိုင္တဲ့ အရာကေတာ့ သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္ရဲ့ အေသြးေတာ္ပါဘဲ။ ဘယ္အျပစ္မွ မပါ၊ ေဖါက္ျပန္ျခင္းနွင့္ကင္းလြတ္ျပီးေတာ့ ဘုရားသခင္ လက္ခံေသာ တစ္ခုတည္းေသာ အေသြးေတာ္ျမတ္။ အျပစ္တင္ခြင့္နွင့္ ကမၻာအဆက္ဆက္ ကင္းလြတ္တဲ့ အေသြးေတာ္။ ဒီလို အဖိုးမျဖတ္နိုင္တဲ့ အေသြးေတာ္နဲ့ သင္နွင့္ ကြ်န္ပ္ကို ေရြးနုတ္တယ္ဆိုကတည္းက ဘုရားကဘယ္ေလာက္ တန္ဖိုးထားသလဲဆိုတာ သေဘာေပါက္ဖို့ပါ။
သခင္ေယရႈအေသြးေတာ္ရဲ့တန္ဖိုးကို သိရင္ သင့္တန္ဖိုးကို တြက္ခ်က္လို့ရ ျပီ။ သင္ဟာ ဘုရားရဲ့ တန္ဖိုး အထြတ္အျမတ္ထားရတဲ့ သူပါ။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္တန္ဖိုး ထားတဲ့ သူရွိသလို ဘာမွတန္ဖိုးမရွိဘူးလို့ျမင္တဲ့သူေတြလည္းရွိတယ္။ တကယ္ေတာ့ သခင္ေယရႈအေသြးေတာ္နဲ့ေရြးနုတ္ခံရတဲ့သူတိုင္းဟာ ဘုရားရဲ့ အျမင့္ဆံုး တန္ဖိုးထားျခင္းခံရတယ္ဆိုတာ သိဖို့လိုသလို ဘုရားတန္ဖိုးထားသလို ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္းတန္ဖိုးထားတတ္ဖို့လိုတယ္။
ေမလ ၆ ရက္ေန့
ကိုးကြယ္ျခင္း (၆)
“ကိုးကြယ္ေသာသူမွန္သမွ်တို့သည္ ခမည္းေတာ္ကို နာမ္ဝိညာဉ္နွင့္လည္းေကာင္း၊ သစၥာတရားနွင့္လည္းေကာင္း၊ ကိုးကြယ္ရမည့္အခ်ိန္ကာလသည္ လာ၍ ယခုပင္ေရာက္လ်က္ရွိ၏။ အေျကာင္းမူကား၊ ထိုသို့ကိုးကြယ္ေသာသူတို့ကို ခမည္းေတာ္သည္ အလိုရွိေတာ္မူ၏။-” ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၄:၂၃
ဘုရားသခင္ရဲ့အလိုေတာ္
ဘုရားရဲ့အလိုေတာ္ကိုရွာရင္းနဲ့ အလိုေတာ္နဲ့လြဲေနတဲ့သူေတြအမ်ားျကီးေတြ့ဖူးတယ္။ ေဖါင္စီးရင္း ေရငတ္သလိုပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ အရမ္းျကီးမရႈပ္ဘူး ဘုရားအလိုေတာ္ကို သိခ်င္ရင္၊ ဘုရားအလိုေတာ္ထဲမွာ ရွင္သန္ခ်င္ရင္ ပထမဆံုး လုပ္ရမယ့္အရာက ဘုရားအလိုေတာ္ရွိတဲ့ပံုစံအတိုင္း ကိုးကြယ္ျခင္း နွင့္ ဘုရားနဲ့အခ်ိန္ယူဖို့ပါဘဲ။ နာမ္ဝိညာဉ္နွင့္၄င္း သစၥာနွင့္ ၄င္းကိုးကြယ္ျခင္းက ခမည္းေတာ္အလိုေတာ္ရွိတဲ့ပံုစံျဖစ္ျပီးေတာ့ အရင္က ကိုးကြယ္မႈေတြနဲ့အမ်ားျကီးကြာျခားတယ္။ ဒါကိုနားမလည္တဲ့သူေတြက အလိုရွိတဲ့ကိုးကြယ္ျခင္းနွင့္မခ်ဉ္းကပ္ အခ်ိန္မယူပဲနဲ့ လြယ္လြယ္ေလးဘဲရတဲ့ နည္းလမ္းေတြ၊ အစီအစဉ္ေတြနဲ့ ဘုရာအလိုေတာ္ကိုသိဖို့၊ ဘုရားအလိုေတာ္အတိုင္း ရွင္သန္ဖို့ ျကိုးစားေနျကတယ္။ ဒါေျကာင့္လဲ အလိုေတာ္နဲ့ ျကာေလ ေဝးေလ ျဖစ္ေနေတာ့တာဘဲ။
ရွာမာရိအမ်ိုးသမီးက သခင္ေယရႈကိုေမးတယ္။ ဘယ္ကိုးကြယ္မႈက မွန္သလဲေပါ့။ သခင္ေယရႈက ရိုးရိုးေလးဘဲေျဖတယ္။ သူမွန္တယ္လို့ထင္တဲ့ အရာေတြတစ္ခုမွ အနာဂတ္မွာ အလုပ္ျဖစ္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ တခ်ိန္တုန္းက မွန္ေကာင္းမွန္မယ္ ဒါေပမယ့္အနာဂတ္မွာ ဘုရား အလိုေတာ္ ကဒီပံုစံနဲ့သြားလို့မရေတာ့ဘူး။ ဘာလို့ လူေတြက ေနာက္က် က်န္ခဲ့သလဲဆိုရင္ အရင္တုန္းက မွန္တယ္ဆိုျပီးေတာ့ ဒီအတိုင္းတစ္သက္လံုးမွန္မယ္လို့ထင္ထားတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲ့လိုမဟုတ္ဘူး ဘုရားလုပ္တဲ့အေျပာင္းအလဲေတြ၊ အသစ္ေသာအရာေတြကို ကိုးကြယ္ျခင္းနွင့္မခ်ဉ္းကပ္ဘူးဆိုရင္ နားလည္ လက္ခံနိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ကိုးကြယ္တဲ့အခါမွာလည္း အေပၚယံနဲ့ဘဲ လံုးဝမရဘူး။ အတြင္းက်က် ေန့စဉ္ သစၥာနွင့္ ခ်ဉ္းကပ္ ကိုးကြယ္တဲ့သူကဘဲ ခမည္းေတာ္ရဲ့နွလံုးသားကို သေဘာေပါက္နားလည္နိုင္တယ္။ တစ္ဉီးခ်င္းစီေပၚထားတဲ့ဘုရားအလိုေတာ္က မတူပါဘူး ဒါေျကာင့္ တဉီးစီတိုင္း ဘုရားနဲ့ေသခ်ာ အခ်ိန္ယူကိုးကြယ္မွသာလွ်င္ ကိုယ့္အေပၚထားတဲ့သီးသန့္ ဘုရားအျကံအစည္မ်ားကိုသိရွိနားလည္နိုင္မယ္။
ေမလ ၄ ရက္ေန့
ကိုးကြယ္ျခင္း (၅)
“ငါ့အဖို့ေျမယဇ္ပလႅင္ကို တည္ရမည္။ ထိုပလႅင္ေပၚမွာ သင္၏မီးရွို့ေသာယဇ္၊ မိတ္သဟာယယဇ္ တည္းဟူေသာ သင္၏သိုးနြားတို့ကို ယဇ္ပူေဇာ္ရမည္။ ငါ့အခြင့္ရွိ၍၊ ငါ့နာမကို ကိုးကြယ္ရာအရပ္ခပ္သိမ္းတို့၌၊ သင့္ဆီသို့ငါျကြလာ၍ ေကာင္းခ်ီးေပးမည္။” ထြက္ေျမာက္ရာက်မ္း ၂၀း၂၄
ကိုးကြယ္ျခင္းရဲ့ေနာက္ကြယ္
သက္ေရာက္မႈတိုင္းမွာ တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈရွိတယ္ ဆိုျပီး နယူတန္က နိယာမထုတ္ခဲ့တယ္။ ဒီနိယာမက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ မွန္တယ္ဆိုတာေတြ့ရတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ကိုးကြယ္ျခင္းမွာ တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈဆိုတာရွိတယ္။ တဖက္သက္ကိုယ္ကဘဲ ကိုးကြယ္ျပီးေတာ့ ေက်နပ္နွစ္သိမ့္ေနရတာမ်ိုး မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားက စစ္မွန္တဲ့ကိုးကြယ္ျခင္းကို သူ့ဘက္ကေန အျမဲတမ္းတုန့္ျပန္တယ္။ ဒီအတိုင္း ဘယ္ေတာ့မွ လက္ပိုက္ျကည့္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ အာေဗလနွင့္ ကာဣန ကိုးကြယ္တဲ့အခါမွာ ေကာင္းကင္က မီးနဲ့တုန့္ျပန္သလို မ်ိုးေပါ့။ သူနွစ္သက္တယ္ဆိုတာကို သူက အျမဲတမ္း သက္ေသျပတယ္။ သူမျကိုက္မနွစ္သက္တဲ့အရာကိုလည္းသူက လံုးဝကို လွည့္မျကည့္ဘူး။
ေမာေရွအားျဖင့္ ကိုးကြယ္ျခင္းရဲ့ အနွစ္သာရနဲ့အတူ ကိုးကြယ္ျခင္းကို ဘုရားဘယ္လိုတုန့္ျပန္သလဲဆိုတာ ဘုရားကေသခ်ာေဖၚျပတယ္။ ဘုရားမွာထားတဲ့အတိုင္း ယဇ္ေတြ၊ ယဇ္ပလႅင္ေတြကိုေသခ်ာျပင္ျပီးေတာ့ ဘုရားေရွ့မွာ နွလံုးသားနဲ့ကိုးကြယ္ျခင္း ရဲ့ေနာက္မွာ ေကာင္းကင္ဘံုမွာ စိုးစံျပီး အားလံုးပိုင္သတဲ့ဘုရားက ကိုးကြယ္ျခင္းယဇ္ပလႅင္ မွာ ကိုးကြယ္တဲ့သူနဲ့ လာေတြ့တယ္။ ဒါတကယ့္အံ့ဖြယ္ေသာအရာဘဲ။ ကိုးကြယ္မႈရဲ့သက္ေရာက္မႈကို တန္ျပန္ ဘုရားဘက္ကေန သက္ေရာက္မႈလို့ ေျပာရမယ္။ ေကာင္းကင္ကေန လက္ပိုက္ျပီးသေဘာက်ေနရံုဘဲမဟုတ္ဘူး။ သူျကြလာရံုနဲ့ဘဲ ဒီအတိုင္းျပီးတာမဟုတ္ျပန္ဘူး။ သူကိုယ္တိုင္ ျကြလာတာနဲ့ ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို လံုေလာက္ေနျပီလို့ေျပာစရာရွိေပမယ့္ သူဟာ ျကြလာျပီး ေကာင္းျကီး ေပးမယ္လို့ကတိေပးတယ္။ စစ္မွန္စြာ ကိုးကြယ္ျခင္းရဲ့ေနာက္မွာ ဘုရားနဲ့ေတြ့ဆံုျခင္း ရွိျပီးအသက္တာထဲမွာ လူတိုင္း မခံစားရတဲ့ ေကာင္းျကီးမဂၤႅာေျမာက္မ်ားစြာကို ျမင္ေတြ့ရမယ္။
ေမလ ၃ ရက္ေန့
ကိုးကြယ္ျခင္း (၄)
“ထိုသို့နွစ္ေယာက္အတူသြား၍၊ ဘုရားသခင္မိန့္ေတာ္မူေသာအရပ္သို့ ေရာက္ျကေသာအခါ၊ အာျဗဟံသည္ ယဇ္ပလႅင္ကိုတည္၍ ထင္းကိုခင္းျပီးလွ်င္၊ သားဣဇာက္ကိုခ်ည္ေနွာင္၍၊ ယဇ္ပလႅင္၌ ထင္းေပၚမွာတင္ထား၏။” ကမၻာဦးက်မ္း ၂၂း၉
အသက္ရွင္ေသာယဇ္
ကိုးကြယ္ျခင္းဆိုတာ ပံုစံနဲ့လုပ္ရတာမဟုတ္ဘူး ပံုမွန္ေန့စဉ္ အသက္တာထဲမွာ အသက္ရွင္ေသာယဇ္အျဖစ္ ကိုးကြယ္ရတာ။ လူတခ်ို့က ကိုးကြယ္ျခင္းနွင့္ ပတ္သက္ရင္ ေခါက္ရိုးက်ိုးသြားျပီ။ သီခ်င္းဆိုတာ အစီအစဉ္လုပ္တာကိုဘဲ ကိုးကြယ္တယ္လို့အမွတ္ မွားသြားတယ္။ တကယ္ေတာ့ဒါက ကိုးကြယ္ျခင္းရဲ့တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းဘဲျဖစ္ျပီးေတာ့ ကိုးကြယ္ျခင္းအားလံုးမဟုတ္ဘူး။ စစ္မွန္တဲ့ကိုးကြယ္ျခင္းက အရင္ ဓမၼေဟာင္းမွာလို ေသေနတဲ့ယဇ္ေကာင္ နွင့္ ကိုးကြယ္တာ မျဖစ္ရေတာ့ဘူး။ အသက္ရွင္ေသာယဇ္အေနနဲ့ ကိုးကြယ္တာျဖစ္ဖို့ ဘုရားအလိုေတာ္ရွိတယ္။ သင္ ဘုရားကို စစ္မွန္ေသာ အသက္ရွင္ေသာယဇ္နွင့္ကိုးကြယ္ေလ သင့္အသက္တာမွာ သဘာဝလြန္ အရာေတြက ထင္ရွားေလပဲ။
ဣဇါက္ဟာ ဖခင္ ကိုးကြယ္ဖို့ ဖခင္ေခၚေဆာင္ရာသြားတဲ့လမ္းမွာ သူဟာ ေမးခြန္းေမးတယ္… ထင္းလည္းပါတယ္၊ မီးလည္းပါတယ္ ယဇ္ေကာင္ဘယ္မွာလဲ? ဆိုျပီးေတာ့။ သူကိုယ္တိုင္က ယဇ္ေကာင္မွန္းသူမသိခဲ့ဘူး။ သူဟာ ကိုးကြယ္ဖို့ အတြက္လိုအပ္တဲ့ ထင္းကိုသယ္ေနရင္းနွင့္ ကိုးကြယ္ဖို့အတြက္ တစ္စံုတစ္ခုလိုတယ္ဆိုတာ စဉ္းစားမိတယ္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ကိုးကြယ္ျခင္းနွင့္ပတ္သက္ျပီးေတာ့ တကယ့္ကို သိကြ်မ္းတယ္ဆိုတာ ေတြ့ရတယ္။ ေနာက္မွ သူသိရတာဟာ သူကိုယ္တိုင္က ယဇ္ေကာင္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သိခဲ့ရျပီးေတာ့သူဟာ မျငင္းဆန္ဘဲဝန္ခံခဲ့တယ္။ ဒါကတကယ့္ကိုခက္ခဲတဲ့ လုပ္ရပ္ ျဖစ္ေပမယ့္ ဘုရားသခင္ရဲ့နွလံုးသားကိုတို့ထိခဲ့ျပီးေတာ့ ေကာင္းကင္တမန္ရဲ့ က်ယ္ေလာင္တဲ့အသံနွင့္အတူ အာျဗဟံရဲ့ ထားကို ရပ္တန့္ေစခဲ့တယ္။ အသက္ရွင္တဲ့ ယဇ္အျဖစ္ပူေဇာ္တဲ့ ဣဇါက္အတြက္ ေကာင္းကင္တမန္နွင့္ ေကာင္းကင္ကအသံကိုျကားခြင့္ရတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘုရားျပင္ဆင္ထားတဲ့ အရာကိုလည္း ထင္ရွားစြာျမင္ေတြ့ရတဲ့ ေနရာျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒီေန့သင့္ရဲ့ကိုးကြယ္ျခင္းက စစ္မွန္ျပီးေတာ့ အသက္ရွင္ေသာယဇ္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ေကာင္းကင္ဆိုင္ရာ ဘုရားရဲ့ နက္နဲတဲ့အရာေတြကိုျမင္ေတြ့ ခြင့္ရမွာျဖစ္ျပီးေတာ့ ဘုရားျပင္ဆင္တဲ့အေကာင္းဆံုးေသာအရာေတြကိုလည္း ေတြ့ျမင္ခံစားရမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။
ေမလ ၂ ရက္ေန႔
ကိုးကြယ္ျခင္း (၃)
“အာေဗလသည္၊ ကာဣနပူေဇာ္ေသာယဇ္ထက္ သာ၍ ျမတ္ေသာယဇ္ကို၊ ယုံၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္အား ပူေဇာ္၏။ ထိုသို႔ေသာယဇ္ကို ပူေဇာ္၍၊ မိမိေျဖာင့္မတ္သည္ဟု သက္ေသခံေတာ္မူျခင္းကို ရေလ၏။ အဘယ္သို႔နည္းဟူမူကား၊ သူလွူေသာအလွူကို ဘုရားသခင္သည္ လက္ခံေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍၊ အာေဗလသည္ ေသလြန္ေသာ္လည္း ယခုပင္ တရားေဟာေသး၏။-” ေဟျဗဲဩဝါဒစာ ၁၁:၄
သာ၍ျမတ္ေသာယဇ္
ကိုးကြယ္ျခင္းဆိုတာ အျပင္ပိုင္းမွာ ဘာေတြလုပ္တယ္ဆိုတာထက္ ႏွလုံးသားမွာ ဘာေတြရွိတယ္ဆိုတာ ပိုအေရးႀကီးတယ္။ ကိုးကြယ္ျခင္းက အျပင္ပန္းလုပ္ေဆာင္မွုတစ္ခုဘဲလုံးဝမဟုတ္ဘူး။ ကိုးကြယ္ျခင္းဆိုတာ နက္နဲၿပီးေတာ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ဘဝကို အဆုံးအျဖတ္ေပးတဲ့ အေရးႀကီးဆုံးထဲက အေရးႀကီးဆုံးေသာအရာဘဲ။ ကိုးကြယ္ျခင္းကို ေပါ့ေပါ့ဆဆ ထားတဲ့သူတစ္ေယာက္ရဲ့အနာဂတ္ႏွင့္ ေလးေလးနက္နက္နဲ႔ထားတဲ့အနာဂတ္ဟာ ဘယ္လိုမွကိုမတူနိုင္ဘူး။
ကာဣန ႏွင့္ အာေဗလ ႏွစ္ဉီးစလုံးက ဘုရားကိုလာကိုးကြယ္ၾကတာပါဘဲ။ အျပင္ပန္းမွာလည္း သူတို႔လုပ္ေဆာင္မွုရဲ့အေကာင္းဆုံးေသာအရာေတြကို ယူေဆာင္လာၾကတာပါဘဲ။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားက ႏွစ္ေယာက္စလုံးရဲ့ယဇ္ကို လက္မခံဘူး။ ကိုးကြယ္ျခင္းဆိုတာ ကိုယ္ကေကာင္းတယ္ထင္တဲ့အရာေတြဘဲလုပ္ေဆာင္ ႐ုံနဲ႔မလုံေလာက္ဘူး။ ဘုရားက အားနာမွုနဲ႔လက္ခံမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာသိထားဖို႔လိုတယ္။ အျပင္ပန္း ယဇ္ေတြထက္ အတြင္းထဲက ယုံၾကည္ျခင္းေၾကာင့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ကိုးကြယ္ျခင္းက အကြာႀကီးကြာခဲ့တယ္။ ဘုရားက ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ သူထံခ်ဥ္းကပ္တဲ့ အာေဗလကို လက္ခံၿပီးေတာ့ ယုံၾကည္ျခင္းမပါပဲ ကိုယ္လုပ္ခ်င္ရာလုပ္တဲ့ ကာဣန ယဇ္ကို လက္မခံခဲ့ဘူး။ ဒီေန႔ သင့္ရဲ့ကိုးကြယ္ျခင္းကေရာ ယုံၾကည္ျခင္းပါတဲ့ အာေဗလရဲ့ သာ၍ ျမတ္ေသာ ကိုးကြယ္ျခင္းလား သာမန္ကိုးကြယ္ျခင္းလားဆိုတာ စမ္းစစ္ဖို႔လိုတယ္။
ေမလ ၁ ရက္ေန့
ကိုးကြယ္ျခင္း (၂)
“ထာဝရဘုရားသည္ အာျဗံအားထင္ရွား၍၊ ဤျပည္ကို သင္၏အမ်ိုးအနြယ္အားငါေပးမည္ဟု မိန့္ေတာ္မူ၏။ ထိုသို့ထင္ရွားေတာ္မူေသာထာဝရဘုရားဖို့၊ ထိုအရပ္၌၊ ယဇ္ပလႅင္ကိုတည္ေလ၏။” ကမၻာဦးက်မ္း ၁၂:၇
ကိုးကြယ္ျခင္းနွင့္အစျပုျခင္း
ဘုရားကို ကိုးကြယ္ဝတ္ျပုျခင္းက အားတဲ့အခ်ိန္ ဒါမွမဟုတ္ အဆင္ေျပတဲ့အခ်ိန္မွာ လုပ္ရတဲ့အရာတစ္ခုလံုးဝ မဟုတ္ဘူး။လူတခ်ို့က ဘုရား ကိုအခ်ိန္ေပးတယ္ဆိုတာ အခ်ိန္ရွိမွ လုပ္ရတယ္လို့ အထင္မွားေနျကတယ္။တကယ္ေတာ့ လံုးဝ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေျကာင့္လဲ လူေတြဟာ အသက္တာမွာလိုအပ္တဲ့ ထိုးေဖါက္မူေတြကို ေမွ်ာ္လင့္သေလာက္မရျကတာပါ။ ျကီးမားတဲ့အရာေတြကို လုပ္ေဆာင္တဲ့သူေတြအသက္တာကို ေလ့လာျကည့္ရင္ သူတို့ဟာ ကိုးကြယ္ျခင္းကို အေလးထားတယ္ အျမဲတမ္း ဉီးစားေပးလုပ္ေလ့ရွိတယ္ဆိုတာ ေတြ့ရတယ္။
ယံုျကည္ျခင္းဖခင္ အာျဗဟံရဲ့အသက္တာကို ျကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း သူ့အသက္တာမွာ ကိုးကြယ္ျခင္းကို အေလးနက္ထားတယ္ဆိုတာ ေတြ့ရတယ္။သူ သြားတဲ့ေနရာတိုင္းမွာ လုပ္ေလ့ရွိတာသံုးခုရွိတယ္။ ယဇ္ပလႅင္တည္ေဆာက္ျခင္း၊ တဲေဆာက္ျခင္းနွင့္ေရတြင္းတူးျခင္း။ ဒီသံုးခုဟာသူဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္လုပ္ေလ့ရွိတဲ့အရာပါ။ ယဇ္ပလႅင္ေဆာက္တယ္ဆိုတာက ဘုရားကို ကိုးကြယ္ျခင္းျဖစ္ျပီးေတာ့ တဲေဆာက္တယ္ဆိုတာ မိသားစုနဲ့ဆိုင္တဲ့အရာပါ။ ေရတြင္းတူးျခင္းကေတာ့သူပဲမဟုတ္ဘူး အမ်ားေသာသူေတြအတြက္ပါ။ ဒီအရာေတြထဲမွာသူဟာ ဘယ္ေရာက္ေရာက္ ကိုးကြယ္ျခင္းကို ဉီးစားေပးေလ့ရွိတယ္။ အျခားအရာေတြကိုအရင္ မလုပ္ေဆာင္ဘဲ ကိုးကြယ္ျခင္းကိုအျမဲတမ္းဉီးစားေပး လုပ္ေလ့ရွိတယ္ဆိုတာ ေတြ့ရတယ္။ ဒါေျကာင့္လဲ ဘုရားက အျခားသူေတြထက္ အာျဗဟံကို ဉီးစားေပးေကာင္းျကီးေပးတာေပါ့။ သင့္အသက္တာမွာလည္း ဘုရားကို ကိုးကြယ္ျခင္းကို ဉီးစားေပးတဲ့အေလ့အက်င့္ လုပ္ပါ။ ဘုရားကလည္း သင့္ကိုအျမဲတမ္းဉီးစားေပး အသံုးျပုပါလိမ့္မယ္။
ဧျပီလ ၃၀ ရက္ေန့
ကိုးကြယ္ျခင္း
“ေနာဧသည္လည္း၊ ထာဝရဘုရားအဖို့ ယဇ္ပလႅင္ကိုတည္ျပီးမွ စင္ျကယ္ေသာသား၊ စင္ျကယ္ေသာငွက္အမ်ိုးမ်ိုးထဲကယူ၍၊ ယဇ္ပလႅင္ေပၚမွာ မီးရွို့ေသာယဇ္ကို ပူေဇာ္ေလ၏။ ထာဝရဘုရားသည္လည္း၊ ေမွြးျကိုင္ေသာ အနံ့ကိုခံယူ၍၊ ငါသည္ ေနာက္တစ္ဖန္လူတို့အတြက္ ေျမျကီးကိုမက်ိန္။ အေျကာင္းမူကား၊ လူတို့သည္ ငယ္ေသာအရြယ္မွစ၍၊ စိတ္နွလံုးအျကံအစည္ဆိုးျက၏။ ငါသည္ ယခုတစ္ခါ ျပုျပီးသကဲ့သို့၊ အသက္ရွင္ေသာအရာရွိသမွ်တို့ကို ေနာက္တစ္ဖန္ဒဏ္မခတ္။ ေျမျကီးမကုန္မီတိုင္ေအာင္ မ်ိုးေစ့ျကဲရေသာကာလ၊ အသီးအနွံကိုသိမ္းရေသာကာလ၊ ခ်မ္းေသာကာလ၊ ပူေသာကာလ၊ ေနြကာလ၊ ေဆာင္းကာလမျပတ္ရဟု အမိန့္ေတာ္ရွိ၏။” ကမၻာဦးက်မ္း ၈:၂၀-၂၂
ကိုးကြယ္ျခင္းရဲ့ေနာက္မွာ
ဝိညာဉ္ေရးရာမွာ နက္နဲတဲ့ အရာေတြမ်ားစြာရွိတဲ့အထဲမွာ ကိုးကြယ္ျခင္းကေတာ့ထိပ္ဆံုးမွာရွိတယ္။ ကိုးကြယ္ျခင္းရဲ့နက္နဲရာကို လက္ေတြ့ကိုးကြယ္ျခင္းထဲမွာ စီးေမွ်ာ ေနတဲ့သူေတြဘဲ ခံစားနားလည္နိုင္တယ္။ ကိုးကြယ္ျခင္းအေျကာင္းဘယ္ေလာက္ပံသိသိ၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ ျကားဖူးျကားဖူး လက္ေတြ့ လုပ္တဲ့သူေလာက္ေတာ့ ခံစားနားလည္နိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ စစ္မွန္စြာ ကိုးကြယ္တဲ့သူေနာက္မွာ ကိုးကြယ္ျခင္းရဲ့ နက္နဲရာေတြက အျမဲလိုက္ခံစားေနရတယ္။ မွန္ကန္တဲ့ကိုးကြယ္ျခင္းေနာက္မွာ အျခားအရာေတြအားလံုးပါ မွန္ လာတယ္ဆိုတာ ေတြ့ျမင္ရလိမ့္မယ္။
ေနာဧဟာ ကမၻာေပၚမွာ ေျကာက္စရာအေကာင္းဆံုး ေရလွြမ္းမိုးျခင္းကိုျကံုခဲ့ရတယ္။ တေလာကလံုး ေသေဘးနွင့္ျကံုရျပီး သူနွင့္ မိသားစု ၈ ေယာက္သာ က်န္ခဲ့တယ္။ ျကီးမားတဲ့ ပ်က္ဆီးဆံုးရံႈးမႈျကီးကို လေပါင္းမ်ားစြာျမင္ေတြ့ရျပီးေနာက္မွာ သူဟာ ဘုရားကို ကိုးကြယ္ျခင္းယဇ္ပလႅင္ တည္ခဲ့တယ္။ ဒီကိုးကြယ္ျခင္းရဲ့ ေနာက္မွာ ဘုရားက ေနာဧကို ကတိေပးခဲ့တယ္။ ေနာက္တဖန္ ေျမျကီးကို မက်ိန္ဖို့။ ကိုးကြယ္ျခင္းထဲမွာ ဘုရားက လူေတြကို အမ်က္ေတာ္ရဲ့ရလဒ္ကေန ဖယ္ရွားေပးခဲ့တယ္။ ဒီလိုဆိုးရြားတဲ့အရာေတြ အသက္တာမွာ ေနာက္တဖန္ မျကံုရဖို့ဘုရားက ကတိေပးတယ္။ သူေမ့သြားရင္လည္း သတိေပးမယ္ သက္ေသအေနနဲ့ သက္တန့္ကိုလည္း ေကာင္းကင္မွာ ထားေပးထားတယ္။ ကိုးကြယ္းျခင္းရဲ့ သက္ေရာက္မႈဟာ အင္တမန္ကိုျကီးမားတယ္။ ေနာက္ေျမျကီးေပၚမွာ အခ်ိန္အမ်ိုးမ်ိုးကိုေျပာင္းလဲေစျပီးေတာ့လူေတြအတြက္ အက်ိုးျဖစ္ေစမယ့္ အသီးအပြင့္ေတြကိုလည္း ျမင္ေတြ့ေစဖို့ဘုရားက ေသခ်ာ ကာလအမ်ိုးမ်ိုးကို ျပင္ဆင္ေပးတယ္။ ကိုးကြယ္းျခင္းေနာက္မွာ သင့္အသက္တာရဲ့ကာလေတြဟာ အရင္က အရာေတြနဲ့မတူေတာ့ဘဲ ထူးျခားလာေတာ့မယ္။ အရင္ကနဲ့လံုးဝကို တူမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ စစ္မွန္စြာကိုးကြယ္ျခင္းရဲ့ေနာက္မွာ သိသာတဲ့အေျပာင္းအလဲေတြက လိုက္ပါစျမဲပဲဆိုတာ မေမ့နဲ့။
ဧျပီလ ၂၉ ရက္ေန့
ခ်က္ျခင္းလုပ္(၇)
“လူသားသည္ေျမျကီးေပၚမွာ အျပစ္လွြတ္ပိုင္သည္ကို သင္တို့သိေစျခင္းငွာ ထေလာ့။ ကိုယ္အိပ္ရာကို ေဆာင္၍ ကိုယ္အိမ္သို့သြားေလာ။ သင့္အား ငါဆိုသည္ဟု လက္ေျခေသေသာသူအား မိန့္ေတာ္မူ၏။- ထိုသူသည္လည္း လူအမ်ားေရွ့မွာ ခ်က္ခ်င္းထ၍ အိပ္ရာကိုေဆာင္လ်က္၊ ဘုရားသခင္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္းလ်က္ မိမိအိမ္သို့သြားေလ၏။-” ရွင္လုကာခရစ္ဝင္ ၅:၂၄-၂၅
ဘုရားစကားကိုခ်က္ျခင္း တုန့္ျပန္ျခင္းရလာဒ္
သခင္ေယရႈက်န္းမာေစတဲ့ သူေတြကို ျကည့္ရင္ ဘာေရာဂါျဖစ္တယ္ဆိုတာထက္ ယံုျကည္ျခင္းနွင့္ ဘယ္လိုတုန့္ျပန္သလဲဆိုတာ ပိုအေရးျကီးတယ္ဆိုတာ ေတြ့ရတယ္။ သခင္ေယရႈက လူေတြကို ေပးေပ်ာက္ပိုင္တဲ့ တန္ခိုးရွင္ျဖစ္ေပမယ့္ ယံုျကည္ျခင္းနွင့္တုန့္ျပန္တဲ့သူေတြအသက္ တာမွာ ဒီတန္ခိုးေတာ္ဟာ ထင္ရွားတယ္ဆိုတာ ေတြ့ရတယ္။ သင့္အသက္တာမွာလည္း ဘယ္လိုျပႆနာ ဘယ္လိုအရာေတြျကံုေနရသလဲဆိုတာ အေရးမျကီးဘူး။ အဲ့ဒီအရာေတြထဲမွာ ဘုရားကလြတ္ေျမာက္ေစနိုင္တယ္ဆိုတာ ယံုျကည္ဖို့နဲ့ သူေျပာတဲ့စကားအတိုင္းခ်က္ျခင္းလုပ္ဖို့က အေရးပိုျကီးတယ္။
လက္ေျခေသတဲ့သူကို သူ့သူငယ္ခ်င္းေတြက သခင္ေယရႈေရွ့ကိုေရာက္ဖို့အတြက္ နည္းလမ္းေပါင္းစံုနဲ့ျကိုးစားျကတယ္။ ပံုမွန္အတိုင္းသြားရင္ ဘယ္လိုမွေရာက္ဖို့ဆိုတာ မလြယ္ဘူး။ ဒါကိုသူတို့က လက္မေလ်ာ့ဘဲ ခ်က္ျခင္းေရာက္ မယ့္နည္းလမ္းကိုရွာျကံျကတယ္။ စြန့္စားမႈေတြပါတယ္ဆိုေပမယ့္ ယံုျကည္ျခင္းက အခက္အခဲေတြထဲမွာ အျမဲတမ္း ခ်က္ ျခင္းလုပ္ေဆာင္ဖို့ နည္းလမ္းကို ရွာေတြ့တတ္တယ္။ ယံုျကည္ ျခင္းနဲ့ျကည့္တဲ့သူနွင့္ ခံစားခ်က္နဲ့ျကည့္တဲ့သူဟာဘယ္ေတာ့မွ မတူဘူး။ ေနာက္တစ္ေခါက္မွဘဲ၊ အခြင့္အေရးရမွဘဲဆိုျပီးလွည့္မျပန္ဘူး။ သူမ်ားမျမင္တဲ့အခြင့္အေရးကို ယံုျကည္ျခင္းနဲ့ျမင္ျပီးေတာ့ ေခါင္မိုးကေန ေယရႈေရွ့ေရာက္ေအာင္ ခ်ျကတယ္။ ဘာသာေရးသမားေတြကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း အျပစ္ပဲတင္ျပီးေတာ့ ဘာမွားမလဲဘဲ ေစာင့္ျကည့္ေနျကတယ္။ သခင္ေယရႈက လက္ေျခေသတဲ့သူကို အမိန့္ေပးတယ္။ ဒီအမိန့္က သူအေျခအေနနဲ့ဆန့္က်င္ဘက္ဘဲ။ ဒါေပမယ့္သူက ခ်က္ျခင္း တုန့္ျပန္ျပီးေတာ့ လက္ေတြ့လုပ္ခဲ့တယ္။ သခင္ေယရႈေျပာတဲ့အခါမွာ အေျခအေနေတြ ျဖစ္နိုင္သလား? မျဖစ္နိုင္ဘူးလားဆိုတာကို လံုးဝကိုမျကည့္ဘဲ လက္ေတြ့လုပ္ေဆာင္ ျခင္းရဲ့ရလဒ္ကေတာ့ သူဟာ ခ်က္ျခင္းက်န္းမာျခင္းကို ရရွိျခင္းပါပဲ။ ဘုရားစကားျကားတဲ့အခါမွာ ျဖစ္နိုင္လား? မျဖစ္နိုင္လား? ဆိုတာထက္ ယံုျကည္ျပီးေတာ့ လက္ေတြ့လုပ္ဖို့ဘဲ တကယ္အေရးျကီးတယ္။ ခ်က္ျခင္း လုပ္တဲ့သူက သူမ်ားမရနိုင္တဲ့အရာကို ခ်က္ျခင္းရတယ္။
ဧျပီလ ၂၇ ရက္ေန့
ခ်က္ျခင္းလုပ္(၆)
“ေတြ့နိုင္သည္ ကာလတြင္ ထာဝရဘုရားကို ရွာျကေလာ့။ နီးေတာ္မူသည္ကာလတြင္ ဆုေတာင္းပတၳနာ ျပုျကေလာ့။” ေဟရွာယအနာဂတၱိ ၅၅:၆
ကာလအခ်ိန္ရွိတုန္း
ဘုရားနွင့္ဆိုင္တဲ့ ဝိညာဉ္ေရးရာ ကိစၥေတြက အခ်ိန္နဲ့ အလိုက္လုပ္ရတဲ့အရာေတြပါ။ မနက္ျဖန္လည္း ေနထြက္လာအံုးမွာဘဲ ဒါေျကာင့္ အခြင့္အေရးရွိအံုးမွာပဲလို့လူေတြက ထင္တတ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ မနက္ျဖန္ ေနထြက္ လာအံုးမွာမွန္ေပမယ့္ မနက္ျဖန္အခြင့္အေရးမရနိုင္တဲ့ အရာေတြအမ်ားျကီးရွိတယ္။ အခြင့္အေရးရတုန္း ဝိညာဉ္ေရးရာနွင့္ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ ဒီေန့လုပ္နိုင္တဲ့အရာေတြကို မနက္ျဖန္ကိုမေရြ့လိုက္ပါနဲ့ ဒီေန့ဘဲလုပ္ပါ ခ်က္ျခင္းလုပ္ပါ။
ကြ်န္ေတာ္ဘဝမွာ အျကီးဆံုးရဖူးတဲ့ေနာင္တ ေတြရွိတယ္။ အဲ့ဒီထဲမွာ အမ်ားဆံုးကေတာ့ လုပ္ခြင့္ရပါလွ်က္ နွင့္ ေနာက္တစ္ေခါက္ဆိုျပီးေတာ့ ေရွြ့လိုက္မိတဲ့ အရာေတြက ပိုမ်ားတယ္။ ေနာက္တစ္ေခါက္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ မရေတာ့မွန္းသိခဲ့ရင္ အဲ့ဒီတုန္းက ခ်က္ျခင္းကို လုပ္ပါတယ္။ ဘာမဟုတ္တဲ့ခံစားခ်က္ေလးတစ္ခုနဲ့ ျကီးမားတဲ့အရာေတြကိုလက္လွြတ္လိုက္ရတာ အရမ္းကိုနစ္နာခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီအထဲက တစ္ခုက ကယားျပည္နယ္ကိုပထမဆံုးေရာက္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္တုန္းက တစ္ရြာဝင္ တစ္ရြာထြက္ဧဝံေဂလိလုပ္ရင္း ျပန္ရမယ့္ရက္ေရာက္လာေတာ့ ရြာတစ္ရြာက သူတို့ရြာကို လာျပီး ေဟာေျပာေပးဖို့ ဖိတ္ေခၚတယ္။ ျပန္ဖို့ အကုန္လည္းစီစဉ္ျပီးသားျဖစ္တာရယ္ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ခံစားခ်က္ ေလးတစ္ခုရယ္ေျကာင့္ သြားဖို့ ျငင္းဆိုလိုက္ျပီး ေနာက္တစ္ျကိမ္ျပန္လာမယ္လို့သာ နွစ္သိမ့္ေပးခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီရြာကို ေနာက္လည္းေရာက္အံုးမွာပါ ထင္ခဲ့ေပမယ့္ ကယားျပည္မွာ ေနာက္တစ္ျကိမ္ေရာက္လာျပီးေတာ့ ၄ နွစ္သာေနခဲ့တယ္ တစ္ျကိမ္မွ အဲ့ဒီေနရာကို မေရာက္ခဲ့ေတာ့ဘူး။ ဘဝမွာ တကယ့္ကို အျကီးဆံုးရခဲ့တဲ့ ေနာင္တ တစ္ခုျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘုရားလမ္းဖြင့္ေပးတုန္း မေလွ်ာက္ခဲ့ မိတာ ဘယ္ ေတာ့မွ မေလွ်ာက္ရမယ့္လမ္း ျဖစ္မွန္းမသိခဲ့ဘူး။ တခ်ို့ေသာအရာေတြမွာ ေနာက္ဆိုတာ လံုးဝကိုမရွိဘူးဆိုတာသိပါ။ အခုဆိုလည္း တစ္ခ်ိန္တုန္းက သတင္းေကာင္းေဟာခဲ့တဲ့ေနရာေတြ အမႈေတာ္ျမတ္မွာ လုပ္ခြင့္ရတဲ့ ေနရာေတြက လူေတြေနလို့မရတဲ့ေနရာေတြျဖစ္ကုန္တာအမ်ားျကီးရွိတယ္။ လုပ္ခြင့္ရတုန္း လုပ္နိုင္တုန္းေလး အေကာင္းဆံုးလုပ္ဖို့ အရးျကီးတယ္။မဟုတ္ရင္ေတာ့ ရစရာ ေနာင္တပဲရွိပါလိမ့္မယ္။
ဧျပီလ ၂၆ ရက္ေန့
ခ်က္ျခင္းလုပ္(၅)
“ခရီးသြားစဉ္တြင္၊ စခန္းဇရပ္၌ ထာဝရဘုရားသည္ေမာေရွကိုေတြ့၍ ကြပ္မ်က္ျခင္းငွာ ရွာျကံေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ၊ ဇိေပါရသည္ ဓားကိုယူ၍ သား၏အေရဖ်ားကိုလွီးျဖတ္ျပီးမွ၊ လင္၏ေျခရင္း၌ပ်ပ္ဝပ္လ်က္၊ အကယ္စင္စစ္သင္သည္ အကြ်နု္ပ္၌ အေသြးနွင့္ယွဉ္ေသာလင္ျဖစ္သည္ဟု ဆို၏။ ထိုအခါ ေမာေရွကို လွြတ္ေတာ္မူ၏။ မယားကလည္း၊ အေရဖ်ားလွီးမဂၤလာေျကာင့္၊ သင္သည္ အကြ်နု္ပ္၌ အေသြးနွင့္ယွဉ္ေသာလင္ျဖစ္၏ဟုဆိုသတည္း။” ထြက္ေျမာက္ရာက်မ္း ၄:၂၄-၂၆
အေရးျကီးတဲ့အရာကိုအရင္လုပ္
အေရးေပၚ အလုပ္ေတြနဲ့ ရႈပ္ေနတာနဲ့ဘဲ အေရးျကီးတဲ့အရာေတြကို လက္လြတ္သြားတာမျဖစ္ေစနဲ့။ ဘဝမွာ မလုပ္မျဖစ္တဲ့အေရးျကီးတဲ့အရာေတြရွိသလို မျကာခဏဆို ေပၚလာတတ္တဲ့ အေရးေပၚအလုပ္ေတြကလည္း နည္းမွမနည္းတာ။ ဒါေပမယ့္ အေရးျကီးတဲ့ အလုပ္ေတြကိုမလုပ္ဘဲ ေနတဲ့အထိေတာ့ အေရးေပၚလုပ္ေတြထဲမွာ မရႈပ္မိသြားေစနဲ့။ ကိုယ့္ဘဝရဲ့ ဘုရားနဲ့ပတ္သက္တဲ့အေရးျကီးအလုပ္ေတြကို မပ်က္မကြက္လုပ္ဖို့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ဟာအျမဲသတိေပးပါ။
ဘုရားရဲ့ေခၚျခင္းခံရျပီးေတာ့ ဣသေရလ လူေတြကိုကယ္ဖို့သြားတဲ့လမ္းမွာ ေမာေရွဟာ ေသဖို့အေျကာင္းျဖစ္လာတယ္။ ဒီအျဖစ္ပ်က္ဟာ လူတိုင္း စိတ္ထဲမွာ ေမးခြန္းအျဖစ္ရွိေနတယ္။ ဘုရားက ေရြးေကာက္ျပီးေတာ့ သူလည္းသြားခိုင္းေသးတယ္ ဘာလို့မ်ားေမာေရွကို ေသဖို့ လုပ္ေတာ့မွာလဲ? မွန္တယ္ ဘုရားေခၚတယ္ဆိုတာလည္းမွန္တယ္။ ဘုရားအလုပ္ကိုလုပ္ဖို့သြားတယ္ဆိုတာလည္း မွန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမာေရွ အေရးျကီးဆံုးအလုပ္ကို လုပ္ဖို့ ပ်က္ကြက္ေနတယ္။ တကယ္ဆိုရင္ အေရဖ်ားလွီးတယ္ဆိုတာ ေမြးျပီးျပီးခ်င္း (၈) ရက္မွာ ခ်က္ျခင္းလုပ္ဖို့ အာျဗဟံကို ဘုရားက မွာထားတာပါ။ ဒီ ပဋိညာဉ္ဟာ ဘုရားနဲ့ အာျဗဟံတြက္ အေရးျကီးတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္တစ္ခုျဖစ္တယ္။ အဆင္ေျပမွ အားမွ လုပ္ရမယ့္အရာမဟုတ္ဘူး။ ခ်က္ျခင္းလုပ္ရမယ့္ အေရးျကီးတဲ့အရာေတြထဲကတစ္ခု။ ဒါကို ေမာေရွပ်က္ကြက္ခဲ့တယ္။ ဘုရားနဲ့ဆိုင္တဲ့အေရးျကီးတဲ့အရာေတြကို ေမ့ေနတဲ့ သူတစ္ေယာက္ကို ျကီးျကီးမားမားအသံုးျပုဖို့ဆိုတာ မလြယ္တဲ့ကိစၥဆိုတာ ဒီမွာေတြ့ရတယ္။ ဘုရားသံုးခ်င္ေပမယ့္ ဘုရားနဲ့ဆိုင္တဲ့အရာကို မေလးမစား လုပ္တဲ့သူကိုေတာ့ဘုရားက သံုးမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိထားဖို့လိုတယ္။ အေသးစိတ္ကိုဂရိုစိုက္ျပီးေတာ့ ဘုရားမွာထားတဲ့အတိုင္း ခ်က္ျခင္းလုပ္ေဆာင္တတ္တဲ့သူျဖစ္ဖို့ေတာ့လိုတယ္။ အခ်ိန္ဆြဲေနရင္ ေပးရမယ့္အဖိုးအခမေသးဘူး။ ဒီေနရာမွာ ေမာေရွအမ်ိုးသမီးရဲ့ခ်က္ျခင္းဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ျပီး ပါးနပ္မႈကို ျမင္ရတယ္။ သူ့ရဲ့ ခ်က္ျခင္း လုပ္ေဆာင္မႈေျကာင့္သာ ေမာေရွအသက္လြတ္သြားတယ္ဆိုတာ ေတြ့ရတယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ အေျခအေနက တမ်ိုးေျပာင္းသြားနိုင္တယ္။ ခ်က္ျခင္းလုပ္သင့္တဲ့အရာေတြကိုမလုပ္ရင္ ျကံုလာရမယ့္ အဖိုးအခကေတာ့ မေသးဘူး။
ဧျပီလ ၂၅ ရက္ေန့
ခ်က္ျခင္းလုပ္(၄)
“အေျကာင္းမူကား၊ အခ်ိန္တန္လွ်င္ ေကာင္းကင္တမန္သည္ ေရကန္သို့ဆင္းသက္၍ ေရကို လႈပ္ရွားတတ္၏။ ထိုသို့ေရလႈပ္ရွားသည္ေနာက္၊ ေရွ့ ဦးစြာ ဝင္ေသာသူသည္ မိမိ၌စြဲသမွ်ေသာအနာေရာဂါနွင့္ ကင္းလြတ္ျခင္းသို့ ေရာက္တတ္၏။” ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၅:၄
အရင္ဆံုးလုပ္တဲ့သူ
ဘုရားနွင့္သြားလာအသက္ရွင္တယ္ဆိုတာ ဘာနဲ့မွမတူဘူး။ အျခားလုပ္တဲ့ အရာေတြနဲ့ ဘုရားနဲ့သြားလာျခင္းကိုမေရာလိုက္နဲ့။ တခ်ို့ဘုရားကထပ္အခြင့္အေရးေပး မွာပါဆိုျပီးေတာ့ အခုရတဲ့အခြင့္အေရးကို လက္လွြတ္ခံလိုက္တဲ့သူေတြလည္း အမ်ားျကီးရွိတယ္။ ဒုတိယ ရမယ့္အခြင့္အေရး မေရာက္လာတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒုတိယလာမယ့္အခြင့္အေရးကိုယူျပီးေတာ့ ပထမ ေနရာဘယ္ေတာ့မွ မေရာက္နိုင္ဘူးဆိုတာ သိထားဖို့လိုတယ္။ ဒုတိယအျကိမ္အခြင့္အေရးေတာ့ေရာက္လာမွာပါ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ေတာ့အမ်ားျကီးေစာင့္ရအံုးမယ္ဆိုတာ သိထားဖို့လိုတယ္။
ေဗေသသဒ အိုင္ကို ျကည့္ျပီးေတာ့ ဘုရားရဲ့သေဘာသဘာဝကို အမ်ားျကီးသိျမင္နိုင္တယ္။ ေကာင္းကင္တမန္က ေရလာလႈပ္ရွားတတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ဘယ္ေတာ့လႈပ္ရွားမယ္ဆိုတာေတာ့ဘယ္သူမွ မသိဘူး။ လႈပ္ရွားျပီဆိုတာနဲ့ ခ်က္ ျခင္း ဝင္တဲ့သူက ခံစားေနရတဲ့ေရာဂါကေန က်န္းမာျခင္းခံစားရတယ္။ လႈပ္ရွားမႈေရာက္လာျပီဆိုတာနဲ့ ခ်က္ျခင္းဝင္ ဖို့ေတာ့လိုတယ္။ အခ်ိန္ဆြဲေနတယ္ စဉ္းစားေတြေဝေနရင္ေတာ့ ေနခဲ့လိုက္ေတာ့။ ေရလႈပ္ရွားတာနဲ့ ဘာအေျကာင္းျပခ်က္မွမရွိဘဲ ေရထဲကိုခုန္ခ် လိုက္ဖို့အေရးျကီးတယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ က်န္ခဲ့ျပီ။ ေရလႈပ္ရွားတဲ့အခ်ိန္က ေန့ျဖစ္လို့ ည ျဖစ္လို့ ဆိုျပီးေတာ့လည္း စဉ္းစားေနလို့မရဘူး။ လိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ လႈပ္ရွားျပီဆိုတာနဲ့ ခ်က္ျခင္း ဝင္နိုင္ဖို့အေရးျကီးတယ္။ ဒီအရာမွာ ဘုရားနွလံုးသားကိုေတြ့ရနိုင္တယ္။ ဘုရားကသူနဲ့ပက္သက္ရင္ ခ်က္ျခင္း လုပ္ေဆာင္တာကိုသေဘာက်တယ္။ ဘုရားဆီက သဘာဝလြန္ အရာေတြကို ခံစားရဖို့အတြက္ ေတြေဝလို့ေတာ့လံုးဝကို မရဘူးဆိုတာ သိပါ။ ဘုရားနွင့္ပက္သက္ျပီးေတာ့ အျမဲတမ္း ခ်က္ျခင္းလုပ္တတ္တဲ့သူက ကိုယ္အသက္တာအတြက္လည္း ဘုရား လုပ္ေပးတဲ့ အျခားလူမရနိုင္တဲ့အရာေတြကို ခ်က္ျခင္းရေလ့ရွိတယ္ဆိုတာ သိပါ။ စဉ္းစားေတြေဝတဲ့သူကေတာ့ သူမ်ား က်န္းမာတာ ေကာင္းျကီးရတာကိုထိုင္ျကည့္ေနရံုကလြဲျပီးဘာ ရွိအံုးမလဲ?
ဧျပီလ ၂၄ ရက္ေန့
ခ်က္ျခင္းလုပ္(၃)
“မိုးေသာက္ေသာအခါ၊ ေကာင္းကင္တမန္တို့သည္ ေလာတကိုေဆာ္လ်က္၊ သင္သည္ထ၍ ဤအရပ္၌ရွိေသာ မယားနွင့္ သမီးနွစ္ေယာက္တို့ကို ယူသြားေလာ့။ သို့မဟုတ္၊ ျမို့၏အျပစ္၌ ဆံုးျခင္းသို့ေရာက္လိမ့္မည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း၊ သူသည္ဖင့္နွြဲေသာအခါ၊ ထာဝရဘုရားသနားေတာ္မူေသာေျကာင့္၊ ေကာင္းကင္တမန္တို့သည္၊ သူနွင့္ သူ၏မယား၊ သူ၏သမီးနွစ္ေယာက္တို့ကိုလက္ဆြဲ၍၊ ျမို့ျပင္သို့ ထုတ္ေဆာင္ျက၏။” ကမၻာဦးက်မ္း ၁၉:၁၅-၁၆
ေနာက္က်လို့ေပးလိုက္ရတဲ့ အခ
လူေတြက ေနာက္က်တာေလာက္ေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ဘူးလို့ဘဲ ထင္မွတ္ေနျကတယ္။ ေနာက္က်လို့ ေပးလိုက္ရတဲ့အခကို ဘယ္သူမွျကိုတင္တြက္မထားဘူး။ ေနာက္က်တာဟာအရာရာ အတြက္မေကာင္းပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ ဝိညာဉ္ေရးရာမွာဆိုရင္ပိုလို့ေတာင္မေကာင္းဘူး။ ဘုရားနဲ့ပတ္သက္သက္ျပီး ေတြေဝေနတဲ့သူေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ အျမင့္ဆံုးကိုပ်ံသန္းဖို့အတြက္ အားအင္ေတြရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားေျပာရင္ ခ်က္ျခင္းလုပ္တတ္တဲ့အက်င့္ရွိတဲ့သူေတြဘဲ အျမဲတမ္း အျမင့္ကို ပ်ံသန္းဖို့အတြက္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေစတယ္။
ေကာင္းကင္တမန္ဟာ ဖ်က္ဆီးျခင္းခံရေတာ့မယ့္ ေနရာကေန ေလာတနဲ့ သူမိသားစုေတြကို ထြက္ခြါဖို့ အျကိမ္ျကိမ္ေျပာေပမယ့္သူတို့ဟာ ခ်က္ျခင္းလုပ္ဖို့အတြက္ ပ်က္ကြက္ခဲ့တယ္။ ေလာတရဲ့ ေတြေဝမႈေတြနဲ့ သူေျပာတာကို မယံုတဲ့ သူေတြျကားမွာ ဘုရားလုပ္ရမယ့္အလုပ္ကို ေနွာင့္ေနွးေစတယ္။ ေနာက္ဆံုး ဘုရားရဲ့သနားျခင္း ကရုဏာေျကာင့္သာ သူနွင့္ သူ့မိသားစု မပ်က္ဆီးဘဲ ထြက္ေျမာက္လာနိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေတြေဝတတ္ျပီး ဘုရားစကားကို ခ်က္ျခင္းမလုပ္တတ္တဲ့ သူေတြရဲ့မိသားစုမွာ ထိခိုက္ပ်က္ဆီးမႈရွိတယ္ဆိုတာေတာ့ သူ့အသက္တာကိုျကည့္ျပီးေတာ့ သင္ခန္းစာယူတတ္ဖို့ေတာ့လိုတယ္။ သူ့ရဲ့ ခ်က္ျခင္း မလုပ္ေဆာင္မႈဟာ လွည့္ျကည့္ျပီး ဆားတိုင္အျဖစ္ က်န္ခဲ့တဲ့ဇနီးသည္ျဖစ္လာဖို့ လမ္းဖြင့္ေပးလိုက္သလို၊ မွားယြင္းတဲ့အေတြးအေခၚေတြနဲ့ အေဖနဲ့ ျပန္အိပ္ျပီးေတာ့ ဘုရားအမ်က္ေတာ္ ခံရတဲ့အမ်ိုးေတြကိုေမြးထုတ္ေပးတဲ့သမီးေတြထြက္ေပၚလာေစတယ္။ ဒီအရာေတြက ဘုရားေျပာရင္ ခ်က္ျခင္းမလုပ္တတ္တဲ့ ဆိုးက်ိုးေတြထဲက တစ္ခုဘဲလို့ဆိုရမယ္။ ဘဝမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္က်ျခင္းရဲ့ အခကို ေလ်ာ့မတြက္မိေစနဲ့။ ေလာတဟာ ျကီးမားတဲ့ အခြင့္အေရးကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရေပမယ့္ ေနာက္က်ျခင္းေျကာင့္ အခြင့္အေရးထဲမွာ ဝမ္းနည္းျခင္းေတြေရာေနွာမိသလို ျဖစ္သြားေစတယ္။ ဒါေျကာင့္ ဘုရားစကားကိုနားေထာင္ဖို့ ေနာက္က်တယ္ဆိုတာ အဖိုးအခသိပ္မ်ားတယ္ဆိုတာမေမ့ေစခ်င္ဘူး။
ဧျပီလ ၂၃ ရက္ေန့
ခ်က္ျခင္း လုပ္ ၂
“မိန္းမက၊ သင္၏ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရားအသက္ရွင္ေတာ္မူသည္အတိုင္း၊ မုန့္ျပားတစ္ျပားမွ်မရွိ။ အိုးထဲမွာ မုန့္ညက္တစ္လက္ဆုပ္၊ ဘူး၌ ဆီအနည္းငယ္သာရွိ၏။ ကြ်န္မနွင့္သားငယ္အဖို့ဖုတ္၍ စားလိုေသာငွာလည္းေကာင္း၊ စားျပီးမွ ေသလိုေသာငွာလည္းေကာင္း၊ ထင္းစနွစ္ခုကို ယခုေခြပါ၏ဟု ျပန္ေျပာ၏။” ဓမၼရာဇဝင္တတိယေစာင္ ၁၇:၁၂
ေအာင္ျမင္သူေတြရဲ့ လွ်ို့ဝွက္ခ်က္
ေအာင္ျမင္သူေတြရဲ့လွ်ို့ဝွက္ခ်က္က ဘာျဖစ္မလဲဆိုတာ လူတိုင္းသိခ်င္ျကတယ္။ ေအာင္ျမင္သူေတြ ဘာလို့မ်ား ဒီေလာက္ထိ ေအာင္ျမင္ရတာလဲ? သူတို့ဆီမွာ ေျပာမျပတဲ့ လွ်ို့ဝွက္ထားတဲ့အရာေတြရွိသလား? ေအာင္ျမင္သူတိုင္းမွာ မတူတဲ့ အေျကာင္းျပခ်က္ေတြေတာ့ရွိစျမဲပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ တူညီတဲ့အခ်က္ေတြလည္းရွိတယ္။ အေျခခံတူညီတဲ့အခ်က္ေတြထဲမွာ သူတို့ဟာဘယ္ေတာ့မွ အခ်ိန္မဆြဲဘဲ လွ်င္ျမန္စြာျပုမူ အေကာင္ထည္ေဖၚျကျခင္းပါပဲ။ တုန့္ဆိုင္း၊ ေတြေဝေနတဲ့သူေတြဟာ ေကာင္းတဲ့အျကံေတြရွိရင္ေတာင္ သူမ်ားလက္ဉီးတာကိုဘဲ ထိုင္ျကည့္ေနရတတ္တယ္။ ကြ်န္ ေတာ္တို့မွာလည္း လုပ္ဖို့ေကာင္းတဲ့ ေအာင္ျမင္မယ့္အျကံေတြရွိတတ္ေပမယ့္ မေအာင္ျမင္တာဘာေျကာင့္လဲဆိုရင္ အေကာင္အထည္ေဖၚ ဖို့၊ လက္ေတြ့လုပ္ေဆာင္ဖို့ တုန့္ဆိုင္းေနလို့ပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ ဘုရားစကားေျပာတဲ့အခါမွာ အျကိမ္ျကိမ္စဉ္းစားတြက္ခ်က္ျပီးေတာ့ လုပ္ေဆာင္ဖို့ ေတြေဝေနျခင္းက အဆိုးတကာထဲမွာ အဆိုးဆံုးပါပဲ။
က်မ္းစာထဲမွာ ဘုရားအျကီးအက်ယ္အသံုးျပုတဲ့ သူေတြကိုျကည့္ျပီးေတာ့လည္း ဒါကိုေတြ့နိုင္တယ္။ ပေရာဖက္ျကီး ဧလိယ အသက္တာ ကိုျကည့္တဲ့အခါမွာ လွ်င္ျမန္စြာ လုပ္ေဆာင္ျခင္းက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အေရးပါသလဲဆိုတာ ေတြ့ရတယ္။ ေခရိတ္ေခ်ာင္းနားမွာ က်ီးအေကြ်းေမြးျခင္းကို ခံေနရခ်ိန္မွာ ဘုရားက ေျပာတယ္ မုဆိုးမဆီကိုသြားဖို့အတြက္ ဒီစကားကိုျကားတဲ့အခါမွာ ဧလိယဟာ ခ်က္ျခင္းသြားခဲ့တယ္။ တကယ္လို့ သူသာ ခ်က္ျခင္းဘုရားစကားကို မတုန့္ျပန္ပဲ ေနာက္ေန့မွပဲသြားခဲ့မယ္ဆို ဘာျဖစ္မလဲ? မုဆိုးမ သူနွင့္သူ့သားစားဖို့ေနာက္ဆံုး မု့န္လုပ္ဖို့အတြက္ထင္းေကာက္ေနျပီ မဟုတ္လား? ေနာက္ေန့ မေျပာနဲ့ ဒီေန့ေတာင္ ေနာက္က်သြားခဲ့ရင္ ဘုရားရဲ့လုပ္ေဆာင္မႈကို ျမင္ရမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒီအျဖစ္ပ်က္က ကြ်န္ေတာ္တို့ကိုဘာေျပာေနသလဲ? တခ်ိ့ေသာနိမိတ္လကၡဏာေတြ၊ ဘုရားေကာင္းျကီးေတြကို အသက္တာမွာ ဘာလို့မျမင္ရသလဲဆိုတာ ဒီအရာကိုျကည့္ျပီးေတာ့ ေတြ့နိုင္တယ္။ ဘုရားခ်ိန္းခ်က္ထားတဲ့ အရာေတြကို ကိုယ့္အသက္တာရဲ့ေတြေဝျခင္း၊ တုန့္ဆိုင္းျခင္းက တားဆီးထားတယ္။ ဒီေန့လုပ္ရမယ့္ ဘုရားစကားကို ေနာက္ေန့ကိုမေရွြ့ပါနွင့္။ ဒီေန့ ဘုရားျပုမယ့္ နိမိတ္လကၡဏာက မနက္ျဖန္ဆို က်န္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာသိပါ။
ဧျပီလ ၂၂ ရက္ေန့
ခ်က္ျခင္း လုပ္(၁)
“ေမာေရွကလည္း၊ နံနက္တိုင္ေအာင္ အဘယ္သူမွ်မက်န္ေစနွင့္ဟု ဆိုေသာ္လည္း၊ အခ်ို့တို့သည္ ေမာေရွစကားကိုနားမေထာင္ဘဲ၊ နံနက္တိုင္ေအာင္ က်န္ေစသျဖင့္၊ ပိုးျဖစ္၍နံေလေသာ္၊ ေမာေရွသည္ အမ်က္ထြက္၏။ ထိုသူအသီးအသီးတို့သည္ ေန့တိုင္းမိမိတို့စားေလာက္သမွ်ကို သိမ္းယူျက၏။ ေနပူေသာအခါအေရျဖစ္ေလ၏။”ထြက္ေျမာက္ရာ က်မ္း ၁၆:၁၉
ဘုရားက အခ်ိန္နဲ့ အလုပ္လုပ္တယ္ဆိုတာသိပါသလား? သူ လုပ္တဲ့အခ်ိန္ကိုက္ လုပ္ေဆာင္ အသက္ရွင္တတ္တဲ့သူဟာ အျမဲတမ္း အျခားသူေတြနဲ့မတူတဲ့ေကာင္းျကီး ရရွိပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရတယ္။ လူေတြက အျခားသူေတြထက္ေတာ့ သာခ်င္တယ္ အျခားသူေတြထက္ေတာ့ ဘုရားစကားကို အခ်ိန္ကိုက္ နားေထာင္ဖို့အတြက္ ဆနၵမရွိျကဘူး။ ဘုရားစကား နားေထာင္လို့ဘဲ မလံုေလာက္ဘူး အခ်ိန္နဲ့ တေျပးညီ လုပ္ေဆာင္တတ္ဖို့လိုတယ္။ တခ်ို့က ေမးတယ္ ဘုရားစကား နားေထာင္ရဲ့သားနဲ့ ဘာလို့ေကာင္းျကီးမရတာလဲ? ဒါဆိုရင္ျပန္ေမးခ်င္တယ္ ဘုရားေျပာတဲ့အတိုင္း ခ်က္ျခင္းတုန့္ျပန္လုပ္ ေဆာင္တာလား? တခ်ို့က ဘုရားစကားေျပာတာ လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္က သူက အခုမွ နားေထာင္ျပီးေတာ့ ခ်က္ျခင္း ေကာင္းျကီးေတာ့ရခ်င္တယ္။ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ ခ်က္ျခင္း လက္ေတြ့မလုပ္ဘဲ ေကာင္းျကီးက်ေတာ့ခ်က္ျခင္း ရခ်င္လို့ေတာ့ဘယ္ရမလဲ?
ဘုရားကသူ့လူမ်ိုးေတြကို ကနၱာရထဲမွာ သူနွင့္အတူ အလုပ္လုပ္တတ္ဖို့သင္ေပးတယ္။ ဣသေရလ လူမ်ိုးေတြရဲ့ တကယ့္အေရးျကီးတဲ့ ဝိညာဉ္ေရးရာေတြကို ေတာထဲမွာျဖတ္သန္းေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာေတြ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို့ဟာဒါကို နားလည္သေဘာေပါက္ျခင္းမရွိဘဲ က်ရံူးခဲ့ျကတယ္။ ဘုရားက သူတို့စားဖို့အတြက္ေန့စဉ္ေထာက္ပံ့ေပမယ့္ သူတို့ လိုခ်င္တဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ ရွိေစတာမဟုတ္ဘဲ ဘုရားေပးတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို့ ကအခ်ိန္မွိ သိမ္းယူတတ္ဖို့သင္ေပးတယ္။ဒီသင္ခန္းစာ အရမ္းကိုေကာင္းလြန္းတယ္။ သိမ္းယူတဲ့အခ်ိန္ေကာ သိမ္းထားရမယ့္အခ်ိန္ေကာ ဘုရားက အတိအက် မွာထားျပီးေတာ့အဲ့ဒီအတိုင္း မလိုက္နာတဲ့သူေတြက ဘုရားျပင္ဆင္ေပးတဲ့အရာကိုမျမင္ရသလို ရွိတဲ့အရာေတြကလည္း ေကာင္းျကီးမျဖစ္ဘဲ ျပႆနာျဖစ္လာတယ္။ ေနထြက္တာနဲ့ မနၷမုန့္ဟာ အရည္ေပ်ာ္ျပီျဖစ္လို့ ကိုယ္အဆင္ေျပတဲ့အခ်ိန္မွာ သြားေကာက္ဖို့စိတ္ကူးတဲ့သူေတြအတြက္က ဘာမွ ျမင္ေတြ့ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားမျပင္ဆင္ေပးတာမဟုတ္ဘူး ကိုယ့္ဘက္က ေနာက္က်တယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ဖို့လိုတယ္။ ေနာက္ သိမ္းထားတဲ့အရာကလည္း ဘုရားသတ္မွတ္တဲ့အခ်ိန္ေက်ာ္ျပီး သိမ္းလို့ မရဘူး။ တကယ္လို့သိမ္းထားရင္ ေကာင္းျကီးမျဖစ္ေတာ့ဘူး ျပႆနာျဖစ္လာေတာ့တာ။ ဒီအရာက ဘုရားေျပာရင္ အခ်ိန္ကိုက္ လုပ္ေဆာင္ဖို့အတြက္ တကယ့္ကို အေရးျကီးတဲ့သင္ခန္းစာတစ္ခုျဖစ္တယ္။ ခ်က္ျခင္း မလုပ္ဘူး မွာထားတဲ့အခ်ိန္ကာလအတြင္းမွာ မလုပ္ေဆာင္ဘူးဆိုရင္ ေသခ်ာတယ္ ဘာမွျမင္ ေတြ့ရမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သေဘာေပါက္ဖို့လိုတယ္။
ဧျပီလ ၂၀ ရက္ေန့
ေျကာက္ရြံ့ျခင္းမွ လြတ္ေျမာက္ျခင္း
”အကြ်နု္ပ္သည္ ေျကာက္ရြံ့ေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္ကို ယံုျကည္ကိုးစားပါ၏။ ဘုရားသခင္ကိုအမွီျပု၍ နႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ငါခ်ီးမြမ္းမည္။ ငါသည္ ဘုရားသခင္ကို ယံုျကည္ကိုးစားသည္ျဖစ္၍ ေျကာက္ရြံ့မည္မဟုတ္။ လူသည္ ငါ့ကိုမည္သို့ျပုနိုင္မည္နည္း။“ ဆာလံက်မ္း ၅၆:၃-၄
ေျကာက္တဲ့အရာသာမတူရင္မတူမယ္ ေျကာက္တဲ့စိတ္ကေလး ရွိျကတာေတာ့တူျကပါတယ္။ တခ်ို့က နာမည္ပ်က္မွာ ေျကာက္တယ္၊ တခ်ို့က ဆင္းရဲမွာေျကာက္တယ္၊ တခ်ို့က ျကီးမားတဲ့ အေကာင္ျကီးေတြကို ေျကာက္တတ္သလို တခ်ို့က်ေတာ့လည္း ေသးငယ္တဲ့ အေကာင္ေလးေတြကိုေျကာက္ျပန္ေရာ။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေျကာက္ရြံ့ျခင္းကေတာ့ လူတိုင္းမွာ ပံုစံအမ်ိုးမ်ိုးနွင့္ ေနရာယူတတ္ျကတယ္။ ဒီေျကာက္ရြံ့တဲ့စိတ္ကို ေနရာေပးထားရင္ သင့္အသက္တာကို တမ်ိုးမဟုတ္တမ်ိုး ဒုကၡေပးလိမ့္မယ္။ ေျကာက္ရြံ့တဲ့စိတ္က အသက္တာကို ဆြဲခ်ေစတဲ့ အဆိုးဆံုးအရာေတြထဲက တစ္ခုျဖစ္တယ္။
ဒါဆိုရင္ ေျကာက္ရြံ့တဲ့စိတ္ကို တိုက္ထုတ္ဖို့အတြက္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ? ဒီေမးခြန္းက အေကာင္းဆံုးေမးခြန္းေတြထဲကတစ္ခုျဖစ္ျပီးေတာ့ နႈတ္ကပတ္ေတာ္ကဘဲ အေျဖရွင္းလင္းစြာေပးထားပါတယ္။ ဆာလံဆရာက ေျကာက္ရြံ့ျခင္းေတြ ျကံုတဲ့အခါမွာသူက ဘုရားကို ပိုကိုးစားဖို့၊ ယံုျကည္ျခင္းနွင့္ဘဲ ျဖတ္သန္းဖို့ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ေျကာက္ရြံ့ျခင္းနွင့္ ယံုျကည္ျခင္းက ဘယ္ေတာ့မွ အတူမေနဘူး။ ယံုျကည္ျခင္း ျကီးလာရင္ ေျကာက္ရြံ့တဲ့စိတ္က ေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္။ ေနာက္သူက ဘုရားကိုအမွီျပုျပီးေတာ့ နႈတ္ကပတ္ေတာ္ အတိုင္း ခ်ီးမြမ္းတယ္။ အေျခအေနအေပၚမွာ ျကည့္ျပီးေတာ့ ရွင္သန္တာမဟုတ္ဘဲ နႈတ္ကပတ္ေတာ္အေပၚမွာ ျကည့္ျပီးေတာ့ရွင္သန္တာပါ။ ဘယ္ေတာ့မွမမွားနိုင္တာက နႈတ္ကပတ္ေတာ္ပဲ။ နႈတ္ကပတ္ေတာ္ကိုစိတ္ခ်တတ္လာေလ သင့္အသက္တာမွာ ေျကာက္ရြံ့စိတ္က နည္းသြားေလဘဲ။ လူေတြဘယ္ေလာက္ဘဲ ဆိုးရြားစြာျကံစည္ေလပါေစ ဘယ္ေတာ့မွထိခိုက္ပ်က္ဆီးသြားမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ဘုရားကိုယံုတဲ့သူနဲ့ နႈတ္ကပတ္ေတာ္ကိုသေဘာေပါက္တဲ့သူက နားလည္တယ္။
ဧျပီလ ၁၉ ရက္ေန့
ယံုျကည္သည္ျဖစ္၍(၁၀)
“ေမာေရွသည္ အသက္အရြယ္ျကီးေသာအခါ အျပစ္ရွိေသာ ကာမဂုဏ္ကို ခဏခံစားျခင္းထက္၊ ဘုရားသခင္၏လူတို့နွင့္ အတူညွဉ္းဆဲခံရျခင္းကို သာ၍ အလိုရွိသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အဲဂုတၱုျပည္၏ စည္းစိမ္ထက္ ခရစ္ေတာ္ေျကာင့္ ကဲ့ရဲ့ျခင္းဒုကၡသည္ သာ၍ျမတ္ေသာ စည္းစိမ္ျဖစ္သည္ကို စိတ္ထင္သျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ယံုျကည္ျခင္းစိတ္ရွိ၍ ဖာေရာဘုရင္သမီး၏သားဟူ၍ ေခၚေဝၚျခင္းအခြင့္ကို ပယ္၏။ အေျကာင္းမူကား၊ ေနာက္ရလတၱံ့ေသာအက်ိုးကို ေထာက္စာေမွ်ာ္လင့္လ်က္ေန၏။-” ေဟျဗဲျသဝါဒစာ ၁၁း၂၄-၂၆
ေနာင္ရလတၱံ့ေသာအက်ိုး
ယံုျကည္ျခင္းက အခုရမယ့္ အခြင့္အေရးအတြက္ဘဲေမွ်ာ္ကိုးျပီးအသက္ရွင္တာမဟုတ္ဘူး။ အခု အဆင္ေျပဖို့အတြက္ဘဲ ျကည့္တာဟာ ယံုျကည္ျခင္းရဲ့ ရလဒ္မဟုတ္ဘူး။ အနာဂတ္ကိုေမွ်ာ္ျမင္ျပီးေတာ့ ေနာက္ရမယ့္အက်ိုးကိုျမင္တတ္တာေနာက္ရမယ့္ အရာအတြက္ လုပ္ေဆာင္တတ္တာဟာ ယံုျကည္ျခင္းရဲ့လုပ္ေဆာင္မႈဘဲ။ အခုအတြက္ဘဲမျကည့္ပါနွင့္ အခုအတြက္ဘဲအသက္မရွင္ပါနဲ့။ ဧေသာနွင့္ယာကုပ္ရဲ့အဓိကကြာျခားခ်က္ကလည္း ဒီအရာပါပဲ။ ဧေသာဟာ အခုရမယ့္ ပဲဟင္းကိုဘဲျမင္ျပီးေတာ့ ယာကုပ္က အနာဂတ္ရမယ့္ သားဉီးေကာင္းျကီးကိုျမင္တယ္။
ေမာေရွဟာ အဲဂုတၱုမွာ ျကီးမားတဲ့စီးစိမ္ေတြ ခံစားရေပမယ့္ ဘုရားလူေတြနဲ့အတူ ေပးရမယ့္အဖိုးအခကိုဘဲ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တယ္။ ဒီေပးရတဲ့အဖိုးအခဟာ တခ်ိန္မွာျကီးမားတဲ့ရိတ္သိမ္းမႈကိုျဖစ္ေစမယ္ဆိုတာ သူေကာင္းေကာင္းျမင္တယ္၊ ဒါေျကာင့္လဲ သာမန္စည္းစိမ္ထက္ သာျပီးျမတ္တဲ့စည္းစိမ္ကို သူေရြးခ်ယ္ခဲ့တယ္။ သာမန္ စည္းစိမ္ထက္ ပိုျမတ္တဲ့အရာကိုေရြးခ်ယ္ျခင္းေျကာင့္ ေပးလိုက္ရတဲ့အဖိုးအခေတြ မ်ားစြာရွိတယ္။ဒါေပမယ့္ သူဂရုမစိုက္ဘူး။ ယံုျကည္ျခင္းရွိတဲ့သူတိုင္းဟာ အဖိုးအခေပးရတဲ့ကာလေတာ့ကိုယ္စီရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အျမဲတမ္းရိတ္သိမ္းျခင္းကလည္း ေစာင့္ေနတယ္ဆိုတာေမာေရွအသက္တာကိုျကည့္ရင္ေတြ့ရတယ္။
ဧျပီလ ၁၈ ရက္ေန့
ယံုျကည္သည္ျဖစ္၍(၉)
“ေမာေရွကို ဖြားျမင္ျပီးမွ အဆင္းလွေသာ သူငယ္ျဖစ္သည္ကို မိဘတို့သည္ျမင္လွ်င္၊ ယံုျကည္ျခင္းအားျဖင့္ ရွင္ဘုရင္အမိန့္ေတာ္ကို မေျကာက္ဘဲ သံုးလပတ္လံုး သူ့ကို ဝွက္ထားေလ၏။-” ေဟျဗဲျသဝါဒစာ ၁၁း၂၃
ေျကာက္ရြံ့ျခင္းကေန ေအာင္ျမင္ျခင္း
ရွင္ဘုရင္ရဲ့အမိန့္ထက္ ေျကာက္စရာေကာင္းတာ ဘာမ်ားရွိအံုးမွာလဲ? အျပင္းထန္ဆံုးနွင့္ ေျကာက္စရာအေကာင္းဆံုးပဲမဟုတ္လား? ဒါဆိုရင္ အဲ့ဒီလိုေျကာက္စရာေကာင္းတဲ့ အရာကိုေတာင္မွ မေျကာက္ဘဲ ေက်ာ္လြန္နိုင္ေစတဲ့အရာက ဘာမ်ားပါလိမ့္။ ယံုျကည္ျခင္းက လြဲျပီးေတာ့ ဘာမ်ားရွိအံုးမွာလဲ? ဟုတ္ပါတယ္ ယံုျကည္ျခင္းက ကြ်န္ေတာ္တို့ဘဝမွာ ဘယ္လိုမွ မေက်ာ္လြန္နိုင္တဲ့ေျကာက္ရြံ့ျခင္းကို ေအာင္ျမင္ေစတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာအရာျဖစ္တယ္။ ယံုျကည္ျခင္းကသာလွ်င္ သင့္ဘဝရဲ့ေျကာက္ရြံ့တဲ့အရာေတြကို ရင္ဆိုင္ဖို့အဓိက လိုအပ္တဲ့အရာတစ္ခုပါပဲ။
ေမာေရွကိုေမြးေတာ့ ရွင္ဘုရင္ကသားေမြးလာရင္သတ္ဖို့ အမိန့္ထုတ္ထားတာပါ။ ဘယ္ေလာက္ဘဝမွာ ဆိုးတာျကံုရျကံုရ ေမာေရွေလာက္ေတာ့မဆိုးဘူး လို့ထင္ပါတယ္။ သူဟာ မေမြးခင္ေသဖို့ အမိန့္ခ်ျပီးသားပါ။ ဒါေပမယ့္ သူ့ရဲ့မိဘေတြက ဒီအရာကိုေက်ာ္လြန္ဖို့အတြက္ ယံုျကည္ျခင္းရွိခဲ့တယ္။ ဒီယံုျကည္ျခင္းကဘဲ သူတို့သားတစ္ေယာက္ထဲကိုလြတ္ေျမာက္စေတာမဟုတ္ဘဲ၊ သူ့လူမ်ိုးတစ္ခုလံုးလြတ္ေျမာက္ေစဖို့အတြက္ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ယံုျကည္ျခင္းနွင့္အသက္ရွင္တဲ့အခါမွာ တစ္ခါအတြက္၊ တစ္ခုအတြက္ဘဲ ေကာင္းျကီးျဖစ္တာလံုးဝမဟုတ္ဘူး။ ျကီးမားတဲ့အရာေတြပါ ဆက္တိုက္ဆိုသလို ေကာင္းျကီးျဖစ္ေစတာ။ ယံုျကည္ျခင္းနွင့္ အသက္ရွင္ရင္ဆိုင္လို့ ဘယ္ေတာ့မွမမွားဘူးဆိုတာ ဒီအျဖစ္ပ်က္က သိေစတယ္။
ဧျပီလ ၁၇ ရက္ေန့
ယံုျကည္သည္ျဖစ္၍ (၈)
“ေယာသပ္သည္ ေသဆဲရွိေသာအခါ၊ ယံုျကည္ျခင္းအားျဖင့္ ဣသေရလအမ်ိုးသားတို့၏ ထြက္ေျမာက္ျခင္းအရာကို ျပ၍၊ မိမိအရိုးတို့၏ အေျကာင္းကို မွာထားေလ၏။” ေဟျဗဲျသဝါဒစာ ၁၁း၂၂
ထြက္ေျမာက္ရာလမ္းျပတဲ့သူ
ယံုျကည္ျခင္းရွိတဲ့သူက ကိုယ္တိုင္လမ္းမရွိတဲ့သူ၊ လမ္းေပ်ာက္တဲ့သူ ဘယ္တုန္းက အဲ့ဘဝကိုမေရာက္သလို အျခားသူေတြကိုလည္း သူလို့ပဲ ထြက္ေျမာက္ရာလမ္းကိုျပညွြန္တဲ့သူျဖစ္တယ္။ လူတခ်ို့က လမ္းမရွိတာမဟုတ္ဘူး သူတို့အသက္တာမွာ ဘုရားျပင္ေပးတဲ့ လမ္းကိုျမင္ဖို့အတြက္ ယံုျကည္ျခင္းမရွိတာပါ။ ယံုျကည္ျခင္းရွိတဲ့သူအတြက္ အျမဲတမ္းထြက္ေျမာက္ရာလမ္းရွိတယ္။ ယံုျကည္ျခင္းမရွိတဲ့သူကေတာ့ရွိတဲ့လမ္းကိုေတာင္မျမင္ဘူး။
ေယာသပ္ဟာ ယံုျကည္ျခင္းနွင့္ အနာဂတ္ကိုအျမဲတမ္းျမင္တဲ့သူျဖစ္တယ္။ သူ့အကိုေတြ မျမင္တဲ့ အနာဂတ္ကိုလည္း ျမင္တဲ့အတြက္ အမုန္းခံရျပီးေတာ့ ေရာင္းစားခံရတယ္။ သူတို့ေရာင္းစားတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္က အိမ္မက္ကိုေရာက္မယ့္လမ္းကိုေပ်ာက္သြားေအာင္လုပ္တာပါ၊ ဒါေပမယ့္ သူတို့ ဘယ္လိုမွ မလုပ္နိုင္ခဲ့ဘူး။ ယံုျကည္ျခင္းမရွိတဲ့သူက သူမ်ားသြားမယ့္လမ္းကိုအျမဲတမ္းပိတ္ဖို့ျကိုးစားတယ္။ ယံုျကည္ျခင္းရွိတဲ့သူအတြက္ကေတာ့ ဘယ္သူကမွ ဘယ္လိုအေျကာင္းေျကာင့္မွ ဘယ့္သူလမ္းကိုမွ မပိတ္ပစ္နိုင္ဘူး။ သူတို့ ပိတ္ပစ္လိုက္လို့ ေယာသပ္က လမ္းမေပ်ာက္သြားတဲ့အျပင္ လမ္းေျကာင္းပြင့္သြားတယ္။ အဲ့ဒီ ေယာသပ္ေျကာင့္ပဲ သူတို့ ဟာ အစာေခါင္းပါးတဲ့ကာလမွာ ခိုလံႈဖို့အတြက္ လမ္းေျကာင္းရသြားခဲ့တယ္မဟုတ္လား? ဒါတင္မျပီး ေသးပါဘူး ေယာသပ္က ဒီေနရာကို ဘုရားထားတာ အျမဲတမ္းမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိတယ္။ သူရွိတဲ့ကာလမွာ အဆင္ေျပေနေပမယ့္ ဒီထက္ပိုျပီးေတာ့ ဘုရားပို့မယ့္ေနရာကိုသူ့လူမ်ိုးေတြေရာက္သြားဖို့ သူ့မွာ ဆနၵရွိတယ္။ ဒါေျကာင့္သူဟာ ေသဆံုးသြားတာေတာင္မွ ဒီအတိုင္း မျမႈပ္လိုက္ဘဲ သူ့လူမ်ိုးေတြ ထြက္ခြါမယ့္ေန့ရက္နဲ့ ေနရာ သူပါလိုက္ပါနိုင္ဖို့ အတြက္ မေသခင္မွာ ေသခ်ာမွာခဲ့တယ္။ ဒီအရာက သူေသရင္ေတာင္ သူ့လူမ်ိုးေတြ ထြက္ေျမာက္ဖို့အတြက္ ေသခ်ာတဲ့လမ္းကို ျပခဲ့တာပါဘဲ။ ယံုျကည္ျခင္းရွိတဲ့သူက အျခားသူေတြရဲ့လမ္းကို ဘယ္ေတာ့မွ မပိတ္ပစ္တဲ့အျပင္ အျမဲတမ္းလမ္းျပေပးတဲ့သူအျဖစ္ပဲအသက္ရွင္တယ္။
ဧျပီလ ၁၆ ရက္ေန့
ယံုျကည္သည္ျဖစ္၍(၇)
“ဣဇာက္သည္လည္း၊ ယံုျကည္ျခင္းအားျဖင့္ အနာဂတ္အရာတို့ကို အမွတ္ျပု၍ ယာကုပ္နွင့္ ဧေသာကို ေကာင္းခ်ီးေပး၏။- ယာကုပ္သည္လည္း၊ ေသခ်ိန္နီးေသာအခါ၊ ယံုျကည္ျခင္းအားျဖင့္ ေယာသပ္၏ သားနွစ္ေယာက္ကို ေကာင္းခ်ီးေပး၍၊ ေတာင္ေဝွးထိပ္အေပၚမွာ ကိုးကြယ္ေလ၏။-” ေဟျဗဲဩဝါဒစာ ၁၁:၂၀-၂၁
အနာဂတ္ကို ျကည့္ျခင္း
ယံုျကည္ျခင္းမ်က္စိဟာ အရမ္းကိုထူးဆန္းတယ္။ ယံုျကည္ျခင္းမရွိတဲ့သူေတြရဲ့မ်က္စိဟာ အတိတ္နွင့္ လက္ရွိ အရာေတြကိုဘဲျမင္တယ္။ ယံုျကည္ျခင္းမ်က္စိဟာ လူတိုင္းမျမင္နိုင္တဲ့ အနာဂတ္ကိုျမင္တယ္။ ယံုျကည္ျခင္းရွိတဲ့သူ ျမင္ရတဲ့အရာကို လူတိုင္းမျမင္ရဘူး။ လက္ရွိအေျခအေနနွင့္ အတိတ္ကိုပဲျမင္သေရြ့ သင္ဟာ ယံုျကည္ျခင္း မရွိေသးဘူးဆိုတာသိပါ။ ယံုျကည္ျခင္းမ်က္စိနွင့္မျကည့္ရင္ ျမင္ျမင္သမွ် မေကာင္းတဲ့အရာေတြဘဲျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။
ဣဇါက္ဟာသူ့သားနွစ္ေယာက္ကိုေကာင္းျကီးေပးတဲ့အခါမွာ အတိတ္နွင့္ လက္ရွိအေျခအေနေပၚမွာဘဲ ေကာင္းျကီးေပးခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ သူဟာ အနာဂတ္မွာျဖစ္လာမယ့္အရာေတြကိုျမင္ျပီးေတာ့ေကာင္းျကီးေပးခဲ့တယ္။ လက္ရွိအခ်ိန္မွာ ယာကုပ္ဟာ ဘယ္လိုမွ ဧေသာကို ေက်ာ္လြန္ ျပီးေတာ့ မယွဉ္နိုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ယံုျကည္ျခင္းကေတာ့ အရည္အခ်င္းေတြ၊ ျဖစ္နိုင္ေျခေတြကိုေက်ာ္လြန္ျပီးေတာ့ ျမင္တယ္။ ယာကုပ္လည္း ဒီအတိုင္း ေယာသပ္သား နွစ္ေယာက္ကို ေကာင္းျကီးေပးတဲ့အခါမွာ ျကီးစဉ္ငယ္လိုက္မေပးပဲ ယံုျကည္ျခင္းနွင့္ ထံုးစံေတြ ျဖစ္နိုင္ေျခေတြကိုေက်ာ္လြန္ျပီးေတာ့ေကာင္းျကီးေပးတယ္။ အဲ့ဒီေကာင္းျကီးေပးတဲ့အတိုင္းပဲလည္း အားလံုးျဖစ္လာတယ္။ ဘယ္ေလာက္မ်ားထူးဆန္းလဲ? သင့္အသက္တာမွာလည္း ဒီအတိုင္းပဲအရာရာကို ခံစားခ်က္နွင့္မျကည့္ပဲ ယံုျကည္ျခင္းမ်က္စိနွင့္ျကည့္ျမင္ဖို့ အရမ္းကို အေရးျကီးတယ္။ မဟုတ္ရင္ ဘယ္ေတာ့မွ အေျခအေနနဲ့ ထံုးစံေတြကိုေက်ာ္လြန္ျပီးေတာ့ေအာင္ျမင္မွာမဟုတ္ဘူး။
ဧျပီလ ၁၅ ရက္ေန့
ယံုျကည္သည္ျဖစ္၍(၆)
“ထိုသို့ပူေဇာ္ေသာအခါ ေသျခင္းမွ ထေျမာက္ေစျခင္းငွာ၊ ဘုရားသခင္ တတ္နိုင္ေတာ္မူသည္ကို သူသည္ေအာက္ေမ့၏။ ထိုသားကို ပံုစကားအားျဖင့္ ေသျခင္းထဲကရ၏။-” ေဟျဗဲဩဝါဒစာ ၁၁:၁၉
ဘုရားတတ္နိုင္သည္ကို ေအာက္ေမ့ျခင္း
သင္ေန့စဉ္ သတိရေအာက္ေမ့ေနတဲ့အရာေတြကဘာေတြလဲ? ဒါေတြကို ေျပာျပရင္ သင့္အနာဂတ္က ဘာေတြျဖစ္လာမလဲဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပနိုင္တယ္။ လူေတြက သူတို့ ျဖစ္ခ်င္တာကတျခား စိတ္ထဲမွာ ေအာက္ေမ့ေနတာကတျခားျဖစ္ေနျပီးေတာ့ မျဖစ္လာရင္ ဘုရားအျပစ္တင္ လိုက္ေသးတယ္၊ ဝမ္းနည္းဖို့ေကာင္းတယ္။ ဘုရား သင့္ဘဝအတြက္ မလုပ္ေပးတာမဟုတ္ဘူး။ သင့္ရဲ့မွန္ကန္တဲ့ ယံုျကည္ ျခင္းအလုပ္လုပ္ဖို့လိုတယ္။ သင့္ထင္မွတ္ျခင္းမွန္ကန္မွဘဲ က်န္တဲ့အရာေတြအားလံုးမွန္နိုင္မယ္ဆိုတာ မေမ့နဲ့။
အာျဗဟံ အသက္တာမွာ ရွားရွားပါးပါးရထားတဲ့သားတစ္ေယာက္ကိုဘုရားကေတာင္းတယ္။ ဒီသားရဖို့အတြက္ သူဟာ ၂၅ နွစ္ေတာင္ ေစာင့္ခဲ့ရတယ္။ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္တဲ့အေျခအေနထဲမွာေတာင္ ၂၅နွစ္ထပ္ေစာင့္ရတယ္ဆိုေတာ့စဉ္းစားျကည့္ပါ။ အခု ရလာေတာ့လည္း ဘုရားကအဲ့ဒီသားသူ့ကိုယဇ္ပူေဇာ္ဖို့ ေတာင္းတယ္။ အာျဗဟံ အတြက္ တကယ့္ကိုျကီးမားတဲ့စိန္ေခၚမႈျကီးပဲမဟုတ္လား? အာျဗဟံ က ဘုရားေတာင္းတဲ့ တစ္ဉီးတည္းေသာသားကို ေပးတယ္။လူတိုင္းမလုပ္နိုင္တဲ့ အလုပ္ကိုလုပ္ျခင္းပဲ။ ဘာလို့လုပ္နိုင္သလဲ? ရွင္းပါတယ္ သူ့ရဲ့အတြင္းထဲမွာ သူက ဘုရားေသသြားရင္ေတာင္မွ ျပန္ထေျမာက္ေစနိုင္တယ္လို့ ယံုေနတယ္။ တကယ္ေတာ့သူ့ေခတ္မွာ ဘယ္သူမွ မထေျမာက္ဖူးဘူး။ ေသျပီးရင္ ထေျမာက္တယ္ဆိုတာ ရွိကို မရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ မရွိဖူးရင္လည္း ဘုရားက သူ့အသက္တာမွာ ျဖစ္ေစမယ္ဆိုတာ အထူးယံုျကည္တယ္။ ဒါေျကာင့္ သူ့သားဟာ စကားပံုအျဖစ္ေတာင္တင္စားခံရတဲ့အထိ ဘုရား ေကာင္းျကီးေပးျပီးေတာ့ ျပန္လည္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ ယံုျကည္ျခင္း ရွိတဲ့သူအတြက္ ျဖစ္နိုင္တဲ့အရာေတြဘဲျဖစ္လာတာမဟုတ္ဘူး၊ မျဖစ္နိုင္တဲ့မျဖစ္ဖူးတဲ့အရာေတြပါ ျဖစ္လာတာပါ။ ဘုရားတတ္နိုင္တယ္လို့သာ အျကြင္းမဲ့ယံုျကည္ပါ။
ဧျပီလ ၁၃ ရက္ေန့
ယံုျကည္သည္ျဖစ္၍(၅)
“သူ၏ခင္ပြန္းစာရာသည္လည္း အရြယ္လြန္ေသာအခါ၊ ပဋိသေနၶယူနိုင္ေသာ အခြင့္တန္ခိုးကို ယံုျကည္ျခင္းအားျဖင့္ ခံရေလ၏။ အေျကာင္းမူကား၊ ကတိထားေတာ္မူေသာသူသည္ သစၥာရွိသည္ဟု စိတ္စြဲလမ္းျခင္းရွိ၏။-” ေဟျဗဲဩဝါဒစာ ၁၁:၁၁
အရြယ္လြန္မွ
သင့္ဘဝမွာ ဘယ္အရာေတြကျဖစ္ဖို့ လြန္သြားျပီးျပီလဲ? ဘယ္အရာေတြကျဖစ္ဖို့ အခ်ိန္ မရွိေတာ့ဘူးလဲ? ဒါေတြကိုျကည့္ျပီးေတာ့ ဝမ္းနည္းစရာမလိုပါဘူး။ ဒီအရာေတြက သင့္ဘဝမွာ မျဖစ္နိုင္ေတာ့တာလံုးဝမဟုတ္ဘူး။ အခ်ိန္ လြန္သြားတဲ့အရာေတြ သင့္မွာ ယံုျကည္ျခင္းသာ ရွိရင္ အမွန္ တကယ္ ျဖစ္လာပါအံုးမယ္။ ျဖစ္လာခဲ့ဖူးတဲ့သူေတြလည္းမ်ားစြာရွိတယ္။ သူတို့လည္း သင့္လိုပဲ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူးလို့ ထင္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္အထင္ရဲ့ေနရာမွာ ယံုျကည္ျခင္းကို အစား ထိုးလိုက္တဲ့အခါမွာ အရြယ္လြန္ျပီးမွ မျဖစ္နိုင္ေတာ့တဲ့ျကီးမားတဲ့အရာေတြအကုန္လံုး ျဖစ္လာေတာ့တာပဲ။
အရြယ္လြန္မွ ျကီးမားတဲ့အရာကို လုပ္ေဆာင္နိုင္တဲ့ တန္ခိုးကို ဆာရာဟာ ယံုျကည္ျခင္းအားျဖင့္ရတယ္လို့ က်မ္းစာက မွတ္တမ္းတင္ထားတယ္။ အရြယ္လြန္သြားေပမယ့္ ဘုရားရဲ့တန္ခိုးေတာ္က အဲ့ဒီလြန္သြားတဲ့အရာေတြကိုျဖစ္ေစနိုင္တယ္။ ဘုရားရဲ့တန္ခိုးေတာ္က ဘယ္လိုလူေတြအေပၚမွာသက္ေရာက္သလဲဆိုရင္ ကတိထားတဲ့သူက ကတိထားတဲ့အတိုင္း တတ္နိုင္တယ္လို့ယံုျကည္ျခင္းရွိျပီးေတာ့အဲ့ဒီယံုျကည္ျခင္းအတိုင္းပဲ စိတ္စြဲလန္း ေနတဲ့သူအေပၚမွာ သက္ေရာက္တယ္။ ဒီတန္ခိုးေတာ္ေရာက္လာျပီဆိုရင္ ေသခ်ာတယ္ သင့္အသက္တာမွာ မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတဲ့အရာေတြအကုန္ လံုး ေသခ်ာေပါက္ျဖစ္လာအံုးမွာပါပဲ။
ဧျပီလ ၁၂ ရက္ေန့
ယံုျကည္သည္ျဖစ္၍(၄)
“ေနာဧသည္ မျမင္ေသးေသာ အမႈအရာတို့ကို ေဖာ္ျပေသာ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကိုခံရျပီးမွ၊ ယံုျကည္ျခင္းအားျဖင့္ ေျကာက္ရြံ့ေသာစိတ္ရွိ၍၊ မိမိအိမ္သူအိမ္သားတို့ကို ကယ္တင္ျခင္းငွာ သဘၤောကိုတည္ေလ၏။ ထိုယံုျကည္ျခင္းအားျဖင့္ ေလာကီသားတို့ကို အျပစ္တင္၍ ယံုျကည္ျခင္းနွင့္ယွဉ္ေသာ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကိုလည္း အေမြခံရ၏။” ေဟျဗဲျသဝါဒစာ ၁၁း၇
ယံုျကည္ျခင္းစိတ္ရွိေသာေျကာင့္ သဘၤောတည္ေဆာက္ျခင္း
ယံုျကည္ျခင္းဆိုတာက ဘာမွမလုပ္ဘဲျဖစ္လာမယ့္ အရာကိုထိုင္ေစာင့္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ လူမ်ားစြာ ယံုျကည္ျခင္းကိုနားလည္မႈလြဲေနျကတယ္။ ယံုျကည္ျခင္းဆိုတာ ဘာမွမလုပ္ပဲ အလိုလိုျဖစ္လာမယ္လို့ ယံုျပီးေတာ့ ဘာမွ မလုပ္ဘဲ ျဖစ္လာသမွ်ကိုဘဲ လက္ခံျခင္းမဟုတ္ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ ၂၇ နွစ္ အမႈေတာ္ျမတ္မွာ ဘုရားနွင့္သြားလာတဲ့အခါမွာေတြ့ျကံုခဲ့ရတဲ့အရာမ်ားစြာထဲကေန သင္ယူမိတဲ့ အရာကေတာ့ ယံုျကည္ျခင္းဆိုတာ ယံုတဲ့အရာကို လက္ေတြ့ ယံုတဲ့အတိုင္းအေကာင္အထည္ေဖၚျခင္းပါပဲ။ လူတခ်ို့ကိုေတြ့ဖူးတယ္ သူတို့က ယံုတယ္လို့လည္း ပါးစပ္ကတဖြဖြ ေျပာတယ္၊ ဒါေပမယ့္ယံုတဲ့အတိုင္း ဘာတစ္ခုကိုမွ မလုပ္ဘူး။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ သူတို့ ယံုတဲ့အရာကိုေတာ့ ျပန္စစ္ဖို့လိုေနျပီ။ ယံုတယ္ဆိုရင္ တကယ္ယံုျကည္ျခင္းရွိတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ယံုတဲ့အတိုင္း လက္ေတြ့ လုပ္ဖို့ အရမ္းကို လိုအပ္တယ္။
ေနာဧဟာ ဘုရားကိုေရာ ဘုရားစကားကိုေရာယံုတယ္။ ဒါေျကာင့္ ဘုရားေျပာတဲ့အတိုင္း သူယံုျကည္တဲ့အတြက္ ဒီအတိုင္းမေနဘဲ အနာဂတ္အတြက္အေကာင္းဆံုးျပင္ဆင္ျပီးေတာ့ သဘၤောေဆာက္တယ္။ ဒီသဘၤောက သူ့ရဲ့ယံုျကည္ျခင္းကို အေကာင္အထည္ေဖၚျခင္း ဘဲျဖစ္တယ္။ သူယံုတဲ့အတိုင္း သူဟာ လက္ေတြ့လုပ္တဲ့အတြက္ အဲ့ဒီ ယံုျကည္ျခင္းက သူနွင့္ အိမ္သူအိမ္သားေတြအတြက္ ကယ္တင္ရာကိုျဖစ္ေစတယ္။ ျကီးမားတဲ့ ပ်က္ဆီးျခင္း ေလာကျကီးမွာ ျကံုတဲ့အခါမွာ သူနွင့္ သူ့အိမ္သူအိမ္သားေတြက ယံုျကည္ျခင္းရဲ့အသီးအပြင့္ကိုခံစားရတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အံ့ဖြယ္ေကာင္းလိုက္သလဲ? သင္လည္းယံုတယ္ဆိုျပီး ဒီအတိုင္း မေနနဲ့ ယံုတဲ့အတိုင္းလက္ေတြ့အသက္ရွင္ဖို့ အေကာင္အထည္ေဖၚဖို့လိုတယ္။ သင္ယံုျကည္ျခင္းက စစ္မွန္တယ္ဆိုရင္ ေသခ်ာတယ္ အဲ့ဒီယံုျကည္ျခင္းအသီးအပြင့္ကို ေသခ်ာ ေပါက္အသက္တာမွာ ခံစားရမယ္။
ဧျပီလ ၁၁ ရက္ေန့
ယံုျကည္သည္ျဖစ္၍(၃)
“ဧေနာက္သည္ ယံုျကည္ျခင္းအားျဖင့္ ေသျခင္းနွင့္လြတ္၍ ဘဝေျပာင္းရ၏။ ဘုရားသခင္သည္ သူ့ကို ဘဝေျပာင္းေစေတာ္မူေသာေျကာင့္၊ သူသည္ ေနာက္တစ္ဖန္ မေပၚမရွိ။ သူသည္ ဘဝမေျပာင္းမီ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ေတာ္နွင့္ ေတြ့ေသာသူျဖစ္သည္ဟု သက္ေသခံျခင္းကို ရေလ၏။-” ေဟျဗဲဩဝါဒစာ ၁၁:၅
ဘဝေျပာင္း
ေသးေသးေလးေတြေတာင္ ေျပာင္းလဲဖို့မလြယ္တာ ျကီးမားတဲ့အရာေတြ ေျပာင္းလဲဖို့ဆိုတာ ျဖစ္နိုင္ပါ့မလား? ဟုတ္တယ္ ေျပာင္းလဲမႈဆိုတာ အခ်ိန္ယူရတယ္၊ ေျပာင္းလဲမႈဆိုတာ ဆင့္ကဲျဖစ္စဉ္တစ္ခုပါ။ ခ်က္ျခင္းျကီး ေန့ခ်င္းညခ်င္း ေျပာင္းလဲဖို့တာ လြယ္တာေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္ မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ယံုျကည္ျခင္းရွိရင္ မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတာ ဘာဆိုဘာမွကိုမရွိတာပါ။
ဧေနာက္ဆိုတဲ့လူတစ္ေယာက္ရွိတယ္ သူဟာ အသက္ ၆၅ နွစ္မွာ ဘုရားအသံျကားျပီးေတာ့ ေန့စဉ္ ဘုရားနွင့္ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တယ္။ နွစ္ေပါင္း၃၀ဝ ေတာင္မွ သူဟာ ျကားရတဲ့ ဘုရားအသံအားလံုးကို အျကြင္းမဲ့ယံုျကည္ျပီးေတာ့ကို ေလွ်ာက္လွမ္းတာ။ သူ့ရဲ့ယံုျကည္ျခင္းက သူ့ဘဝတစ္ခုလံုးကို ေျပာင္းလဲေစတယ္။ လူတိုင္းျကံုေတြ့ရတဲ့ေသျခင္းကို သူ မျကံုေတြ့ရရွာဘူး။ သူမ်ားေတြ့တာ ငါလည္းေတြ့မွာဘဲလို့ မထင္ေစခ်င္ဘူး။ ယံုျကည္ျခင္း ရွိတဲ့သူအတြက္ေတာ့ သူမ်ားျကံုတဲ့အရာေတြလည္း ျကံုေတြ့စရာမလိုဘူး။ အေရးျကီးတာက သင့္မွာ အဲ့ဒီအရာေတြကိုေက်ာ္လွြားသြားမယ္ဆိုတဲ့ယံုျကည္ျခင္း စစ္စစ္တစ္ခုဘဲလိုတာ။ ယံုျကည္ျခင္းရွိရင္ ေသးေသးေလးေတြဘဲ မဟုတ္ဘူး ျကီးမားတဲ့အရာေတြပါ ေျပာင္းလဲသြားနိုင္တယ္။
ဧျပီလ ၁၀ ရက္ေန့
ယံုျကည္သည္ျဖစ္၍(၂)
“အာေဗလသည္၊ ကာဣနပူေဇာ္ေသာယဇ္ထက္ သာ၍ ျမတ္ေသာယဇ္ကို၊ ယံုျကည္ျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္အား ပူေဇာ္၏။ ထိုသို့ေသာယဇ္ကို ပူေဇာ္၍၊ မိမိေျဖာင့္မတ္သည္ဟု သက္ေသခံေတာ္မူျခင္းကို ရေလ၏။ အဘယ္သို့နည္းဟူမူကား၊ သူလႉေသာအလႉကို ဘုရားသခင္သည္ လက္ခံေတာ္မူ၏။ သို့ျဖစ္၍၊ အာေဗလသည္ ေသလြန္ေသာ္လည္း ယခုပင္ တရားေဟာေသး၏။-” ေဟျဗဲဩဝါဒစာ ၁၁:၄
သာ၍ ျမတ္ေသာယဇ္
အျခားသူထက္ သာခ်င္ျကတာေတာ့ လူတိုင္း စိတ္ထဲမွာရွိတဲ့ အရာပါဘဲ။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ကို ဘယ္အရာကသာေစလဲဆိုတဲ့အရာကိုေတာ့ လူတိုင္းမသိျကပါဘူး။ ပိုေကာင္းတဲ့အရာ၊ ဘုရားပိုနွစ္သက္တဲ့အရာကိုလုပ္ခ်င္ျကေပမယ့္ လူရဲ့ျကိုးစားမႈ၊ လူရဲ့ တတ္နိုင္ျခင္းကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ပိုေကာင္းလာဖို့ဆိုတာ မေသခ်ာပါဘူး။ ပိုေကာင္းလာေစတဲ့ အဓိကအခ်က္ကေတာ့ ယံုျကည္ျခင္းကလြဲျပီးေတာ့ ဘာမ်ားရွိအံုးမလဲ? ငရဲသြားရမယ့္ လူသားတစ္ေယာက္ကို အျမင့္ဆံုးေကာင္းကင္အထိ ဝင္ခြင့္ရေစတဲ့ ယံုျကည္ျခင္းကလြဲရင္ ဘာမ်ားရွိအံုးမလဲ?
အာေဗလဆိုတဲ့ နာမည္ အဓိပၸါယ္ကိုက တန္ဖိုးမရွိတဲ့သူလို့ ဆိုလိုတယ္။ ဒီလို လူတစ္ေယာက္က အျခားသူထက္ သာဖို့ဆိုတာ ဘယ္လိုမ်ားျဖစ္နိုင္မွာလဲ? ဒါေပမယ့္ထူးဆန္းတာက ဘုရားက အာေဗလကို အျခားသူေတြထက္ပိုျပီးေတာ့ျမတ္တဲ့ယဇ္ကို ပူေဇာ္တယ္လို့ဆိုတယ္။ ဒါဆိုရင္ ဘယ္လိုမ်ား ပိုျမတ္ပိုေကာင္းသြားရတာလဲဆိုရင္အေျဖကေတာ့ ယံုျကည္ျခင္းနွင့္ လုပ္ေဆာင္လို့ ဆိုျပီးေတာ့ က်မ္းစာကအေျဖေပးထားတယ္။ အျခားသူေတြထက္သာေစတဲ့ အရာ က အျပင္က ယဇ္ေကာင္ထက္ သူ့နွလံုးသားထဲမွာရွိတဲ့ယံုျကည္ျခင္းေျကာင့္ပဲ။ ဘာလုပ္လုပ္ ယံုျကည္ျခင္းရွိဖို့လိုတယ္။ ယံုျကည္ျခင္းမပါရင္ ဘုရားစိတ္ေတာ္နွင့္မေတြ့နိုင္သလို ဘုရား လက္ခံဖို့ဆိုတာလည္းမေသခ်ာဘူး။ သာလြန္တဲ့ အရာကိုျဖစ္ေစနိုင္တဲ့ ယံုျကည္ျခင္းကို ေန့စဉ္အသက္တာမွာ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္တယ္ဆိုတာ သိပါ။ တျခားအရာေတြ မပါလို့ ရေပမယါ့ ယံုျကည္ျခင္း မပါလို့ကတာ့ လံုးဝကို မရဘူး။
ဧျပီလ ၉ ရက္ေန့
ယံုျကည္သည္ျဖစ္၍
“က်မ္းစာ၌ အဘယ္သို့လာသနည္း။ အာျဗဟံသည္ ဘုရားသခင္ကို ယံုျကည္သည္ျဖစ္၍၊ သူ၏ယံုျကည္ျခင္းကို ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကဲ့သို့ မွတ္ေတာ္မူ၏။-” ေရာမဩဝါဒစာ ၄း၃
ဘယ္လူသားကမွ မျပည့္စံုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ မျပည့္စံုဘူးဆိုျပီးေတာ့ ဒီအတိုင္းအသက္ရွင္ဖို့ကလည္း မွန္တာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ အားနည္းခ်က္ရွိသလို အားသာတဲ့အရာလည္း လူတိုင္းမွာရွိစျမဲပဲ။ အဲ့ဒီအားသာခ်က္က အားနည္းခ်က္ကို ဖံုးသြားေအာင္အထိေတာ့ အသံုးျပုတတ္ဖို့ေတာ့လိုတယ္။ အားနည္းခ်က္ေတြကို ကြယ္သြားေလာက္ေအာင္ကို သင့္အားသာခ်က္ကို အသံုးျပုတတ္ရင္၊ အားနည္းတဲ့အရာက ဘာမွမဟုတ္ သလိုေတာင္ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။
အာျဗဟံက ျပည့္စံုတဲ့သူတစ္ေယာက္ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ သူ့မွာ အားနည္းခ်က္ေတြရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူရဲ့အားသာခ်က္ကေတာ့ ဘုရားကို အျကြင္းမဲ့ယံုျကည္တာပါပဲ။ ဒီယံုျကည္ျခင္းက ဘုရားသေဘာက်တဲ့ အရာျဖစ္ေနေတာ့ သူ့ရဲ့အားနည္းခ်က္ေတြကို ဘုရားက ျဖည့္ဆည္းေပးဖို့အတြက္ ျဖစ္လာေစတယ္။ အားလံုးလုပ္နိုင္ဖို့မျဖစ္နိုင္ဘူး။ အားလံုးလုပ္နိုင္တဲ့ ဘုရားကို ယံုနိုင္ဖို့ပဲ အေရးျကီးတယ္။ ယံုနိုင္တဲ့သူအသက္တာမွာ မျဖစ္နိုင္ဘူးဆို ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။ အားနည္းခ်က္ေတြလည္း အရာမထင္ေတာ့ဘူး။ အဲ့ဒီယံုျကည္ျခင္းကပဲ သူ့ကိုမရွိနိုင္တဲ့ အရာေတြကိုရွိေစတယ္။ မျဖစ္နိုင္တဲ့အရာေတြကိုျဖစ္ေစတယ္။ သူအရာရာကိုေက်ာ္လွြားနိုင္ခဲ့တာ တျခားအရာေျကာင့္မဟုတ္ဘူး ယံုျကည္ျခင္းေျကာင့္ပဲ။ ယံုျကည္ျခင္းက အားနည္းခ်က္ေတြကိုျဖည့္ေပးရံုဘဲမဟုတ္ဘူး မရွိေသးတဲ့အရာေတြကိုအသက္တာမွာ ရွိေစလာဖို့အတြက္ အဓိက လိုအပ္ခ်က္ပါဘဲ။
ဧျပီ ၈ ရက္ေန့
ေအာက္ေမ့စရာအဖို့ ( ေျပာင္းလဲျခင္းေတြအစျပုျခင္း -၉)
”ေကာင္းကင္တမန္ကို ေစ့ေစ့ျကည့္လွ်င္ ထိတ္လန့္ျခင္းရွိသည္ ျဖစ္၍၊ သခင္၊ အဘယ္အခင္းရွိပါသနည္းဟု ေမးေသာ္၊ ေကာင္းကင္တမန္က၊ သင္ျပုေသာဆုေတာင္းပတၳနာနွင့္ စြန့္ျကဲေပးကမ္းျခင္းတို့သည္ ဘုရားသခင့္ေရွ့ေတာ္၌ ေအာက္ေမ့စရာဖို့ တက္ျကျပီ။-“ တမန္ေတာ္ဝတၳု ၁၀:၄
ကိုယ္လုပ္ခဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြထဲမွာ မွတ္တမ္းတင္ ဂုဏ္ျပုစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေအာက္ေမ့အမွတ္စရာ အေျကာင္းအရာေတြဘာေတြရွိလဲ? ဘုရားက သင္နဲ့ပတ္သက္ျပီးေတာ့ မေကာင္းတဲ့အရာေတြကိုပဲမွတ္ထားမယ္လို့ေတာ့ မထင္ေစခ်င္ဘူး။ လူခ်ို့ကေတာ့ ဘုရားက ကိုယ္နဲ့ပတ္သက္ျပီးေတာ့မေကာင္းတဲ့အရာေတြကိုပဲ မွတ္တမ္းတင္ထားမယ္လို့ ေတြးေနမိတတ္တယ္။ တကယ္ေတာ့အဲ့လို မဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားက အျမဲတမ္းေကာင္းတဲ့အရာေတြကိုလည္း မွတ္တမ္းတင္ထားပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ လုပ္ရပ္ဟာ ဘုရားမွတ္တမ္းမွာ ေရးထိုးျခင္းခံရျပီဆိုရင္ေသခ်ာတယ္ သူ့ရဲ့အသက္တာထဲမွာ ျကီးမားတဲ့အရာေတြ ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္လာေတာ့မယ္ဆိုတာပါပဲ။
ေကာေနလိဆိုတဲ့ တပ္မႉးဟာ သူ့လုပ္ငန္းနွင့္ မဆိုင္၊ လူမ်ိုးနွင့္ မဆိုင္တဲ့ ဘုရားမွတ္တမ္းမွာ မွတ္တမ္းဝင္တဲ့ အရာကိုလုပ္ခဲ့တယ္။ သူ့ရဲ့လုပ္ရပ္ဟာ လူေတြေရွ့မွာပဲ လုပ္တာမဟုတ္ဘဲ ဘုရားမွတ္တမ္းမွာ ဝင္တဲ့ လုပ္ရပ္ျဖစ္တယ္။ ဒါေျကာင့္ ဘုရားက သူ့ရဲ့ေကာင္းကင္တမန္ကိုေစလွြတ္ ျပီးေတာ့ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေစမယ့္အရာကို လမ္းညွြန္ေပးခဲ့တယ္။ သူ့ရဲ့ ဆုေတာင္းျခင္းနွင့္ ေပးကမ္းျခင္းက ဘုရား ေရွ့မွာ ေရာက္တဲ့အထိမွတ္တမ္းတင္ျခင္းခံရတယ္။ မွတ္တမ္းထဲမွာပါတဲ့သူတိုင္းဟာ အေျပာင္းအလဲေတြ စတင္ဖို့အတြက္ အခြင့္အေရးေတြအျမဲတမ္းေရာက္လာတယ္။ သင့္သမိုင္းေျပာင္းလဲဖို့အတြက္ဆို လူမွတ္တမ္းေလာက္နဲ့ေတာ့မရဘူး။ ဘုရားမွတ္တမ္းဝင္တဲ့အထိ ျဖစ္တဲ့အရာေတြလိုတယ္။ ဘုရားမွတ္တမ္း မွာဝင္ျပီ ဆိုရင္ ေသခ်ာတယ္ သင့္ အသက္တာမွာ ေျပာင္းလဲမႈေတြျဖစ္လာဖို့အတြက္ အခြင့္အေရးေတြ တံခါးပြင့္လာေတာ့မယ္။
ဧျပီလ ၆ ရက္ေန့
မကုန္ မေလ်ာ့ (ေျပာင္းလဲျခင္းေတြအစျပုျခင္း -၈)
”ထိုမုဆိုးမသည္သြား၍ ဧလိယစကားအတိုင္း ျပုသျဖင့္၊ ဧလိယနွင့္တကြ ကိုယ္တိုင္မွစ၍၊ အိမ္သားတို့သည္ အင္တန္ကာလပတ္လံုးစားရျက၏။ ထာဝရဘုရားသည္ ဧလိယအားျဖင့္ မိန့္ေတာ္မူေသာစကားအတိုင္း၊ အိုး၌ရွိေသာ မုန့္ညက္မကုန္၊ ဘူး၌ရွိေသာဆီ မေလ်ာ့။“ ဓမၼရာဇဝင္ တတိယေစာင္ ၁၇:၁၅-၁၆
ဆီကုန္၊ ဆန္ကုန္၊ ပိုက္ဆံကုန္တာ ျမန္တဲ့ ေခတ္ျကီးမွာ မကုန္မေလ်ာ့တဲ့ ေကာင္းျကီးမ်ား ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တာ လူတိုင္းရဲ့အိမ္မက္ျဖစ္လိမ့္မယ္။ ေခါင္ပါးတဲ့အခ်ိန္ဆိုပိုဆိုးတယ္။ အရာရာ ကုန္တာအရမ္းျမန္တယ္။ သားသမီးေတြကေတာ့ မသိသာေပမယ့္ မိဘေတြ၊ တာဝန္ယူရတဲ့သူေတြဆိုရင္ ဒီရဲ့ဒဏ္ကို ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ တေလာက လံုးေခါင္းပါးေနတာ ငါ့ မိသားစုလည္း ေခါင္းပါး မွာေပါ့လို့ေတာ့ မယံုလိုက္ မေတြးလိုက္နဲ့။ တကယ္ေတာ့ ဘုရားအျကံအစည္က သူမ်ားခက္ခဲတိုင္း သင္လည္းေခါင္းပါး မယ္ဆိုတာမ်ိုးမဟုတ္ဘူး။ အေျခအေနနဲ့ မဆိုင္တဲ့ေကာင္းျကီးမ်ိုး သင့္ကို ေပးခ်င္တာ။
မုဆိုးမနွင့္သားဟာ ေနာက္ဆံုးည စာအတြက္ ထင္းေကာက္ေနျကတယ္။ သူတို့ မျကာခင္ျကံုလာမယ့္ေခါင္းပါးျခင္းအတြက္ လက္တစ္ဆုပ္စာ မုန့္ညက္နဲ့ ဘယ္လိုခရီးဆက္မလဲ? တကယ္ အေျဖမရွိခဲ့ဘူး။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဧလိယဆိုတဲ့ပေရာဖက္ျကီးေရာက္လာတယ္။ သူတို့ကိုယ္သူတို့ ဘာမွ မရွိလို့ အားငယ္ေနေပမယ့္ ဘုရားကေတာ့ တစ္ေလာကလံုးမွာ ပေရာဖက္ျကီးကို ဧည့္ခံေကြ်းမယ့္အလႉရွင္ျကီးအေနနဲ့ေရြးေကာက္ထားတာ သူတို့မသိခဲ့ျကရွာဘူး။ သင့္အေျခအေနက ဘာလဲဆိုတာထက္ ဘုရား ဘာအတြက္ ေရြးေကာက္ထားသလဲဆိုတာ ပိုအေရးျကီးတယ္။ ဘုရားပို့ေဆာင္ေပးျခင္းေျကာင့္ ဧလိယ ေရာက္လာတာတဲ့အခါမွာေတာ့ ဘုရားေခၚျခင္းထဲကို သူ ဝင္မလား မဝင္ဘူးလားဆိုတာ ေရြးခ်ယ္ရေတာ့တာပါပဲ။ ဘုရားေခၚျခင္းေရာက္လာတဲ့အခါမွာ ကိုယ္ရဲ့တုန့္ျပန္မႈက လြန္စြာအေရးျကီးတယ္။ သင္ဘယ္လိုတုန့္ျပန္မလဲဆိုတာက ဘယ္လိုရလဒ္ထြက္ေပၚလာမလဲ ဆိုတဲ့အရာအတြက္ အဓိက အခ်က္ဘဲ။ မုဆိုးမက အေျခအေနအေပၚမွာ မရပ္တည္ဘဲ ဘုရားရဲ့ေခၚျခင္းကို ဝန္ခံခဲ့တယ္။ ဒီအတြက္ ရလဒ္ကေတာ့ ဘုရားရဲ့သဘာဝလြန္ေထာက္ပံ့ျခင္းသူ့ဆီေရာက္လာတယ္။ အစာေခါင္းပါးတဲ့ကာလ တစ္ခုလံုး သူနဲ့သူ့မိသားစုေတာင္မဟုတ္ဘူး ဘုရား ေခၚျခင္းအတိုင္း ျပည့္စံုေအာင္လုပ္နိုင္တဲ့သူျဖစ္လာတယ္။
ဧျပီလ ၅ ရက္ေန့
သခင္အမိန့္ေတာ္ရွိလွ်င္ (ေျပာင္းလဲျခင္းေတြအစျပုျခင္း -၇)
”ရွိမုန္ကလည္း၊ သခင္၊ အကြ်နု္ပ္တို့သည္ တစ္ညလံုးျကိုးစားေသာ္လည္း တစ္ေကာင္ကိုမွ် မရပါ။ သို့ရာတြင္ အမိန့္ေတာ္ရွိလွ်င္ ပိုက္ကြန္ကို ခ်ပါမည္ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။“ ရွင္လုကာ ၅:၅
အေျခအေနေတြေျပာင္းလဲဖို့ထိုင္ေစာင့္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ျကာေနျပီလဲ? ကြ်န္ေတာ္ဘဝမွာလည္းအေျခအေနမ်ားေျပာင္းလဲမလားလို့ ထိုင္ေစာင့္ေနခဲ့ဖူးတယ္။ မေျပာင္းလဲတဲ့အျပင္ ပိုေတာင္ဆိုးလာလို့ ဘုရားကိုေရာ အျခားသူေတြကိုေရာအျပစ္တင္ျပီးေတာ့ စိတ္ဓါတ္က်ဖူးတယ္။ အေျခအေနကို သင္က မေျပာင္းလဲနိုင္ဘူးဆိုတာ သိရင္ကို ေတာ္ေတာ္ေလး တိုးတက္လာျပီ။ အေျခအေန ေျပာင္းလဲမွ ကိုယ္ေျပာင္းလဲမယ္ဆိုတာလည္းတကယ္ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ လူတိုင္းစဉ္းစားတဲ့ မွားယြင္းေနတဲ့အေတြးထဲကတစ္ခုပဲ။
ေပတရု ငါးမွ်ားတယ္ တညလံုး တေကာင္ေတာင္မရဘူး။ ဒါနဲ့ သူမ်ားလုပ္ေလ့ရွိတဲ့အတိုင္း မနက္မွာ ပိုက္ ေလ်ာ္ျပီးေတာ့အိမ္ျပန္မလို့ဘဲ ေယရႈေရာက္လာတယ္။ တရားေဟာျပီးေတာ့ဒီအတိုင္းမျပန္ဘူး ေရနက္ရာအရပ္ကိုေရွြ့ခိုင္းတယ္ ေပတရုကလည္း ခ်က္ျခင္းျပန္ေျဖတယ္။ လုပ္ျပီး ျပီ မလုပ္ခဲ့တာမရွိေတာ့ဘူး။ အရင္က မလုပ္တာမွမဟုတ္တာ အကုန္လုပ္တယ္ ဘာမွမထူးဘူး။ အခုထူးတာ သခင္ေယရႈအမိန့္ေပးေနတာပါ၊ အသနားခံေနတာမဟုတ္ဘူး၊ ညွိနွိုင္းေနတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ေတာ္အမိန့္ေတာ္ရွိတယ္ဆိုရင္ လုပ္မယ္၊ ဒါကတခါမွ ေပတရုဘဝမွာမရွိဖူးတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္။ သူမ်ားခိုင္းတာ လုပ္ဖို့ဆိုတာ တကယ့္ကို မလြယ္တဲ့ကိစၥ။ အေျခအေန မေျပာင္းေပမယ့္ ေပတရုဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုေျပာင္းခဲ့တယ္။ ဒီအတြက္ရလဒ္က တစ္ခါမွ မရဖူးတဲ့ငါး သူ့ဘဝမွာရလာတယ္။ ဒီငါးက သူ့ဘဝကို မေျပာင္းလဲေစပါဘူး။ သူ့ဘုရား ေပၚထားတဲ့ ယံုျကည္ျခင္းကဘဲ ဘဝကိုေျပာင္းလဲေစတယ္။ ျကိုးစားရွာတဲ့ငါးေတြကို ထားခဲ့ျပီးေတာ့ေယရႈေနာက္လိုက္တဲ့အထိ သူဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ျကီးမားတဲ့အေျပာင္းလဲေတြက အလိုလိုေရာက္လာတာမဟုတ္ဘူး။ သခင့္စကားေပၚမွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ျပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာမွ ျဖစ္ေပၚလာတာပါ။
ဧျပီလ ၄ ရက္ေန့
ျကံစည္ထားတဲ့အတိုင္း (ေျပာင္းလဲျခင္းေတြအစျပုျခင္း -၅)
”ထိုပညတၱိက်မ္းစာ၌ ေရးထားသမွ်အတိုင္းက်င့္မည္ဟု ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းအလိုငွာ က်မ္းစာကို မဖတ္မရြတ္ဘဲမေန၊ ေန့ညမျပတ္ ျကည့္ရႈဖတ္ရြတ္ရမည္။ သို့ျပုလွ်င္ သင္သည္အျကံထေျမာက္၍ ေအာင္ျမင္လိမ့္မည္။“ ေယာရႈမွတ္စာ ၁း၈
စိတ္ကူးထားသမွ် ျဖစ္လာတဲ့ ဘဝဆိုတာ လူတိုင္းရဲ့ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ အရာ မဟုတ္လား? ကြ်န္ေတာ္လည္းရရွိပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္။ ျကီးမားတဲ့အေျပာင္းအလဲျကီးေတြျဖစ္ဖို့ အျမဲတမ္း စိတ္ကူးထဲမွာ ေနရာယူေနတာ။ အျပင္မွာ အေကာင္ထည္ေဖၚ ဖို့က်ေတာ့ ဘုရားမပါဘဲ ဘုရားမလုပ္ဘဲ ဘယ္ျဖစ္နိုင္မလဲ? စစ္မွန္တဲ့ စိတ္ကူးအေကာင္အထည္ေဖၚေဆာင္နိုင္ျခင္းဘဝကို ဘယ္လိုရနိုင္မလည္းဆိုတာ နႈတ္ကပတ္ေတာ္က အတိအလင္းေဖၚျပထားပါတယ္။
ေခါင္းေဆာင္ျကီး ေမာေရွမရွိတဲ့ေနာက္ပိုင္း သူ့ေနရာကို ေယာရႈဆက္ခံရတယ္။ ေမာေရွလို ေခါင္းေဆာင္ေနရာဝင္ယူတယ္ဆိုတာ လြယ္တဲ့အရာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ပိုဆိုးတာက ေမာေရွေတာင္ မလုပ္နိုင္တဲ့ ခါနန္ျပည္ကို ကိုယ္က ဉီးေဆာင္ျပီးေတာ့ ဝင္ရမွာ။ တကယ့္ကို ျကီးေလးတဲ့တာဝန္ျကီးတစ္ခု။ လူငယ္ ေခါင္းေဆာင္သစ္တစ္ေယာက္ အေနနဲ့ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ တာဝန္ျကီးေလးသလဲ? ဒီအရာကိုထမ္းေဆာင္ဖို့အတြက္ ေအာင္ျမင္နိုင္မယ့္အရာကို ဘုရားကေယာရႈကို နည္းလမ္းေပးတယ္။ နည္းလမ္းကေတာ့ လူတိုင္းနီးပါးသိတဲ့အရာပါ။ နႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ေန့ညဉ့္မျပတ္ ျကည့္ရႈဖတ္ရြတ္ဖို့ပါပဲ။ က်မ္းစာဖတ္တယ္ဆိုတာ ေျပာင္းလဲကာစေတြ လူငယ္ေတြအတြက္ဘဲမဟုတ္ဘူး။ တကယ့္ေခါင္းေဆာင္ျကီးေတြအတြက္ ဘုရားေပးတဲ့အျကံျဖစ္တယ္။ ျကီးမားတဲ့အေျပာင္းအလဲေတြျဖစ္ေပၚလာဖို့ဆိုတာ ေသးငယ္တဲ့အရာေတြကေနဘဲအစျပုရတာပါ။ ေသးငယ္တဲ့အရာေတြကိုေတာင္ မေျပာင္းလဲနိုင္ရင္ ျကီးမားတဲ့အေျပာင္းအလဲျကီးလည္းျဖစ္လာဖို့ဆိုတာ မေသခ်ာပါဘူး။ ဒါေျကာင့္ က်မ္းစာေန့တိုင္းဖတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ ရေအာင္ အသက္တာကိုေျပာင္းလဲပါ၊ က်န္တဲ့အရာေတြ ေျပာင္းလဲလာပါလိမ့္မယ္။
ဧျပီလ ၃ ရက္ေန့
ပိုေကာင္းတဲ့အရာေပးခ်င္လို့ပါ (ေျပာင္းလဲျခင္းေတြအစျပုျခင္း -၅)
”ေသာက္ပါ။ သင္၏ကုလားအုတ္တို့ဖို့လည္း ေရခပ္ပါမည္ဟု ျပန္ဆိုေသာသမီးကညာသည္၊ ကိုယ္ေတာ္ကြ်န္၏သားဖို့၊ ခန့္ထားေတာ္မူေသာ မိန္းမျဖစ္ပါေစေသာဟုေလွ်ာက္ဆို၏။“ ကမၻာဦး ၂၄:၄၄
ဘုရားက ကြ်န္ေတာ္တို့ဆီကေန တစ္စံုတစ္ခု ေတာင္းတယ္ဆိုတာ လိုခ်င္လို့မဟုတ္ပဲ၊ သူေပးခ်င္တဲ့ျကီးမားတဲ့အရာ တစ္စံုတစ္ခုရွိလို့ဘဲျဖစ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ဘဝမွာလည္း ျကီးမားတဲ့အရာေတြ ဘုရားဆီက လက္ခံရရွိျခင္း မတိုင္မွီမွာ အျမဲတမ္း ဘုရားက တစ္စံုတစ္ခု ေတာင္းဆိုေလ့ရွိတယ္။ ဒီအရာက စစ္ေဆးျခင္းျဖစ္တယ္လို့ သတိေတာင္ မထားမိလိုက္ဘူး။ ဘုရား ကြ်န္ေတာ္ဆီကေန လိုအပ္တာ ဘာတစ္ခုမွမရွိပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို့နွလံုးသားကိုသိခ်င္ရံုသက္သက္ဘဲ ေတာင္းဆိုတာပါ။
အာျဗဟံရဲ့ ကြ်န္ သူ့ရဲ့သခင္အတြက္ သတို့သမီးရွာတဲ့အေျကာင္းကိုျကည့္ရင္ ဘုရားရဲ့နွလံုးသားကိုပိုျမင္လာတယ္။ သူက သခင့္အတြက္ သတို့သမီးကိုေတြ့ရာ အမ်ိုးသမီးနဲ့ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ ဘုရားဆီကေန သက္ေသေတာင္းတယ္။ ဘုရားအလိုေတာ္ရွိတဲ့ အမ်ိုးသမီးျဖစ္မယ္ဆိုရင္ သူေရေတာင္းတဲ့အခါမွာ ေရေပးတဲ့ အမ်ိုးသမီး ျဖစ္ဖို့။ တကယ္ေတြ့ေတာ့လည္း ေရဗကၠာက သူေရတစ္ခြက္ပဲေတာင္းတာ သူ့အတြက္ဘဲ မဟုတ္ဘူး ကုလားအုတ္ေတြအတြက္ပါ ေရေပးခဲ့တယ္။ ဘယ္ေလာက္မ်ား အံ့ဖြယ္ေကာင္းလဲ? သူက ေရပဲေတာင္းတာပါ ေရေပးတဲ့အမ်ိုးသမီးကို သူ့မွာပါလာတဲ့အဖိုးထိုက္တဲ့ လက္ေဆာင္ေတြေကာ ေနာက္ဆံုး သူ့ရဲ့သခင္ေလးကိုပါ ေပးခဲ့တယ္။ ဘုရားသင့္ဆီက တစ္ခုခု ေတာင္းခဲ့ရင္ မျငင္းလိုက္နဲ့။ ပိုေကာင္းတဲ့အရာေပးျခင္လို့ေတာင္းတယ္ဆိုတာသိပါ။
ဧျပီလ ၂ ရက္ေန့
ပိုေကာင္းတဲ့အရာေစာင့္ေနတယ္ (ေျပာင္းလဲျခင္းေတြအစျပုျခင္း -၄)
”ငယ္သားက၊ ဤျမို့၌ အသေရထင္ရွားေသာ ဘုရားသခင္၏ လူတစ္ေယာက္ရွိ၏။ သူေျပာသမွ်ေသာ စကားသည္ ဧကန္အမွန္ ျပည့္စံုတတ္၏။ သူ့ထံသို့ သြားျကစို့။ ငါတို့ သြားရေသာလမ္းကို သူျပေကာင္းျပလိမ့္မည္ဟု ဆို၏။“ဓမၼရာဇဝင္ပဌမေစာင္ ၉:၆
ရွာတာတစ္ခု ေတြ့တာတစ္ခု
ဘဝမွာေပ်ာက္ေနတဲ့အရာေတြအတြက္ ရွာေဖြရတာဘယ္ေလာက္ ခက္ခဲသလဲဆိုတာ ရွာဖူးတဲ့သူတိုင္း သိပါတယ္။ တခ်ို့က အနာဂတ္ေပ်ာက္ေနတယ္။ တခ်ို့က်ေတာ့ ယံုျကည္ျခင္းေတြေပ်ာက္ေနတယ္။ ကိုယ့္ဘဝရဲ့ေကာင္းမြန္တဲ့အရာေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနတာ ဒီအတိုင္း ထိုင္ျကည့္ေနလို့ေတာ့မရဘူး။ တခ်ို့အရာေတြက အလိုလိုေတာ့ ေရာက္လာမွာမဟုတ္ဘူး။ သခင္ေယရႈကိုယ္တိုင္က ရွာျကေလာ့ ရွာလွ်င္ ေတြ့မည္လို့ ကတိေပးထားတယ္မဟုတ္လား? သင့္ဘဝရဲ့ အေျပာင္းအလဲေတြကိုျမင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ေပ်ာက္ေနတဲ့အရာေတြကို ေတြ့ေအာင္ ရွာဖို့ေတာ့လိုတယ္။ ဘုရားသခင္ နဲ့ အတူ သြားလာျပီးေတာ့ရွာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ ရွာတဲ့အရာပဲမဟုတ္ဘူး ရွာတာထက္ပိုေကာင္းတာ ကိုေတြ့ေစမယ္။
ဖခင္ရဲ့ေစခိုင္းမႈေျကာင့္ ေပ်ာက္ေနတဲ့ျမည္းကို ရွာဖို့အတြက္ ေရွာလုနဲ့ငယ္သား ခရီးထြက္လာတယ္။ ဘယ္လိုမွ ရွာမေတြ့တဲ့အဆံုး ေရွာလုကိုယ္တိုင္ လက္ေလ်ာ့ဖို့အတြက္ စဉ္းစားမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ငယ္သားက လက္မေလ်ာ့ဘဲ ဘုရား ရဲ့ ပေရာဖက္ဆီသြားဖို့ အျကံေပးခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ဟာကို ရွာလို့မရတဲ့အရာေတြအတြက္ စိတ္ပ်က္ မေနပဲ ဘုရားနဲ့ပတ္သက္တဲ့သူေတြရဲ့အကူအညီယူတတ္ဖို့လည္း အေရးျကီးတယ္။ ရွာေမြလဆီ သြားတဲ့အခါမွာ ေပ်ာက္ေနတဲ့ ျမည္းအတြက္ပဲ သြားတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားရဲ့ပိုေကာင္းတဲ့အစီအစဉ္က ေရွာလုအတြက္ေစာင့္ေနတယ္။ သူရွာတဲ့ ျမည္းကိုျပန္ေတြ့ရံုဘဲမဟုတ္ဘူး။ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ အနာဂတ္ကိုပါေတြ့ခဲ့တယ္။ သူ့ကို ဘုရားက ေရြးေကာက္ျပီးေတာ့ ဣသေရလရဲ့ရွင္ဘုရင္အေနနဲ့ပါ ခ်ီးျမွောက္ခဲ့တယ္။ ဘုရားနွင့္ ရွာဖို့ ဆံုးျဖတ္တဲ့သူအတြက္ ေပ်ာက္တဲ့အရာဘဲမဟုတ္ဘူး ပိုေကာင္းတဲ့အရာေတြက ေစာင့္ေနတယ္။
ဧျပီလ ၁ ရက္ေန့
အဘယ္အက်ိုးကိုရမလဲ? (ေျပာင္းလဲျခင္းေတြအစျပုျခင္း -၃)
”ထိုသို့ ဒါဝိဒ္ေျပာေသာစကားကို ျကားေသာသူတို့သည္ ေရွာလုထံေတာ္၌ ျကားေလွ်ာက္ေသာ္၊ ဒါဝိဒ္ကို ေခၚေတာ္မူ၏။“ ဓမၼရာဇဝင္ပဌမေစာင္ ၁၇:၃၁
ေျပာတဲ့စကားေတြက အင္မတန္အေရးျကီးတယ္ဆိုတာ လူတိုင္းသိပါတယ္။ စကားလံုးေတြဆိုတာကလည္း နွလံုးသားကိုျမစ္ဖ်ားခံျပီးမွဘဲ ေပၚထြက္လာတာမဟုတ္လား? ဒီလို စကားလံုးတိုင္းက ေလထဲမွာဘဲ ေပ်ာက္ကြယ္ျပီးဆံုးသြားတာမဟုတ္ပါဘူး။ နွလံုးသားကိုျမစ္ဖ်ားခံျပီးမွ စတင္စီးထြက္လာတဲ့ နႈတ္ခမ္းဖ်ားက စကားလံုးေတြက ျကီးမားတဲ့ အေျပာင္း အလဲျကီးေတြကို ထုဆစ္တယ္။ အေျပာင္းအလဲေတြကိုေတာ့ျမင္ခ်င္တယ္ ေျပာေနက်စကားေတြကို မေျပာင္းလဲဘူးဆိုရင္ ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ျမင္ေတြ့ရမွာမဟုတ္ဘူး ေသခ်ာတယ္။
ဒါဝိဒ္က ေဂါလ်က္ရဲ့ စိန္ေခၚသံကိုျကားတဲ့အခါမွာ အျခားသူေတြလိုမေျကာက္ဘဲ သူဟာ ပိုရဲရင့္လာတယ္။ အျခားသူေတြက ထြက္ေျပးဖို့ ေရွာင္ဖို့စဉ္းစားေနခ်ိန္မွာ သူကေတာ့ ေဂါလ်က္ကိုသတ္တဲ့သူ ရမယ့္ဆုလဒ္ေတြကို တြက္ခ်က္ေနတယ္။ လူတိုင္းကိုလည္း ဘာဆုလဒ္ရမလည္းဆိုတာကိုဘဲ လိုက္လံေမးတယ္။ အကိုေတြ ေဒါသထြက္တဲ့အထိပဲဆိုပါေတာ့။ တိုင္းျပည္တစ္ခုလံုးမွာ ဘယ္သူမွ ဆုလဒ္ကို စိတ္မဝင္စားဘူး။ ဘာလို့လည္း သူတို့နဲ့မဆိုင္ဘူးလို့ဘဲ ေတြးေနျကလို့။ ဒါဝိဒ္ကေတာ့ သူနဲ့ဆိုင္တဲ့ ဆုလဒ္ကို အရမ္းကိုစိတ္ဝင္စားတယ္။ ဒါေျကာင့္ ဒါကိုဘဲေတြး၊ ဒါကိုဘဲေျပာေနတာေပါ့။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ျကီးမားတဲ့ ဆုလဒ္လဲ? ဒီဆုလဒ္ထဲမွာ စစ္မႈထမ္းကေန လြတ္ကင္းခြင့္ပါ ပါေသးတယ္။ သူ ဒီစကားကိုေျပာတာပဲရွိပါေသးတယ္ ေရွာလု ဆီကို သတင္းကေရာက္သြားတယ္။ ဒါေျကာင့္သူ့ကိုေတြ့ဖို့ အတြက္ ဘုရင္တကူးတက ေခၚရတယ္။ သာမန္သိုးေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ ဘုရင္ကေခၚေတြ့ရတယ္ဆိုတာ နည္းတဲ့အခြင့္အေရးျကီး မဟုတ္လား? ေနာက္ပိုင္းအားလံုးသိတဲ့အတိုင္း ဒါဝိဒ္ဆိုတာ လူတိုင္းနႈတ္ခမ္းဖ်ားမွာ ေရပန္းစားေတာ့တာပဲ။ ဘာေတြေတြးေနသလည္းဆိုတာ ဘာေတြေျပာမလည္းဆိုတဲ့ အရာရဲ့ျမစ္ဖ်ားခံတဲ့အရပ္ဘဲ။ ဘာေတြေျပာေနသလည္းဆိုတာ ဒက ဘာေတြျဖစ္လာမလည္းဆိုတဲ့အရာအတြက္ ျကီးမားတဲ့သက္ေရာက္မႈကိုျဖစ္ေပၚေစတယ္။
မတ္လ ၃၀ ရက္ေန့
ဆင္းရဲျခင္းမွ လြတ္ေျမာက္တဲ့အထိ (ေျပာင္းလဲျခင္းေတြအစျပုျခင္း -၂)
”အိုေကာင္းကင္ ဗိုလ္ေျခအရွင္ထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္၏ ကြ်န္မကို ေမ့ေလ်ာ့ေတာ္မမူဘဲ၊ ကိုယ္ေတာ္ကြ်န္မ၏ ဆင္းရဲျခင္းကို ျကည့္ရႈေအာက္ေမ့သျဖင့္၊ သားေယာက်ာ္းကို ေပးသနားေတာ္မူလွ်င္၊ သူ၏ဆံပင္ရိတ္ျခင္းကို အလွ်င္းမျပု။ တစ္သက္လံုး ထာဝရဘုရား၏ကြ်န္ျဖစ္ေစျခင္းငွာ ကြ်န္မအပ္ပါမည္ဟု သစၥာကတိျပုေလ၏။“ ဓမၼရာဇဝင္ပဌမေစာင္ ၁:၁၁
ဆင္းရဲျခင္းအမ်ိုးမ်ိုးရွိတယ္။ ေငြေျကးခ်ို့တဲ့တာဘဲ ဆင္းရဲတာမဟုတ္ဘူး။ စိတ္ဆင္းရဲတာလည္း ဆင္းရဲျခင္းတမ်ိုးဘဲ။ တခ်ို့က အိမ္ေထာင္ေရးမွာ သားသမီးမရလို့ ၊ ညွိလို့မရလို့စတဲ့ အရာေတြေျကာင့္ ဆင္းရဲျခင္းျကံုေနရတာေတြလည္းရွိတယ္။ တခ်ို့က ဘယ္ေလာက္ပဲ ေငြေျကးေတြျပည့္စံုေနပါေစ၊ လူေတြရဲ့အခ်စ္ခံေနရေပမယ့္ ကိုယ္တိုင္ မလုပ္ နိုင္တဲ့အရာေတြေျကာင့္ ဆင္းရဲျခင္းနွင့္ ျကံုေနရတာေတြရွိတယ္။ ဟနၵ အသက္တာမွာ ျကံုရတဲ့ဆင္းရဲျခင္းကေတာ့ သားသမီးမရနိုင္တာပါပဲ။ ဒီဆင္းရဲျခင္းေျကာင့္ သူဟာ ေန့ေန့ ညည ငိုျကြေးေနရတယ္။ ရန္သူဟာ သူ့ကို အဘက္ဘက္မွာ က်ရံႈးသြားေအာင္ ထိုးနွက္တိုက္ခိုက္တယ္။
ဆင္းရဲျခင္းကေန လြတ္ကင္းဖို့အတြက္ သူ့ခင္ပြန္းမွာရွိတဲ့ ေငြေျကးနွင့္ အခ်စ္ကေတာင္ ဘာမွ မလုပ္ေပးနိုင္ ဘူး။ ေနာက္ဆံုး သူ ဘုရားမ်က္ေမွာက္ေတာ္မွာ မ်က္ရည္နွင့္ တိုးဝင္တယ္။ ဒီအရာက သူ့အသက္တာကို ျကီးမားတဲ့အေျပာင္းလဲျဖစ္လာေစတယ္။ ဆုေတာင္းျခင္းဆိုတာ ဘာသာေရးအရ လုပ္ေဆာင္ျခင္းမဟုတ္ဘူး။ ဘာသာေရးထဲကေန ဆုေတာင္းေနတာကေတာ့ အခ်ိန္ကုန္တာပဲအဖတ္တင္မွာ ဘာ ထူးျခားမႈမွ ျဖစ္လာမွာလည္းမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားထံမွာ ယံုျကည္ ျခင္းနွင့္ ဆုေတာင္းတဲ့သူ အသက္တာမွာေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္လိုမွ မလြတ္နိုင္တဲ့ဆင္းရဲျခင္း အမ်ိုးမ်ိုးက ေန လြတ္ကင္းနိုင္တယ္။ ဟနၵရဲ့ဆုေတာင္းဟာ ဘယ္ေလာက္ တန္ခိုးပါသလဲဆိုရင္ ကေလးရရံုေလးဘဲမဟုတ္ဘူး။ ေမြးလာတဲ့ကေလးက ဘုရားျကီးမားစြာ အသံုးျပုတဲ့ သမိုင္းဝင္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာတယ္။ ဆုေတာင္းျခင္းက အရာရာကိုေျပာင္းလဲေစနိုင္တယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ မလြတ္နိုင္တဲ့ ဆင္းရဲျခင္းကေနလဲ လြတ္ေျမာက္ေစတယ္။
မတ္လ ၂၉ ရက္ေန့
စိတ္ခ်မႈရတဲ့အထိ (ေျပာင္းလဲျခင္းေတြအစျပုျခင္း -၁)
”ဂိေဒါင္သည္လည္း ဘုရားသခင္အား၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ မိန့္ေတာ္မူသည္အတိုင္း၊ ဣသေရလအမ်ိုးကို အကြ်နု္ပ္အားျဖင့္ ကယ္တင္ေတာ္မူမည္မွန္လွ်င္၊“ တရားသူျကီး ၆:၃၆
ေျကာက္စိတ္ဆိုတာ လူတိုင္းမွာ ရွိတတ္ပါတယ္။ ေျကာက္တဲ့အရာသာမတူရင္မတူမယ္ ေျကာက္တတ္တဲ့စိတ္ကေလးကေတာ့ တူညီတတ္ပါတယ္။ တခ်ို့က ပိုးဟပ္ေသးေသးေလးေတြကိုေျကာက္တယ္၊ တခ်ို့က ျမြေတြကိုေျကာက္တယ္။တခ်ို့က ဆင္းရဲမွာ၊ အရွက္ကြဲမွာေျကာက္တယ္။ ဒီေျကာက္စိတ္ေတြက အသက္တာမွာ ပံုစံတမ်ိုးမ်ိုးနွင့္ ေနရာယူတတ္တယ္။ ဒီေျကာက္စိတ္ကို ဖယ္ရွားနိုင္ရင္ သင့္ဘဝထဲက မေကာင္းတဲ့အရာေတြ အားလံုးကို ဖယ္ထုတ္နိုင္ျပီ။ ဒီေျကာက္စိတ္ကို တျခားဘယ္အရာနဲ့မွဖယ္ထုတ္လို့ မရဘူး။ ယံုျကည္ျခင္း၊ ဆုေတာင္းျခင္းကလြဲရင္ ဒီေျကာက္စိတ္ဟာ အသက္တာထဲကေန ထြက္သြားမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။
ဂိေဒါင္ အသက္တာမွာလည္း ေျကာက္စိတ္ ရွိခဲ့တယ္။ ဒီေျကာက္စိတ္ရွိရင္ ဘုရားကိုေတာင္ အထင္လြဲ အျမင္လြဲမႈေတြရွိတတ္တယ္။ ဂိေဒါင္လည္း ဘုရားကို အထင္မွားခဲ့ဖူးတယ္။ ဘုရားရဲ့ေခၚသံျကားျပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ သူဟာ ဘုရားဆီကေန စိတ္ခ်မႈအျပည့္ရတဲ့အထိ အျကိမ္ျကိမ္ဆုေတာင္းျခင္းနဲ့သက္ေသေတာင္းခဲ့တယ္။ ဒီအရာက သူ့အထဲက ေျကာက္စိတ္ကို တိုက္ပြဲဝင္ေနတာပါ။ ျကီးမားတဲ့အေျပာင္းအလဲျကီးေတြ အျပင္မွာ မျဖစ္ခင္မွာ သင့္အထဲက ေျကာက္စိတ္ကို အရင္တိုက္ထုတ္ဖို့လိုတယ္။ ဘုရား ရဲ့အလိုေတာ္ဆိုတာ ေသခ်ာတဲ့အထိ ဆုေတာင္းျခင္းနွင့္ တိုက္ပြဲဝင္ျပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ျကီးမားတဲ့အေျပာင္းအလဲေတြ လုပ္ဖို့အတြက္ လံုးဝကို မေျကာက္ရြံ့တဲ့သူ ျဖစ္လာတယ္။ လူ ၃၀ဝထဲနဲ့ အင္အားမ်ားတဲ့ ရန္သူကိုရင္ဆိုင္ဖို့ဆိုတာ ေျကာက္စိတ္ကို မေက်ာ္နိုင္ပဲနဲ့ေတာ့ဘယ္ေတာ့မွျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး။ စိတ္ခ်မႈရတဲ့အထိဆုေတာင္းပါ၊ ဆုေတာင္းျခင္းထဲကေနရတဲ့ စိတ္ခ်မႈဟာ ဘယ္လို အခက္အခဲမ်ိုးကိုမဆို ေက်ာ္လွြားနိုင္ မွာေသခ်ာတယ္။
မတ္လ ၂၈ ရက္ေန့
ေမွ်ာ္လင့္တဲ့အတိုင္း ျဖစ္လာဖို့ (ဘုရားသခင္အတူရွိျခင္း -၈)
”ထိုအခါ ထာဝရဘုရားမွာထားေတာ္မူသည္အတိုင္း ထာဝရဘုရား၏တမန္ဟဂၢဲက၊ ငါသည္ သင္တို့နွင့္ အတူရွိ၏ဟု၊ ထာဝရဘုရားမိန့္ေတာ္မူေျကာင္းကို လူမ်ားတို့အား ဆင့္ဆိုေလ၏။“ ဟဂၢဲ ၁:၁၃
လူတိုင္းမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကိုယ္စီရွိတယ္။ ျဖစ္မလာေသးလို့သာ အေကာင္ထည္ေပၚလာရင္ေတာ့ အားလံုး အံ့ဩသြားရမယ့္ ျကီးမားတဲ့အရာေတြခ်ည္းဘဲ။ ဘာေျကာင့္မ်ား ဒီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ စိတ္ကူးအိမ္မက္ေတြက အေကာင္ထည္မေပၚလာေသးတာလဲ? အေျဖက ေတာ့ရွင္းပါတယ္ ဘုရားအတူပါရွိျခင္းကို ေကာင္းစြာသေဘာမေပါက္သလို၊ ဘုရားအတူပါရွိတယ္ ယံုျကည္ျခင္းနွင့္လုပ္ပါလို့ အားေပးမယ့္ လူေတြ လိုအပ္ေနေသးလို့ပါ။
ဗိမၼာန္ေတာ္ကို ျပန္ေဆာက္တဲ့အခါမွာ ဣသေရလ လူမ်ိုးေတြက ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူးဆိုျပီးေတာ့ တစ္ဝက္တစ္ပ်က္မွာ စိတ္ပ်က္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဗိမၼာန္ေတာ္ေဆာက္ဖို့လည္း အခ်ိန္မေရာက္ေသးဘူးလို့ အခ်င္းခ်င္း ျငီးတြားခဲ့ျကတယ္။ ဒီအတြက္ ရလဒ္ကေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့အတိုင္း မျဖစ္လာေတာ့တာဘဲ။ စီးပြါးေရးမွာ၊ မိသားစုမွာ လုပ္ေဆာင္သမွ် ေမွ်ာ္လင့္တဲ့အရာေတြနဲ့ ေဝးကြာခဲ့တယ္။ ပေရာဖက္အားျဖင့္ ဘုရားက သတိေပးတယ္။ ဘုရားအတူပါရွိတယ္ လုပ္စရာရွိတဲ့အရာကို အေကာင္းဆံုးလုပ္ေဆာင္ဖို့။ ဘုရားနဲ့ဆိုင္တဲ့အရာေတြကို မလုပ္ရဲရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ့္ေမွ်ာ္လင့္တဲ့အရာေတြဆီေရာက္မွာမဟုတ္ဘူး။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ျပည့္စံုေစတာ တစ္ခုဘဲရွိတယ္ ဘုရားအတူပါရွိျခင္းဘဲ။ဘုရားမပါရင္ေတာ့ သင့္အသက္တာမွာ ဘာအဓိပၸါယ္မွ ရွိမွာမဟုတ္သလို ဘယ္အိမ္မက္မွလဲျပည့္စံုလာမွာမဟုတ္ဘူး။
မတ္လ ၂၇ ရက္ေန့
စကားတစ္ခြန္းမွ မပ်က္ ( ဘုရားသခင္အတူရွိျခင္း -၇)
‘ရွေမြလသည္ အစဉ္အတိုင္းျကီး၍၊ ထာဝရဘုရားသည္ သူနွင့္အတူ ရွိေတာ္မူသျဖင့္၊ သူ၏စကားတစ္ခြန္းမွ် ပ်က္ေစျခင္းငွာ အခြင့္ေပးေတာ္မမူ။’ ၁ ဓမၼရာဇဝင္ ၃:၁၉
ေျပာတဲ့စကား တစ္ခုခ်င္းစီတိုင္းက တန္ခိုးပါျပီးေတာ့ ျပည့္စံုတယ္ ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္မ်ား အံ့ဩစရာ ေကာင္းလိုက္သလဲ? ဒီလို ေကာင္းျကီးမ်ိုးကို လူတိုင္း လိုခ်င္ျကမွာပါ။ ကိုယ္ေျပာတဲ့ စကားတိုင္းဟာ အမွန္တကယ္ျဖစ္လာတယ္ဆိုတာ တိုက္ဆိုင္တာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ လူေတြက စကား လံုးေတြရဲ့ တန္ဖိုးနွင့္တန္ခိုးကို မသိဘူး။ မေကာင္းတဲ့စကား ေတြေျပာရင္ မေကာင္းတာေတြျဖစ္လာသလို ေကာင္းတဲ့စကားေတြေျပာတဲ့အရာအတြက္ ေကာင္းတဲ့အရာေတြျဖစ္လာတယ္။ တခ်ို့က်ေတာ့ မေကာင္းတဲ့စကားေတြ ေျပာရင္ သာ ျပည့္စံုတာ ေကာင္းတဲ့စကားေတြေျပာရင္ ျပည့္စံုမူမရွိဘူး။ မေကာင္းတဲ့စကားေတြ အသက္တာမွာ ျပည့္စံုဖို့အတြက္ က ဘာသတ္မွတ္ခ်က္မွမလိုဘူး။ ေကာင္းတဲ့စကားေတြျပည့္စံုဖို့က်ေတာ့ သတ္မွတ္ခ်က္ရွိတယ္။
ရွာေမြလဟာ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းကေန သူ့ရဲ့စကားေတြဟာ ေနရာတိုင္းကို ပ်ံ့နွံ့တယ္။တစ္ခြန္းမက်န္ျပည့္စံုတယ္။ သူဟာ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မျဖစ္ ေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူ့အသက္တာမွာ ေျပာသမွ်ဟာ အမွန္တကယ္ျဖစ္လာတယ္။ ဒီအတြက္ အဓိက အရာက ဘာမ်ားျဖစ္မလဲ? အေျဖကေတာ့ ဘုရားသခင္အတူရွိျခင္းပါပဲ။ ဘုရားအတူရွိတဲ့အခါမွာေတာ့ အသက္တာမွာ ေျပာသမွ်စကားေတြဟာ တန္ဖိုးရွိသလို တန္ခိုးလည္းရွိလာတယ္။ ေျပာသမွ် အားလံုးျဖစ္ဖို့ ခက္ခဲတဲ့အရာေတြေတာင္ ျပည့္စံုလာတယ္။ ဘုရားအတူမပါရွိတဲ့သူအတြက္ေတာ့ မေကာင္းတာေတြပဲ ျပည့္စံုတယ္။ ဘုရားအတူပါရွိတဲ့သူအတြက္ေတာ့ ေကာင္းတာေတြအားလံုး ျပည့္စံုတယ္။
မတ္လ ၂၆ ရက္ေန့
ခ်ီးျမွောက္ျခင္းခံရျခင္းအေျကာင္းအရင္း (ဘုရားသခင္အတူရွိျခင္း-၆)
”ထာဝရဘုရားကလည္း၊ ေယာရႈကိုေခၚ၍ ငါသည္ ေမာေရွနွင့္အတူရွိသကဲ့သို့ သင္နွင့္အတူရွိသည္ကို ဣသေရလ အမ်ိုးသားအေပါင္းတို့သည္ သိျကမည္အေျကာင္း၊ သူတို့မ်က္ေမွာက္၌ သင့္ကို ယေန့ငါခ်ီးျမွင့္စျပုမည္။“ ေယာရႈမွတ္စာ ၃:၇
သင္အားက်ရတဲ့သူေတြလိုဘဲ
လူတိုင္းမွာ အားက် အတုယူရတဲ့သူဆိုတာ ရွိစျမဲမဟုတ္လား? ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း အားက် အတုယူရတဲ့ ဝိညာဉ္ေခါင္းေဆာင္ေတြရွိတယ္။ ေျပာင္းလဲကာစဆို သူတို့ကိုျကည့္ျပီးေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ျပီးေတာ့ သူတို့လို ျဖစ္ လာနိုင္မလဲ? ဆိုျပီးေတာ့အျမဲေတြး တတ္တယ္။ သူတို့ရဲ့လုပ္ေနတဲ့အရာေတြကို ျကည့္ျပီးေတာ့ ဘယ္လိုမွ သူတို့လို မလုပ္နိုင္ေလာက္ဘူးလို့လည္း အျမဲအားငယ္မိတာလည္းရွိတယ္။ တကယ္ေတာ့ အားငယ္စရာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို့လုပ္နိုင္တယ္ဆိုတာလဲ သူတို့အရည္အခ်င္းေတာ္ျခင္း တတ္ျခင္းေျကာင့္မဟုတ္ဘဲ ဘုရားအတူရွိျခင္းေျကာင့္သာျဖစ္တယ္။
ေယာရႈလည္းသူနွစ္ေပါင္းစြာ ေနာက္လိုက္ခဲ့ရတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ျကီးေမာေရွကို အားက်ခဲ့ရတဲ့သူပါ။ ျကီးမားနိမိတ္လကၡဏာေတြကို အနီးကပ္ျမင္ေတြ့ခြင့္ ရတဲ့သူ။ ျပႆနာေတြကိုလည္း ေမာေရွရဲ့ ေျဖရွင္းမႈေတြနဲ့ လုပ္ေဆာင္ နိုင္ခဲ့တာေတြကိုျကည့္ျပီးသူလည္း ဒီလိုဘဲျဖစ္မယ္လို့ ထင္တယ္။ တေန့ ေမာေရွမရွိတဲ့အခါမွာ ခ်က္ျခင္းျကီးသူ ဒီေနရာကိုယူရမယ္ဆိုေတာ့ ျဖစ္ပါ့မလားလို့ ေတြးမိမွာအမွန္ဘဲ။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားကေျပာတယ္ ေမာေရွနဲ့အတူရွိသလို ငါမင္းနဲ့အတူရွိမယ္။ ေမာေရွလုပ္နိုင္ ဉီးေဆာင္နိုင္ျခင္းရဲ့ အဓိကလွ်ို့ဝွက္ခ်က္က ဘုရားအတူပါရွိျခင္းပဲ။ သူ့လိုလုပ္နိုင္ဖို့အတြက္ တျခားအရာေတြထက္ ဘုရားအတူပါရွိျခင္း ပိုလိုအပ္တယ္။ ဘုရားအတူပါရွိတယ္ဆိုရင္ သင္အားက်ေနတဲ့ သူေတြလုပ္နိုင္သလို လုပ္နိုင္မွာျဖစ္ျပီးေတာ့ သူတို့ကို ခ်ီးျမွောက္သလိုမ်ိုးပဲ ဘုရားက သင့္ကိုလည္းေသခ်ာေပါက္ခ်ီးျမွောက္ပါလိမ့္မယ္။
မတ္လ ၂၅ ရက္ေန့
ဘယ္သူမွ မထိခိုက္ေစရ (ဘုရားသခင္အတူရွိျခင္း-၅)
”အေျကာင္းမူကား ငါသည္ သင္နွင့္အတူရွိ၏။ မည္သူမွ် သင့္ကို မတရားနွိပ္စက္၍ ထိခိုက္ေစမည္မဟုတ္။ ဤျမို့တြင္ ငါနွင့္ဆိုင္ေသာလူ မ်ားစြာရွိ၏”ဟု မိန့္ေတာ္မူ၏။“ တမန္ေတာ္ဝတၳု ၁၈:၁၀
ထိခိုက္လို့မရ
ပတ္ဝန္းက်င္ အေျခအေနေတြက ဆိုးလာေလ ကြ်န္ေတာ္တို့အထဲက စိုးရိမ္စိတ္ေတြက တိုးလာေလပဲမဟုတ္လား? စိုးရိမ္စိတ္၊ ေျကာက္စိတ္ေတြက အသက္တာမွာ ေနရာယူလာတာနဲ့အမွ် ဘုရားကိုယံုတဲ့ယံုျကည္ျခင္းကလည္းေပ်ာက္ရွကုန္တယ္။ ယံုျကည္ျခင္းမရွိရင္ အသက္တာမွာ ဘုရားျပုမယ့္အမႈေတြ ျမင္ရေတာ့မွာမဟုတ္သလို ေကာင္းမြန္ တဲ့အနာဂတ္ေတြလည္းေပ်ာက္ကုန္တယ္။ ဒါေျကာင့္ ဘယ္လို ပဲအေျခအေနဆိုးဆိုး ယံုျကည္ျခင္းကိုေတာ့ မေပ်ာက္ဖို့ဂရုစိုက္ ဖို့လိုတယ္။ နုတ္ကပတ္ေတာ္ထဲမွာ ေအာင္ျမင္တဲ့သူေတြ ကိုျကည့္တဲ့အခါမွာ အေျခအေနေတြက သူတို့ကို ထိန္းခ်ုပ္မထားနိုင္ဘူး။ သူတို့ကပဲ အေျခအေနေတြကို ေျပာင္းလဲေစတာျဖစ္တယ္။
တမန္ေတာ္ျကီးရွင္ေပါလုရဲ့အသက္တာမွာ ျကီးမားျပီးေတာ့ေျကာက္စရာေကာင္းတဲ့အရာေတြမ်ားစြာ ျကံုခဲ့ရတယ္။ ဘယ္လိုအရာျကံုျကံု မေျကာက္ပဲ သူရင္ဆိုင္နိုင္တဲ့ အေျကာင္းအရင္းကေတာ့ ဘုရားရဲ့ တိက်တဲ့ကတိေတာ္အေပၚမွာ ယံုျကည္ျခင္းနွင့္ ရွင္သန္လို့ပါပဲ။ ဘုရားက သူ့ကိုကတိေပးတယ္ ဘယ္လိုအေျခအေနမွာမဆို အတူရွိမွာျဖစ္ ျပီးေတာ့ ဘယ္သူကမွ သင့္ကို မတရားနွိပ္စက္လို့ ထိခိုက္လို့ မရဘူးဆိုတာပါပဲ။ ဘယ္လို အေျခအေနေတြရင္ဆိုင္ရရင္ဆိုင္ရ သူ့အတြက္ ေျကာက္စရာမေကာင္းခဲ့တာ ဘုရားအတူရွိျခင္းကို သေဘာေပါက္လို့ပါပဲ။ ဘယ္လို အေျခအေနမဆို ဘုရား သင္နဲ့အတူရွိတယ္။ ဘုရား သင့္ကို ေအာင္ျမင္စြာေက်ာ္လွြားဖို့တာဝန္ယူတယ္။
မတ္လ ၂၃ ရက္ေန့
ျပုေလရာမွာေအာင္ျမင္ျခင္း (ဘုရားသခင္အတူရွိျခင္း-၄)
”ထာဝရဘုရားသည္ ေယာသပ္ဘက္၌ရွိေတာ္မူသျဖင့္ သူသည္ အျကံထေျမာက္တတ္၏။ အဲဂုတၱုအမ်ိုးသား မိမိသခင္၏အိမ္၌ေနရေလ၏။ သူ့ဘက္၌ ထာဝရဘုရားသည္ရွိေတာ္မူ၍၊ သူျပုေလရာရာ၌ ေအာင္ေစေတာ္မူေျကာင္းကို သခင္လည္းသိျမင္၏။“ ကမၻာဦးက်မ္း ၃၉:၂-၃
ဘာပဲလုပ္လုပ္
ဘာပဲလုပ္လုပ္ ဘယ္ပဲသြားသြားေအာင္ျမင္တယ္ဆိုတာ နည္းတဲ့ေကာင္းျကီးမဟုတ္ဘူး။ အရည္အခ်င္းေတြက လူေတြကို ထိပ္ဆံုးေရာက္ေအာင္ မပို့နိုင္ဘူး။ ပို့ခဲ့ရင္ ေတာင္မွ ေရရွည္ရပ္တည္နိုင္ဖို့ဆိုတာ လြယ္တာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ရဲ့တတ္နိုင္ျခင္း လုပ္နိုင္ျခင္းနဲ့ လုပ္သမွ်မွာေအာင္ျမင္ဖို့ဆိုတာ မျဖစ္နိုင္ပါဘူး။ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ဘယ္မွာပဲလုပ္လုပ္ ေအာင္ျမင္ေစနိုင္တာကေတာ့ ဘုရားတစ္ပါးတည္းပဲတတ္နိုင္ တယ္။ေယာသပ္ဟာ ညီအကိုေတြရဲ့ အနိုင္က်င့္တာ၊ မတရားေရာင္းစားတာခံခဲ့ရတယ္။ သူမ်ားလုပ္လို့ဆံုးရံႈးသြားရမယ္ဆိုရင္ ေယာသပ္ဘဝ ဘယ္လိုျဖစ္မလဲ? အင္အားေကာင္းတဲ့သူေတြသာ နိုင္ရမယ္ဆိုရင္ ေယာသပ္လိုလူေတြ ျပာျဖစ္ေနတာျကာျပီ။ ေယာသပ္ဘက္မွာ အကိုေတြမရွိလည္း၊ ေယာသပ္အနားမွာ ရပ္တည္ေပးမယ့္သူ တစ္ေယာက္မွ မရွိေပမယ့္ ေအာင္ျမင္ျခင္းေပးနိုင္တဲ့ဘုရားက သူနဲ့အတူရွိတယ္။ ဒါေျကာင့္လည္း ဘယ္ေလာက္ပဲ လူေတြ ဝိုင္းျပီးအနိုင္က်င့္လည္း သူဟာ ရံႈးနိမ့္မသြားပဲ ပိုေတာင္ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။ လူေတြေမ့ထားလည္း သူဟာ ရံႈးနိမ့္မသြားပါဘူး၊ ဘုရားအတူပါရွိတဲ့အခါမွာ ေအာင္ျမင္ျခင္းဆိုတာ ေနရာတိုင္း လုပ္သမွ်တိုင္းေပၚမွာ သက္ေရာက္လာတယ္။ အေရးျကီးတာက ဘုရားအတူပါရွိျခင္းကို သေဘာေပါက္ျပီးေတာ့အသက္ရွင္တတ္ဖို့လိုတယ္။ တျခားအရာေတြမပါလည္း ဘုရားပါတယ္ဆိုရင္ ေသခ်ာတယ္ ေအာင္ျမင္ပါအံုးမယ္။
မတ္လ ၂၂ ရက္ေန့
ရွိတဲ့ေနရာမွာ ေကာင္းျကီးေပးမယ္ (ဘုရားသခင္အတူရွိျခင္း-၃)
”ယခုဤျပည္၌ တည္းခို၍ေနေလာ့။ သင့္ဘက္မွာငါေန၍ ေကာင္းခ်ီးေပးမည္။ အေျကာင္းမူကား၊ သင္နွင့္ သင္၏အမ်ိုးအနြယ္အား ဤျပည္ရွိသမွ်တို့ကို ငါေပးမည္။ သင္၏အဘအာျဗဟံအား ငါက်ိန္ဆိုေသာစကားရွိသည္အတိုင္းငါျပုမည္။“ ကမၻာဦးက်မ္း ၂၆:၃
ျပႆနာျခင္းတူရင္ေတာင္
ျပႆနာျခင္းတူရင္ေတာင္ေျဖရွင္းပံုျခင္းတူခ်င္မွ တူတယ္။ ျပႆနာတိုင္းကို တပံုစံထဲေျဖရွင္းလို့မရဘူး။ သူမ်ားျပႆနာကို ေျဖရွင္းတဲ့ပံုေလ့လာျပီးေတာ့ အဲ့ဒီအတိုင္းကိုယ္လိုက္လုပ္ရင္ အဆင္ေျပခ်င္မွ ေျပမယ္။ ဘဝဆိုတာ ပံုေသနည္းနဲ့သြားလို့ရတဲ့အရာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သေဘာမေပါက္ျကဘူး။ ဣဇါက္လက္ထက္ အစာေခါင္းပါးျခင္းျကံုေတာ့ ဘုရားက ဘယ္ကိုမွ မထြက္သြားခိုင္းပဲရွိတဲ့ေနရာပဲ ေနျပီးေတာ့ မ်ိုးေစ့ျကဲခိုင္းတယ္။ ဘုရားက သူအတူရွိမယ္လို့ ကတိေပးျပီးေတာ့ ေကာင္းျကီးေပးခဲ့တယ္။ စကားနားေထာင္တဲ့ ဣဇါက္ဟာ တစ္နွစ္ခ်င္းမွာ အဆတစ္ရာေတာင္ တိုးပြားတယ္လို့ မွတ္တမ္းတင္ထားတယ္။ ရႈနင္ျမို့က အမ်ိုးသမီးကေတာ့ အဲ့လိုမ်ိုးမဟုတ္ျပန္ဘူး။ ဧလိရွဲ မျကာခင္ ျကံုမယ့္ အစာေခါင္းပါးျခင္းကို တျခားေနရာမွာသြားေနျပီးေတာ့ေရွာင္ဖို့ေျပာထားတယ္။ အစာေခါင္းပါးတဲ့ျပႆနာခ်င္းျကံုတာ ေတာ့အတူတူပဲ ဒါေပမယ့္ ဘာမတူဘူးလည္းဆိုေတာ့ ေျဖရွင္းပံုေျဖရွင္းနည္းမတူဘူး။
အေရးျကီးတာ ဘယ္သူေတြျပႆနာကိုဘယ္လိုေျဖရွင္းသလဲဆိုတာ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားအတူပါရွိျခင္းကိုသေဘာေပါက္ဖို့ပဲအေရးျကီးတာပါ။ ဘုရားအတူပါရွိရင္ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိုးမဆို ေက်ာ္လွြားသြားနိုင္မွာေသခ်ာတယ္။ ဘုရားအတူရွိျခင္းကိုသေဘာမေပါက္ဘူး၊ စိတ္မခ်ဘူးဆိုေတာ့ ေသခ်ာတဲ့အေျခအေနေတြေတာင္ ကိုယ့္အတြက္ ဘာတစ္ခုမွ ေသခ်ာမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားအတူပါရွိျခင္းကို နားလည္ျပီးေတာ့ သူေျပာတဲ့အတိုင္း အေကာင္းဆံုး နာခံျခင္းကသာလွ်င္ ျကံုလာသမွ် အခက္အခဲတိုင္းကို ေအာင္ျမင္ တိုးပြားျခင္းနွင့္ ျဖတ္သန္းနိုင္ပါလိမ့္မယ္။
မတ္လ ၂၁ ရက္ေန့
မျပည့္စံုမခ်င္း (ဘုရားသခင္အတူရွိျခင္း-၂)
”ျကည့္ရႈေလာ့။ ငါသည္ သင္နွင့္အတူရွိ၏။ သင္သြားေလရာရာ၌ သင့္ကိုေစာင့္ေရွာက္၍ ဤျပည္သို့ သင့္ကို ျပန္ေခၚလာဦးမည္။ အကယ္စင္စစ္ သင့္အားငါကတိေပးသည့္အရာ မျပည့္စံုမခ်င္း ငါသည္ သင့္ကိုစြန့္ပစ္မည္မဟုတ္”ဟု မိန့္ေတာ္မူ၏။“ ကမၻာဦး ၂၈:၁၅
အမွန္ျပည့္စံုလာမယ္
ဘုရားေပးထားတဲ့ကတိေတာ္ေတြအသက္တာမွာ မျပည့္စံုလာမွာ မေျကာက္ပါနွင့္။ တစ္ခါတစ္ေလ ဘုရားေပးတဲ့ကတိေတာ္ေတြျပည့္စံုဖို့အတြက္ ကိုယ့္ဘက္ကေန လုပ္ ေဆာင္ဖို့ တတ္နိုင္ပါ့မလားလို့ ေတြးမိတဲ့အခ်ိန္ေတြရွိတတ္တယ္။ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းနွင့္ ဒီကတိေတာ္ေတြဆီအေရာက္ လွမ္းဖို့အတြက္ဘယ္လိုမ်ား လုပ္ေဆာင္ရပါ့မလဲဆိုျပီးေတာ့ ေမးခြန္းထုတ္မိတဲ့အခ်ိန္ေတြ သံသယဝင္မိတဲ့အခ်ိန္ေတြလည္းမ်ားစြာရွိတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘုရားေပးတဲ့ရူပါရံုေတြ၊ ကတိေတာ္ေတြဟာလူ့ရဲ့အရည္အခ်င္း စြမ္းေဆာင္မႈနဲ့ဘယ္ ေတာ့မွ မျပည့္စံုနိုင္ဘူး။ ဘုရားေပးတဲ့ကတိေတာ္က ဘုရားရဲ့လုပ္ေဆာင္ေပးမႈတစ္ခုတည္းနဲ့သာျပည့္စံုနိုင္တယ္။
ယာကုပ္ကို ဘုရားက ပထမဆံုးေပးတဲ့အိမ္မက္ရူပါရံုမွာ သူ့ကိုယ္သူမိတ္ဆက္ျပီးေတာ့ သူဟာ ယာကုပ္ အသက္တာမွာ ခံစားရမယ့္ ေကာင္းျကီးမဂၤႅာေတြရဲ့အရင္း အျမစ္ျဖစ္သလို၊ ဘိုးေဘးေတြကိုေပးထားတဲ့ကတိေတာ္ေတြကို ျပည့္စံုေစမယ့္သူဆိုတာကိုသိေစတယ္။ တစ္ေယာက္ထဲေျကာက္ျပီးေတာ့ အားငယ္ေနတဲ့ ယာကုပ္အတြက္ အားျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုရင္ အမွန္ပဲ။ ဘုရားက ကတိေပးတဲ့ဘုရားပဲမဟုတ္ ဘူး သူေပးတဲ့ကတိတစ္ခုခ်င္းစီတိုင္းကိုျပည့္စံုေစတဲ့သူလည္း ျဖစ္တယ္။ အေရးျကီးဆံုးကေတာ့ သူနဲ့အတူ ေလွ်ာက္လွမ္းျခင္းကိုတန္ဖိုးထားျပီးေတာ့ ဂရုစိုက္ဖို့လိုတယ္။ ဘုရားအတူရွိျခင္းကို သေဘာေပါက္ရင္၊ သင့္ဘဝထဲမွာ ဘုရားအတူပါရွိေနေသးရင္ ကတိေတာ္ေတြျပည့္စံုလာဖို့လည္းအခြင့္အေရးရွိေသးတယ္။
မတ္လ ၂၀ ရက္ေန့
လူတစ္ေယာက္ကို လုပ္ျကံသကဲ့သို့ (ဘုရားသခင္အတူရွိျခင္း-၁ )
”ထာဝရဘုရားက၊ အကယ္စင္စစ္ ငါသည္ သင္နွင့္အတူရွိသျဖင့္၊ သင္သည္ လူတစ္ေယာက္ကို လုပ္ျကံသကဲ့သို့၊ မိဒ်န္လူတို့ကို လုပ္ျကံလိမ့္မည္ဟု မိန့္ေတာ္မူ၏။“ သူျကီး ၆:၁၆
ဘုရားအတူမရွိတဲ့ အခါ
တျခားအရာေတြမရွိလို့ မေအာင္ျမင္တာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားအတူမရွိလို့သာ မေအာင္ျမင္ျကတာပါ။ က်န္တဲ့အရာေတြက သင့္ရဲ့ေအာင္ျမင္ျခင္း၊ ဆံုးရံႈးျခင္းကို အဆံုးအျဖတ္မေပးနိုင္ဘူး။ ဘုရားအတူပါရွိျခင္းကသာလွ်င္ ေအာင္ျမင္ျခင္း ဆံုးရံႈးျခင္းကိုအေျဖထုတ္ေပးနိုင္တယ္။ ဂိေဒါင္အသက္တာမွာ ဘုရားနဲ့ေဝးကြာတဲ့အရပ္မွာ အသက္ရွင္တဲ့အခါမွာ ရန္သူ ေတြဟာ အင္မတန္ အင္အားမ်ားလြန္းျပီးေျကာက္စရာေကာင္းတယ္လို့ျမင္တယ္။ ဘာလုပ္လုပ္ ေျကာက္ရြံ့ျခင္းေအာက္မွာဘဲ ရွင္သန္ျပီးေတာ့လုပ္ေဆာင္ရတယ္။ မ်ားလွတဲ့ရန္သူေတြကိုလည္းဒီတစ္သက္ဘယ္လိုမွ မရင္ဆိုင္နိုင္ေတာ့ဘူးလို့ သတ္မွတ္ခဲ့တယ္။ ဘုရားအတူရွိျခင္းကို သေဘာမေပါက္တဲ့ လူတိုင္းမွာဒီလိုခံစားခ်က္ေတြအျမင္ေတြရွိတယ္။ ဘုရားအတူမရွိတဲ့အခါမွာ အရာရာဟာ ကိုယ့္ထက္အင္အားျကီးမားလြန္းျပီးေတာ့ ဘယ္အရာကိုမွ ကိုယ္ရင္မဆိုင္နိုင္ ေလာက္ဘူးလို့ ပဲ ျမင္လာတယ္။
ဘုရားအတူပါရွိျခင္း
ဂိေဒါင္ဆီကို ေကာင္းကင္တမန္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ အားျကီးတဲ့စစ္သူရဲ ဘုရားက သင္နဲ့အတူရွိတယ္လို့နႈတ္ဆက္ ခဲ့တယ္။ ဒီနႈတ္ဆက္ျခင္းကို ဂိေဒါင္ခ်က္ျခင္း သေဘာမေပါက္ခဲ့ဘူး။ သူနဲ့ဘုရားအတူရွိတဲ့အခါမွာ ေျကာက္ရြံ့တဲ့သူတစ္ ေယာက္ကေန အားျကီးတဲ့သူတစ္ေယာက္ဘဝကို မိနစ္ပိုင္းေလး ေျပာင္းလဲသြားတာကို သူလက္မခံနိုင္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘုရားအတူပါရွိတဲ့အခါမွာ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာျကာမွ ေျပာင္းလဲမႈေတြျဖစ္လာတာမဟုတ္ဘူး။ မိနစ္ပိုင္းေလးအတြင္းမွာပဲျကီးမားတဲ့အေျပာင္းလဲေတြျဖစ္လာတယ္။ ဘုရားအတူပါရွိျခင္းကို ဂိေဒါင္က ေမးခြန္းထုတ္တယ္။ ဘာေျကာင့္မ်ား သူ့လူမ်ိုးေတြက ဒီလိုျကံုရတာလဲ? အေျဖကေတာ့ ဘုရားကစြန့္ခဲ့လို့ျဖစ္တယ္။ အခု ဘုရားရဲ့အျကည့္အရႈ ျကြျခင္းက ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အရာေတြအားလံုးကို ေျပာင္းျပန္လွန္ေတာ့မယ္။ ဘုရားအတူပါရွိတဲ့အခါမွာ လြန္စြာေျကာက္စရာေကာင္းျပီးမ်ားျပား လွတဲ့ ရန္သူေတြကိုလည္း တစ္ေယာက္ကိုပဲ ရင္ဆိုင္သလိုျဖစ္ လာေစတယ္။ ဘုရားအတူမရွိတုန္းကေတာ့ လူတစ္ေယာက္ ကိုရင္ဆိုင္ရတာေတာင္ တကမၻာလံုးကို ရင္ဆိုင္ရတယ္လို့ ခံစားေစျပီးေတာ့ အခုေတာ့ ဘာမွမဟုတ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ ေလးနဲ့ရင္ဆိုင္ရသလိုျဖစ္ေစတယ္။ ျပႆနာေတြက ျကီးျပီးေတာ့ သင္က ေသးေနတယ္လို့ခံစားရတယ္ဆိုရင္ ဘုရားကသင့္ဘက္မွာရွိတာကို ေသခ်ာသေဘာမေပါက္ေသးလို့ပဲ။ ျကီးျမတ္တဲ့ ဘုရားအတူပါရွိျခင္းကိုသေဘာေပါက္သြားတဲ့အခါမွာ ေတာ့ ျကီးမားတဲ့ျပႆနာက ေသးေသးေလးလိုကိုျဖစ္သြားေစတယ္။
မတ္လ ၁၉ ရက္ေန့
မိခင္ဘာသာစကား (native language)
”သင္တို့သည္ သင္တို့၏အဖမာရ္နတ္နွင့္စပ္ဆိုင္ျကျပီး သင္တို့အဖ၏ဆနၵအတိုင္းျပုလိုျက၏။ မာရ္နတ္သည္ အစအဦးကပင္ လူသတ္သမားျဖစ္၏။ သူ၌သမၼာတရားမရွိေသာေျကာင့္ သမၼာတရား၌မရပ္တည္။ သူသည္ လိမ္လည္ေသာသူျဖစ္ျပီး လိမ္လည္ျခင္း၏အဖလည္းျဖစ္ေသာေျကာင့္ လိမ္လည္ေျပာဆိုေသာအခါ မိမိပင္ကိုစရိုက္အတိုင္းေျပာဆို၏။“
ေယာဟန္ ၈း၄၄
”You belong to your father, the devil, and you want to carry out your father’s desires. He was a murderer from the beginning, not holding to the truth, for there is no truth in him. When he lies, he speaks his native language, for he is a liar and the father of lies.“ John 8:44 NIV
မာရ္နတ္ရဲ့ မိခင္ဘာသာစကား
ဘာသာေရးဟာ မာရ္နတ္ရဲ့လက္ကိုင္တုတ္၊ လိမ္လည္ျခင္းနွင့္ ယံုျကည္ျခင္းမရွိတဲ့စကားဟာ သူ့ရဲ့ မိခင္ဘာသာစကားပဲ။ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ေျပာစကားကိုျကည့္ျပီးေတာ့သူဘာလူမ်ိုးလည္းဆိုတာ ခန့္မွန္းရသလိုမ်ိုးပဲ၊ ေန့စဉ္ သင္ေျပာေနတဲ့စကားေတြ၊ ခံယူခ်က္ေတြကိုျကည့္ျပီးေတာ့ သင္ဟာ ဘယ္သူနဲ့ပတ္သက္မႈရွိသလဲဆိုတာကိုသိနိုင္တယ္။ ဖါရိရွဲေတြ က်မ္းတတ္ေတြကို သခင္ေယရႈကျပတ္ျပတ္ပဲေျပာတယ္။ မင္းတို့ဟာ ဘုရားနွင့္ဆိုင္တဲ့သူေတြမဟုတ္ဘူး။ မာရ္နတ္နွင့္ ပတ္သက္ဆက္နြယ္တဲ့သူေတြ။ မာရ္နတ္ရဲ့ဆနၵအတိုင္းပဲျပုမူ အသက္ရွင္ျကသလို မာရ္နတ္ရဲ့ဘာသာစကားကိုပဲေျပာဆိုျကတယ္။ လိမ္လည္တယ္၊ အျပစ္ေျပာတယ္။ လူေတြရဲ့ ဆိုးတဲ့အရာေတြကိုပဲ လိုက္ရွာျပီးေတာ့ တိုက္ခိုက္တယ္။ ဒါက မာရ္နတ္ရဲ့အက်င့္ပဲမဟုတ္လား? ေခတ္အဆက္ဆက္မွာလည္း သူဒီအတိုင္းပဲလုပ္လာသလို အခုလည္းဒီအတိုင္းပဲ လုပ္ေနဆဲပဲ။ လူေတြကို သတ္ပစ္ဖို့ လုပ္ေဆာင္ေနတုန္း၊ ျကံစည္ေနတုန္းပဲ။
ဘုရားသားရဲ့ ဘာသာစကား
ယံုျကည္ျခင္းဆိုတာ ေကာင္းကင္နိုင္ငံရဲ့ ဘုရားသားသမီးေတြသံုးတဲ့ ဘာသာစကားပဲ။ ဘုရားသားမီးေတြက ဘယ္ေတာ့မွ ေလာကသားေတြေျပာသလို အေျခ အေနေတြ ခံစားခ်က္ေတြကိုမေျပာဘူး။ ေကာင္းကင္သားေတြရဲ့ မိခင္ဘာသာစကားကိုပဲ သံုးတယ္။ ဘုရားရဲ့အလိုဆနၵကိုပဲ အေကာင္အထည္ေဖၚဖို့ဆနၵရွိတယ္။ သမၼာတရား ဘက္မွာ မတ္တပ္ရပ္ျပီးေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ခံစားခ်က္အေပၚမွာ၊ အေျခအေန အေပၚမွာ မရပ္တည္ဘူး။ သင္ေရာ ဘယ္ဘာသားစကားကို အဓိက သံုးေနတဲ့သူလဲ? တခ်ို့ဘုရားသား ျဖစ္ေပမယ့္ မာရ္နတ္ရဲ့ မိခင္ဘာသာစကားကိုေျပာဆိုေနျကတာ ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းတယ္။
မတ္လ ၁၈ ရက္ေန့
ေစလွြတ္ေတာ္မူေသာသူကို (သခင္ေယရႈကို သိကြ်မ္းျခင္း – ၁၂)
”သူတို့ကလည္း “ဘုရားသခင္၏အမႈေတာ္ကိုေဆာင္ရြက္ရန္ အကြ်နု္ပ္တို့သည္ မည္သည့္အရာကို ျပုရပါမည္နည္း”ဟု ေမးေလွ်ာက္ျက၏။ ေယရႈက“ဘုရားသခင္၏အမႈေတာ္မွာ ဘုရားသခင္ေစလွြတ္ေတာ္မူေသာသူကို ယံုျကည္ျခင္းပင္ျဖစ္၏”ဟု ျပန္၍မိန့္ေတာ္မူ၏။“ ေယာဟန္ ၆:၂၈
လူ့ေပတံနွင့္ ဘုရားကို မတိုင္းနဲ့
လူေတြက ဘုရားထက္ လုပ္ရိုးလုပ္စဉ္၊ ရိုးရာေတြ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို ပိုယံုျကည္အားကိုးေလ့ရွိတယ္။ ဘုရားေျပာတဲ့စကားထက္ လူေတြေပးတဲ့အျကံေတြကို ပိုျပီးေတာ့ မွန္တယ္လို့ျမင္တတ္တယ္။ ဘုရားက ထံုးတမ္းစဉ္ လာနဲ့အလုပ္မလုပ္ဘူး။ ဘုရားက ရိုးရာထဲမွာမရွိဘူးဆိုတာကိုလူေတြက သတိမထားမိျကဘူး။ က်မ္းစာတတ္လွပါတယ္ဆိုတဲ့ ဖါရိရွဲေတြ၊ က်မ္းတတ္ေတြက ဘာလို့မ်ားေယရႈကိုလက္မခံနိုင္ရတာလဲဆိုရင္ အေျဖကရွင္းပါတယ္။ သခင္ေယရႈကို ထံုးတမ္းစဉ္လာေတြဘာသာေရးခံယူခ်က္ဆိုတဲ့ ေပတံျကီးနဲ့သြားတိုင္းမလို့ပါ။ ဘုရားကို နားလည္နိုင္ဖို့အတြက္ ဘယ္ေပတံနဲ့မွ တိုင္းလို့မရဘူး။ ဘုရားဆိုတာကို နားလည္လက္ခံနိုင္ဖို့က သူနဲ့ကိုယ္တိုင္ရင္းနွီးမွပဲ နားလည္သေဘာေပါက္နိုင္တယ္။
ယံုျကည္ျခင္းက တစ္ခုတည္းေသာအေျဖ
က်မ္းတတ္ေတြက ေမးတယ္ ဘုရားရဲ့အမႈေတာ္ကိုဘယ္လိုေဆာင္ရမလဲ? သူတို့ဟာသူတို့ေတာ့ ဘုရားအမႈေတာ္ကို အမ်ားျကီးေဆာင္ျပီလို့ထင္မွတ္ေနပံုပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူတို့အထဲမွာ ကိုယ္တိုင္သိတာက ဘုရား အမႈေတာ္ျမတ္ဆိုတာ လူ့ရဲ့ခံစားခ်က္ေတြ ခံယူခ်က္ေတြနဲ့ လုပ္ေဆာင္လို့မရဘူးဆိုတာပါပဲ။ က်င့္စဉ္ေတြ လုပ္ရိုးလုပ္စဉ္ေတြကို လုပ္နိုင္မွ ဘုရားအမူေတာ္ျမတ္မွာ ပါဝင္နိုင္မယ္လို့ ခံယူခ်က္ေတြကလည္း အလုပ္မျဖစ္ပါဘူး။ သခင္ေယရႈရဲ့အေျဖကရိုးရွင္းျပီးေတာ့ထိေရာက္တယ္။ ဘုရားအမႈေတာ္ျမတ္ဆိုတာ သူေစလွြတ္တဲ့သူကိုယံုျကည္ျခင္းတဲ့။ ဘုရားေစလွြတ္တဲ့သူကိုမယံု မွေတာ့က်န္တဲ့ဘယ္အရာကို ယံုျပီးေတာ့ လုပ္နိုင္အံုးမွာလဲ? ဒါေျကာင့္ ရွင္ေပါလုက ေျပာတယ္ ယံုျကည္ျခင္း မပါပဲ လုပ္သမွ်က အျပစ္ရွိတယ္။ တကယ္ပဲ ဘုရားရဲ့မဟာအမႈေတာ္မွာပါခ်င္ရင္ ဘုရားဘယ္သူ့ကိုေစလွြတ္တယ္ဆိုတာ ကိုသိျပီးေတာ့ ယံုျကည္ဖို့ပါပဲ။ ဘုရားမေစလွြတ္တဲ့သူေတြကို ယံုျပီးေတာ့ ေနာက္လိုက္ေနတာ၊ သူတို့ေျပာသမွ်ကို အဟုတ္ထင္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ ေျကာက္ဖို့ေကာင္းသလဲ? အမႈေတာ္ကိုတကယ္လုပ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ေစလွြတ္တဲ့သူဘယ္သူဆိုတာကို တကယ္ သေဘာေပါက္ျပီးေတာ့ ယံုျကည္ျခင္းနွင့္ ပူးေပါင္းဖိုပါပဲ။
မတ္လ ၁၆ ရက္ေန့
သင္တို့ မသိတဲ့စားစရာ (သခင္ေယရူကိုသိကြ်မ္း ျခင္း – ၁၁)
”ေယရႈက၊ ငါ့ကိုေစလွြတ္ေတာ္မူေသာသူ၏ အလိုေတာ္ကိုေဆာင္ျခင္း၊ သူ၏အမႈေတာ္ကို ျပီးစီးျခင္းအမႈသည္ ငါ့စားစရာျဖစ္၏။-“ ေယာဟန္ ၄း၃၄
ျကိုက္တာခ်င္း မတူပါ
ကိုယ္အျကိုက္ဆံုးအစားအစာကို စားရတဲ့အခ်ိန္ေလာက္ ခ်ိုျမိန္တဲ့အရသာ ရွိတာဘာရွိအံုးမလဲ? လူတစ္ေယာက္နဲ့တစ္ေယာက္ ျကိုက္တာခ်င္းလည္းမတူဘူး။ တခ်ို့က ျကိုက္တဲ့အစားအစာေတြကို တခ်ို့က်ေတာ့ ဘယ္လိုမွမစားနိုင္ျပန္ဘူး။ ေမာင္နွမအရင္းေတြေတာင္မွ အျကိုက္ခ်င္းကလံုးဝမတူဘူး။ ဇနီးေမာင္နွံျဖစ္ရင္ေတာင္ ကိုယ္ျကိုက္တဲ့အစားအစာကို သူကလိုက္ျကိုက္ဖို့ကမလြယ္ဘူး။ ေန့စဉ္ ကိုယ္စားတဲ့အစာအစာေတြက ကိုယ့္ဘဝအသက္တာမွာ အေရးျကီးတဲ့ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုျဖစ္တယ္။ တခ်ို့က်ေတာ့ စားတဲ့အစားေျကာင့္ မက်န္းမာျခင္းကို ျဖစ္ေစျပီး၊ အခ်ို့က်ေတာ့ ကိုယ္စားတဲ့အစာေျကာင့္ ပိုက်န္းမာလာတယ္။ မတည့္မွန္းသိေပမယ့္ ျကိုက္လြန္းလို့ မစြန့္လွြတ္နိုင္ပဲ အေသခံျပီးေတာ့စားသြားတဲ့သူေတြလည္းရွိတယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ဘဝကို ထုဆစ္တဲ့ေနရာမွာ အစားအစာေတြကလည္း အေရးျကီးတဲ့ အခန္းမွာပါတယ္။ သခင္ေယရႈ နွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ ဘုရားအလိုေတာ္ကို ထိထိေရာက္ လုပ္ေဆာင္ျပီးေတာ့ အကုန္အစင္ လုပ္ ေဆာင္နိုင္တာ သူ့မွာ လူေတြမသိတဲ့ စားစရာရွိေနလိုပဲဆိုရင္ သင်အံ့သြမလား ?
သင္တို့မသိတဲ့စားစရာ
ေန့တိုင္း မစားမေသာက္ပဲ ျဖတ္ေက်ာ္တဲ့သူမရွိသလိုမ်ိုးပဲ၊ စားဝတ္ေနေရးဆိုတာ လူတိုင္းအတြက္ အေရးျကီးဆံုး ေရွ့တန္းတင္ထားတဲ့ဉီးစားေပးကိစၥျကီး။ ဒီအရာကိုဘယ္သူမွ ေရွာင္လွြဲလို့မရဘူး။ သခင္ေယရႈကေတာ့သူ ေရွ့တန္းတင္ထားတဲ့စားစရာ၊ ေန့တိုင္းဉီစားေပးရတဲ့အရာက ဘာလဲ? ခမည္းေတာ္ရဲ့ အလိုေတာ္ နွင့္ ခမည္းေတာ္ရဲ့အမႈေတာ္ကို အဆံုးထိ ေကာင္းမြန္စြာလုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္တယ္။ ဒီအရာကို လုပ္ေနရရင္ကို က်န္တဲ့စား စရာေတြမစားရလည္း သူဂရုမစိုက္ဘူး။ ဒါေျကာင့္လည္း သူဟာ ခဏေလးအတြင္းမွာ ခမည္းေတာ္ အလိုေတာ္ကို အျပီးစီး ေကာင္းမြန္စြာလုပ္ေဆာင္နိုင္ခဲ့တယ္လို့ေျပာလို့ရတယ္။ တခ်ို့က်ေတာ့ ကိုယ့္ကိစၥပဲေရွ့တန္းတင္ျပီးေတာ့ ဘုရားရဲ့ အလိုေတာ္ အမႈေတာ္ကို ေဘးဖယ္ထားတတ္ျကတယ္။ ဒါေျကာင့္လည္းပန္းတိုင္ေရာက္ဖို့မျကာသင့္ပဲ ျကာေနရတာေပါ့။ သခင္ေယရႈရဲ့နွလံုးသားနွင့္တူခ်င္တယ္၊ သူ့လိုပဲ ခမည္းေတာ္ရဲ့အလိုေတာ္ကို အကုန္အစင္ လုပ္ေဆာင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူစားတဲ့အစားကိုေတာ့ျကိုက္နွစ္သက္တတ္ဖို့လိုတယ္။ ေန့စဉ္ အစားစားလိုအပ္သလိုပဲ ခမည္းေတာ္ရဲ့အလိုေတာ္နွင့္ အမႈေတာ္ကို လုပ္ေဆာင္ဖို့လိုအပ္တယ္။
မတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔
ပို၍ႀကီးျမတ္ေသာအမႈျပဳမယ့္သူ (သခင္ေယရႈကိုသိကၽြမ္း ျခင္း -၁၀ )
”သင္တို႔အား ငါအမွန္အကန္ဆိုမည္။ ငါ့ကိုယုံၾကည္ေသာသူသည္ ငါျပဳေသာအမႈတို႔ကိုျပဳလိမ့္မည္။ ထိုထက္ ပို၍ႀကီးျမတ္ေသာအမႈတို႔ကိုလည္း ျပဳလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား ငါသည္ ခမည္းေတာ္ထံသို႔သြားမည္ျဖစ္၏။“ ေယာဟန္ ၁၄:၁၂
ေနာက္ကလူ
ဗတၱိဇံဆရာ ေယာဟန္က ေျပာတယ္ ငါ့ေနာက္ ႂကြလာမယ့္သူက ငါ့ထက္ႀကီးျမတ္တယ္။ သူ႔ရဲ့ေျခနင္းႀကိဳးေလးေတာင္ျဖည္ဖို႔ ငါက မထိုက္တန္ဘူး။ လူေတြက ေယာဟန္ဆီလာတဲ့အခါမွာ အႀကီးျမတ္ဆုံး ပေရာဖက္ လို႔ ထင္ မွတ္ၿပီးေတာ့ ေရာက္လာၾကတယ္။ ေယာဟန္ကိုလည္း ပေရာဖက္ ဧလိယလို႔ထင္တဲ့သူေတြရွိသလို၊ ေမရွိယလို႔ထင္မွတ္ေနတဲ့သူေတြလည္းရွိတယ္။ သူရဲ့အမႈေဆာင္ျခင္းက ႀကီးမားတဲ့ ေျပာင္းလဲမႈေတြျဖစ္ေပၚလာေပမယ့္ သူက သူ႔ေနာက္မွာ ႂကြလာမယ့္ သခင္ေယရႈကို လက္ညိဳးထိုးျပတယ္။ သူက ဘာမွ မဟုတ္ေသးဘူး။ ေရမွာပဲ ႏွစ္ျခင္းေပးတာ၊ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္မီးႏွင့္ေပးမယ့္ သခင္ေယရႈေရာက္လာရင္ ဒီထက္ပိုၿပီးႀကီးမားတဲ့အရာေတြျဖစ္လာမယ္လို႔ သူဟာ ေၾကျငာတယ္။တကယ္လည္းသခင္ေယရႈေရာက္လာတဲ့အခါမွာ သူ ေျပာတာထက္ေတာင္ပိုေသးတယ္။ သမိုင္း တစ္ေလၽွာက္ဘယ္သူမွ မလုပ္ဖူးတဲ့အရာေတြကို ေန႔စဥ္ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။
ယုံၾကည္တဲ့သူ
ဒါဆိုရင္ သခင္ေယရႈကေရာ ဘာေျပာသလဲ? သူဟာ ေခတ္သမိုင္းတစ္ေလၽွာက္မွာ အႀကီးျမတ္ဆုံးျဖစ္ၿပီးေတာ့ သူလုပ္ခဲ့တဲ့အရာေတြကပဲ မွတ္တမ္းတင္ရမယ့္အရာေတြ၊ သူလိုလည္း ဘယ္သူမွ လုပ္နိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီလိုမ်ားေျပာခဲ့ တာရွိသလား? မဟုတ္ရပါဘူး။ တခြန္းဆို တစ္ခြန္းမွ အဲ့လိုမေျပာဘူး ေယာဟန္ လက္ညႇိုး ညႊန္ျပသလို သခင္ေယရႈက ပိုၿပီးေတာင္ လုပ္နိုင္ခဲ့ေပမယ့္ သူကေတာ့ ဒီလို ေၾကျငာတယ္။ သူလုပ္တာေတြက ဘာမွမဟုတ္ေသးဘူး၊ ဒီလိုအလုပ္ ေတြကို သူ႔ကိုယုံတဲ့သူတိုင္းက လုပ္နိုင္လိမ့္မယ္။ ဒါေတာင္ မကေသးဘူး ဒီထက္ႀကီးတဲ့အရာေတြကိုလည္း ယုံတဲ့သူေတြက လုပ္နိုင္မယ္။ သူ႔ထက္ႀကီးတဲ့အမူေတြကိုလုပ္နိုင္မယ့္ မ်ိဳးဆက္ကို သူက လက္ညႇိုးညႊန္ျပတယ္။ သူလက္ထက္မွာ သူ လုပ္ခဲ့တာေတြထက္ ႀကီးမယ္ဆိုေတာ့ က်မ္းစာမွာေတာင္ မွတ္တမ္းမတင္ထားတာေတြေပါ့။ ေယာဟန္ ေၾကျငာတဲ့အတိုင္း သခင္ေယရႈက တကယ္ပဲ ရွင္သန္ျပနိုင္သလို သခင္ေယရႈေျပာသလို ယုံတဲ့သူေတြကေရာ ရွင္သန္ျပနိင္ပါ့မလား? ဒါကို သင္နဲ႔ကၽြန္ေတာ္က အေျဖထုတ္ေပးရပါလိမ့္မယ္။
မတ္လ ၁၄ ရက္ေန႔
အမွုေတာ္ကိုထင္ရွားေစဖို႔အေၾကာင္း (သခင္ေယရွုကိုသိကၽြမ္း ျခင္း ၈)
”ေယရွုကလည္း၊ ကိုယ္အျပစ္ေၾကာင့္မဟုတ္။ မိဘအျပစ္ေၾကာင့္လည္း မဟုတ္။ ဘုရားသခင္၏အမွုေတာ္ကို သူ၌ထင္ရွားေစမည္အေၾကာင္းတည္း။-“ ေယာဟန္ ၉:၃
လူေတြျမင္တဲ့အျမင္နဲ႔မတူ
ၾကည့္တာျခင္းတူေပမယ့္ထင္ျမင္ယူဆတာခ်င္းေတာ့မတူဘူး။ ထင္ျမင္ယူဆတာခ်င္းတူရင္ေတာင္ ယုံၾကည္ တာျခင္းေတာ့မတူျပန္ဘူး။ အမိဝမ္းထဲကေန မ်က္စိကန္းတဲ့သူကို ျမင္တဲ့အခါမွာ သခင္ေယရွုႏွင့္ တပည့္ေတာ္ေတြ ေတြ႕တာျခင္းေတာ့တူတယ္ ဒါေပမယ့္ ခံယူခ်က္ မတူဘူးဆိုတာကိုေတြ႕ရတယ္။ ခံယူခ်က္ပဲမတူတာမဟုတ္ပဲယုံၾကည္ျခင္းလည္း လုံးဝမတူဘူး။ ဘယ္သူ အျပစ္ေၾကာင့္ ဒီလိုကန္းရတာလဲ? ဒီမးခြန္းက တစ္ခုခုျဖစ္တိုင္း လူေတြေမးေလ့ရွိတဲ့ေမးခြန္းျဖစ္တယ္။ အျပစ္ တင္ဖို႔နဲ႔ အျပစ္ရွာဖို႔ ဆိုတာ ေမြးရာပါ အက်င့္လိုျဖစ္ေနတယ္။ မ်က္စိကန္းႀကီးက ေမြးရာပါ မ်က္စိကန္းသလိုပဲ အျပစ္ရွာတတ္တဲ့ ေမြးရာပါ ဗီဇႀကီးက လူတိုင္းနီပါးမွာဆြဲကပ္ေနတယ္။ သခင္ေယရွုေျဖတဲ့အေျဖက သူတို႔ေတြးထင္တာနဲ႔မတျခားဆီပဲ။ ဘုရားရဲ့အမွုေတာ္ သူ႔မွာထင္ ရွားဖို႔ အေၾကာင္းျဖစ္တယ္။ ဘယ္သူမွာ မစဥ္းစားဖူးတဲ့ အေျဖျဖစ္ေနတယ္။
လူေတြ ထင္မထားတဲ့အေျဖႏွင့္ ရလဒ္
လူေတြထင္ထားတာက တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို အျပစ္ဖို႔မယ္၊ လက္ညႇိုးထိုးမယ္ေပါ့။ သခင္ေယရွုက လက္ ညိဳးထိုးဖို႔ေလာကႀကီးကိုလာတာမဟုတ္ဘူး။ လက္ကမ္းၿပီးေတာ့ ဆြဲထူေပးဖို႔ လာတာပါ။ ဒီေန႔ လက္ညႇိုးထိုးၿပီးေတာ့ ဆြဲခ်မယ့္သူေတြပဲမ်ားတယ္။ လက္ကမ္းေပးၿပီးေတာ့ ဆြဲထူမယ့္သူေတြနည္းတယ္ ေယရွုရဲ့အေျဖက လူေတြထင္ထားသလိုမဟုတ္တာပဲမဟုတ္ဘူး။ သခင္ေယရွုက လူေတြမထင္ ထားတဲ့အျပဳအမွုနဲ႔ သူ႔ကို ကုသေပးတယ္။ ရႊံ့ကို တံေတြးနဲ႔
လုံးၿပီးေတာ့ မ်က္စိအေပၚမွာ လိမ္းေပးတယ္။ ဘာသာေရးခံယူခ်က္နဲ႔ဆို ဘယ္လိုမွမကိုက္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူဟာ ခံယူၿပီးေတာ့ သခင္ေယရွုေျပာတဲ့အတိုင္း ရွိေလာင္ကန္မွာ သြားေဆးတဲ့အခါမွာေတာ့ က်န္းမာသြားတယ္။ ဒီလူ ခံစားခဲ့ရတာ လူေတြ ထင္မထားတဲ့ အေျဖနဲ႔ ရလဒ္ျဖစ္တယ္။ သခင္ေယရွုထံကေနလာတဲ့ အမွုျပဳျခင္းက လူေတြထင္ထားတဲ့အရာပဲ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး။ မထင္ထားတဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ မထင္ထားတဲ့ေကာင္းႀကီးေတြျဖစ္တယ္။
မတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔
အရင္ဆုံးပစ္ (သခင္ေယရွုကိုသိကၽြမ္းျခင္း -၇ )
”ထိုသူတို႔သည္ အထပ္ထပ္ေမးေလၽွာက္ၾကေသာအခါ ကိုယ္ကိုလွန္ေတာ္မူ၍၊ သင္တို႔တြင္ အျပစ္ကင္းေသာသူသည္ ေရွ႕ဦးစြာ ေက်ာက္ခဲႏွင့္ပစ္ေစဟုမိန့္ေတာ္မူၿပီးမွ၊-“ ေယာဟန္ ၈:၇
ရွာတာပဲေတြ႕မယ္
သခင္ေယရွုရဲ့ တိက်ၿပီးထိမိတဲ့ တရားေဟာခ်က္ ေတြထဲကတစ္ခုက ရွာၾကေလာ့ ရွာလၽွင္ေတြ႕မယ္။ ဒီတရားရဲ့နက္နဲမွုကေတာ့ေန႔တိုင္းခံစားရတယ္ သင္ရွာေနတာပဲသင္ေတြ႕ မယ္၊ ရွိတဲ့အရာတိုင္းကိုသင္ေတြ႕မွာမဟုတ္ဘူး။ ရွာေနတဲ့အရာ ေတြကိုပဲေတြ႕မယ္။ တခ်ိဳ႕က မိုးလင္းတာနဲ႔ ေကာင္းတာပဲရွာေနၿပီးေတာ့ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း မေကာင္းတာေတြပဲရွာေနတတ္တယ္။ အျပစ္သားကေတာ့ အျပစ္လုပ္ဖို႔ ရွာတတ္ၿပီးေတာ့၊ ဘာသာေရးသမားကေတာ့ ဘယ္သူကအျပစ္သားပါ ဘယ္လို အျပစ္လုပ္ၿပီးေတာ့ တရားနဲ႔အညီ ဘယ္လိုစီရင္ရမလဲဆိုတာကိုပဲ အျမဲရွာေနတတ္တယ္။ အျပစ္သားမ်က္စိကအျပစ္ လုပ္ဖို႔ပဲရွာေဖြၿပီးေတာ့ ဘာသာေရးသမားမ်က္စိကေတာ့ စီရင္ဖို႔ပဲရွာေဖြတတ္တယ္။
ခြင့္လႊတ္ဖို႔ပဲရွာေဖြေနတဲ့ သခင္ေယရွု
သခင္ေယရွုကေတာ့ လူေတြရဲ့အျပစ္ကိုပဲရွာေဖြေနတဲ့သူမဟုတ္သလို အျပစ္လုပ္မိတဲ့သူကိုလည္းဘယ္လိုတရားနဲ႔စီရင္မယ္ဆိုတဲ့ စီရင္ခ်က္ေတြကိုပဲ ရွာေဖြေနတဲ့သူမဟုတ္ဘူး။ ေက်ာက္ခဲကိုယ္စီနဲ႔ အျပစ္လုပ္တဲ့သူကိုေရာ သခင္ေယရွုကိုေရာ ခ်ိန္ထားတဲ့လူအုပ္ႀကီးကို သခင္ေယရွုေျပာလိုက္တဲ့စကားက မီးေလာင္ေနတဲ့အေပၚ ေရနဲ႔ေလာင္းလိုက္သလိုပဲ အားလုံးအသံတိတ္ဆိတ္သြားတယ္။ အျပစ္ရွိတဲ့သူ အရင္ပစ္တဲ့။ ဒီစကားကအျပစ္သားအတြက္ေရာ ဘာသာေရးသမားအတြက္ေရာ ေႏြေခါင္ေခါင္ႀကီး မိုးႀကိဳးပစ္လိုက္သလိုပါပဲ။ အားလုံးတိတ္ဆိတ္ဆြံအသြားတယ္။ အႀကီးဆုံးမွ အငယ္ဆုံး တစ္ေယာက္ေနာက္တစ္ေယာက္ထြက္သြားတာ တစ္ေယာက္ဆို တစ္ေယာက္မွကို မရွိေတာ့တဲ့အထိပဲ။ အျပစ္ရွိတိုင္းသာပစ္ရမယ္ဆိုရင္ သူမ်ားမေျပာနဲ႔ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေတာင္အရင္ပစ္ရအုံးမယ္။ သခင္ေယရွုက လူေတြကို အျပစ္တင္ဖို႔နဲ႔ အျပစ္စီရင္ဖို႔လာတာမဟုတ္ဘူး ဘယ္ေလာက္ပဲအျပစ္မ်ားမ်ား ခြင့္လႊတ္ဖို႔ လာတာပါ။ သခင္ေယရွုရဲ့ ႏွလုံးသားသာ ရွိမယ္ဆိုရင္ ေက်ာက္ခဲေတြက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ပစ္ဖို႔ပဲမဟုတ္ပဲ ဘုရားနိုင္ငံေတာ္တည္ေဆာက္ဖို႔ အသုံးျပဳဖို႔ပဲ ျဖစ္လာမွာပါ။
မတ္လ ၁၂ ရက္ေန့
ေမးတာပဲေျဖ (သခင္ေယရႈကိုသိကြ်မ္း ျခင္း ၇ )
”ထိုသူသည္ တံုးလံုးေနသည္ကို ေယရႈျမင္ေတာ္မူ၍ ျကာလွျပီဟု သိေတာ္မူလွ်င္၊ သင္သည္ က်န္းမာျခင္းသို့ ေရာက္လိုသေလာဟု ေမးေတာ္မူ၏။-“ ေယာဟန္ ၅း၆
သခင္ေယရႈ သိတယ္
၃၈ နွစ္လံုးလံုး လက္ေျခေသတဲ့သူ တစ္ေယာက္ ေကာင္းကင္တမန္ေရလႈပ္ရွားတဲ့အခါမွာ ပထမဆံုးဝင္ရင္ က်န္းမာျခင္းျဖစ္ေစတဲ့ ေဗေသသဒကန္ နားမွာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းျကီးစြာနဲ့ ေရာက္ေနပါတယ္။ လူ့အေနနဲ့ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္ေပမယ့့္္ဟာ အေျခအေနေပၚမွာ မရပ္တည္ပဲ ယံုျကည္ျခင္းနွင့္ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါတယ္။ တခ်ို့အရာေတြက ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ျကာျကာ ယံုျကည္ျခင္းနွင့္ လုပ္ေဆာင္တတ္ဖို့လိုတယ္။ ဒါကို ဘယ္သူမွ မသိေပမယ့္ ဘုရားကသိတယ္။ သင္ ဘယ္ေလာက္ျပင္းျပတဲ့ဆနၵရွိသလဲ? ဘယ္ေလာက္ယံုသလဲ အျခားသူေတြက ျမင္ခ်င္မွ ျမင္ရမယ္ ဒါေပမယ့္ ဘုရားက အတိအက်ျမင္တယ္။ ဒါေျကာင့္လဲ သူ ေရကန္ဆီမသြားနိုင္ေပမယ့္ ဘုရားက သူ့ဆီကိုေရာက္လာခဲ့တယ္။
က်န္းမာျခင္သလား?
ဒီေမးခြန္းရဲ့အေျဖက အရမ္းကိုရွင္းတယ္။ က်န္းမာျခင္တယ္ (သို့) မလိုခ်င္ပါဘူး ဒါပဲျဖစ္ရမယ္။ ဒီလူနာက ဘာျပန္ေျဖလည္းဆိုရင္ သူ့အေျခအေန အျမင္ နွင့္ အေျကာင္းျပခ်က္ေတြကို အျကီးအက်ယ္ ေျပာတယ္။ ဒီေနရာမွာ သခင္ေယရႈ တျခားအရာေတြကိုျကားခ်င္တာမဟုတ္ဘူး။ သူ့ရဲ့ နွလံုးသားထဲက အရာကို ထုတ္ေဖၚေစခ်င္တာပါ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ အေျခအေနေတြက ဆီးတားထားလဲ? အေရးမျကီးဘူး။ ဘယ္ေလာက္ပဲ မျဖစ္နိုင္ျခင္းေတြ၊ အခက္အခဲေတြဆီးတားထားလဲ? ယံုျကည္ျခင္းရွိတယ္ဆိုရင္ ဘာမဆို ျဖစ္လာမယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ဖို့လိုတုတ။ သင့္နႈတ္ကေန အေျကာင္းျပခ်က္ေတြ အေျခအေနေတြကိုေျပာရမွာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ယံုျကည္ျခင္းကိုပဲ ေျပာထုတ္ပါ။
မတ္လ ၁၁ ရက္ေန့
အေျပာင္းအလဲေတြရဲ့ေနာက္ကြယ္မွာ (သခင္ေယရႈကိုသိကြ်မ္းျခင္း ၅)
”မယ္ေတာ္ကလည္း၊ သူေစခိုင္းသမွ်တို့ကို ျပုျကေလာ့ဟု အေစခံတို့အားဆိုေလ၏။-“ေယာဟန္ ၂:၅
ေနာက္ကြယ္က အဓိကအရာ
အေျပာင္းအလဲေတြေတာ့ျဖစ္ခ်င္တယ္ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုစတင္ရမွန္းမသိဘူးဆိုရင္ အေျပာင္းအလဲေတြနဲ့ေဝးေနရအံုးမွာပဲ။ လူေတြက အေျပာင္းအလဲေတြကို ျမင္ေတြ့ဖို့ဆနၵရွိေပမယ့္ ဘယ္လို အေျပာင္းအလဲေတြကို စတင္ရမွန္းမသိျကဘူး။ တခ်ို့အေျပာင္းအလဲေတြက ခ်က္ျခင္းမလုပ္လည္းျပႆနာမရွိေသးေပမယ့္ တခ်ို့အေျပာင္းအလဲေတြက အခုမလုပ္ဘူးဆိုရင္ မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့အေနအထားမွာရွိတယ္။ အေျပာင္း အလဲတိုင္းရဲ့ေနာက္ကြယ္မွာ အဲ့ဒီအေျပာင္းအလဲေတြကိုျဖစ္ေစတဲ့ အေျကာင္းအရာအျမဲတမ္းရွိတယ္။ သူ့အလိုလို ျဖစ္လာတဲ့အေျပာင္းအလဲေတြကေတာ့ ေကာင္းတာထက္ မေကာင္းတဲ့အရာေတြပိုမ်ားတယ္။
သူေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္
ကာနျမို့မဂ္လာေဆာင္မွာ အေရွ့မွာရွိတဲ့သူေတြမသိတဲ့ အခက္အခဲ မီးဖိုေခ်ာင္မွာ ျဖစ္ေနတယ္။ လူတခ်ို့ကေတာ့ အားလံုးအဆင္ေျပတယ္ထင္ေပမယ့္ မျကာခင္ အေျပာင္းအလဲတစ္ခု မလုပ္ရင္ မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့အေန အထားက အိမ္ေနာက္မွာေရာက္ေနျပီ။ ဒါကို ဘယ္သူကမွ မျကံုခ်င္ေပမယ့္ျပႆနာကေတာ့ အိမ္ထဲေရာက္ေနျပီ။ အေျပာင္း အလဲလုပ္လို့ရနိုင္တဲ့နည္းလမ္းေတြမ်ားစြာရွိေပမယ့္ ဘယ္အရာကမွ အခ်ိန္ ကိုက္ျဖစ္ဖို့ေတာ့မလြယ္လွဘူး။ အခ်ိန္ကိုက္အေျပာင္းအလဲကိုျဖစ္ေစဖို့ မာရိက ဆံုးျဖတ္တယ္ သခင္ေယရႈကလြဲျပီး ဘယ္သူမွ မလုပ္နိုင္ဘူး ဒါေျကာင့္သူနည္းနဲ့ပဲေျဖရွင္းမယ္။ တျခားနည္းလမ္းေတြ မရွိတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္အခ်ိန္ကိုက္ျဖစ္ဖို့နဲ့ အစားထိုးရံုေလာက္ပဲမဟုတ္ပဲ ပိုေကာင္းတဲ့အေျပာင္းအလဲျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ သခင္ေယရႈကလြဲျပီးေတာ့ ေရြးခ်ယ္စရာ လံုးဝကို မရွိတာ။ ေရကေန ပိုေကာင္းတဲ့ စပ်စ္ရည္ ေျပာင္းလဲမႈရဲ့ေနာက္ကြယ္မွာ မာရိဆံုးျဖတ္ခ်က္ နွင့္ သခင္ဘာပဲ ေျပာေျပာ လုပ္ပါဆိုတဲ့ ဆပ္ကပ္အပ္နွံမႈက အဓိကက်တယ္။ ဒီဆပ္ကပ္အပ္နွံမႈမရွိပဲနဲ့ ဘယ္ေတာ့မွ ပိုေကာင္းတဲ့ေျပာင္းလဲမႈေနရာ ယူလာမွာမဟုတ္ဘူး။
မတ္လ ၉ ရက္ေန႔
အေျဖသိၿပီးသား (သခင္ေယရွုကိုသိကၽြမ္းျခင္း ၄)
”ဤသည္ကား ဖိလိပၸဳကိုစမ္းသပ္လို၍ ေမးေတာ္မူျခင္းသာျဖစ္ၿပီး မိမိမည္သို႔ျပဳမည္ကို သိႏွင့္ၿပီျဖစ္၏။“ ေယာဟန္ ၆:၆
ဘုရားသခင္သင့္ကိုေမးခြန္းေမးတဲ့အခါ
သင့္ႏွလုံးသားႏွင့္ ေတြးေခၚမူ ကိုသိလိုတဲ့အခါမွာ ဘုရားက အျမဲတမ္းေမးခြန္းေတြေမးေလ့ရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဘဝမွာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ဘုရားေမးတဲ့ေမးခြန္း ေျဖခဲ့ရတယ္။ အေျဖလိုခ်င္တာ မဟုတ္ပဲ သင္ဘယ္လို ဆုံး ျဖတ္မလဲ? ဘယ္လို ႏွလုံးသားရွိသလဲဆိုတာကိုပဲ သိခ်င္႐ုံသက္သက္ပါ။ ေရွာလမုန္ကိုလည္း ဘုရားက သူဘာေပးရမလဲ? ေပးရမယ့္ဆုကို ေတာင္းခိုင္းတယ္။ ေယေဇေက်လကိုလည္း ေမးခြန္းေမးတယ္။ ဒီအရိုးေျခာက္ေတြက အသက္ရွင္ကိုယ္ေတာ္ရွိရင္ အေျဖရွိပါတယ္နိုင္သလား? ပေရာဖက္ကေတာ့ျပန္ေျဖတယ္ အရာအားလုံး ကိုယ္ေတာ္သိပါတယ္။ အေျဖကေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ရွင္ခိုင္းခ်င္ရင္ ရွင္မွာပဲ။ သင့္ဘဝမွာလည္း ဘုရားေမးခြန္းေတြေမးတဲ့အခါမွာ ဘုရားက သင့္ရဲ့ႏွလုံးသားကို သိခ်င္တယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ပါ။
မုန႔္တစ္ဖဲ့စီ ေကၽြးရင္ေတာင္ ေငြေရာ မုန႔္ေရာ မရွိဘူး။ ဖိလိပၸဳေျဖနိုင္တဲ့အေကာင္းဆုံး အေျဖပဲ။ လူ႔ အေနနဲ႔တြက္ရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ေကာင္းတဲ့အေၿဖ ထြက္မွာမဟုတ္ဘူး။ မရွိဘူးဆိုတာပဲထြက္လိမ့္မယ္။ အေျဖကေငြလည္းမဟုတ္ဘူး မုန႔္လည္းမဟုတ္ဘူး။ သခင္ေယရွုကလိုအပ္ခ်က္တိုင္းအတြက္တစ္ခုတည္းေသာအေျဖ။ သခင္ေယရွုက ဘာလုပ္သလဲ ဒီလူေတြထဲမွာပါတဲ့ မုန႔္ကိုရွာခိုင္းတယ္။ ဘာလို႔မ်ား သခင္ေယရွုက ဒီလို လုပ္ခိုင္းတာလဲ? ဒီလိုရွာခိုင္းတဲ့အခါမွာ မုန႔္ကိုလိုခ်င္တာထက္ ယုံၾကည္ျခင္းကို ျမင္ခ်င္တာပါ။ လူတခ်ိဳ႕က လက္ထဲမွာရွိတဲ့အရာက ဘယ္ေတာ့မွ လုံေလာက္တဲ့ပမာဏ ရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ဒါေပမဲ့ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ ရွင္သန္ ေလၽွာက္လွမ္းတဲ့အခါမွာ အျမဲတမ္း လုံေလာက္႐ုံမက ပိုလၽွံတဲ့အထိ ဘုရားက တာဝန္ယူ ပို႔ေဆာင္ေပးတယ္။ သခင္ေယရွုႏွင့္ ယုံၾကည္ျခင္း ရွိတဲ့သူ ေတြ႕တဲ့ေနရာတိုင္းမွာ အျမဲတမ္း နိမိတ္လကၡဏာျဖစ္တယ္။
မတ္လ ၈ ရက္ေန႔
ကင္းလြတ္ ခြင့္ရလိမ့္မယ္(သခင္ေယရွုကိုသိကၽြမ္းျခင္း ၃)
”သင္တို႔ဘိုးေဘးမ်ားသည္ ေတာ၌မႏၷကိုစားလ်က္ ေသရၾက၏။- ေကာင္းကင္မွဆင္းသက္ေသာမုန့္ကို စားေသာသူသည္ ေသျခင္းႏွင့္ကင္းလြတ္၏။-“ ေယာဟန္ ၆:၄၉-၅၀
ယခင္
ပညတ္တရားကာလမွာေတာင္ ဘုရားက သူ႔လူမ်ိဳးေတြကို အျခားသူေတြနဲ႔မတူတဲ့ ေကာင္းႀကီးေတြခံစားခြင့္ေပးခဲ့တယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မလြတ္နိုင္တဲ့ ကၽြန္ဘဝကေန သိုးသူငယ္ရဲ့အသားကိုးစား၊ ေသြးကိုအိမ္မွာသုတ္ၿပီးေတာ့ ဘုရားေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္ေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္ ခံစားခဲ့ရတယ္။ လမ္းမရွိတဲ့ေနရာမွာ လမ္းေဖါက္ေပးခဲ့တယ္။ ေရမရွိတဲ့ေနရာမွာ ေက်ာက္ထဲကေနေရထြက္ေစၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ လုံးလုံး အလုပ္မလုပ္ပဲ ေကာင္းကင္ကလာတဲ့မုန႔္အားျဖင့္ ေကၽြးေမြးခဲ့တယ္။ ေန႔အခ်ိန္မွာ မိုးတိမ္အားျဖင့္ ညအခ်ိန္မွာ မီးတိုင္အားျဖင့္ လိုေလေသးမရွိ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ေပမယ့္ သူတို႔ရဲ့ မယုံၾကည္ျခင္း၊ ဘုရားကို အမ်ိဳးမ်ိဳး အျပစ္တင္ျခင္းေတြေၾကာင့္ ကတိေတာ္ ထားရာ ခါနန္ျပည္ကို ဝင္စားခြင့္မရပဲ ေသျခင္းႏွင့္အဆုံးသတ္ခဲ့ရတယ္။
ယခု
ေက်းဇူးေတာ္ကာလမွာေတာ့ အရင္ကနဲ႔ မတူတဲ့၊ ပိုေကာင္းတဲ့နည္းလမ္းႏွင့္ ဘုရားက လူေတြကိုေက်းဇူးျပဳတယ္။ ပညတ္တရားကာလမွာေတာင္လူတိုင္း အံ့ဩေလာက္ေအာင္ မ်ားစြာေသာနိမိတ္လကၡဏာ အံ့ဖြယ္အမွုေတြနဲ႔ ပို႔ေဆာင္တဲ့ဘုရားက ေက်းဇူးေတာ္အထဲမွာ သာၿပီးေတာ့ပို႔ေဆာင္တယ္။မ်ားစြာေသာ နိမိတ္လကၡဏာေတြ ခံစားေပမယ့္ ေသျခင္းက သူတို႔က ေရွ႕မဆက္နိုင္ဖို႔ အတြက္ဆီးတားခဲ့တယ္။ သခင္ေယရွုတည္းဟူေသာ ေကာင္းကင္မုန႔္ကို သုံးေဆာင္တဲ့သူေတြကေတာ့ အရင္လိုမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ကတိေတာ္ထဲမဝင္နိုင္ေအာင္ကန႔္သတ္ထားတဲ့ ေသျခင္းကို ဖယ္ရွားပစ္လိုက္ တယ္။ သင္ေကာင္းႀကီးမရေအာင္၊ မတိုးတက္ေအာင္ ဘယ္သူကမွ ဘယ္အရာကမွ တားဆီးလို႔မရေတာ့ဘူး။
မတ္လ ၇ ရက္ေန႔
ေနာက္တဖန္ ၾကဳံေတြ႕ရေတာ့မွာမဟုတ္ (သခင္ေယရႈကိုသိကၽြမ္းျခင္း ၂)
”ေယရႈကလည္း၊ ငါသည္ အသက္မုန္႔ျဖစ္၏။ ငါ့ထံသို႔လာေသာသူသည္ ေနာက္တစ္ဖန္ အဆာအမြတ္မခံရ။ ငါ့ကို ယုံၾကည္ေသာသူသည္ ေနာက္တစ္ဖန္ ေရငတ္မခံရ။-“ေယာဟန္ ၆:၃၅
မလုံေလာက္မႈေတြၾကားမွာ
အရာရာ ရွားပါးလာတဲ့ ေခတ္ႀကီးမွာ လုံေလာက္တယ္ဆိုတာ ေျပာရအခက္ဆုံး စကားလုံးတစ္ခုျဖစ္လာတယ္။ ဘယ္ ေလာက္ပဲ ဝင္ေငြရွိရွိ ထြက္ေငြနဲ႔ႏွိုင္းယွဥ္ၾကည့္တဲ့အခါမွာ မမၽွတဘူးဆိုတာ မိသားစုအမ်ားစုမွာ ၾကဳံေတြ႕ေနရတယ္။ ဒီအတြက္ မနက္ျဖန္ဆိုတာ ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရမလဲဆိုတဲ့ စိုးရိမ္မႈကလြဲၿပီးေတာ့ က်န္တဲ့အေျဖက မထြက္လာဘူး။ စိုးရိမ္မႈႏွင့္ ေၾကာက္စိတ္ေရာယွက္လာတဲ့အခါမွာ ယုံၾကည္ျခင္းက ကုန္းေကာက္စရာမရွိေလာက္ေအာင္ ေပ်ာက္ဆုံးသြားတယ္။ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ေရာက္လာတာႏွင့္အမၽွ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ စိန္ေခၚမႈႀကီးကလည္းႀကီးမားသတဲ့ ပိုႀကီးမားလာတယ္။ ဒါေတာင္ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း အခန္းႀကီး ၆ က အစားအေသာက္ ေဈးႏႈန္းမဟုတ္ေသးဘူး။ အဲ့ဒီအတိုင္းသာျဖစ္ရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ?
ေနာက္တဖန္ မၾကဳံေတာ့ပါ
ဣသေရလ လူေတြ ဘုရားသခင္ဉီးေဆာင္မႈကို ခံရတဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ သူတို႔လိုအပ္တဲ့ အရာေတြကို သဘာဝလြန္ လက္ခံရရွိတယ္။ ဘုရားနဲ႔ေဝးၿပီး ေနခ်င္သလိုေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ရွိတဲ့အရာေတြေတာင္ သူမ်ားလာသိမ္းသြားတယ္။ ဘုရားနဲ႔ေဝးသြားတဲ့ အခါတိုင္းမွာ စားဝတ္ေနေရးႏွင့္ အသက္ ရွင္ရပ္တည္ေရးအတြက္ ႀကီးမားတဲ့စိန္ေခၚမႈေတြနဲ႔ရင္ဆိုင္ရတယ္။ သခင္ေယရႈက သူ႔ကိုယ္သူ မိတ္ဆက္တဲ့အခါမွာေကာင္းကင္ကလာတဲ့အသက္မုန႔္ျဖစ္ၿပီးေတာ့ လူေတြရဲ့ လိုအပ္ေနတဲ့အရာေတြကို တာဝန္ယူေျဖရွင္းေပးမယ့္ သူျဖစ္တယ္လို႔ ေၾကျငာတယ္။ မလုံေလာက္မႈႏွင့္ လိုအပ္မ့ေတြ ေနာက္တဖန္မၾကဳံရဘူးလို႔လည္းကတိေပးတယ္။ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ သူ႔ထံခ်ဥ္းကပ္ျခင္းကသာလၽွင္ ျပႆနာအားလုံးရဲ့အေျဖျဖစ္တယ္။ ေလာကမွာ ဘယ္အရာမွ အျပည့္အဝ အာမခံနိုင္ဘူး။ သခင္ေယရႈတစ္ပါးတည္းသာလၽွင္ အျပည့္အဝ အာမခံနိုင္တဲ့သူပါ။
မတ္လ ၆ ရက္ေန့
အလံုးစံုကိုေဖၚျပမည့္သူ (သခင္ေယရႈကိုသိကြ်မ္းျခင္း ၁ )
‘ထိုအမ်ိုးသမီးကလည္း “ခရစ္ေတာ္ဟုေခၚေဝၚေသာ ေမရွိယျကြလာေတာ္မူမည္ကို ကြ်န္မသိပါ၏။ ထိုအရွင္ျကြလာေတာ္မူေသာအခါ ကြ်န္မတို့အား အလံုးစံုတို့ကိုေဖာ္ျပေတာ္မူလိမ့္မည္”ဟု ေလွ်ာက္လွ်င္ ေယရႈက “သင္နွင့္စကားေျပာေနေသာငါသည္ ထိုအရွင္ပင္ျဖစ္၏” ဟု မိန့္ေတာ္မူ၏။’ ေယာဟန္ ၄:၂၅-၂၆
အလံုးစံုကိုသိတယ္
ကိုယ့္အနားက လူေတြကေတာင္ မသိတဲ့အရာေတြကို သခင္ေယရႈက သိတယ္။ တကယ္လို့မ်ားဘယ္သူမွ မသိတဲ့ သင့္ရဲ့ လွ်ို့ဝွက္ခ်က္ေတြကို တစ္စံုက သာသိသြားရင္ နားလည္လက္ခံေပးဖို့ဆိုတာ မလြယ္ဘူးမဟုတ္လား? သင္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မျကိုက္တဲ့အရာေတြ သူမ်ားမသိေအာင္ ဖံုးကြယ္ထားတဲ့ အရာေတြကို စာတန္ကလည္းေဖၚထုတ္ဖို့ျကိုးစားသလို၊ ပတ္ဝန္းက်င္ကလူေတြကလည္းသိခဲ့ရင္ ဖံုးထားေပးမယ့္သူထက္ ေဖၚထုတ္ျပီးေတာ့အရွက္ခြဲမယ့္ သူေတြက ပိုမ်ားတယ္။ လူေတြေရွ့မွာေတာင္ မ်က္နွာမျပရဲေအာင္ကိုျဖစ္မွာ။ သခင္ေယရႈကေတာ့အဲ့လိုမဟုတ္ဘူး။ သူဟာ ဘယ္သူမွ မသိတဲ့ အတြင္းက်က် အရာေတြအားလံုးကိုသိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အရွက္မခြဲတဲ့အျပင္ အဲ့ဒီအရာေတြကေန လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ၊ နာက်င္မႈေတြကေန က်န္းမာေအာင္ သူက အျမဲတမ္း လုပ္ ေပးတယ္။ အားနည္းခ်က္ေတြနဲ့ လူေတြကို မခ်ုပ္ကိုင္ဘူး။ အဲ့ဒီအားနည္းခ်က္ေတြကေနလြတ္ေျမာက္ေအာင္ ကူညီေပးတဲ့သူ။
အလံုးစံုကို နားလည္လက္ခံေပးတယ္
ေယာက်ာ္းေတြအမ်ားျကီးနွင့္ မွားယြင္းျပီးေတာ့ လူေတြနဲ့မသင့္ျမတ္တဲ့ အမ်ိုးသီး ကို သခင္က သူ့ရဲ့ အတြင္းက်က်ကို သိတယ္ဆိုတာ ေဖၚျပေပမယ့္ အရွက္မခြဲခဲ့ပဲ နားလည္လက္ခံေပးျပီးေတာ့ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သူ့အထဲမွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ နာက်င္မႈေတြကိုကုသ ေပးခဲ့တယ္။ ဘယ္ေလာက္မ်ားေကာင္းလိုက္သလဲ? သခင္ေယရႈနဲ့သိကြ်မ္းေလေလ သင့္အထဲက အရာေတြေဖၚထုတ္ခံရျပီး မေကာင္းတဲ့အရာေတြကေနလြတ္ေျမာက္ေစျပီးေတာ့ ေကာင္းတဲ့အရာေတြ ပိုျပီးေတာ့ ေနရာယူလာတယ္။ ရွာရိအမ်ိုးသမီးဟာ နာရီပိုင္းအတြင္းမွာ ျကီးမားတဲ့ေျပာင္းလဲမႈျကီးကိုအသက္တာမွ လက္ခံရရွိတယ္။ သင္ဟာ သခင္ေယရႈနွင့္တကယ္တမ္းထိေတြ့ ရင္းနွီးျပီလား? သူဟာ သင့္ရဲ့ အတြင္းက်က် အရာကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းေပးေနပါသလား? တကယ္လို့ သခင္ေယရႈကိုသိကြ်မ္းတယ္ေျပာျပီးေတာ့ အထဲမွာ ဝွက္ထားတဲ့အရာေတြ၊မေကာင္းတဲ့အရာေတြနဲ့ပဲျပည့္နွက္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ စဉ္းစားစရာပါပဲ။ ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္လိုမွ အရွက္ ခြဲတာမလုပ္ဘူး။ သင့္ကိုျမွင့္တင္ေပးခ်င္တဲ့ တစ္ဉီးတည္းေသာ မိတ္ေဆြပဲ။အလံုးစံုသိတယ္ အလံုးစံုကိုနားလည္လက္ခံေပးတယ္။
မတ္လ ၅ ရက္ေန႔
ပို၍ႀကီးျမတ္ေသာေက်းဇူးေတာ္ ခံစားရတဲ့သူ
”သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ပို၍ႀကီးျမတ္ေသာေက်းဇူးေတာ္ကိုေပးေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ “ဘုရားသခင္သည္ မာနေထာင္လႊားေသာသူတို႔ကို ဆန႔္က်င္၍ ႏွိမ့္ခ်ေသာသူတို႔အား ေက်းဇူးေတာ္ကိုခံစားေစေတာ္မူ၏”ဟု က်မ္းစာ၌ဆိုထား၏။“ ယာကုပ္ ၄:၆
ဆီးတားခံရတဲ့သူ မျဖစ္ေစဖို႔
လူတိုင္းက ပိုေကာင္းတာ၊ ပိုႀကီးတာကိုလိုခ်င္ ၾကတာခ်ည္းပဲ။ ဘုရားကိုယ္တိုင္ကလည္း ပိုေကာင္းတဲ့အရာ ကိုသူ႔သားသမီးတိုင္းကိုခံစားေစခ်င္တယ္။ ဘယ္သူေတြက ဘုရားလက္ေတာ္က ပိုေကာင္းတဲ့အရာကိုခံစားခြင့္ရွိၿပီးေတာ့ ဘယ္သူေတြကေတာ့ ခံစားဖို႔ ဆီးတားခံရသလဲ? ဘုရားက မာန္မာကို မုန္းတယ္။ မာနႀကီးတဲ့သူေတြဘယ္ေတာ့မွ ဘုရားမ်က္ေမွာက္ေတာ္မွာ ေနရာမရဘူး။ ေရွာလမုန္မင္းႀကီးကိုယ္ တိုင္ကလည္း ေျပာဖူးတယ္ ပ်က္ဆီးျခင္းအရင္ မာန ေနရာက်တယ္။ ဖန္ဆင္းျခင္းထဲမွာ အထူးဆန္းဆုံးျဖစ္တဲ့ လူဆီဖါကိုယ္တိုင္လည္းမာနေၾကာင့္ က်ဆင္းသြားတယ္မဟုတ္လား? ဘယ္ေလာက္အရည္အခ်င္းရွိရွိ၊ ဘယ္ေလာက္ ေတာ္ေတာ္ မာနေလးရွိတာနဲ႔ သုံးလို႔မရေတာ့ပါ။ မာနရွိတဲ့သူအတြက္ ဘုရားေပးမယ့္ေကာင္းတဲ့အရာေတြတိုင္းလက္ခံရဖို႔အတြက္ ဆီးတားခံရမွာေသခ်ာတယ္။
ပိုေကာင္းတဲ့ ေက်းဇူးေတာ္ခံစားရျခင္း
ဘုရားက လူတိုင္းကိုခ်စ္ေပမယ့္ လူတိုင္းေတာ့ ပိုေကာင္းတဲ့အရာကိုခံစားရမွာမဟုတ္ဘူး။ တခ်ိဳ႕က ဘုရားသခင္အားလုံးကို တန္းတူပဲ ေက်းဇူးျပဳမယ္လို႔ထင္ေနတယ္။ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ ဘုရားက ႏွိမ့္ခ်တဲ့သူေတြကို အျမဲတမ္း ပိုေကာင္းတဲ့အရာ ကိုခံစားေစတယ္။ ဘုရားအသုံးျပဳေလ မာနကိုေနရေပးလို႔ မရဘူးဆိုတာ သိဖို႔လိုတယ္။ ဘုရားရဲ့ ေက်းဇူးျပဳျခင္းလက္ေတာ္ အသက္တာမွာ ပိုမိုထင္ရွားဖို႔အတြက္ ႏွိမ့္ခ်ျခင္းကို ပိုၿပီးေနရာေပးဖို႔လိုတယ္။ ႏွိမ့္ခ်ျခင္း ရွိတဲ့သူအတြက္ ပိုေကာင္းတဲ့ပိုႀကီးတဲ့ ေက်းဇူးေတာ္က ေစာင့္ေနတယ္။
မတ္လ ၄ ရက္ေန႔
သခင္ေယရွုခရစ္ေတာ္မွာရွိတဲ့ စိတ္သေဘာ
”ရန္ေတြ႕လိုေသာစိတ္၊ အခ်ည္းႏွီး ေက်ာ္ေစာကိတၱိကို တပ္မက္ေသာစိတ္ရွိ၍ အဘယ္အမွုကိုမၽွ မျပဳၾကႏွင့္။ သူတစ္ပါးသည္ ကိုယ္ထက္သာ၍ ေကာင္းျမတ္သည္ဟု ႏွိမ့္ခ်ေသာ စိတ္ရွိ၍ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ထင္မွတ္ၾကေလာ့။- ကိုယ္အမွုအရာကိုသာ မရွုမမွတ္ဘဲ၊ သူ႔အမွုအရာကို အခ်င္းခ်င္းရွုမွတ္ၾကေလာ့။- ေယရွုခရစ္၌ရွိေသာ ထိုစိတ္သေဘာကို သင္တို႔၌လည္း ရွိေစၾကေလာ့။-“ ဖိလိပၸိ ၂:၃-၅
မွားတဲ့ စိတ္ႏွင့္ ဘယ္အလုပ္မွ မလုပ္နဲ႔
မေကာင္းတဲ့စိတ္ႏွင့္ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြကို လုပ္တဲ့သူေတြကိုေတြ႕ဖူးလား? လူတခ်ိဳ႕က ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြကိုလုပ္ရင္ တာဝန္ေက်ၿပီလို႔ ထင္ေနၾကတယ္။ ဘုရားက ႏွလုံးသားကိုၾကည့္တယ္။ မွန္ကန္တဲ့ႏွလုံးသားႏွင့္ ဘယ္အရာကို မဆိုလုပ္တတ္ဖို႔လိုတယ္။ ရန္ေတြ႕ ခ်င္တဲ့စိတ္ႏွင့္ တပ္မက္ တဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ ဘာတစ္ခုမွမလုပ္ဖို႔ တမန္ႀကီးရွင္ေပါလုက မွာတယ္။ မာန္မာနဆိုတာ ႏွလုံးသားအမွားႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းပါ။ သခင္ေယရွုက မွန္တဲ့အလုပ္ကိုပဲလုပ္တာမဟုတ္ဘူ မွန္တဲ့ႏွလုံးသားႏွင့္ လုပ္ေဆာင္တဲ့သူပါ။ အေကာင္းျမင္ျခင္း၊ဉီးစားေပးတတ္ျခင္း၊ ႏွိမ့္ခ်ျခင္းအေၾကာင္း တမန္ေတာ္ႀကီးရွင္ေပါလုကသင္ေပးတဲ့အခါမွာ အရမ္းကိုရိုးရွင္းတဲ့အရာကို ေျပာျပ
တယ္။ ပထမအခ်က္က ကိုယ့္ထက္ သူတစ္ပါး သာတယ္လို႔ အေကာင္းျမင္ေပးျခင္းပါ။ မာန္မာနဟာ ကိုယ္ပဲအေကာင္းဆုံးလို႔ျမင္ၿပီးေတာ့လူတိုင္းကို ကိုယ့္ေလာက္ မေကာင္းဘူး၊ မေတာ္ဘူးလို႔ ထင္ျမင္ေစတယ္။ ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ့အမွုကိစၥပဲ ေရွ႕တန္းတင္တာမဟုတ္ပဲအျခားသူေတြရဲ့ အေရးကိစၥေတြကိုလည္း တန္ဖိုးထား ဉီးစားေပးတတ္ျခင္းပါ။လူတိုင္းမွာ ကိုယ့္အေရးပဲ ေရွ႕တန္းတင္တတ္ၾကတာ ထုံးစံပါပဲ။ သခင္ေယရွုရဲ့စိတ္ထားကေတာ့ အျခားသူေတြရဲ့အေရးကိစၥေတြကိုအျမဲတမ္း ဉီးစားေပးတယ္။ ႏွိမ့္ခ်တဲ့ ႏွလုံးသားဟာ သခင္ေယရွုခရစ္ေတာ္အားျဖင့္ လူတိုင္း သင္ယူဖို႔ လိုအပ္တဲ့ႏွလုံးသားပါ။
မတ္လ ၂ရက္ေန့
တန္ခိုးနွင့္ခ်ီးျမွောက္တာကိုခံခ်င္တယ္ဆိုရင္
‘ထိုေျကာင့္ ကာလအခ်ိန္တန္လွ်င္၊ ဘုရားသခင္သည္ သင္တို့ကို ခ်ီးျမွောက္ေတာ္မူမည္အေျကာင္း၊ တန္ခိုးျကီးေသာ လက္ေတာ္ေအာက္၌ ကိုယ္ကိုကိုယ္ နွိမ့္ခ်ျကေလာ့။- ‘ ၁ ေပ ၅:၆
ေနရာမွန္သလား? ကိုယ့္ဟာကိုယ္နွိမ့္ခ်တယ္သာထင္တာ တကယ္ေရာ ဘုရားေရွ့မွာ နွိမ့္ခ်တယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုသိနိုင္မလဲ?နွိမ့္ခ်တာနွင့္ နိမ့္က်တာ မခြဲျခားနိုင္ေသးတဲ့ သူေတြ ေရွ့မွာ နွိမ့္ခ်ျခင္း အေျကာင္းေျပာရတာေလာက္ခက္တာဘာရွိမလဲ?နွိမ့္ခ်တယ္ဆိုတာ ဆင္းရဲခံျပီးအသက္ရွင္တာကိုေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ နွိမ့္ခ်တယ္ဆိုတာ ဘာမွမရွိ ဘာမွမသိပဲ အသက္ရွင္တာမဟုတ္ဘူး။
ေနရာတိုင္းမွာ လိုက္နွိမ့္ခ်တာလည္းမမွန္ျပန္ဘူး။ ေနရာမွန္ဖို့လိုတယ္။ တမန္ေတာ္ျကီးရွင္ေပတရုေျပာထားတာ တန္ခိုးျကီးတဲ့ ဘုရားလက္ေတာ္ေအာက္မွာ လို့ေသခ်ာေရးတယ္။ နွိမ့္ခ်တဲ့ေနရာမမွန္ရင္လည္းဘယ္ေလာက္ နွိမ့္ခ်တယ္ ေျပာေျပာ ဘာမွထူးလာမွာမဟုတ္ဘူး။ တခ်ို့က ဘာသာေရးအဖြဲ့အစည္းေတြ၊ လူေတြတည္ေဆာက္ထားတဲ့စည္းမ်ဉ္းစည္းကမ္းေတြ ေအာက္မွာ နွိမ့္ခ်ေနတာ။ တခ်ို့က်ေတာ့ ဘုရားမထားတဲ့ေနရာမွာ ေနျပီးေတာ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္နွိမ့္ခ်တယ္လို့ ထင္ေနျပန္ေရာ။ တန္ခိုးျကီးတဲ့လက္ေတာ္ေအာက္မွာ နွိမ့္ခ်ျခင္း ျဖစ္ဖို့လိုတယ္။ တန္ခိုးမရွိတဲ့ လူေတြ၊အဖြဲ့အစည္းေတြေအာက္မွာ ကိုယ္ဟာကို အခ်ိန္မျဖုန္းမိေစနဲ့။
ကာလအခ်ိန္တန္လွ်င္ သခင္ေယရႈရဲ့နွိ္မ့္ခ်ျခင္းကိုျကည့္တဲ့အခါမွာ သူက ဘာမွမရွိတဲ့ ဘဝမွာနွိမ့္ခ်တာမဟုတ္ဘူး။ အရာအားလံုး ရွိျပီးေတာ့ ဘုရားအလိုေတာ္ ကိုသိျပီးေတာ့ ဘုန္းစည္းစိမ္ကိုစြန့္ကာ နွိမ့္ခ်တာပါ။ အလိုေတာ္ကို သိျပီးေတာ့ ဘုရားလုပ္ေဆာင္မယ့္အရာေပၚမွာ နွိမ့္ခ်စြာနဲ့ ဝန္ခံလုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္တယ္။ ဒီဆက္ကပ္မႈ၊ နွိမ့္ခ်မႈဟာ ဘုရားသခင္ရဲ့လက္ေတာ္ကို လူပ္ရွားေစတယ္။ တန္ခိုျကီးတဲ့လက္ေတာ္ေအာက္မွာ ဝန္ခံရွင္သန္ျခင္းက ကိုယ့္အတြက္ ဘုရားခ်ီးျမွောက္မယ့္အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ကို ေရာက္ရွိေစျခင္းရဲ့အစျဖစ္တယ္။ တန္ခိုးျကီးတဲ့လက္ေအာက္မွာ နွိမ့္ခ်တဲ့သူကို ဘုရားက တန္ခိုးေတာ္အားျဖင့္ ခ်ီးျမွောက္ပါလိမ့္မယ္။ တန္ခိုးျကီးတဲ့ လက္ေတာ္ရဲ့ ခ်ီးျမွောက္ျခင္းက ဘယ္လူသားမွ တားဆီးလို့မရသလို နတ္ဆိုးမွလည္းဖ်က္ဆီးလို့မရဘူး။ တန္ခိုးေတာ္ရဲ့ေအာက္မွာနွိမ့္ခ်ျခင္းက တန္ခိုး နွင့္ ခ်ီးျမွောက္ ျခင္းရဲ့အစျဖစ္တယ္။
မတျလ ၁ ရကျနေ့
စိတျထိနျးပါ
‘ကိုယျစိတျကို မခြုပျတညျးနိုငျသောသူသညျ မွို့ရိုးပွိုပကြျ၍ ဟငျးလငျးရှိသောမွို့နှငျ့ တူ၏။’ သုတ်တ ၂၅:၂၈
ထိနျးသိမျးဖို့အခကျဆုံးထဲမှာ ကိုယျ့စိတျ ကိုယျထိမျးဖို့လညျးပါတယျ။ အထိနျးအသိမျး မတတျရငျ ကောငျးဖို့ထကျ မကောငျးတဲ့ဘကျကို ရောကျဖို့ပိုလှယျတယျ။ လူသတျမှုတှကေအစ နိုငျငံအလိုကျစစျပှဲကွီးတှအေဆုံး စိတျမထိနျးနိုငျခွငျးရဲ့ ရလဒျ ကိုမွငျတှေ့ရတယျ။ အောငျမွငျတဲ့ စီးပှားရေး၊ လူမူရေး နှငျ့အမှုတောျဆောငျခွငျးတှအေတှကျလညျးစိတျရဲ့အရေးပါမှုကို လြော့တှကျလို့တော့မရဘူး။ စိတျ ရဲ့စှမျးပကားနှငျ့ အလုပျလုပျပုံ ကိုနားလညျတဲ့သူတှပေဲ အောငျမွငျတာ ပိုမြားတယျ။
ပညာရှိကွီး ရှောလမုနျကတော့ မွို့ရိုးပွိုပကြျ ပွီးတော့ အဆီးအတားမရှိတဲ့ အသကျတာကို ဘယျသူတှေ မှာဖွစျသလဲဆိုတာကို သခြောဖေါျပွတယျ ။သူ့ရဲ့ဖေါျပွခကြျက ရိုးရှငျးပွီးတော့ မကြျစိထဲကို ကှငျးကှငျးကှကျကှကျမွငျစတေယျ။ ခွံစညျးရိုးမရှိတဲ့အိမျထဲကို ဝငျခငြျတဲ့သူတိုငျးဝငျ လုပျခငြျတာ လုပျလို့ရသလိုပဲ စိတျကို မထိနျးနိုငျတဲ့သူတှအေသကျ တာမှာ ဒီအတိုငျးပဲ။ ကိုယျ့မွို့ရိုးကို ကာကှယျခငြျတယျဆိုရငျ စိတျနှလုံးသားဟာ ကိုယျ့ဘဝရဲ့ အကနျ့အသတျတှကေိုလုံခွုံစတေဲ့အရာ၊ နယျနမိတျသတျမှတျခကြျပဲဖွစျတယျ။ ကိုယျ့ဟာကိုယျ စညျးထားတတျဖို့လိုတယျ။ ဘယျအတိုငျးအတာထိ ဆိုရငျ သတိထားရမယျဆိုတာမြိုးပေါ့။ လူတခြို့က ဒါကိုသဘောမပေါကျတော့ နတျဆိုးဝငျလာဖို့အပေါကျဖေါကျပေး သလိုဖွစျ စတေယျ။ လူတခြို့အသကျတာမှာ နတျဆိုးဝငျခငြျသလို ဝငျ လုပျသလို လုပျလို့ရတယျဆိုတာ သူတို့ စိတျခံစားခကြျ အခွအေနေ နဲ့အမြားကွီးဆိုငျတယျ။ မကောငျးတဲ့အရာတှေ အသကျ တာထဲမှာ နရောဝငျမယူဖို့အတှကျ သငျ့ရဲ့စိတျခံစားခကြျကို ထိနျးသိမျးနိုငျဖို့လိုတယျ။ ဘုရားအသုံးပွုတဲ့ မောရှလေို ခေါငျးဆောငျကွီးတှတေောငျမှ စိတျမထိနျးနိုငျလို့ ကွီးမားတဲ့အခှငျ့ အရေးတှေ လကျလှတျခဲ့ရတယျ။ ဘယျလောကျဝမျးနညျးဖို့ကောငျးသလဲ? နှစျပေါငျးမြားစှာ ဘုရားအတှကျလုပျဆောငျခဲ့ပမေယျ့ ကတိတောျ နယျမွထေဲကိုခွခေခြှငျ့မရတော့ဘူး။ သငျ့ရဲ့ ခံစားခကြျနှငျ့ စိတျကိုမထိနျးနိုငျရငျတော့သခြောတယျ အောငျမွငျမှုတှကေိုလညျးထိမျးထားနိုငျမှာမဟုတျဘူး။
ေဖေဖၚဝါရီလ ၂၉ ရက္ေန႔
ဘ႑ာတိုက္
”ေကာင္းေသာသူသည္ ေကာင္းေသာအရာကို ေကာင္းေသာစိတ္ႏွလုံးဘ႑ာတိုက္ထဲမွ ထုတ္ေဖာ္တတ္၏။ မေကာင္းေသာသူသည္လည္း မေကာင္းေသာအရာကို မေကာင္းေသာစိတ္ႏွလုံးဘ႑ာတိုက္ထဲမွ ထုတ္ေဖာ္တတ္၏။ အေၾကာင္းမူကား စိတ္ႏွလုံး၌ျပည့္လၽွံေနသည့္အရာကို ႏွုတ္ကေျပာဆိုတတ္၏။“ လုကာ ၆:၄၅
စိတ္ႏွလုံးသားဟာ လူ႔တစ္ေယာက္အတြက္ အေရးႀကီးတယ္ဆိုတာေတာ့သိၾကေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္အေရးႀကီးလည္းဆိုတာေတာ့ လူေတြကဂ႐ုမစိုက္ၾကဘူး။ ဘုရားက အျခားအရာေတြကိုၾကည့္ၿပီး လူေတြကိုအသုံးျပဳတာမဟုတ္ ဘူး။ ႏွလုံးသားကို အဓိကၾကည့္တာပါ။ လူေတြျမင္သလို ျမင္ တာမဟုတ္ဘူး။ လူက အေပၚယံၾကည့္တယ္။ အရည္အခ်င္းႏွင့္ လုပ္နိုင္စြမ္းေတြကိုၾကည့္တယ္။ ဘုရားကေတာ့ လူေတြမျမင္နိုင္တဲ့ အတြင္းစိတ္ႏွလုံးသားကိုၾကည့္တယ္။ အတြင္းစိတ္ႏွလုံးသားကို သခင္ေယရွုကေျပာတယ္ တန္ဖိုးအရွိဆုံးအရာေတြကိုထားတဲ့ ဘ႑ာတိုက္တဲ့။ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ တန္ဖိုးအရွိဆုံးအရာေတြကိုသိုထားတဲ့ေနရာ။ သင့္ဘ႑ာတိုက္ထဲမွာ ရွိတဲ့ အရာေတြက သင္ဘယ္သူလဲဆိုတာရယ္၊ သင္အနာဂတ္မွာ ဘာျဖစ္လာမလဲဆိုတာရယ္ကို ဆုံးျဖတ္တယ္။ တန္ဖိုးမရွိတဲ့အရာေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ဘ႑ာတိုက္ မျဖစ္ဖို႔လိုတယ္။
တခ်ိဳ႕ရဲ့ႏွလုံးသား ဘ႑ာတိုက္ဟာ တန္ဖိုးရွိတဲ့အရာေတြ မရွိသေလာက္ပဲ။ ဘ႑ာတိုက္ရဲ့ တန္ဖိုးဟာ အထဲမွာရွိသလဲဆိုတာနဲ႔ အရမ္းကိုဆိုင္တယ္။ တခ်ိဳ႕ရဲ့ႏွလုံးသားထဲမွာ တန္ဖိုးရွိတဲ့အရာေတြကိုမရွိတာ။ တန္ဖိုးမရွိတဲ့အဖိုးမတန္တဲ့အရာေတြနဲ႔ပဲျပည့္ႏွက္ေနတယ္။ အဖိုးတန္တဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔အတြက္ သင့္ရဲ့ ဘ႑ာတိုက္ဟာ အဖိုးတန္တဲ့ အရာေတြနဲ႔ျဖည့္ထားဖို႔လိုတယ္။ စိတ္ႏွလုံးကို တန္ဖိုးထားဂ႐ုစိုက္ တဲ့လူတစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ဘဝတစ္ခုလုံးကို တန္ဖိုးတတ္ေစတဲ့သူပဲ။ စိတ္ႏွလုံးကို တန္ဖိုးမထားဂ႐ုမစိုက္တဲ့သူကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ တန္ဖိုးရွိတဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး
ေဖေဖၚဝါရီလ ၂၈ ရက္ေန႔
ခရစ္ေတာ္ရဲ့ စိတ္ကိုခံရသူ
”ထိုလူကို သြန္သင္နိုင္မည္အေၾကာင္း အဘယ္သူသည္ ထာဝရဘုရား၏ စိတ္ေတာ္ကို သိသနည္း။ ငါတို႔မူကား ခရစ္ေတာ္၏စိတ္ကို ခံရၾက၏။“ ၁ ေကာ ၂:၁၆
လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြဆိုသလိုမ်ိဳး လူတိုင္းမွာ မတူတဲ့စိတ္ကိုယ္စီရွိၾကတယ္။ စိတ္သေဘာထားေပၚမူတည္ၿပီးေတာ့လည္းေအာင္ျမင္မွု၊ က်ရွုံးမွုအသီးသီး ပိုင္ဆိုင္ၾကတယ္။ လူေတြရဲ့အဓိက ျပႆနာဟာ အျပင္ပိုင္းမွာမရွိဘူး။ အတြင္းစိတ္ခံစားခ်က္ေပၚမွာ အမ်ားႀကီးမူတည္ တယ္။ စိတ္ထားမမွန္တဲ့သူေတြဟာ ေအာင္ျမင္ဖို႔မလြယ္ဘူး။ေအာင္ျမင္ရင္လည္းမၾကာဘူး။ ေကာင္းမြန္မွန္ကန္တဲ့စိတ္ထားရွိတဲ့သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လူတစ္ဉီးတစ္ေယာက္ကမွ ဒီလိုစိတ္ထား ပိုင္ဆိုင္ဖို႔မလြယ္ဘူး။ ေလာကမွာ တစ္ဉီးတည္းပဲရွိတယ္ ။ဒါကေတာ့သခင္ေယရွုပါပဲ။
သခင္ေယရွုကရဲ့ စိတ္ကိုၾကည့္တဲ့အခါမွာ တကယ့္ကိုျမင့္ျမတ္ၿပီးေတာ့ တုႏွိုင္းလို႔ မမွီနိုင္တဲ့စံျပပါပဲ။ သူ႔ဟာ အျမင့္ဆုံး ဘုရားျဖစ္ပါလၽွက္ႏွင့္ အားလုံးကိုစြန့္ၿပီးေတာ့ လူသားေတြအတြက္ အေသခံဖို႔ အနိမ့္က်ဆုံး ႏြားတင္းကုတ္ ေလးထဲမွာ ေမြးဖြားလာတယ္။ သာမန္ႏွိမ့္ခ်တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး အဆုံးစြန္ႏွိမ့္ခ်ခဲ့တာပါ။ သူေနာက္လိုက္ေတြရဲ့ေျခကိုေတာင္ ေဆးေပးလိုက္ေသးတယ္။ သူေပးတဲ့သင္ခန္းစာက သူေတာင္ ႏွိမ့္ခ်နိုင္ရင္ အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ႏွိမ့္ခ်ဖို႔အတြက္ အေျပာနဲ႔ပဲမဟုတ္ဘူး လက္ေတြ႕သင္ေပးတယ္။ သူ႔ကိုႏွိပ္စက္တဲ့သူေတြကို မုန္းဖို႔မေျပာနဲ႔ ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံရဖို႔ ဘုရားသခင္ဆီမွာ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ေသးတယ္။ သူ႔ကိုလာဖမ္းတဲ့သူ ျဖစ္ေပမယ့္ ျပတ္သြားတဲ့နားရြက္ကိုျပန္ေတာင္ တပ္ေပးလိုက္ေသးတယ္။ ေယာက္က်ား မိန္းမ ခြဲျခားမွုလည္းနည္းနည္းေလးမွ မရွိဘူး။ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ခြဲျခားမွုဆိုတာေဝး။ ဘယ္သူ႔ဆီမွာမွ မရွိနိုင္တဲ့စိတ္၊ ေျပာလို႔မကုန္နိုင္တဲ့ စိတ္ဒီလိုစိတ္ထားေတြ ငါေတာ့မရနိုင္ေတာ့ဘူးလို႔မေတြးမိလိုက္နဲ႔။ တမန္ေတာ္ႀကီးရွင္ေပါလုက ေျပာတယ္။ အဲ့ဒီခရစ္ေတာ္ရဲ့စိတ္က က်မ္းစာထဲမွာပဲရွိရမွာမဟုတ္သလို ခရစ္ေတာ္တစ္ဉီးတည္းပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရတာမဟုတ္ဘူး။ သင့္ဆီမွာလည္း ဘုရားက ထည့္ေပးထားၿပီးသားျဖစ္တယ္။
ေဖေဖၚဝါရီလ ၂၇ ရက္ေန႔
တန္ခိုးပါတဲ့စိတ္
”အေၾကာင္းမူကား၊ ဘုရားသခင္သည္ ေၾကာက္တတ္ေသာ စိတ္သေဘာကို ငါတို႔အား ေပးေတာ္မူသည္မဟုတ္၊ တန္ခိုးပါေသာစိတ္၊ ခ်စ္တတ္ေသာစိတ္၊ ရွင္းလင္းေသာစိတ္သေဘာကို ေပးေတာ္မူ၏။-“ ၂တိ ၁:၇
ေလာကသားေတြကေတာ့ စိတ္တန္ခိုးအေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းေကာင္းသိၿပီးေတာ့ လက္ေတြ႕အသုံးခ်ေနၾကတယ္။ ဘုရားသားသမီးေတြကေတာ့ အသုံးခ်ဖို႔ေနေနသာသာ အသုံးဝင္မွန္းကိုေတာင္ မသိၾကဘူး။ ဝမ္းနည္းစရာအလြန္ ေကာင္းတယ္။ စိတ္မွာတန္ခိုးရွိတယ္။ စိတ္ရဲ့တန္ခိုးကိုသိၿပီးေတာ့ မွန္ကန္စြာအသုံးျပဳတတ္တဲ့သူေတြဟာ ေလာကႀကီးမွာ ႀကီးမားတဲ့အက်ိဳးသက္ေရာက္မွုကို ခံစားရရွိၾကတဲ့သူေတြျဖစ္လာတယ္။ တန္ခိုးပါတဲ့စိတ္က စာတန္ဆီကေနလာတာ လုံးဝ မဟုတ္ဘူးဆိုတာသိပါ။ ဘုရားေပးတဲ့စိတ္ထဲမွာ တန္ခိုးပါတဲ့စိတ္ကိုေပးတယ္။ လူေတြက တန္ခိုးပါတဲ့စိတ္ဆိုရင္ စာတန္ကိုပဲေျပးေျပးျမင္တယ္။ စာတန္ဆီကလာတဲ့ စိတ္က ေၾကာက္တတ္တဲ့စိတ္ပဲ။ ေၾကာက္စိတ္က အသက္တာကို ႀကီးမားတဲ့ဆုံးရွုံးမွုေတြကိုယူေဆာင္လာေပးတယ္။
တန္ခိုးပါတဲ့စိတ္၊ ခ်စ္တတ္တဲ့စိတ္ႏွင့္ ရွင္းလင္းေသာစိတ္က ဘုရားဆီကလာတဲ့ စိတ္သေဘာေတြပဲ။ ရွုပ္ေထြးမွုေတြ ေအာက္မွာ ဘုရားကအလုပ္မလုပ္ဘူး။ဘုရားက ရွင္းလင္းစြာအလုပ္လုပ္တဲ့သူျဖစ္တယ္။ ၿငိမ္သက္ျခင္း စိတ္ခ်မွုစတဲ့ ေကာင္းတဲ့စိတ္ေတြက ဘုရားဆီကေန သက္ေရာက္တယ္။ သင့္အသက္တာမွာ ဘုရားေပးတဲ့စိတ္သေဘာထားေတြကိုေနရာေပးတတ္မယ္ဆိုရင္ ဘုရားေပးတဲ့ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာေတြ ေအာင္ျမင္မွုေတြလည္း အသက္တာမွာေနရာရလာမယ္။ ဘုရားေပးတဲ့ တန္ခိုးပါတဲ့စိတ္ကို ေကာင္းတဲ့ဘက္မွာ အသုံးျပဳဖို႔ ေလ့က်င့္ရမယ္။ေန႔စဥ္ တန္ခိုးပါတဲ့စိတ္ ကိုသင့္အသက္တာမွာ ႀကီးထြားလာဖို႔ျပဳစု ပါ။ ေကာင္းမြန္တဲ့အရာေတြအသက္တာမွာ ျမင္ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။
ေဖေဖၚဝါရီလ ၂၆ ရက္ေန႔
စိတ္တန္ခိုး
”သူသည္ စိတ္ထင္သည္အတိုင္းျဖစ္၏။ သုတၱံ ၂၃:၇
လူ႔အထဲမွာရွိတဲ့စိတ္ဟာ တန္ခိုးအစြမ္းသတၱိႏွင့္ျပည့္စုံတယ္ဆိုတာ သိပါလား? ဖ်က္အားျပင္းလက္နက္ ေတြအေၾကာင္းကို သိတဲ့သူမ်ားေပမယ့္ ကိုယ့္အထဲမွာရွိတဲ့ စိတ္ရဲ့စြမ္းအင္ဟာ ေလာကမွာရွိတဲ့ဖ်က္အားျပင္လက္နက္ ေတြထက္ ပိုအစြမ္းထက္ၿပီးျပင္းထန္တယ္ဆိုတာမသိတဲ့သူမ်ားတယ္။ လူ႔အထဲမွာရွိတဲ့ စိတ္ဟာ န်ဴးကလီးယား လက္နက္ေတြ ထက္ပိုျပင္းထန္ၿပီးေတာ့ မ်ားစြာေသာအရာေတြကိုဖ်က္ဆီးပစ္နိုင္သလို၊ ေကာင္းတဲ့အရာေတြတည္ေဆာက္ဖို႔လည္း တကယ့္ကို အစြမ္းထက္တဲ့လက္နက္တစ္ခု ထက္ပိုတယ္။ အစြမ္းထက္တဲ့လက္နက္ေတြဟာ ေကာင္းမြန္ တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္အသုံးျပဳတဲ့အခါမွာ ရလဒ္ေကာင္းေတြ တိုးတတ္မွုေတြ ထြက္ေပၚလာသလိုပဲ၊ လူဆိုးေတြလက္နက္ ေရာက္သြားျပန္ရင္လည္း ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့အဖ်က္လုပ္ငန္းလုပ္ေဆာင္တဲ့အရာျဖစ္လာျပန္ေရာ။
သင့္အထဲမွာရွိတဲ့စိတ္ႏွလုံးသားဟာလည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ။ ေကာင္းမြန္တဲ့အရာေတြမ်ားစြာကို တည္ေဆာက္နိုင္သလို သင့္ဘဝတစ္ခုပဲ မဟုတ္ဘူး ဘဝေပါင္းမ်ားစြာကိုပါ ဖ်က္ဆီးပစ္နိုင္တဲ့စြမ္းအင္ရွိတယ္။ သုတၱံဆရာကေတာ့ေျပာတယ္ စိတ္ထင္တဲ့အတိုင္း ျဖစ္လာတယ္။ စိတ္ရဲ့ ပုံေဖၚတဲ့အရာဟာ ဘဝကို သက္ေရာက္မွုရွိတယ္။ လူတခ်ိဳ႕က သူတို႔ဟာဘာမွ မလုပ္နိုင္တဲ့သူ အစြမ္းအစမရွိတဲ့လူလို႔ ထင္ေနၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႔စိတ္ထင္တဲ့အတိုင္း အသက္တာမွာျဖစ္လာတာပါပဲ။ အစြမ္းသတၱိ ဘယ္ေလာက္ပဲရွိရွိ၊ မရွိဘူးလို႔ေတြးထင္ေနတဲ့သူအတြက္ ရွိထားတဲ့အစြမ္းသတၱိေတြေတာင္ အသုံးမဝင္ေတာ့သလို ေပ်ာက္ကုန္တာမ်ားတယ္။ စိတ္အထင္ရဲ့ စြမ္းအားက ထင္ထားတာထက္ပိုေၾကာက္ ဖို႔ေကာင္းတယ္။ သုံးတတ္ရင္ မိတ္ေဆြ မသုံးတတ္ရင္ရန္သူဆိုသလို စိတ္ရဲ့စြမ္းအားကို ေကာင္းတဲ့ဘက္မွာသုံးတတ္ဖို႔ေလ့က်င့္ရမယ္။ ဒါမွပဲ ကိုယ့္အသက္တာေကာင္းတဲ့ဘက္ကို ပိုျမင္ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ မေကာင္းတဲ့စိတ္အေတြးအထင္ေတြကိုဖယ္ၿပီးေတာ့ ေကာင္းတဲ့စိတ္အျမင္ေတြကိုေနရာေပးတတ္ တဲ့သူကေတာ့ ေကာင္းမြန္တဲ့ဘဝအနာဂတ္ကို ေသခ်ာေပါက္ပိုင္ဆိုင္ရလိမ့္မယ္။
ေဖေဖၚဝါရီလ ၂၄ ရက္ေန႔
တိုးတက္ဖို႔အလိုအပ္ဆုံးအရာ
”ထိုေၾကာင့္ ညီအစ္ကိုတို႔၊ ဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ ပညာႏွင့္လည္းေကာင္း ျပည့္စုံလ်က္၊ အသေရရွိေသာ လူခုနစ္ေယာက္တို႔ကို သင္တို႔တြင္ ရွာၾကေလာ့။ ဤအမွုကို ေဆာင္ရြက္ေစျခင္းငွာ ထိုသူတို႔ကို ငါတို႔သည္ ခန့္ထားၾကမည္။-“ တမန္ေတာ္ ၆:၃
အခုေခတ္အသင္းေတာ္ေတြမွာပဲ ျပႆနာေတြ၊ အျငင္းပြါးစရာေတြရွိခဲ့ၾကတာမဟုတ္ပါဘူး။ ကနဉီးအသင္းေတာ္ေတြမွာလည္းအျငင္းပြါးစရာ၊ အဆင္မေျပတဲ့ ျပႆနာေလးေတြရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ တမန္ေတာ္ႀကီးေတြကိုယ္တိုင္ ဉီးေဆာင္ခဲ့ေပမယ့္ မေက်နပ္တဲ့သူေတြကေတာ့ ရွိစျမဲပဲေလ။ ေခါင္းေဆာင္မွုညံ့တာ၊ ေတာ္တာနဲ႔မဆိုင္ပါဘူး။ လူေတြကိုယ္တိုင္က အျမဲတမ္း အရာရာကို ေက်နပ္လက္ခံတတ္ၾကတာမွမဟုတ္တာ။ ခံစားခ်က္ကိုေရွ႕တန္းတင္မိတဲ့အခ်ိန္ရွိသလို၊ အျမင္မၾကည္တဲ့အခ်ိန္ေတြလည္း ရွိတတ္တာပါပဲ။
အသင္းေတာ္ထဲက ျပႆနာေတြရွိလို႔အသင္းေတာ္ဟာ ဆုတ္ယုတ္သြားတာမဟုတ္ပဲ။ အဲ့ဒီျပႆနာေတြကို ကိုင္တြယ္ဖို႔အတြက္ မွန္ကန္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြမရွိလို႔ မတိုးတက္ၾကတာပါ။ အျမင္မွားေစတဲ့ျပႆနာေတြကို တမန္ေတာ္ႀကီးေတြ ကိုယ္တိုင္မကိုင္တြယ္ပဲ ေျဖရွင္းမယ့္ ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့တယ္။ ဒီေရြးခ်ယ္မွုဟာ လြန္စြာမွ သင္ယူစရာျဖစ္တယ္။ အခ်က္ သုံးခ်က္ေပၚမွာ အေျခခံၿပီးေတာ့ ေရြးေကာက္ခဲ့တယ္။ ပထမအခ်က္ကေတာ့ သန့္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ျပည့္စုံသူျဖစ္ရမယ္။ ဒီအခ်က္ကေတာ့အေရးႀကီးဆုံးပဲ။ တျခားဘယ္အရာေတြနဲ႔ျပည့္ျပည့္ သန့္ရွင္းေသာဝိညာည္ေတာ္ႏွင့္မျပည့္ရင္ေတာ့ အလကားပဲ။ ေနာက္ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့ပညာႏွင့္ျပည့္စုံတဲ့သူျဖစ္ရမယ္။ ေလာက ပညာကိုေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားဆီကေန လာတဲ့ အထက္အရပ္က ပညာပါ။ ေနာက္ဆုံးတစ္ခ်က္ေတာ့ အသေရႏွင့္ျပည့္စုံတဲ့သူျဖစ္ရမယ္။ ဒီအခ်က္ သုံးခ်က္ေပၚ အေျခခံၿပီးေတာ့ ေခါင္းေဆာင္မွုကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြေတာ့အျပည့္ပဲ ဒါေပမယ့္ ဘုရားသတ္မွတ္တဲ့အရည္အခ်င္းေတြနဲ႔မျပည့္စုံရင္ေတာ့ အသင္းေတာ္က ဘယ္ေတာ့မွ တိုးတက္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားသတ္မွတ္တဲ့အရည္အခ်င္းေတြနဲ႔ျပည့္စုံတဲ့ အသင္းေတာ္သာလၽွင္ တိုးတက္တဲ့အသင္းေတာ္ျဖစ္လာမယ္။
ေဖေဖၚဝါရီလ ၂၃ ရက္ေန့
ပညာျပရမယ့္အခ်ိန္ ေရာက္ျပီ
”သို့ေသာ္လည္း၊ စံုလင္ေသာသူတို့အား ငါတို့သည္ ပညာစကားကို ေဟာေျပာ၏။ ထိုသို့ဆိုေသာ္၊ ေလာကီပညာကို မဆိုလို။ ျပယ္ေပ်ာက္တတ္ေသာ ေလာကီမင္းတို့၏ ပညာကိုမဆိုလို။- ဤကမၻာမတည္မရွိမီ၊ ငါတို့၏ ဘုန္းအသေရ ျဖစ္ေစျခင္းငွာ၊ ဘုရားသခင္စီရင္ေတာ္မူေသာ ပညာ၊ နက္နဲေသာအရာ၌ ဝွက္ထားေသာ ဘုရားသခင္၏ပညာကို ငါတို့သည္ ျပသျက၏။-“ ၁ေကာ ၂:၆-၇
တမန္ေတာ္ျကီးရွင္ေပါလုက သူ့ေခတ္မွာ ေျကျငာတယ္ သူဟာ ဘုရားရဲ့နက္နဲျပီး လူတိုင္း မသိနိုင္၊ လူတိုင္းစီမွာ မရွိနိုင္တဲ့ပညာကို ျပသဖို့အတြက္ ဘုရားေရြးခ်ယ္ျခင္းခံရတဲ့သူျဖစ္တဲ့အေျကာင္း။ ဒီပညာဟာ ေလာကီပညာနွင့္ ေလာကီမင္းတို့ရဲ့ပညာနွင့္လံုးဝမတူဘူး။ ဒီေနရာမွာစိတ္ဝင္စားဖို့ေကာင္းတာက ေလာကီပညာနွင့္ ေလာကီမင္းပညာကိုခြဲထားတာပါ။ ေလာကမွာ ပညာေတာင္မွ သာမန္လူေတြတတ္တဲ့ပညာနွင့္ အုပ္စိုးတဲ့လူေတြတတ္တဲ့ပညာဟာမတူပါဘူး။ လူသာမန္ေတြသင္ရတဲ့ပညာရွိသလို အထက္တန္းလွြာေတြအတြက္ သင္ရတဲ့ပညာဟာမတူပါဘူး။ အလြယ္ေလးေျပာရရင္ေတာ့ ပိုက္ဆံရွိတဲ့သူနဲ့မရွိတဲ့သူကြာသလိုပါပဲ။ ဆင္းရဲ သားေတြအတြက္ သင္ရတဲ့ပညာနွင့္ ေငြေျကးခ်မ္းသာသူသာ သင္ခြင့္ရွိတဲ့ပညာေရးဟာဒီေန့ခတ္မွာလည္းရွိပါတယ္။ ဒီေန့ လူေတြဟာ ပညာအတြက္ အကုန္အက်ခံ၊ အပင္ပန္းခံျပီးအခ်ိန္ေပးေနတာဟာ အနာဂတ္မွာ ကြာျခားသြားမယ္ဆိုတာ သိလို့ပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေလာကပညာေတြဟာ အားလံုးေပ်ာက္ျပယ္သြားတဲ့အခ်ိန္၊ အလံုးစံု အသံုးျပုလို့မရတဲ့အခ်ိန္ဆိုတာ ရွိပါတယ္။
တခ်ိန္တုန္းက အင္မတန္အသံုးဝင္တဲ့အရာေတြက ဒီေန့မွာ သံုးလို့မရတဲ့ပညာေတြအမ်ားျကီးရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုပညာေတြထက္ အင္မတန္ထူးျခားျပီးေတာ့ ဘယ္သူမွ ဘယ္ေလာကီမင္းမွ နားမလည္နိုင္ သင္ယူခြင့္မရတဲ့ပညာကေတာ့ ဘုရားက ကမၻာမတည္ရွိမွီကပင္ သူ့သားသမီးေတြအတြက္ျပင္ဆင္ထားျပီးသားပါ။ ဒီပညာကပဲ ဘုရားသားသမီးေတြကို ဘုန္းအသေရနွင့္ျပည့္စံုေစမွာျဖစ္ျပီးေတာ့ ဘုရားစီရင္တဲ့အရာေတြက လူေတြနဲ့ေလာက ျကီးဟာျမင္ခြင့္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအရာဟာ သင္နွင့္ကြ်နု္ပ္ထဲမွာ ခရစ္ေတာ္အားျဖင့္ ထည့္ထားျပီး သန့္ရွင္းေသာဝိညာဉ္ေတာ္အားျဖင့္ ထုတ္ေဖၚျပသမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန့ သင့္နဲ့ကြ်န္ပ္အားျဖင့္ ဘုရားကေလာက ျကီးကို ပညာျပ ဖို့အခ်ိန္ ေရာက္ ေနပါျပီ။
ေဖေဖၚဝါရီလ ၂၂ ရက္ေန့
ဆီးတားလို့မရတဲ့ ပညာ
”သူေဟာေျပာ၍ သံုးစြဲေသာပညာနွင့္ ဝိညာဉ္ေတာ္ကို မခံမဆီးနိုင္ျက။-“ တမန္ေတာ္ ၆:၁၀
ဘာသာေရးအဖြဲ့အစည္းေတြရဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ နိုင္ငံေရးအဖြဲ့အစည္းေတြရဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြဆိုတာ ေလာကမွာ ပညာအတတ္ဆံုး လူေတြစုစည္းထားတာပါ။ အေတာ္ဆံုး ဆိုတဲ့သူေတြ၊ ပညာအရွိဆံုးဆိုတဲ့လူေတြဟာ လူေတြအထင္ ေသးျခင္းခံရတဲ့ သခင္ေယရႈေနာက္လိုက္ေတြနဲ့ေတြ့တဲ့အခါမွာ သူတို့သံုးစြဲတဲ့ပညာကို ဘယ္လိုမွ မခံမဆီးနိုင္ျကဘူးဆိုတာေတြ့ရတယ္။ ဘယ္လိုမွမယွဉ္ျပိုင္နိုင္၊ မတားဆီးနိုင္ေလာက္ ေအာင္ ေလာကီပညာ ရပ္မွာအားနည္းတဲ့သူေတြေရွ့မွာ ျဖစ္ ေစတာက ဘာေျကာင့္လဲ ?
အေျဖကေတာ့ရွင္းပါတယ္ ဘုရားဆီကလာတဲ့ပညာဟာ လူေတြဆီကေန စနစ္တက်သင္ထားတဲ့ပညာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာသာလြန္တယ္ဆိုတာပါပဲ။ တမန္ေတာ္ေတြဟာ အသင္းေတာ္လူျကီးေတြကိုေရြးတဲ့အခါမွာေတာင္မွ ေလာ ကီပညာကိုျကည့္ျပီး မေရြးခဲ့ပါဘူး။ ဘုရားထံကလာတဲ့ပညာနွင့္ ယံုျကည္ျခင္းကို သာျကည့္ျပီးေတာ့ေရြးခ်ယ္ခဲ့တယ္။ ဒီအရာေျကာင့္သူတို့ကို ဘုရားက အသံုးျပုတဲ့အခါမွာ အျခားေလာကပညာေတြကဘယ္လိုမွမခံနိုင္ဘူးဆိုတာေတြ့ရတယ္။ ေလာကပညာရပ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲသာသာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ထိပ္ဆံုးေရာက္ေရာက္ ေျကာက္စရာမလိုဘူး။ ဘုရားထံကလာတဲ့ပညာကို ဆီးတားနိုင္တဲ့ပညာ ေလာကမွာမရွိဘူး။ ဘုရားေပးတဲ့ပညာကေတာ့ အရာရာထက္သာလြန္ပါတယ္။
ေဖေဖၚဝါရီလ ၂၁ ရက္ေန့
ပညာနွင့္ျပည့္စံုေသာနွလံုးသားရွိရန္
”အကြ်နု္ပ္တို့သည္ ဉာဏ္ပညာနွင့္ျပည့္စံုေသာ စိတ္နွလံုးရွိလာမည့္အေျကာင္း အကြ်နု္ပ္တို့၏ ေန့ရက္မ်ားကို မွန္ကန္စြာေရတြက္နိုင္ရန္ သြန္သင္ေတာ္မူပါ။“ ဆာလံ ၉၀:၁၂
သင့္နွလံုးသားထဲမွာ ဘာေတြနဲ့ ျပည့္ေနသလဲ? နွလံုးသားအျပည့္ရွိတဲ့အတိုင္းနုတ္ျမြတ္တယ္လို့သခင္ေယရႈကဆိုတယ္။ နႈတ္ကျမြတ္ဆိုတဲ့အတိုင္း အသက္တာမွာ အသီးအပြင့္ေတြျဖစ္လာတယ္လို့ ေရွာလမုန္က သတိေပးတယ္။ အသက္ရဲ့အေျခအျမစ္က နွလံုးသားျဖစ္လို့ နွလံုးသားေကာင္းစားမွ အရာရာမွာေကာင္းစားမယ္လို့ တမန္ေတာ္ျကီး ရွင္ေယာဟန္က ဝိညာဉ္ေရးရာရဲ့ အဓိကလွ်ို့ဝွက္ခ်က္ျကီးတစ္ခုကို ထုတ္ေဖၚေျပာဆိုခဲ့တယ္။ ဒါဆိုရင္ နွလံုးသားမွာ ပညာနွင့္ျပည့္မွအသက္တာမွာ ပညာရဲ့ေကာင္းက်ိုးအလံုးစံုခံစားရမွာ ေသခ်ာတယ္။
ေမာေရွကေတာ့ အျကံေပးတယ္ ပညာနွင့္ျပည့္စံုတဲ့ နွလံုးသားကိုပိုင္ဆိုင္ရဖို့အတြက္ ေန့ရက္တိုင္းကို ေကာင္းမြန္စြာ ရွင္သန္ေနထိုင္ဖို့ပါ။ ေန့ရက္တိုင္းက တန္ဖိုးရွိတယ္။ ဘယ္ေန့ရက္မွ အခ်ည္းနွီးျကံုရတယ္ဆိုတာ မရွိဘူး။ အားလံုးက ဘုရားက တိက်တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္နွင့္ ဘုရားေပးေတြ့တယ္။ အဆင္ေျပတာေရာ မေျပတာေရာ အားလံုးက ဘုရားနွင့္ျဖတ္ေက်ာ္တတ္တဲ့သူအဖို့ေတာ့ တစ္စံုတစ္ခုေသခ်ာေပါက္ သင္ယူမိမွာပါ။ ဘာမွ မသင္ယူမိတဲ့သူ အတြက္ ေတာ့ ဘာမွပညာရလိုက္မွာမဟုတ္သလို အသက္တာမွာလည္း ဘာမွ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး။ သင့္အသက္တာမွ ေန့ရက္စဉ္တိုင္းကို ဘယ္လိုအရာပဲျဖတ္ေက်ာ္ျဖတ္ေက်ာ္ ဘုရားနွင့္အတူျဖတ္ေက်ာ္ ျပီးေတာ့ ျကံုလာသမွ်ကေန အေကာင္းဆံုးသင္ယူပါ။ ပညာနွင့္ျပည့္စံုတဲ့နွလံုးသားေသခ်ာေပါက္ရမယ္။
ေဖေဖၚဝါရီလ ၂၀ ရက္ေန႔
ပညာနည္းေသာေၾကာင့္
”ငါ့လူတို႔သည္ ပညာနည္းေသာေၾကာင့္ဆုံးရွုံးၾက၏။ သင္သည္ ပညာကိုပယ္ေသာေၾကာင့္၊ ငါ့ယဇ္ပုေရာဟိတ္အျဖစ္သို႔ မေရာက္ေစျခင္းငွာ သင့္ကိုငါပယ္မည္။ သင္၏ဘုရားသခင့္တရားကို သင္ေမ့ေလ်ာ့ေသာေၾကာင့္၊ သင္၏သားသမီးတို႔ကို ငါေမ့ေလ်ာ့မည္။“ ေဟာေရွ ၄:၆
ဆုံးရွုံးျခင္းရဲ့အဓိက အေၾကာင္းအရာက ဘုရားကိုသိတဲ့ပညာ၊ ဘုရားဆီမွသက္ေရာက္တဲ့ ပညာနည္းလို႔ျဖစ္ တယ္။ ေအာင္ျမင္ျခင္းရဲ့အဓိက အေၾကာင္းအရာကေတာ့ ေအာင္ျမင္ျခင္းကိုေပးနိုင္တဲ့ တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရားသခင္ ထံကပညာကို လက္ခံရရွိၿပီးေတာ့ ေကာင္းမြန္စြာအသုံးျပဳတတ္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။ ဘုရားရဲ့အခ်ဳပ္အျခာက ဘုရားကိုသိကၽြမ္းျခင္းကေနလာတယ္။ ေလာကမွရွိတဲ့ဘယ္ေက်ာင္း၊ ဘယ္ ပညာေရးကမွ လူေတြကိုေအာင္ျမင္ဖို႔ ေကာင္စားဖို႔ အာမခံနိုင္တာမရွိဘူး။ ဘုရားတစ္ပါးတည္းကသာလၽွင္သူ႔ထံကလာတဲ့ ပညာႏွင့္ ေအာင္ျမင္နိုင္တယ္ဆိုတာ ကိုအာမခံနိုင္တယ္။
ဘုရားထံကလာတဲ့ ပညာကိုဉီးစားမေပးျခင္းက ဘုရားေရွ႕မွာ မွန္ကန္စြာရပ္တည္နိုင္တဲ့ယဇ္ပုေရာဟိတ္အျဖစ္မတ္တပ္ရပ္ဖို႔ ဘဝကေန အပယ္ခံရတယ္။ ဘုရား ႏွင့္ မွန္ကန္တဲ့ဆက္သြယ္နိုင္ဖို႔အတြက္ ပညာကသာလၽွင္ ကူညီလုပ္ေဆာင္ေပးနိုင္တယ္။ ဘုရားရဲ့ ပယ္ျခင္းမခံရခ်င္ရင္ ဘုရားေပးတဲ့ပညာကို အသက္တာမွာ ေနရာေပးဖို႔ လိုခ်င္ဖို႔လိုတယ္။ ဘုရားရဲ့ ပညာကိုျဖစ္ေစတဲ့ တရားကိုေမ့ေလ်ာ့တဲ့သူေတြရဲ့ အနာဂတ္ႏွင့္သားစဥ္ေျမးဆက္လည္း ဘယ္ေတာ့ ေကာင္းစားမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားရဲ့ပညာကိုေပးတဲ့တရားဟာ သင့္အနာဂတ္ႏွင့္သားသမီးေျမးျမစ္ေတြအတြက္ ေကာင္းစားဖို႔ အေရးႀကီးတဲ့တစ္ခုတည္းေသာ အာမခံခ်က္ျဖစ္တယ္။
ေဖေဖၚဝါရီလ ၁၉ ရက္ေန့
ပညာကိုလိုလွ်င္
”သင္တို့တြင္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူသည္ ပညာကိုလိုလွ်င္၊ ကဲ့ရဲ့ျပစ္တင္ျခင္းကို ျပုေတာ္မမူဘဲ၊ ခပ္သိမ္းေသာ သူတို့အား ေစတနာစိတ္နွင့္ ေပးသနားေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္ကို ေတာင္းေစ၊ ေတာင္းလွ်င္ ရလိမ့္မည္။-“ ယာကုပ္ ၁:၅
ပညာဟာ ဘဝရွင္သန္ရပ္တည္ဖို့အတြက္ အမွန္တကယ္လိုအပ္တဲ့အရာတစ္ခုပါ။ အထူးသျဖင့္ အထက္အရပ္မွ သက္ေရာက္တဲ့ ပညာ မရွိလွ်င္ ေလာကမွ ေအာင္ျမင္စြာရွင္သန္ဖို့ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္ပါ။ လူမ်ားစြာ ရွင္သန္ရတဲ့ဘဝကို ေအာင္ျမင္စြာျဖတ္သန္းသြားလာဖို့အတြက္ ဘုရားထံက လာတဲ့ပညာလိုအပ္တယ္။ ဘုရားထံကလာတဲ့ ပညာမရွိပဲနဲ့ ဘယ္အရာကိုမွ ရင္ဆိုင္နိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။
ေရွာလမုန္မင္းျကီးဟာ ဘုရားရဲ့ ရွင္ဘုရင္အျဖစ္ ခန့္အပ္ျခင္းခံရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘုရားထံကေန သူဆုတစ္ခုေတာင္းခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘုရင္ရဲ့သားတစ္ေယာက္အေနနဲ့ သူဟာ အေကာင္းဆံုးပညာေတြသင္ျကားျခင္းခံရတဲ့သူတစ္ေယာက္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းမြန္တဲ့ေလာကပညာသင္ျကားျခင္းခံရေပမယ့္ လူေတြကိုဉီးေဆာင္ဖို့ ၊ ဘဝကိုေအာင္ျမင္စြာ ျဖတ္သန္းဖို့အတြက္ မလံုေလာက္ဘူးဆိုတာ သူေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ ဘုရားထံကလာတဲ့ ပညာနဲ့ပဲ အရာရာကို ေအာင္ျမင္စြာ ျဖတ္ေက်ာ္နိုင္မယ္။ လိုခ်င္ တာေတြထက္ အလိုအပ္ဆံုးအရာကိုေတာင္းဆိုတတ္ဖို့လိုတယ္။ ဘုရားထံကလာတဲ့ပညာဟာ သင့္ဘဝရဲ့ အျခားလိုအပ္ခ်က္ေတြအကုန္လံုးကိုျဖည့္ဆည္း ေပးနိုင္တဲ့ တစ္ခုတည္းေသာအရာျဖစ္တယ္။ ပညာလိုရင္ေတာ့ က်န္တာဘာပဲရွိရွိ ျပည့္စံုမွာမဟုတ္ဘူး။
ေဖေဖၚဝါရီလ ၁၇ ရက္ေန့
အလိုရွိသမွ် ျပည့္စံုေစမယ္
”ငါ၏ဘုရားသခင္သည္ ဘုန္းအာနုေဘာ္၌ စံပယ္ေတာ္မူေသာ စည္းစိမ္ရွိသည္အတိုင္း၊ သင္တို့အလို ရွိသမွ်တို့ကို ေယရႈခရစ္အားျဖင့္ ျပည့္စံုေစေတာ္မူလိမ့္မည္။-“ ဖိလိပၸိ ၄:၁၉
လူ့အလိုနတ္မလိုက္နိုင္ဘူးလို့ လူေတြက ေျပာတတ္ေပမယ့္ ဘုရားတစ္ပါးတည္းသာလွ်င္ လူ့အလိုရွိသမွ် ကိုျပည့္စံုေစနိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားရဲ့အေလ့အလာနွင့္နိယာမေတြကိုသိဖို့ေတာ့လိုတယ္။ တခ်ို့က ဘုရားကလိုအပ္ သမွ်ေထာက္ပံ့မယ္လို့ ေျပာတဲ့အခါမွာေတာ့ အလိုလို ေနရင္းနဲ့အကုန္ေရာက္လာမယ္လို့ထင္တတ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘုရားရဲ့လိုအပ္သမွ် ေထာက္ပံ့ျခင္းခံစားရဖို့အတြက္ ဘုရားနိယာမ အတိုင္းအသက္ရွင္ဖို့ေတာ့လိုတယ္။
တမန္ေတာ္ျကီး ရွင္ေပါလုက ဖိလိပၸိအသင္းေတာ္ကို ဘုရားရဲ့ျကြယ္ဝျခင္းနဲ့အညီ လိုအပ္သမွ် ေထာက္ပံ့မယ္လို့ ေျပာတဲ့အခါမွာ ဒီအသင္းေတာ္ဟာ ဘုရားနိယာမ အတိုင္း ရွင္သန္ခဲ့လို့ ဒီေကာင္းျကီးကို ေပးခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ဘယ္အရာကို ဖိလိပၸိအသင္းေတာ္က လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာလဲ?
”သက္သာေလာနိတ္ျမို့၌ ငါရွိစဉ္ပင္၊ ငါလိုေသာအရာကို သင္တို့သည္ နွစ္ျကိမ္တိုင္ေအာင္ ေပးလိုက္ျက၏။-“ ဖိလိပၸိ ၄:၁၆
ဖိလိပၸိအသင္းေတာ္က တမန္ေတာ္ျကီးရွင္ေပါလုရဲ့သာသနာျပုလုပ္ငန္းေတြအတြက္ အဓိက ေငြေျကးနွင့္ေထာက္ပံ့ကူညီျခင္းအားျဖင့္ပါဝင္ေနတဲ့အသင္းေတာ္ျဖစ္တယ္။တျခားဘယ္အသင္းေတာ္မွ ဒီအရာကို မလုပ္ဘူး။ ဘုရားနိုင္ငံေတာ္မွာ တက္ျကြစြာလုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ သူအတြက္ ေနာက္ကြယ္ကေန အားတတ္သေရာ လိုအပ္သမွ်ကို ေထာက္ပံ့ေပးေနတဲ့အတြက္ လိုအပ္သမွ် ဘုရားေထာက္ပံ့မယ္ ဆိုတဲ့ေကာင္းျကီးကို တမန္ေတာ္ျကီးက အသင္းေတာ္ကိုေပးတာပါ။ ဘုရားနိုင္ငံေတာ္မွာ လိုအပ္သမွ် ေပးကမ္းပါဝင္တဲ့ သူေတြအတြက္ ကိုယ္တိုင္အသက္တာမွာလည္း ဘုရားက လိုအပ္သမွ် ျပန္လည္ ေထာက္ပံ့ေပးျခင္းကို ျမင္ေတြ့ရတယ္။
ေဖေဖၚဝါရီလ ၁၆ ရက္ေန့
ေပးကမ္းရဲတဲ့သူ
”ထိုမုဆိုးမသည္သြား၍ ဧလိယစကားအတိုင္း ျပုသျဖင့္၊ ဧလိယနွင့္တကြ ကိုယ္တိုင္မွစ၍၊ အိမ္သားတို့သည္ အင္တန္ကာလပတ္လံုးစားရျက၏။ ထာဝရဘုရားသည္ ဧလိယအားျဖင့္ မိန့္ေတာ္မူေသာစကားအတိုင္း၊ အိုး၌ရွိေသာ မုန့္ညက္မကုန္၊ ဘူး၌ရွိေသာဆီ မေလ်ာ့။“ ၃ဓမၼ ၁၇:၁၅-၁၆
ကိုယ္မစားရရင္ေတာင္ ကိုယ့္သားသမီးေတြကိုေတာ့ ေကြ်းခ်င္တာ မိဘေတြရဲ့သဘာဝပါပဲ။ ကိုယ္ မရဖူးရင္ေတာင္ ကိုယ့္သားသမီးေတြကိုရရွိပိုင္ဆိုင္ေစခ်င္ျကတယ္။ သားသမီးေတြဟာ မိဘေတြရဲ့ အထြဋ္ထိပ္ ဉီးစားေပးျခင္းခံရတဲ့သူေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ သဘာဝတရားကိုဆန့္က်င္ ျပီးေတာ့ အသက္ရွင္ခဲ့တဲ့ ဇရတၱျမို့က မုဆိုးမကေတာ့ သူနွင့္ သူ့ရဲ့သား စားမယ့္ေနာက္ဆံုး ညစာကို ဘုရားလူျဖစ္တဲ့ ပေရာဖက္ဧလိယကို ေပးကမ္းခဲ့တယ္။ ဒီအရာက သာမန္ေပးကမ္းျခင္းမဟုတ္ဘူး။ တကယ့္ကို ယံုျကည္ျခင္းနွင့္ ေျခလွမ္း လွမ္းခဲ့ျခင္းသာျဖစ္တယ္။ ရွိလို့ေပးတယ္ဆိုတာ ျကားေကာင္းတယ္ အခုက မရွိေပမယ့္ ေပးခဲ့တယ္။ ယံုျကည္ျခင္းဆိုတာ ေပးခ်င္ တဲ့စိတ္ပဲရွိတာမဟုတ္ဘူး။ ရွီသမွ်ကိုေပးရဲတာျဖစ္တယ္။
ဘုရားကဆီကေန လူေပါင္းမ်ားစြာက ျကီးမားတဲ့အရာေတြ ေမွ်ာ္လင့္ျကတယ္။ တကယ္လက္ခံရရွိေတာ့ ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္တဲ့ အရာရဲ့ဆယ္ရာခိုင္နုန္းေတာင္မရွိဘူး။လာလို့မ်ားလဲ? ဘုရားဆီကသာ ေတာင္းျကတာ ဘုရားေတာင္းတာျကေတာ့ေပးရဲဖို့ သတၱိမရွိျကဘူး။ ေပးကမ္းျခင္းကို ျကည့္ရင္ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ရင္ထဲက ယံုျကည္ျခင္းကို အတိုင္းသားျမင္ရတယ္။ ယံုျကည္ျခင္းမပါပဲ ေပးကမ္းလို့ ရေကာင္းရမယ္ ဒါေပမယ့္ ေပးကမ္းျခင္းမပါပဲ ယံုျကည္လို့ေတာ့မရဘူး။ ယံုျကည္ျခင္း ဖခင္လို့ေခၚျခင္းခံရတဲ့ အာျဗဟံကိုယ္တိုင္ ဘုရားေတာင္းဆိုတဲ့ သူ့သားကိုေပး ဖို့ဆံုးျဖတ္ရေသးတာပဲ။ ဘုရားေတာင္းဆိုတဲ့အရာကို မေပးရဲပဲနဲ့ေတာ့ သင္ေတာင္းဆိုတဲ့ အရာကို ဘုရားေပးမယ္လို့ ေမွ်ာ္လင့္မေနနဲ့။ ေမာတာပဲရွိလိမ့္မယ္။ သူေတာင္းဆိုတာကို ေပးကမ္းရဲတဲ့သူကို ဘုရားကလဲ ဘာမဆိုျပန္ေပးရဲတယ္။
ေဖေဖၚဝါရီလ ၁၅ ရက္ေန႔
ေပးနိုင္ေအာင္ျပင္ဆင္ေပးမ
”ထိုအရပ္ကို ေယေဟာဝါယိေရဟု အာျဗဟံသမုတ္ေလ၏။ ထိုသို႔ႏွင့္အညီ၊ ေတာင္ေပၚမွာ ထာဝရဘုရားျပင္ဆင္ေတာ္မူမည္ဟု ယေန႔တိုင္ေအာင္ဆိုေလ့ရွိသတည္း။“ ကမၻာဦး ၂၂:၁၄
ဘုရားေတာင္းဆိုတာေတြ၊ ဘုရားေစခိုင္းတာေတြကမျဖစ္နိုင္ဘူး၊ လုပ္နိုင္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔မ်ား ေတြးမိေနပါသ လား? ဘုရားေတာင္းဆိုတဲ့အခါမွာျဖစ္နိုင္တာေတြကိုပဲေတာင္း ဆိုေလ့မရွိဘူး။ ေပးရမယ့္အဖိုးအခက အျမဲတမ္းကိုလုပ္နိုင္တာ ထက္ႀကီးေနတတ္တယ္။ ဒီအရာကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ စိတ္ဓါတ္က်သြားတဲ့သူေတြ၊ ေနာက္ျပန္လွည့္သြားတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘုရားကေတာင္းဆိုတဲ့အခါမွာ သင္ပဲလုပ္ရမယ္လို႔ မေတြးထင္ပါႏွင့္။ သူကိုယ္ တိုင္ သင့္အတြက္ လုပ္ေပးမယ္လို႔ ယုံေစခ်င္တယ္။
အာျဗဟံဆီကေန ဘုရားက သူ႔တစ္ဉီးတည္းေသာသားကို ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ အာျဗဟံအတြက္ မလြယ္တဲ့အလုပ္တစ္ခုျဖစ္တယ္။ ဘဝ တစ္ခုလုံးေတာင္းဆို လိုက္သလို ပါပဲ။ ဘယ္ေတာ့မွ မေပးနိုင္မယ့္အရာတစ္ခုကို ဘုရားက ဘာလို႔မ်ားေတာင္းဆိုတာလဲ? အာျဗဟံက ဘုရားရဲ့တတ္နိုင္ ျခင္းကိုစိတ္ခ်တဲ့အတြက္ ေတာင္းဆိုတဲ့အတိုင္း ေပးဖို႔ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၿပီး လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ သူ႔တတ္နိုင္ျခင္းအေပၚမွာသာ ဆုံးျဖတ္ရင္ေတာ့ဒီဘဝ ဘယ္ေတာ့မွ ေပးနိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားရဲ့တတ္နိုင္ျခင္း အေပၚမွာ လုံးဝစိတ္ခ်ၿပီးေတာ့ ေျခလွမ္းလွမ္းခဲ့တယ္။ ဒီအတြက္ ဘုရားရဲ့သေဘာသဘာဝႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ေပးမွုကိုျမင္ေတြ႕ခြင့္ရခဲ့တယ္။ ဘုရားက ေတာင္းဆိုတဲ့ အခါမွာ လိုခ်င္လို႔ပဲ မဟုတ္ဘူး။သူေပးနိုင္တာကိုသိေစခ်င္လို႔ ျဖစ္တယ္။ သူေတာင္းဆိုတဲ့အရာကို အာျဗဟံ ေပးခါနီးမွာ ဘုရားက တားခဲ့ၿပီးေတာ့ အာျဗဟံအတြက္ လိုအပ္တဲ့ယဇ္ေကာင္ကိုျပင္ဆင္ေပးခဲ့တယ္။ ဒီအရာကိုၾကည့္တဲ့အခါမွာဘုရားက လိုခ်င္လို႔ေတာင္းတာမဟုတ္ဘူး သူေပးနိုင္တယ္ဆိုတာကို သိေစခ်င္လို႔ေတာင္းတယ္ဆိုတာ ျမင္ေတြ႕ရတယ္။ ဘုရားေတာင္းတာ ေပးတဲ့ေနရာတိုင္း လူတိုင္းမွာ ေပးနိုင္ဖို႔ ဘုရားျပင္ဆင္ေပးတာကို ျမင္ေတြ႕ခံစားရမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။
ယ္
ေဖေဖၚဝါရီလ ၁၄ ရက္ေန႔
သာ၍ႀကီးေသာမဂၤလာ
”ထိုသို႔သင္တို႔သည္လည္း အလုပ္လုပ္၍ အားနည္းေသာ သူတို႔ကို မစရမည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အစြန့္အၾကဲခံျခင္းအရာထက္ စြန့္ၾကဲျခင္း အရာသည္သာ၍ မဂၤလာရွိသည္ဟု သခင္ေယရွုမိန့္ေတာ္မူေသာ စကားေတာ္ကို ေအာက္ေမ့ရမည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အရာရာ၌ သင္တို႔အား ငါျပသၿပီဟု၊-“
တမန္ေတာ္ ၂၀:၃၅
ပိုေကာင္းတဲ့အရာကို လိုခ်င္ၾကတာ လူတိုင္း ရဲ့ဆႏၵပဲမဟုတ္လား? ကၽြန္ေတာ္ဘဝမွာ သာမန္ဟာေတြကို ၿငီးေငြ႕တာၾကာၿပီ။ ပိုေကာင္းတဲ့အရာကိုပဲလိုခ်င္တယ္။ ႏွုတ္ကပတ္ေတာ္က ပိုေကာင္းတဲ့အရာေတြကိုညႊန္ျပတဲ့တစ္ခုတည္းေသာအရာျဖစ္တယ္။ ပိုေကာင္းတဲ့ အရာေတြ ပိုေကာင္းတဲ့လမ္းေတြ ပိုေကာင္းတဲ့ဘဝေတြကိုပိုင္ဆိုင္ဖို႔ ဘုရား အလိုေတာ္ရွိတယ္။ ပိုေကာင္းတဲ့အရာေတြထဲကတစ္ခုကဘာလဲဆိုရင္ လူ ေတြက အလုပ္လုပ္တာ သူတို႔စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ပဲျဖစ္ေနတယ္။ ဒါက သာမန္လူေတြရဲ့ အေတြးအေခၚျဖစ္တယ္။ ကနဉီးအသင္းေတာ္က သူတို႔ရဲ့လုပ္ေဆာင္မွုဟာသူတို႔စားေသာက္ဖို႔ပဲမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ရဲ့ အလုပ္လုပ္တဲ့အရာက အားနည္းတဲ့သူေတြကိုမစဖို႔၊ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းလိုက္တဲ့ ႏွလုံးသားလဲ။ သင့္ အတြက္ပဲ သင္အလုပ္လုပ္ေနေသးတယ္ဆိုရင္ သင္ဟာ ဘယ္ ေတာ့မွ ပိုေကာင္းတဲ့ အရာကိုထဲကို မဝင္ေရာက္ေနေသးဘူး။ ဘုရားကသင့္ အသက္တာအားျဖင့္ လူမ်ိဳးတကာကို ေကာင္းႀကီးျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ဒါတကယ့္ကို အေရးႀကီးတဲ့ ယုံၾကည္ သူတိုင္း အထူးသျဖင့္ သာ၍ႀကီးတဲ့ မဂၤလာကို ေမၽွာ္လင့္တဲ့သူေတြ ထားသင့္တဲ့ႏွလုံးသားျဖစ္တယ္။
သာမန္လူေတြက ကိုယ္ရဖို႔အာ႐ုံစိုက္တယ္။ သာ၍ႀကီးတဲ့မဂၤလာ ခံစားရတဲ့သူေတြကေတာ့ရဖို႔ထက္ ေပးဖို႔ကိုအာ႐ုံ စိုက္ တယ္။ ကိုယ္လိုတာ ရရွိတဲ့ ဘဝဟာ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အျခားသူေတြလိုအပ္တာကို ေပးခြင့္ရတဲ့သူကေတာ့ အေကာင္းဆုံးေသာ ဘဝျဖစ္တယ္။ အေကာင္းဆုံးမဂၤလာ အေကာင္းဆုံးေသာဘဝမွာ ရွင္သန္တဲ့သူျဖစ္ပါေစ။
ေဖေဖၚဝါရီ ၁၃ ရက္ေန႔
ဘုရားအမူျပဳဖို႔ မ်ားစြာရွိေသးတယ္
”ငါ့အဖို႔ ႀကံရြယ္ထားေသာအရာကို ျပဳေတာ္မူလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ ျပဳေတာ္မူမည့္အရာ မ်ားစြာရွိေသး၏။“ ေယာဘ ၂၃:၁၄
လူေတြစဥ္းစားနိုင္သေလာက္ ႀကံစည္နိုင္သေလာက္ပဲ ဘဝမွာျဖစ္လာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အနာဂတ္ဟာထင္ထားတာ ပိုခက္ခဲသြားနိုင္တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ့္အနာဂတ္ကို ကိုယ္ေတာင္ ပုံေဖၚလို႔မရနိုင္တဲ့အခ်ိန္ေတြ မ်ားစြာရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္အသက္တာမွာ ကိုယ္စဥ္းစားနိုင္သေလာက္ လုပ္နိုင္သေလာက္ပဲျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားလက္ေတာ္ထဲမွာရွိတဲ့ အသက္တာက လူေတြထင္သလို လည္းျဖစ္လာမွာမဟုတ္သလို၊ ကိုယ္တိုင္လည္း တြက္ထားသေလာက္ပဲ ျဖစ္ပ်က္လာမွာ မဟုတ္ဘူး။
ဘုရားကၽြန္ေတာ္တို႔အေပၚမွာႀကံစည္ထားတဲ့အႀကံေတြက သမုဒၵရာ သဲလုံးႏွင့္အမၽွမ်ားတယ္။ ေရတြက္လို႔ေတာင္ဆုံးနိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ လူေတြကေတာ့ အဆိုးျဖစ္ဖို႔ ေတြးထင္ထားေပမယ့္ ဘုရားကေတာ့ အျမဲတမ္း အေကာင္းဆုံးေတြျဖစ္လာဖို႔ အျမဲတမ္း ဆႏၵရွိတယ္။ ဘုရားျပဳၿပီးတဲ့ မဟာအမွုမ်ားစြာရွိသလို မျပဳေသးပဲ မၾကာခင္ ျပဳေတာ့မယ္ အမွုမ်ားစြာလည္းရွိတယ္။ ဘုရားကိုစိတ္ခ်ပါ၊ ဘုရား ျပဳမယ့္အမွုကိုဘယ္သူမွ မဆီးတားနိုင္ဘူး။ သူ႔အလိုအတိုင္း သူ႔အခ်ိန္ေရာက္ရင္ သင့္ဘဝအသက္တာမွာ ျမင္ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။
ဇန္နဝါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔
အားနည္းျခင္းမွာ ျပည့္စုံေစတဲ့ တန္ခိုး
”သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္က“ငါ၏ေက်းဇူးေတာ္သည္ သင့္အတြက္လုံေလာက္ေပ၏။ အေၾကာင္းမူကား ငါ၏တန္ခိုးသည္ အားနည္းျခင္းအျဖစ္၌ ျပည့္စုံတတ္၏”ဟု ငါ့အား မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ခရစ္ေတာ္၏တန္ခိုးသည္ ငါ့အေပၚတည္ေနမည့္အေၾကာင္း ငါသည္ ငါ၏အားနည္းျခင္း၌ သာ၍ဝမ္းေျမာက္စြာဝါႂကြားမည္။“ ၂ေကာ ၁၂း၉
လူတိုင္းမွာ အားနည္းခ်က္ကိုယ္စီရွိတယ္။ ဒီအားနည္းခ်က္ေတြကိုၾကည့္ၿပီးစိတ္ပ်က္ဖို႔မဟုတ္သလို၊ လူပဲ အားနည္းခ်က္ရွိမွာေပါ့ ဆိုၿပီးေတာ့ ဆင္ျခင္ေပး အေၾကာင္း ျပဖို႔လည္းမဟုတ္ျပန္ဘူး။ မေအာင္ျမင္တဲ့သူနဲ႔ ေအာင္ျမင္တဲ့သူ ကြာျခားခ်က္က ဒီေနရာမွာ ရွိတယ္။ မေအာင္ျမင္တဲ့သူေတြက အားနည္းခ်က္ေတြကို အေၾကာင္းျပၿပီးေတာ့ အသက္ရွင္တယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့သူကေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ဘူး။ အားနည္းခ်က္ကို ေျပာင္းလဲေစတဲ့ ဘုရားရဲ့တန္ခိုးေတာ္ကို ေနရာေပးတယ္။ တမန္ေတာ္ ႀကီးရွင္ေပါလု ကိုယ္တိုင္ အသက္တာမွာ အားနည္းတဲ့အရာေတြရွိိတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူဟာ ဘုရားရဲ့နိယာမကို သေဘာေပါက္တဲ့အခါမွာ ဒီအားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ ရပ္တန႔္သြားတဲ့သူမဟုတ္ဘူး။ စိတ္ပ်က္ေနတဲ့သူမျဖစ္ခဲ့ဘူး။ အားနည္းခ်က္ေတြအေပၚမွာ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ ေနရာယူလာရင္ အားနည္းခ်က္မရွိတဲ့သူေတြထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာသာလြန္မယ္ဆိုတာ သူဟာသိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အားနည္း ခ်က္ရွိလို႔ စိတ္မပ်က္တဲ့အျပင္ ဝမ္းေျမာက္တယ္လို႔ေတာင္ဆိုလိုက္ေသးတယ္။ ဘာလို႔ အားနည္းခ်က္ရွိတာ စိတ္မပ်က္တဲ့အျပင္ ဝမ္းေျမာက္နိုင္ရတာလဲ? အေျဖက ရွင္းပါတယ္။ ဘုရားရဲ့ အားႀကီးတဲ့တန္ခိုးေတာ္ကို ေနရာေပးတတ္လို႔ျဖစ္တယ္။ သင့္ရဲ့ မလုပ္နိုင္ျခင္း မတတ္နိုင္ျခင္း ေနရာမွာ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ကို ေနရာေပးပါ။ လုပ္နိုင္ တတ္နိုင္တဲ့သူေတြထက္ သင္ဟာ ပိုၿပီးေတာ့ သာလြန္ပါလိမ့္မယ္။
ဇန္နဝါရီလ ၁၀ ရက္ေန့
တန္ခိုးပါေသာ စိတ္ဝိညာဉ္
”အေျကာင္းမူကား ဘုရားသခင္သည္ ငါတို့အား ေျကာက္တတ္ေသာဝိညာဉ္ကို ေပးေတာ္မူသည္မဟုတ္ဘဲ တန္ခိုး၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊ မိမိကိုယ္ကိုခ်ုပ္တည္းျခင္းတို့နွင့္ဆိုင္ေသာဝိညာဉ္ကို ေပးေတာ္မူ၏။“ ၂တိ ၁း၇
ဘဝမွာ ဘုရားမေပးတဲ့ စိတ္ဝိညာဉ္ေတြကို ေနရာမေပးမိေစနဲ့။ ကြ်န္ေတာ္တို့အထဲမွာ ရွိတဲ့ အခ်ို့ေသာ စိတ္သေဘာေတြက ဘုရားဆီကေန လာတာမဟုတ္ဘူး။ အားငယ္တာ၊ ေျကာက္လန့္တဲ့အရာေတြ စတဲ့အရာေတြက ဘုရားဆီကေန လံုးဝကို မလာဘူး။ ေျကာက့္ျခင္းက ယံုျကည္ျခင္းရဲ့ အဓိက ရန္သူလည္းျဖစ္တယ္။ ေျကာက္တတ္ျခင္းကိုေနရာေပးတယ္ဆိုရင္ အသက္တာမွာ ယံုျကည္ျခင္းေနရာယူလို့မရေတာ့ဘူး။ ယံုျကည္ျခင္းမရွိရင္ ဘုရားေပးတ်ဲ့င္အရာ အားလံုးကို လက္ခံဖို့ ဘယ္လိုမွကိုမျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူး။ ယံုျကည္ျခင္းက ဘုရားဆီကေန ေကာင္းတဲ့အရာေတြလက္ခံဖို့အတြက္ အဓိကေသာ့ခ်က္ပဲ။
ယံုျကည္သူ ဘုရားသားသမီးေျပာျပီး ဘာလို့မ်ား တန္ခိုး နွင့္ အသက္မရွင္နိုင္ရတာလဲ? အေျဖကေတာ့ရွင္းတယ္ ဘုရားမေပးတဲ့ စိတ္ဝိညာဉ္ေတြကို အသက္တာမွာ ေနရာေပးမိလို့ျဖစ္တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ဘာမွမဟုတ္ဘူးလို့ထင္တဲ့အရာေတြက အသက္တာမွာ ျကီးမားတဲ့ ပ်က္ဆီး ဆံုးရံႈမႈျဖစ္ေစတယ္။ အမွိုက္ကစ ျပႆဒ္ မီးေလာင္ ဆိုသလိုေပါ့။ ဘုရားေပ်းင္တဲ့ တန္ခိုးပါတဲ့ စိတ္ဝိညာဉ္ အသက္တာမွာ ေနရာယူလို့မရတာ ဟာ ဘုရားမေပးတဲ့ ေျကာက္စိတ္ကို ေနရာေပးထားလို့ပဲ။ ေျကာက္စိတ္သာမရွိပဲ ယံုျကည္ျခင္း နွင့္အသက္ရွင္ရင္ ဘုရားသားသမီးတစ္ေယာက္ဟာ ေသခ်ာေပါက္ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ ထင္ရွားတဲ့ အသက္တာနွင့္ ရွင္သန္နိုင္လိမ့္မယ္။
ဇန္နဝါရီလ ၉ ရက္ေန႔
တန္ခိုးေတာ္အားျဖင့္ ခိုင္ခံ့ျခင္း
”ႂကြင္းေသးေသာ စကားဟူမူကား၊ ညီအစ္ကိုတို႔၊ သခင္ဘုရားအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ တန္ခိုးေတာ္အရွိန္ အားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ခိုင္ခံ့ျခင္းရွိၾကေလာ့။-“ ဧဖက္ ၆:၁၀
ေျခေခ်ာ္စရာမ်ားလွတဲ့ ေလာကႀကီးထဲမွာ မယိုင္မလဲ အစဥ္တည္ျမဲစြာရပ္တည္နိုင္ဖို႔အတြက္ ဘာမ်ားလုပ္ရပါ့မလဲ? ေျပာင္းလဲကာစကတည္းက ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေမးခဲ့တဲ့ေမးခြန္းေတြထဲကတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဘုရားဘက္မွာစိတ္အားႀကီးတဲ့၊ ဘုရားအတြက္ လုပ္ေဆာင္တဲ့သူေတြ မ်ားစြာ ေျခေခ်ာ္ၿပီးေတာ့လဲက်သြားတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆိုျပန္ထဖို႔ ဘယ္လိုမွကို မျဖစ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ကို ဆိုးရြားခဲ့တယ္။ လူေတြကလည္း ေျပာတယ္ မင္းတို႔လည္း အဲ့ဒီလူေတြလိုပဲျဖစ္မယ္။ဘယ္ ေလာက္ၾကာၾကာခိုင္ခံ့နိုင္မွာလဲ? တက္ႂကြတုန္းခဏေပါ့ စတဲ့ လဲက်တာကို ျပန္ထဖို႔ အားေပးတဲ့စကားမေျပာပဲ လဲက်ဖို႔ အားေပးတဲ့စကားေတြပဲ ပိုေျပာၾကတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာကိုယ့္ ခြန္အားႏွင့္ ဘုရားထားတဲ့ပန္းတိုင္ကိုေရာက္ေအာင္သြားဖို႔ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္မွန္းေကာင္းေကာင္းသိတဲ့အခါမွာ တခ်ိန္ ခ်ိန္မွာလဲက်သြားရင္ ဘယ္လိုမ်ားလုပ္မလဲ? ဆိုတဲ့အေတြးက လဲက်သြားဖို႔အတြက္ ပိုဖိအားျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘုရားရဲ့တန္ခိုးေတာ္ဆိုတာနိမိတ္လကၡဏာေတြလုပ္ဖို႔အတြက္ ပဲမဟုတ္ဘူး။ ေျခေခ်ာ္လဲစရာမ်ားစြာရွိတဲ့ေလာကႀကီးထဲမွာ ေျခမေခ်ာ္ပဲ ခိုင္ခံ့စြာရပ္တည္နိုင္ေစဖို႔အတြက္လိုအပ္တဲ့ အလိုအပ္ဆုံးအရာတစ္ခုပဲျဖစ္တယ္။ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္မပါရင္ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ကိုသာအမွီမျပဳရင္ ဘယ္လိုမွဘယ္ေတာ့မွ ခိုင္ခံ့စြာရပ္တည္နိုင္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။ ဘုရားက သင့္အသက္တာကို လဲက်ျခင္းမ်ားစြာထဲကေန သူ႔ရဲ့တန္ခိုးေတာ္အားျဖင့္ ခိုင္ခံ့စြာ ရပ္တည္နိုင္တဲံသူ ျဖစ္ေစပါလိမ့္မယ္။ လဲက်သြားမယ္လို႔ မေတြးနဲ႔ တန္ခိုးေတာ္ အားျဖင့္ ခိုင္ခံ့စြာရပ္တည္နိုင္မယ္လို႔ယုံပါ။
ေဖေဖၚဝါရီလ ၈ ရက္ေန႔
တန္ခိုးတိုးပြားခ်င္ရင္
”ထိုသို႔ ေယာသံသည္ မိမိဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္၌ မိမိအက်င့္တို႔ကို ျပင္ဆင္ေသာေၾကာင့္ တန္ခိုးတိုးပြားသတည္း။“ ၂ရာ ၂၇:၆
ဘုရားရဲ့တန္ခိုးေတာ္ဟာ အရာခပ္သိမ္းကိုတတ္စြမ္းနိုင္တယ္။ ဒီတန္ခိုးနဲ႔သာသြားရင္ဘဝမွာမျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတဲ့အရာေတြအားလုံးကျဖစ္နိုင္ျခင္းကို ေျပာင္းသြားလိမ့္မယ္။တခ်ိန္တုန္းက ကိုယ့္ခြန္အားႏွင့္မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတဲ့အရာေတြ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ အသက္တာမွာ ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ အရာရာ ေျပာင္းလဲသြားတယ္။ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ႏွင့္အသက္ ရွင္တတ္ျခင္းက သင့္ဘဝကို ႀကီးမားတဲ့အေျပာင္းအလဲေတြယူေဆာင္လာေပးတယ္။ လူေတြက ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ကိုအမွီျပဳမယ့္အစား တျခားအရာေတြအေပၚမွာ အသက္တာကိုတည္ ေဆာက္တဲ့အတြက္ သာမန္လူေတြလိုဘဲ အကန႔္အသတ္ေအာက္မွာအသက္ရွင္ရတယ္။ တခ်ိဳ႕ေသာအရာေတြက သင့္အသက္တာမွာ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ ပိုေနရာေပးဖို႔ပိုၿပီး တိုးတက္လာဖို႔လိုတယ္။ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္တိုးပြားလာတာႏွင့္အမၽွ ျဖစ္ပ်က္လာမယ့္အရာေတြကလည္း တူမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။
ဒါဆိုရင္ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ အရင္ထက္ပို ေနရာယူလာဖို႔ ပိိုတိုးပြားလာဖို႔ဆိုတာ အလိုလိုေနရင္းႏွင့္ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး။ ေယာသံဟာ ဘုရားရဲ့တန္ခိုးေတာ္ သူ႔အသက္တာမွာ ပိုၿပီးေနရာယူ ပိုၿပီးတိုးပြားလာဖို႔အတြက္ သူဟာ အသက္ တာမွာ လုပ္ေဆာင္တဲ့အရာေတြကို ျပင္ခဲ့တယ္။ အက်င့္ေတြကို ဘုရားအလိုေတာ္ႏွင့္အညီ ဘုရားသေဘာက်ေအာင္ ျပင္ ဆင္ေလ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ ေနရာယူမူႏွင့္ လုပ္ေဆာင္မွုက တိုးပြားေလျဖစ္တယ္။ ေနခ်င္သလိုေန လုပ္ခ်င္တာလုပ္႐ုံနဲ႔ေတာ့ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္က ပိုၿပီးတိုးပြားလာမွာမဟုတ္ဘူး။ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ ေနရာမယူတဲ့အတြက္ တျခား အရာေတြကလည္း ဘာမွထူးျခားလာမွာမဟုတ္ဘူး။ အသက္တာမွာ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ကို ေနရာပိုေပးခ်င္ရင္ ေန႔စဥ္ က်င့္တဲ့အက်င့္ေတြကို ဂ႐ုစိုက္ပါ။ အက်င့္ေတြေျပာင္းလဲလာတာနဲ႔အမၽွ တန္ခိုးေတာ္ သက္ေရာက္မွုလည္း ေျပာင္းလဲလာပါလိမ့္မယ္။
ေဖေဖၚဝါရီလ ၇ ရက္ေန႔
တန္ခိုးေတာ္ကို ျမင္ၿပီးမွ
”ထာဝရဘုရားကလည္း၊ ငါသည္ဖာေရာမင္း၌ အဘယ္သို႔ျပဳမည္ကို သင္သည္ ယခုသိလိမ့္မည္။ သူသည္ႀကီးစြာေသာတန္ခိုးကိုေတြ႕ျမင္၍၊ ငါ၏လူတို႔ကို လႊတ္ရလိမ့္မည္။ ႀကီးစြာေသာ တန္ခိုးကိုေတြ႕ျမင္၍ သူတို႔ကို မိမိျပည္မွႏွင္ရလိမ့္မည္ဟု ေမာေရွအားမိန့္ေတာ္မူ၏။“ ထြက္ေျမာက္ရာ ၆:၁
ဘယ္အခ်ိန္မွာ စစ္မွန္တဲ့လြတ္ေျမာက္ျခင္းကို ခံစားရမွာလဲ? လူေတြေမးေလ့ရွိတဲ့ေမးခြန္းတစ္ခုပါ။ ရန္သူရဲ့ထိန္းခ်ဳပ္မွုေအာက္ကေန၊ ေငြေၾကးဆိုင္ရာ ဖိဆီးမွုေတြေအာက္ကေန၊ ေလာကရဲ့ အနိုင္က်င့္အုပ္စိုးမွုေတြကေန လူတိုင္းလြတ္ေျမာက္ဖို႔လိုေနၾကတယ္။ လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားတိုင္းလည္း အလုံးစုံလြတ္ေျမာက္ဖို႔က ထင္သေလာက္ မလြယ္ကူပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ဆို ႀကိဳးစားရင္းနဲ႔ပဲ အဆုံးသတ္သြားတဲ့ ဘဝေတြလည္းမနည္းဘူး။ လူေတြလိုခ်င္တဲ့ စစ္မွန္တဲ့လြတ္ေျမာက္ျခင္း ဘဝကို ဘုရားရဲ့တန္ခိုးေတာ္ အသက္တာမွာ ေနရာယူလာတဲ့အခါမွာမွ ျမင္ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ တန္ခိုးေတာ္ကိုမျမင္ရမခ်င္း ဘယ္ေတာ့မွ စစ္မွန္တဲ့လြတ္ေျမာက္ျခင္း ကို ပိုင္ဆိုင္ရမွာမဟုတ္ဘူး။
အဲဂုတၱဳမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကၽြန္ဘဝကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႔ႀကိဳးစားေပမယ့္ ဘယ္လိုမွမလြတ္ေျမာက္နိုင္တဲ့ ဣသေရလလူမ်ိဳးေတြကို ဘုရားကေမာေရွကိုေစလႊတ္ၿပီးကယ္တင္တဲ့အခါမွာ ေသခ်ာမွာတယ္။ ဖါေရာဟာ စနစ္အရလည္း တကယ့္ကိုခိုင္မာတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ိဳးပါ။ တကယ့္ကိုမလြယ္တဲ့ အေျခအေနထဲကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႔ခက္ခဲပါတယ္ဆိုတဲ့ ေနရာကေန ဘုရားက အလုံးစုံလြတ္ေျမာက္ျခင္းကို ေပးခဲ့တယ္။ ေပးတာေတာင္မွ လူေတြရဲ့ႀကိဳးစားမွုနဲ႔မဟုတ္ပဲ ဘုရားရဲ့တန္ခိုးေတာ္အားျဖင့္သာ လြတ္ေျမာက္ေစခဲ့တယ္။ တန္ခိုးကိုမေတြ႕ရမခ်င္း ဖါေရာလက္ကေနလြတ္လမ္း ရွိကိုမရွိတာ။ တန္ခိုးေတာ္အားျဖင့္သာ အင္မတန္လြတ္ ေျမာက္ဖို႔ ခက္ခဲတဲ့ ဖါေရာလက္ကေန လြတ္ေျမာက္ေစခဲ့တယ္။ ဒီေန႔ မွာလည္း လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ခက္ခဲတဲ့အရာေတြ ဘာေတြရွိလဲ ? ဘုရားတန္ခိုးေတာ္သက္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ခက္ခဲတဲ့အရာေတြအားလုံးကေန ေသခ်ာေပါက္ လြတ္ေျမာက္လာပါလိမ့္မယ္။
ေဖေဖၚဝါရီလ ၆ ရက္ေန႔
တန္ခိုးေတာ္မ်ားအေၾကာင္းကိုေၾကျငာျခင္း
”ထာဝရဘုရားသည္ ႀကီးျမတ္၍ အလြန္ခ်ီးမြမ္းဖြယ္ ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ႀကီးျမတ္ေတာ္မူျခင္းကို စစ္၍မကုန္နိုင္။ အမွုေတာ္တို႔ကို လူမ်ိဳးအဆက္ဆက္တို႔သည္ ခ်ီးမြမ္း၍၊ တန္ခိုးေတာ္မ်ားကို ေဟာေျပာၾကပါလိမ့္မည္။ အကၽြန္ုပ္သည္လည္း ဘုန္းတန္ခိုးအာႏုေဘာ္ေတာ္ကိုလည္းေကာင္း၊ အံ့ဖြယ္ေသာ အမွုေတာ္တို႔ကိုလည္းေကာင္း ႁမြက္ဆိုပါမည္။“ ဆာလံ ၁၄၅:၃-၅
ဘာလို႔မ်ား ႏွုတ္ကပတ္ေတာ္ထဲက ဘုရားႀကီးမားစြာအသုံးျပဳတဲ့သူေတြရဲ့အသက္တာက လက္ရွိ မ်ိဳးဆက္ေတြနဲ႔ မတူပဲကြဲျပားရတာလဲ? ႏွုတ္ကပတ္ေတာ္ထဲက အရာေတြက ပုံျပင္ထဲမွာလိုအခုမ်က္ေမွာက္မွာ မျဖစ္နိုင္တာ မျဖစ္ေတာ့တာ လုံးဝမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဆိုရင္ ဘာလို႔မ်ားသူတို႔အသက္တာမွာ ဘုရားရဲ့တန္ခိုးေတာ္၊ ဘုန္းေတာ္ကိုႀကီးမားစြာျမင္ရၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔မ်က္ေမွာက္ေခတ္ကာလမွာ ဘာေၾကာင့္မ်ား ရွားပါးသြားရတာလဲ? အေျဖကေတာ့ရွင္းပါတယ္။ သူတို႔ ယုံသလို မယုံၾကည္ေတာ့တာရယ္၊ သူတို႔ ေဟာေျပာေၾကျငာရဲသလို မေၾကျငာမေျပာထုတ္ရဲတာေၾကာင့္ပါပဲ။
ယုံၾကည္ျခင္းဖခင္ေတြဟာ သူတို႔ရဲ့ေခတ္ ကာလမွာ ဘုရားေကာင္းျမတ္ျခင္းအေၾကာင္းပဲ ေဟာေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားအသက္ရွင္တယ္လို႔ပဲ လူေတြကို ေဟာၾကားသင္ေပးတာမဟုတ္ပဲ သူ႔ရဲ့ခ်ီးမြမ္းလို႔မကုန္နိုင္တဲ့ တန္ခိုးေတာ္အေၾကာင္းကို မ်ားစြာ ေဟာေျပာသြန္သင္တယ္။ ခ်ီးမြမ္းသီခ်င္းဆိုၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ့အသက္တာႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဒီအရာေတြကပဲ ေနရာယူထားတယ္။ သူတို႔ႁမြတ္ဆိုတာက မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတဲ့စိတ္ဓါတ္က်တဲ့သီခ်င္းမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ႁမြတ္ဆိုေဟာေျပာတာက ဘုရားတတ္နိုင္တဲ့ တန္ခိုးႀကီးတဲ့ အေၾကာင္း။ သူတို႔ေျပာတဲ့အတိုင္းလည္းသူတို႔ဘဝႏွင့္ေခတ္ကာလမွာ အကုန္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တယ္။ ဘုရားမလုပ္ေပးတာ တစ္ခုဆို တစ္ခုမွကိုမရွိဘူး။ ဒီေခတ္မွာလည္းလူေတြကို အားေပးတဲ့တရားေဟာခ်က္ေတြ၊ ေကာင္းကင္ေရာက္ေၾကာင္း ေလာက္ပဲ ေဟာေျပာတာကို မေက်နပ္ပဲ၊ ဘုရားတတ္နိုင္ျခင္းႏွင့္ႀကီးျမတ္တဲ့တန္ခိုးေတာ္အေၾကာင္းကို မ်ားမ်ားေဟာေျပာသက္ေသခံဖို႔လိုတယ္။ ေျပာထုတ္ဝန္ခံတဲ့အတိုင္း အသက္ တာမွာ အရာရာအားလုံးဟာ ျဖစ္ပ်က္ လာမွာေသခ်ာတယ္။
ေဖေဖၚဝါရီလ ၅ ရက္ေန႔
တန္ခိုးေတာ္အားျဖင့္က်င္လည္အသက္ရွင္ျခင္း
”ကိုယ္ေတာ္၏ေျဖာင့္မတ္ျခင္းႏွင့္ကယ္တင္ျခင္းကို အကၽြန္ုပ္ အကုန္အစင္မသိနိုင္ေသာ္လည္း အကၽြန္ုပ္၏ႏွုတ္သည္ ထိုအေၾကာင္းတို႔ကို တစ္ေန႔လုံးေျပာၾကားပါမည္။ အကၽြန္ုပ္သည္ ဘုရားရွင္ထာဝရဘုရား၏ အစြမ္းတန္ခိုးေတာ္မ်ားျဖင့္ သြား၍ ကိုယ္ေတာ္၏ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကိုသာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုပါမည္။“ ဆာလံ ၇၁:၁၅-၁၆
အားလုံးသိမွ လုပ္မယ္၊ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွ လုပ္ခြင့္၊ ေျပာခြင့္ရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ အားလုံးသိေအာင္ အရင္လုပ္လိုက္ အုံးမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ တခ်ိဳ႕က ဆင္ျခင္ေပးတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဘုရားႏွင့္ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အကုန္အစင္ သိဖို႔၊ နားလည္ဖို႔ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္နိုင္ပါ။ သိသေလာက္ နားလည္သေလာက္ လုပ္ေဆာင္ရင္းႏွင့္ပိုသိလာပိုနားလည္ လာတာပါ။ စစ္လို႔မကုန္နိုင္တဲ့ လူ႔ဉာဏ္ႏွင့္မမွီနိုင္တဲ့ ဘုရားရဲ့နက္နဲတဲ့အရာေတြကို နားလည္ခ်င္ရင္ ဘုရားသခင္ရဲ့တန္ခိုးေတာ္ထဲမွာ သြားလာက်င္လည္တတ္ျခင္းကလည္းအေရးႀကီးတယ္။ ေက်ာင္းမွာသင္ေပးသေလာက္ပဲ၊ သူမ်ားေျပာသေလာက္ႏွင့္ေတာ့ သိနိုင္ဖို႔အင္မတန္ေဝးတယ္။
ဆာလံဆရာ ကိုယ္တိုင္ကလည္းဝန္ခံတယ္သူ ဘုရားအေၾကာင္းကို အကုန္အစင္နားမလည္ေသးေပမယ့္သူဟာ သိသေလာက္ေတာ့ တစ္ေန႔လုံး ေဟာေျပာ သက္ေသခံေနတယ္။ ပိုၿပီးသိဖို႔လည္းဘုရားရဲ့တန္ခိုးေတာ္ႏွင့္ အသက္ရွင္တယ္။ ဘုရားအေၾကာင္းသိခ်င္ရင္ သူ႔ရဲ့တန္ခိုးေတာ္ထဲမွာမရွင္ သန္ပဲနဲ႔ေတာ့ ဘယ္လိုမွမျဖစ္နိုင္ဘူး။ လူတခ်ိဳ႕ကသူတို႔ဘုရားအေၾကာင္းကိုသိၿပီလို႔ထင္တတ္ေပမယ့္ တန္ခိုးေတာ္ကို လက္လည္းမခံဘူး။ အသက္တာမွာလည္းဘုရားတန္ခိုးေတာ္က ေနရာမယူေနဘူး။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ေသခ်ာေတာ့ ပုံျပင္ တစ္ပုဒ္လိုဘဲ ဘုရားအေၾကာင္းကို ၾကားဖူးလိမ့္မယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ ဘုရားရဲ့ျဖစ္တည္ျခင္းကို ကိုယ္တိုင္နားလည္ လက္ခံသေဘာေပါက္လာမွာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္တိုင္ မစားဖူးတဲ့အရာတစ္ခုရဲ့အေၾကာင္းကို ေျပာရတာေလာက္ခက္တာမရွိဘူး။ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ အသက္တာမွာမရွိပဲ၊ ေနရာမယူပဲႏွင့္ သူဟာ ဘုရားကိုတကယ္သိတယ္လို႔မဆိုလိုနိုင္ဘူး။ ဘုရားႏွင့္ သူ႔ရဲ့တန္ခိုးေတာ္ကသပ္သပ္စီခြဲထားလို႔မွမရတာ။ ဘုရားရွိတဲ့ေနရာတိုင္းမွာ တန္ခိုးရွိသလို ဘုရားနဲ႔သြားလာျခင္းဆိုတာ တန္ခိုးနိမိတ္လကၡဏာမပါပဲ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္ဘူး။
ေဖေဖၚဝါရီလ ၃ ရက္ေန႔
တန္ခိုးေတာ္ကိုဂ႐ုမစိုက္ေသာသူမ်ား
”အေၾကာင္းမူကား၊ သူတို႔စိတ္ႏွလုံး မိုက္သည္ျဖစ္၍ မုန့္၌ျပေသာတန္ခိုးေတာ္ကို ပမာဏမျပဳၾက။“ မာကု ၆:၅၂
ဘယ္သူေတြကမ်ား ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ကို ဂ႐ုမစိုက္၊ တန္ဖိုးမထား တတ္ၾကတာလဲ? သခင္ေယရွုေလာကမွာအသက္ရွင္တဲ့အခ်ိန္မွာ မ်ားစြာေသာအရာေတြမွာတန္ခိုးေတာ္ အားျဖင့္ လုပ္ေဆာင္အမွုျပဳခဲ့တယ္။ သြားတဲ့ေနရာတိုင္းမွာ လိုအပ္ခ်က္တိုင္းမွာဘုရားရဲ့တန္ခိုးေတာ္ႏွင့္ေျဖရွင္းေပးခဲ့တယ္။ လူေတြအသက္တာမွာ ကိုယ့္ခြန္အားႏွင့္သုံးၿပီးေျဖရွင္းလို႔မရတာေတြမ်ားစြာရွိတယ္။ ဒီအရာေတြကို သခင္ေယရွုက ဘုရားတန္ခိုးေတာ္အေပၚမွာ အမွီျပဳၿပီးရွင္သန္ဖို႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့ယုံၾကည္ျခင္းကို တည္ေဆာက္ေပးခဲ့တယ္။ သူဟာ ကၽြန္ေတာ္ တို႔အားလုံးရဲ့စံျပနမူနာမဟုတ္လား? သူလုပ္တယ္ဆိုၿပီးေတာ့ႂကြားခ်င္႐ုံ သက္သက္ႏွင့္ဒီတန္ခိုးေတာ္ေတြကို ျပသခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ ေန႔စဥ္အသက္တာမွာ သင့္ရဲ့လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ဘုရားရဲ့တန္ခိုးေတာ္ႏွင့္ ေျဖရွင္းဖို႔အတြက္ သြန္သင္ေပးျခင္းသာလၽွင္ျဖစ္တယ္။
အခုေခတ္ကာလမွ မဟုတ္ပါဘူး သခင္ေယရွုရွိတုန္းကလည္းမ်ားစြာေသာနိမိတ္လကၡဏာေတြကိုျမင္ရခံစားရေပမယ့္ ဂ႐ုမစိုက္၊ တန္ဖိုးမထားတဲ့ လူတန္းစာ သက္သက္ ကိုရွိတယ္။ ဒီလူေတြဟာဘာေၾကာင့္မ်ား ဘုရားျပဳတဲ့ တန္ခိုးေတာ္ကို ဂ႐ုမစိုက္ရတာလဲ? အေျဖက ေတာ့ရွင္းပါတယ္ ႏွလုံးသားေၾကာင့္ေပါ့။ ႏွလုံးသားမိုက္တဲ့သူေတြက ကိုယ့္အရည္အခ်င္း၊ ကိုယ္လုပ္နိုင္ျခင္္းကိုပဲ အာ႐ုံစိုက္တယ္။ ႏွလုံးသားေကာင္းတဲ့သူေတြကေတာ့ဘုရားျပဳတဲ့တန္ခိုးေတာ္ကိုအသက္ တာမွာလိုခ်င္ေတာင့္တတယ္။ အရာရာကိုယ္အစြမ္းႏွင့္ေျဖရွင္း ဖို႔ထက္ ဘုရားအစြမ္းတန္ခိုးႏွင့္ေျဖရွင္းဖို႔ ပိုၿပီးစိတ္အားထက္သန္ပါ။
ေဖေဖၚဝါရီလ ၂ ရက္ေန႔
ဘုရားသခင္ရဲ့တန္ခိုးေတာ္
”ငါတို႔ကို မိမိ၏ဘုန္းအသေရႏွင့္ေကာင္းျမတ္ေတာ္မူျခင္းထဲသို႔ ေခၚယူေတာ္မူေသာအရွင္ကို ငါတို႔သိျခင္းအားျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္၌ရွိေသာဘုရားတန္ခိုးေတာ္သည္ အသက္ရွင္ျခင္းႏွင့္တကြ ဘုရားဝတ္၌ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းတို႔ႏွင့္ဆိုင္ေသာ အရာခပ္သိမ္းတို႔ကို ငါတို႔အားေပးသနားေတာ္မူၿပီ။“ ၂ေပ ၁:၃
ဘုရားသခင္ရဲ့တန္ခိုးေတာ္ဟာ အရာခပ္သိမ္းကိုလုပ္ေဆာင္နိုင္တယ္။ လိုအပ္တဲ့က်န္းမာျခင္း၊ လိုအပ္တဲ့ ေငြေၾကးဆိုင္ရာလြတ္ေျမာက္ျခင္းစတဲ့ လိုအပ္တဲ့ အရာတိုင္းကို လုပ္ေဆာင္ေပးနိုင္တယ္။ ဒီအရာေတြမကပါဘူး ဘုရားသခင္ ရဲ့တန္ခိုးေတာ္က အသက္ရွင္ျခင္းအတြက္ လိုအပ္တဲ့အရာတိုင္းကို တာဝန္ယူေျဖရွင္းေပးနိုင္တယ္။ သင့္ဘဝရဲ့အသက္ရွင္ ေရးအတြက္ ဘယ္အရာေတြက စိန္ေခၚ ေနသလဲ? ဘယ္အရာမဆို ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ကတတ္နိုင္တယ္။ ဒီလိုအပ္ခ်က္ေတြတင္မကပါဘူး ဘုရားဝတ္မွာေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္တဲ့အရာေတြကိုလည္းလုပ္ေဆာင္ေပးတယ္။ လူ႔ခြန္အား လူ႔တတ္နိုင္ ျခင္းႏွင့္မရနိုင္တဲ့အရာေတြမ်ားစြာရွိတယ္။ ဝိညာဥ္ေရးရာ လုပ္ေဆာင္မွုေတြဟာ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္မပါပဲ လုပ္ေဆာင္လို႔မရဘူး။
ဘုရားဝတ္မွာ ေမြ႕ေလ်ာ္ဖို႔ဆိုတာ လူတစ္ေယာက္ ေနနဲ႔ အင္မတန္ခက္ခဲတဲ့ကိစၥပါ။ လူ႔အေသြးအသားက ဘုရားႏွင့္ဆိုင္တဲ့အရာေတြမွာ ေပ်ာ္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ကူပါဘူး။ ဆုေတာင္းျခင္း၊ က်မ္းစာဖတ္ျခင္းေတာင္မွ ပုံမွန္ေန႔စဥ္လုပ္နိုင္ဖို႔ခက္ခဲပါတယ္။ ဒီအရာေတြကို ဘုရားတန္ခိုးေတာ္က သာလၽွင္ အေသြးအသားဆႏၵေတြကိုေက်ာ္လြန္ၿပီးေတာ့လုပ္ ေဆာင္နိုင္ရန္ ကူညီမစတယ္။ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ မပါပဲ ဘုရားဝတ္မွာ ေမြ႕ေလ်ာ္ဖို႔ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွမျဖစ္နိုင္ပါဘူး။ လူတစ္ေယာက္ ဘုရားဝတ္မွာေမြ႕ေလ်ာ္ၿပီး ဘုရားႏွင့္နက္ရွိုင္းစြာအခ်ိန္ယူျခင္းက ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ သက္သက္ေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္။ ဝိညာဥ္ေရးရာတိုင္းကို ေလၽွာက္လွမ္းသြားေစနိုင္ တာ ဘုရားရဲ့တန္ခိုးေတာ္ သက္သက္ေၾကာင့္သာလၽွင္ျဖစ္တယ္။
ေဖေဖၚဝါရီလ ၁ ရက္ေန့
အေရွ့ကိုဘဲျကည့္
”ညီအစ္ကိုတို့၊ ငါဖမ္းကိုင္ထားျပီဟု ငါကိုယ္တိုင္မမွတ္ယူ။ သို့ေသာ္ ငါျပုေသာအရာတစ္ခုမွာ ေနာက္၌ရွိေသာအရာမ်ားကိုေမ့ထား၍ ေရွ့၌ရွိေသာအရာမ်ားသို့တက္လွမ္းကာ“ ဖိလိပၸိ ၃:၁၃
လူတိုင္းမွာ အတိတ္ဆိုတာရွိတယ္၊ အဲ့ဒီအတိတ္မွာလည္း ေကာင္းတဲ့အတိတ္ရွိသလို မေကာင္းတဲ့အတိတ္ေတြလည္း အျပည့္ရွိျကတာခ်ည္းပဲ။ အတိတ္ဆိုတာ ျကိုက္ျကိုက္ မျကိုက္ျကိုက္ ေဖ်ာက္ပစ္လို့ေတာ့မရဘူး။ ေျပာင္းပစ္လို့လည္း အခြင့္အေရးမရွိဘူး။ လူေပါင္းမ်ားစြာက လက္ရွိကာလမွာမရွင္သန္ပဲ အတိတ္မွာပိတ္မိေနတတ္ျကတယ္။ ေကာင္းတဲ့အတိတ္ေတြကလည္း တစ္ခါတစ္ေလ သင့္ကို ေသာ့ခတ္ထားနိုင္တယ္။ အတိတ္မွာ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းခဲ့တာဆိုျပီးေတာ့လက္ရွိအေျခအေနကို အျပစ္တင္ မေက်မနပ္နဲ့ ခံစားေနရတဲ့သူေတြရွိသလို၊ အတိတ္ကအေျခအေနထဲမွာပဲ ေက်နပ္ျပီးေတာ့ လက္ရွိဘဝနဲ့အနာဂတ္ေပ်ာက္သြားတဲ့သူေတြလည္းရွိတယ္။ တခ်ို့က်ေတာ့ အတိတ္ရဲ့မေကာင္းတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြေျကာင့္ လက္ရွိနဲ့အနာဂတ္တစ္ခုလံုးကို ခါးသီးစြာ ျဖတ္ေက်ာ္ ေနျကတယ္။ အတိတ္ကေတာ့ ေျပာင္းလဲလို့မရေတာ့ဘူး။ေျပာင္းလဲဖို့လည္းအခြင့္အေရးမရွိေတာ့ဘူး။ ေကာင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္ မေကာင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္ ထားလိုက္ပါ။ အေရးျကီးဆံုး လက္ရွိ အေျခအေနနဲ့အနာဂတ္ကိုအတိတ္ကရလာတဲ့သင္ခန္း စာနဲ့ အေကာင္းဆံုးျဖတ္ေက်ာ္ဖို့ဘဲမဟုတ္လား?
တမန္ေတာ္ျကီးရွင္ေပါလုကေတာ့ေျပာတယ္ သူ့ဘဝမွာ ဘာလို့ေနာက္ဆံုးမွ ေျပာင္းလဲျပီးေတာ့ ထိပ္ဆံုးကို ေရာက္ခဲ့သလဲဆိုတဲ့အရာကို ျပီးခဲ့တဲ့အတိတ္ထဲမွာ သူဟာ ေခ်ာင္ပိတ္မမိပဲနဲ့ အဲ့ဒီထဲကေနရုန္းထြက္နိုင္တဲ့သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့အရာေတြကို သူ့ဘဝမွာဆက္မသယ္သြား ဘူး၊ ေရွ့မွာရွိတဲ့ ပန္းတိုင္ကို အာရံုစိုက္တယ္။ သူဟာ တကယ့္ ကို အနာဂတ္ထဲမွာရွင္သန္တဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ အတိတ္ရဲ့ အက်ဉ္းေထာင္ထဲမွာ ဆက္မရွင္သန္ဘူး။ ေကာင္းတဲ့ အတိတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆိုးတဲ့အတိတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ထားလိုက္ပါ။ အဲ့ဒီကေန သင္ယူစရာနွင့္ သင္ခန္းစာယူစရာကိုပဲ သယ္လာခဲ့ပါ။ က်န္တာေတြကေတာ့ ဆက္ျပီးေတာ့အသက္တာမွာ ရွင္သန္ခြင့္မေပးနဲ့။
ဇန္နဝါရီလ ၃၁ ရက္ေန့
လုပ္သမွ်မွာထားရမယ့္ စိတ္ထား
”သင္တို့လုပ္ေဆာင္သမွ်ေသာအရာကို လူတို့အတြက္လုပ္ေဆာင္သကဲ့သို့မဟုတ္ဘဲ သခင္ဘုရားအတြက္လုပ္ေဆာင္သကဲ့သို့ စိတ္နွလံုးပါလ်က္ လုပ္ေဆာင္ျကေလာ့။“ ေကာေလာသဲ ၃:၂၃
ဘာအလုပ္လုပ္သလဲဆိုတာထက္ ဘယ္လိုနွလံုးသား နွင့္လုပ္သလဲဆိုတာ ပိုအေရးျကီးတယ္။ ဘုရားနိုင္ငံေတာ္မွာ ဘယ္သူေတြက အထူးေအာင္ျမင္ျကသလဲဆိုရင္ နိမ့္က်တဲ့ အလုပ္ျဖစ္ရင္ေတာင္ ဘုရားသခင္အတြက္ျမင့္ျမတ္ တဲ့နွလံုးသားနွင့္လုပ္ေဆာင္တတ္ဖို့အရမ္းကိုအေရးျကီးတယ္။ လူတခ်ို့က ျကီးျမတ္တဲ့အလုပ္ေတြကိုလုပ္ေဆာင္ ခြင့္ရေပမယ့္ စိတ္နွလံုးပါလွ်က္ ဂုဏ္ယူလွ်က္ ဘုရားအတြက္ အေကာင္းဆံုးလုပ္မယ္ဆိုတဲ့စိတ္ထက္ ဝတ္ေက်တန္းေက် လုပ္တတ္ျကတယ္။ ဘုရားက ဘယ္ေတာ့မွ နွလံုးသားနွင့္မလုပ္တတ္တဲ့သူေတြကို ေကာင္းျကီးေပးေလ့မရွိဘူး။ သခင္ေယရႈကိုယ္တိုင္ အနိမ့္က်ဆံုး အလုပ္ျဖစ္ေပမယ့္ ကားတိုင္လမ္းကို အျမင့္ျမတ္ဆံုးနွလံုးသားနွင့္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။
တမန္ေတာ္ျကီးရွင္ေပါလုက ဝိညာဉ္ေရးအတြက္ အေရးပါတဲ့ နွလံုးသားကိုသြန္သင္ေပးတယ္။ ဘုရားအလုပ္ဘဲ မဟုတ္ဘူး လူေတြအလုပ္ကို လုပ္တဲ့အခါမွာလည္း အေကာင္းဆံုးနွလံုးသားနွင့္ ေစတနာစိတ္နွင့္ အေကာင္းဆံုးလုပ္ေဆာင္ဖို့ လိုတယ္။ နႈတ္ကပတ္ေတာ္ထဲမွာ ေအာင္ျမင္တဲ့ ဘုရားသံုးတဲ့သူတိုင္းကသူတို့ လုပ္ေဆာင္ေလသမွ်မွာ ဒီလိုနွလံုးသားနွင့လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ ဒါေျကာင့္ ေအာင္ျမင္တဲ့သူေတြ အျဖစ္ဘုရားခ်ီးျမွောက္ခဲ့ျကတယ္။ ေအာင္ျမင္ျခင္းမွာ တိုက္ဆိုင္တယ္ဆိုတာမရွိဘူး။ အေကာင္းဆံုး လုပ္ေဆာင္တဲ့သူတိုင္းဟာ အေကာင္းဆံုးရလဒ္ကို ျမင္ေတြ့ရခဲ့တာခ်ည္းပါဘဲ။
ဇန္နဝါရီလ ၃၀ ရက္ေန့
လြယ္လြယ္ေလးနဲ့လုပ္နိုင္မယ္
”ထာဝရဘုရားက၊ အကယ္စင္စစ္ ငါသည္ သင္နွင့္အတူရွိသျဖင့္၊ သင္သည္ လူတစ္ေယာက္ကို လုပ္ျကံသကဲ့သို့၊ မိဒ်န္လူတို့ကို လုပ္ျကံလိမ့္မည္ဟု မိန့္ေတာ္မူ၏။“ သူျကီး ၆:၁၆
ျကီးမားတဲ့အရာေတြကိုလုပ္ဖို့ျကံုေတြ့ေနရျပီးေတာ့ ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ? လုပ္နိုင္ပါ့မလားဆိုျပီးေတာ့ စိုးရိမ္ပူပန္ေနပါသလား? လူတိုင္းဒီအေျခအေနကိုျကံုတတ္တယ္။ လုပ္ရမယ့္အရာက ေဂါလ်က္ျကီးေလာက္ျဖစ္ျပီးေတာ့ ကိုယ္က ဒါဝိဒ္ေလာက္ကေလးျဖစ္ကာ လက္ထဲရွိတာကလည္း ေျပာေလာက္စရာမရွိတဲ့ ေက်ာက္ခဲေသးေသးေလး ငါးလံုးထဲလို့ခံစားရတဲ့အခ်ိန္ေတြအမ်ားျကီးရွိတယ္။ ငါရွိတဲ့ လက္နက္ ခြန္အားက ဒီအရာျကီးကိုျဖိုခ်ဖို့ ျဖစ္နိုင္ပါ့မလား? ျဖစ္နိုင္လို့ လုပ္ခဲ့ျကျပီးျပီမဟုတ္လား? ေက်ာက္ခဲ ငါးလံုးစလံုးေတာင္ မသံုးလိုက္ရဘူး တစ္လံုးထဲနဲ့ကို လဲက်သြားတာ။ ဒီအျဖစ္ေတြ ဘုရားအတူပါရွိျခင္းကိုသေဘာေပါက္ျပီးေတာ့ ယံုျကည္ျခင္းနွင့္ အရာရာကိုရင္ဆိုင္တဲ့သူေတြအသက္တာမွာ အျကိမ္ျကိမ္ ျဖစ္ပ်က္ေနတယ္။
ဂိေဒါင္အသက္တာမွာလည္းအဆေပါင္းမ်ားစြာမ်ားတဲ့ ရန္သူေတြကိုလူအနည္းငယ္ေလးနဲ့ ရင္ဆိုင္ဖို့မျဖစ္နိုင္ ဘူးလို့ေတြး ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘုရားကသူ့ကို စကားေျပာတယ္။ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား လူတစ္ေယာက္ကိုလုပ္ျကံသလိုလုပ္ ျကံမယ္။ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့သူေတြ ဒီေလာက္အင္အားျကီးတာ ဘယ္လို ျဖစ္နိုင္မလဲ? တစ္ေယာက္ကိုပဲလုပ္ျကံသလို လုပ္ျကံ ရမယ္တဲ့။ သြားရင္ဆိုင္ေတာ့လည္းလူေတြကိုေလ်ာ့ခိုင္းတယ္ မ်ားလြန္းတယ္တဲ့ စစ္ပြဲမွာ လူအင္အားရနိုင္သေလာက္စု တာ မဟုတ္ဘူးလား? ဒါေပမယ့္ ဘုရားက ေျပာတယ္ အင္အားက အဓိက မဟုတ္ဘူး၊ ဘုရားအတူပါရွိျခင္းက အဓိကျဖစ္တယ္။ဒါေျကာင့္ ဘုရားက သူအတူပါရွိတဲ့အခါမွာ ျကီးမားတဲ့အရာေတြ လြယ္လြယ္ေလးနဲ့ လုပ္နိုင္ေစမယ္လို့ကတိေပးတယ္။မ်ားလွတဲ့အလုပ္ေတြကို တခါတည္းလုပ္နိုင္ခြင့္ကို ဘုရားက ေပးနိုင္တယ္။
ဇန္နဝါရီလ ၂၉ ရက္ေန့
ေအာင္ျမင္ျခင္းရဲ့ အရင္းအျမစ္
”ထို့ျပင္ ထာဝရဘုရားသည္ ဓား၊ လွံအားျဖင့္ ကယ္တင္သည္မဟုတ္ေျကာင္းကို ဤလူထုျကီး သိရလိမ့္မည္။ စစ္မႈသည္ ထာဝရဘုရား၏အေရးျဖစ္၍ ကိုယ္ေတာ္သည္ သင္တို့ကို ငါတို့လက္သို့ အပ္နွံေတာ္မူမည္”ဟု ဆို၏။“ ၁ဓမၼ ၁၇:၄၇
ဘဝရဲ့ေအာင္ျမင္ျခင္းအရင္းအျမစ္က ဘယ္အရာလို့မ်ားသင္ထင္ပါသလဲ? တခ်ို့က ေငြေျကး မရွိရင္ မေအာင္ျမင္နိုင္ဘူးလို့ ထင္ျမင္ျကသလို၊ တခ်ို့က်ေတာ့လည္း ပညာအရည္အခ်င္းေတြက အဓိက က်တယ္လို့ ျမင္ေနတဲ့သူေတြလည္းရွိတယ္။ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံေကာင္းမွေအာင္ ျမင္မႈဆိုတာ ရနိုင္တယ္လို့ ခံယူတဲ့သူေတြလည္းရွိပါတယ္။ဒါေျကာင့္ လူေတြက အဲ့လိုအေရာေတြမရွိရင္ ငါဘယ္ေတာ့မွ ေအာင္ျမင္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူးလို့ သတ္မွတ္ျကတယ္။ ျမင္ရတဲ့အရာေတြကပဲ ဘဝကို ထိန္းေက်ာင္းေနတယ္လို့ ျမင္မွတ္ ျပီးေတာ့ ေအာင္ျမင္ဖို့ကို ဒီေပတံေတြနဲ့ပဲတိုင္းတာ ျပီးေတာ့ ဆံုးျဖတ္ေနျကတယ္။ ဒီလို သတ္မွတ္ခံယူသေရြ့ ဘယ္ေတာ့မွ စစ္မွန္တဲ့ ဘုရားေပးတဲ့ ေအာင္ျမင္ျခင္းကို ျမင္ေတြ့ရမွာမဟုတ္ဘူး။
တကယ္ေတာ့ စစ္မွန္တဲ့ ေအာင္ျမင္ျခင္းက ဘုရား ပဲ။ က်န္တဲ့အရာေတြရွိျခင္းမရွိျခင္းလံုးဝကိုမဆိုင္တာ။ ဒါကို ဒါဝိဒ္က ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္တယ္။ ရန္သူမွာ အကုန္ရွိတယ္။ လူေတြ သတ္မွတ္ထားတဲ့ေအာင္ျမင္ျခင္းေပတံနဲ့သာတိုင္းမယ္ဆိုရင္ ေဂါလ်က္ေလာက္ ေအာင္ျမင္သင့္တဲ့သူမရွိဘူး။ ေသခ်ာေပါက္ ဒါဝိဒ္က ရံူးနိမ့္မွာ။ ဒါေပမယ့္ဘုရားက အဲ့လို မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ဒါဝိဒ္နွင့္ေဂါလ်က္ အျဖစ္ပ်က္က သက္ေသထူတယ္။ သူတို့ရဲ့ အေလ်ာ္အစားက ေသးေသးေလးမဟုတ္ဘူး။ တိုင္းျပည္တစ္ခုလံုး နဲ့ဆိုင္တဲ့အထိဒါဝိဒ္ က ေဂါလ်က္ကိုရင္ဆိုင္တာဟာ သူရဲ့အရည္အခ်င္း ေတာ္တတ္ျခင္း ခြန္အား စတဲ့အရာေတြတစ္ခုနဲ့မွ မဟုတ္ဘူး။သူ သက္ေသထူခ်င္တာ ရွိတယ္။ လူေတြသတ္မွတ္ထားတဲ့အရာေတြမရွိလည္း ဘုရားအတူပါရွိရင္ ေအာင္ျမင္နိုင္တယ္ဆိုတာပါပဲ။ ဒီေန့လည္းလူတိုင္းရင္ဆိုင္ရတဲ့ အရာေတြသာမတူတာ ေဂါလ်က္လိုပဲ အားလံုးက လွဲခ်ဖို့မျဖစ္နိုင္တာေတြခ်ည္းပဲမဟုတ္လား? ဒါဆိုရင္ ဟိုဟာ မရွိလို့ဒီဟာမရွိလို့ ျငီးတြားေနမယ့္အစား ဘုရားအတူရွိျခင္းနွင့္ ရင္ဆိုင္တတ္ဖို့ အေရးျကီးတယ္။ဘုရားအတူပါရွိရင္ ဘယ္အရာကိုမဆို ေအာင္ျမင္ေက်ာ္လွြားသြားနိုင္မယ္ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။
ဇန္နဝါရီလ ၂၇ ရက္ေန႔
ဘုရားအႀကံျဖစ္လၽွင္ ဘယ္သူမွဖ်က္ဆီးလို႔မရ
”သို႔ျဖစ္၍ ယခု သင္တို႔အား ငါေျပာမည္။ ဤသူတို႔ႏွင့္ ကင္းရွင္းစြာေန၍ သူတို႔ကိုလႊတ္ထားၾကေလာ့။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဤအႀကံအစည္၊ သို႔မဟုတ္ ဤလွုပ္ရွားမွုသည္ လူတို႔ထံမွျဖစ္လၽွင္ ပ်က္စီးသြားလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္ထံမွျဖစ္လၽွင္ သူတို႔ကိုဖ်က္ဆီး၍မရနိုင္သည္သာမက သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကိုဆန႔္က်င္သူမ်ားျဖစ္သြားနိုင္၏ဟု ေျပာဆိုေလ၏။ ထိုသူတို႔သည္လည္း သူ၏အႀကံေပးခ်က္ကို လက္ခံၾက၏။“ တမန္ေတာ္ ၅:၃၈-၃၉
၁၉၉၆ လြန္ခဲ့တဲ့ (၂၇ )ႏွစ္ေက်ာ္ ကယ္တင္ ျခင္းရၿပီး သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ သြန္းေလာင္းျခင္းခံရကာ ဝိညာဥ္မီးေတာက္ေလာင္ၿပီး အမွုေတာ္ျမတ္မွာ စပါဝင္ ကာစ ေန႔ေရာညပါ သတင္းေကာင္းကိုပဲ ေဟာေျပာခ်င္တဲ့စိတ္ လူနာေတြကိုဆုေတာင္းေပးၿပီး ဘုရားအသက္ရွင္တဲ့အေၾကာင္း ပဲ သက္ေသခံျခင္တဲ့စိတ္ပဲရွိၿပီး လူတိုင္းကို ႏုတ္ကပတ္ ေတာ္ပဲ ေဟာေျပာေနမိတယ္။ အားတဲ့အခ်ိန္တိုင္း ဆုေတာင္း၊လူေတြ႕တိုင္း ဘုရားေကာင္းျမတ္ျခင္းေၾကာင္းသက္ေသခံ။ အရင္တုန္းက ဘုရားမသိခင္ ဆိုးတဲ့မိတ္ေဆြေတြကိုလည္း ဘုရားကိုသိဖို႔ အႀကီးက်ယ္ စိတ္အားထက္သန္တဲ့ကာလမွာ လူႀကီးေတြရဲ့အႀကီးက်ယ္ ဆန႔္က်င္ဖိႏွိပ္မွုနဲ႔ရင္ဆိုင္ရတယ္။ လူငယ္ေတြစုၿပီးဆုေတာင္းရင္လည္း ေအာ္ဆဲၿပီးေတာ့ ဒါမ်ိဳးလုပ္တာ ခဏပဲၿပီးရင္ ေကာက္ရိုးမီးလိုပဲ ၿငိမ္းသြားမယ္လို႔ စြပ္စြဲတာ အႀကိမ္ႀကိမ္ခံရတယ္။ ဒီလို စိတ္တက္ႂကြတုန္း အမွုေတာ္ေဆာင္မယ္ ဘုရားေခၚတယ္ဆိုၿပီး လူငယ္တိုင္းက ခဏ မီးထေတာက္တတ္တယ္ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ဆိုၿပီးေတာ့ အသင္းေတာ္မွာ အရမ္းကိုသိ အရမ္းကိုတတ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ စကားႂကြယ္တဲ့သူေတြရဲ့ ပညာသားပါပါ ႏွိပ္ကြပ္ မွုလည္း အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကဳံရတယ္။ သင္းအုပ္ဆရာရဲ့ တရားေဟာရင္းႏွင့္ က်မ္းစာအျပင္ဘက္ကိုခုန္ထြက္ၿပီး ကိုယ့္အေၾကာင္းႏွင့္ ကိုယ္ကိုေျပာခ်င္တာေတြပဲ ေျပာတဲ့ အပတ္ ေတြလည္းမနည္းဘူး။
ႏွိုးထမွုမီးကို ျငႇိမ္းသတ္ခ်င္တဲ့ အခမဲ့ မီးသတ္သမားေတြ အရမ္းကိုမ်ားတဲ့ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ရွင္သန္ခဲ့ရေပမယ့္ ဘုရားဆီကလာတဲ့ မီးေတာက္ကေတာ့ အခုႏွစ္ေပါင္း ၂၇ ႏွစ္ေက်ာ္ မၿငိမ္းဘဲ ပိုေတာင္ေတာက္ပိုေတာင္ကူးစက္ ကုန္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဘုရားႀကံစည္တဲ့အႀကံစည္ဆိုတာ လူေတြ ဖ်က္ဆီးလို႔မွမရတာ။ လူေတြဖ်က္လို႔ရတယ္ဆိုရင္ လူ႔အႀကံအစည္ပဲျဖစ္ရမယ္။ ဒီႏွစ္ေပါင္း ၂၇ ႏွစ္က ဘာကိုသက္ ေသျပခဲ့သလဲ? ဘုရားျပဳတဲ့အမွုဆိုတာကို သက္ေသျပခဲ့တယ္။ အခုလည္း ဘုရားအသုံးျပဳတဲ့သူေတြ၊ လွုပ္ရွားမွုေတြကို သတ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတဲ့ အခမဲ့ မီးသတ္သမားေတြအမ်ားႀကီးပဲရွိေသးတယ္။ အရင္တုန္းက မီးသတ္ခဲ့တဲ့သူေတြ မရွိေတာ့ေပမယ့္ သူတို႔ေနရာမွာအစားထိုးဝင္တဲ့ လုပ္အားေပးေတြေတာင္ပိုမ်ာလာေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားသခင္လုပ္ တဲ့အမွုဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွဘယ္သူမွ ဖ်က္ဆီးလို႔မရဘူး။ အခ်ိန္တန္ရင္ ဖ်က္ဆီးတဲ့သူဘဲ ပ်က္ဆီးသြားၿပီးေတာ့ ဘုရားအႀကံစည္ကေတာ့ ျပည့္စုံလာမွာပါပဲ။
ဇန္နဝါရီလ ၂၆ ရက္ေန႔
ရန္သူေတြကိုေျပးေစတဲ့သူ
”သင္တို႔သည္ ေတာင္ထိပ္ေပၚမွာ စိုက္ေသာ မွတ္တိုင္ကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ ကုန္းေပၚမွာထူေသာ အလံကဲ့သို႔လည္းေကာင္း ျဖစ္ရသည္တိုင္ေအာင္၊ တစ္ေယာက္ေသာသူသည္ ၿခိမ္းလၽွင္၊ တစ္ေထာင္ေသာသူတို႔သည္ ေျပးၾကလိမ့္မည္။ ငါးေယာက္ ၿခိမ္းလၽွင္၊ တစ္ေသာင္းေျပးၾကလိမ့္မည္။“ေဟရွာယ ၃၀:၁၇
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထြက္ေျပးေနရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ လိုဘယ္ေတာ့မွပုံမေဖၚမိေစႏွင့္။ တစ္ခါတစ္ေလမွာ အခက္အခဲေတြ ျပႆနာေတြေၾကာင့္ ကိုယ္ဟာ ေလာက ႀကီးမွာ ဘာမွမဟုတ္ပဲ သိမ္ငယ္တဲ့သူတစ္ေယာက္အျဖစ္၊ စိုးရိမ္ ေၾကာက္လန႔္ၿပီးေတာ့ အရပ္ရပ္ကို လွည့္လည္ထြက္ေျပးေနရတဲ့သူ တစ္ေယာက္အျဖစ္ ပုံေဖၚမိတတ္တယ္။ ရန္သူလိုက္လို႔ ေျပးေနရတဲ့ဘဝဆိုတာ မတရားတဲ့သူပဲရွိတယ္။ ဘုရားသားသမီးေတြက အဲ့ဒီအထဲမွာမပါဘူး။ ေလာကႀကီးကို အုပ္စိုးဖို႔ အရာရာကို ေအာင္ျမင္နိုင္တဲ့သူတစ္ျဖစ္ဖို႔ ဘုရား အလိုေတာ္ရွိတယ္။ တခ်ိန္လုံး ေျပးေနတဲ့သူတစ္ေယာက္လို ဘုရားက သူ႔သားသမီးေတြကိုမျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။
ပေရာဖက္ ေဟရွာယက ပေရာဖက္ျပဳတယ္ ေတာင္ထိပ္ေပၚမွာ စိုက္ထားတဲ့ေအာင္လံလိုပဲ သင္တို႔ အသက္တာျဖစ္မယ္။ ရန္သူေတြက သင္တို႔က ေမာင္းႏွင္တာ မဟုတ္ပဲ သင္တို႔ကသာ ရန္သူေတြကိုေမာင္းႏွင္နိုင္မယ္။ သေဘာတူၿပီးေတာ့ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ရွင္သန္တဲ့ ဘုရားသားမီးေတြမ်ားလာေလေလ ရန္သူကထြက္ေျပးရေလပဲ။ ယုံၾကည္ျခင္းတူတဲ့သူေတြနဲ႔ ေပါင္းပါ။ သူတို႔နဲ႔အတူ ဆုေတာင္းျခင္းနဲ႔ တိုက္ပြဲဝင္ပါ။ ယုံၾကည္ျခင္းတူတဲ့သူေတြ စုေဝးေလ ဘုရားနိုင္ငံေတာ္ ပိုႀကီးထြားေလျဖစ္မယ္။ ရန္သူေတြကို ေမာင္းထုတ္ၿပီးေတာ့ ဘုရားနိုင္ငံေတာ္ က်ယ္ျပန႔္ေစဖို႔ ဘုရားသင့္ကိုေရြးေကာက္ထားတယ္။
ဇန္နဝါရီလ ၂၅ ရက္ေန့
ခက္ခဲေသာအရာဆိုတာ မရွိ
သင္၌ သန့္ရွင္းေသာဘုရားမ်ား၏ဝိညာဉ္တည္ေသာေျကာင့္ မည္သည့္နက္နဲေသာအရာမွ် သင့္အတြက္ မခက္ခဲေျကာင္းကို ငါသိ၏။ ဒံေယလ ၄:၉
ဘုရားသခင္ရဲ့ သန့္ရွင္းေသာ ဝိညာဉ္ေတာ္ နွင့္ အတူရွိျခင္းက အသက္တာကိုဘယ္လိုထူးျခားေစသလဲ? လူတခ်ို့က သန့္ရွင္းေသာဝိညာဉ္ေတာ္ နွင့္ အတူေလွ်ာက္လွမ္းတယ္ ေျပာေပမယ့္ အသက္တာမွာ သာမန္ထက္ဘာမွ မထူးျခားေပ။ သန့္ရွင္းေသာဝိညာဉ္ေတာ္နွင့္ ေလွ်ာက္လွမ္းျခင္းက အခက္အခဲေတြ မျကံုရတာေတာ့မဟုတ္ပါ။ အခက္ အခဲေတြ ျကံုရေပမယ့္ ေအာင္ျမင္စြာ ေက်ာ္လွြားသြားလာနိုင္ျခင္းျဖစ္တယ္။
သန့္ရွင္းေသာ ဝိညာဉ္ေတာ္နွင့္ သြားလာတဲ့ ဒံေယလ အသက္တာကို ေနဗုခဒ္ေနဇာက ေျပာတဲ့အရာကိုသေဘာက်တယ္။ သင္ဟာ သန့္ရွင္းေသာဝိညာဉ္ေတာ္ရွိတဲ့အတြက္ ဘယ္လို နက္နဲတဲ့အရာေတြ ခက္ခဲတဲ့အရာေတြက သင့္အတြက္ေတာ့ မခက္ခဲဘူးတဲ့။ တစ္ပါးသူေတြရဲ့အျမင္ျဖစ္ ေပမယ့္အရမ္းကိုတန္ခိုးပါတယ္။ ဒံေယလက အခက္အခဲနွင့္ မရင္ဆိုင္ခဲ့ရတာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူအေပၚမွာ ရွိတဲ့ဝိညာဉ္ေတာ္ေျကာင့္ အခက္အခဲ တိုင္းကို ေအာင္ျမင္စြာ ေျဖရွင္းနိုင္တယ္။ အခက္အခဲေတြကိုေျကာက္ေနေသးတယ္၊ မရင္ ဆိုင္ရဲေသးဘူးဆိုရင္၊ တခ်ို့ေသာအခက္အခဲေတြကိုေက်ာ္ လွြားဖို့ မျဖစ္နိုင္ဘူးလို့ သင္ခံစားေနရေသးတယ္ဆိုရင္ သင့္မွာရွိတယ္ဆိုတဲ့ သန့္ရွင္းေသာဝိညာဉ္ေတာ္ကိုျပန္စစ္ေစခ်င္ တယ္။ တကယ္သာသန့္ရွင္းေသာဝိညာဉ္ေတာ္သင္နွင့္အတူရွိရင္ ဘယ္အခက္အခဲမဆို အသာေလး ရင္ဆိုင္ေအာင္ျမင္ ေက်ာ္လွြားနိုင္မွာပါ။
ဇန္နဝါရီလ ၂၄ ရက္ေန႔
အရာအားလုံးကိုခ်ဳပ္ကိုင္ထားေသာ ဘုရား
”ကိုယ္ေတာ္သည္ အခ်ိန္ႏွင့္ ရာသီဥတုကို ေျပာင္းလဲေစနိုင္၏။ ရွင္ဘုရင္တို႔ကိုလည္း နန္းတင္နန္းခ် ျပဳနိုင္၏။ ပညာရွိကို ဉာဏ္ပညာေပးေတာ္မူ၏။ ဉာဏ္ရွိသူကိုလည္း အသိပညာေပးေတာ္မူ၏။“ ဒံေယလ ၂:၂၁
မိသားစု အားလုံး တီဗီေရွ႕မွာ အတူတူထိုင္ၾကည့္ ေနၾကတယ္၊ အတူတူသာထိုင္ေနၾကေပမယ့္ၾကည့္ခ်င္တဲ့လိုင္းကေတာ့မတူပါ။ ဖခင္ျဖစ္သူက ေဘာလုံးပြဲ ၾကည့္ခ်င္တယ္။ အငယ္ေလးေတြကေတာ့ကာတြန္းကားၾကည့္ဖို႔ စိတ္အားထက္ သန္ေနၾကၿပီး၊ အႀကီးျဖစ္သူေတြဇါတ္လမ္းတြဲမ်ားလာခ်ိန္ျဖစ္ လို႔ ဒီေန႔ထုတ္လႊင့္မယ့္ အပိုင္းကိုၾကည့္ဖို႔ မိခင္ႏွင့္အတူ ၾကည့္ ဖို႔ျပင္ဆင္ေနၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ တီဗီလိုင္းေတြကို ေျပာင္းဖို႔အတြက္ အိမ္တြင္ အာဏာရွိသူ အဘြားလက္ထဲတြင္ ရီမုတ္ကြန္ထရိုးကိုင္ထားလို႔ ဘယ္သူမွ သူတို႔ ၾကည့္ခ်င္တဲ့ လိုင္းမၾကည့္ရပဲ အဘြားၾကည့္ခ်င္တဲ့ သတင္းသာထိုင္ၾကည့္ေနရတယ္။ ဒီအျဖစ္ပ်က္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္တုန္းက မိသားစုေတြမွာ မၾကာမၾကာ ျဖစ္ပ်က္တဲ့အျဖစ္ပ်က္ ေလးတစ္ခုပါ။ ဒါေပမယ့္ဒီအတိုင္းပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလုံး ကိုယ္စီျဖစ္ခ်င္တာေလးေတြရွိေပမယ့္ ျဖစ္ပ်က္လာဖို႔ အားလုံးကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့သူကေတာ့ တစ္ဉီးတည္းပဲရွိတယ္၊ ဒါကေတာ့ ဘုရားပါပဲ။သူဟာအားလုံးကိုထိန္းခ်ဳပ္ထားတယ္။ အားလုံးကို သူပဲ စီမံ ေနတယ္။ ဘာေတြျဖစ္သလဲ ? ဘယ္လို ျဖစ္ခ်င္သလဲ ? လူေတြ ျဖစ္ခ်င္တာထက္ ဘုရား စီမံကြပ္ကဲတဲ့အတိုင္း ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့အတိုင္းပဲ အရာအားလုံးက ေသခ်ာေပါက္ျဖစ္လာမယ္။
ရာသီဉတုေတြကိုလည္း သူပဲ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတယ္။ ကမၻာႀကီး သူ႔အရွိန္ႏွင့္သူ လည္ပတ္ေနတာကိုက သူ႔ရဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္မွုတစ္ခုပင္ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အရာအားလုံး အစီစဥ္တက် မျဖစ္လာမွာ မစိုးရိမ္ႏွင့္ သူ႔ကိုသာအားကိုးၿပီးေတာ့ သူႏွင့္သာအသက္ရွင္ရင္ ဘဝမွာ စီစဥ္ထားတာေတြထက္ပိုေကာင္းတာေတြ ေသခ်ာေပါက္ျဖစ္လာမယ္။ ၾကဳံေနရတဲ့အရာေတြေျဖရွင္းဖို႔ အေကာင္းဆုံးစီမံဖို႔ သူေပးတဲ့ ပညာကလြဲၿပီးေတာ့ က်န္တဲ့အရာေတြက အသုံးမဝင္ေလာက္ဘူး။ သူကသာလၽွင္ အားလုံးအတြက္ တကယ့္ကို အေကာင္းဆုံးအရာေတြကို စီမံေပးနိုင္တဲ့ သူပါပဲ။
ဇန္နဝါရီလ ၂၃ ရက္ေန့
ေက်းဇူးျပုမယ့္သူေတြနဲ့ေပးေတြ့ေသာ ဘုရား
”နန္းေတာ္အုပ္သည္ ဒံေယလအား ေက်းဇူးျပုလိုေသာစိတ္၊ သနားလိုေသာစိတ္ရွိေအာင္ ဘုရားသခင္ျပုေပးေတာ္မူ၏။“ ဒံယေလ ၁:၉
အေကာင္းဆံုးေသာအရာေတြနဲ့ေတြ့ေအာင္ ဘုရားလုပ္ ေပးနိုင္သလို အေကာင္းဆံုး ကူညီေပးခ်င္တဲ့တဲ့သူေတြနဲ့ ဆံုနိုင္ေအာင္လည္း ဘုရားက တတ္နိုင္တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ္လိုအပ္တဲ့အရာေတြ ကိုယ့္ဆီမွာ မရွိေပမယ့္ ကူညီေပးနိုင္မယ့္သူေတြကို ဘုရားေပးေတြ့တယ္။ လူေတြ ကိုယ့္ကို ကူညီတယ္ ေစတနာစိတ္ရွိတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္အစြမ္းအစလို့မထင္နဲ့။ တခ်ို့ဆို ေသြးမေတာ္သားမစပ္ ဘာမွပတ္သက္မႈမွမရွိဘဲ ကိုယ့္အေပၚမွာ တစ္ဖက္သက္ ေက်းဇူးျပုေပးတဲ့သူေတြကို ေတြ့ျကံုရတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘုရားမလုပ္ေပးရင္ ဘယ္လိုမွ ကိုမျဖစ္နိုင္တာ။ ဘုရားက အဲဂုတၱု လူေတြရဲ့ ေက်းဇူးျပုျခင္းကိုလည္း ဣသေရလ လူေတြကို ခံစားေစတယ္။ ဒါ ဘုရားမလုပ္ေပးရင္ဘယ္လိုမ ျဖစ္နိုင္တဲ့အရာပါ။ တစ္သက္လံုးအနိုင္က်င့္ျပီး ဘာမွ အက်ိုးခံစားခြင့္မေပးတဲ့သူေတြက ေရွြေငြေတြ၊ သူတို့ ေတာင္းသမွ်အရာေတြကိုေပးတယ္ဆိုတာ ဘုရား မစမႈသက္သက္ျဖစ္တယ္။
ဒံေယလ အသက္တာမွာလဲ ဒီေက်းဇူးျပုမႈကို ခံစားရတယ္။ နန္းေတာ္အုပ္ရဲ့ ေက်းဇူးျပုလိုတဲ့စိတ္၊ သနားလိုေသာစိတ္ကို ဘုရားကထည့္ေပးတယ္။ ဒါေျကာင့္ သူတို့ ေတာင္းဆိုတဲ့ အရာေတြကို လိုက္ေလ်ာျပီးေတာ့ နႈတ္ကပတ္ ေတာ္နဲ့မညီတာေတြကို ေရွာင္နိုင္ခဲ့တယ္။ သင့္အသက္တာမွာလည္း ဘုရားက ဒီလိုမ်ိုး အခြင့္အေရးေပးနိုင္တယ္။ အက်ဉ္းအျကပ္ထဲမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိေတာ့ဘူးလို့ မထင္ပါနွင့္။ ဘုရားရဲ့မစမႈဟာ နည္းလမ္းေပါင္းစံုနွင့္ လူမ်ိုးေပါင္းစံုဆီကေနေရာက္လာနိုင္တယ္။ လူေတြသင့္ကို ေက်းဇူးျပုတာ ၊ကူညီတာ ဘုရားထည့္ေပးတဲ့ ေစတနာစိတ္ေျကာင့္ပါပဲ။
ဇန္နဝါရီလ ၂၂ ရက္ေန႔
နံနက္တိုင္းအၾကည့္အရွုႂကြတဲ့ ဘုရား
”ကိုယ္ေတာ္သည္ လူကိုပမာဏျပဳ၍ စိတ္စြဲလမ္းေတာ္မူမည္အေၾကာင္း၊ သူ႔ကို နံနက္တိုင္း အၾကည့္အရွုႂကြလာ၍၊ ခဏခဏ စုံစမ္းေတာ္မူမည္အေၾကာင္း၊ လူသည္ အဘယ္သို႔ေသာသူ ျဖစ္ပါသနည္း။“ ေယာဘ ၇:၁၇-၁၈
တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္တန္ဖိုးထားတာ သေဘာက်တဲ့အရာေတြမတူၾကဘူး။ ေမာင္ႏွမေတြေတာင္ အႀကိဳက္ခ်င္းမတူသလို၊ ဇနီးေမာင္ႏွံေတြေတာင္ ဉီးစားေပးတာခ်င္းမတူၾကဘူး။ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့အရာကို အျမဲတမ္း တန္ဖိုးထားၿပီးေတာ့ ေရွ႕တန္းတင္ၾကသလို၊ အျမဲတမ္းပိုင္ဆိုင္ခ်င္ၾကတာပဲမဟုတ္ လား? တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ္သေဘာက်တဲ့အရာကိုမ်က္စိေအာက္ကေတာင္ အေပ်ာက္မခံနိုင္ေလာက္ေအာင္ကို အရိပ္ တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ အျမဲတမ္း စစ္ေဆးၿပီးေတာ့ ဂ႐ုတစ္ိုက္ၾကည့္ရွုတတ္ၾကတာ လူ႔သေဘာဝပါပဲ။
ဘုရားသခင္ သေဘာက်ၿပီးတန္ဖိုးထားကာအျမတ္တနိုးနဲ႔ အျမဲတမ္းေစာင့္ၾကည့္ ဂ႐ုစိုက္တဲ့အရာက ဘယ္အရာလို႔ထင္သလဲ? ဘုရားက ေရႊေငြေတြ၊ သိုးႏြားေတြကို ဂ႐ုစိုက္မယ္ တပ္မက္မယ္လို႔မ်ားထင္ေနၾကတာလား?ဒါဆိုရင္ေတာ့မွားသြားမယ္။ သူဟာ ေလာကမွာရွိတဲ့ဘယ္အရာကိုမွ မစြဲလန္းဘူး။ သူ႔ႏွလုံးသားအျမတ္တနိုးနဲ႔ အျမဲတမ္းတြယ္တာ ၾကည့္ ရွုေစတဲ့အရာက လူပဲျဖစ္တယ္။ သင္ႏွင့္ကၽြန္ုပ္ဟာ ဘုရားသခင္ရဲ့တန္ဖိုးအထားဆုံး အျမဲေစာင့္ၾကည့္ၿပီး ဂ႐ုစိုက္ျခင္းရတဲ့ သူေတြျဖစ္တယ္။ နံနက္တိုင္း အၾကည့္အရွုႂကြတယ္။ မ်က္ဆန္ေတာ္လိုပဲ အထိမခံနိုင္ဘူး။ ဘယ္အရာနဲ႔မွမလဲနိုင္ေလာက္ ေအာင္ အဖိုးထိုက္တယ္လို႔သတ္မွတ္တယ္။ သူ႔အတြက္ ေန႔စဥ္ မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံ နိုင္ဆုံးအရာျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ တန္ဖိုးမသိလို႔သာ တန္ဖိုးမထားၾကတာ။ ဘုရားကေတာ့သင့္ေလာက္ အဖိုးတန္တယ္လို႔ ဘယ္အရာကိုမွ မထင္ဘူး။ ဘုရား အတြက္ေတာ့သင္ ဟာတန္ဖိုးအရွိဆုံး ေသာသူပါ။
ဇန္နဝါရီလ ၂၀ ရက္ေန႔
အလုံးစုံကိုသိျမင္ၿပီးေသခ်ာၾကည့္ရွုတဲ့ ဘုရား
”ထာဝရဘုရားသည္ အလုံးစုံကိုသိျမင္ေတာ္မူေသာဘုရားျဖစ္ၿပီးလုပ္ေဆာင္မွုတိုင္းကို ၾကည့္မွတ္ေတာ္မူသည္ျဖစ္၍ ” ၁ဓမၼ ၂:၃
ဘုရားက အလုံးစုံကိုသိျမင္ၿပီး လူတိုင္းရဲ့ လုပ္ေဆာင္မွုတိုင္းကို ေသခ်ာၾကည့္မွတ္တယ္။ လူေတြက အေပၚယံကိုပဲၾကည့္ေပမယ့္ ဘုရားကေတာ့ အတြင္းက်က် ၾကည့္မွတ္တယ္ဆိုတာ မေမ့နဲ႔။ ဘယ္သူမွ မျမင္ဘူးဆိုၿပီးေတာ့ေနခ်င္သလိုေန၊ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္တဲ့သူေတြအသက္တာမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ေကာင္းႀကီး မခံစားရဘူး။ လူေတြမျမင္ကြယ္ ရာမွာ ဘယ္လို အသက္ရွင္သလဲဆိုတာ အရမ္းကို အေရးႀကီးတယ္။ ဘုရားက လူေတြ မျမင္တဲ့ကြယ္ရာမွာ ဘယ္လို အသက္ရွင္သလဲဆိုတာ အရမ္းကိုစိတ္ဝင္စားတယ္။ ေန႔စဥ္အသက္တာမွာ ဂ႐ုစိုက္ၿပီးအသက္ရွင္တဲ့သူႏွင့္ ျဖစ္သလိုအသက္ ရွင္တဲ့သူ ရလဒ္အမ်ားႀကီးကြာတယ္။ လူတခ်ိဳ႕က ဘုရားထံကေနႀကီးမားတဲ့အရာေတြကို လက္ခံရယူျခင္ေပမယ့္ ဘယ္ ေတာ့မွ အသက္တာကို ေသခ်ာအသက္မရွင္ၾကဘူး။
အေပၚယံ ရွင္သန္တဲ့သူေတြက ဒါဝိဒ္အကိုေတြလိုပဲ လူ႔အျမင္အရ ေကာင္းႀကီးခံစားထိုက္တယ္လို႔ သတ္မွတ္ျခင္းခံရေပမယ့္ ဘုရားသခင္ရဲ့ ဘိသိက္ျခင္းကို ခံစားရဖို႔အတြက္ ျငင္းပယ္ခံရတယ္။ ဘုရားက လူေတြျမင္သလိုျမင္တာမဟုတ္ဘူး။ လူေတြမျမင္ရတဲ့ေနရာမွာဘယ္လိုရွင္ သန္လည္းဆိုတာကို ဂ႐ုစိုက္တယ္။ ယာကုပ္ရဲ့သားဉီး ႐ုဗင္ လည္းလူေတြမျမင္ကြယ္ရာမွာ ျပဳလုပ္တဲ့အမွား ေၾကာင့္ တန္ဖိုးရွိလွတဲ့ သားဉီးအရာကိုလက္လႊတ္ခဲ့ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရဲ့ေကာင္းႀကီးေပးခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းကို ခံစားျခင္ရင္ ေန႔စဥ္အသက္တာကို ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ၿပီးေတာ့ရွင္သန္ဖို႔လိုတယ္။အျခားဘယ္သူမွ မရနိုင္တဲ့ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းကို အသက္တာမွာ ခံစားရမယ္။
ဇန္နဝါရီလ ၁၉ ရက္ေန့
ျပန္လည္ျပုစုတည္ေထာင္ ေပးေသာ ဘုရား
”ငါထာဝရဘုရားသည္ ဖ်က္ဆီးခံရေသာျမို့တို့ကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေသာဘုရား၊ လူသူကင္းမဲ့ေသာအရပ္တို့ကို ျပန္လည္သက္ဝင္ေစေသာဘုရားျဖစ္ေျကာင္း သင့္ဝန္းက်င္ရွိအျခားတိုင္းျပည္တို့ သိျကလိမ့္မည္။ ငါထာဝရဘုရား မိန့္ဆိုသည့္အတိုင္း ျပုမည္’ဟု မိန့္ေတာ္မူ၏။“ ေယဇေက်လ ၃၆း၃၆
ပ်က္ဆီးေနတဲ့ အေဆာက္အအံုေတြ၊ ျမို့ရြာေတြ၊ စာသင္ေက်ာင္းေတြကိုဘယ္သူကမ်ားျပန္လည္တည္ေဆာက္ေပးမွာလဲ? ဒီေမးခြန္းက လြန္ခဲ့တဲ့သံုးနွစ္ကတည္းက ကြ်န္ေတာ္နွလံုးသားထဲမွာရွိခဲ့တယ္။ သံုးလို့မရေလာက္ေအာင္ကို ဆိုးရြားစြာ ျပိုပ်က္ေနတာေတြကိုျကည့္ျပီးေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရံု၊ ဆုေတာင္းေပးရံုမွ တစ္ပါး အေျဖမေတြ့ခဲ့ဘူး။ ဖ်က္ဆီးတာလြယ္သေလာက္ တည္ေဆာက္ဖို့ကဘယ္ေလာက္ခက္သလဲဆိုတာ လူတိုင္းသိပါတယ္။ ဖ်က္ဆီးဖို့က အခ်ိန္အမ်ားျကီးမယူလိုက္ရဘူး။တည္ေဆာက္ဖို့အတြက္ေတာ့ ေငြေျကးေတြ၊ လူေတြ၊ အခ်ိန္ေတြမ်ားစြာ လိုအပ္တယ္။ စြန့္ပစ္ခံရျပီး လူမေနေတာ့တဲ့တခ်ိန္က ဧဝံေဂလိေဟာခဲ့တဲ့ေနရာေတြကို ေတြ့တိုင္း မ်က္ရည္က်တယ္။ ငါဘာမ်ားလုပ္ေပးနိုင္မလဲလို့လည္း ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေမးခြန္းထုတ္မိတယ္။ လူ့အေနနဲ့ေတာ့ ဘာမွမလုပ္နိုင္ မစြမ္းေဆာင္နိုင္ေပမယ့္ ဘုရားဆီကေန တိက်တဲ့ကတိစကားတစ္ခု ရင္ထဲကိုေရာက္လာတယ္။
ဘုရားက ပ်က္ဆီးသြားတဲ့၊ လူေတြဖ်က္ဆီးလို့ စြန့္ပစ္ျခင္းခံရတဲ့ ျမို့ေတြကို တည္ေဆာက္ ျပုျပင္ေပးတဲ့တစ္ပါးတည္းေသာသူပါ။ လူေတြကိုပဲ မဟုတ္ဘူး ျမို့ေတြကိုလည္း ဘုရားျပန္လည္ တည္ေဆာက္ျပုျပင္ေပးမယ္။ ဒီက်မ္းပိုဒ္ေလးကို ဖတ္တဲ့အခါမွာ ျပိုပ်က္သြားတဲ့ ေနရာေတြအတြက္ အလင္းတန္းေလးတစ္ခု ျမင္လိုက္ရသလိုပဲ။ မ်က္ရည္ေတြက်ေနေပမယ့္ ျပံုးမိတယ္။ ဘုရားဟာ ေကာင္းတဲ့ျမို့ေတြကိုပဲ စိတ္ဝင္စားတာမဟုတ္ဘူး။ ျပိုပ်က္ေနတဲ့ေနရာေတြကိုလည္း ျပန္လည္ျပုစုေပးဖို့ စိတ္ဝင္စားတယ္။ျပန္လည္ျပုျပင္ေပးမယ္လို့လည္း ကတိေပးထားတယ္။ ဒါေျကာင့္ ေက်းဇူးေတာ္ ခ်ီးမြမ္းမိတယ္။ ဘုရားျပုေပးမယ့္ အင္မတန္ျကီးတဲ့ အမႈ ျပိုပ်က္ေနတဲ့ ေနရာေတြမွာ ျမင္ေတြ့ရေတာ့မယ္။
ဇန္နဝါရီလ ၁၈ ရက္ေန့
ရက္ေရာစြာ ေပးသနားေသာဘုရားသခင္
”သင္တို့ထဲတြင္ ဉာဏ္ပညာလိုအပ္ေသာသူရွိလွ်င္ ကဲ့ရဲ့ျပစ္တင္ျခင္းကိုျပုေတာ္မမူဘဲ ခပ္သိမ္းေသာသူတို့အား ရက္ေရာစြာေပးေတာ္မူေသာဘုရားသခင္ထံ ေတာင္းေလွ်ာက္ေစ။ ေတာင္းလွ်င္ရလိမ့္မည္။“ ယာကုပ္ ၁း၅
လိုအပ္တာရွိရင္ ျငီးတြားေနဖို့၊ အျပစ္တင္ မေကာင္းေျပာေနမယ့္အစား ဆုေတာင္းပါ။ ျငီးတြားတာ၊ အျပစ္တင္တာက သင့္ရဲ့အေျခအေနကို မေျပာင္းလဲေစတဲ့အျပင္ ပိုဆိုးရြားေစတယ္။ အပ္နွင့္ ထြင္းရမယ့္အရာကို ပုဆိန္နွင့္ မေပါက္နွင့္ဆိုတာ အရင္တုန္းက သေဘာမေပါက္ခဲ့ဘူး။ တစ္ခါတစ္ေလ ယံုျကည္သူေတြက ဒီအတိုင္းျဖစ္ေနတတ္တယ္။ အျပစ္တင္တာ၊ ျငီးတြားတာေတြနဲ့ အပ္နွင့္ထြင္းရမယ့္အရာေတြကို ပုဆိန္နွင့္ ေပါက္ျပီးေျဖရွင္းျကတယ္။ အေျဖက ပိုေကာင္းတာထက္ ပိုဆိုးတာျဖစ္ကုန္တယ္။ ေနာက္ဆံုး ဘုရားကိုပါ မေကာင္းျမင္ျပီးေတာ့ ဘုရားနွင့္ ေဝးကြာတဲ့အရပ္ကို ေရာက္သြားေစတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဘုရားက သူ့သားသမီးေတြကို မေတာင္းခင္ကပင္ ေပးခ်င္တဲ့ဘုရားပါ။ ေပးတဲ့အခါမွာလည္းဝတ္ေက်တန္းေက် ေပးတဲ့ဘုရားမဟုတ္ဘူး။ အင္မတန္ကိုရက္ေရာလြန္းျပီးေတာ့ အေကာင္းဆံုးေသာအရာေတြကို ေပးခ်င္တယ္။ ဘုရားနွင့္သြားတဲ့အခါမွာ ဘုရားထံကေန ေမွ်ာ္လင့္ျပီးေတာ့ရွင္သန္ရတာ အလြန္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္။ ဘုရားထံကလာတဲ့အရာေတြက ဘယ္ေတာ့မွ ရိုးမသြားဘူး။ တကယ္ကို ဘုရားေမတၱာကို ခံစားရေလာက္တဲ့အထိျကီးမားတဲ့အရာေတြေန့စဉ္ ရရွိခံစားရတယ္။ အသက္တာကို ျပန္ျကည့္တဲ့အခါမွာ ဘုရားရဲ့ရက္ေရာတဲ့ ေစတနာေမတၱာေတြကို ျမင္ရတယ္။ ဆုေတာင္းတဲ့သူေတြအသက္တာမွာ ဘယ္ေတာ့မွ မေကာင္းတဲ့အရာေတြ မေတြ့ရဘူး။ဘုရားရဲ့ ေစတနာေမတၱာေတြကိုပဲျမင္ေတြ့ရပါလိမ့္မယ္။ အျပစ္တင္ ျငီးတြားတဲ့သူေတြကေတာ့ျပႆနာေတြကိုဘဲ အသက္တာမွာ ရွာေတြ့လိမ့္မယ္။
ဇန္နဝါရီလ ၁၇ ရက္ေန႔
သီးပြင့္ေဝဆာေစရန္
”ငါသည္ သင္တို႔အဖို႔ မိုးကို သူ႔ရာသီႏွင့္သူရြာေစသျဖင့္ ေျမသည္ အသီးအႏွံျဖစ္ထြန္းလိမ့္မည္။ လယ္ယာရွိအပင္တို႔သည္ ေကာက္ပဲသီးႏွံျဖစ္ထြန္းလိမ့္မည္။“ ဝတ္ျပဳရာ ၂၆း၄
စိုက္ပ်ိဳးေရးအတြက္ မိုးေရဟာ မရွိမျဖစ္တဲ့ အရာတစ္ခုဆိုေပမယ့္ သူ႔အခ်ိန္ကိုက္ မဟုတ္တဲ့မိုးကေတာ့ စိုက္ထားသမၽွအတြက္ မေကာင္းတဲ့အျပင္ ပ်က္ဆီးေစပါတယ္။ မိုးေရလိုအပ္တယ္ဆိုေပမယ့္ လိုအပ္တာထက္ ပိုမ်ားတဲ့မိုးေရကလည္း ပ်က္ဆီးေစပါတယ္။ မိုးမရွိလို႔ပဲ ပ်က္ဆီးတာမဟုတ္ဘူး ေစာလြန္းရင္လည္း မေကာင္းသလို ေနာက္က်ရင္လည္းမေကာင္းဘူး။ နည္းလြန္းရင္လည္း မေကာင္းသလို မ်ားလြန္းရင္လည္း မေကာင္းျပန္ဘူး။ လိုအပ္တဲ့အရာကို လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ လိုအပ္သေလာက္ရရွိဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။ ဒါဟာ သီးပြင့္ေဝဆာဖို႔အတြက္ အဓိကက်တဲ့အခ်က္ပါပဲ။
ဘုရားသခင္ႏွင့္မွန္ကန္စြာသြားလာတဲ့အခါမွာ ဘုရားက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းအတြက္ လိုအပ္တဲ့ အရာေတြကို လိုအပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အခ်ိန္မွီ လိုအပ္သေလာက္ျပင္ဆင္ေပးမယ္။ ဘုရားေပးတဲ့အရာက သင့္အတြက္လိုအပ္ေနတဲ့ အသီးအပြင့္ေတြကို ျဖစ္ထြန္းေစလိမ့္မယ္။ ပ်က္ဆီးေစမွာ ဆုံးရႈံးေစမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားႏွင့္မွန္ကန္စြာရွင္ျခင္းက က်န္တဲ့အရာရာမွာ မွန္ကန္စြာျဖစ္ေပါျခင္းအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့လိုအပ္ခ်က္ပါပဲ။ အားလုံးကိုထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ ဘုရားက သင့္ဘဝ သီးပြင့္ေဝဆာဖို႔ အရာအားလုံးကို အေကာင္းဆုံး အေနထားျဖစ္ေအာင္ စီမံေပးနိုင္တယ္ဆိုတာယုံပါ။ သူဟာ အားလုံး လိုအပ္တဲ့အရာကို လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ လိုအပ္သေလာက္ ေထာက္ပံ့ေပးပါလိမ့္မယ္။ သီးပြင့္ေဝဆာတဲ့ မိသားစု၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို အသက္တာမွာ ျဖစ္ေပၚေစလိမ့္မယ္။
ဇန္နဝါရီလ ၁၆ ရက္ေန႔
ျပည့္ဝစုံလင္တဲ့လမ္း
”ဘုရားသခင္၏လမ္းသည္ ျပည့္ဝစုံလင္၏။ ထာဝရဘုရား၏မိန႔္ေတာ္မူခ်က္သည္ ခိုင္လုံမွန္ကန္၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ အထံေတာ္၌ခိုလွုံေသာသူ ရွိသမၽွတို႔၏ဒိုင္းလႊားျဖစ္ေတာ္မူ၏။“ ဆာလံ ၁၈:၃၀
မိုးလင္းထဲကေန မိုးခ်ဳပ္တဲ့အထိ ဘဝမွာ ေရြးခ်ယ္စရာေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက္ေနတယ္။ မွန္ကန္တဲ့လမ္းကို ေရြးခ်ယ္ တတ္ဖို႔လိုတယ္။ ဘုရားရဲ့လမ္းကလြဲရင္ က်န္တဲ့လမ္းေတြက ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းေနပါေစ လူ႔ရဲ့အထင္ပဲျဖစ္လိမ့္မယ္။ခဏပဲ ေကာင္းသလိုျဖစ္ၿပီးေတာ့ အဆုံးထိေကာင္းနိုင္ဖို႔ေတာ့မေသခ်ာဘူး။ ဘုရားရဲ့လမ္းကေတာ့ စုံလင္ျပည့္ဝတဲ့ဘဝကို ပို႔ေဆာင္ေပးမယ္။ ဘုရားရဲ့လမ္းေလာက္ေကာင္းတာ စိတ္ခ်ရတာတစ္ခုမွမရွိဘူး။ ကိုယ့္အထင္နဲ႔ေကာင္းတယ္လို႔ ထင္ၿပီးေတာ့ ေလၽွာက္တဲ့လမ္းတိုင္းဟာ အဆုံးမွာ ပ်က္ဆီးျခင္းႏွင့္ ဆုံးရွုံးျခင္းဆီကိုပဲ ဉီးတည္ေစတယ္။
ေန႔တိုင္း ဘုရားအလိုေတာ္ကိုသိၿပီးေတာ့ ဝန္ခံလိုက္ ေလၽွာက္ျခင္းက ဘဝမွာ ဘယ္ေတာ့မွမရဖူးတဲ့ မရနိုင္တဲ့ ဆီကိုပို႔ေဆာင္ေပးမယ္။ ဒီလိုလမ္းကိုေလၽွာက္ဖို႔ ဘာလိုသလဲ? ဆာလံဆရာကေျပာတယ္ ခိုင္လုံမွန္ကန္မွုရွိတဲ့ ဘုရားစကား ၾကားျခင္းပဲ။ ေန႔စဥ္ ဘုရားအသံကိုၾကားၿပီးေတာ့ ဘုရားေျပာတဲ့အတိုင္း အသက္တာမွာ ဝန္ခံလိုက္ေလၽွာက္မယ္ဆိုရင္ လုံျခဳံမွုနဲ႔စုံလင္မွုကို ရရွိခံစားရမယ္။ ဘုရားအသံကို မၾကားရတာ ဒီအရာေတြကိုဆုံးရွုံးလိုက္ရတာပဲ။ ဘုရားအသံကပဲလုံျခဳံမွုနဲ႔ စုံလင္မွုကိုျဖစ္ေစတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေန႔စဥ္ၾကားၿပီး ဝန္ခံလိုက္ ေလၽွာက္ပါ။ ၾကားရတဲ့အထိအသက္တာကိုဆက္ကပ္ပါ။
ဇန္နဝါရီလ ၁၅ ရက္ေန႔
အခ်ိန္ကိုက္လွပစြာအမွုျပဳတဲ့ ဘုရား
”ကိုယ္ေတာ္သည္ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔ကို သူ႔အခ်ိန္ႏွင့္သူလွပေအာင္ျပင္ဆင္ေတာ္မူၿပီး” ေဒသနာ ၃:၁၁
”He has made everything beautiful in its time” Ecclesiastes 3:11 NKJV
လူရဲ့အေကာင္းဆုံး လုပ္ေဆာင္မူဟာ အဘက္ဘက္ မွာျပည့္စုံၿပီးေတာ့ လွပဖို႔ကေတာ့ မေသခ်ာပါ။ ဘယ္ေလာက္ပဲႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ လုပ္ေဆာင္ အားနည္းခ်က္ ကေတာ့အနည္းနဲ႔အမ်ားေတာ့ရွိစျမဲပဲ။ ႀကိဳးစားျပင္ဆင္လုပ္ ေဆာင္ေပမယ့္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္မလာတဲ့အခ်ိန္ေတြအမ်ားႀကီးဘဲရွိခဲ့ဖူးတယ္။ ပင္ပန္းတာသာအဖတ္တင္ၿပီးေတာ့တစ္ခါတစ္ေလ ဆက္လုပ္ဖို႔ေတာင္ အားမရွိတဲ့အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိခဲ့ဖူးတယ္။ အခ်ိန္ကိုက္မျဖစ္တာေတြ၊ ေသခ်ာစီစဥ္ ေသာ္လည္း စီစဥ္တဲ့အတိုင္း မျဖစ္လာဘဲ လြဲေခ်ာ္သြားတာေတြလည္းအမ်ားႀကီးပဲ။ ဘုရားလုပ္တဲ့အလုပ္ကေတာ့ လူလုပ္တာနဲ႔တျခားစီပဲ။ သူဟာ လွပစြာ အလုပ္လုပ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သင့္အခ်ိန္ႏွင့္မဟုတ္ဘူး သူ႔အခ်ိန္တန္တဲ့အခါမွာ။ဒါေၾကာင့္ သင့္လက္က နာရီနဲ႔သင္ျဖစ္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္ေတာ့ ဟုတ္ခ်င္မွဟုတ္မယ္။ သူ႔ရဲ့အခ်ိန္ႏွင့္ သူစီစဥ္တဲ့ အတိုင္းသာ အသက္ရွင္ရင္ ဘယ္ေတာ့ လိုအပ္ခ်က္ဆိုတာ မရွိေလာက္ ေအာင္ သူဟာလွပစြာ အလုပ္လုပ္တယ္။ ဘုရားရဲ့ေကာင္းျမတ္ ျခင္းကို ေရတြက္ရင္ သူျပဳတဲ့အမွုေတြကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ေရတြက္လို႔ေတာင္ ဆုံးမွာမဟုတ္ဘူး။ အေရးႀကီးဆုံးကေတာ့သူရဲ့အခ်ိန္နဲ႔ လုပ္ေဆာင္တတ္ဖို႔ပါပဲ။
ဇန္နဝါရီလ ၁၃ ရက္ေန႔
ဘုရားအႀကံအစည္ (၅)
”သို႔ေသာ္ သူတို႔သည္ ထာဝရဘုရား၏စိတ္ေတာ္တို႔ကို မသိ၊ အႀကံအစည္ေတာ္ကို နားမလည္ၾက။ မိကၡာ ၄း၁၂
ဘုရားသခင္ရဲ့အႀကံအစည္ေတြက လူေတြအေပၚမွာထားတဲ့သူ႔ရဲ့ ႏွလုံးသား ခံစားခ်က္ကေနလာပါတယ္။ ဘုရားစိတ္ေတာ္ႏွင့္ေတြ႕ေအာင္အသက္ရွင္ေလ သင့္အေပၚ မွာထားတဲ့အႀကံအစည္က ဘယ္ေလာက္ေကာင္းသလဲဆိုတာသင္ပိုသိျမင္လာပါလိမ့္မယ္။ လူေတြက ဘုရားအႀကံအစည္ေတာ္ ကိုေတာ့သိခ်င္တယ္
ဒါေပမယ့္ စိတ္ေတာ္ႏွင့္ ေတြ႕ ေအာင္ ဘုရားႏွလုံးသားႏွင့္နီးစပ္ေအာင္ အသက္မရွင္ၾကဘူး။ ဘုရားႏွလုံးသားကိုမသိပဲ အႀကံအစည္ကို ဘယ္ေလာက္ပဲသိသိ အႏွစ္သာရ ရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားႏွလုံးသားရဲ့ နက္ရွိုင္းမွုကို သိလာေလေလ ဘုရားအႀကံအစည္ ရဲ့ ႀကီးမားတဲ့
အရာကိုပိုသေဘာေပါက္ လာလိမ့္မယ္။
ဘုရားသင့္ေပၚမွာ ထားတဲ့အႀကံအစည္ေတြက အေပၚယံလုံးဝမဟုတ္ဘူး။ ဘယ္ေတာ့မွ ဘုရားက လူေတြကို အေပၚယံမဆက္ဆံဘူး။ ႏွလုံးသားကေနပဲ အျမဲတမ္း ထိေတြ႕ဆက္ဆံတယ္။ အႀကံအစည္ေတာ္ကို သိခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဘုရားႏွလုံးသားႏွင့္ နီးစပ္ေအာင္လုပ္ပါ။ ႏွလုံးသားကို သေဘာေပါက္လာရင္
ဘယ္လို အရာေတြပဲ ၾကဳံၾကဳံ ဘုရားကို အျပစ္ျမင္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားႏွလုံးသားႏွင့္ထိေတြ႕ခြင့္ရတဲ့ သူတိုင္းဟာ ႀကီးမားၿပီး အံဖြယ္ေကာင္းတဲ့ အႀကံအစည္ထဲမွာ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းႏွင့္ရွင္သန္နိုင္တယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဣသေရလ လူမ်ိဳးေတြဟာ ဘုရားႏွလုံးသားကိုလည္းမသိ
အႀကံအစည္ ေတာ္ကိုနားမလည္ဘဲ သူတို႔ စိတ္ကူးႏွင့္ပဲ ရွင္သန္ၿပီး ဘုရားႏွင့္ ေဝးရာမွာ ရွင္သန္ မိခဲ့ၾကတယ္။ ဒီအတြက္ ၾကဳံရတဲ့ဒုကၡလည္းမေသးလွဘူး။ ႏွလုံးသားကိုသိၿပီး အႀကံအစည္ေတာ္ကိုနားလည္တဲ့အခါမွာမွ လွပတဲ့ ဘဝထဲမွာ ရွင္သန္ခြင့္ရၾကတယ္။
ဇန္နဝါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔
ဘုရားအႀကံအစည္(၄)
”အို ထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္ျပဳေတာ္မူေသာ အမွုတို႔သည္ ႀကီးျမတ္လွပါ၏။ ကိုယ္ေတာ္၏အႀကံအစည္တို႔သည္ အလြန္နက္နဲပါ၏။ ဤအရာသည္ အသိတရားမဲ့ေသာသူမသိနိုင္သကဲ့သို႔ မိုက္မဲေသာသူနားမလည္နိုင္သည့္အရာျဖစ္၏။“ ဆာလံ ၉၂:၅-၆
ဘုရားကိုယ့္အေပၚမွာ ထားတဲ့အႀကံအစည္ကို မသိတာေလာက္ မိုက္မဲတဲ့ သူရွိပါအုံးမလား? ဘုရားသား သမီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေလာကမွာအသက္ရွင္တဲ့အခါမွာ ဘုရားအႀကံအစည္ကိုသိၿပီးေတာ့ ဝန္ခံ အသက္ရွင္တဲ့သူတစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာမဆို ဘုရားေက်းဇူးေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းနိုင္တယ္။ ခက္ခဲမူေတြမွာလည္းေပါ့ပါးစြာျဖတ္သန္းသြားလာနိုင္တယ္။ ဘုရားအႀကံအစည္မသိတဲ့သူကေတာ့ ေကာင္းတဲ့အေျခအေနမွာေတာင္ ေလးလံစြာ ျဖတ္သန္းရတယ္။ ႏွုတ္ကပတ္ေတာ္ထဲက ေအာင္ျမင္တဲ့ ဘုရားအသုံးျပဳသူအားလုံးဟာ ဘုရားအႀကံအစည္ကို ေသခ်ာသိၿပီးေတာ့ အသက္တာထဲမွာ လက္ေတြ႕က်င့္သုံးတဲ့သူေတြအႀကံအစည္ ေတာ္ကို ျပည့္စုံေစတဲ့သူေတြပါ။ လူသာမန္ေတြျဖစ္ေပမယ့္ ႀကီးျမတ္တဲ့ ဘုရားရဲ့အႀကံအစည္ကို သိရွိၿပီး ဝန္ခံတဲ့အခါမွာ ႀကီးျမတ္တဲ့ သူေတြျဖစ္လာခဲ့တယ္။
သာမန္လူေတြကိုႀကီးျမတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြျဖစ္ေစတာက သူတို႔ရဲ့အရည္အခ်င္းမဟုတ္ဘူး။ ႀကီးျမတ္တဲ့ ဘုရားရဲ့အႀကံအစည္ေတာ္ေၾကာင့္ပဲ။ ဒီလိုႀကီးျမတ္ၿပီးေတာ့နက္နဲတဲ့ အႀကံအစည္ေတြကို ဘုရားႏွင့္နီးကပ္စြာရွင္သန္တဲ့သူေတြကသိခြင့္ရၿပီးေတာ့ အသိတရားကင္းမဲ့သူေတြ မိုက္ေသာသူေတြကေတာ့ နားလည္နိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ သင္ဟာ ဘုရားအႀကံအစည္ကို သိၿပီးအသက္ရွင္တယ္ဆိုရင္ ေသခ်ာတယ္ ႀကီးျမတ္တဲ့ဘဝမွာရွင္သန္ခြင့္ရမယ္။ မသိတဲ့သူေတြကေတာ့ မိုက္မဲစြာ ရွင္သန္တဲ့သူအျဖစ္ ေရာက္ေစလိမ့္မယ္။
ဇန္နဝါရီလ ၁၁ ရက္ေန႔
ဘုရားအႀကံအစည္ (၃)
”အို ဘုရားသခင္၊ ကိုယ္ေတာ္၏အေတြးအႀကံတို႔သည္ အကၽြန္ုပ္အတြက္ တန္ဖိုးႀကီးလွပါ၏။ ၎တို႔အားလုံး၏ပမာဏသည္ မ်ားျပားလွပါ၏။ ထိုအေတြးအႀကံတို႔ကို ေရတြက္မည္ဆိုလၽွင္ သဲပြင့္မ်ားထက္မက မ်ားျပားၾကပါလိမ့္မည္။ အကၽြန္ုပ္နိုးလာေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္အတူ ဆက္၍ရွိေနဦးမည္။“ ဆာလံ ၁၃၉:၁၇
အနာဂတ္မွာ သင့္တန္ဖိုး မတတ္လာစရာ ဘာအေၾကာင္းမ်ားရွိမလဲ? သင္ဟာ တန္ဖိုးရွိတဲ့ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ကိုေသခ်ာေပါက္ျဖစ္လာမယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ သင့္အတြက္ တန္ဖိုးႀကီးတဲ့အႀကံအစည္မ်ားစြာကို ဘုရားသခင္ ႀကံစည္ထားလို႔ပဲျဖစ္တယ္။ အတိတ္ကိုျပန္ၾကည့္တဲ့အခါမွာ လက္ ရွိအခ်ိန္နဲ႔အမ်ားႀကီး ကြာျခားသြားတယ္ဆိုတာ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ အရင္က ဘယ္လိုမွ ေမၽွာ္မွန္းမထားတဲ့အရာေတြ အသက္ တာမွာ ၾကဳံေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ ဘယ္လိုအရာေတြပဲ ၾကဳံရ ၾကဳံရ ဘုရားကရဲ့ တန္ဖိုးႀကီးလွတဲ့အႀကံအစည္ထဲမွာပဲ ရွင္သန္ေန တဲ့အတြက္ တစ္ခုမွအခ်ည္းႏွီးဆိုတာမရွိဘူး။ အားလုံးဟာ တကယ့္ကို အႏွစ္သာရအျပည့္ရွိခဲ့တယ္။ အားလုံးက ဘုရားေရွးမဆြက ႀကံစည္ရည္ရြယ္ခ်က္အတိုင္းျဖစ္လာခဲ့တယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ေလ အရာရာကို ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီးမြမ္း တတ္ေလပဲ။ ဘာပဲၾကဳံၾကဳံ တန္ဖိုးထားၿပီးေတာ့ ျဖတ္သန္းဖို႔ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။
ဘုရားအႀကံအစည္က ကၽြန္ေတာ္အေပၚမွာ တစ္ခုထဲမဟုတ္ဘူး၊ သဲပြင့္ထက္မ်ားတယ္။ သဲပြင့္တစ္ပြင့္ထဲႏွင့္ အိမ္မေဆာက္နိုင္ေပမယ့္ သဲပြင့္ေပါင္းမ်ားစြာေပါင္းစည္းတဲ့အခါမွာေတာ့ ႀကီးမားတဲ့အေဆာက္အအုံတစ္ခု ျဖစ္ထြန္းလာသလိုပါပဲ။ ဘုရားအႀကံအစည္ေတြ အားလုံးကိုသေဘာေပါက္ၿပီး ေသခ်ာ တန္ဖိုးထားအသက္ရွင္တဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဘုရားျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အရာေတြဟာ ပုံေပၚလာခဲ့ၿပီးေတာ့ ျမင္ေတြ႕ခြင့္ ရတဲ့အထိ ျဖစ္လာတယ္။ တန္ဖိုးႀကီးတဲ့ဘုရား အႀကံအစည္ ေတြထဲမွာ အသက္ရွင္ေလၽွာက္လွမ္းမွေတာ့ တန္ဖိုးရွိတဲ့သူတစ္ေယာက္မျဖစ္လာနိုင္စရာ ဘာမ်ားရွိအုံးမွာလဲ?
ဇန္နဝါရီလ ၁၀ ရက္ေန႔
ဘုရားအႀကံအစည္ (၂)
”ကိုယ္ေတာ္၏အႀကံအစည္ေတာ္သည္ ထူးကဲပါ၏။ ျပဳေတာ္မူေသာအမွုေတာ္သည္ ႀကီးျမတ္ပါ၏။ လူအသီးသီးတို႔အား မိမိတို႔ျပဳမူက်င့္ႀကံသည့္အတိုင္း၊ မိမိတို႔လုပ္ေဆာင္မွုအသီးအပြင့္အတိုင္း ေပးဆပ္ရန္ လူသားတို႔ေလၽွာက္ေသာလမ္းအားလုံးကို ေစာင့္ၾကည့္ေတာ္မူ၏။“ ေယရမိ ၃၂:၁၉
ဘုရားအႀကံအစည္လို႔ ေျပာလိုက္တိုင္းမွာ လူေတြေျပးျမင္တာ ကိုယ္လုပ္တာ၊ ကိုယ္ျဖစ္ေနတာနဲ႔လုံးဝမဆိုင္ပဲ ဘုရားကသူလုပ္ခ်င္တာ သူျဖစ္ခ်င္တာကို ကိုယ့္အသက္တာမွာ ကိုယ္ံအလိုဆႏၵမပါပဲ အတင္းလုပ္ေဆာင္မယ္။ ကိုယ့္အလိုဆႏၵကို ျငင္းပယ္ၿပီးေတာ့သူျဖစ္ခ်င္တာကိုအတင္း ႀကီးဇြတ္ဝန္ခံခိုင္းမယ္။ တကယ္ေတာ့ဒီလိုအေတြးအေခၚေတြက ဘာသာေရးကေနလာတာပါ။ အထူးသျဖင့္ အာဏာရွင္ဆန္တဲ့မိဘေတြဆီကေန ႀကီးျပင္းခဲ့တဲ့ အသိုင္းအဝိုင္းက ဘုရားကိုပုံေဖၚရင္ သူတို႔ၾကဳံခဲ့တဲ့အတိုင္းပုံေဖၚၾကတယ္။ တကယ္ ေတာ့ဘုရားက အာဏာရွင္မဟုတ္ပါဘူး၊ ေမတၱာရွင္ပါ။ လြန္ စြာတရားမၽွတၿပီးေတာ့ လူတိုင္းကို ဂ႐ုစိုက္တတ္တဲ့ဘုရားပါ။သင့္ရဲ့ခံစားခ်က္၊ အျမင္ေတြကိုလည္း အသိအမွတ္ျပဳေပးတဲ့ဘုရားပါ။
ပေရာဖက္ေယရမိကဆိုတယ္ ဘုရားအႀကံအစည္က ထူးကဲတယ္ သူလုပ္တဲ့အလုပ္ကလည္း ႀကီးျမတ္ၿပီးေတာ့ျပည့္စုံတယ္။ ဘုရားက လူေတြအေပၚမွာဘယ္လို အလုပ္လုပ္သလဲဆိုတာကိုလည္းဒီမွာေတြ႕ရတယ္။ သူတို႔ လုပ္ေဆာင္တဲ့ လုပ္ရပ္အတိုင္း၊ ႀကံစည္တဲ့အႀကံအစည္တိုင္းသူတို႔ဘဝမွာ ျဖစ္ေစတာပါ။ သူတို႔ဟာ မေကာင္းတဲ့အရာေတြပဲ လုပ္ၿပီးေတာ့ မေကာင္းတဲ့အရာေတြပဲႀကံစည္ရင္ အဲ့ဒီ အသီးအပြင့္ပဲ ရိတ္ရမွာပါ၊ ေကာင္းတဲ့ဘုရားအႀကံစည္ေတြ အသက္တာမွာ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ေကာင္းတဲ့အရာေတြပဲ လုပ္ၿပီး ေကာင္းတဲ့အႀကံအစည္ေတြနဲ႔ပဲျပည့္ေနရင္ေတာ့ေသခ်ာပါတယ္ ေကာင္းတဲ့အသီးအပြင့္ေတြနဲ႔ေဝဆာေနမွာပါ။ ဘုရားရဲ့အႀကံအစည္က သင့္အျပဳအမူအႀကံအစည္အတိုင္း သင့္ေပၚမွာ ရရွိခံစားဖို႔ပါပဲ။
ဇန္နဝါရီလ ၉ ရက္ေန႔
ဘုရားအႀကံအစည္
”အေၾကာင္းမူကား ငါထာဝရဘုရားသည္ သင္တို႔အတြက္ႀကံစည္ထားေသာ အႀကံအစည္မ်ားကို ငါသာလၽွင္သိ၏။ သင္တို႔ကို ဒုကၡေရာက္ေစမည္မဟုတ္၊ ေကာင္းစားေစမည့္ အႀကံအစည္ျဖစ္၏။ သင္တို႔ေမၽွာ္လင့္ေသာအနာဂတ္ကို ေပးရန္အတြက္ျဖစ္၏။“ ေယရမိ ၂၉:၁၁
ဘုရားအႀကံအစည္ႏွင့္လူ႔အႀကံအစည္ မိုးေကာင္းကင္ ႏွင့္ေျမႀကီးကြာသလို ကြာတာ လူတိုင္းသိပါတယ္။ ပိုေကာင္းတဲ့ဘုရားအႀကံအစည္ျပည့္စုံဖို႔အတြက္ ကိုယ့္အႀကံအစည္ ေတြကိုလက္လႊတ္လိုက္ရတာေတြရွိတယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ဘုရားကိုေတာင္အထင္လြဲမိတတ္ၾကတယ္။ ဘုရားကဘဲမခ်စ္သလို ခံစားခ်က္မ်ိဳးလည္းခံစားမိတတ္ၾကတယ္။ တျခားလူေတြေပၚမွာ ဘုရားကေကာင္းၿပီး ကိုယ့္အေပၚမွာ မတရားဘူးလို႔ေတာင္ ျမင္တဲ့သူေတြရွိတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဆုံးထိ ဘုရားႏွင့္ ဆက္မသြားၾကလို႔ပါ။ လမ္းတဝက္မွာေတာ့ အျပည့္အစုံနားလည္ဖို႔ဆိုတာ ဘယ္လိုမွမျဖစ္နိုင္ပါဘူး။ အဆုံးထိ သြားတဲ့အခါမွာေတာ့ ဘုရားဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲဆိုတာ ကို သိရွိပါလိမ့္မယ္။ တခ်ိဳ႕႐ုပ္ရွင္ကားေတြက တစ္ဝက္ပဲၾကည့္ၿပီး အားလုံးနားမလည္နိုင္သလိုပါပဲ။
ပေရာဖက္ေယရမိကေတာ့ ေျပာတယ္ ဘုရားကိုယ့္အေပၚမွာ ႀကံစည္ထားတဲ့အႀကံအစည္တိုင္းက ေဘးဒုကၡ ေရာက္ေစမယ့္အရာတစ္ခုမွကိုမရွိဘူး။ ေကာင္းစားဖို႔ပဲ ႀကံစည္ထားတယ္။ ဘုရားကိုစိတ္ခ်ေစခ်င္တယ္။ သူ႔ဆီမွာ သားသမီးတိုင္းအတြက္ အေကာင္းဆုံးေသာအရာေတြ လူတိုင္းအတြက္ရွိတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မတူရင္သာ မတူမယ္ အားလုံးအတြက္ကေတာ့ေသခ်ာတယ္ အေကာင္းႀကီးပဲ။ ဘယ္လိုမွ နားမလည္ရင္ေတာင္မွ ဘုရားကိုစိတ္ခ်ပါ။
တခ်ိဳ႕က ဘုရားအႀကံအစည္ ျပည့္စုံတဲ့အခါမွာ ကိုယ္ရဲ့ အႀကံအစည္ေတြ၊ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ေတြအားလုံး ပ်က္သြားမယ္ အဲ့ဒါေတြနဲ႔ေဝးသြားမယ္လို႔ထင္ေနတဲ့သူေတြလည္းရွိတယ္။ ဘုရားအႀကံအစည္ ျပည့္စုံတဲ့အခါမွာ သင့္ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ေတြ ပ်က္သြားမွာလုံးဝမဟုတ္ဘူး။ သင့္ေမၽွာ္လင့္တဲ့အရာေတြလည္း ေသခ်ာေပါက္ျပည့္စုံလာပါလိမ့္မယ္။ ခဏတာ လက္လႊတ္လိုက္ရတာရွိေကာင္းရွိနိုင္တယ္။ အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့ ဘုရားအႀကံအစည္ျပည့္စုံသလို သင့္ေမၽွာ္လင့္စိတ္ကူးတဲ့အရာေတြအားလုံးလည္းျပည့္စုံလာပါလိမ့္မယ္။
ဇန္နဝါရီလ ၈ ရက္ေန႔
ေျပာင္းလဲမွုကို ေရြးခ်ယ္ပါ
”႐ုသက၊ ကၽြန္မသည္ ကိုယ္ေတာ္ကို မစြန့္ပါရေစႏွင့္။ ေနာက္ေတာ္သို႔မလိုက္ဘဲ ျပန္သြားေစျခင္းငွာ မျပဳပါႏွင့္။ ကိုယ္ေတာ္သြားေလရာရာသို႔ ကၽြန္မလိုက္ပါမည္။ ကိုယ္ေတာ္အိပ္ေလရာရာ၌ ကၽြန္မအိပ္ပါမည္။ ကိုယ္ေတာ္အမ်ိဳးသည္ ကၽြန္မအမ်ိဳး၊ ကိုယ္ေတာ္ဘုရားသည္ ကၽြန္မဘုရား ျဖစ္ပါေစ။“ ႐ုသ ၁:၁၆
မွန္ကန္တဲ့အေျပာင္းအလဲက ခိုင္မာျပတ္သားတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကေန ၿပီးေတာ့ျမစ္ဖ်ားခံတယ္။ မထူးဇာတ္ခင္းတဲ့သူေတြ အသက္တာမွာေတာ့ ႀကီးမားတဲ့ အေျပာင္းလဲေတြ ျမင္ေတြ႕ရဖို႔မလြယ္ဘူး။ မွန္ကန္တဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြက စိတ္ ကူးလို႔ေတာင္ မရနိုင္တဲ့အေျပာင္းအလဲေတြကို ယူေဆာင္လာတယ္။ အေျပာင္းလဲေတြကို ေမၽွာ္လင့္တယ္ဆိုရင္ ဆုံးျဖတ္ ခ်က္ေတြကို မွန္ကန္စြာခ်ဖို႔ ေရြးခ်ယ္ပါ။
႐ုသဟာ လူသာမန္ေတြခ်ေလ့ရွိတဲ့အရာကို မေရြးခ်ယ္ဘူး။ သူဟာ လူသာမန္ေတြ ထက္ထူးျခားတဲ့အေျပာင္းအလဲေတြခံစားရတာက သူ႔ရဲ့ေရြးခ်ယ္မွုေၾကာင့္ပါ။ လူေတြက ႐ုသအသက္တာမွာ ၾကဳံရတဲ့ အေျပာင္းအလဲကိုလိုခ်င္တယ္။ ဘာေၾကာင့္အဲ့ဒီေလာက္ႀကီးမားတဲ့အေျပာင္းအလဲေတြ ၾကဳံရသလည္းဆိုတာကိုေတာ့ ဂ႐ုမျပဳမိၾကဘူး။ ဘုရားက တရား မၽွတယ္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မ်က္ႏွာမလိုက္ဘူး။ ႀကီးမားတဲ့ အေျပာင္းအလဲေတြအတြက္ မွန္ကန္တဲ့ေရြးခ်ယ္မွုကို ႐ုသ ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။ ဒီေရြးခ်ယ္မွုက ေသးေသးေလးေတာ့မဟုတ္ဘူး။ သမိုင္းဝင္တဲ့အေျပာင္းအလဲႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာေစတယ္။ မ်ိဳးဆက္ေပါင္းမ်ားစြာ ဘယ္ေတာ့မွ ဝင္ခြင့္မရဖို႔ ပိတ္ပင္ျခင္းခံရတဲ့ ေမာဘအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ႀကီးမားတဲ့အေျပာင္းအလဲႀကီးတစ္ခုကို ခံစားရတယ္။ ဒါဝိဒ္ဆိုတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ ႀကီး ေပၚထြက္လာဖို႔အတြက္ သူ႔မွာ ဘယ္လိုမွ အခြင့္အေရးမရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူဟာ တားျမစ္ခ်က္ေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးေတာ့ အေျပာင္းအလဲႀကီးတစ္ခုကို လုပ္နိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါက သူ႔ရဲ့ေရြးခ်ယ္ခဲ့မွုေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။ သင့္အသက္တာမွာလည္းေရြးခ်ယ္တဲ့အခါမွာ သာမန္ေရြးခ်ယ္မွုကိုဘဲမလုပ္ပဲ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေစမယ့္အရာကိုေရြးခ်ယ္ပါ။
ဇန္နဝါရီလ ၆ရက္ေန႔
မေျပာင္းလဲနိုင္တဲ့ဓမၼသတ္ကို ေျပာင္းလဲျခင္း
”အကၽြန္ုပ္တို႔ စားေသာက္စရာဖို႔ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ႏွင့္ ေရကိုသာ ဆယ္ရက္ပတ္လုံးေပးစမ္းပါ။ ထိုေနာက္၊ အကၽြန္ုပ္တို႔မ်က္ႏွာႏွင့္၊ ပြဲေတာ္မွ ႂကြင္းေသာ အစာကိုစားေသာ လူပ်ိဳတို႔၏မ်က္ႏွာကို သခင္ေရွ႕၌ စစ္ေတာ္မူပါေစ။ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ျမင္ၿပီးမွ၊ အကၽြန္ုပ္တို႔ကို စီရင္ေတာ္မူပါဟု ေျပာလၽွင္၊“ ဒံယေလ ၁:၁၂-၁၃
ေလာကမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ေျပာင္းလို႔မရဘူးလို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့အရာေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဒီအထဲမွာ တခ်ိဳ႕ေသာ အရာေတြက ေျပာင္းလဲလိုက္ ရင္ အသက္ေတာင္ပါသြား နိုင္တဲ့အထိအဖိုးအခႀကီးတယ္။ ဘယ္ေလာက္ ပဲ အဖိုးအခႀကီးပါေစ အေျပာင္းအလဲ လုပ္ဖို႔ ဆႏၵရွိတဲ့သူေတြက ဘာမွမလုပ္ပဲ လက္ပိုက္ၾကည့္ေနရတာထက္စာရင္ အေျပာင္းအလဲလုပ္ဖို႔အတြက္ စိန္ေခၚမွုကိုပဲေရြးခ်ယ္ၾကတဲ့သူေတြရွိတယ္။ သမိုင္းမွာလည္း ေျပာင္းလဲလို႔ မရဘူးလို႔ ထင္တဲ့အရာေတြကို ေျပာင္းလဲခဲ့ၾကတဲ့ သမိုင္းဝင္လူေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဉပမာ-လူျဖဴလူမဲ ခြဲျခားမွုေတြကို အဆုံးသတ္ခဲ့တဲ့သူေတြေပါ့။ အရင္တုန္းကေတာ့ ဒီလိုအရာေတြကို လုပ္နိုင္လိမ့္မယ္ လို႔ ဘယ္သူကမွ မထင္ထားခဲ့ၾကဘူး။ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခိုင္မာတဲ့ အရာေတြျဖစ္ပါေစ အဆုံးထိတိုက္ပြဲဝင္ ခဲ့ၾကတဲ့ သူေတြေၾကာင့္ ၿပိဳလဲခဲ့ၿပီး ႀကီးမားတဲ့အေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္လာတာပဲမဟုတ္လား?
ဒံေယလႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းသုံးေယာက္လည္း ဗာဗုလုန္ရဲ့ မေျပာင္းလဲ နိုင္တဲ့ အရာေတြကို ေျပာင္းလဲဖို႔အတြက္ စိန္ေခၚခဲ့ၾကတယ္။ ဒီလို အရာေတြကို လူတိုင္းက လုပ္ဖို႔ေတာ့စိတ္မဝင္စားၾကဘူး။ အဆင္ေျပေအာင္ေနဖို႔ပဲ စဥ္းစားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔ကေတာ့ အဆင္ ေျပေအာင္ ေနဖို႔ထက္ ေျပာင္းလဲမွုကို လုပ္ဖို႔ ဆႏၵရွိခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔က လူတိုင္း မလုပ္တဲ့စိန္ေခၚမွုႀကီးကိုလုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကၿပီးေတာ့ စြန႔္စားခဲ့တယ္။ ဒီရဲ့ရလဒ္က အျခားသူေတြနဲ႔မတူတဲ့ အသက္တာကိုပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရၿပီးေတာ့ လူေတြေရွ႕မွာေရာ ဘုရားေရွ႕မွာေရာ ႀကီးမားတဲ့ အခြင့္အေရးေတြကို ပိုင္ဆိုင္ ခြင့္ရတဲ့သူေတြျဖစ္လာတယ္။ အေျပာင္းအလဲေတြက အေျခအေနေပၚမွာ အဆင္ ေျပေအာင္ ေနမယ္ဆိုတဲ့သူေတြအတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္လာမွာမဟုတ္ဘူး။
ဇန္နဝါရီလ ၅ရက္ေန႔
ေျပာင္းလဲမွုႀကီးဆီသို႔
”ၿမိဳ႕ထဲသို႔ဝင္လၽွင္ အစာေခါင္းပါးေသာေၾကာင့္ ေသရမည္။ ဤအရပ္၌ ထိုင္လ်က္ေနလၽွင္လည္း ေသရမည္။ သို႔ျဖစ္၍ ရွုရိတပ္သို႔ ဝင္စားၾကကုန္အံ့။ သူတို႔သည္ အသက္ရွင္ေစလၽွင္ ရွင္ရမည္။ သတ္လၽွင္ေသရမည္ဟု တိုင္ပင္ၿပီးလၽွင္၊“ ၄ ဓမၼ ၇:၄
အေျပာင္းလဲက ကိုယ့္ဆီကို မလာရင္ အေျပာင္းလဲဆီကိုသြားပါ။ တစ္ခါတစ္ေလ အေျပာင္းလဲမွုႀကီးေတြက ကိုယ့္ဆီမလာတတ္ဘူး။ သူ႔ဟာသူ လာဖို႔ထိုင္ေစာင့္ေနတာထက္ ေျပာင္းလဲမွုျဖစ္မယ့္ေနရာကိုသြားတတ္ဖို႔လိုတယ္။ ေျပာင္းလဲမွုကိုေျခလွမ္းတဲ့အခါမွာ တစ္ခါတစ္ေလ ျဖစ္နိုင္မွုက တစ္ရာခိုင္ ႏွုန္းေလာက္ပဲျဖစ္ၿပီးေတာ့ မျဖစ္နိုင္ျခင္းက ကိုးဆယ့္ကိုးရာခိုင္ႏွုန္း ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ရာႏွုန္းျပည့္ ေသခ်ာလို႔ လုပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ရာႏွုန္းျပည့္ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္လုပ္ၾကည့္ပါ။ တစ္ခါတစ္ေလ တစ္ရာခိုင္ႏွုန္းေလးက ႀကီး မားတဲ့ အေျပာင္းအလဲႀကီးေတြကိုယူေဆာင္လာေပးတတ္တယ္။
ရွာမာရိၿမိဳ႕အစာေခါင္ပါးျခင္းကို ၾကည့္တဲ့အခါမွာ ပေရာဖက္ ေျပာတာကို ပညာရွိႀကီးေတြက လက္မခံနိုင္ၾကဘူး။ ဘုရားလုပ္တဲ့အလုပ္ကို ေလာကီ အေတြးအေခၚနဲ႔ နားမလည္နိုင္ ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ စနစ္တက် ေတြးေခၚတဲ့အခါမွာ ေသခ်ာတယ္ မျဖစ္နိုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားက သူေျပာရင္ သူအျမဲအလုပ္လုပ္တယ္၊ သူတာဝန္ယူတယ္။ လူေတြအေနနဲ႔ ဘယ္လို ျဖစ္လာမလဲ? ဘယ္ေတာ့ျဖစ္လာမလဲ? မသိေပမယ့္ ဘုရားက လူေတြ ဘယ္သူမွ အထင္မႀကီးတဲ့ လူႏူေလးေယာက္ထဲမွာ ႏွိုး ေဆာ္တယ္။ သူတို႔က ေသဖို႔ထိုင္ေစာင့္တာထက္ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ နည္းနည္းေလးရွိတဲ့ရန္သူ တပ္ကို သြားဖို႔ တိုင္ပင္ခဲ့ၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ ပေရာ ဖက္ျပဳခ်က္ကိုလည္း မသိသလို ျဖစ္နိုင္တယ္ မျဖစ္နိုင္ဘူး ဆိုတာလည္းမတြက္ခ်က္ဘူး။ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္အျပည့္ နဲ႔ ရန္သူေတြဆီ ခ်ီတက္တဲ့အခါမွာ ဘုရားကႀကီးမားစြာအမွုျပဳခဲ့တယ္။ ရန္သူေတြမရွိပဲ ရိကၡာေတြ အျပည့္ရွိတဲ့ ေနရာကို ပထမဆုံး ဝင္စားခဲ့ရတဲံသူေတြ က ေျခလွမ္းလွမ္းတဲ့သူေတြပဲ။ တခ်ိဳ႕အေျပာင္းအလဲေတြက ေသခ်ာလို႔ လုပ္တာမဟုတ္ဘူး။ ယုံၾကည္လို႔လုပ္တာပါ။
ဇန္နဝါရီလ ၄ရက္ေန႔
ေဟာင္းေသာအရာတို႔မွ ေျပာင္းလဲျခင္း
”လူမည္သည္ကား၊ ခရစ္ေတာ္၌ရွိလၽွင္ အသစ္ျပဳျပင္ေသာသတၱဝါ ျဖစ္၏။ ေဟာင္းေသာအရာတို႔သည္ ေျပာင္းလဲ၍ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔သည္ အသစ္ျဖစ္ၾကၿပီ။-“ ၂ ေကာ ၅:၁၇
အေျပာင္းအလဲဆိုတာ သူ႔အလိုလို ေရာက္လာတဲ့ အရာမဟုတ္ဘူး။ဒါေၾကာင့္ ထိုင္ေစာင့္မေနနဲ႔။ အလိုလိုေနရင္းေျပာင္းလဲတာဆိုလို႔ မေကာင္းတဲ့ဘက္ကိုပဲရွိတယ္ ေကာင္းတဲ့ဘက္ကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ အလိုလိုေနရင္း ေျပာင္းလဲသြားမွာမဟုတ္ဘူး။ လူေတြက သူတို႔ဘဝရဲ့ ႀကီးမားတဲ့အေျပာင္းအလဲေတြျဖစ္လာမယ့္ေန႔ကိုထိုင္ေစာင့္ရင္းနဲ အခ်ိန္ ကုန္သြားၾကတယ္။ သူတို႔ထင္တဲ့အေျပာင္းအလဲဆိုတာ တစ္ေန႔ေန႔ ေတာ့ မ်က္စိလည္လမ္းမွားၿပီးေတာ့ ေရာက္လာမယ္ လို႔ ထင္ေနၾကတယ္။ ဒီလိုေတြးတဲ့သူတိုင္းဟာ က်႐ူံးမဥထဲမွာပဲ ေခ်ာင္ပိတ္မိၿပီးေတာ့ အဆုံးသတ္သြားရတယ္။ စာတန္ ရဲ့အႀကီးဆုံးလွည့္ကြက္ကိုေျပာပါ ဆိုရင္ အေျပာင္းအလဲကို ထိုင္ေစာင့္ ခိုင္းတဲ့ အေတြးအေခၚပဲလို႔ ေျပာရမယ္။ ႏွုတ္ ကပတ္ေတာ္ထဲမွာေရာ သမိုင္းမွာေရာ ၾကည့္ရင္ ဘယ္အေျပာင္းအလဲမွ အခ်ိန္တန္လို႔ သူ႔အလိုလိုေရာက္လာတာတစ္ ခုမွကို မရွိဘူး။ အားလုံးကတိက်တဲ့ရည္ ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ ဘုရားအတူပါရွိၿပီး လုပ္ ေဆာင္ခဲ့တဲ့သူေတြေၾကာင့္ပဲျဖစ္ေပၚခဲ့တာပါ။
ခရစ္ေတာ္၌(in CHRIST) အထဲမွာရွိျခင္းက ဘာနဲ႔တူသလဲဆိုရင္ အရွိန္နဲ႔ေျပးေနတဲ့ ေလယ်ာဥ္ေပၚမွာ ရွိျခင္းႏွင့္တူတယ္။ အိမ္ရဲ့ထိုင္ခုံမွာ ထိုင္ေနတာနဲ႔ ေလယ်ာဥ္ေပၚမွာထိုင္တာ ဘာကြာလဲေမးရင္ အိမ္မွာ ထိုင္ေနတဲ့သူက နာရီေပါင္းမ်ားစြာၾကာလည္းအရင္ထိုင္ေနတဲ့ေနရာကေန ဘယ္မွ မေရာက္ဘူး။ ေလယ်ာဥ္ေပၚမွာ ထိုင္ေနတဲ့ သူကေတာ့ နာရီေပၚမွာမူတည္ၿပီးသူဟာ ေရႊ႕လ်ားေနတယ္။ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကေန တၿမိဳ႕ ကိုေရာက္သြားေစနိုင္သလို နိုင္ငံနဲ႔ခ်ီၿပီးလည္း ေရာက္သြားနိုင္တယ္။ ခရစ္ေတာ္ထဲမွာ ရွင္သန္ျခင္းက သင့္ဘဝကို နယ္ပယ္ သစ္ဆီကို ေရႊ႕လ်ားေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မႏွစ္ကေတြ႕တာနဲ႔အခု ဘယ္လိုမွကို မတူ နိုင္ေတာ့ဘူး၊ တကယ္ခရစ္ေတာ္မွာရွိရင္ အျမဲတမ္းေျပာင္းလဲတိုးတက္ေနတယ္။ ေဟာင္းတဲ့အရာေတြဟာ ကြယ္ေပ်ာက္ သြားၿပီးေတာ့ အသစ္ေသာ ခရစ္ေတာ္ရဲ့ အမွုျပဳျခင္းေတြက တစ္ခုၿပီးတစ္ခု အသက္တာမွာေနရာယူလာတယ္။ ခရစ္ေတာ္ထဲမွာရွိလားမရွိလား သိနိုင္တဲ့အရာေတြထဲက တစ္ခုကဒါပဲ။ လူတခ်ိဳ႕က ခရစ္ေတာ္အေၾကာင္းသာ ေျပာတာ ခရစ္ေတာ္အထဲမွာ မရွိေတာ့ ၾကာေလ ေဟာင္းေလပဲ၊ဘခရစ္ေတာ္ထဲမွာရွိတဲ့သူကေတာ့ ၾကာေလ ေကာင္းေလပဲ။
ဇန္နဝါရီလ ၃ရက္ေန႔
ေျပာင္းလဲမွုဆိုတာ အခ်ိန္ရွိတယ္
”သင္တို႔သိသည္အတိုင္း၊ ဧေသာသည္ ေနာက္မွ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာကို အေမြခံျခင္းငွာ အလိုရွိေသာအခါ၊ ျငင္းပယ္ျခင္းကိုခံရ၏။ မ်က္ရည္က်၍ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာကို အလြန္ရွာေသာ္လည္း၊ မိမိအဘ၏ စိတ္ေျပာင္းလဲျခင္း အခြင့္ကို မေတြ႕မရ။“ ေဟျဗဲ ၁၂:၁၇
ေျပာင္းလဲမွုလုပ္တိုင္းေကာင္းတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ေျပာင္းလဲမွုကို အခ်ိန္ကိုက္လုပ္ေဆာင္တတ္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။ တခ်ိဳ႕ေသာေျပာင္းလဲမွုေတြက အခ်ိန္မတန္ခင္ လုပ္တဲ့အတြက္ ေအာင္ျမင္မွုမရသလို အခ်ိန္ေက်ာ္ၿပီးမွ လုပ္တဲ့ေျပာင္းလဲမွုကလည္း ဘာအက်ိဳးသက္ေရာက္မွုမွ မရနိုင္ဘူး။ အေျပာင္းအလဲ လုပ္တဲ့အခါမွာ အခ်ိန္ကိုက္လုပ္တတ္တဲ့သူျဖစ္ဖို႔ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုအေျပာင္းလဲေတြ လုပ္ရမလဲဆိုတာ ေကာင္းမြန္စြာသိပါ။ အခ်ိန္ကိုက္ မလုပ္တဲ့ေျပာင္းလဲမွုေတြဟာ ေကာင္းတဲ့အရာထက္ မေကာင္းတဲ့အရာဆီကိုဉီးတည္ေနတတ္တယ္။
ဧေသာဟာ သူရတဲ့ အရာကို တန္ဖိုးမထားပဲ အသက္ရွင္ခဲ့တယ္။ ယာကုပ္က ျပင္းျပစြာလိုခ်င္ေပမယ့္သူကေတာ့ ဘာတန္ဖိုးမွ မရွိသူလို ပဲဟင္းတခြက္နဲ႔ေတာင္ လဲစားလိုက္ေသးတယ္။ ယာကုပ္ရၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ သူဟာ ဒီေကာင္းႀကီးမဂၤလာကို ရဖို႔ ျပင္းျပတဲ့ဆႏၵရွိခဲ့တယ္။ သူ ေျပာင္းလဲေပမယ့္ေပးမယ့္ အဘရဲ့ စိတ္မေျပာင္းလဲေတာ့တာေတြ႕ရတယ္။ မ်က္ရည္က်ၿပီး အႀကိမ္ ႀကိမ္ေတာင္းဆိုေပမယ့္ သူလိုခ်င္တဲ့အေျဖေတာ့ မထြက္လာခဲ့ေတာ့ေပ။ အခ်ိန္ရွိတုန္းေျပာင္းလဲဖို႔ဘယ္ေလာက္ အေရးႀကီးသလဲဆိုတာ ဒီေနရာမွာေတြ႕ရတယ္။ ဧေသာ ေျပာင္းလဲေပမယ့္ အခ်ိန္ ေႏွာင္းသြားၿပီမဟုတ္လား? ေျပာင္းလဲတာေတာ့ ေကာင္းပါတယ္ အခ်ိန္ေနာက္ မက်ပဲ ေျပာင္းလဲဖို႔ေတာ့ ပိုအေရးႀကီးတယ္။ သူဟာ ေျပာင္းလဲသင့္တဲ့ ကာလမွာ မေျပာင္းလဲခဲ့တဲ့ အရာကို ၾကဳံခဲ့ရတယ္ အခ်ိန္မေႏွာင္းခင္ ေျပာင္းလဲပါ။
ဇန္နဝါရီလ ၁ ရက္ေန႔
အလိုေတာ္ ကိုအကုန္အစင္နားလည္ခ်င္ရင္
”ထိုေၾကာင့္၊ ငါတို႔သည္ ၾကားရသည္ေန႔မွစ၍၊ သင္တို႔အဖို႔ အလိုငွာ အစဥ္မျပတ္ ဆုေတာင္းပတၳနာျပဳလ်က္ ေနၾက၏။ ဆုေတာင္းေသာအခ်က္ ဟူမူကား၊ သင္တို႔သည္ ေကာင္းေသာအက်င့္အမ်ိဳးမ်ိဳးတည္း ဟူေသာ အသီးကိုသီးျခင္း၊ ဘုရားသခင္ကိုသိေသာ ဉာဏ္တိုးပြားျခင္းရွိသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ဝမ္းေျမာက္ေသာစိတ္ႏွင့္ အရာရာ၌သည္းခံျခင္း၊ စိတ္ရွည္ျခင္းအလိုငွာ၊ ဘုန္းႀကီးေသာ တန္ခိုးေတာ္အတိုင္း ခြန္အားႏွင့္ ျပည့္စုံသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ခမည္းေတာ္ဘုရား၏ ေက်းဇူးေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္းလ်က္၊ သခင္ဘုရားႏွင့္ ထိုက္ေလ်ာက္စြာ က်င့္၍ အရာရာ၌ ႏွစ္သက္ေတာ္မူေစျခင္းငွာ၊ ပညာအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ဓမၼဉာဏ္အမ်ိဳးမ်ိဳးအားျဖင့္ အလိုေတာ္ကို အကုန္အစင္ နားလည္ပါမည္အေၾကာင္း ဆုေတာင္းပတၳနာျပဳ၏။-“ ေကာေလာသဲ ၁:၉-၁၁
ဘုရားအလိုေတာ္ကို အကုန္အစင္ နားမလည္ခ်င္တဲ့သူ ဘယ္သူမ်ားရွိပါ့မလဲ? အားလုံးက ဘုရားရဲ့အလိုေတာ္ကိုသိခ်င္ေနၾကတဲ့သူေတြခ်ည္းပဲ။ အမွုေတာ္ေဆာင္တဲ့ကာလမွာ အေမးမ်ားဆုံးေမးခြန္းက ဘုရားအလိုေတာ္က ဘာမ်ားျဖစ္မလဲ? လူတိုင္း အိမ္ေထာင္ေရး၊စီးပြားေရး၊ ပညာေရး ႏွင့္ေရွ႕ဆက္အနာဂတ္ အတြက္ ဘုရားအလိုေတာ္ကိုသိခ်င္ေနၾကတယ္။ အထူးသျဖင့္ ႏွစ္သစ္တိုင္းမွာ လူေတြပိုၿပီးေတာ့သိခ်င္တဲ့အရာက ဘုရားအလိုေတာ္ ဒီႏွစ္ထဲမွာ ဘယ္လိုရွိမလဲ?
တမန္ေတာ္ႀကီးရွင္ေပါလုက ေကာေလာသဲ အသင္းေတာ္ကို ဆုေတာင္းေပးတဲ့အရာကိုၾကည့္ရင္ ဘုရားအလိုေတာ္ကိုအကုန္အစင္ဘယ္လိုနားလည္နိုင္မလဲဆိုတာေတြ႕ရတယ္။ ဘုရားအလိုေတာ္ကို လူ႔ရဲ့ ဉီးေႏွာက္နဲ႔အကုန္အစင္ နားလည္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ေပမယ့္ ဘုရားေပးတဲ့ ပညာအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ဓမၼဉာဏ္အမ်ိဳးမ်ိဳး အားျဖင့္ သာလၽွင္ သိနိုင္မယ္။ မွန္ကန္တဲ့ပညာ ႏွင့္ ဉာဏ္အသက္တာမွာရွိရင္ ဘုရားအလိုေတာ္ကို အကုန္အစင္ နားလည္ဖို႔အတြက္ ကူညီလိမ့္မယ္။ လာမယ့္ႏွစ္သစ္မွာ ဘုရားရဲ့အလိုေတာ္ကို အကုန္အစင္ သိနားလည္ၿပီး၊ ဘုရား အလိုေတာ္အတိုင္းရွင္သန္နိုင္ဖို႔ ဘုရားသခင္သည္ လိုအပ္တဲ့ပညာ အမ်ိဳးမ်ိဳး သင့္အားေပးပါေစ။
ဒီဇင္ဘာလ ၃၀ ရက္ေန႔
ကာလအခ်ိန္ကို ေကာင္းမြန္စြာအသုံးျပဳပါ
”ထို႔ေၾကာင့္ သင္တို႔သည္ မည္သို႔အသက္ရွင္ေလၽွာက္လွမ္းသည္ကို ေသခ်ာစြာဆင္ျခင္ၾကေလာ့။ ပညာမဲ့ကဲ့သို႔မဟုတ္ဘဲ ပညာရွိကဲ့သို႔ ေလၽွာက္လွမ္း၍ ေန႔ရက္ကာလတို႔သည္ ဆိုးညစ္ေသာေၾကာင့္ အခ်ိန္အခါကို ေကာင္းစြာအသုံးခ်ၾကေလာ့။ သို႔ျဖစ္၍ မိုက္မဲေသာသူမ်ားမျဖစ္ၾကဘဲ သခင္ဘုရား၏အလိုေတာ္သည္ မည္သည့္အရာျဖစ္သည္ကို နားလည္ၾကေလာ့။“ ဧဖက္ ၅:၁၅-၁၇
ေခတ္ကာလ ဆိုးတဲ့အထဲမွာ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းအတိုင္း ကိုယ္မေမ်ာပါသြားေစနဲ႔။ ပညာရွိႏွင့္ ပညာမဲ့ ဘာကြာလဲလို႔ေမးရင္ ပညာမဲ့တဲ့သူက ရတဲ့အခ်ိန္ကို ေကာင္းစြာအသုံးမျပဳပဲ အျပစ္တင္တာႏွင့္ မေကာင္းျမင္တာနဲ႔ပဲ ကုန္ဆုံးသြားတယ္။ သူ႔အတြက္ ေကာင္းတဲ့အရာေရာ ဆိုးတဲ့အရာကေရာ ဘာမွ အဓိပၸါယ္မရွိသလို ျဖစ္ေနတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘုရားက လူတိုင္းကိုညီတူမၽွတူ ေပးေတြ႕တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုကာလအခ်ိန္ထဲမွာလည္းဘယ္လို ဆိုးတဲ့အရာပဲ ၾကဳံၾကဳံ၊ ပညာရွိတဲ့သူကေတာ့ ေကာင္းမြန္စြာ ရလာတဲ့ အခ်ိန္ကို အသုံးျပဳတတ္တယ္။ ပညာမဲ့ေတြကေတာ့ အားလုံးျဖဳန္းတီးပစ္လိုက္တယ္။
ေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ကာလထဲမွာ အသက္ရွင္မွ ေကာင္းတဲ့အရာေတြျဖစ္လာတာမဟုတ္ဘူး။ ဆိုးတဲ့အခ်ိန္ကာလထဲမွာလည္း အသက္ရွင္ၿပီး အခ်ိန္ကို ေကာင္းမြန္စြာအသုံးျပဳတဲ့ ပညာရွိအတြက္ကေတာ့ ေကာင္းတဲ့အရာေတြကို ျဖစ္ေပၚေစလာနိုင္တယ္။ ေယာသပ္ဟာ ေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ကာလမွာ အသက္ရွင္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ အကိုေတြ ေရာင္းစားၿပီးေတာ့ ကၽြန္ဘဝမွာရွင္သန္ခဲ့ရတာ။ အေဖကိုယ္တိုင္ ေသၿပီလို႔ေတာင္ ထင္မွတ္ခဲ့တာ။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီ ဆိုးတဲ့ကာလကိုလည္းသူဟာ ေကာင္းစြာအသုံးျပဳခဲ့ၿပီးေတာ့ ထိပ္ဆုံးကိုေရာက္ ေအာင္အသက္ရွင္ခဲ့တယ္။ အေရးႀကီးဆုံးက ဘုရားအလိုေတာ္ ဘယ္အရာျဖစ္သလဲဆိုတာကိုေသခ်ာစြာ သိကၽြမ္းခဲ့တာပါ။ ေမာေရွလည္း ဒီအတိုင္းပဲ ေမြးလာတဲ့ ေယာက္က်ားေလးတိုင္း အသက္ခံရတဲ့ ေခတ္ႀကီးမွာ ႀကီးျပင္းလာရတာ။ ဒါေပမယ့္အဲ့ဒီကာလထဲမွာသူတို႔ဟာ ပ်က္ဆီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့သူေတြမဟုတ္ပဲ အေကာင္းဆုံးအသုံးျပဳၿပီး ထိပ္ဆုံးကိုေရာက္ေအာင္ သြားခဲ့ၾကတယ္။ ဒီေန႔ခတ္က သူတို႔ေလာက္မဆိုးဘူးလို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ဘုရားအလိုေတာ္ကိုသိၿပီး ပညာရွိစြာအသက္ရွင္ရင္ ေသခ်ာတယ္ ထိပ္ဆုံးကို ေရာက္ ေအာင္သြားနိုင္ပါလိမ့္မယ္။
ဒီဇင္ဘာလ ၂၉ ရက္ေန႔
ေလာကီဉာဏ္အားျဖင့္မသိနိုင္
”ပညာရွိကား အဘယ္မွာရွိသနည္း။ က်မ္းျပဳဆရာကား အဘယ္မွာရွိသနည္း။ ဤေလာကရွိ ေဝဖန္ေရးသမားကား အဘယ္မွာရွိသနည္း။ ဘုရားသခင္သည္ ေလာကီဉာဏ္ပညာကို မိုက္မဲေစေတာ္မူသည္မဟုတ္ေလာ။ အေၾကာင္းမူကား ဘုရားသခင္၏ဉာဏ္ပညာအရ ဤေလာကသည္ မိမိ၏ဉာဏ္ပညာအားျဖင့္ ဘုရားသခင္ကိုမသိခဲ့ေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ ေဟာေျပာျခင္းအမွု၏မိုက္မဲေသာအရာအားျဖင့္ ယုံၾကည္ေသာသူတို႔ကိုကယ္တင္ရန္ အလိုရွိေတာ္မူ၏။“ ၁ ေကာ ၁:၂၀-၂၁
အသက္ရွင္တဲ့ ဘုရားကို သိနိုင္ဖို႔အတြက္ ေလာကီ ဉာဏ္ ပညာက မစြမ္းနိုင္ေပ။ ဘယ္ေလာက္ ထက္ျမတ္တဲ့ ပညာျဖစ္ပါေစဘုရားသခင္ရဲ့ ပညာကိုေတာ့မမွီနိုင္ေပ။ ေလာကရဲ့ ပညာရွိ၊ က်မ္းျပဳဆရာႏွင့္ ေဝဖန္ေရးသမားေတြ ဉီးေႏွာက္ႏွင့္ မမွီနိုင္တဲ့အရာကို ယုံၾကည္ျခင္းရွိတဲ့သူအသက္တာမွာသာ ဘုရားက သိနားလည္ေစတယ္။ ေလာကီပညာရွိသမၽွကိုဘုရားက မိုက္မဲေစတယ္။ ကိုယ့္ရဲ့ ေတာ္ျခင္း၊ တတ္ျခင္း၊ ႀကိဳးစားျခင္းႏွင့္ ရလာတဲ့ ပညာဟာ ဘုရားရဲ့ႀကီးျမတ္ျခင္းကို နားလည္ဖို႔အတြက္ မလုံေလာက္ ေပ။
ဘုရားသခင္ရဲ့နက္နဲတဲ့ အမွုျပဳျခင္းကိုယုံၾကည္ျခင္းကေနရတဲ့ပညာႏွင့္ သန့္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ့ဆုေက်းဇူးကရတဲ့ ပညာကလြဲရင္ က်န္တဲ့ဘယ္ပညာမွ အသုံးမဝင္ေပ။ လူေတြဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ နက္နဲတဲ့ ဘုရားကိုသိဖို႔ ကိုယ့္စြမ္းကိုယ္စႏွင့္ ႀကိဳစားၾကေပမယ့္ အမွန္အမွားကို ေသခ်ာစြာမပိုင္းျခားနိုင္ ပဲ အျပစ္တင္ေဝဖန္တဲ့သူေတြအျဖစ္သို႔သာေရာက္ရွိလာတယ္။ ဘုရားက လူေတြပညာကိုမိုက္မဲေစၿပီးေတာ့ လူေတြမိုက္မဲျခင္းလို႔ထင္တဲ့အရာအား ျဖင့္ ႀကီးမားတဲ့အမွုကို ျဖစ္ေစတယ္။ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ရွင္သန္သူသာလၽွင္ ဘုရားရဲ့နက္နဲျခင္းကိုသိနားလည္နိုင္ၿပီးေတာ့ ေလာကီပညာအားျဖင့္ ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္လိုမွ နားမလည္နိုင္ေပ။
ဒီဇင္ဘာလ ၂၈ ရက္ေန႔
ပညာမဲ့တဲ့သူေတြရဲ့လုပ္ရပ္
”ဤမၽွေလာက္ ပညာမဲ့ၾကသေလာ။ ဝိညာဥ္ေတာ္ကိုအမွီျပဳ၍ လုပ္စရွိၿပီးမွ၊ ဇာတိကိုအမွီျပဳ၍ ၿပီးေစၾကသေလာ။-“ဂလာတိ ၃:၃
မွန္ကန္တဲ့အစျပဳျခင္း က အေရးႀကီးသလို ေကာင္းမြန္တဲ့အထိအဆုံးသတ္နိုင္ဖို႔လဲ ေမ့ထားလို႔မရဘူး။ တခ်ိဳ႕က အစျပဳျခင္းမွာစိတ္အားထက္ သန္စြာ အစျပဳေပမယ့္အဆုံးထိေတာ့ ေကာင္းမြန္စြာ ဆက္လက္ရပ္တည္နိုင္စြမ္းမရွိၾကဘူး။ ပညာရွိတဲ့သူနဲ႔မိုက္တဲ့သူ ဘာကြာသလဲလို႔ေမးရင္ အစျပဳတဲ့အပိုင္းမွာ မကြာရင္ေတာင္ အျမဲတမ္း အဆုံးသတ္ပိုင္းမွာ ကြာေလ့ရွိတယ္။ ဘုရားက အစျပဳတာကိုပဲစိတ္ဝင္စားတာမဟုတ္ဘူး အဆုံးသတ္အထိ ဘယ္ လိုလုပ္ေဆာင္သလည္းဆိုတာကိုပါ စိတ္ဝင္စားတယ္။
ဂလာတိအသင္းေတာ္က တမန္တာ္ႀကီးရွင္ေပါလုကအျပစ္တင္တယ္။ အစပိုင္းမွာ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ အားျဖင့္ အရွိန္တန္ခိုးႏွင့္ မွန္ကန္စြာအစျပဳခဲ့တဲ့အသင္းေတာ္ ႀကီးတစ္ပါးျဖစ္ေပမယ့္အဆုံးသတ္ပိုင္းမွာေတာ့သူတို႔ဟာ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ့ဉီးဆာင္မွု ႏွင့္လုပ္ေဆာင္ဖို႔ထက္ ဇာတိကိုအမွီျပဳၿပီးေတာ့ ရွင္သန္ဖို႔ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီေန႔လည္း ဒီလိုအသင္းေတာ္ေတြ အမွုေတာ္ေဆာင္ေတြႏွင့္ယုံၾကည္သူေတြရွိတယ္။ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ သြားလာလုပ္ေဆာင္ဖူးခဲ့တဲ့အရာေတြကို ေမ့လိုက္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ဇာတိအရည္အခ်င္း၊ အႀကံအစည္ေတြႏွင့္ ခရီးဆက္ဖို႔ႀကိဳးစားၾကတယ္။ လူ႔ရဲ့ႀကိဳးစားမွုႏွင့္ အစြမ္းအစေတြဟာေအာင္ ျမင္ျခင္းကိုရယူနိုင္ရင္ေတာင္ခဏပဲ။ အျမဲတမ္းေတာ့ မျဖစ္နိုင္ဘူး။ ဘုရားရဲ့ဝိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ရတဲ့ေအာင္ျမင္ျခင္း ထူးျခားျခင္းေတြကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာမဟုတ္ဘူး။ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ အစျပဳၿပီးမွ ဇာတိႏွင့္ အဆုံးသတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့သူတိုင္းဟာ ပညာမဲ့ ျဖစ္တယ္။ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ကို လုံးဝအားမကိုးတဲ့သူကေတာ့ လူမိုက္ေတြေပါ့။ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ မွန္ကန္စြာအစျပဳၿပီးေတာ့ သူလမ္းျပတဲ့အတိုင္း အဆုံးထိသြားနိုင္တဲ့ ပညာရွိစြာအသက္ရွင္ပါ။
ဒီဇင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔
တမန္ေတာ္တို႔ သုံးစြဲခဲ့ေသာအရာ
”သူေဟာေျပာ၍ သုံးစြဲေသာပညာႏွင့္ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို မခံမဆီးနိုင္ၾက။-“တမန္ေတာ္ ၆:၁၀
သန္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ သြန္းေလာင္းျခင္းခံရၿပီးေနာက္ပိုင္း ကနဦးအသင္းေတာ္က လၽွင္ျမန္စြာႏွင့္ တိုးတက္ပ်ံ႕ႏွံ့ခဲ့တယ္ဆိုတာေတြ႕ရတယ္။ ဒီေလာက္ လၽွင္ျမန္တဲ့ ႏွုန္းကို ဘယ္ေနရာမွာမွ ေတြ႕ဖို႔မလြယ္ဘူး။ အတားအဆီးေတြမရွိတာမဟုတ္ဘူး။ ဖ်က္ဆီးတဲ့သူေတြနဲ႔မၾကဳံရတာမဟုတ္ ဘူး။ ဒါဆိုရင္ ဘာေၾကာင့္မ်ားဒီေလာက္ တိုးတတ္ႏွုန္းျမန္ရတာလဲ? ဉီးေဆာင္တဲ့သူေတြက သာမန္လူေတြပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ အသက္တာမွာ လူေတြ ဘယ္လိုမွ ယွဥ္လို႔မရတဲ့ အခ်က္ရွိတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့သူတို႔အရည္အခ်င္း သူတို႔ ေတာ္ျခင္း၊ တတ္ျခင္းလုံးဝမဟုတ္ဘူးဆိုတာပါပဲ။ ဒါဆိုရင္ ဘယ္အရာက သူတို႔ကို ဒီေလာက္အဆီးအတားမ်ားေနတဲ့ၾကားက လၽွင္ျမန္စြာ တိုးတက္ေအာင္ ျမင္ေစတာလဲ?
အေျဖကေတာ့ရွင္းပါတယ္။ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ သူတို႔ အသုံးျပဳတဲ့ ပညာေၾကာင့္ပါပဲ။ ဒီေန႔ ေခတ္ အသင္းေတာ္ေတြႏွင့္ အမွုေတာ္ ေဆာင္ေတြလည္း သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ ေတာ္ကို အမွီျပဳတာပဲလို႔ ေျပာစရာရွိတယ္။ ဟုတ္တယ္ အမွီျပဳတဲ့သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ကေတာ့အတူတူပါပဲ၊ ဘာမွ မကြဲျပားပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ သုံးစြဲတဲ့ ပညာဒီေခတ္မွာလည္းလိုအပ္တယ္ ဆိုတာေတာ့ဝန္ခံရမယ္။ လႊတ္ေတာ္ အရာရွိေတြ၊ ဘာသာေရးဆရာေတြ ဘယ္လိုမွ ျငင္းလို႔မရေအာင္ကို သူတို႔သုံးစြဲတဲ့ ပညာႏွင့္ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ ေတာ္က လြန္စြာျမင့္မားခဲ့တယ္။ သင္ လုပ္ေဆာင္ေလရာရာမွာ ဒီႏွစ္ခုသာရွိရင္ ဘယ္သူမွ ၿဖိဳခ်ဖ်က္ဆီးလို႔မရဘူး။ လၽွင္ျမန္တဲ့ႏွုန္းနဲ႔ ေသခ်ာေပါက္ ေအာင္ျမင္ တိုးတက္ေကာင္းစားမယ္။
ဒီဇင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔
အထက္အရပ္မွ လာေသာ ပညာ
”သို႔ေသာ္ အထက္အရပ္မွလာေသာဉာဏ္ပညာသည္ ပထမဦးစြာ သန႔္ရွင္းစင္ၾကယ္၏။ ထို႔ေနာက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာသေဘာ၊ ညင္သာေသာသေဘာႏွင့္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာသေဘာရွိ၍ က႐ုဏာႏွင့္ေကာင္းျမတ္ေသာအသီးအပြင့္တို႔ျဖင့္ျပည့္စုံကာ မ်က္ႏွာလိုက္ျခင္း၊ ဟန္ေဆာင္ျခင္းတို႔ႏွင့္ ကင္းစင္၏။ ၿငိမ္းခ်မ္းမွုကိုျဖစ္ေစေသာသူတို႔သည္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းအသီး၏မ်ိဳးေစ့ကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာၾကဲတတ္ၾက၏။“ ယာကုပ္ ၃:၁၇-၁၈
ပညာရွိတိုင္း ေကာင္းတာ မဟုတ္ ဘူး။ လူေတြကို ပ်က္ဆီးဆုံးရွုံးေစတဲ့ ပညာရပ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ကိုယ္ သုံးစြဲတဲ့ပညာဟာ ဘုရားသခင္ဆီက လာတဲ့ပညာ အထက္အရပ္က သက္ ေရာက္တဲ့ပညာ ျဖစ္ဖို႔အင္မတန္အေရး ႀကီးတယ္။ လူတခ်ိဳ႕က ပညာေတာ့ရွိပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ဘုရားထံကလာတဲ့ပညာမဟုတ္ဘူး။ အဲ့လို ေျပာတဲ့အခါမွာ ဘုရားကို မသိတဲ့သူေတြပဲ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားကိုသိၿပီးေတာ့ အမွုေတာ္ေဆာင္ ပါတယ္ဆိုတဲ့သူေတြေတာင္မွ အထက္ အရပ္ကလာတဲ့ ပညာကိုမသုံးပဲ နတ္ဆိုး ထံကလာတဲ့ပညာနဲ႔ ရွင္သန္ေနတဲ့သူေတြအမ်ားႀကီးပဲ။
ဒါကိုရွင္ယာကုပ္က အထက္အရပ္ကသက္ေရာက္တဲ့ပညာ ဟာ ဘယ္လိုလကၡဏာေတြ ရွိသလိုဆိုတာကို ေသခ်ာခြဲျခားျပတယ္။ ဘုရားထံကလာတဲ့ ပညာဟာ စင္ၾကယ္တယ္။ ပညာကိုအသုံးျပဳတဲ့အခါမွာလည္း ေကာင္းမြန္တဲ့ႏွလုံးသားရွိတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့ပညာဆိုတာ ထက္ ေကာင္းမြန္တဲ့ ႏွလုံးႏွင့္ အသုံးျပဳတတ္ျခင္းကလည္း အေရးႀကီးတယ္။ တခ်ိဳ႕ပညာေတြအမ်ားႀကီးတတ္ေပမယ့္ ႏွလုံးသားကေတာ့ဆိုးတယ္။ ေကာင္းမြန္တဲ့ ပညာကို ဆိုးတဲ့ႏွလုံးသားႏွင့္ ဘယ္လိုမ်ား အသုံးျပဳနိုင္မွာလဲ? ေကာင္းမြန္တဲ့ပညာကို မွန္ကန္တဲ့ႏွလုံးသားႏွင့္ အသုံးျပဳသူေတြရဲ့အသက္တာမွာ ေကာင္းျမတ္ေသာအသီးအပြင့္ေတြကို အျမဲတမ္းရိတ္သိမ္းရတယ္။ အသီးအားျဖင့္ အပင္ရဲ့သေဘာကိုသိနိုင္တယ္ မဟုတ္လား? ဘုရားေပးတဲ့အထက္အရပ္ကသက္ေရာက္တဲ့ပညာက ရန္ျဖစ္ဖို႔၊ ၿပိဳင္ ဆိုင္ဖို႔ထက္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေျဖာင့္မတ္ျခင္း မ်ိဳေစ့ကိုၾကဲဖို႔ျဖစ္တယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြ ပညာေတြတတ္ၿပီး ၿငိမ္သက္ျခင္း ေပ်ာက္ေနတယ္။ ပညာဟာ ၿငိမ္သက္ျခင္း ကိုျပဳစုတဲ့ အဓိကမရွိမျဖစ္တဲ့ အရာ တစ္ခုျဖစ္တယ္။
ဒီဇင္လာလ ၂၅ရက္ေန႔
ပညာရွိ
”သို႔ျဖစ္၍ ငါေဟာေျပာေသာ ဤတရားစကားတို႔ကိုၾကား၍ က်င့္သုံးေသာသူတိုင္းသည္ ေက်ာက္ေပၚ၌ မိမိအိမ္ကိုေဆာက္သည့္ ပညာသတိရွိေသာသူႏွင့္တူ၏။“ မႆဲ ၇:၂၄
မုန္တိုင္းေတြ မလာဖို႔ေတာ့ တားလို႔မရဘူး။ ဒါေပမယ့္မုန္တိုင္းဒဏ္ခံနိုင္ေအာင္ေတာ့တည္ေဆာက္လို႔ရတယ္။ မုန္တိုင္းကိုေတာ့ ဘယ္သူမွမႀကိဳက္ဘူး။ ေရွာင္ေနလို႔လည္းရတဲ့ အရာတစ္ခုမဟုတ္ျပန္ဘူး။ လူေတြက ဘဝမွာ တိုက္တဲ့ မုန္တိုင္းေတြအေၾကာင္းကိုပဲစာဖြဲ႕ေနၾကတယ္။တကယ္ေတာ့လူေတြ ၿပိဳလဲတာက မုန္တိုင္းေတြေၾကာင့္ပဲ မဟုတ္ဘူး။ မုန္တိုင္းေတြရဲ့ဒဏ္ကို ခံနိုင္ေအာင္ ေကာင္းမြန္စြာမတည္ေဆာက္ခဲ့ၾကလို႔ပါ။
သခင္ေယ႐ူက ေတာင္ေပၚ ေဒသနာမွာ မုန္တိုင္းက လြတ္ရာတရားကိုမေဟာဘူး။ မုန္းတိုင္းဒဏ္ကို ဘယ္လို ေအာင္ျမင္စြာေက်ာ္ျဖတ္မလဲ ဆိုတာကိုေဟာၾကားတယ္။ မုန္တိုင္းေတြကိုေၾကာက္ေနလို႔လည္း မုန္တိုင္းေဘးကေနလြတ္မွာမဟုတ္သလို၊ အျပစ္တင္ ေနလို႔လည္း ၿပီးသြားမွာမွမဟုတ္တာ။ ဘယ္လို ျပင္းထန္တဲ့မုန္တိုင္းျဖစ္ပါေစ ေက်ာ္လြန္နိုင္ေအာင္ ခိုင္ခံ့တဲ့ အသက္ တာကို တည္ေဆာက္ဖို႔ သင္ေပးခဲ့တယ္။ သခင္ေယရွုေဟာေျပာတဲ့စကားတိုင္းကို နားေထာင္ၿပီး လက္ေတြ႕အသက္ရွင္တဲ့သူတိုင္းဟာ မုန္တိုင္းေတြကို ေၾကာက္စရာမလိုဘူး။ မုန္တိုင္းေတြကိုမၾကဳံရတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ခံနိုင္ရည္ အျပည့္နဲ႔ ေက်ာ္လြန္နိုင္တဲ့ အသက္တာျဖစ္ေစမွာပါ။ မုန္တိုင္းထဲမွာ ပညာရွိႏွင့္ပညာမဲ့ ဟာ ကြဲျပားသြားတယ္။ တျခားအခ်ိန္မွာ မသိသာရင္ေတာင္ မုန္တိုင္းေတြ ၾကားထဲမွာေတာ့အရမ္းကိုျခားနားသြားတယ္။
ဒီဇင္ဘာလ ၂၃ ရက္ေန႔
ဘုရားမတတ္နိင္ေသာအရာ တစ္စုံတစ္ခုရွိသေလာ?
”ထာဝရဘုရားမတတ္နိုင္ေသာအမွု တစ္စုံတစ္ခုရွိသေလာ။ ခ်ိန္းခ်က္ေသာ ဖြားခ်ိန္ေစ့ေသာအခါ၊ သင့္ဆီသို႔ငါျပန္လာ၍၊ စာရာသည္ သားကိုရလိမ့္မည္ဟု ထာဝရဘုရားသည္ အာျဗဟံအားမိန့္ေတာ္မူ၏။“ ကမၻာဦး ၁၈:၁၄
ဘုရားေပးတဲ့ကတိႏွင့္ ဘုရားေျပာတဲ့စကားေတြက လူတခ်ိဳ႕အတြက္ ရယ္စရာျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္။ အဓိပၸါယ္မရွိဘူးလို႔ ျမင္ေကာင္းျမင္မယ္။ ဒီေန႔ လူေတြမွ မဟုတ္ပါဘူး က်မ္းစာထဲမွာ ဘုရားႏွင့္အနီးကပ္ဆုံးေသာတဲ့သူေတြေတာင္မွ ရယ္မိ တတ္ၾကေသးတာပဲ။ ဘုရားက ျဖစ္နိုင္တာေတြ၊ ယုတၱိရွိတာေတြပဲေျပာတဲ့၊ လုပ္တဲ့ ဘုရားမဟုတ္ဘူး။ သူဟာ ဘာမဆို လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ လုပ္နိုင္တဲ့သူပါ။
ဘုရား တတ္နိုင္ျခင္းကို ေမ့ေလ်ာ့တဲ့အခါမွာ ဘုရား စကားေတြကို ရယ္ စရာအျဖစ္ျမင္လာတယ္။ ေနာက္ႏွစ္ဒီအခ်ိန္မွာ သားေမြးမယ္လို႔ ေျပာတဲ့အခါမွာ တံခါးေနာက္မွာ နားေထာင္ေနတဲ့ စာရာဟာ ရယ္ခဲ့တယ္။ သူ႔အတြက္ ဒီစကားဟာ တကယ္ကို ယုံစရာမဟုတ္ပဲ ရယ္စရာျဖစ္ေနတယ္။ ဘယ္လို မ်ားျဖစ္နိုင္မွာလဲေပါ့။
လူေတြ ရဲ့ ႏွလုံးသားဟာ ဘုရားစကားၾကားတဲ့အခါမွာ ဘယ္လို တုန့္ျပန္သလဲ ဆိုတာကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ ယုံၾကည္ျခင္းရွိလား? မရွိဘူးလား? ဆိုတာ သိနိုင္တယ္။ လူ႔အေနနဲ႔ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာ ရလာတဲ့အခါမွာ ဒါဟာ ဘုရားလုပ္တယ္ဆိုတာ ပိုသိသာထင္ရွားတယ္ မဟုတ္လား? လူ႔အစြမ္းအစ တစ္စက္မွ မပါပဲ ဘုရားလုပ္ေပးျခင္းသက္သက္ကို အာျဗဟံႏွင့္စာရာအသက္တာမွာ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရတယ္။ သင္မလုပ္နိုင္တဲ့အရာေတြကို လုံးဝမျဖစ္နိုင္တဲ့အေၿခ အေနမွာ ဘုရားလုပ္ေပးပါလိမ့္မယ္။
ဒီဇင္ဘာလ ၂၂ ရက္ေန႔
ဘုရားတတ္နိုင္တယ္
”ကတိထားေတာ္မူေသာသူသည္ ကတိေတာ္အတိုင္း တတ္နိုင္ေတာ္မူသည္ကို စိတ္စြဲလမ္းေလ၏။-“ ေရာမ ၄:၂၁
ေျပာတဲ့အတိုင္းမလုပ္တဲ့ လူေတြနဲ႔ ေတြ႕ဖန္မ်ားတဲ့အတြက္ တစ္ခုခုဆိုရင္ ယုံနိုင္ဖို႔အင္မတန္ခက္သြားတယ္။ ဟုတ္တာ ေျပာရင္ေတာင္မွ ဟုတ္ပါ့မလားဆိုတဲ့ သံသယေလးက အျမဲတမ္း စိတ္ထဲရွိတယ္။ ကတိတည္တယ္ဆိုတဲ့လူေတြ ရွားပါးလာတဲ့ ေလာကထဲမွာ ရွင္သန္ရင္းနဲ႔ ေနာက္ဆုံးဘုရားကိုပါ အဲ့ဒီလိုမ်ိဳးပုံေဖၚမိ သြားတဲ့သူေတြရွိတယ္။ ဘုရားကေရာ သူေပးထားတဲ့ကတိေတြကို တည္နိုင္ပါ့မလား။ သူေပးထားတဲ့ကတိေတြကလည္းနည္းတာမွ မဟုတ္တာ။ ေနာက္ၿပီး ျဖစ္နိုင္တဲ့အရာေတြကလဲတစ္ခု ဆိုတစ္ခုမွမပါဘူး။ ဒီလိုအရာေတြ ဘဝအသက္တာမွာ အကုန္အစင္ ျဖစ္လာဖို႔ဆိုတာ လြယ္ပါ့မလား? အာျဗဟံကေတာ့ အဲ့လိုမ်ိဳးလုံးဝကို မေတြးဘူး။ ဘုရားကလူေတြနဲ႔ လုံးဝကိုမတူဘူး။ သူဟာ ကတိထားတဲ့အတိုင္း ျပည့္စုံေစဖို႔ တတ္နိုင္တယ္။ သူမတတ္နိုင္တာ တစ္စုံတစ္ခုမွ ကိုမရွိတာ။ ကတိထားတဲ့အရာကို မလုပ္ေပးဖို႔ မေျပာနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္မက် ေစတဲ့သူပါ။ ဒီအရာကို အာျဗဟံ အႂကြင္းမဲ့ယုံတယ္။ သူ႔ယုံၾကည္ျခင္းကပဲ ဘုရား ျပဳတဲ့အမွုေတြကို အသက္တာမွာ ျမင္ရဖို႔ တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကတိထားတဲ့သူကို ေတြးေတာျခင္းမရွိပဲ စိတ္ခ်မွုအျပည့္ရွိပါ။ သူအားလုံးတတ္နိုင္တယ္။
ဒီဇင္ဘာလ ၂၁ ရက္ေန႔
သာလြန္ထူးျခားစြာျပဳနိုင္ေသာ ဘုရား
”ငါတို႔ထဲ၌ သက္ဝင္လွုပ္ရွားေနေသာတန္ခိုးေတာ္အားျဖင့္ ငါတို႔ေတာင္းေလၽွာက္ေသာအရာ၊ သို႔မဟုတ္ ဆင္ျခင္ေသာအရာအားလုံးတို႔ထက္ သာလြန္ထူးျခားစြာျပဳနိုင္ေသာအရွင္၌“ ဧဖက္ ၃:၂၀
လူေတြက ဘုရားကိုအထင္လြဲေနၾကတယ္။ ဘုရားက ဆုေတာင္းတဲ့အခါမွာ ကိုယ္က ဘာမွ လုပ္စရာမလိုပဲ အကုန္ သူ႔ဘက္ကပဲ လုပ္ေပးမယ္ဆိုၿပီးေတာ့။ တကယ္ေတာ့ ဘုရားရဲ့အေလ့အလာကို မသိလို႔ ဒီလိုထင္ၾကတာပါ။တခ်ိဳ႕ဆို ဘာမွမလုပ္ပဲ ဆုပဲထိုင္ေတာင္းေနလိုက္ျဖစ္လာ မလားဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ဆိုၿပီးခနဲ႔တဲ့စကားေတြေျပာလိုက္ေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘုရား သခင္ထံမွာဆုေတာင္းတယ္ဆိုတာ ကိုယ္က ဘာမွမလုပ္ပဲ ဘုရားပဲအားလုံးလုပ္ေပးၿပီးေတာ့ အခ်ိန္တန္ အခန့္သင့္ အကုန္အဆင္ေျပသြားတာကို မဆိုလိုပါဘူး။
ဆုေတာင္းတဲ့သူရဲ့အသက္ တာကို ဘုရားက လူတိုင္းအသက္တာမွာ မရွိတဲ့ သူ႔ရဲ့ တန္ခိုးေတာ္ကိုသက္ေရာက္ ေစၿပီးေတာ့ အဲ့ဒီတန္ခိုးေတာ္အားျဖင့္ ဘဝမွာမလုပ္နိုင္တာေတြ မျဖစ္နိုင္တာကိုျဖစ္ေစလုပ္နိုင္ေစတာပါ။ အဲ့ဒီတန္ခိုးေတာ္ ဆုေတာင္းတဲ့သူ အသက္တာမွာ ဘုရားကိုယုံၾကည္အားကိုးတဲ့သူေတြရဲ့ အသက္တာမွာ အျမဲတမ္းသက္ဝင္လွုပ္ ရွားတယ္။ ဘုရားရဲ့တန္ခိုးေတာ္ ရရွိတဲ့သူေတြရဲ့အသက္တာမွာသူတို႔ဆုေတာင္းတာထက္ေတာင္ ေက်ာ္လြန္ၿပီး ႀကီးမားတဲ့အရာေတြကို ရရွိခံစားၾကတယ္။ ဘုရားက သာမန္ပဲ လုပ္ေဆာင္ေပးတဲ့ဘုရားမဟုတ္ဘူး သာလြန္ထူးျခားတဲ့အထိ ေကာင္းႀကီးေပးပို႔ေဆာင္တဲ့ဘုရားပါ။
ဒီဇင္ဘာလ ၂၀ ရက္ေန႔
အထူးသျဖင့္ျပည့္စုံေစျခင္းငွါ
”သူ၏ေျဖာင့္မတ္ျခင္းသည္ အစဥ္အျမဲတည္တတ္၏ဟု လာသည္ႏွင့္အညီ၊ သင္တို႔သည္ အရာရာ၌ သုံးေလာက္ေသာ ဥစၥာအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ အစဥ္ရွိ၍၊ ေကာင္းေသာ အက်င့္အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ အထူးသျဖင့္ ျပည့္စုံမည္ အေၾကာင္း၊ အမ်ိဳးစုံေသာမဂၤလာေက်းဇူးႏွင့္ အထူးသျဖင့္ ျပည့္စုံေစျခင္းငွာ ဘုရားသခင္ တတ္နိုင္ေတာ္မူ၏။-“ ၂ေကာ ၉:၉
ဘုရားတတ္နိုင္ျခင္းေတြကိုေျပာတဲ့ ဘုရားမတတ္နိုင္တာ ဘာမ်ားရွိအုံးမွာလည္းလို႔ ေမးစရာရွိတယ္။ တကယ္ လည္းဟုတ္ပါတယ္ ဘုရားမတတ္နိုင္ တာဘာဆို ဘာမွမရွိတာ။ အားလုံး တတ္နိုင္တဲ့ ဘုရားကိုရထားတာ ဘယ္ ေလာက္ေတာင္ ေကာင္းလိုက္သလဲ? ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီဘုရားကိုရထားၿပီးေတာ့ စိတ္ပ်က္ အားငယ္ေနတာကေတာ့ အရမ္းကို ဆိုးလြန္းတယ္။
ဘုရားက ငရဲသြားရမယ့္လူေတြကို ေကာင္းကင္သို႔ အခမဲ့ပို႔ ေဆာင္ေပးတာပဲမဟုတ္ဘူး။ သူ႔ရဲ့အသက္တာ ေလာကမွာ အသက္ရွင္တဲ့အခါမွာလည္းသုံးေလာက္တဲ့ဉစၥာအမ်ိဳးမ်ိဳး အစဥ္ရွိဖို႔လည္းသူတတ္နိုင္တယ္။ ဝိညာဥ္ေရးရာတစ္ခုပဲသူက တတ္နိုင္ၿပီးေတာ့လုပ္ေပး တဲ့ ဘုရားမဟုတ္ဘူး။ ေလာကမွာေန႔စဥ္ လိုအပ္တဲ့အရာေတြကိုလည္း ေထာက္ပံ့ေပးဖို႔ တတ္နိုင္တယ္။ ေငြေၾကး ပဲလားဆိုရင္ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ေကာင္းတဲ့အက်င့္ေတြ အသက္တာမွာ ေပၚေပါက္ လာဖို႔လည္းတတ္နိုင္တယ္။ ေမြးကတည္းက အက်င့္ေကာင္းလာတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမ်ားရွိလို႔လဲ? ဒီေန႔ ေကာင္းတဲ့အက်င့္၊ အေတြးအေခၚအားလုံး ေကာင္းျမတ္တဲ့ ဘုရားဆီကပဲ လာတယ္မဟုတ္ လား? ေန႔စဥ္ လူေတြ ေရွ႕မွာ ေကာင္းတဲ့ပုံသက္ေသႏွင့္ ဘုရားဘုန္းထင္ရွားဖို႔ အတြက္လိုအပ္တဲ့ အရာမွန္သမၽွနဲ႔ျပည့္စုံဖို႔ သူဟာတတ္နိုင္တယ္။ တာဝန္လည္းအျပည့္ယူထားတဲ့သူပါ။ ရိုးရိုးေတာင္မဟုတ္ဘူး အမ်ိဳးစုံေသာမဂၤလာ ေက်း ဇူးေတြနဲ႔ အထူးသျဖင့္ ျပည့္စုံဖို႔အတြက္ တတ္နိုင္တယ္။ လုပ္လဲလုပ္ေပးေနတယ္။
ဒီဇင္ဘာလ ၁၉ ရက္ေန႔
ဘုရားသာလၽွင္တတ္နိုင္တယ္
”စိုက္ပ်ိဳးေသာသူမတတ္နိုင္။ ေရေလာင္းေသာသူလည္း မတတ္နိုင္။ ႀကီးပြားေစေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္သာလၽွင္ တတ္နိုင္ေတာ္မူ၏။-“ ၁ ေကာ ၃:၇
ကိုယ္တတ္နိုင္တာေလးေတာ့ကိုယ္လုပ္ပါ ကိုယ္မတတ္နိုင္တဲ့အရာကိုေတာ့ ဘုရားတတ္နိုင္ျခင္းကို ယုံၾကည္ ျခင္းရွိပါ။ ကိုယ္မတတ္နိုင္ဘူးဆိုၿပီးေတာ့ ဘာမွမလုပ္ပဲ လူပ်င္းတစ္ေယာက္လို ျဖစ္ဖို႔ေတာ့ ဘုရားအလိုေတာ္မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္လုပ္နိုင္တာေလး ကိုယ္လုပ္နိုင္သေလာက္ေလးေတာ့ အေကာင္းဆုံးလုပ္ပါ။ ၿပီးရင္ ဘုရားတတ္နိုင္ျခင္းကို အျပည့္အဝစိတ္ခ်ၿပီး ရွင္သန္ပါ ေကာင္းမြန္တဲ့ အသက္တာကိုရရွိပါလိမ့္မယ္။
တမန္ေတာ္ႀကီးရွင္ေပါလုက ရွင္းျပတယ္။ သူႏွင့္အာေပါလုရဲ့လုပ္ေဆာင္ မွုအေၾကာင္းကို။ သူက စိုက္ပ်ိဳးတဲ့သူ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ေရေလာင္းဖို႔အတြက္ေတာ့ အာေပါလုကလုပ္ေဆာင္တယ္။ အာေပါလုဟာ မစိုက္ပ်ိဳးေပမယ့္ သူလုပ္နိုင္တဲ့ ေရေလာင္းတာေလးေတာ့ႀကိဳးစားလုပ္ ေဆာင္တယ္။ ရွင္ေပါလုကလည္းေရ ေလာင္းတဲ့အလုပ္ကို အခ်ိန္မေပးနိုင္ေပမယ့္ သူ႔ကိုယ္ဘုရား ေခၚထားတဲ့ စိုက္ ပ်ိဳးတာကို အာ႐ုံစိုက္တယ္။ ဒီႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ဟန္ခ်က္ညီညီ လုပ္ေဆာင္မွုဟာ ဘုရားရဲ့ တတ္နိုင္ျခင္းကို မမွီေပမယ့္ ဘုရားရဲ့ တတ္နိုင္ျခင္း ႀကီးထြားထြားျခင္း သက္ေရာက္ဖို႔အတြက္ျဖစ္ေစတယ္။ ႀကီထြားဖို႔က်ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ အစြမ္းအစမရွိပါဘူး။ ဘုရားတစ္ပါးတည္းသာလၽွင္ တတ္နိုင္တယ္မဟုတ္လား။ သူတို႔ လုပ္နိုင္တာ အေကာင္းဆုံး လုပ္ၿပီးတဲ့အခါမွာ ဘုရားလုပ္ေပးတဲ့အေကာင္းဆုံးအရာကိုလည္းသူတို႔အသက္တာမွာ ျမင္ရတယ္။
ဒီဇင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔
ဘုရားတတ္နိုင္တယ္
”ကိုယ္ေတာ္ကလည္း၊ လူမတတ္နိုင္ေသာအမွုကို ဘုရားသခင္တတ္နိုင္ေတာ္မူသည္ဟု မိန့္ေတာ္မူ၏။“ လုကာ ၁၈:၂၇
ႀကီးမားတဲ့အရာေတြလုပ္ဖို႔အတြက္ ကိုယ္မတတ္နိုင္ဘူးဆိုၿပီးစဥ္းစားၿပီးစိတ္ဓါတ္က်ဖူးလား? ကၽြန္ေတာ္လည္းအႀကိမ္ႀကိမ္ အဲ့လိုစဥ္းစားၿပီး စိတ္ပ်က္ဖူးတယ္။ ဒါက သင္တစ္ေယာက္ထဲမဟုတ္ဘူး လူတိုင္းနီးပါးပါပဲ။ ကိုယ္တတ္နိုင္တာ ေလးေလာက္ပဲ လုပ္ၿပီးေတာ့ ဘဝကိုျဖတ္ သန္းမယ္လို႔ေတာ့ မဆုံးျဖတ္လိုက္နဲ႔။ ကိုယ့္အရည္အခ်င္း ေတြကိုၾကည့္ၿပီး လူတိုင္းကေတာ့ အဲ့လိုပဲစဥ္းစားမိ တတ္ၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ သင္မတတ္နိုင္ေပမယ့္အရာရာတတ္နိုင္တဲ့ ဘုရားရွိတယ္။ တတ္နိုင္တာပဲ လုပ္မယ္လို႔စိတ္ကူးတယ္ ဆိုတာ ဘုရားအတူရွိျခင္းကို ေဘးဖယ္ ထားလိုက္တာပဲ။
ေကာင္းကင္နိုင္ငံ ဝင္ဖို႔ေတာင္မွ လူ႔ရဲ့ႀကိဳးစားမွု၊ ေငြေၾကးေတြကလုံးဝ မတတ္နိုင္ေပမယ့္ေမၽွာ္လင့္စရာမရွိတာေတာ့ လုံးဝမဟုတ္ဘူး။ ဘယ္လိုမွ လူ႔အေနနဲ႔မေရာက္နိုင္တဲ့ ေကာင္းကင္နိုင္ငံေတာင္ ဘုရားရဲ့ တတ္နိုင္ျခင္းကသာလၽွင္ပို႔ေဆာင္ေပးနိုင္တယ္ဆိုရင္ ေလာ ကမွာ ရွင္သန္ဖို႔လည္း လူ႔အေနနဲ႔ မလုပ္ ေဆာင္နိုင္တဲ့အရာေတြကိုလည္း ဘုရားရဲ့တတ္နိုင္ျခင္း အေပၚမွာ စိတ္ခ်ယုံၾကည္မယ္ဆိုရင္ မျဖစ္နိုင္စရာဘာမ်ားရွိအုံးမလဲ? လူေတြက မျမင္ရေသးတဲ့ ေသၿပီးမွ သြားမယ့္ ေကာင္းကင္အတြက္ ေတာ့ ဘုရားကို စိတ္ခ် ယုံၾကည္ေပမယ့္ မ်က္ေမွာက္ ကာလရဲ့လိုအပ္ခ်က္အတြက္ေတာ့ ဘုရားတတ္နိုင္တယ္ဆိုတာကို ယုံဖို႔ခက္ေနၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘုရားက ယခုဘဝ ေနာင္ဘဝ လိုအပ္ခ်က္ အားလုံးအတြက္ ကူညီဖို႔ တတ္နိုင္တဲ့ တစ္ပါးတည္းေသာ အရွင္ပါ။
ဒီဇင္ဘာလ ၁၆ရက္ေန႔
ကိုယ့္အႀကံအစည္ အတိုင္း
”မိမိမေကာင္းေသာ အႀကံအစည္သည္ မိမိေခါင္းေပၚမွာျပန္ေရာက္၍၊ မိမိၾကမ္းတမ္းေသာအမွုသည္ မိမိေခါင္းထိပ္ေပၚမွာ သက္ေရာက္တတ္၏။“ ဆာလံ ၇:၁၆
သင့္အေပၚမွာ လူေတြ မေကာင္းႀကံစည္ၾကတဲ့အခါမွာ အရမ္းႀကီးမစိုးရိမ္ပါႏွင့္။ ဘယ္သူကမွ သင့္ဘဝအတြက္ အဆိုးေတြျဖစ္လာဖို႔ႀကံစည္လို႔မရပါဘူး။ သင့္ေဘးက လူရဲ့အႀကံ အစည္က သင့္ေပၚမွာ သက္ေရာက္မွာမဟုတ္ဘူး။ သင္သာ ဘုရားႏွင့္မွန္မယ္၊ေန႔စဥ္ ဘုရားႏွင့္ေလၽွာက္လွမ္းသြားလာမယ္ဆိုရင္ ေသခ်ာတယ္ အဲ့ဒီ မေကာင္းတဲ့သူတို႔အႀကံအစည္က သူတို႔ဘဝအတြက္ပဲျပန္ျဖစ္ေစလိမ့္မယ္။ စိုက္တဲ့အတိုင္း ရိတ္ရတယ္ဆိုတဲ့သေဘာပါပဲ။ လူတစ္ေယာက္ရဲ့မေကာင္းတဲ့အႀကံ အစည္က အျခားလူတစ္ေယာက္အေပၚမွာ သက္ဖို႔ထက္ သူ႔အေပၚမွာ သက္ေရာက္ ဖို႔ပိုမ်ားတယ္။
ဒီနိယာမကို သေဘာေပါက္ရင္ သူမ်ားကိုယ့္အေပၚမွာ မေကာင္းႀကံတာကိုလည္း စိုးရိမ္စရာမလိုဘူးဆိုတာ သေဘာေပါက္မွာျဖစ္သလို ကိုယ္တိုင္ လည္းဘယ္သူ႔အေပၚမွာမွ မေကာင္း မႀကံစည္ သင့္ဘူးဆိုတာ နားလည္လာလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ရဲ့ ေကာင္းတဲ့အႀကံအစည္ေတြကလည္း ကိုယ့္အေပၚမွာ သက္ေရာက္သလိုပဲ သူမ်ားအေပၚမွာ မေကာင္းတဲ့စိတ္ထားႏွင့္ ႀကံစည္တဲ့အရာကလည္း ကိုယ့္စီပဲ ျပန္သက္ေရာက္မွာပါ။ ကိုယ့္ရဲ့ၾကမ္းတမ္းမူကလည္းဘယ္သူ႔ဆီမွာမွ အဆုံးမသတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္စီမွာပဲ အဆုံးသတ္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူမ်ားႀကံစည္လည္းေၾကာက္စရာစိုးရိမ္ စရာမလိုသလို ကိုယ္လည္းဘယ္သူ႔ကိုမွ မေကာင္းတဲ့အရာေတြျဖစ္လာဖို႔ မႀကံစည္ပါႏွင့္။
ဒီဇင္ဘာလ ၁၅ရက္ေန႔
ဘယ္သူ႔မွ မဆီးတားနိုင္တဲ့အႀကံအစည္
”ကိုယ္ေတာ္သည္ အလုံးစုံတို႔ကို တတ္နိုင္ေတာ္မူေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း၊ အႀကံအစည္ေတာ္ကို အဘယ္သူမၽွ မဆီးတားနိုင္ေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း အကၽြန္ုပ္သိပါ၏။“ ေယာဘ ၄၂:၂
ကိုယ့္အႀကံအစည္အတိုင္း အသက္ရွင္ရင္ေတာ့ အဲ့ဒီအႀကံအစည္ အတိုင္းျပည့္စုံဖို႔ ကိုယ္တိုင္ အားထုတ္ရမယ္။ ကိုယ္တတ္နိုင္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေျခလွမ္းလွမ္းနိုင္ေပမယ့္ ကိုယ္မလုပ္နိုင္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ပန္းတိုင္နဲ႔ ေဝးမွာပဲ။ ကိုယ့္အႀကံအစည္တိုင္း အသက္ရွင္တဲ့အဖိုးအခဟာ အရမ္းကိုမ်ားလြန္းတယ္။ လူေတြက အသက္ငယ္တဲ့အခ်ိန္ မွာေတာ့ မသိသာေပမယ့္အသက္ အရြယ္တစ္ခု ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ေတာ့ ႐ုန္းကန္ဖို႔မလြယ္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္အႀကံအစည္ရဲ့ အရင္းအျမစ္က ကိုယ့္ခြန္အားအစြမ္းအစေပၚမွာပဲမူတည္တယ္။ ကိုယ္လုပ္နိုင္ရင္ လုပ္နိုင္သေလာက္ပဲ။
ဘုရားအႀကံအစည္ႏွင့္ အသက္ရွင္ျခင္းကေတာ့ ကိုယ္လုပ္နိုင္ ျခင္းေပၚမွာ လုံးဝကိုမမူတည္ဘူး။ ဘုရားအေပၚမွာ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ဖို႔ပဲလိုတယ္။ ကိုယ္လုပ္နိုင္တဲ့အခ်ိန္မွာေရာ မလုပ္နိုင္တဲ့အခ်ိန္မွာေရာ သူ႔ရဲ့တတ္နိုင္ ျခင္းလုပ္နိုင္ျခင္းေပၚမွာ ရာႏွုန္းျပည့္မူတည္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေယာဘက ေျပာတယ္ ဘုရားကအလုံးစုံကိုတတ္နိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားတတ္နိုင္ျခင္းေၾကာင့္ ဘုရားအႀကံစည္ဟာ အခ်ိန္တန္ရင္ျပည့္စုံလာတယ္။ဘယ္သူမွ ဆီးတားလို႔မရသလို ဖ်က္ဆီးလို႔ကိုမရနိုင္ ဘူး။ ဒီသေဘာတရားကို သေဘာေပါက္ သြားတဲ့ေယာဘ အသက္ႀကီးတဲ့အခ်ိန္ မွာေတာင္ ဆုံးရွုံးသြားတာေတြအကုန္ ႏွစ္ဆျပန္ရၿပီး အရင္ထက္ပိုေအာင္ျမင္ တယ္။ သင္ေရာ ဘယ္အႀကံအစည္ ေအာက္မွာ အသက္ရွင္ေနတာလဲ?
ဒီဇင္ဘာလ ၁၄ရက္ေန႔
မေဖါက္ျပန္နိုင္တဲ့ဘုရားရဲ့အႀကံအစည္
”ထိုေၾကာင့္၊ ကတိေတာ္ကို အေမြခံရေသာသူတို႔သည္၊ ဘုရားသခင္၏ အႀကံအစည္ေတာ္ မေဖာက္ျပန္နိုင္ေၾကာင္းကို အတပ္သိေစျခင္းငွာ၊ ဘုရားသခင္သည္ အက်ိန္အားျဖင့္ အာမခံေတာ္မူ၏။-“ေဟျဗဲ ၆:၁၇
ရာသီဉတုေတြ ေဖါက္ျပန္လာတယ္။ အရင္တုန္းက မၾကဳံဖူးတဲ့ အရာေတြကို ဒီေန႔ေခတ္လူေတြက ၾကဳံေနရတယ္။ ကမၻာတစ္ခုလုံးကမွာ ရာသီဉတု ေဖါက္ ျပန္မွုကို လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာခံစားေနရတယ္။ လူေတြလည္းအရင္ ေခတ္ေတြနဲ႔မတူပဲ ပိုၿပီးေတာ့ ေဖါက္ျပန္လာတယ္။အက်င့္ေတြအေတြးအေခၚေတြက အရင္ နဲ႔ကို လုံးဝကိုမတူေတာ့ဘူး။ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြေတာင္ မယုံရတဲ့ေခတ္ ႀကီးေရာက္လာတယ္။ မိသားစုအခ်င္းခ်င္းေတာင္ စိတ္မခ်ရတဲ့ေခတ္ႀကီး။ နိုင္ငံေတြလည္းအရင္လို မေအးခ်မ္းေတာ့ပဲ အာဏာရဖို႔အတြက္ အခ်င္းခ်င္း သစၥာေဖါက္မွုေတြ ေနရာတိုင္းမွာျဖစ္ေနတယ္။ ဘုရားေရွ႕မွာ သစၥာဆိုထားတဲ့ ဇနီးေမာင္ႏွံေတြေတာင္ ေနာက္ကြယ္မွာ ေဖါက္ျပန္ျခင္းျမင့္မားမွုက ေခတ္သမိုင္းမွာ အဆိုးဆုံးလို႔ေတာင္ ေျပာရမယ္။ ဘာဆိုဘာမွ မယုံရတဲ့ေခတ္မွာ မေဖါက္ ျပန္တာဆိုလို႔ ဘာမ်ားရွိအုံးမလဲလို႔ ေတာင္ေမးရမယ္။
ေလာကႏွင့္ လူေတြ ေဖါက္ျပန္ ေပမယ့္ မေဖါက္ျပန္ပဲ မေန႔၊ ယေန႔၊ ေနာင္ကာလ အစဥ္တည္ျမဲတာဆိုလို႔ ဘုရားႏွုတ္ကပတ္ေတာ္ႏွင့္ လူေတြအေပၚမွာထားတဲ့ဘုရား ေမတၱာပဲရွိတယ္။ ဘုရားကလူေတြအေပၚမွာထားတဲ့ေမတၱာဟာ ဘယ္ေခတ္သမိုင္းမွာ ဆိုမေဖါက္ျပန္ဘူး၊ သစၥာမမဲ့ဘူး။ သူသင့္အေပၚမွာထားတဲ့အႀကံအစည္ေတြဟာ လည္းဧကန္အမွန္ ျပည့္စုံမယ္။ သူဟာ ေျပာရင္ေျပာတဲ့အတိုင္း၊ ႀကံစည္ရင္ ႀကံစည္တဲ့အတိုင္း ေဖါက္ျပန္ျခင္းမရွိပဲ ျပည့္စုံေစတဲ့ တစ္ပါးတည္းေသာဘုရားပါ။ ဒီလို ဘုရားကိုရထားတာေလာက္ ျမတ္တာ ဘာမ်ားရွိအုံးမလဲ?
ဒီဇင္ဘာလ ၁၃ ရက္ေန႔
ေကာင္းႀကီးျဖစ္ေစမယ့္အႀကံအစည္
”ဝီရိယရွိေသာသူ၏အႀကံအစည္တို႔သည္ အက်ိဳးအျမတ္ကို ဧကန္ျဖစ္ေစ၏။ အလ်င္စလိုျပဳမူေသာသူတိုင္းကား ခ်ိဳ႕တဲ့ႏြမ္းပါးျခင္းသို႔သာေရာက္တတ္၏။“ သုတၱံက်မ္း ၂၁:၅
ဘာေတြႀကံစည္ထားသလဲ ဆိုတာထက္ သင္ဘယ္သူလဲဆိုတာ ပိုအေရးႀကီးတယ္။ တခ်ိဳ႕ရဲ့အႀကံအစည္ေတြက အရမ္းကိုေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေကာင္းႀကီးမျဖစ္တာဘာေၾကာင့္လဲ? အႀကံေကာင္းတာ ေကာင္းႀကီးျဖစ္တာ၊ထေျမာက္ေအာင္တာမဟုတ္ဘူး။ လူတိုင္းမွာ ေကာင္းတဲ့အႀကံေတြကိုယ္စီရွိတာပဲ မဟုတ္လား? ဒါဆိုရင္ ဘာလို႔ အဲ့ဒီအႀကံအစည္ေတြ မထေျမာက္ရတာလဲ? အဲ့ဒီအႀကံအစည္ေတြအားျဖင့္ အက်ိဳးအျမတ္ေတြ၊ ႂကြယ္ဝျခင္းေတြ မျဖစ္ရတာလဲ? အေျဖကေတာ့ရွင္းပါတယ္။ သူတို႔ဟာ အႀကံအစည္အားျဖင့္ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းတဲ့ ဝီရိယရွိတတ္တဲ့သူ၊အစဥ္ တစိုက္ လုပ္ေဆာင္တတ္တဲ့သူေတြ မဟုတ္ၾကဘူး။ စိတ္ကူးေပါက္လို႔သာ ထၿပီးလုပ္ၾကေပမယ့္ အဲ့ဒီအႀကံအစည္အတိုင္း သစၥာရွိရွိ အစဥ္တစိုက္ လုပ္ဖို႔အတြက္ အာ႐ုံမစိုက္ၾကဘူး။
ေနာက္ဆင္းရဲျခင္းကိုျဖစ္ ေစတဲ့ အေၾကာင္းအရာကေတာ့ အလ်င္ စလိုျပဳမူတာပါပဲ။ စိတ္ကူးေပါက္တုန္း ေကာက္ရိုးမီးလို ထေတာက္ေပမယ့္ အဲ့ဒီ စိတ္ကူးအတိုင္း ဆုံးျဖတ္ခ်က္အတိုင္း ေအာင္ျမင္တဲ့အထိ၊ အဆုံးထိ ေသခ်ာလုပ္ဖို႔ စိတ္မဝင္စားၾကဘူး။ သင့္မွာ ရွိတဲ့စိတ္ကူးေတြ၊ ေကာင္းတဲ့အႀကံေတြကို အေကာင္ထည္ေဖၚတဲ့အခါမွာ မေလာပါႏွင့္။ လြယ္လြယ္နဲ႔ အလ်င္စလို မလုပ္မိဖို႔လိုသလို၊ လြယ္လြယ္နဲ႔စိတ္ဓါတ္မက်ပါႏွင့္။ တစ္စုံတစ္ခုလုပ္မယ္ဆိုရင္ အဆုံးထိေတြးထားဖို႔လိုသလို အဆုံးထိ ဘယ္ လို အရာေတြပဲၾကဳံၾကဳံအေကာင္းဆုံး လုပ္ဖို႔လဲ လိုပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ ဘယ္ေတာ့မွေကာင္းစားတဲ့ဘဝထဲကိုေျခခ်ခြင့္ရမွာမဟုတ္ပါဘူး။
ဒီဇင္ဘာလ ၁၂ ရက္ေန႔
ဘုရားအႀကံသာျပည့္စုံမယ္
”သင္တို႔သည္ ကၽြန္ုပ္ကိုညႇဥ္းဆဲမည္ႀကံၾကေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္သည္ ယေန႔ျဖစ္သည္အတိုင္း၊ လူမ်ားအသက္ခ်မ္းသာေစျခင္းငွာ ေက်းဇူးျပဳမည္ႀကံေတာ္မူ၏။“ ကမၻာဦး ၅၀:၂၀
ကိုယ့္အေပၚမွာ လူေတြ မေကာင္းႀကံလို႔ ကိုယ့္အေပၚမွာေကာင္းတဲ့ လူေတြရွိေတာ့မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ မထင္
လိုက္ပါႏွင့္။ လူေတြ ကိုယ့္အေပၚမွာ မေကာင္းလို႔ စိတ္မပ်က္ပါႏွင့္။ လူေတြ မေကာင္းႀကံစည္လို႔လည္း ကိုယ့္ဘဝမွာ မေကာင္းတာေတြ ျဖစ္လာမယ္လို႔ မထင္လိုက္ပါႏွင့္။ လူေတြကိုယ့္အေပၚမွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ မေကာင္းတာလုပ္လုပ္ ႀကံႀကံ ဘုရားအႀကံအစည္ေတာ္သာ ကိုယ့္ဘဝမွာ ျပည့္စုံမယ္လို႔ယုံပါ။ လူေတြရဲ့ လုပ္ရပ္ႏွင့္ အႀကံအစည္က ဘုရားအႀကံအစည္ကိုမဖ်က္ဆီးနိုင္ဘူး။ ဘုရားေလာက္ တန္ခိုးရွိတာ တတ္စြမ္းနိုင္တာ ဘယ္သူမ်ားရွိအုံးမွာလဲ?
ေယာသပ္အသက္တာကိုၾကည့္ ရင္ ဒါကို အထင္အရွားေတြ႕ရတယ္။ သူ႔အကိုေတြကေတာင္ သူ႔ဘဝကို ပ်က္ဆီးသြားဖို႔အတြက္ ေရာင္းစားခဲ့ၾကတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သူတို႔ ညီကိုေမ့ေလ်ာ့ၿပီးေတာ့ ေသၿပီလို႔ပဲ ထင္မွတ္ခဲ့ၾကတယ္။ လူေတြ ဒီေလာက္ဆိုးရြားစြာႀကံစည္ေပမယ့္ ဘုရားကေတာ့ လုံးဝကို ပစ္မထားဘူး။ ေယာသပ္ႏွင့္အတူရွိတယ္။ အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္က ဘုရားသင္နဲ႔အတူရွိဖို႔ေအရးႀကီးတယ္။ ဘုရားအတူမရွိပဲ ဘုရားႏွင့္အေဝးမွာအသက္ရွင္သန္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ သင့္အသက္တာမွာ ေကာင္းတဲ့အရာေတြ ဘုရားအႀကံအစည္အတိုင္း ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ ဘူး။ လူေတြအႀကံအစည္ အသက္တာမွာ ဘာလို႔ျဖစ္လာတာလည္းလို႔ေမးရင္။အေျဖကေတာ့ ဘုရားႏွင့္ေဝးကြာတဲ့အရပ္မွာ ရွင္သန္လို႔ပါပဲ။ ဘုရားႏွင့္နီးကပ္စြာအသက္ရွင္တဲ့သူတိုင္းအသက္တာမွာ ဘုရားက အလိုေတာ္ကသာလၽွင္ျပည့္စုံေစမယ္။
ဒီဇင္ဘာလ ၉ရက္ေန႔
အလိုေတာ္ ကို အကုန္အစင္နားလည္ပါမည့္အေၾကာင္း
သခင္ဘုရားႏွင့္ ထိုက္ေလ်ာက္စြာ က်င့္ ၍ အရာရာ၌ ႏွစ္သက္ေတာ္မူေစျခင္းငွာ၊ ပညာအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ဓမၼဉာဏ္အမ်ိဳးမ်ိဳးအားျဖင့္ အလိုေတာ္ကို အကုန္အစင္ နားလည္ပါမည္အေၾကာင္း ဆုေတာင္းပတၳနာျပဳ၏။-” ေကာေလာသဲ ၁:၁၁
ဘုရားအလိုေတာ္ကို အသက္တာအတြက္သိခ်င္ၾကတာ ဘုရားသားသမီး အားလုံးစီမွာရွိတဲ့ ဆႏၵ ပါပဲ။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ အလိုေတာ္ကို သိတယ္ လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ အားနည္းတယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ အလိုေတာ္ရဲ့တပိုင္းတစကိုသာ သိၿပီးေတာ့ ရွင္သန္ေနၾကတယ္။ တမန္ေတာ္ႀကီးရွင္ေပါလုက ေကာေလာသဲ အသင္းေတာ္အတြက္ဆုေတာင္းေပးတယ္။ ဘုရားရဲ့အလိုေတာ္ကို တပိုင္းတစပဲသိဖို႔ မလုံေလာက္ပဲ အကုန္အစင္ နားလည္ဖို႔ လိုအပ္ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူဟာ အကုန္အစင္ ၊အျပည့္အစုံနား လည္ဖို႔အတြက္ ဆုေတာင္းေပးတယ္။
ဒီအသင္းေတာ္ရဲ့ဆုေတာင္းကိုေလ့လာတဲ့အခါမွာ ဘုရားအလိုေတာ္ကို ဘယ္လို အကုန္အစင္ နားလည္နိုင္မလည္း ဆိုတာကို သိနိုင္တယ္။ ရွင္ေပါလုက ဆုေတာင္းေပးတယ္ သခင္ဘုရားႏွင့္ အထိုက္အေလ်ာက္ အသက္ရွင္ဖို႔အတြက္ ဒါကဘာကိုဆိုလိုတာလဲ? ဘုရားႏွစ္ သက္တဲ့အသက္တာႏွင့္ ရွင္သန္ျခင္းျဖစ္တယ္။ ဘုရားႏွစ္သက္တဲ့အသက္တာႏွင့္ အသက္ရွင္ခ်င္တဲ့စိတ္မရွိပဲ လက္ ေတြ႕မေလၽွာက္လွမ္းပဲနဲ႔ေတာ့ဘယ္ေတာ့မွ ဘုရားအလိုေတာ္ကို သိနိုင္တဲ့ ဉာဏ္ ရလာမွာမဟုတ္ဘူး။ လူတခ်ိဳ႕က သိပဲသိခ်င္တယ္၊ လက္ေတြ႕အသက္မရွင္ခ်င္ဘူး ဒါက ျပႆနာျဖစ္တယ္။ ဘုရားႏွစ္သက္တဲ့ အသက္တာမွာ ရွင္သန္ေလ်ာက္လွမ္းခ်င္တဲ့စိတ္ႏွင့္ဆုံးျဖတ္ခ်က္က အလိုေတာ္ကိုအကုန္အစင္သိနိုင္တဲ့ အသက္တာကို ေခၚေဆာင္သြားတယ္။ သင့္မွာ အဲ့ဒီ ဆႏၵမရွိပဲ နဲ႔ေတာ့ အကုန္အစင္ သိနိုင္မွာ မဟုတ္တာေသခ်ာတယ္။
ဒီဇင္ဘာလ ၈ ရက္ေန႔
တန္ခိုးေတာ္ျပဳျပင္တဲ့အတိုင္း ႀကိဳးစားအားထုတ္ျခင္း
“ထိုသို႔အလိုငွာ ငါသည္ အမွုေဆာင္ရြက္၍၊ ငါ၌တန္ခိုးေတာ္ ျပဳျပင္အားထုတ္ေတာ္မူသည္အတိုင္း ႀကိဳးစားအားထုတ္ေလ့ရွိ၏။” ေကာေလာသဲ ၁:၂၉
ဘာလို႔ ဒီလိုလုပ္နိုင္ရတာလဲ? လို႔ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာေမးတာ ခံရဖူးတယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲအရည္အခ်င္း၊ လုပ္နိုင္မွုေတြဟာ ကန့္သတ္မွုေအာက္ မွာပဲရွိတာပါ။ လူသာမာန္ မလုပ္နိုင္တဲ့အရာေတြကို လုပ္နိုင္ျခင္းက ဘုရားတန္ခိုးေတာ္က လြဲၿပီးေတာ့ ဘာမ်ားရွိအုံးမလဲ။ ကိုယ့္ရဲ့ႀကိဳစားမွုသက္သက္နဲ႔သာရွင္သန္ရင္ မလုပ္နိုင္တဲ့အရာမ်ားစြာ ရွိေနအုံးမယ္။ ဘုရားရဲ့တန္ခိုးေတာ္ ျပဳျပင္ အားထုတ္တဲ့အတိုင္း လုပ္ ေဆာင္ရင္ေတာ့ သူမ်ားစိတ္ကူးလို႔ေတာင္ မရတဲ့အရာေတြကို သင့္အသက္တာမွာ ေတြ႕ျမင္ခံစားရမယ္။ လုပ္ေဆာင္နိုင္မယ္ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။
ႏွုတ္ကပတ္ေတာ္ထဲမွာရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကအျခားသူေတြမလုပ္ နိုင္တာေတြကို လြယ္လြယ္ေလးနဲ႔လုပ္ နိုင္ၾကတာ သတိထားမိတယ္မဟုတ္ လား? တကယ္ေတာ့သူတို႔လည္း သင့္လိုပဲ သာမာန္လူေတြပါပဲ။ ဘာမွ ထူးျခားတာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘာလို႔မ်ား ဒီေလာက္ႀကီးမားတာေတြလုပ္နိုင္ရတာလည္းဆိုရင္ေတာ့အေျဖက ရွင္းပါတယ္။ သူတို႔အထဲမွာရွိတဲ့ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ရဲ့ျပဳျပင္ျခင္းလို႔ပဲ ေျဖရမယ္။ ဧလိယဟာ သာမာန္ လူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ ေပမယ့္ လူတိုင္းမလုပ္နိုင္တဲ့အရာကိုလုပ္ တယ္။ မိုးရြာျခင္းမရြာျခင္းကို ထိန္းခ်ဳပ္ နိုင္တဲ့သူတစ္ေယာက္အျဖစ္ မွတ္တမ္း ဝင္တယ္။ ဒါဝိဒ္ဟာသာမာန္ သိုးေက်ာင္းသားေလး ျဖစ္ၿပီးေတာ့ လူ႔ဘီလူးႀကီး ေဂါလ်က္ကို ခဲလုံးေလးတစ္ လုံးထဲနဲ႔ လွဲခ်ခဲ့တယ္။ သူတို႔အထဲမွာ ရွိတဲ့ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္က လုပ္ေဆာင္ ေပးတယ္မဟုတ္လား။ သင့္အသက္တာမွာလည္းသာမာန္မဟုတ္တဲ့အရာေတြကို လုပ္ေဆာင္နိုင္ဖို႔ ဘုရားရဲ့ တန္ခိုးေတာ္ က ခြန္အားေပးပါလိမ့္မယ္။
ဒီဇင္ဘာလ ၇ ရက္ေန႔
ဘုရားသခင္၏ျပည့္စုံျခင္းႏွင့္အညီ ျပည့္စုံသူ
“ကိုယ္ဉာဏ္ႏွင့္မသိနိုင္ေသာ ခရစ္ေတာ္၏ ေမတၱာေတာ္ကို သိနားလည္ျခင္းငွာလည္းေကာင္း၊ သင္တို႔သည္ တတ္စြမ္းနိုင္သျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ ျပည့္စုံေတာ္မူျခင္း ရွိသမၽွႏွင့္အညီ ျပည့္စုံၾကပါမည္အေၾကာင္း၊ ငါသည္ ဆုေတာင္းေလ့ရွိ၏။-” ဧဖက္ ၃:၁၉
လူဘဲဘယ္ျပည့္စုံပါ့မလဲ? ဆိုတဲ့ စကားကလူေတြဆီကေန ၾကားေန ၾကစကား။ ဘုရားကဘဲလူကိုမျပည့္စုံေအာင္ဖန္ဆင္းထားသလိုလို၊ လူေတြမျပည့္စုံတာဘဲ ဘုရားအလိုေတာ္ လိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ ။ တကယ္ေတာ့ ဒီအေတြး အေခၚ ခံယူခ်က္က လုံးဝကို မွားပါတယ္။ ဘုရားက လူေတြကို မျပည့္စုံေအာင္ဖန္ဆင္းခဲ့တာ မဟုတ္သလို၊ မျပည့္စုံဘဲအျမဲပဲထားမယ္ဆိုတာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားက သူစုံလင္သလို ၊ သူ ျပည့္စုံသလိုမ်ိဳး သူ႔သားသမီးေတြကို ျပည့္စုံေစခ်င္တယ္။ ဒါဘုရားဆႏၵ ဘုရားအလိုေတာ္ပါ။ျပည့္စုံတယ္ စုံလင္ဆိုတာေတာင္မွ တျခားတစ္ေယာက္နဲ႔ ဘုရားက မနိုင္းယွဥ္ဘူး။ သူရဲ့ျပည့္စုံျခင္း ရွိသမၽွႏွင့္ အညီ ျပည့္စုံေစခ်င္တာ။ ဘယ္ ေလာက္ေတာင္ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္ထားလဲ?။ နည္းနည္းပါးပါး စုံလင္
ရင္ရၿပီလို႔ ဘုရားက မသတ္မွတ္ဘူး။ ဘယ္သူေတြက ဘုရားရဲ့ျပည္စုံျခင္းႏွင့္ ျပည့္စုံခြင့္ရမလဲ? ကိုယ့္ဉာဏ္ႏွင့္ နားမလည္နိုင္တဲ့ ဘုရားရဲ့ ေမတၱာကို ခံစားနားလည္နိုင္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ ေသခ်ာတယ္ သင္ဟာ အျခား ဘယ္လူသားမွာမွ မရွိနိုင္တဲ့ ဘုရားရဲ့ ျပည့္စုံျခင္းကို လက္ခံရရွိဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီ။
ဒီဇင္ဘာလ ၆ ရက္ေန႔
ထူးဆန္းေသာလကၡဏာတို႔ႏွင့္ျပည့္စုံသူ
“အကၽြန္ုပ္သည္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေသာ လကၡဏာ၊ ထူးဆန္းေသာ လကၡဏာတို႔ႏွင့္ ျပည့္စုံသည္ျဖစ္၍၊ ကိုယ္ေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္းပါမည္။ ျပဳျပင္ေတာ္မူေသာ အမွုတို႔သည္ အံ့ဩဖြယ္ျဖစ္ေၾကာင္းကို အကၽြန္ုပ္၏ စိတ္ဝိညာဥ္သည္ အမွန္သိပါ၏။” ဆာလံ ၁၃၉:၁၄
ဘယ္အရာက သင့္ကိုစိတ္ပ်က္ အားငယ္ေစတာလဲ? တကယ္ေတာ့ ေငြ မရွိလို႔၊ အခြင့္းအေရးမရွိလို႔ စိတ္ပ်က္ အားငယ္တာထက္ ကိုယ့္ရဲ့ျဖစ္ျခင္း အမွန္ကို မသိလို႔ စိတ္ပ်က္အားငယ္တာ ပိုမ်ားပါတယ္။ အျခားသူေတြနဲ႔ ႏွိုင္း ယွဥ္ၿပီးေတာ့ သူမ်ားနဲ႔မတူတဲ့အခ်က္ ေတြကိုၾကည့္ကာ စိတ္ပ်က္ဖူးၾကမွာပါ။တကယ္ေတာ့ ဘုရားက လူေတြကို မတူေအာင္ဖန္ဆင္းထားတာပါ။ တျခားအရာေတြမတူတာ မေျပာနဲ႔လက္ေဗြေလးေတာင္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မတူၾကပါဘူး။ မတူတာေတြကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ အားငယ္ဖို႔မဟုတ္ပဲ အျခားသူေတြနဲ႔မတူေအာင္ ဘုရားက ထူးဆန္းစြာဖန္ဆင္းထားတာကို သိၿပီးေတာ့ ခ်ီးမြမ္းတတ္ဖို႔ပါ၊
ႏွုတ္ကပတ္ေတာ္ထဲမွာရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြေတာင္မွတစ္ဉီးႏွင့္ တစ္ဉီး ျဖစ္တည္ျခင္းလုံးဝ မတူပါဘူး။ အားနည္းခ်က္အားသာခ်က္ ကိုယ္စီပါပဲ။ ဒီလို မတူေအာင္ဖန္ဆင္းတာကိုက ဘုရားသခင္ရဲ့ ထူးဆန္းတဲ့လက္ရာေတာ္ပါပဲ၊ သင္ဟာ အျခားသူေတြနဲ႔ မတူေအာင္ ထူးျခားစြာဖန္ဆင္းျခင္းခံရတယ္ဆိုတာကို စိတ္ခ်ပါ။ ဒါေၾကာင့္ အျခားသူေတြနဲ႔မတူေအာင္ ထူးျခားတဲ့အမွုေတြကိုလုပ္ေဆာင္နိုင္တဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္မယ္ဆိုတာကို ယုံပါ။ ဘုရားရဲ့နက္နဲတဲ့ အႀကံအစည္ႏွင့္ဖန္ျခင္းခံရၿပီးေတာ့ ထူးျခားတဲ့အရာေတြကို လုပ္ေဆာင္နိုင္ သူျဖစ္တယ္။
ဒီဇင္ဘာလ ၅ရက္ေန႔
အရာရာကို စိတ္မပ်က္ပဲလုပ္ေဆာင္ပါ
“ငါတို႔သည္ ေကာင္းေသာအမွုကိုျပဳရာ၌ စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့ျခင္းမရွိဘဲ ေနၾကကုန္စို႔။ အေၾကာင္းမူကား စိတ္မပ်က္ဘဲေနလၽွင္ အခ်ိန္တန္ေသာအခါ ရိတ္သိမ္းရၾကလိမ့္မည္။” ဂလာတိ ၆:၉
အေကာင္းဆုံးအလုပ္ကို ႏွလုံး သားေကာင္းေကာင္းႏွင့္လုပ္ေဆာင္လၽွင္ အခ်ိန္တန္ရင္ ရိတ္သိမ္းခြင့္ရမွာေသခ်ာတယ္။ တခ်ိဳ႕က လုပ္ေတာ့ လုပ္တယ္ ဒါေပမယ့္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ေနတာမ်ားတယ္။ အခ်ိန္တန္ေတာ့ မရိတ္သိမ္းရေတာ့ ဟိုလူ အျပစ္တင္ ဒီလူအျပစ္တင္နဲ႔။ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ႏွင့္ လုပ္မယ့္အစား အေကာင္းဆုံး ႏွလုံးသားႏွင့္လုပ္ေဆာင္ပါ။ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ့္အသက္ တာကို အားနည္းေစတာက စာတန္မဟုတ္ဘူး။ အျခားသူေတြေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ္တိုင္ စိတ္ပ်က္လို႔ပဲ။ၾကဳံရတဲ့အရာေတြကို အားတင္းထားၿပီး ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ မျဖတ္ေက်ာ္ပဲ လြယ္ လြယ္စိတ္ဓါတ္က်ေနတာဟာ ပိုၿပီးေတာ့ အားနည္းေစတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း သုတၱံဆရာက ဒီလိုဆိုတယ္
“သင္သည္ အမွုေရာက္ေသာကာလ၌ စိတ္ပ်က္လၽွင္အားနည္း၏။” သုတၱံ ၂၄:၁၀
ကိုယ့္အသက္တာပိုအားနည္းေစမယ့္အရာေတြကို အသက္တာမွာ ခြင့္မျပဳဖို႔လိုတယ္။ အရာရာကို အားႀကီးစြာ ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္းခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဘာပဲၾကဳံၾကဳံ စိတ္ပ်က္မေနပဲ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ ျဖတ္သန္းဖို႔အေရးႀကီးတယ္။ ဒါဆိုရင္ ေသခ်ာတယ္ အရာရာကို ေအာင္ျမင္ စြာျဖတ္သန္းနိုင္မွာပါ။
ဒီဇင္ဘာလ ၄ရက္ေန႔
ဘုရင္တကာ ဘုရင္ရဲ့သား
“သင္တို႔မူကား၊ ေမွာင္မိုက္ထဲမွ အံ့ဖြယ္ေသာ အလင္းေတာ္သို႔ ေခၚသြင္းေတာ္မူေသာသူ၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးမ်ားကို ေဖာ္ျပေစျခင္းငွာ၊ ေရြးခ်ယ္ေတာ္မူေသာအမ်ိဳး ျဖစ္ၾက၏။ မင္းစည္းစိမ္ရွိေသာ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မ်ိဳး၊ သန့္ရွင္းေသာလူမ်ိဳး၊ ပိုင္ထိုက္ေတာ္မူေသာ အေပါင္းအသင္း ျဖစ္ၾက၏။-” ၁ေပ ၂:၉
ကိုယ့္ရဲ့ ျဖစ္ျခင္းကို မသိတာ ေလာက္ဆုံးရွုံးတာ ဘာမ်ားရွိအုံးမလဲ? ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကက္ၿခံထဲေရာက္ေနတဲ့ ေရႊလင္းယုန္ငွက္လိုပါပဲ။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ၾကက္လို႔ထင္ၿပီးေတာ့ ၾကက္ေတြၾကားမွာရွင္သန္ေနေပမယ့္ သူဟာ ေရႊလင္းယုန္ဆိုတာကို သတိမထားမိဘူး။တေန႔ အမ်ိဳးတူေတြ ပ်ံသန္းတာကိုေတြ႕ၿပီးမွ ငါဟာ ၾကက္ေတြၾကားမွာ ေနရာမွားေရာက္ေနပါလားဆိုတာ သိၿပီးေတာ့ အမ်ိဳးတူေတြနဲ႔ အတူရွင္သန္မွပဲ စစ္မွန္တဲ့ျဖစ္ျခင္းကို ရွာေတြ႕သြားသလိုပဲ၊ သင့္အသက္တာမွာလည္း သင္ဘယ္သူလဲဆိုတာကိုရွာေတြနိုင္ဖို႔ ႏွုတ္ကပတ္ ေတာ္ကို ေသခ်ာေစ့ေစ့ ၾကည့္ရွုဖို႔ေတာ့လိုတယ္။
တမန္ေတာ္ႀကီးရွင္ေပတ႐ုက ယုံၾကည္သူေတြရဲ့ျဖစ္ျခင္းအမွန္ကို သိေစဖို႔အတြက္ ေဖၚထုတ္ေပးတယ္။ ဘုရားသားသမီးဆိုတာ ဘုရင္တကာဘုရင္ရဲ့ အေမြစားအေမြခံ အျဖစ္ေခၚျခင္းခံရတာပါ။ ဘုရင္တစ္ေယာက္ရဲ့သားျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ သူ႔ရဲ့ေသြးပါမွရသလိုပဲ၊ ခရစ္ေတာ္ရဲ့အေသြးေတာ္အားျဖင့္ ေရြးဝယ္ျခင္းခံရတဲ့သူတိုင္းဟာ ဘုရင္ျဖစ္ဖို႔အတြက္ ထိုက္တန္တယ္လို႔ပဲဆိုရမယ္။ ကယ္တင္ျခင္းခံရၿပီးကတည္းက သင္ က ခရစ္ေတာ္ရဲ့အေသြးေတာ္ေၾကာင့္ ဘုရင္ရဲ့ ျမင့္ျမတ္တဲ့ေခၚျခင္းပဲမဟုတ္ ဘူး အေသြးပါဝင္ျခင္းခံရတဲ့သူတစ္ ေယာက္ျဖစ္လာတယ္။ အထဲမွာကိုက ႀကီးမားတဲ့ေျပာင္းလဲမွုႀကီးက ေနရာယူၿပီးေတာ့ ဘုရင္တစ္ေယာက္ရဲ့ျဖစ္ျခင္း DNA ကေနရာယူလာတယ္။ ကိုယ္ဘယ္ သူလဲဆိုၿပီးၾကည့္တဲ့အခါမွာ ဇာတိအေသြးအသားမ်ိဳးရိုးကို ၾကည့္ၿပီးတြက္ဖို႔မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဘုရင္တကာဘုရင္ ခရစ္ေတာ္ရဲ့ အေသြးေတာ္အားျဖင့္ ေတာ္စပ္တဲ့ ဘုရားရဲ့လုပ္ေဆာင္ေပးျခင္းကိုပဲၾကည့္ၿပီးတြက္ခ်က္ဖို႔ျဖစ္လာတယ္။ ဘုရင္ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ အရည္အခ်င္းထက္ အေသြးအသားက သာလၽွင္ အဓိကက်တယ္။ ကိုယ့္ထက္ေတာ္တဲ့ သူေတြဘယ္ေလာက္ပဲရွိရွိ အေသြးအသားေတာ္စပ္တဲ့သူကပဲ ဘုရင္ျဖစ္တာမဟုတ္လား? ဒီလိုပါပဲ ေလာကမွာ ကိုယ့္ ထက္ေတာ္တဲ့သူေတြဘယ္ေလာက္ပဲရွိရွိ ခရစ္ေတာ္အေသြးေတာ္နဲ႔ ေတာ္စပ္တဲ့သူကပဲ စိုးစံဖို႔အတြက္ ခန့္အပ္ျခင္းခံရတဲ့ ဘုရင္အျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ျခင္းခံရမွာပါ။
ဒီဇင္ဘာလ ၂ ရက္ေန႔
ေၾကာက္တတ္ေသာသူ မလိုက္ရ
“သို႔ျဖစ္၍၊ ေၾကာက္လန့္ေသာသူ မည္သည္ကား၊ ဂိလဒ္ေတာင္မွ ေစာေစာျပန္သြားေစဟု လူမ်ားတို႔အား ဟစ္ေၾကာ္ေလာ့ဟု ဂိေဒါင္အားမိန့္ေတာ္မူသျဖင့္၊ လူႏွစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္ျပန္သြား၍ တစ္ေသာင္းက်န္ရစ္၏။” သူႀကီး ၇:၃
ေရွ႕ဆက္လုပ္မယ့္ ဘုရားအစီ အစဥ္ေတြထဲမွာ ေၾကာက္တတ္သေဘာ ရွိတဲ့သူေတြ မပါဘူးဆိုတာ သင္သိပါလား? လူေတြက ဘုရားလုပ္မယ့္အရာေတြထဲမွာ လူတိုင္းပါမယ္လို႔ ေတြးထင္ ေနၾကတယ္။ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ တိုက္တဲ့ ႀကီးမားတဲ့တိုက္ပြဲေတြထဲမွာေတာ့ ေၾကာက္တတ္တဲ့သူေတြပါဝင္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာသိပါ။ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းစိတ္သေဘာကိုေနရာေပးတဲ့သူေတြက အနာဂတ္ဘုရားလုပ္မယ့္အစီအစဥ္ေတြထဲမွာ ေနရာရမွာမဟုတ္ဘူး။
မိဒ်န္လူေတြကိုတိုက္ဖို႔သြားမယ့္ ဂိေဒါင္ရဲ့ သူေတြကို ဘုရားက မ်ားလို႔ ခ်န္ထားခိုင္းတယ္။ လူမ်ားၿပီးေတာ့ ပြဲမစည္တာမ်ိဳး ဘုရားက သေဘာမက်ဘူး။ အရင္ဆုံး ဘယ္သူေတြကို မလိုက္ပဲခ်န္ထားဖို႔ခိုင္းသလဲဆိုရင္ ေတာ့ ေၾကာက္တတ္တဲ့သူေတြပါ။ ေၾကာက္တတ္တဲ့သေဘာကလည္း ကူးစက္တတ္တယ္ဆိုေတာ့ ဒီလူေတြရွိရင္ အျခားသူေတြၾကားထဲမွာလည္း ကူးစက္မွာကိုဘုရားကစိုးရိမ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အရင္ဆုံး ေၾကာက္တတ္တဲ့သူေတြကို လွည့္ျပန္ခိုင္းတယ္။ ဘယ္ ေလာက္ေတာင္ ျပန္သြားလဲဆိုရင္ သုံပုံ ႏွစ္ပုံက လွည့္ျပန္သြားတယ္။ တစ္ပုံပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ဒါကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ဘယ္ေလာကေတာင္ ေၾကာက္တတ္ တဲ့သူေတြမ်ားလဲဆိုတာ ေတြ႕ရတယ္။ လူနည္းတာမ်ားတာထက္ ေၾကာက္တဲ့စိတ္မရွိတဲ့သူေတြ ျဖစ္ဖို႔က ပိုအေရးႀကီးတယ္။ လူမ်ားေပမယ့္ ေၾကာက္ေနရင္လည္းဘာမွမထူးဘူး။ အနာဂတ္ေအာင္ျမင္သူေတြထဲမွာ ေၾကာက္ေနတဲ့သူေတြ ေနရာမရနိုင္ဘူးဆိုတာ သိဖို႔လိုတယ္။
ဒီဇင္ဘာလ ၁ ရက္ေန႔
ေၾကာက္စိတ္ ဘုရားမေပးဘူး
“အေၾကာင္းမူကား၊ ဘုရားသခင္သည္ ေၾကာက္တတ္ေသာ စိတ္သေဘာကို ငါတို႔အား ေပးေတာ္မူသည္မဟုတ္၊ တန္ခိုးပါေသာစိတ္၊ ခ်စ္တတ္ေသာစိတ္၊ ရွင္းလင္းေသာစိတ္သေဘာကို ေပးေတာ္မူ၏။-” ၂တိ ၁:၇
ဘုရားမေပးတဲ့အရာေတြကိုအသက္တာထဲမွာ မသိမ္းထားတာေကာင္းတယ္။ ဘုရားမေပးတဲ့အရာေတြ၊ ဘုရားဆီကေန မလာတဲ့အရာေတြကိုအသက္တာမွာေနရာေပးထားလို႔ အသက္တာမွာ ပိုေကာင္းလာစရာဘာမွ မရွိဘူး။ အသက္တာမွာ ပိုေကာင္းတဲ့အရာေတြကိုျမင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဘုရားထံကေနလာတဲ့အရာေတြကို အသက္ တာမွာ ေနရာျပည့္ထားဖို႔လိုတယ္။ ဘုရားမေပးတဲ့အရာထဲက တစ္ခုကဘာလဲဆိုရင္ ေၾကာက္စိတ္ျဖစ္တယ္။ေၾကာက္စိတ္ကို ေနရာေပးရင္ ေကာင္းတဲ့အရာေတြကိုအသက္တာထဲကေန ဖယ္လိုက္တာနဲ႔အတူတူပဲ။
ဘုရားမေပးတဲ့ေၾကာက္စိတ္ကိုဖယ္လိုက္ၿပီးေတာ့ ဘုရားေပးခ်င္တဲ့ စိတ္သေဘာကို အသက္တာမွာ ေနရာေပးထားဖို႔ လိုတယ္။ ဘုရားေပးခ်င္တဲ့စိတ္သေဘာျဖစ္တဲ့ တန္ခိုးပါတဲ့စိတ္၊ ခ်စ္တတ္တဲ့စိတ္ႏွင့္ ရွင္းလင္းတဲ့စိတ္ကို အသက္တာမွာ ေနရာေပးဖို႔လိုတယ္။ ဒီစိတ္က ေၾကာက္စိတ္ကို ဖယ္ရွားပစ္နိုင္တယ္။ ဘုရားေပးခ်င္တဲ့ သန့္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ဆီကေန လာတဲ့စိတ္သေဘာကို ေနရာေပးရင္ မေကာင္းတဲ့ စိတ္သေဘာေတြကို ေၾကာက္စိတ္ေတြကိုႏွိမ္ႏွင္းၿပီးသားျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဘုရားေပးတဲ့စိတ္သေဘာကို ေနရာေပးပါ ဘုရားမေပးတဲ့စိတ္သေဘာ ကို ေမာင္းထုတ္ၿပီးသား ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။
နိုဝင္ဘာလ ၃၀ရက္ေန႔
ေၾကာက္လန့္ေသာအမွုအလုံးစုံမွ ကယ္တင္မယ္
“ငါသည္ ထာဝရဘုရားကိုရွာေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ ငါ့ကိုထူးေတာ္မူလ်က္ ငါေၾကာက္လန႔္ေသာအမွုအားလုံးတို႔မွ ငါ့ကိုကယ္ႏုတ္ေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္ကိုေစ့ေစ့ၾကည့္ေသာသူတို႔သည္ ထြန္းလင္းဝင္းပ၍ မည္သည့္အခါမၽွ မ်က္ႏွာပ်က္ၾကရလိမ့္မည္မဟုတ္။”
ဆာလံ ၃၄:၄-၅
ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း တစ္ခုကို ေနရာေပးမိရင္ အျခားေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကိုပါသူက အျမဲတမ္းအေဖၚေခၚလာတယ္။ ဘဝကို ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း ေအာက္မွာ ေနရာမခ်မိနဲ႔။ သူဟာ လြယ္ကူစြာနဲ႔သင့္ဘဝထဲကေနထြက္သြားမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘဝတစ္ခုလုံးကို သခင္အေနနဲ႔ အုပ္စိုးလိမ့္မယ္။ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ ႏွုတ္ကပတ္ေတာ္က ေသခ်ာတဲ့နည္းလမ္းကို သြန္သင္ထားတယ္။
ဆာလံဆရာကေတာ့ေျပာတယ္ ဘုရားကိုေစ့ေစ့ရွာေဖြျခင္းကေၾကာက္ရြံ႕ စရာအားလုံးမွ လြတ္ေျမာက္ရာလမ္းျဖစ္တယ္။ ေၾကာက္ရြံျခင္းရဲ့ဆန့္က်င္
ဘက္က စိတ္ခ်မွုျဖစ္တယ္။ စိတ္ခ်မွုဘာေၾကာင့္အသက္တာမွာမရွိရတာလည္းဆိုရင္ ဘုရားအသံကိုတိတိက်က် မၾကားရျခင္းလို႔ပဲေျဖရမယ္။ ယုံၾကည္ သူမ်ားစြာ ဘုရားအသံမၾကားရပဲ ရွင္သန္ ေနၾကတယ္။ သူတို႔အသက္တာမွာ ရွင္းလင္းတဲ့ဘုရားအသံမၾကားပဲရွင္သန္ရျခင္းရဲ့ဆိုးက်ိဳးျဖစ္တဲ့ေၾကာက္ရြံ႕မွု၊ အားငယ္မွုေအာက္မွာရွင္သန္ေနရတယ္။ ဘုရားအသံရွင္းလင္းစြာ ၾကားနာရတဲ့ သူတစ္
ေယာက္အသက္တာမွာ ဘယ္ေၾကာက္ရြံ႕မွုကမွေနရာယူလို႔မရေပ။
ေၾကာက္ရြံ႕မွုအေပါင္းကို အနိုင္ယူဖို႔အတြက္ဆိုရင္ ဘဝအသက္တာရဲ့ က႑တိုင္း ရွင္းလင္းျပတ္သားတဲ့ဘုရားအသံကို ၾကားရဖို႔လိုအပ္တယ္။
နိုဝင္ဘာလ ၂၉ရက္ေန႔
ေၾကာက္ရင္ေရာက္လာမယ္
“ငါေၾကာက္ေသာအမွုသည္ ငါ၌ေရာက္လာၿပီ။ ငါအလြန္ေၾကာက္ေသာေဘးသည္ ငါ့ကိုေတြ႕မိၿပီ။” ေယာဘ ၃:၂၅
ဘုရားက မစိုးရိမ္ႏွင့္ မေၾကာက္နဲ႔လို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာထားေပမယ့္ စိုးရိမ္ တတ္တာ၊ ေၾကာက္တတ္တာ လူ႔သဘာဝပဲလို႔ ဆင္ျခင္ေပးတတ္ၾကတယ္။ဘုရားက ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းကိုေနရာမေပးေစခ်င္တာက သင့္အတြက္ မေကာင္းလို႔ျဖစ္တယ္။ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းက ကူးစက္ တတ္တယ္။ စိုးရိမ္တတ္၊ ေၾကာက္တတ္ တဲ့သူနဲ႔ေပါင္းရင္ ကိုယ္လည္းအဲ့ဒီအရာကေနကူးစက္သြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္အေပါင္းအသင္းကိုသတိထားဖို႔လိုတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းက ေနာက္မ်ိဳးဆက္ကိုပါ လက္ဆင့္ကမ္းေပးတဲ့အေမြတစ္ခုလိုျဖစ္လာမယ္။ မိဘေတြေၾကာက္ရြံ႕တဲ့အရာက သားသမီးေတြပါ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ ေၾကာက္ရြံ႕တဲ့ စိတ္သေဘာရဲ့ လႊမ္းမိုးမွုကို ခံရလိမ့္မယ္။
ေယာဘႀကီးက အရာရာမွာ ဘုရားနဲ႔သြားလာတဲ့သူျဖစ္ေပမယ့္ တစ္ေန႔ သူ႔ႏွလုံးသားထဲက ခံယူခ်က္ကိုထုတ္ေျပာခဲ့တယ္။ သူေၾကာက္တဲ့အမွုက သူ႔ဆီကိုေရာက္လာၿပီဆိုၿပီးေတာ့။ဒါက ဒီလိုကိစၥေတြအားလုံးျဖစ္လာရျခင္း ရဲ့အေၾကာင္းအရင္းပဲ။ ေၾကာက္တဲ့စိတ္ ကိုေနရာေပးရင္ မၾကာခင္ သင္ေၾကာက္တဲ့အရာေတြ ေရာက္လာဖို႔ တံခါးဖြင့္ေပးသလိုပဲ။ ေၾကာက္တဲ့စိတ္ကေနေၾကာက္ရြံ႕ေစတဲ့ဝိညာဥ္ ေရာက္လာေစတယ္။ ေနာက္ဆုံး ေၾကာက္တဲ့အမွုအားလုံးကိုသူက သယ္ေဆာင္လာတယ္။ ေလာကႀကီးမွာ အရာအားလုံးကို ဖန္ဆင္းတဲ့ဘုရား၊ အရာအားလုံးထက္ တန္ခိုးႀကီးတဲ့ဘုရားက လြဲရင္ ေၾကာက္စရာဘာတစ္ခုမွ မရွိပါဘူး။
နိုဝင္ဘာလ ၂၈ ရက္ေန႔
ကိုယ္ေၾကာက္တဲ့အရာေတြကိုယ္ဆီဘာေၾကာင့္ေရာက္လာရတာလဲ?
“ငါသည္လည္း၊ သူတို႔ဖို႔ ေဘးဥပဒ္မ်ားကို ေရြးမည္။ သူတို႔ေၾကာက္ေသာအမွုကို ေရာက္ေစမည္။ အေၾကာင္းမူကား၊ ငါေခၚေသာအခါ အဘယ္သူမၽွမထူး။ ငါေျပာေသာအခါ သူတို႔သည္ နားမေထာင္ၾက။ ငါ့မ်က္ေမွာက္၌ မေကာင္းေသာအက်င့္ကို က်င့္၍၊ ငါမႏွစ္သက္ေသာအရာကို ေရြးယူၾက၏။” ေဟရွာယ ၆၆:၄
ႏွုတ္ကပတ္ေတာ္ကို မသိရင္ ဘုရားႏွလုံးသားကိုသိနိုင္ဖို႔ခက္ခဲလိမ့္မယ္။ ႏွုတ္ကပတ္ေတာ္သာလၽွင္ ဘုရားႏွလုံးသားကို သိနိုင္တဲ့ႀကီးမားတဲ့အခြင့္အေရးေတြကိုယူေဆာင္လာတယ္။ လူေတြက ဘုရားအလိုေတာ္ကိုသိခ်င္တယ္။ ဘုရားႏွလုံးသားကို သေဘာ ေပါက္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏွုတ္က ပတ္ေတာ္ကိုေတာ့ သိကၽြမ္းဖို႔ စိတ္မဝင္စားၾကဘူး။ ဘုရားႏွလုံးသားရဲ့ ျဖစ္တည္ရာက ႏွုတ္ကပတ္ေတာ္သာလၽွင္ ဖြင့္လွစ္ၿပ သနိုင္တယ္။
ကိုယ္ေၾကာက္တဲ့အမွုေတြကို ကိုယ့္ဆီေရာက္လာရင္ႏွုတ္ကပတ္ ေတာ္ကိုမသိတဲ့ သူေတြက ဘုရားကိုအျပစ္တင္ၾကတယ္။ ဘုရားႏွလုံးသားကိုမသိတဲ့အတြက္ ဘုရားကိုလြယ္လြယ္ နဲ႔ပဲ မေကာင္းျမင္ၾကတာမ်ားတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘုရားက အေသခ်ာေျပာထားၿပီးသားပါ။ သူေခၚတဲ့အခါမွာ မထူးပဲ သူ႔ေျပာတာနားမေထာင္တဲ့သူေတြရဲ့ရလဒ္က ကိုယ္ေၾကာက္တဲ့အရာေတြကိုရင္ဆိုင္ရျခင္းပါပဲ။ ကိုယ္ႀကိဳက္သလိုေနရင္ေတာ့ ကိုယ္ေၾကာက္တာနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရမယ္။ ကိုယ္ေတာ္ ႀကိဳက္သလို ရွင္သန္ရင္ေတာ့ ကိုယ္ေၾကာက္တာနဲ႔ ေဝးမယ္။ သင္ေရြးခ်ယ္တာေတာ့ မွန္ပါေစ။ရလဒ္ကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ေျပာင္းလဲသြားမွာမဟုတ္ဘူး။ ေရြးခ်ယ္တဲ့အေပၚမွာပဲမူတည္တယ္။
နိုဝင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔
ေၾကာက္ရြံ႕ရာအမွုမွကယ္တင္ျခင္း
“ထိုခရစ္ေတာ္သည္ လူဇာတိအျဖစ္၌ ေနစဥ္ကာလ၊ ေသျခင္းမွ ကယ္လႊတ္နိုင္ေတာ္မူေသာသူကို၊ ႀကီးစြာေသာ ေႂကြးေၾကာ္ျခင္း၊ မ်က္ရည္က်ျခင္းႏွင့္ ဆုေတာင္းပတၳနာျပဳသျဖင့္၊ ေၾကာက္ရြံ႕ရာအမွု၌ ခ်မ္းသာရသည္ျဖစ္၍၊-” ေဟျဗဲ ၅:၇
လူတိုင္းဘဝမွာ လုံးဝမၾကဳံခ်င္ပဲ ျဖစ္လာမွာေၾကာက္ရြံ႕တဲ့အရာ ကိုယ္စီရွိၾကပါတယ္။တခ်ိဳ႕ကဆင္းရဲမွာေၾကာက္ တယ္။ တခ်ိဳ႕က ဆုံး႐ူံးမွာေၾကာက္တယ္။ အထင္လြဲခံရမွာ၊ အထင္ေသးမွာ စသျဖင့္ ေၾကာက္တဲ့အရာေတြ ကိုယ္စီရွိၾကပါတယ္။ ဒီလိုေၾကာက္ရြံ႕တဲ့အရာေတြထဲကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ လမ္းစမ်ားရွိမလားလို႔လူတိုင္းရွာေဖြတတ္ၾကပါတယ္။ သခင္ေယရွုကကၽြန္ုပ္တို႔ရဲ့စံနမူနာျဖစ္ၿပီးေတာ့ သူဘယ္လိုအသက္ရွင္သလဲဆိုတာကိုၾကည့္ရင္ အျမဲတမ္းနည္းလမ္းသိနိုင္ပါတယ္။
ေဟျဗဲဩဝါဒစာမွာ သခင္ေယရွုကိုယ္တိုင္က ဘယ္လို ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းကေန လြတ္ေျမာက္ ေအာင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သလဲ ဆိုတာကိုေတြ႕ရတယ္။ ေႂကြးေၾကာ္ျခင္းႏွင့္ မ်က္ရည္ ႏွင့္ ဆုေတာင္းျခင္းက ေၾကာက္ရြံ႕ရာအမွုကေန ကယ္တင္ျခင္းခံရတယ္လို႔ဆိုတယ္။ သခင္ေယရွုကိုယ္တိုင္ ေၾကာက္ စရာအေကာင္းဆုံး အျဖစ္ပ်က္မ်ားႏွင့္ရင္ဆိုင္တဲ့အခါမွာ သူဟာ ဒီအတိုင္းျဖတ္ သန္းခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ အခက္အခဲဆုံးအေျခအေနေတြကို ေႂကြးေၾကာ္ျခင္း ႏွင့္ ဆုေတာင္းျခင္းကသာလၽွင္ ေက်ာ္လြန္နိုင္ဖို႔ ခြန္အားေပးခဲ့တယ္။ သင့္ဘဝမွာလည္း မေက်ာ္လြန္နိုင္ေအာင္ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့အရာေတြကို ၾကဳံရတယ္ဆိုရင္ စိတ္ပ်က္ေနဖို႔မဟုတ္ပဲ သခင္ေယရွုလုပ္ေဆာင္သလို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ ၿပီးေတာ့ျဖတ္သန္းဖို႔ပဲလိုတယ္။ ေသခ်ာေပါက္ ေက်ာ္လြန္ေအာင္ျမင္နိုင္လိမ့္မယ္။
နိုဝင္ဘာလ ၂၅ ရက္ေန႔
ေၾကာက္စရာအေၾကာင္းမရွိ
“ထာဝရဘုရားသည္ ငါ၏အလင္း၊ ငါ့ကို ကယ္တင္ေသာအရွင္ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ငါသည္ အဘယ္သူကို ေၾကာက္ရအံ့နည္း။ ထာဝရဘုရားသည္ ငါ၏အသက္ခိုလွုံရာ ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ငါသည္ အဘယ္သူကိုမၽွ ေၾကာက္လန့္ရအံ့နည္း။” ဆာလံ ၂၇:၁
ယုံၾကည္ျခင္းရဲ့ ရန္သူ
ယုံၾကည္ျခင္းရဲ့အဓိကရန္သူကေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းပါပဲ။ စာတန္ရဲအျပင္းဆုံးလက္နက္တစ္ခုျဖစ္သလို လူေတြကို ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းထဲမွာခ်ဳပ္ထားဖို႔ သူဟာ အျမဲတမ္းႀကိဳးစားပါတယ္။ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းကအသက္တာမွာ ေနရာယူလာရင္ ဘဝတစ္ခုလုံးဟာ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းခံရၿပီးေတာ့ ဘုရားအလိုေတာ္ရွိတဲ့အသက္တာ ခံစားရဖို႔မျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူး။ အရာရာကို စိုးရိမ္ေၾကာက္ရြံ႕လာၿပီးေတာ့ လူေတြကို အေကာင္းမျမင္နိုင္ေတာ့သလို ဘုရားလုပ္ေဆာင္ေပးတဲ့အရာေတြကိုလဲ အေကာင္းျမင္နိုင္ဖို႔မလြယ္ေတာ့ဘူး။ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႔လိုအပ္တယ္။မဟုတ္ရင္သင့္ဘဝဟာ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့အရာေတြနဲ႔ပဲ အဆုံးသတ္ သြားလိမ့္မယ္။
ဆာလံဆရာကေတာ့ ေျပာတယ္ ဘုရားက ငါ့အလင္း၊ ငါ့ကိုကယ္တင္တဲ့အရွင္ျဖစ္လို႔ ငါဘယ္သူ႔ကိုမွ မေၾကာက္ဘူး။ အလင္းႏွင့္အေမွာင္ဘာကြာလည္းဆိုရင္ အေမွာင္ထဲမွာေနရင္ လူဟာ ေၾကာက္စိတ္ဝင္တယ္။ လူေတြကို ေၾကာက္ေစတဲ့ အရာေတြထဲမွာ အေမွာင္လည္းပါတယ္။ အခု ဘုရားက အလင္းျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ဘယ္သြားသြား အေမွာင္ရဲ့လႊမ္းမိုးမွုထဲမွာမရွိဘူး။အလင္းရဲ့အုပ္ခ်ဳပ္မွုေအာက္မွာရွိတယ္။ ဘယ္အရာမွဖုံးကြယ္မထားသလို ဘယ္ အရာမွလည္းပုန္းေနလို႔မရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ေၾကာက္စရာမရွိဘူးလို႔သူကဆိုတယ္။ ဘယ္အရာကိုမွ မေၾကာက္ဘူး၊ ဘယ္အရာကိုမွ မစိုးရိမ္ဘူး။ဘုရား အတူရွိျခင္း ကိုစိတ္ခ်တယ္။ ဘယ္သူကို ေၾကာက္ရအုံးမွာလဲ? ဘယ္ကိစၥကို စိုးရိမ္ေနရအုံးမွာလဲ? ဘာဆိုဘာမွမေၾကာက္ဘူး။ ဘုရားအေပၚမွာ အျပည့္အဝစိတ္ခ်ပါ။
နိုဝင္ဘာလ ၂၄ ရက္ေန႔
ဘုရားျဖစ္သည္ဟု သိမွတ္ပါ
“ၿငိမ္ဝပ္လ်က္ေနၾကေလာ့။ ငါကား ဘုရားသခင္ျဖစ္သည္ဟု သိမွတ္ၾကေလာ့။ လူမ်ိဳးတို႔တြင္ ငါသည္ ဘုန္းပြင့္မည္။ ေျမႀကီးေပၚမွာ ဘုန္းပြင့္မည္။” ဆာလံ ၄၆:၁၀
ျပႆနာေတြၾကားထဲမွာ ဘာလို႔မ်ားၿငိမ္သက္ျခင္းမရနိုင္တာလဲ? အခက္ အခဲေတြၾကဳံတဲ့အခါမွာ ဘာလို႔မ်ား ေၾကာက္ရြံ႕အားငယ္မိေနတတ္တာလဲ။ အေျဖကေတာ့ရွင္းပါတယ္။ အရာခပ္သိမ္းကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားၿပီး အေၿခ အေန အားလုံးရဲ့အထက္မွာ စိုးစံတဲ့ ဘုရားကို စိတ္မခ်လို႔ျဖစ္တယ္။ အားလုံးကိုဘုရားကထိန္းခ်ဳပ္ထားတယ္။ သူမလုပ္နိုင္တာ မတတ္နိုင္တာ ဘာဆို ဘာမွကိုမရွိဘူး။ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳး ေျပာင္းျပန္လွန္ပစ္လိုက္နိုင္တယ္လို႔သာ ယုံၾကည္လိုက္ပါ။ ႏွလုံးသား ခံစားခ်က္လုံးဝကို ေျပာင္းလဲသြားပါလိမ့္မယ္။
ကိုယ္လုပ္လို႔ဘာမွ မျဖစ္လာနိုင္တဲ့အေျခအေနမွာ ဘုရားကိုပဲေမၽွာ္လင့္ရတယ္။ ဒီလိုအေျခမ်ိဳးမွာ ၿငိမ္ဝပ္စြာနဲ႔ ဘုရားျပဳမယ့္အမွုကို ေစာင့္ေမၽွာ္ေနတတ္ဖို႔သိပ္ကိုအေရးႀကီးတယ္။ ကိုယ္ဝင္လုပ္လိုက္ရင္ ပိုရွုပ္ေထြးမွုပဲျဖစ္မယ္ဆိုတာသိသိႀကီးနဲ႔ လူေတြက ဘုရားလုပ္မယ့္အခ်ိန္ကိုမေစာင့္ပဲ ဝင္လုပ္မိတတ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘုရားကိုစိတ္ခ်ၿပီးေတာ့ေစာင့္ေနပါ။ ဘုရားက အလွပဆုံးႏွင့္ အေကာင္းဆုံးလုပ္ေပးပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ္လုပ္နိုင္တာထက္ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာထက္ပိုေကာင္းတာ ျမင္ရမယ္ဆိုတာ ယုံပါ။ ဘုရားကိုယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ ေျခလွမ္းလွမ္းဖို႔လိုတဲ့အခ်ိန္ရွိသလို၊ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ၿငိမ္ဝပ္စြာေစာင့္ေမၽွာ္ေနရတဲ့အခ်ိန္လည္းရွိတတ္ပါတယ္။
နိုဝင္ဘာလ ၂၃ ရက္ေန႔
နည္းလမ္းမွန္ကိုသင္ေပးေသာဘုရား
“သူ၏ဘုရားသခင္သည္ သူ႔အား နည္းမွန္လမ္းမွန္ကိုျပေပးေတာ္မူၿပီ။ ညႊန္ၾကားေတာ္မူၿပီ။” ေဟရွာယ ၂၈:၂၆
ဘယ္အရာက အမွန္၊ ဘယ္အရာက အမွားလဲဆိုတာ အရမ္းကိုရွုပ္ေထြးေနတဲ့ေခတ္ကာလႀကီးထဲမွာ မွန္ကန္တဲ့ လမ္းကို မွန္ကန္တဲ့ နည္းလမ္းႏွင့္ ေကာင္းေသာ ႏွလုံး အားျဖင့္သြန္သင္ေပးတဲ့ သူကိုလိုအပ္တယ္မဟုတ္လား? အျမဲတမ္းကၽြန္ေတာ္တို႔ေတာင့္တတဲ့အရာ ဒီအရာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ေသခ်ာသြန္သင္ေပးမယ့္သူေလာက္ ဒီအခ်ိန္ တန္ဖိုးရွိတာ ဘာမ်ားရွိေသးလဲ? စီးပြါးေရး၊ ပညာေရး၊ ဝိညာဥ္ေရး အကုန္လုံးပါပဲ။ ေသခ်ာ နည္းမွန္လမ္းမွန္ သင္ေပးမယ့္သူ လူတိုင္းအတြက္ အရမ္းကိုလိုတယ္၊အျမဲတမ္းကို လိုတယ္။
ဘုရားက သူ႔သားသမီးမ်ားကိုအျမဲတမ္း မွန္ကန္တဲ့ သြန္သင္ေပးတဲ့သူပါ။ မလိုက္နာတာ၊ လိုက္လုပ္ဖို႔အားနည္းတာက လူေတြဘက္ကပဲရွိမယ္။ ေခတ္ကာလတိုင္းမွာ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္မပ်က္ပဲ အျမဲတမ္းသြန္သင္ေပးတယ္၊ အျမဲတမ္းလမ္းျပတယ္။ ပညာမဲ့တဲ့ျမည္းလားလိုမျဖစ္ဖို႔ေတာ့အရမ္းကိုလိုတယ္။ သခင္ေယရွုကိုယ္တိုင္လည္းသူေကာင္းကင္ကိုမတတ္ႂကြမွီ သူမရွိေပမယ့္ ေသခ်ာသြန္သင္ေပးမယ့္သန့္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ကို သင္တို႔ႏွင့္အစဥ္မျပတ္ရွိဖို႔အတြက္ ေပးမယ္လို႔ကတိေပးခဲ့တယ္မဟုတ္လား? ဘုရားက အျမဲတမ္း မွန္ကန္တဲ့နည္းလမ္းေတြကို လူေတြကို သင္ေပးဖို႔ ဆႏၵရွိသလို၊ အျမဲလဲသင္ေပးတဲ့ ဘုရားပါ။
နိုဝင္ဘာလ ၂၂ ရက္ေန႔
ႏွိမ့္ခ်ေသာသူအေပါင္းကို ခ်ီးေျမႇာက္ေသာဘုရား
“ကိုယ္ေတာ္၏နိုင္ငံသည္ နိစၥထာဝရနိုင္ငံျဖစ္၍၊ အာဏာေတာ္သည္ ကာလအစဥ္အဆက္တည္ရပါ၏။ ထာဝရဘုရားသည္ လဲေသာသူရွိသမၽွတို႔ကို ေထာက္မေတာ္မူ၏။ ႏွိမ့္ခ်ေသာသူအေပါင္းတို႔ကို ႂကြပင့္ေတာ္မူ၏။” ဆာလံ ၁၄၅:၁၃
လူေတြရဲ့ သေဘာသဘာဝကေတာ့ ယိုင္နဲ႔ေနတဲ့သူကို တြန္းလွဲၿပီးေတာ့ ႏွိမ့္ခ်တဲ့သူေတြကို တတ္နင္းသြားေလ့ရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အမွုေတာ္ေဆာင္သက္တမ္း ၂၇ ႏွစ္အတြင္းမွာ လူေပါင္းစုံႏွင့္ေတြ႕ၾကဳံဖူးတယ္။ လဲက်တဲ့သူေတြကိုဆြဲထူေပးခ်င္တဲ့သူထက္ ပိုလဲက်သြားေအာင္ ေနာက္ၿပီးဘယ္ေတာ့မွျပန္ မထလာေအာင္ လုပ္တတ္တဲ့သူေတြပဲမ်ားၿပီးေတာ့ ႏွိမ့္ခ်တဲ့သူေတြကို ဘဝ တစ္ခုလုံး နိမ့္က်သြားေအာင္ ပိုၿပီးေတာ့နင္းခ်င္တဲ့စိတ္သေဘာေတြရွိတတ္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားကေတာ့ အဲ့လို လုံးဝ မဟုတ္ဘူး။ သူဟာ လူေတြရဲ့သေဘာသဘာဝႏွင့္ဆန့္က်င္ဘက္ပဲ။ သူ႔မွာရွိတဲ့စိတ္ႏွလုံးသားကို ဘုရားသားသမီး ေတြမွာလည္းရွိသင့္တယ္။
လဲလုခါနီးျဖစ္တဲ့သူကို မလဲသြားေအာင္ ဆြဲထူေပးတဲ့ သူျဖစ္သလို လဲသြားရင္ေတာင္မွေျဖာင့္မတ္ေသာသူဟာ ခုႏွစ္ႀကိမ္လဲေသာ္လည္းျပန္ထေစတဲ့ ဘုရားပါ။ လဲေသာ္လည္း ဆုံးရာသို႔မေရာက္ေစဘူး။ အရင္ထက္ပိုၿပီး သန္မာတဲ့ ဘဝႏွင့္ ျပန္ရွင္သန္နိုင္ေအာင္ ကူညီေပးတဲ့ဘုရားျဖစ္တယ္။ ႏွိမ့္ခ်တဲ့ သူ ေတြကိုလည္း အျမင့္ဆုံးေရာက္ေအာင္ ဆြဲေခၚ ခ်ီးေျမႇာက္တဲ့ဘုရားျဖစ္တယ္။လူေတြကေတာ့ ႏွိမ့္ခ်တဲ့သူေတြကို အသုံးခ်ေပမယ့္ ဘုရားကေတာ့ ႏွိမ့္ခ်တဲ့သူေတြကိုခ်ီးေျမႇာက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ရွင္ေပတ႐ုက ဆိုတယ္မဟုတ္ လား? တန္ခိုးႀကီးတဲ့လက္ေတာ္ေအာက္ မွာကိုယ္ကို ႏွိမ့္ခ်ပါလို႔၊ အခ်ိန္တန္ရင္ ဘုရားက ခ်ီးေျမႇာက္မယ္။ ရိုးရိုးခ်ီးေျမႇာက္မွာမဟုတ္ဘူး အျမင့္ဆုံးကိုခ်ီးေျမႇာက္မယ္။
နိုဝင္ဘာလ ၂၁ ရက္ေန႔
မထင္ရွားေသာအရာကိုျမင္ေတာ္မူေသာဘုရားသခင္
“မထင္ရွားေသာအရာကို ျမင္ေတာ္မူေသာ သင္၏အဘသည္ အက်ိဳးကိုထင္ရွားစြာ ေပးေတာ္မူလတၱံ့။-” မႆဲ ၆:၄
လူေတြ စိတ္ဝင္စားၿပီးေတာ့ၾကည့္ေနတာနဲ႔ ဘုရားစိတ္ဝင္တစားႏွင့္ ၾကည့္ေနတာမတူဘူး။ လူေတြ ျမင္သလို ဘုရားကမျမင္ဘူးဆိုတာသေဘာေပါက္ ပါ။ လူေတြက ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားလာမွၾကည့္တာ၊ ဘုရားက ဘယ္သူမွ မသိခင္ကတည္းက ဘယ္လိုအသက္ရွင္ သလဲဆိုတာကိုၾကည့္တာ။ လူေတြက အေပၚယံအရာေတြကိုၾကည့္ၿပီးဆုံးျဖတ္ တယ္။ ဘုရားကေတာ့ အတြင္းထဲက လူ႔မ်က္စိႏွင့္မျမင္နိုင္တဲ့အရာေတြ၊ လူေတြ ရဲ့မျမင္ကြယ္ရာအရာေတြကိုၾကည့္တယ္။ ဘယ္လိုအေျခအေန မ်ိဳးမဆို၊ဘယ္လို ေနရာမ်ိဳးမဆို ဘုရားျမင္တယ္ ဘုရားသိတယ္ဆိုတဲ့ အေတြးေလးတစ္ခုသာထားနိုင္ရင္ သင့္ဘဝမတိုးတက္စရာ၊ မေျပာင္းလဲစရာမရွိဘူး။
ေယာသပ္ကို ေသြးေဆာင္တဲ့ ေပါတိဖါရဲ့ဇနီးက ဘယ္သူမွ မရွိတဲ့အခ်ိန္ ေယာသပ္ႏွင့္ႏွစ္ေယာက္ထဲဆိုၿပီးေတာ့ မွားယြင္းဖို႔ ေျပာတယ္။ သူမျမင္ တဲ့ ဘုရားကိုေယာသပ္က ျမင္တယ္။ဒါေၾကာင့္သူ႔ကိုေျပာတယ္ ဘုရားကိုေၾကာက္တယ္။ လူေတြ မျမင္ေပမယ့္ လူေတြ မရွိေပမယ့္ ငါနဲ႔အတူရွိတဲ့ဘုရားက ျမင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ဒီအမွုကိုမျပဳနိုင္ဘူးလို႔သူကျပန္ေျပာတယ္။ ေပါတိဖါကို ေၾကာက္လို႔မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္သူမွ မရွိတဲ့ ေနရာမွာ အတူရွိေနတဲ့ဘုရားကိုေၾကာက္လို႔ ျဖစ္တယ္။ ေယာသပ္ရဲ့ ဒီဆုံးျဖတ္ခ်က္ ဒီလုပ္ရပ္က ဘယ္သူမွ မသိေပမယ့္ ဘုရားကသိတယ္။ မထင္ ရွားတဲ့အရပ္မွာ လုပ္လိုက္တဲ့အရာကို ဘုရားက ျပန္ၿပီးေကာင္းႀကီးေပးေတာ့ ထင္ရွားစြာျပန္ေပးတယ္။ မထင္မရွား ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မေပးဘူး။ ဘုရားက ဘယ္အရာကိုျမင္သလဲ? ဘယ္အရာကို စိတ္ဝင္စားသလဲဆိုတာသိရင္ သင့္ဘဝရဲ့ အေရးႀကီးတဲ့အရာေတြေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား လုပ္ပုံကိုင္ပုံေတြေျပာင္းလဲလာလိမ့္မယ္။ ထင္ရွားတဲ့အက်ိဳးေတြလည္းတစ္ခုၿပီးတခု သက္ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။
နိုဝင္ဘာလ ၂၀ ရက္ေန႔
ဘုရားသခင္ရဲ့သစၥာေတာ္
“လူ၌ျဖစ္တတ္ေသာစုံစမ္းေႏွာင့္ယွက္ျခင္းကိုသာ သင္တို႔ခံရၾက၏။ ဘုရားသခင္သည္ သစၥာႏွင့္ျပည့္စုံေတာ္မူသည္ျဖစ္၍ သင္တို႔ခံနိုင္သည္ထက္ ပိုလြန္ေသာစုံစမ္းေႏွာင့္ယွက္ျခင္းကို သင္တို႔အားခံေစေတာ္မူလိမ့္မည္မဟုတ္။ ထို႔ျပင္ သင္တို႔ခံနိုင္မည့္အေၾကာင္း စုံစမ္းေႏွာင့္ယွက္ျခင္းႏွင့္တကြ ထြက္ေျမာက္ရာလမ္းကိုလည္း ျပင္ဆင္ေပးေတာ္မူလိမ့္မည္။” ၁ေကာ ၁၀:၁၃
သစၥာႏွင့္ျပည့္စုံသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္
လူကိုဖန္ဆင္းတဲ့ဘုရားကလူတစ္ေယာက္ရဲ့ ခံနိုင္ရည္အားကိုေကာင္း ေကာင္းသိတယ္။ ဘယ္ေလာက္အတိုင္း အတာထိပဲခံနိုင္တယ္။ ဘယ္ေလာက္ဆိုရင္ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ခံနိုင္ရည္အားကိုေက်ာ္လြန္သြားၿပီလဲဆိုတာကိုသူ႔ေလာက္ သိတဲ့သူ တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူး။ ေနာက္သူကိုယ္တိုင္ လူသား တစ္ ေယာက္ရဲ့ဇာတိအျဖစ္ကိုခံယူ ခဲ့ဖူးတာျဖစ္ေသာေၾကာင့္လူေတြရဲ့ခံစားခ်က္ႏွင့္ အေတြးအေခၚေတြကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းနားလည္နိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားကို စိတ္ခ်ပါ။ သူဟာ ဘယ္ေတာ့မွ သင့္ဘဝရဲ့မခံနိုင္တဲ့ အရာေတြကို ေတြ႕ၾကဳံဖို႔အတြက္ ခြင့္ျပဳေပးမွာမဟုတ္ ဘူး။ ေတြ႕ၾကဳံတဲ့အရာတိုင္းလည္းသင္ ေကာင္းမြန္စြာေက်ာ္လြန္ေအာင္ျမင္ေစမယ္ဆိုတာသူကစိတ္ခ်တယ္။ ေအာင္ျမင္ ေက်ာ္လြန္ဖို႔လည္း သူကပဲအေကာင္း ဆုံးလုပ္ေဆာင္ေပးလိမ့္မယ္။ ခြန္အားေပးပါလိမ့္မယ္။
ဘုရားရဲ့သစၥာေတာ္ကို ယုံတယ္ဆိုရင္ သင့္ဘဝရဲ့ ျပႆနာေတြတိုင္းမွာ၊ ေတြ႕ၾကဳံလာရတဲ့အရာတိုင္းေကာင္း မြန္ေအာင္ျမင္စြာ ေက်ာ္လြန္သြားမယ္ဆိုတာကိုလည္း သင္စိတ္ခ်ဖို႔လိုတယ္။ ဘုရားက သစၥာရွိတဲ့အတြက္ သင္မခံနိုင္ တဲ့အရာေတြ၊ သင့္ရဲ့ခံနိုင္ရည္ထက္ ေက်ာ္လြန္တဲ့အရာေတြကို သင့္ကိုေပးၾကဳံမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။ ေနာက္ ဘာပဲၾကဳံၾကဳံအဲ့ဒီၾကဳံရတဲ့အရာတိုင္းမွာ သင္ဟာ ထြက္ေပါက္မရွိပဲ အဆုံးသတ္သြားမွာ လုံးဝမဟုတ္ဘူး။ အဲ့ဒီ အခက္အခဲျပႆနာေတြကေန ထြက္ေပါက္ကိုလည္း ဘုရားကအျမဲတမ္းျပင္ဆင္ထားၿပီးသား။ ထြက္ေပါက္မရွိတဲ့ အရာေတြနဲ႔ဘယ္ေတာ့မွ သင့္ဘဝမွာ ေတြ႕ၾကဳံရမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ စိတ္ ခ်ပါ။ ဘုရားအေကာင္းဆုံးျပင္ဆင္ထားတဲ့ ထြက္ေျမာက္ရာတံခါးေပါက္ကိုေသခ်ာေပါက္မၾကာခင္ေတြ႕မယ္။ ဒါက ဘုရားရဲ့သစၥာရွိျခင္းပဲ။
နိုဝင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔
ပ်က္ဆီးရျခင္းအေၾကာင္းအရင္း
အကယ္စင္စစ္ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ ေဝးေဝးေနေသာသူတို႔သည္ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္ရၾကပါ၏။ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ကြာ၍ မွားယြင္းေသာသူအေပါင္းတို႔ကို ပယ္ရွင္းေတာ္မူ၏။” ဆာလံ ၇၃:၂၇
ဘယ္အရာကကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုပ်က္ဆီးေစတာလဲ?
အခက္အခဲေတြ ေခါင္းပါးမွုေတြက လူေတြကို ပ်က္ဆီးျခင္းေရာက္ေစတယ္ လို႔ထင္ရင္ မွားလိမ့္မယ္။ ေခတ္သမိုင္းတစ္ေလၽွက္မွာ ဒါေတြက အႀကိမ္ႀကိမ္ ျဖစ္ေလ့ရွိသလို ေနာင္လဲျဖစ္လာအုံးမယ့္ အရာပဲမဟုတ္လား။ ဒီလို အရာေတြကိုၾကဳံေပမယ့္ လူေတြက မပ်က္ဆီး မေပ်ာက္ဆုံးသြားတဲ့အျပင္ ပိုေတာင္ တိုးတက္မ်ားျပားလာၾကေသးတယ္။ ပိုေကာင္းတဲ့ အစီအစဥ္ေတြ နည္းလမ္းေတြကိုလည္း ရွာႀကံနိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါဟာ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုရင္ အခက္ အခဲကလူကိုပ်က္ဆီးျခင္းကိုပို႔တဲ့ တရားခံမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ျပသေနတာပဲ။ တစ္ကယ့္ပ်က္ဆီးျခင္းကိုေရာက္ ေစတဲ့ အရာကေတာ့ ဘုရားနဲ႔ ေဝးကြာျခင္းပါပဲ။ ဘုရားနဲ႔ေဝးကြာတဲ့လူတစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္လိုပဲ အရည္အခ်င္းေတြရွိရွိ၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ ထူးခၽြန္ေနပါေစေသခ်ာတယ္ ပ်က္ဆီးျခင္းက ေသခ်ာ ေပါက္ ၾကဳံရမယ့္အရာပဲ။ ေတာ္တဲ့လူေတြ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့လူေတြပယ္ရွင္းျခင္းကို ခံရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းက ဘုရားနဲ႔ကြာၿပီးေတာ့အေဝးမွာ ကိုယ္အရည္အခ်င္း ကိုယ္အစြမ္းအစနဲ႔ အသက္ရွင္မိတဲ့သူေတြအသက္တာမွာ အမ်ားဆုံးျမင္ေတြ႕ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သခင္ေယရွုကလည္းေျပာပါတယ္ သင္တို႔ငါႏွင့္ကြာလၽွင္အဘယ္အမူကိုမွ မတတ္နိုင္ၾကလို႔ ဆိုတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အသက္တာမွာ အဓိက ၿပိဳလဲေစတာ ပ်က္ဆီးေစတာက အျခားအရာမဟုတ္ ဘူး ဘုရားနဲ႔ ေဝးကြာတဲ့အရပ္မွာအသက္ ရွင္ျခင္းေၾကာင့္ပါ။
ပ်က္ဆီးျခင္းသို႔မေရာက္
သခင္ေယရွုက ဒီလိုေျပာပါတယ္ သူ႔ကိုယုံၾကည္တဲ့သူက ပ်က္ဆီးျခင္းကိုမေရာက္ဘူး ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ ထာဝရအသက္ကိုရၿပီးေတာ့ ဘုရားရဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ခံစားၿပီးအသက္ရွင္ခြင့္ရတဲ့သူလို႔ဆိုတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ့ခ်စ္ျခင္းကို သခင္ေယရွုအားျဖင့္ ခံစားရျခင္းပါ။ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အံ့ဩစရာေကာင္းတဲ့အသက္တာမ်ိဳးကိုပိုင္ဆိုင္ရျခင္းလဲ။ဒီေန႔ လူေတြရွာေနတဲ့ ပ်က္ဆီးျခင္းႏွင့္ ကင္းလြတ္ျခင္းကို သခင္ေယရွုခရစ္ ေတာ္ရဲ့အထဲမွာပဲရွာေတြ႕နိုင္တယ္။ အျခားဘယ္အရာကမွ အာမခံခ်က္မေပးနိုင္ဘူး။ သူ႔ကိုယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ သူ႔အားျဖင့္အသက္ရွင္ျခင္းကသာလၽွင္ ဒီေလာကမွာ စိတ္ခ်မွုအျပည့္ အာမခံခ်က္အျပည့္ျဖင့္ အသက္ရွင္ ေလၽွာက္လွမ္း နိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အားငယ္စရာမရွိဘူး စိတ္ပ်က္စရာမရွိဘူး။ ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီးမြမ္းစရာပဲရွိတယ္။
နိုဝင္ဘာလ ၁၇ ရက္ေန႔
ငါ့အမွုကိုၿပီးျပည့္စုံေစေသာဘုရား
“ငါ့အမွုကိုၿပီးျပည့္စုံေစေတာ္မူေသာဘုရား တည္းဟူေသာ အျမင့္ဆုံးေသာဘုရားသခင္ကို ငါေခၚ၏။”ဆာလံ ၅၇:၂
သင္ ဘယ္သူ႔ကိုေခၚလဲ ? ဘယ္သူ႔ကို အားကိုးေနလဲ? ဆိုတာက သင့္ကိစၥအလုံးစုံ ဘယ္လိုအဆုံးသတ္မလဲဆိုတာ ကိုဆုံးျဖတ္တယ္။ လူတိုင္းက ကိုယ့္ကိစၥေတြကို အေကာင္းဆုံးၿပီးစီးခ်င္ၾကတာခ်ည္းပဲ။ ဒါေပမယ့္ အစျပဳတာထက္ အဆုံးသတ္တာက ပိုခက္တယ္မဟုတ္ လား? အဆုံးသတ္တာ ေတာင္ ေကာင္း မြန္ေအာင္ျမင္စြာ အဆုံးသတ္တာက ပိုလို႔ ေတာင္ခက္ေသးတယ္။ ဘဝကို အေကာင္းဆုံးႏွင့္ အလွပဆုံး ျဖစ္လာဖို႔ဆိုတာ ကိုယ့္ခြန္အားအစြမ္းအစနဲ႔ေတာ့ မလုံေလာက္တာ လူတိုင္းသိပါတယ္။
ဆာလံဆရာကေတာ့ သူဘယ္လို အေကာင္းဆုံးေတြျဖစ္လာဖို႔အတြက္ ယုံၾကည္သလဲ ဆိုတာ၊ ရင္ဆိုင္သလဲဆိုတာကို ဒီေနရာမွာ ေဖၚျပတယ္။ ဘုရားက အစျပဳေပးတဲ့ဘုရားပဲမဟုတ္ဘူး။ အမွုကိုၿပီးျပည့္စုံစြာအဆုံးထိ တာဝန္ယူေပးတဲ့ဘုရား။ ဒါေၾကာင့္သူက အဲ့ဒီဘုရားကိုပဲ ေခၚတယ္။အဲ့ဒီဘုရားဆီမွာပဲစိတ္ခ်စြာအပ္ႏွံထားတယ္။ တျခားဘယ္ အရာမွ သူ႔ေလာက္ တာဝန္ယူနိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ သူသာလၽွင္ အေကာင္းဆုံး ႏွင့္အလွပဆုံးၿပီးျပည့္စုံေစနိုင္တဲ့တစ္ဉီးတည္းေသာသူပါ။
နိုဝင္ဘာလ ၁၆ ရက္ေန႔
အျမဲမေျပာင္းမလဲ တည္ေသာအမွုကိုျပဳတဲ့ဘုရား
“ဘုရားသခင္ျပဳေတာ္မူသမၽွေသာအမွုသည္ နိစၥထာဝရ ျဖစ္သည္ကို ငါသိ၏။ ထပ္၍ မျပဳနိုင္ရာ။ ႏုတ္၍ မယူနိုင္ရာ။ လူတို႔သည္ ေရွ႕ေတာ္၌ေၾကာက္ရြံ႕မည္အေၾကာင္း၊ ဘုရားသခင္ျပဳေတာ္မူ၏။” ေဒသနာ ၃:၁၄
မတည္ျမဲတဲ့ေလာကမွာ တည္ျမဲတဲ့အရာရွိသလား?
ဘာမွ မတည္ျမဲဘူး အားလုံးဟာ အနိစၥပဲလို႔လူေတြက လြယ္လြယ္ ေလးေျပာတတ္ၾကတယ္။ ေျပာလဲ ေျပာခ်င္စရာပဲ။ ျမင္ျမင္သမၽွ ပတ္ဝန္းက်င္ မွာ အကုန္လုံးက ျဖစ္လိုက္ပ်က္လိုက္နဲ႔ ဒီခံယူခ်က္ကို အားေပးေနတာကို။ တကယ္ေတာ့ လူေတြလုပ္တဲ့အရာေတြကပဲ မတည္ျမဲတာပါ။ ဘုရားလုပ္တဲ့အလုပ္ေတြကေတာ့ဘယ္ေတာ့မွ မပ်က္ ဆီးဘူး။ အစဥ္အျမဲတည္တယ္။ လူ႔စြမ္းအား၊ လူ႔ခြန္အားႏွင့္လုပ္ရင္ေတာ့ ဘယ္ အရာကမွ ေကာင္းတဲ့အရာျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး။ အကုန္လုံးက နိအစၥပဲျဖစ္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားရဲ့ လုပ္ေဆာင္မွုကို ဝန္ခံတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အျမဲတမ္း အေကာင္းဆုံးျဖစ္လာမယ္။ ဘယ္ေတာ့မွလည္းေပ်ာက္ပ်က္သြားမွာမဟုတ္ဘူး။
ဘုရားက မေန႔ ယေန႔ ေနာင္ကာလ အစဥ္အျမဲ မေျပာင္းလဲတဲ့ဘုရားပါ။ ဒါေၾကာင့္ အရင္တုန္းက ဘုရားျပဳတဲ့အမွုေတြကိုၾကည့္ရင္ လူဟာဖ်က္ဆီးလို႔မရ သလို ထပ္ၿပီးေတာ့လည္းထည့္လို႔မရဘူး။ ဘုရားလုပ္တဲ့အမွုေလာက္စုံလင္ တာ ဘာဆိုဘာမွမရွိဘူး။ ဘုရား ကအျမဲတမ္း စုံလင္တဲ့အမွုကိုပဲျပဳတယ္။ လူကေန လိုအပ္လို႔ထပ္ထည့္စရာကိုမလိုတာ။ လူထပ္ထည့္လိုက္လို႔ ပိုေကာင္းသြားတယ္ဆိုတာ မရွိဘူး။ ပ်က္ဆီးသြားတာပဲရွိတယ္။ အသက္တာမွာ ဘုရားျပဳတဲ့ အမွုကိုေမၽွာ္လင့္တတ္မယ္။ ဘုရားျပဳတဲ့ အရာကိုပဲ ယုံမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲ့ဒီထက္ခိုင္ခံ့တာ၊ ပိုေကာင္းတာအျခားမရွိေတာ့တာေသခ်ာတယ္။
နိုဝင္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔
ရက္ေရာစြာေပးေသာ ဘုရားသခင္
“သင္တို႔ထဲတြင္ ဉာဏ္ပညာလိုအပ္ေသာသူရွိလၽွင္ ကဲ့ရဲ့ျပစ္တင္ျခင္းကိုျပဳေတာ္မမူဘဲ ခပ္သိမ္းေသာသူတို႔အား ရက္ေရာစြာေပးေတာ္မူေသာဘုရားသခင္ထံ ေတာင္းေလၽွာက္ေစ။ ေတာင္းလၽွင္ရလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ သံသယစိတ္မရွိဘဲ ယုံၾကည္ေသာစိတ္ႏွင့္ ေတာင္းေလၽွာက္ရမည္။ အေၾကာင္းမူကား သံသယစိတ္ရွိေသာသူသည္ ေလတိုက္၍ထႂကြလွုပ္ရွားတတ္ေသာ ပင္လယ္လွိုင္းတံပိုးႏွင့္တူ၏။” ယာကုပ္ ၁:၅-၆
လိုအပ္တာရွိတာက သင္တစ္ ေယာက္ထဲမွ မဟုတ္တာ။ ဒါေၾကာင့္အားငယ္စရာ၊ စိတ္ပ်က္စရာ တစ္ခုမွ မလိုဘူး။ အေရးႀကီးတာက အဲ့ဒီလိုအပ္ ခ်က္ေတြကို ဘယ္လို အသက္တာမွာ ရရွိေအာင္ နည္းလမ္းမွန္စြာ လုပ္ေဆာင္ မလဲဆိုတာသိဖို႔ပါပဲ။ လိုအပ္ခ်က္ေတြကိုၾကည့္ၿပီး ေရွ႕ဆက္လုပ္ဖို႔ အားငယ္ ေနရင္ ဘာမွထူးျခားလာမွာမဟုတ္ဘူး။ ထူးျခားတဲ့ အရာေတြျဖစ္ဖို႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့အရာေတြကို ေပးနိုင္တဲ့ ဘုရားဆီမွာ ေတာင္းေလၽွာက္ တတ္ဖို႔လိုတယ္။
ဘုရားဆီကိုေတာင္းတဲ့အခါမွာ ဘယ္ေတာ့မွ အျပစ္တင္မွာမဟုတ္သလို မေပးပဲ ေနမွာမဟုတ္ဘူး။ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ ေတာင္းေလၽွာက္တဲ့သူတိုင္းကို အေကာင္းဆုံး အေျဖေပးတဲ့ဘုရားသခင္ျဖစ္တယ္။ မေပးမွာစိတ္ပူစရာမလိုဘူး။ ယုံၾကည္ျခင္း မရွိမွာပဲ စိုးရိမ္ရမယ္။ ယုံၾကည္ျခင္းရွိတဲ့ သူတိုင္းကို အေကာင္းဆုံး ေစတနာနဲ႔ အျမဲတမ္းေပးတဲ့ဘုရားသခင္ပါ။ ဒီေန႔လူေတြ ဘုရားဆီကေန ေကာင္းတဲ့အရာေတြ လက္ခံမရရွိျခင္္းက ဘုရားက မေပးခ်င္တာမဟုတ္ပဲ ရရွိမယ္လို႔ ယုံၾကည္ျခင္းမရွိလို႔သာျဖစ္တယ္။ ယုံၾကည္ျခင္းမရွိတဲ့သူအတြက္ ရစရာ ဘာတစ္ခုမွကိုမရွိဘူး။ ယုံၾကည္ျခင္းရွိတဲ့သူအသက္တာမွာ ဘုရားရဲ့ ရက္ေရာစြာေပးကမ္းျခင္းကို ေန႔တိုင္းျမင္ရမယ္။
နိုဝင္ဘာလ ၁၄ ရက္ေန႔
ဝမ္းေျမာက္ျခင္းေပးမယ္
“ကိုယ္ေတာ္သည္ လူမ်ိဳးေတာ္ကိုတိုးပြားေစ၍ သူတို႔ကို အလြန္ဝမ္းေျမာက္ေစေတာ္မူၿပီ။ သူတို႔သည္ သီးႏွံရိတ္သိမ္းခ်ိန္၌ ဝမ္းေျမာက္သကဲ့သို႔၊ လုယက္ပစၥည္းခြဲေဝခ်ိန္၌ ရႊင္လန္းသကဲ့သို႔ ကိုယ္ေတာ္၏ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ဝမ္းေျမာက္ၾကပါၿပီ။” ေဟရွာယ ၉:၃
မ်က္ေမွာက္ကာလမွာ အရွားအပါးဆုံးက ဝမ္းေျမာက္ျခင္းပဲ။ အဲ့ဒီ အရွားပါးဆုံး အရာကိုမ်က္ေမွာက္ေတာ္မွာပဲ ရနိုင္တယ္။ ေလာကႀကီးမွာသြားမရွာနဲ႔ရွိတဲ့ဝမ္းေျမာက္ျခင္းေတာင္ကုန္သြားလိမ့္မယ္။ ဆန္ေစ်း၊ ဆီေစ်းႏွင့္ ကုန္ ေစ်းေတြကလည္းဝမ္းေျမာက္ျခင္းကို ခိုးတယ္။ ၾကားရတဲ့သတင္းေတြနဲ႔ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကလည္းဝမ္းေျမာက္ျခင္းကို ကုန္ဆုံးေစတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဘုရားမ်က္ေမွာက္ ေတာ္ထဲမွာေတာ့လိုအပ္ေနတဲ့ဝမ္းေျမာက္ျခင္းကို အလၽွံအပယ္ရနိုင္တယ္။ ဘုရားမ်က္ေတာ္မွာ အခ်ိန္ယူေလ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းမရွိေတာ့တဲ့ေလာကႀကီးမွာ ဝမ္းေျမာက္စြာနဲ႔အသက္ရွင္နိုင္ေလပါပဲ။ မ်က္ေမွာက္ေတာ္ထဲမွာ တိုးဝင္ျခင္းက သင့္ကို ဝမ္းေျမာက္ျခင္းပဲေပးတာမဟုတ္ ဘူး။ တိုးပြါးျခင္းကိုပါေပးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အလြန္ဝမ္းေျမာက္ ေစတယ္ လို႔ဆိုတယ္။ ဘုရားက ႏွစ္သိမ့္ေပးတဲ့ ဘုရားပဲမဟုတ္ဘူး။ တိုးပြါးမ်ားျပားေစတဲ့ဘုရားပါ။ သူ႔ သားသမီးေတြ တိုးပြါးတာ၊ တိုးတက္တာကို အျမဲလုပ္ေဆာင္ ေပးတယ္။ ဘယ္ေလာက္ဝမ္းေျမာက္မလဲ? ဘယ္လိုဝမ္းေျမာက္မလဲ? လို႔ ေမးရင္ သီးႏွံရိတ္သိမ္းခ်ိန္မွာ ကိုယ္ၾကဲထားတဲ့မ်ိဳးေစ့ေတြက အသီးအႏွံအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားတာကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ ဝမ္းေျမာက္သလို ဝမ္းေျမာက္မယ္။ ေနာက္ ရန္သူရဲ့ ပိုင္ဆိုင္မွုအေကာင္းဆုံးေတြကို လုယူသိမ္းပိုက္ၿပီးေတာ့ အပိုင္ရလိုက္ တဲ့အခါမွာ ခံစားရတဲ့ဝမ္းေျမာက္သလို ဝမ္းေျမာက္မယ္။ သင္ဟာ လုယူခံေနရတဲ့သူမဟုတ္ဘူး။ က်ဆင္း ဆုံးရွုံးေနတဲ့သူမဟုတ္ဘူး။ မ်က္ေမွာက္ေတာ္ထဲမွာသာေနတတ္မယ္ဆိုရင္ အျမဲတမ္း ဝမ္းေျမာက္ေနရမယ့္ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။
နိုဝင္ဘာလ ၁၃ ရက္ေန႔
နိမိတ္လကၡဏာ
“ထိုသို႔ ေယရွုသည္ ေရွ႕ဦးစြာေသာ ဤနိ မိတ္လကၡဏာကို ဂါလိလဲျပည္၊ ကာန ၿမိဳ႕၌ျပ၍ မိမိဘုန္းေတာ္ကို ထင္ရွားေစ ေတာ္မူ၏။ တပည့္ေတာ္တို႔သည္လည္း ယုံၾကည္ၾက၏။” ေယာဟန္ ၂:၁၁
ဘာေၾကာင့္နိမိတ္လကၡဏာကို လိုအပ္တာလဲ?
လူရဲ့အေကာင္းဆုံး လုပ္ေဆာင္မွုဟာအျမဲအကန့္အသတ္ရွိပါတယ္။ ဘယ္ ေလာက္ပဲ စီစဥ္လုပ္ေဆာင္တဲ့ အလုပ္ျဖစ္ပါေစ အားနည္းခ်က္ဆိုတာ ရွိစျမဲပဲမဟုတ္လား။ ၿပီးျပည့္စုံတဲ့အရာကို ဘုရားသခင္တပါးတည္းကသာလုပ္ေဆာင္နိုင္ တယ္။ ကာနၿမိဳ႕က မဂၤလာေဆာင္မွာျဖစ္ပ်က္တဲ့အျဖစ္ပ်က္ကိုၾကည့္ရင္ သိနိုင္ တယ္။ ဘယ္သူမဆို ကိုယ့္ကိုမဂၤလာေဆာင္ကိုေတာ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြရွိေအာင္လုပ္မွာမဟုတ္ဘူး။ အေကာင္းဆုံး ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္လုပ္ေဆာင္ၾကတာခ်ည္းပဲ။ဘဝတစ္ခုလုံး အတြက္အေရးႀကီးဆုံးပဲမဟုတ္လား။ ဒါေပမယ့္ လူ႔ႀကိဳးစားမွုဟာ မျပည့္စုံဘူးဆိုတာ ဒီေနရာမွာထင္ ထင္ရွားရွားေတြ႕ရတယ္။ ဒီစပ်စ္ရည္ကုန္ သြားတဲ့အရာက သာမန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ဘာမွမဟုတ္တဲ့အရာလိုျဖစ္ေပမယ့္ သတို႔သားႏွင့္သတို႔သမီးတစ္ဘဝလုံးအတြက္ကေတာ့တကယ့္အရွက္ရစရာနဲ႔ တစ္ဘဝလုံး အသက္ရွင္သြားရမယ့္အရာပဲ။ လူ႔အေနနဲ႔ ဘယ္လိုမွ လုပ္ေဆာင္လို႔မရေတာ့တဲ့အရာ၊ ဘယ္လိုမွ နည္းလမ္းမရွိေတာ့တာအရာဟာ ဘုရားအတြက္ေတာ့လြယ္လြယ္ေလးပဲဆိုတာ သိေစခ်င္တယ္။ သင့္ဘဝထဲမွာကိုယ္တိုင္ မလုပ္နိုင္တဲ့ မစြမ္းေဆာင္နိင္တဲ့အရာကို ဘုရားရဲ့တန္ခိုးေတာ္အားျဖင့္ ေျဖရွင္းေပးျခင္းက နိမိတ္လကၡဏာ လို႔ေခၚတယ္။ သင့္ႀကိဳးစားမွုနဲ႔ဘယ္လိုမွ ခရီးဆက္ လို႔မရရင္လည္း စိတ္ဓါတ္မက်ပဲ ႏွင့္ သဘာဝလြန္လုပ္ေပးနိုင္တဲ့ဘုရားကို အားကိုးလို႔ရတေသးတယ္ဆိုတာ သိပါ။
ဘာေၾကာင့္နိမိတ္လကၡဏာျဖစ္လာတာလဲ?
ဒီအျဖစ္ပ်က္ကေတာ့အရမ္းကိုရိုးရွင္းပါတယ္၊ စပ်စ္ရည္ကုန္တဲ့အခါမွာ တကယ္ဆိုရင္ ပြဲအုပ္ကိုေျပာရမွာပါ။ဒါေပမယ့္ ပြဲအုပ္ကိုေျပာလို႔ဘာမွ ထူးလာမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို မယ္ေတာ္ မာရိက ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ စိုးရိမ္ ပူပန္စရာႏွင့္ အေျဖမရနိုင္တာပဲ အဖတ္ တင္မယ္။ ေယရွုကိုေျပာလိုက္မယ္ဆိုရင္ ေတာ့မျဖစ္နိုင္တဲ့ ဘုရားရဲ့ထူးဆန္းတဲ့ တန္ခိုးေတာ္ႏွင့္အတူ နိမိတ္လကၡဏာကိုခံစားရမယ္ဆိုတာ သူေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ ဒါေၾကာင့္သူက ေယရွုဆီမွာေတာင္းဆိုတယ္ နိမိတ္လကၡဏာ လုပ္ ေဆာင္ဖို႔အတြက္။ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ရွိတဲ့ မဂၤလာပြဲေတြအမ်ားႀကီးပါ ဘာေၾကာင့္ဒီပြဲမွာမွ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ထင္ရွားတာလည္းဆိုရင္ေတာင္းဆိုတဲ့လူရွိလို႔ဆိုတာ ျမင္ေစခ်င္တယ္။ ဘဝမွာလိုအပ္တိုင္း နိမိတ္လကၡဏာျဖစ္လာမွာေတာ့မဟုတ္ ဘူး။ ဒီအခက္အခဲမွာ နိမိတ္လကၡဏာျဖစ္ကိုျဖစ္မယ္လို႔ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ ေတာင္းဆိုတဲ့သူရွိတဲ့ အရာရာတိုင္းမွာေတာ့ ျဖစ္လာမယ္။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ နာခံျခင္းပါ။ မာရိက နိမိတ္လကၡဏာလုပ္ဖို႔ေတာင္းဆိုတဲ့ေနရာမွာပဲရပ္တန့္မသြားဘူး။ ေယရွုဘာေျပာေျပာ လုပ္ဖို႔ကိုမွာတယ္။ နိမိတ္လကၡဏာ ျဖစ္ဖို႔အတြက္တကယ့္ကိုအေရးႀကီးတဲ့အရာတစ္ခုလို႔လည္းေျပာရင္မမွားဘူး၊ လူတခ်ိဳ႕နိမိတ္လက္ခဏာကိုေတာင္းဆိုေပမယ့္ ဘုရားေျပာတဲ့အရာကိုလုပ္ဖို႔ေတာ့အျမဲပ်က္ကြက္ တယ္။ နာခံျခင္းက နိမိတ္လကၡဏာအတြက္ မရွိမျဖစ္ ကုန္ၾကမ္းတစ္ခုပါပဲ။
နိုဝင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔
ေကာင္းေသာအသက္ရွင္ျခင္း
“အေၾကာင္းမူကား၊ သင္တို႔သည္ ေကာင္းေသာအက်င့္ကို က်င့္ေသာအားျဖင့္ လူမိုက္တို႔၏ မိုက္မဲေသာစကားကို ေခ်ေစျခင္းငွာ၊ ဘုရားသခင္သည္ ထိုသို႔ေသာ အလိုေတာ္ရွိ၏။-” ၁ေပ ၂:၁၅
ေကာင္းကင္ေရာက္ဖို႔အတြက္ ေတာ့ ေကာင္းတဲ့အသက္ရွင္ျခင္းနဲ႔မလုံေလာက္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ေန႔စဥ္ေလာ ကမွာအသက္ရွင္တဲ့အခါမွာေတာ့ ေကာင္းႀကီးခံစားဖို႔အတြက္ေတာ့ ေကာင္းမြန္စြာအသက္ရွင္ျခင္းက အေရးႀကီးတယ္။ ကိုယ့္အတြက္ သာမဟုတ္ဘူး။ အျခားသူေတြအတြက္၊ ဘုရားနိုင္ငံေတာ္အတြက္ပါ လြန္စြာမွ အေရးပါတဲ့ အရာတစ္ခုျဖစ္တယ္။
သခင္ေယရွုကိုယ္တိုင္က သင္တို႔ရဲ့ေကာင္းတဲ့အက်င့္ကိုျမင္ၿပီးေတာ့မွ ဘုရားရဲ့ဂုဏ္ေတာ္ကို လူေတြခ်ီးမြမ္းမယ္လို႔ ေျပာခဲ့ေသးတယ္မဟုတ္လား? ဒါေၾကာင့္ ေန႔စဥ္ ႏွုတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔အညီ ေကာင္းမြန္စြာရွင္သန္ျခင္းက လူေတြေရွ႕မွာ လင္းတဲ့ ဘုရားသခင္ရဲ့အလင္းျဖစ္တယ္။ ဒီအလင္းက ေမွာင္ေနတဲ့ ေလာက ႀကီးတစ္ခုလုံးအတြက္ တကယ့္ကို လိုအပ္တဲ့ အရာတစ္ခုပါ။
တမန္ေတာ္ႀကီးရွင္ေပတ႐ုကေတာ့ ဘုရားအလိုေတာ္ဘာလဲဆိုတာကို သြန္သင္ေပးတယ္။ ေကာင္းမြန္တဲ့ အသက္ရွင္ျခင္းက ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကို ထင္ရွားေစ႐ုံမကပဲ မိုက္တဲ့သူေတြရဲ့ ပါးးစပ္ေပါက္ေတြကို ပိတ္ပစ္လိုက္နိုင္တယ္လို႔ဆိုတယ္။ ဘယ္ေလာက္ ေတာင္ အံ့ဩဖို႔ေကာင္းလဲ။ လူမိုက္ေတြရဲ့စကားေတြကို ပါးစပ္ကေန အေျဖေပး႐ုံနဲ႔ ၿပီးသြားမွာမဟုတ္ဘူး။ သင့္ရဲ့ ေကာင္းမြန္တဲ့အသက္ရွင္ျခင္းကပဲ သူတို႔ရဲ့ပါးစပ္ေပါက္ေတြကို ပိတ္ပစ္နိုင္တယ္။ ဒါဘုရား အလိုေတာ္ပါပဲ။
နိုဝင္ဘာလ ၁၀ ရက္ေန႔
ယုံၾကည္ျခင္းကိုတည္ေစေသာ တန္ခိုးေတာ္
“သင္တို႔၏ယုံၾကည္ျခင္းသည္ လူပညာအားျဖင့္ မတည္၊ ဘုရားသခင္၏ တန္ခိုးေတာ္အားျဖင့္ တည္ေစျခင္းငွာ၊ ငါ့စကား၊ ငါ့ေဒသနာသည္ လူပညာႏွင့္ယွဥ္ေသာ ျဖားေယာင္းေသာစကားႏွင့္တကြ ရွိသည္မဟုတ္။ ဝိညာဥ္ေတာ္၏နိမိတ္လကၡဏာ တန္ခိုးေတာ္ႏွင့္တကြ ရွိ၏။”၁ေကာ ၂:၄-၅
ဘာေၾကာင့္ ယုံၾကည္ျခင္း မႀကီးထြားတာလဲ?
ယုံၾကည္ျခင္းက ၾကားနာျခင္းအားျဖင့္လာတယ္ေျပာေပမယ့္ မ်ားစြာေသာသူေတြဟာ ႏွုတ္ကပတ္ေတာ္ကို အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ နားေထာင္ေနရဲ့သားနဲ႔ အားရစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ မႀကီးထြားလာၾကတာဘာေၾကာင့္လဲ? တကယ္ဆိုရင္ ဒီေခတ္ကာလ ေလာက္ ႏွုတ္ကပတ္ေတာ္ ၾကားနာခြင့္ရတာ ဘယ္တုန္းကမွမရွိခဲ့ဘူး။ ဒီေလာက္ ႀကီးမားတဲ့အခြင့္အေရးကိုရရဲ့သားနဲ႔ ဘာလို႔မ်ား လူေတြက ထင္သေလာက္ ယုံၾကည္ျခင္း မႀကီးထြားလာရတာလဲ? လြယ္လြယ္နဲ႔ ယုံၾကည္ျခင္းေတြလဲၿပိဳသြားရတာလဲ?တမန္ေတာ္ႀကီးရွင္ေပါလုရဲ့ ေပးတဲ့အေျဖကေတာ့အေကာင္းဆုံးလို႔ထင္တယ္။ သူကလူေတြရဲ့ယုံၾကည္ျခင္း ကို ျဖားေယာင္းတဲ့စကားေတြအေပၚမွာ မတည္ေဆာက္ေစခ်င္ဘူး။ အဲ့ဒီအေပၚ မွာ တည္ေဆာက္ရင္ ဘယ္ေတာ့မွမခံဘူးဆိုတာသိတယ္။ လူေတြရဲ့ယုံၾကည္ ျခင္းက သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ တန္ခိုးေတာ္အေပၚမွာတည္ေဆာက္မွပဲ လြယ္လြယ္နဲ႔မၿပိဳလဲသလို၊ ႀကီးထြားမွုလည္းျမန္ဆန္ မွုရွိတယ္။ တျခားလူ႔ရဲ့အေတြးအေခၚ ၊အစီအစဥ္ႏွင့္ ျပင္ဆင္ထားတဲ့ ေဒသနာေတြဟာလူေတြကို စစ္မွန္တဲ့ယုံၾကည္ျခင္းထဲမွာမႀကီးထြားေစနိုင္ဘူး။ ႀကီးထြားရင္လည္းခဏပဲ။ မၾကာခင္ အကုန္လုံးလဲၿပိဳသြားမယ္။ ႀကီးထြားၿပီး ခိုင္ခံ့တဲ့ ယုံၾကည္ျခင္းကို အသက္တာမွာျမင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ သန့္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ ရဲ့တန္ခိုးႏွင့္ သြားလာတဲ့ႏွုတ္ကပတ္ ေတာ္ေတြ၊ သက္ေသခံခ်က္ေတြကိုအသက္တာမွာေနရာမ်ားမ်ားေပးဖို႔လိုတယ္။ဝိညာဥ္ေတာ္ ရဲ့တန္ခိုးႏွင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ယုံၾကည္ျခင္းေလာက္ ခိုင္ခံ့ၿပီးေတာ့ ႀကီးထြားတဲ့ ယုံၾကည္ျခင္းအျခားဘယ္ ေနရာကမွ မရနိုင္ဘူး။
နိုဝင္ဘာလ ၉ ရက္ေန႔
အပယ္ခံဘဝမွ ေက်ာ္ၾကား သူဘဝသို႔
“သင့္အား ႏွိပ္စက္ခဲ့ေသာသူအေပါင္းတို႔ကို ထိုေန႔ရက္တြင္ ငါစီရင္မည္။ ေျခမသန္သူတို႔ကို ငါကယ္တင္မည္။ ႏွင္ထုတ္ခံရသူတို႔ကို ျပန္လည္စုစည္း၍ သူတို႔အရွက္ရခဲ့ေသာျပည္အသီးသီးတို႔၌ သူတို႔ကို အခ်ီးမြမ္းခံရသူမ်ား၊ ေက်ာ္ၾကားသူမ်ား ျဖစ္ေစမည္။” ေဇဖနိ ၃:၁၉
ဘဝဟာ မေကာင္းတဲ့ အရာေတြထဲမွာ ပဲနစ္ေျမာၿပီးေတာ့ အဆုံး သတ္သြားမယ္လို႔ ထင္ေနတုန္းလား? ဘုရား မပါရင္ေတာ့ အစ အလယ္ အဆုံးဟာ ဘာအေျပာင္းအလဲမွမရွိပဲ ဒီအတိုင္း ၿပီးသြားနိုင္ေပမယ့္ ဘုရားအတူပါရွိတဲ့ဘဝကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွဒီအ တိုင္းၿပီးသြားမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားက သင့္ဘဝရဲ့ အဆိုးေတြကို ဒီအတိုင္းပဲ ဆက္လက္ခြင့္ျပဳမယ္လို႔ မယုံပါႏွင့္။ ဆိုးရြားတဲ့ေန႔ရက္ေတြကိုကုန္ဆုံးေစၿပီးေတာ့ ေကာင္းတဲ့အရာေတြကို အသက္ တာထဲမွာခြင့္ျပဳမယ္အရင္ႏွင့္မတူတဲ့ဘဝကို ပိုေဆာင္မယ္ဆိုတာ ယုံပါ။ပေရာဖက္ေဇဖနိအားျဖင့္ ဘုရားရဲ့ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ကိုၾကည့္တဲ့အခါမွာ ဆိုးရြားတဲ့အေျခအေနေတြဟာဒီအတိုင္း ဆက္ရွိၿပီးေတာ့ အဆုံးသတ္သြားမယ္ဆိုတာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားက ဆိုးရြားမွုေတြကိုအဆုံးသတ္ေပးမယ္။ မတရားႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရတာေတြ၊ အႏွိမ္ခံရတာေတြက ဒီအတိုင္းၿပီးသြားမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရား အမွုျပဳမယ့္ေန႔ရွိေသးတယ္။ ကိုယ့္ဟာ ကိုယ္ေရွ႕ဆက္ဖို႔ေျခလွမ္းေတြမလွမ္းနိုင္ ေသးရင္လည္းအားမငယ္နဲ႔ ဘုရားက ေျခလွမ္းေတြကို လွမ္းနိုင္ဖို႔ လုပ္ေဆာင္ ေပးလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ေနရာကေန ကိုယ့္ပိုင္ဆိုင္မွုကေနေမာင္းထုတ္ခံရတဲ့သူေတြအတြက္လည္း ဘုရားကျပန္လည္ ေနရာေပးတဲ့ေန႔ဆိုတာ ရွိလာအုံးမယ္။ အရွက္ ကြဲခဲ့တဲ့ေန႔ရက္ေတြ ေမ့လိုက္ေတာ့။ အဲ့ဒီအရာေတြအစား ဘုရားက အခ်ီးမြမ္းခံရျခင္းႏွင့္ ေက်ာ္ၾကားျခင္းကို ျပန္လည္ အစားထိုးခံစားေစမယ္။ တခ်ိန္တုန္းက အရွက္ကြဲတာႀကီးေလေလ ဘုရားျပန္ဆပ္ေပးမယ့္ ေက်ာ္ၾကားျခင္းကလည္းႀကီးေလေလပဲ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဘုရားႏွင့္သြားတဲ့သူအတြက္ ဘဝပယ္လယ္မွာ ေရစုန္ေမ်ာၿပီး အဆုံးသတ္မွာမဟုတ္ ဘူး ဆိုတာပါပဲ။
နိုဝင္ဘာလ ၈ ရက္ေန႔
အစမွအဆုံးတိုင္ေအာင္
“သင္တို႔၌ ေကာင္းေသာအမွုကိုအစျပဳခဲ့ေသာအရွင္သည္ ခရစ္ေတာ္ေယရွု၏ေန႔ရက္တိုင္ေအာင္ ထိုအမွုကို ၿပီးေျမာက္ေစေတာ္မူလိမ့္မည္ဟု ငါယုံၾကည္စိတ္ခ်၏။” ဖိလိပၸိ ၁:၆
တခ်ိဳ႕ေသာ ကိစၥေတြက အစျပဳဖို႔ လြယ္သေလာက္ အဆုံးထိသြားဖို႔မလြယ္ဘူး။ တစ္ဝက္တစ္ပ်က္မွာ ရပ္ေနတဲ့ အရာေတြကိုၾကည့္တဲ့အခါမွာ တခါတေလအသစ္စဖို႔ေတာင္ အားမရွိတဲ့အခ်ိန္ေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း သခင္ေယရွုကတစ္စုံတစ္ ခုလုပ္တဲ့အခါမွာ ေသခ်ာတြက္ခ်က္ဖို႔အတြက္မွာတယ္။ တိုက္ေဆာက္တဲ့အခါမွာ ၿပီးစီးေအာင္လုပ္နိုင္ဖို႔အတြက္ အစကတည္းက ေသခ်ာတြက္ခ်က္ဖို႔လိုသလို၊ စစ္တိုက္တဲ့အခါမွာလည္းမတိုက္ ခင္ကတည္းက ေသခ်ာတြက္ခ်က္ဖို႔အေရးႀကီးတယ္။ မဟုတ္ရင္ ဆုံးရွုံးဖို႔သက္သက္ျဖစ္ေစမယ္။
ဘဝမွာလည္း ဒီလိုပါပဲ တခ်ိဳ႕အရာေတြက တြက္ခ်က္ရင္းနဲ႔ပဲ အဆုံးထိလုပ္နိုင္ပါ့မလားဆိုတဲ့ေမးခြန္းေၾကာင့္ မစျဖစ္ခဲ့တဲ့အရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္အရည္အခ်င္း ကိုယ့္လုပ္နိုင္စြမ္းနဲ႔ တြက္ရင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္အရာမွ အဆုံးထိေရာက္ဖို႔ ဆိုတာ မေသခ်ာဘူး။ အဆုံးထိေရာက္ဖို႔အတြက္ အာမခံခ်က္ေပးနိုင္တဲ့အရာ ဘယ္တစ္ခုမွမရွိဘူး။ ေသခ်ာတဲ့ အဆုံးထိ အာမခံနိုင္ တာ တစ္ခုထဲက ဘုရားသခင္ပဲရွိတယ္။ ဘုရားကသင္တို႔အစျပဳ႐ုံပဲ ေကာင္းႀကီးေပးမွာမဟုတ္ဘူး။ အစျပဳေပးတဲ့ဘုရားက အဆုံးထိတိုင္ေအာင္ လမ္းျပပို႔ ေဆာင္မယ္။ေကာင္းႀကီးေပးမယ္။
နိုဝင္ဘာလ ၇ရက္ေန႔
ဘုရားရဲ့ထူးျခားတဲ့မ်က္ႏွာသာခံစားရဖို႔အတြက္
“ငါ့စကားကိုၾကား၍ ငါ့တံခါးနားမွာ ေန႔ တိုင္းေစာင့္လ်က္၊ တံခါးတိုင္နားမွ ေမၽွာ္ လင့္လ်က္ေနေသာသူသည္ မဂၤလာရွိ ၏။ ငါ့ကိုရွာ၍ေတြ႕ေသာသူသည္ အ သက္ကိုေတြ႕၏။ ထာဝရဘုရား၏ ေက်း ဇူးေတာ္ကိုလည္းခံရ၏။” သုတၱံ ၈:၃၄-၃၅
“Blessed is the man who listens to me, Watching daily at my gates, Waiting at the posts of my doors. For whoever finds me finds life, And obtains favor from the Lord;”Proverbs 8:34-35 NKJV
ပ်က္ဆီးျခင္းထဲကေန ကယ္လႊတ္ဖို႔လိုအပ္တဲ့ မ်က္ႏွာသာကိုဘယ္လိုရနိုင္မလဲ? ဒါတကယ္ေကာင္းတဲ့ေမးခြန္းပဲ။သုတၱံဆရာကေျပာတယ္ အေရးႀကီးဆုံး က ဘုရားအသံကို ၾကားျခင္းပဲ။ ေနာဧ ဟာသူ႔မိသားစုႀကီးစြာေသာပ်က္ဆီးျခင္းထဲကေနလြတ္ဖို႔ တိက်တဲ့ဘုရားရဲ့အသံကို ၾကားခဲ့တယ္။ ဘုရားအသံမၾကားပဲ ေလာကေပ်ာ္ရႊင္မွုအသံေတြေအာက္ မွာလမ္းေပ်ာက္ေနတဲ့ သူေတြ အကုန္ပ်က္ဆီးေပမယ့္သူ မပ်က္ဆီးခဲ့တဲ့အဲ့ဒီ အသံကို ၾကားၿပီးအတိအက် နာခံခဲ့လို႔ပါပဲ။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ၾကည့္ျမင္ဖို႔ပါ။ ဘုရားျပတဲ့႐ူပါ႐ုံ ဘုရားေဖၚျပတဲ့အရာေတြကို ျမင္တတ္ဖို႔ အရမ္းကိုအ ေရးႀကီးပါတယ္။ ေနာဧဟာ အျပင္မွာ ေရလႊမ္းျခင္းထဲမွာ လြတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ သူေနရမယ့္ သေဘၤာကိုမျမင္ဖူးပါ။ဒါေပမယ့္ ဘုရားရဲ့႐ူပါ႐ုံထဲမွာေတာ့သူ ေကာင္းစြာျမင္ဖူးပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူဟာ အဲ့ဒီ႐ူပါ႐ုံအတိုင္းျမင္ရတဲ့ေလာ ကမွာတည္ေဆာက္ခဲ့တယ္။ လူေတြအတြက္ေတာ့ ရယ္စရာျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္ သူ႔အတြက္ကေတာ့ ဘုရားမ်က္ေမွာက္ေတာ္ထဲမွာေန႔စဥ္ ေစာင့္ေမၽွာ္ရင္းနဲ႔ျမင္ခဲ့ရတဲ့အရာကိုေျမႀကီးေပၚမွာ အေကာင္ ထည္ေဖၚျခင္းပါ။ အခ်ိန္တန္ေတာ့ ဘုရားျပတဲ့႐ူပါ႐ုံက ေျမႀကီးေပၚမွာအေကာင္ထည္ေပၚလာေတာ့တာပါပဲ။ ေနာက္ဆုံးတစ္ခ်က္ေတာ့ ဘုရားအခ်ိန္ ကို ေစာင့္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားနဲ႔အလုပ္လုပ္ရင္စိတ္ရွည္ဖို႔လိုတယ္။ ဘုရားက ကိုယ့္နာရီနဲ႔ဘယ္ေတာ့မွ အလုပ္မလုပ္ ဘူး သူ႔နာရီရွိၿပီးသား။ ေနာဧ ဘုရားျပတဲ့႐ူပါ႐ုံကို အေကာင္ထည္ေဖၚတာမၿပီးမခ်င္း ပ်က္ဆီးျခင္းကလည္းေျမႀကီးေပၚမေရာက္လာပါဘူး။ ဘုရားက ခ်က္ ျခင္း ဘာလို႔မလုပ္သလဲဆိုရင္ သူ႔ေရွ႕မ်က္ႏွာသာရတဲ့ ေနာဧအတြက္ မလုံျခဳံေသးလို႔ပါ။ တခ်ိဳ႕အရာေတြမျဖစ္လာေသးတာ ဘုရားက သင့္အက်ိဳးအတြက္ ေစာင့္ေနလို႔ပါ။ အေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ကို ဘုရားသိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ဘုရားအခ်ိန္ ေရာက္ရင္ ဘုရားက မ်က္ႏွာသာရတဲ့သူေတြအတြက္ အလွအပဆုံးအလုပ္လုပ္လာပါလိမ့္မယ္။ မ်က္ႏွာသာရတဲ့သူေတြပဲ ခက္ခဲတဲ့ကာလမွာ မပ်က္ဆီးပဲ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ျမင္ၿပီး ခ်ီးမြမ္းစရာ အေၾကာင္းျဖစ္လာတာပဲမဟုတ္လား။ဒါေၾကာင့္ ဘုရား အခ်ိန္ကိုေစာင့္ပါ။ ဘုရားကလည္းသင့္အက်ိဳးအတြက္ေစာင့္ေနတယ္ဆိုတာ မေမ့ပါနဲ႔။
နိုဝင္ဘာလ ၆ ရက္ေန႔
ငါတို႔ဘုရားသခင္
“ငါ တို႔၏ ဘု ရား ရွင္ သည္ ႀကီး ျမတ္ ေတာ္ မူ၏။ တန္ ခိုး ေတာ္ လည္း ႀကီး၏။ ဉာဏ္ ေတာ္ သည္ အ န ႏၲ ျဖစ္၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည္ စိတ္ ႏွိမ့္ ခ် ေသာ သူ တို႔ ကို ႂကြ ပင့္၍၊ မ တ ရား ေသာ သူ တို႔ ကို ကား၊ ေၿမ ေပၚ မွာ လွဲ ေတာ္ မူ၏။” ဆာလံ ၁၄၇:၅-၆
ဘုရားက ဘယ္လိုဘုရားမ်ိဳးလဲ ?
ေမ့တဲ့အထဲမွာ ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ဘုရားက ဘယ္လိုဘုရားမ်ိဳးလည္းဆိုတာကိုေမ့တာေလာက္ေတာ့ဆိုးတာမရွိဘူး။ မရွိတာထက္ မသိတာခက္တယ္လို႔ဆိုရိုးရွိသလိုပါပဲ။ ဒီေန႔ ခက္ေနၾကတာ မရွိလို႔မဟုတ္ဘူး မသိလို႔။ ဘာမွမရွိဘူး ဘာမွမရွိဘူးလို႔ ပါးစပ္ကအတြင္တြင္ေျပာေနၾကတဲ့ ယုံၾကည္သူဘုရားသားသမီးေတြ
အနားမွာ အရာခပ္သိမ္းကိုတတ္နိုင္တဲ့ ဘုရားကဘယ္လို ခံစားရမလဲဆိုတာ ေတြးမိၾကရဲ့လား? ဒီေန႔ၾကဳံေတြ႕ေနရတဲ့ အခက္အခဲေတြကပဲ အရမ္းႀကီးတာလား? အဲ့ဒီအရာေတြထက္ အဆမတန္ ႀကီးတဲ့ဘုရားရွိတာကိုေရာ သတိထားမိၾကရဲ့လား? ဘုရားသခင္အတြက္ ခက္ခဲတယ္ဆိုတာ ဘာမွမရွိဘူး။ မတတ္နိုင္ ဘူး မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတာလည္း ဘာဆို ဘာမွမရွိဘူး။ သူဟာ အႀကီးျမတ္ဆုံး ေသာသူ အရာခပ္သိမ္းကိုတတ္နိုင္တဲ့သူ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ့ဉာဏ္ပညာဟာ စစ္လို႔မကုန္နိုင္ပဲ ႀကီးမားတဲ့တန္ခိုးေတာ္ကိုပိုင္ ဆိုင္ထားတဲ့ အတုမရွိတဲ့တစ္ဉီးတည္းေသာသူပါ။ ဒါမ်ိဳး ဘုရားကို အနားမွာထားၿပီးေတာ့ ဘာမွမရွိဘူး ဘာမွ မလုပ္ နိုင္ဘူးလို႔ ေျပာၿပီးစိတ္ဓါတ္က်ေနၾကတာေတာ့ ဝမ္းနည္းစရာမဟုတ္လား? တကယ္ေတာ့ ယုံၾကည္သူဘုရားသားသမီးေတြကဘာနဲ႔တူလဲဆိုေတာ့ ေငြေၾကးမ်ားစြာရွိတဲ့ ဘဏ္ကဒ္ႀကီးကို ကိုင္ၿပီးေတာ့ ငါ့မွာ ပိုက္ဆံမရွိဘူးလို႔ ၿငီးျငဴေနတဲ့သူနဲ႔တူတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကိုင္ထားတဲ့ကဒ္ထဲမွာ ေငြေတြဟာ မေရတြတ္နိုင္ေအာင္ရွိတာပါ။ဒါကိုသူ မသိဘူးျဖစ္ေနတယ္။
ဘယ္လိုအလုပ္လုပ္လဲ ?
ဘုရားသခင္နဲ႔သြားလာတဲ့အခါမွာ သူ႔ရဲ့အေလ့အလာကိုေတာ့သိဖို႔လိုတယ္။သူဟာ အရာခပ္သိမ္းတတ္နိုင္ေပမယ့္ သူအားလုံး လိုက္လုပ္မွာေတာ့မဟုတ္ ဘူး။ သူဘယ္လိုအလုပ္လုပ္သလဲဆိုတာကိုေတာ့ သိဖို႔လိုတယ္။ သူဟာ စိတ္ႏွိမ့္ခ်ၿပီးသူ႔စကားကိုနားေထာင္ တဲ့သူ အားကိုးၿပီးေတာ့အသက္ရွင္တဲ့သူေတြ အတြက္အျမဲ အလုပ္လုပ္ပါတယ္။ သူ႔နည္းလမ္းမဟုတ္ပဲ ေနခ်င္သလိုေန လုပ္ခ်င္တာလုပ္တဲ့သူေတြအသက္တာမွာေတာ့ သူျပဳတဲ့ႀကီးမားတဲ့အမွုေတြ ကိုျမင္ရေလ့မရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားျပဳတဲ့အမွုေတြကိုျမင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဘုရားစကားအတိုင္းအသက္ရွင္သြားလာတဲ့သူ ျဖစ္ၿပီးသူ႔ေရွ႕မွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ႏွိမ့္ခ်တဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔လိုတယ္။ ႏွိမ့္ခ်တဲ့သူေတြကိုပဲ အျမဲ ခ်ီးေျမႇာက္တဲ့ ဘုရားက သင့္အသက္တာရဲ့လိုအပ္ခ်က္ေတြကို မစေထာက္ပံ့ပါလိမ္မယ္။ အဲ့လိုမဟုတ္ပဲ မတရားတဲ့အသက္ တာနဲ႔အသက္ရွင္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဘုရားဆီကေန ဘာမွရဖို႔ ေမၽွာ္လင့္လို႔မရဘူး။ ဘုရားရဲ့တတ္နိုင္ျခင္းေတြကို ျမင္ေတြ႕ရဖို႔ မျဖစ္နိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ဘုရားကဘယ္လိုဘုရားမ်ိဳးလဲဆိုတာ သိဖို႔လိုသလို ဘုရားက ဘယ္လိုအလုပ္လုပ္ သလဲဆိုတာလည္းသိထားဖို႔လိုတယ္။
နိုဝင္ဘာလ ၄ ရက္ေန့
က်႐ူံးဖူးရင္ေတာင္ ဘဝဆုံးမသြားေသးပါ
“သင္၏ ယုံၾကည္ေသာစိတ္မပ်က္ေစ ျခင္းငွာ ငါသည္ သင့္အဖို႔ ဆုေတာင္း ေလၿပီ။ သင္သည္ သတိရ ျပန္ေသာအ ခါ သင္၏ ညီအစ္ကိုတို႔ကို တည္ၾကည္ ေစေလာ့ဟု မိန့္ေတာ္မူလၽွင္၊-” လုကာ၂၂:၃၁-၃၄
လူတိုင္းဘဝ မွာ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါေတာ့ က်ရွုံးျခင္းနဲ႔ေတာ့ၾကဳံဖူးမွာပါ။ ရွုံးနိမ့္ျခင္းနဲ႔ၾကဳံရတဲ့အခ်ိန္မွာခံစားရတဲ့ခါးသီးမွုကေတာ့ ဘဝမွာ ဘာနဲ႔မွ ေဖၚျပဖို႔မလြယ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္သိထားဖို႔ကေတာ့ ဒါဟာ အဆုံးေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ လူတိုင္းၾကဳံရတာပါ အထူးသျဖင့္အနာဂတ္မွာေအာင္ျမင္မွုနဲ႔ၾကဳံရမယ့္သူေတြရင္ဆိုင္ရမယ့္ စာေမးပြဲတစ္ခုပါပဲ။ အဲ့ဒီအမွားေၾကာင့္အရွုံးမေပးပဲ၊ ေနာက္ျပန္မလွည့္ပဲ သင္ခန္းစာ ယူၿပီးအနာဂတ္ကိုအေကာင္းဆုံး အသက္ရွင္ဖို႔ပါပဲ။ အသင္းေတာ္ရဲ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့သူတမန္ေတာ္ႀကီးေပတ႐ုကိုယ္တိုင္ အမည္းစက္ႀကီးတစ္ခုသူ႔ဘဝမွာ စြန္းထင္းခဲ့ဖူးတယ္။ သူကိုယ္တိုင္ ရွိသမၽွကိုစြန႔္ၿပီးလိုက္ခဲ့တဲ့ေယရွုကို သုံးႀကိမ္တိုင္တိုင္ျငင္းပယ္ခဲ့ျခင္းပါပဲ။ဘယ္ေလာက္မ်ား ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းတဲ့ျဖစ္ရပ္လဲ။ ဒါေတာင္ေယရွုက နာရီပိုင္းအလိုမွာႀကိဳသတိေပးထားေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး စာတန္ရဲ့စုံစမ္းျခင္းကို။ တစ္ခါမွ မရွုံးဖူးတဲ့သူကိုပဲ ဘုရားကသုံးတာမဟုတ္ဘူး။ လဲက်ဖူးေပမယ့္ ေခ်ာ္လဲေရာထိုင္ဆက္မလုပ္ ေနပဲ လဲရင္ျပန္ထၿပီးေရွ႕ကို ဆက္ခ်ီတက္တဲ့ သူကိုဘုရားခ်န္မထားဘူးဆိုတာ သိသာေစတယ္။
စိတ္မပ်က္နဲ႔ ႏွုတ္ကပတ္ေတာ္ကိုသတိရပါ
သင္စုံစမ္းျခင္းေတြရင္ဆိုင္တဲ့အခါမွာ စိတ္မပ်က္နဲ႔ ေယရွုကၾကဳံရမယ္ဆိုတာ ႀကိဳေျပာထားၿပီးသားဆိုတာ မေမ့နဲ႔။ ဒီေန႔ ေပတ႐ုအသက္တာမွာ ၾကဳံရတဲ့အရာဟာသတိမေပးပဲ ၾကဳံတာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားသတိေပးထားၿပီးသားကိုၾကဳံသလိုပဲ ဒီေန႔ကၽြန္ေတာ္တို႔ၾကဳံသမၽွသည္လည္းႏွုတ္ကပတ္ေတာ္ မွာ သတိေပးထားၿပီးသားေတြခ်ည္းျဖစ္ပ်က္ျခင္းပါ။ ႏွုတ္ကပတ္ေတာ္ကေျပာပါတယ္ စုံစမ္းျခင္းပဲရွိတာမဟုတ္ပဲ ထြက္ေျမာက္ရာလမ္းပါရွိၿပီးသားပါ။ ဒါကိုႏွုတ္ကပတ္ေတာ္ကႀကိဳတင္ဖြင့္ျပထားၿပီးသားမဟုတ္လား။စိတ္မပ်က္နဲ႔ဆုေတာင္းေပးေနတယ္
ေပတ႐ု ယုံၾကည္ျခင္းေသာစိတ္မပ်က္ဖို႔ အတြက္ေယရွုက ဆုေတာင္းေပးေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စုံစမ္းျခင္းၾကဳံၿပီး
ေပတ႐ုက်ရွုံးခဲ့ေပမယ့္ ေပတ႐ုဘဝ အဆိုးဘက္မေရာက္ပဲျပန္လွည့္နိုင္ခဲ့ျခင္းသာျဖစ္တယ္။ ဒီေန႔လည္းေယရွုဟာသူ႔သားသမီးေတြအတြက္ လူ႔ဇာတိခံတုန္းကလည္း ဆုေတာင္းေပးခဲ့သလို အခုလည္းခမည္းေတာ္လက်ာ္ဘက္မွာ ဆုေတာင္းေပးျမဲပါ။ေရာမ၈:၃၄ ဒါေၾကာင့္သင္ေအာင္ျမင္စြာေက်ာ္လႊားသြားနိုင္မယ္ဆိုတာ စိတ္ခ်ပါ။ မေက်ာ္နိုင္ခဲ့ရင္ေတာင္ ဘုရားကသင့္ကိုလက္လႊတ္မွာမဟုတ္ဘူး။ ျပန္ထေစၿပီး ဆက္လက္ခ်ီတက္ေစအုံးမယ္။ က်ရွုံးခဲ့ဖူးတဲ့ ေပတ႐ုေတာင္ ထိပ္ဆုံးေရာက္တဲ့အထိ ျပန္လည္ေကာင္းႀကီးေပးခဲ့ေသး တာ သင့္ကိုမေပးစရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။
နိုဝင္ဘာလ ၃ ရက္ေန့
သင္ ႏွင့္သင့္အခ်ိန္ဟာ ဘယ္သူ႔လက္ထဲမွာလဲ ?
“အကၽြန္ုပ္၌ျဖစ္ေလသမၽွေသာအမွု အရာတို႔ကို ကိုယ္ေတာ္စီရင္ပိုင္ ေတာ္မူ၏။ ရန္သူတို႔ႏွင့္ ညႇဥ္း ဆဲ တတ္ေသာ သူတို႔လက္မွ အကၽြန္ုပ္ကိုကယ္ႏုတ္ ေတာ္မူပါ။” ဆာလံ ၃၁:၁၅
“My times are in Your hand; Deliver me from the hand of my enemies, And from those who persecute me.” Psalms 31:15 NKJV
ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ
ခက္ခဲတာေတြ အမ်ားႀကီးၾကဳံရလြန္းလို႔ ေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ေတြငါ့အတြက္ မ်ားရွိေသးလားလို႔ေမးမိေနတဲ့ သူတခ်ိဳ႕ ရွိတယ္။ ေဘးဒုကၡ အတြက္မ်ား ေမြးမိေလေရာ့သလားလို႔လည္းေတြးမိေကာင္းေတြးမိမယ္။ အစစအရာအရာ အဆင္ ေျပေနတဲ့ မိသားစုေတြ မိတ္ေဆြေတြကို ၾကည့္မိရင္ ပိုခံစားရတယ္။ ကိုယ္ရဲ့အိမ္မက္ေတြ ျပည့္စုံဖို႔အခ်ိန္၊ အေကာင္းဆုံးေသာအရာေတြ ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္က ဘယ္ေတာ့မ်ားလဲ?ေသခ်ာေပါက္ေရာက္လာအုံးမွာပါ။
သင့္အခ်ိန္က ဘယ္သူလက္ထဲမွာလဲ?
ဘုရားသားသမီးေတြကို မေကာင္းတဲ့ အရာေတြက ၿဖိဳခ်ဖ်က္ဆီးပစ္ဖို႔အျမဲတမ္းႀကံစည္ေနတယ္ဆိုတာ သိတယ္မဟုတ္လား။ ေန႔စဥ္ခိုးဖို႔သတ္ဖို႔ေစာင့္ေနတဲ့ ေမွာင္မိုက္တန္ခိုးေတြကလည္းနည္းတာမွမဟုတ္တာ။ အေရးႀကီးတာက ကိုယ့္ ရဲ့ အသက္ရွင္မွုအခ်ိန္ကာလတိုင္းဟာ လုံျခဳံတဲ့ ဘုရားလက္ေတာ္ထဲမွာ ျဖစ္ဖို႔ေတာ့လိုတယ္။ အဂၤလိပ္က်မ္းစာမွာ ေရးတာ အရမ္းကို သေဘာက်တယ္။ ကၽြန္ေတာ္အခ်ိန္ဟာ ကိုယ္ေတာ္လက္ ထဲမွာပဲတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ရန္သူေတြ ညႇင္းဆဲသူေတြက ဘယ္လိုမွ အနိုင္မရပဲ ဘုရားလက္ေတာ္ရဲ့ အကြယ္အကာနဲ႔ ရွင္သန္ခြင့္ရေနတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြက်ေတာ့ ကိုယ္အခ်ိန္က ေငြအတြက္ပဲ သီးသန႔္အပ္ႏွံ ထားတဲ့သူေတြရွိသလို။ အခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္းအေပ်ာ္အပါးပဲ။ ေလာကနဲ႔ ေလာကအရာေတြ ထဲမွာပဲနစ္ မြမ္းေနတဲ့ ဘုရားကိုစိတ္မဝင္စားတဲ့သူေတြကေတာ့ ဘုရားလက္ထဲမွာ မရွိဘူး တမန္ေတာ္ႀကီးရွင္ေပါလုက ဘယ္သူေတြဘယ္လက္ထဲမွာရွိတယ္ဆိုတာကိုေသခ်ာခြဲျခမ္းျပတယ္။
“ထိုေၾကာင့္ သူတို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကာ ယ၏ အသေရကို အခ်င္းခ်င္းရွုတ္ခ် မည္အေၾကာင္း၊ ဘုရား သခင္သည္ သူ တို႔ကို သူတို႔၏ ကိေလသာ စိတ္ညစ္ ညဴးျခင္း လက္သို႔ အပ္လိုက္ေတာ္ မူ၏။-” ေရာမ၁:၂၄
ဘုရားကိုခ်ီးမြမ္းသင့္တာသိေပမယ့္မခ်ိီးမြမ္းပဲ ဘုရားေနရာမွာအျခားဘုရားမဟုတ္ တဲ့အရာေတြကို အစားထိုးၿပီး ကိုးကြယ္ေနတဲ့သူေတြ၊ စိတ္ႏွလုံးမိုက္မဲ ၿပီးအေမွာင္ဖုံးေနတဲ့သူေတြကေတာ့ ကိေလသာလက္ထဲမွာ ရွိတယ္လို႔ အတိအက် ဆိုတယ္။ ဒီလိုလူေတြရဲ့ ဘုရားေကာင္းႀကီးေပးခ်ိီးေျမႇာက္မယ့္အခ်ိန္ဟာ ေရာက္လာဖို႔ဆိုတာမလြယ္ဘူး။ ေနာင္တနဲ႔ ဘုရားဆီကို တိုးဝင္ခ်ဥ္းကပ္ဖို႔လိုတယ္။မဟုတ္ရင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္တစ္ခါမတရားေသာေမထုန္ကို ရြံရွာဖြယ္ေသာနည္းလမ္းေတြနဲ႔ ျပဳမူၾကတဲ့သူေတြကိုေတာ့ဘုရားက ရွက္ေၾကာက္ဖြယ္ကိေလသာ လက္ကိုအပ္တယ္လို႔တမန္ေတာ္ႀကီးကထပ္ဆိုထားျပန္တယ္။ ဘုရားလမ္းမဟုတ္ပဲ ကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္အသက္ရွင္ေနတဲ့လူေတြတခ်ိဳ႕ဆို ဘုရားကိုအခ်ိန္ေပးဖို႔ေတာင္ စဥ္းစားေတာင္မစဥ္းစားေပမယ့္ သူတို႔စိတ္ထင္ကေတာ့ သူတို႔ဟာ ဘုရားလက္ထဲမွာရွိတယ္ ဘုရားကအခ်ိန္တန္ ရင္အေကာင္းဆုံးအရာေတြကိုျဖည့္ဆည္း ေပးမယ္လို႔ထင္တယ္။ ဒီေန႔ ကိုယ့္ အသက္ရွင္ျခင္းႏွင့္ အခ်ိန္ေတြကိုဘယ္အတြက္သုံးေနလဲဆိုတာ ျပန္စမ္းစစ္ရမယ့္အခ်ိန္ပါပဲ။ ကိုယ္ေနခ်င္သလို ေနတဲ့သူေတြအတြက္ ကိုယ္မေနခ်င္ မၾကဳံခ်င္တဲ့ ေန႔ရက္အခ်ိန္ေတြေရာက္ လာမွာျဖစ္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ေနေစခ်င္သလို ရွင္သန္တဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့ အေကာင္းဆုံး သင့္ရဲ့ အခ်ိန္နာရီဟာ ေရာက္လာအုံးမွာပါ။
နိုဝင္ဘာလ ၂ ရက္ေန့
ဆင္းရဲျခင္းသို႔ ဘာေၾကာင့္ေရာက္တာလဲ?
“အိုထာဝရဘုရား၊ ေက်းဇူးေတာ္အားျဖင့္သာ အကၽြန္ုပ္၏ေတာင္သည္ ခိုင္ခံ့ျမဲၿမံပါ၏။ မ်က္ႏွာလႊဲေတာ္မူေသာအခါ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ေရာက္ပါ၏။” ဆာလံ ၃၀:၇
စစ္မွန္တဲ့ဆင္းရဲျခင္း
ေငြမရွိ၊ေရႊမရွိတာကို ဆင္းရဲတယ္လို႔ သတ္မွတ္လို႔မရပါဘူး။ တခ်ိဳ႕က ေလာကအရာေတြအျပည့္ရွိေနေပမယ့္လည္း စိတ္ဆင္းရဲ ေနရတဲ့လူေတြအမ်ားႀကီးပဲမဟုတ္လား? လူဟာ ခႏၶာ စိတ္ဝိညာဥ္ သုံးပိုင္း ႏွင့္ ဖန္ဆင္းျခင္းခံရတဲ့အတြက္။ ကိုယ္ခႏၶာမွာ ေရႊေတြသီး ေနရင္ေတာင္ စိတ္ႏွင့္ဝိညာဥ္မွာ ဆင္းရဲေနရင္လည္း ဘာမ်ားထူးအုံးမွာမို႔လို႔လဲ? ဘုရားက သုံးပိုင္းလုံး ေကာင္းႀကီးခံစားေစခ်င္တယ္။ ႂကြယ္ဝေစခ်င္တယ္။ စစ္မွန္တဲ့ဆင္းရဲျခင္းက ဘဝအသက္ တာရဲ့လိုအပ္သမၽွက္ို ကူညီေပးနိုင္တဲ့ ၊မစေပးတဲ့ ဘုရားရဲ့မ်က္ႏွာလႊဲျခင္း ခံစားရျခင္းပါ။ တျခားေတြမရွိေသးရင္ေတာင္ ဘုရားရဲ့ မ်က္ႏွာသာ၊ ဘုရားအတူရွိျခင္း ရွိေနရင္ အရာရာကိုေက်ာ္ လႊားနိုင္ေသးတယ္။ အဲ့ဒီမရွိေတာ့ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဘဝက ဘာမွ ေမၽွာ္လင့္စရာမရွိေတာ့ဘူး။ ေရႊေငြေတြက မေပးနိုင္တဲ့အရာကို ဘုရားနဲ႔ အတူရွိျခင္းကေပးစြမ္း နိုင္တယ္။ ေရႊေငြမရွိလို႔ အသက္တာက မဆုတ္ယုတ္သြားပါဘူး။ ဘုရားမရွိမွသာ စုတ္ျပတ္သပ္သြားမွာ။ တမန္ေတာ္ ရွင္ေပတ႐ုႀကီး ဘုရားေက်ာင္းသြားတာေရႊေငြမပါခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္အားငယ္ၿပီးလာခဲ့တာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားေက်ာင္းအဝမွာေတြ႕တဲ့ လက္ေျခေသတဲ့သူကို ေျပာတယ္ မင္းေတာင္းေနတဲ့ေရႊေတြ ေငြေတြငါ့မွာမရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒါထက္ ပိုေကာင္းတဲ့အရာ ေပးနိုင္တယ္ဆိုတာ သူက ယုံၾကည္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထၿပီးေတာ့ လွမ္းသြားဖို႔အမိန႔္ေပးတဲ့အခါမွာေတာ့ ေရႊေတြ ေငြေတြကမလုပ္ေပးနိုင္ တဲ့ က်န္းမာျခင္း၊ ဘဝအသက္တာေျပာင္းလဲျခင္းကို သူ႔အသက္တာမွာ ခံစားခဲ့ရတယ္မဟုတ္လား? အေရးႀကီးဆုံးက ဘုရားအတူရွိျခင္းပဲ။ ဘုရားမ်က္ႏွာလႊဲတာဟာ က်န္တဲ့အရာ ေတြနဲ႔လြဲတာထက္ ပိုဆိုးတယ္။ ဘုရားမ်က္ႏွာလႊဲျခင္းခံရတဲ့ ဘဝမွာရွင္သန္ တာေလာက္ဆိုးတဲ့ဆင္းရဲျခင္း ကမၻာမွာမရွိေတာ့ဘူး။ ဒါကိုဆာလံဆရာက ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္တယ္။ေလာကမွာက်န္တဲ့အရာေတြ မရွိေသးရင္ေတာင္ ဘုရား မ်က္ေမွာက္ေတာ္ထဲမွာ ဘုရားနဲ႔အဆင္ေၿပ ၿပီးအသက္ရွင္ျခင္းကို တန္ဖိုးထားတယ္။ ဘာေၾကာင့္ လဲဆိုတာ အားလုံးရဲ့အရင္းအျမစ္က ဘုရားျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဆင္းရဲျခင္းကို မခံစားခ်င္ရင္ ဘုရားနဲ႔ မွန္ကန္ စြာေလၽွာက္လွမ္းျခင္းကိုတန္ဖိုးထားတတ္ဖို႔ေတာ့လိုတယ္။
နိုဝင္ဘာလ ၁ ရက္ေန့
ကိုယ္အစြမ္းနဲ႔ဘာမ်ားတတ္နိုင္လို႔လဲ ?
“သို႔ရာတြင္ ငါတို႔သည္ ကိုယ္တန္ခိုးကို အမွီျပဳ၍၊ ကိုယ္အလိုအေလ်ာက္ တစ္စုံတစ္ခုကိုႀကံစည္ျခင္းငွာ တတ္နိုင္သည္မဟုတ္။ ဘုရားသခင္ကို အမွီျပဳ၍သာ တတ္နိုင္သည္ႏွင့္အညီ၊-” ၂ေကာ ၃:၅
ဘာမ်ားတတ္နိုင္ေသးလဲ?
အရင္ကေတာ့ထင္ခဲ့ၾကတယ္ ေျခလက္ ေတြရွိတာပဲ ေငြရွာဖို႔မခက္ပါဘူး၊ လုပ္ တတ္ကိုင္တတ္ ေတြးေခၚတတ္တာပဲ အလုပ္လုပ္တတ္ရင္မခက္ပါဘူးလို႔ထင္ ခဲ့တာ ဒါေပမယ့္ ေျခလက္ေတြရွိေပမယ့္ လုပ္ငန္းခြင္ကၽြမ္းက်င္ေပမယ့္ ဘြဲ႕ဒီဂရီေတြ ရွိေပမယ့္ လုပ္မယ့္အလုပ္ေတြမရွိတဲ့အခါမွာ ဘာေတြပဲရွိရွိ အသုံးမဝင္ ေတာ့ဘူးဆိုတာ ပိုသိလာၾကတယ္။ ေငြရွိတာပဲေနမေကာင္းရင္ ေဆးဝယ္ေသာက္ မယ္ ဆရာဝန္ျပမယ္။ အေကာင္းဆုံးဆိုတဲ့ ေဆး႐ုံေတြ ေဆးခန္းေတြတက္မယ္ လို႔အရင္တုန္းက ေတြးထင္ခဲ့ေပမယ့္ အေျခအေန ဆိုးေတြေၾကာင့္ ေငြရွိေပမယ့္ ဆရာဝန္က ေခၚလို႔မရ၊ ေဆးက မရွိ ေဆး႐ုံေတြက လက္မခံတဲ့အခ်ိန္ေရာက္ မွ ေငြရွိတိုင္း ဘာမဆိုလုပ္လို႔ရတယ္ဆိုတာ မဟုတ္ပါလားဆိုတာ လူတခ်ိဳ႕က အသိတရားရလာၾကတယ္။ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာ ကၽြန္ေတာ္ကို ဘုရားသိေစခ်င္တဲ့အသိတရားက ဒါပါပဲ။ ဘာမဆို ငါလုပ္ရင္ျဖစ္တယ္ ငါလုပ္နိုင္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ ဘုရားမပါပဲ အသက္ရွင္ ခဲ့တဲ့ေန႔ရက္ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ား ရွိခဲ့ၾကလဲ? တကယ္ဆို အားလုံးက ဘုရား ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ ဘုရားကိုအမွီျပဳလို႔ သာ လုပ္နိုင္ခဲ့တာျဖစ္သလို လုပ္ခြင့္ရခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါကို ကိုယ္ပဲအရမ္းေတာ္သလိုလို အရမ္းျပည့္စုံလို႔ပဲ ခံစားရသလို ေတြးခဲ့ၾကတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၾကာခဲ့ၾကၿပီလဲ?
အားလုံးက ဘုရားေၾကာင့္ပါပဲ
တမန္ေတာ္ႀကီးရွင္ေပါလုကေတာ့ တစ္စုံတစ္ခုေလးေတာင္ ကိုယ့္ရဲ့အစြမ္း ကိုယ္ပိုင္တန္ခိုးနဲ႔လုပ္နိုင္ခဲ့တာ မရွိဘူး လို႔အတိအလင္းဆိုတယ္။ သူလိုႀကီးမားတဲ့ အမွုေတြကိုျပဳတဲ့သူက ဒီစကားကိုဆိုတာ အံ့ဩစရာသိပ္ေကာင္းတယ္။ သူဆို ကိုယ့္ဟာကိုယ္အထင္ႀကီးစရာအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ သူ႔ကို လူေတြက ဘုရားလို႔ေတာင္ထင္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြ ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ အျခားသူေတြမရခဲ့ဖူးတဲ့႐ူပါ႐ုံေတြ၊ ဘယ္သူမွမလုပ္နိုင္တဲ့ ထူးဆန္းတဲ့အမွုေတြကိုျပဳနိုင္ခဲ့သူပါ။ ဒါေပမယ့္သူက ဘာဝန္ခံထားလဲ သူ႔ဟာသူ ဘာတစ္ခုမွ မလုပ္နိင္ မေအာင္ျမင္နိုင္ခဲ့ဘူး။ ဘုရားေၾကာင့္သာ အရာအားလုံး ေအာင္ျမင္ခဲ့တာလုပ္နိုင္ခဲ့တာ။ ဒီအရာက ကၽြန္ေတာ္ တို႔ကိုလည္းစကားေျပာေနပါတယ္။ အရင္က လုပ္နိုင္ခဲ့တာရွိသမၽွ ေတာ္လို႔ တတ္လို ႀကိဳးစားမွုေကာင္းလို႔ဆိုတာေတြကိုေမ့လိုက္ၿပီးေတာ့ ဘုရားတတ္နိုင္ ျခင္းကိုျပန္လည္သတိရေက်းဇူးတင္တတ္ဖို႔လိုပါတယ္။ အခုရင္ဆိုင္ေနရတဲ့အရာ ေတြထဲမွာ ကိုယ္မလုပ္နိုင္လို႔စိတ္ ဓါတ္က်ေနမယ့္အစား ဘုရား လုပ္ေပးမယ့္အရာကိုယုံၾကည္စိတ္ခ်မွုနဲ႔အသက္ရွင္သန္ဖို႔ပါပဲ။ ေနာင္အနာဂတ္ကာလကလဲ ဘုရားလက္ထဲမွာ စိတ္ခ်စြာ ရွင္သန္ ရင္းနဲ႔ ေအာင္ျမင္စြာၾကင္လည္နိုင္မယ္ ဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္။
ေအာက္တိုဘာလ ၃၁ ရက္ေန႔
ေစလႊတ္ခံရျခင္းရဲ့သက္ေသ
“ေဇ႐ုဗေဗလသည္ ဤအိမ္ေတာ္အျမစ္ကို ခ်ထားၿပီ။ သူသည္လည္း လက္စသတ္ရလိမ့္မည္။ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ ထာဝရဘုရားသည္ ငါ့ကို သင္တို႔ရွိရာသို႔ ေစလႊတ္ေတာ္မူသည္ကို သင္တို႔ သိရၾကလိမ့္မည္။” ဇာခရိ ၄:၉
အဆုံးထိလုပ္ေဆာင္ခြင့္
ဘုရားကအစျပဳလုပ္ေဆာင္ ခြင့္ဘဲေပးတဲ့ ဘုရားမဟုတ္ဘူးအဆုံးထိ လမ္းျပပို႔ေဆာင္တဲ့ဘုရားလည္းျဖစ္တယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ ႀကီးမားတဲ့အရာေတြကိုအစျပဳခြင့္ရတာပါ။ ဒါေပမယ့္လူတိုင္းက အစျပဳတဲ့အရာကိုအဆုံးထိလုပ္ခြင့္ရတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ က်မ္းစာထဲမွာ ေကာင္းမြန္စြာႏွင့္ အဆုံးထိ လုပ္ေဆာင္ခြင့္ရတဲ့သူေတြက သုံးပုံ တစ္ပုံပဲ ရွိၿပီးေတာ့ ႏွစ္ပုံကေတာ့ေကာင္းမြန္စြာအဆုံးမသတ္နိုင္ခဲ့ဘူး။ ဘုရားအတူပါရွိပါၿပီးေတာ့ ဘုရား ေစလႊတ္ျခင္းခံရတဲ့ဆိုတဲ့သက္ေသက အစဘယ္လိုျပဳခဲ့သလဲဆိုတာ တစ္ခုထဲကိုၾကည့္လို႔မရဘူး။ ဘယ္လို အဆုံးထိ သြားသလဲကိုပါၾကည့္ဖို႔လိုတယ္။အစမွာ ေသးငယ္ရင္ေတာင္ ဘုရားက အဆုံးမွာ အရာရာထက္ႀကီးပြါးေစနိုင္တယ္။
ေယာသပ္ဟာ အစပိုင္းမွာ ကၽြန္အေနနဲ႔ ေရာက္သြားေပးမယ့္ ဘုရားအတူပါရွိၿပီး ေစလႊတ္ခံရျခင္းသက္ေသ အေနေရာင္းစားခံရတဲ့တိုင္းျပည္မွာ မ်က္ႏွာသာေပးျခင္းခံရၿပီးေတာ့ႀကီးပြါးခဲ့တယ္။ ဘုရားေစလႊတ္ျခင္းသက္ေသ ေတြကိုလည္းတစ္ခုၿပီးတစ္ခုျမင္ေတြ႕ရတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အံ့ဩဖို႔ေကာင္းသလဲ? သင့္အသက္တာမွာလည္း ဘုရား အတူပါရွိၿပီး သင့္ကိုေစခိုင္းတယ္ဆိုတဲ့သက္ေသ အေနနဲ႔ အစျပဳခဲ့တဲ့အခ်ိန္ ထက္ပိုေကာင္းတဲ့ အဆုံးသတ္ျခင္းကို ျမင္ေတြ႕ရမယ္။တစ္ဝက္တစ္ပ်က္မွာ ရပ္တန့္သြားမွာမဟုတ္သလို၊ လမ္းတစ္ဝက္မွာၿပိဳက် ပ်က္ဆီးသြားမွာမဟုတ္ဘူး။
ေအာက္တိုဘာလ ၃၀ ရက္ေန႔
ဘုရားသခင္ အဆုံးထိတာဝန္ယူမယ္
“ထာဝရဘုရားသည္ ငါ၏အမွုကို ၿပီးစီးေစေတာ္မူမည္။ အိုထာဝရဘုရား၊ က႐ုဏာေတာ္သည္ အစဥ္အျမဲ တည္ပါသည္ျဖစ္၍၊ ကိုယ္ေတာ္၏လက္ႏွင့္ျပဳစုေသာ အမွုတို႔ကို စြန့္ပစ္ေတာ္မမူပါႏွင့္။” ဆာလံ ၁၃၈:၈
မွားယြင္းတဲ့အေတြးအေခၚ
ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္စားရမယ္ဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚဟာ ေနရာတိုင္း အတြက္ ေတာ့မမွန္ပါဘူး။ ဒီလို ကြန္ျမဴနစ္ဆန္ ဆန္ အေတြးေခၚ ေတြနဲ႔ႀကီးျပင္းလာခဲ့တဲ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဝိညာဥ္ေရးရာမွာလည္း ဒီအတိုင္းပဲလို႔တြက္ယူေနၾကတယ္။ ဘုရားသခင္မွာ ဒီလိုအေတြးအေခၚမ်ိဳးလုံးဝမရွိဘူး။ ေကာင္းကင္ ဝင္ခြင့္လိုမ်ိဳး အႀကီးမားဆုံး အရာေတြကိုေတာင္ လူ႔ဘက္ကေန လုပ္ေဆာင္မွုဘာတစ္ခုမွ မပါပဲ အခမဲ့ တစ္ဖတ္သက္ ေမတၱာနဲ႔ ေပးခဲ့တာပဲမဟုတ္လား။ လူလုပ္ၿပီး မျဖစ္နိုင္တဲ့အရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဒီလိုကာလမ်ိဳးမွာဆိုပိုဆိုးတယ္။ စိတ္ဓါတ္က်တဲ့လူအမ်ားစုကိုၾကည့္လိုက္ရင္ ဒီလိုအေတြးအေခၚဆန္ဆန္ပိုင္ရွင္ ေတြမ်ားတယ္။ လူ႔ဘက္ကေန မလုပ္ နိုင္ရင္ေတာင္ ဘုရားက တာဝန္ယူမယ္ ဘုရားကအဆုံးထိ မစမယ္လို႔ သေဘာမေပါက္ရင္ေတာ့ လူ႔ဘဝဟာရွင္ဖို႔ ထက္ ေသခ်င္စိတ္ပိုမ်ားသြားလိမ့္မယ္။ တခါတေလ အနာဂတ္ကိုေတြးၾကည့္ရင္ဘယ္ လိုဆက္သြားရမွန္းတကယ္မသိခဲ့ဘူး။ ဒါက သင္နဲ႔ကၽြန္ေတာ္မွမဟုတ္ဘူး။ အာျဗဟံကိုယ္တိုင္လည္း သူဘယ္ကိုသြားရမလဲဆိုတာကို သူတကယ္အတိအက်မသိခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားကအဆုံးထိပို႔ေဆာင္မယ္တာဝန္ယူမယ္ဆိုတာကိုသူတကယ္စိတ္ခ်ေနခဲ့တယ္။ဒါတကယ္အေရးႀကီးပါတယ္။ မွားယြင္းတဲ့ အေတြးအေခၚဟာ မွားယြင္းတဲ့ယုံၾကည္ျခင္းကိုျဖစ္ေစၿပီးေတာ့ ရလဒ္ေတြကိုပါ ေျပာင္းပစ္လိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဆုံးထိတာဝန္ယူမယ့္ ဘုရားကိုစိတ္ခ်ပါ။
အမွုၿပီးစီးတဲ့အထိ
ေယရွုက သူ႔ကိုယ္သူမိတ္ဆက္ တဲ့အခါမွာ သူဟာ အစနဲ႔အဆုံးျဖစ္တယ္ လို႔ဆိုတယ္။ ဒါတကယ္အေရးႀကီးတဲ့ နာမတစ္ခုျဖစ္တယ္။ အစျပဳတဲ့သူတစ္ ေယာက္ပဲမဟုတ္ဘူ အဆုံးတိုင္ေအာင္ ပို႔ေဆာင္ေပးတဲ့သူပါ။ သင့္အတြက္ ဘုရားေပးတဲ့အိမ္မက္ေတြ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ ေတြ ရွုပါ႐ုံေတြအားလုံးက သင့္ခြန္ အားအစြမ္းအစနဲ႔ဘယ္လိုမွ ဘယ္ေတာ့မွ မေရာက္နိုင္ဘူးဆိုတာသိပါ။ အဲ့လိုေရာက္နိုင္လုပ္နိုင္တယ္ဆိုရင္လည္း အဲ့ဒါ ဘုရားဆီကလာတာမဟုတ္ဘူး။ဘုရားေပးတဲ့႐ူပါ႐ုံေတြက ဘုရားမပါပဲ ဘုရား အဆုံးထိမကူညီပဲ ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္လိုမွ မေရာက္နိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္လို အခက္အခဲေတြရွိေနပါေစ။ဘယ္လိုအေျခအေနေတြထဲက်ေရာက္ ေနပါေစ ဘုရားကအဆုံးထိ သင့္အမူကိုၿပီးစီးေစမယ္ဆိုတာ ယုံပါ။သူပဲစခဲ့ေပးသလို သူပဲအဆုံးသတ္ေပးပါလိမ့္မယ္။
ေအာက္တိုဘာလ ၂၈ ရက္ေန႔
ရသမၽွ အခြင့္အေရးကိုလက္လႊတ္မခံနဲ႔
“ယခုေန႔ရက္ ကာလတို႔သည္ ဆိုးယုတ္ ေသာေၾကာင့္ ကာလ အခ်ိန္ကို ေရြးႏုတ္ ၾကေလာ့။-” ဧဖက္ ၅:၁၆
“Make the most of every opportunity in these evil days.” Ephesians 5:16
အခြင့္အေရးဆိုတာ အႀကိမ္ႀကိမ္မရဘူး
ကၽြန္ေတာ္ ရွင္သန္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ကာလေတြထဲမွာ ဒီအခ်ိန္ကာလေလာက္ ဆိုးတဲ့ ကာလကိုမၾကဳံဖူးေသးဘူး။ ခက္ခဲမွုေတြ ေတာ့ အမ်ားႀကီးၾကဳံဖူးေပမယ့္ ဒီေလာက္ ေခ်ာင္ပိတ္ခံရေလာက္တဲ့အထိေတာ့ မဆိုးဘူးလို႔သတ္မွတ္လို႔ရတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ ရမွန္းမသိတဲ့လူေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဘယ္လိုေရွ႕ဆက္ရွင္သန္ရမလဲဆိုတာေမးခြန္းကေတာ့ လူတိုင္းနီးပါးေမးေနတဲ့ေမးခြန္းလို႔ထင္တယ္။ ေရွ႕ဆက္ဘာေတြျဖစ္လာမလဲဆိုတာ ဘယ္သူမွ အတိအ က်မေျပာနိုင္ဘူး။ စီးပြားေရး၊ လူမွုေရးနဲ႔ အမွုေတာ္ျမတ္ကိုဘယ္လိုေရွ႕ဆက္ ရ မလဲဆိုတာ ေတြးလို႔ေတာင္ မရနိုင္တဲ့ ကာလႀကီးလို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။ ဒီလိုကာလအခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုရွင္သန္ရမလဲ ဆိုတာကို ႏွုတ္ကပတ္ေတာ္က သြန္သင္ ထားပါတယ္။ ျမန္မာက်မ္းစာမွာေတာ့ ဆိုးယုတ္တဲ့ကာလျဖစ္လို႔ ကာလအခ်ိန္ ကိုေရြးႏုတ္ပါလို႔ ဆိုေပမယ့္ အဂၤလိပ္က်မ္းစာ ဘာသာျပန္ဆိုမွုတစ္ခုမွာေတာ့ ဒီလိုဆိုးယုတ္တဲ့ကာလမွာရတဲ့အခြင့္အေရးကို လက္လႊတ္မခံပဲ လုပ္ဖို႔ ဆိုတယ္။ဒီဘာသာျပန္ဆိုမွုကို သေဘာက်တယ္။ ဟုတ္တယ္ ဒီကာလဟာ အဆိုးဆုံးျဖစ္ေပမယ့္ ဒီအဆိုးေတြထဲမွာ ကၽြန္ ေတာ္တို႔လုပ္ခြင့္ရေနတဲ့ အရာေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္။အရင္အေျခအေနေကာင္းတုန္းကေတာင္ ဒါမ်ိဳးေတြလုပ္ခြင့္မရဘူး။ အရင္လို ဘဝကိုျပန္ေမၽွာ္ေနတဲ့သူအတြက္ေတာ့ စိတ္ဓါတ္က်စရာျဖစ္ေပမယ့္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘုရားေပးတဲ့အခြင့္အေရးကို လက္လႊတ္မခံပဲ လုပ္ေဆာင္မယ္ဆိုတဲ့ လူေတြအတြက္ ေတာ့ ဒါဟာတကယ့္မဟာရိတ္သိမ္းပြဲႀကီးပဲ။ ဘာပဲ လာလာ လုပ္မယ္လို႔ဆုံးျဖတ္ထားတဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့ စိတ္ဓါတ္ က်စရာတကြက္မွပင္မရွိ။ ဒီလိုအခြင့္အေရးမ်ိဳးေနာက္တႀကိမ္ျပန္ရဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္နိုင္ဘူး။ အခက္အခဲေတြထဲမွာ အခြင့္အေရးေတြပုန္းေနတယ္ဆိုတာ ၾကည့္တတ္သူေတြပဲျမင္တယ္။ဒါေၾကာင့္ စိတ္ဓါတ္က်ေနလို႔ ပိုမေကာင္းလာဘူး။ ရတဲ့အခြင့္အေရးကို အေကာင္းဆုံး လက္လႊတ္မခံပဲ လုပ္ေဆာင္မယ့္သူေတြအတြက္ ဘုရား အသုံးျပဳမွုကလည္း အမ်ားႀကီးကြာသြားလိမ့္မယ္လို႔ ျမင္တယ္။
ေအာက္တိုဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔
ဘုရားသခင္ျပည့္စုံျခင္းရွိမၽွႏွင့္အညီ
“ကိုယ္ဉာဏ္ႏွင့္မသိနိုင္ေသာ ခရစ္ေတာ္၏ ေမတၱာေတာ္ကို သိနားလည္ျခင္းငွာလည္းေကာင္း၊ သင္တို႔သည္ တတ္စြမ္းနိုင္သျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ ျပည့္စုံေတာ္မူျခင္း ရွိသမၽွႏွင့္အညီ ျပည့္စုံၾကပါမည္အေၾကာင္း၊ ငါသည္ ဆုေတာင္းေလ့ရွိ၏။-” ဧဖက္ ၃;၁၉
လူေတြအျမဲေျပာေလ့ရွိတဲ့စကားကေတာ့ လူပဲအားနည္းခ်က္ေတာ့ရွိမွာေပါ့၊ ဘယ္ျပည့္စုံမလဲ? ဒီစကားက တကယ္ေတာ့ မွန္သင့္သေလာက္ မမွန္ ဘူး။ လူဟာ အားနည္းခ်က္ေတြရွိတယ္ ဆိုတာေတာ့ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားက ဖန္ဆင္းထားတဲ့အခ်ိန္တုန္းက အဲ့လိုအားနည္းေအာင္ဖန္ဆင္းခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ သခင္ေယရွုခရစ္ရဲ့ ေရြးႏွုတ္ကယ္တင္ျခင္း ကလည္း အဲ့လို အားနည္းခ်က္ေတြဆက္ရွိဖို႔အတြက္ကယ္တင္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ တခ်ိဳ႕က အဲ့ဒီစကားကို သမၼာတရားလို႔ထင္ၿပီးေတာ့အခြင့္ ေကာင္းယူကာ အသက္တာကို မတိုးတက္ဖို႔ခြင့္ျပဳလိုက္တယ္။တမန္ေတာ္ႀကီးရွင္ေပါလုက ဧဖက္အသင္းေတာ္အတြက္ဆုေတာင္းေပးတဲ့အခါမွာ အရမ္းကိုရိုးရွင္းၿပီးေတာ့ တန္ခိုးပါတဲ့ ဒီအခ်က္ကို ထည့္သြင္းထားတယ္။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ တတ္စြမ္းနိုင္ တယ္ဆိုတာကိုသေဘာမေပါက္ရင္ ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္လိုမွ ျပည့္စုံျခင္းက အသက္တာမွာ ခံစားရမွာမဟုတ္ ဘူး။ ျပည့္စုံျခင္းလို႔ေျပာတဲ့အခါမွာလည္း လူေတြ ျပည့္စုံနိုင္သေလာက္ပဲမဟုတ္ဘူး။ လူသားေတြရဲ့ျပည့္စုံျခင္းကို စံ နမူနာထားတာလုံးဝကို မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားသခင္ရဲ့ျပည့္စုံျခင္းကသာလၽွင္ တကယ့္စံနမူနာျဖစ္တယ္။ ဘုရားသခင္ ရဲ့ ျပည့္စုံျခင္း ရွိသမၽွ ႏွင့္အညီ ျပည့္စုံဖို႔ ဆႏၵရွိဖို႔ အရမ္းကို အေရးႀကီးတယ္။ ေျမႀကီးေပၚမွာ ျဖစ္နိုင္လို႔လဲ ရွင္ေပါလုက ဆုေတာင္းခဲ့တာေပါ့။ အားနည္းခ်က္ေတြ ဆက္လက္ရွင္သန္ဖို႔အေတြးအေခၚေတြ အသက္တာမွာ ခြင့္မျပဳနဲ႔ေတာ့။ ဘုရားရဲ့ျပည့္စုံျခင္း ေတြေနရာယူလာဖို႔ပဲ ေတြးေခၚပါ။
ေအာက္တိုဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔
မီးစက္လက္နက္ကို ကာကြယ္နိုင္ေသာ
“မာရ္နတ္ပစ္ခတ္ေသာ မီးစက္လက္နက္ကို ကာသတ္နိုင္ေသာ ယုံၾကည္ျခင္းတည္းဟူေသာ လႊားကိုလည္း ခပ္သိမ္းေသာ လက္နက္တို႔အေပၚမွာ ထပ္ဆင့္၍ ယူေဆာင္ၾကေလာ့။-” ဧဖက္ ၆:၁၆ယ
ုံၾကည္ျခင္းကဘယ္ေလာက္ ေတာင္အေရးႀကီးသလဲဆိုရင္ေကာင္းကင္ ဝင္ဖို႔တစ္ခုထဲအတြက္ပဲလိုအပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေန႔စဥ္ရွင္သန္ဖို႔အတြက္ လဲ မရွိမျဖစ္ ယုံၾကည္ျခင္းက လြန္စြာလိုအပ္တယ္။ ယုံၾကည္ျခင္းမပါပဲ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ဘုရားက လက္ခံမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားစိတ္ေတာ္ႏွင့္ေတြ႕ေစတာလည္းလုပ္ေဆာင္နိုင္ျခင္းေတြတစ္ခုမွ မဟုတ္ဘူး။ ယုံၾကည္ျခင္း တစ္ခုထဲပဲ။ ယုံၾကည္ျခင္းမရွိရင္ က်န္တာ ေတြဘာေတြပဲရွိရွိ အဆင္ေျပမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာေသခ်ာတယ္။
ယုံၾကည္ျခင္းက လုပ္ေဆာင္နိုင္ျခင္း အတြက္ပဲ မဟုတ္ ဘူး စာတန္ရဲ့ လက္နက္ေတြကိုလည္းကာကြယ္နိုင္တယ္။ စာတန္ရဲ့မီးစက္လက္နက္ေတြက လူတခ်ိဳ႕အတြက္ေတာ့ ျပင္းထန္ေကာင္းျပင္းထန္ပါလိမ့္မယ္။ဒါေပမယ့္ ယုံၾကည္ျခင္းရွိတဲ့သူအတြက္ ေတာ့ အသာေလးကာကြယ္နိုင္ပါတယ္။ စာတန္ရဲ့လက္နက္ေတြကို ေကာင္းမြန္ စြာကာကြယ္နိုင္တဲ့ ယုံၾကည္ျခင္းကို သင္ေန႔စဥ္အသက္တာမွာ မွန္ကန္စြာအသုံးျပဳတတ္မယ္ဆိုရင္ ဘဝဟာ ဘယ္လို အေျခအေနမ်ိဳးမွာမဆို လုံျခဳံ မွုကိုခံစားရမွာေသခ်ာပါတယ္။ ဘယ္ပဲသြားသြား ယုံၾကည္ျခင္းပါပါေစ။ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ယုံၾကည္ျခင္းပါပါေစ၊ ဒါဆိုရင္ ေသခ်ာတယ္ ေအာင္ျမင္မယ္ လုံျခဳံမယ္။
ေအာက္တိုဘာလ ၂၅ ရက္ေန႔
သင္၏ဒိုင္းလႊား
“အေတာင္ေတာ္အေမြးႏွင့္ ဖုံးအုပ္ေတာ္မူ၍၊ အေတာင္ေတာ္ေအာက္၌ သင္သည္လုံျခဳံစြာ ေနရလိမ့္မည္။ သစၥာေတာ္သည္ သင္၏ဒိုင္းလႊားျဖစ္လိမ့္မည္။” ဆာလံ ၉၁:၄
“His truth shall be your shield and buckler.” Psalm 91:4
ဒီေခတ္ကာလႀကီးထဲမွာ ဘုရားရဲ့အကြယ္အကာဟာ သိပ္ကိုအေရးႀကီးသလို ေန႔စဥ္သင္စြဲကိုင္ရမယ့္ အရာကလဲ အလြန္ပင္အေရးပါပါတယ္။ ဆာလံဆရာကေတာ့ ေျပာတယ္
“ညအခါျဖစ္တတ္ေသာ ေဘးကိုလည္း ေကာင္း၊ ေန႔အခ်ိန္၌ ပစ္ေသာျမားကို လည္းေကာင္း၊ ေမွာင္မိုက္ထဲမွာလည္ တတ္ေသာ ကာလနာကို လည္းေကာင္း၊ မြန္းတည့္ အခ်ိန္၌ ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာ ဥပဒ္ကိုလည္းေကာင္း၊ သင္သည္မ ေၾကာက္ရ။”
ေန႔ေရာညေရာ မြန္းတည့္ခ်ိန္မွာပါမက်န္ ခ်ိန္းေျခာက္မွုေတြ၊ မာနတ္ရဲလုပ္ရပ္ ေတြကိုေၾကာက္စရာမလိုပဲ ေအာင္ျမင္ စြာေက်ာ္လႊားသြားဖို႔က ဘုရားအကြယ္ အကာလိုသလို ကိုယ္တိုင္စြဲကိုင္ရမယ့္ ဒိုင္းလႊားလဲလိုတယ္။ ဖ်က္ဆီးျခင္းေတြက ေနရာတိုင္းမွာ ပုံစံမ်ိဳးစုံနဲ႔ ေရာက္လာနိုင္ေပမယ့္ အဲ့ဒီအရာေတြထဲမွာ မၿပိဳလဲသြားပဲနဲ႔ ခိုင္ျမဲစြာရွင္သန္ဖို႔အတြက္က သင္ကိုင္စြဲတဲ့ သမၼာတရားေပၚမွာအမ်ားႀကီးမူတည္ေနတယ္။ ဒီေန႔လူေတြက ၿပိဳလဲ သြားတဲ့အခါမွာ ဘုရားကိုအျပစ္တင္ ၾကတယ္။ ဘုရားမကြယ္ကာလို႔ဆိုၿပီးေတာ့ အမွတ္မွားေနၾကတယ္။တကယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ဘုရားဘက္ ကေတာ့အျပည့္အဝကြယ္ထားၿပီးသားပါ။ လူ႔ဘက္စြဲကိုင္တဲ့ ဒိုင္းလႊားဟာ ဘုရားရဲ့သမၼာတရားမဟုတ္ပဲ အျခားေသာ အေတြးအေခၚေတြ ဩဝါဒေတြ ျဖစ္ေနတတ္တယ္၊ ဒီအရာေတြက ကၽြန္ ေတာ္တို႔ဘဝကို အျပည့္အဝမကာကြယ္ ေပးနိုင္ဘူး။ ဒီကာလမွာ ဘုရားရဲ့သမၼာတရားကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ကိုင္ထားဖို႔လိုတယ္၊ မဟုတ္ရင္အခ်ိန္မေရြး လဲၿပိဳ သြားနိုင္တယ္။ စာတန္ရဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ တိုက္ခိုက္မွုေတြကို ရင္ဆိုင္တြန္းလွန္နိုင္ ဖို႔အတြက္ ဘုရားရဲ့ သမၼာတရားကလြဲၿပီးအျခား ဘယ္အရာကမ်ား ကာကြယ္ ေပးနိုင္အုံးမွာလဲ? ဓမၼသစ္က်မ္းမွာေတာ့ တမန္ေတာ္ႀကီးရွင္ေပါလုကခဲယဥ္းဆုတ္ ယုတ္တဲ့ေန႔ရက္ကာလကို ဆီးတားၿပီးေတာ့ စာတန္ပစ္ခတ္တဲ့မီးစက္လက္ နက္ေတြကိုကာ နိုင္ဖို႔အတြက္ ယုံၾကည္ ျခင္း လႊားအေၾကာင္းကို ေဖၚျပထားတယ္။ ဆိုးယုတ္တဲ့ေန႔ရက္ေတြမွာရွင္သန္နိုင္ဖို႔ မာနတ္ရဲ့လက္နက္ေတြအသက္တာကို မထိပါးဖို႔အတြက္ ဝိညာဥ္ေရးရာလက္ နက္စုံထဲမွာတစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္တဲ့ ယုံၾကည္ျခင္းလႊားက ယုံၾကည္သူတိုင္းအတြက္မရွိမျဖစ္ ဝိညာဥ္ေရးရာ လက္နက္တစ္ခုပဲ။ ဘာကိုယုံရမလည္းဆိုတာကိုေတာ့ တိတိက်က် သိဖို႔လိုတယ္။ဘုရားရဲ့စစ္မွန္တဲ့သမၼာတရားကလြဲရင္ အျခားဘာရွိအုံးမလဲ? သမၼာတရားကို တိတိက်က် ႏွလုံးသားနဲ႔ယုံၾကည္ျခင္းကသာ စာတန္ထည့္ေပးတဲ့အေတြးအေခၚ မွားယြင္းတဲ့ ဩဝါဒေတြကေန တြန္းလွန္နိုင္ၿပီးေတာ့ ဒီကာလမွာ ေအာင္ျမင္စြာရွင္သန္နိုင္တဲ့သူတစ္ေယာက္ ေန႔ရက္တိုင္းမွာ ဘုရားအလိုေတာ္ကို သယ္ေဆာင္တဲ့သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာေစမွာေသခ်ာတယ္။
ေအာက္တိုဘာလ ၂၄ ရက္ေန႔
ဘုရားသခင္ကို ပိုင္မွေတာ့
“ေရႊႏွင့္ ေငြကို ငါပိုင္သည္ဟု၊ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ ထာဝရဘုရားမိန့္ေတာ္မူ၏။” ဟဂၢဲ ၂:
“ေတာ တိ ရ စၧာန္ ရွိ သ မၽွ တို႔ ႏွင့္ တစ္ ေထာင္ ေသာ ေတာင္ ေပၚ မွာ ရွိ ေသာ တိ ရ စၧာန္ တို႔ သည္ ငါ၏ ဥ စၥာ ျဖစ္ ၾက၏။” ဆာလံ ၅၀:၁၀
ဘာမွ မရွိလို႔ စိတ္ညစ္ေနတာလား?
ပိုင္ဆိုင္မွုေတြျပစရာ မရွိျဖစ္ၿပီးေတာ့ ရွိတဲ့အရာေတြကလည္းအကုန္လုံးဆုံးရွုံးသြားလို႔အနာဂတ္ေပ်ာက္သလို ခံစားေနရသလား? ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္းမသိပဲျဖစ္ေနသလား? စိတ္မပ်က္ပါနဲ႔ မိတ္ေဆြ ေလာကႀကီးမွာ ဘယ္အရာမွ မတည္ျမဲဘူးမဟုတ္လား? အခု ရွိတဲ့အရာေတြလည္းတစ္ေန႔ပ်က္ဆီးသြားမွာပါပဲ။ ဘယ္အရာကိုပဲပိုင္ပိုင္၊ ဘယ္အရာပဲ ရွိေနရွိေန တစ္ေန႔ ေတာ့ လက္လႊတ္ဆုံးရွုံးၾကရစျမဲပဲ။ အေႏွးနဲ႔အျမန္ပဲ ကြာသြားပါလိမ့္မယ္။မျမဲတဲ့ေလာကႀကီးထဲ ေနထိုင္အသက္ရွင္တဲ့အခါမွာ အျမဲ ပိုင္ဆိုင္နိုင္ၿပီးေတာ့ တန္ဖိုးမေျပာင္းလဲ တဲ့အရာဆိုတာ ဘုရားတစ္ပါးတည္းပဲရွိတယ္။ ေလာကအရာဘယ္အရာကမွ ထာဝရအတြက္ အာမခံနိုင္တယ္ဆိုတာ တစ္ခုမွကိုမရွိတာ။ဒါေၾကာင့္ အရာခပ္ သိမ္းမရွိရင္လည္း အရာခပ္သိမ္းကိုပိုင္ တဲ့အရာခပ္သိမ္းကိုတတ္နိုင္တဲ့ဘုရားရွိေနတာပဲ ဘာစိတ္ဓါတ္က်စရာဘာအားငယ္စရာမွမရွိဘူး။ ျမင္ျမင္သမၽွအရာခပ္သိမ္းကို ဘုရားပိုင္တယ္။ သူဖန္ဆင္းထားတာ။ ဒီေန႔လူေတြအရမ္းကိုတန္ဖိုးထားတဲ့ ေရႊေငြေတြလည္း ဘုရားပဲပိုင္တယ္။ ဒီလိုအရာရာကိုပိုင္တဲ့ အရာရာကိုထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ ဘုရားကိုပိုင္ထားတဲ့၊ အသက္တာမွာလက္ခံရရွိထားတဲ့ သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ က်န္တဲ့အရာေတြ ေလာေလာဆယ္မရွိေသးရင္လည္း၊ ဆုံးရွုံးသြားရလည္း ဝမ္းနည္းစရာ ဘာအေၾကာင္းမွ မရွိဘူး။ သူရွိေနမွေတာ့ က်န္တာအားလုံးရွိတာထက္ပိုသာတယ္။ မၾကာခင္ အားလုံးသူျပန္ေပးမွာေသခ်ာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အားယူၿပီးေတာ့ရဲရင့္စြာနဲ႔အရာရာကိုရင္ဆိုင္ဖို႔ပဲလိုတယ္။ အားငယ္ဝမ္းနည္းမေနနဲ႔။
ေအာက္တိုဘာလ ၂၃ ရက္ေန႔
တစ္ခုပိတ္ေနရင္ တျခားတစ္ခုပြင့္လာလိမ့္မယ္
“သင္၏အက်င့္ကို ငါသိ၏။ အဘယ္သူမၽွ မပိတ္နိုင္ေသာတံခါးကို သင့္ေရွ႕၌ငါဖြင့္ထားၿပီ၊ အေၾကာင္းမူကား၊ သင္သည္ အနည္းငယ္ေသာခြန္အားရွိသည္ႏွင့္၊ ငါ၏ႏွုတ္ကပတ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ၿပီ။-” ဗ်ာဒိတ္ ၃:၈
ဘုရားပိတ္ထားတဲ့တံခါးကို ဘယ္သူမွ မဖြင့္နိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားက သင့္အေရွ႕မွာ တံခါးပိတ္ထားလိုက္ၿပီဆိုရင္ အဲ့ဒီပိတ္ေနတဲ့ တံခါးေပါက္မွာအခ်ိန္ကုန္ခံၿပီးပြင့္လာဖို႔ ေစာင့္မေနနဲ႔။ တခ်ိဳ႕ေသာေသခ်ာတဲ့ အခြင့္အေရးတံခါးေတြ ႐ုတ္တရက္ပိတ္သြားတတ္တယ္။ တခါတေလလူတစ္စုံတစ္ေယာက္ေၾကာင့္လည္းျဖစ္နိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ေသခ်ာတာကေတာ့ဘုရားအလိုေတာ္ရွိရင္ ဘယ္သူကမွ သင့္တံခါးကိုလာပိတ္လို႔မရဘူး။ လူေတြပိတ္လို႔ရေနတယ္ဆိုကတည္းက ဘုရား ပိတ္ခိုင္းတာလားဆိုတာ စဥ္းစားစရာရွိတယ္။ သင့္အတြက္ ေသခ်ာတဲ့ ဘုရားဖြင့္ေပးတဲ့လမ္းဆိုရင္ဘယ္သူကမွ ဘယ္ေတာ့မွ ပိတ္လို႔မရတာေသခ်ာတယ္။
တစ္ေန႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဖိတ္လို႔ သင္တန္းေပးဖို႔ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကို ေရာက္ခဲ့တယ္။ သင္တန္းစမယ့္ေန႔သင္းအုပ္ဆရာ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔အတူ ဘုရားေက်ာင္းေစာေစာ ေရာက္ေတာ့ သူပါလာတဲ့ေသာ့ကဘုရားေက်ာင္းတံခါးက္ို ဖြင့္လို႔မရဘူး။ ႐ုံးပိတ္ရက္ကာလဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွလည္း ႐ုံးမလာသလို ေသာ့ကိုင္တဲ့ တာဝန္ခံေတြကလည္းအေဝးကိုခရီးထြက္ကုန္ၿပီ။ ေသာ့သာ ဖြင့္လို႔မရရင္ သင္တန္းကေတာ့ ဘယ္လ္ိုမွ လုပ္လို႔မရေတာ့ဘူး။ ဒီေလာက္ ႏွစ္ႏွစ္လလ ႀကိဳစီစဥ္လာတာ အေႏွာင့္ အယွက္ ႀကီးတစ္ခုလို တံခါးႀကီးကပိတ္ ထားလိုက္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းလည္းႀကံရာမရေတာ့ ဖုန္းေတြလိုက္ေခၚေနတယ္ ။လူတစ္ခ်ိဳ႕လည္းေရာက္လာၾကၿပီ။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဖြင့္မရတဲ့တံခါးမွာထိုးထားတဲ့ တံခါးေသာ့ကို ယူၿပီးေတာ့ တျခားတံခါးမ်ားရလို႔ မလားလို႔ လိုက္ဖြင့္ၾကည့္ရင္းေနာက္ဆုံးတံခါးတစ္ခုမွာ ဖြင့္လို႔ရသြားတယ္။ ဖြင့္လို႔မရတဲ့ တံခါးေရွ႕မွာသာ ရပ္ေနၿပီးေတာ့ စိတ္ပ်က္ေနမယ္ အျပစ္တင္ေနမယ္ဆိုရင္ဘာမွ ျဖစ္လာဖို႔မရွိဘူး ပ်က္သြားဖို႔ပဲရွိမယ္ မဟုတ္လား။ ဘုရားက သင့္ဘဝအတြက္ မလ္ိုအပ္လို႔ ပိတ္လိုက္တဲ့ တံခါးေတြ အတြက္ စိတ္ပ်က္မေနပဲဘုရားသင့္အတြက္ အက်ိဳးႀကီးစြာျဖစ္မယ့္ဖြင့္ထားတဲ့ တံခါးဆီကို အေရာက္လာရေအာင္။
ေယာသပ္ရဲ့ဘဝမွာ အစ္က္ိုေတြက အတူေနၿပီးေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေကာင္းတဲ့ ဘဝကိုတံခါးပိတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ဒီအခြင့္ အေရး ေနာက္ထပ္မရဖို႔ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ပဲသူဟာ ပင္ပန္းဆင္းရဲခံရတဲ့ ျပည္ကို ေရာက္သြားတယ္။ အဲဂုတၱဳ ေရာက္ေတာ့ ေယာသပ္မွ မိသားစုေတြနဲ႔ ေတြ႕ ခြင့္ ဆိုတဲ့ တံခါး၊ အိမ္မွာမ်က္ႏွာ သာခံရျခင္းဆ္ိုတဲ့ တံခါးပိတ္ သြားေပမယ့္အဲဂုတၱဳမွာဘုရားေပးတဲ့႐ူပါ႐ုံျပည့္စုံဖို႔ဆိုတဲ့ တံခါး ပြင့္လာတာကိုေတာ့ အက္ိုေတြ မျမင္လိုက္ဘူး။ သူေရွ႕မွာ ျပပ္ဝပ္တဲ့ေန႔က်မွ သူတို႔ ပိတ္ပစ္လ္ိုက္တဲ့ တံခါးေၾကာင့္ေယာသပ္ ပိုေကာင္းတဲ့တံခါးပြင့္သြားတာသိလာၾကတယ္။ ညီအက္ိုေတြ မိတ္ေဆြေတြက သင့္တံခါးေတကိုလိုက္ပိတ္ေနလို႔ စိတ္မပ်က္နဲ႔ ပ္ိုေကာင္းတဲ့တံခါးပြင့္လာမယ္။
ေအာက္တိုဘာလ ၂၁ ရက္ေန႔
လူမ်ိဳးႀကီးစိတ္ (၂)
မင္းႀကီး၏ ဥစၥာ၊ အပ္ျခည္တမၽွင္ျဖစ္ေစ၊ ေျခနင္းႀကိဳး တပင္ျဖစ္ေစ၊ တစုံတခုကိုမၽွငါမယူဟု ေကာင္း ကင္ေျမႀကီးရွင္၊ အျမင့္ဆုံးေသာ ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရား ေရွ ့ေတာ္၌၊ ကၽြန္ုပ္သည္လက္ကို ခ်ီ၍ အဓိ႒ာန္ျပဳပါၿပီဟု၊ေသာ ဒုံမင္းႀကီးအားေျပာဆိုေလ၏။ က၁၄:၂၂-၂၄ (ခ)
၁။ ရတိုင္း မယူ
လူတိုင္းမွာလိုခ်င္တပ္မက္တဲ့စိတ္ ဆိုတာ ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရတိုင္းယူတဲ့ အထဲမွာ လူမ်ိဳးႀကီးျဖစ္တဲ့ အာျဗဟံမပါပါဘူး။ စစ္ရွုံးၿပီး ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္ျခင္းခံရတဲ့ေသာဒုံမင္းႀကီးက ျပန္လည္ ကယ္ဆယ္ေပးခဲ့တယ္။ အာျဗဟံကို မင္းႀကီးကိုယ္တိုင္ကလူပဲ ျပန္ေတာင္းပါတယ္။ တကယ္ဆို လူေတာင္ မေပးရင္ရပါတယ္။ စစ္နိုင္ရင္ အကုန္ယူၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ ဒါေပမယ့္ အာျဗဟံကေတာ့ ဒီလိုေျပာပါတယ္ မင္းႀကီးရဲ့ ဥစၥာအပ္ခ်ည္တမၽွင္၊ ေျခနင္းႀကိဳးတေခ်ာင္းေတာင္ မယဘူးတဲ့။ သူလုပ္ခဲ့ေပးတဲ့ အရာေပၚမွာ တစ္စက္ေလးေတာင္ အခြင့္အေရး မယူတဲ့ စိတ္ပါ။ ဒီေန႔အခြင့္အေရးရတိုင္း မယူတတ္တာ လူမ်ိဳးႀကီးစိတ္ဓါတ္ပါ။ သူတိုက္လို႔ ရၿပီးတဲ့ အရာေတြ တျခားလူေတြ ယူဖို႔ ေျပာေပးေပမယ့္သူကတာ့ လုံးဝဆို လုံးဝမယူတာပါ။
၂။ မင္းႀကီးအားျဖင့္ ရတတ္ၿပီဟု ေျပာစရာ မရွိဖို႔
ဘာေၾကာင့္ မယူတာလဲဆိုတာ ကို အာျဗဟံက ေသခ်ာ ရွင္းျပပါတယ္။ မလိုခ်င္လို႔ မယူတာမဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ခ်ိန္ မွာ လူေတြက မင္းႀကီးအားျဖင့္ အာျဗဟံေကာင္းစားတယ္၊ ႂကြယ္ဝတယ္လို႔ေျပာစရာ မရွိဖို႔ ျဖစ္တယ္။ လူေတြကအျမဲတန္းတစ္ခ်ိန္မွာ ျပန္ေျပာတတ္ပါ တယ္ ဒါကိုအာျဗဟံက သိတယ္ အဲ့ဒီလို မေျပာေအာင္အာျဗဟံ ေကာင္းစားတာ ႂကြယ္ဝ ျခင္းတစ္ခုတည္းေသာ အေၾကာင္းအရင္းဟာ ဘုရားေၾကာင့္ဆိုတာ မေပၚလြင္မွာ ကိုေၾကာက္တယ္။ သင္ေကာင္းႀကီးရတာ၊ ေအာင္ျမင္တာ လူတစ္ေယာက္ေၾကာင့္၊ အဖြဲ႕တစ္ခု ေၾကာင့္လို႔ မျမင္ေစပဲ ဘုရားေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေၾကာင္းေပၚလြင္ေစဖို႔ လိုတယ္ ။ သင့္ရဲ့ေကာင္းႀကီးအရင္းအျမစ္သည္ ဘုရားသာလၽွင္ျဖစ္ေစပါ။
ေအာက္တိုဘာလ ၂၀ ရက္ေန႔
လူမ်ိဳးႀကီး စိတ္ဓါတ္ (၁)
“အာၿဗံကလည္း၊ ငါတို႔သည္ ညီအစ္ကိုခ်င္းျဖစ္လ်က္၊ ငါႏွင့္ သင္၌လည္းေကာင္း၊ ငါ့ႏြားေက်ာင္းသားတို႔ႏွင့္၊ သင့္ႏြားေက်ာင္းသားတို႔၌လည္းေကာင္း၊ ခိုက္ရန္မရွိပါေစႏွင့္။” ကမၻာဦး ၁၃:၈
၁။ ရန္မျဖစ္ခ်င္နဲ႔
ဘုရားလူမ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေစခဲ့တဲ့ အာျဗဟံ ရဲ့လူမ်ိဳးႀကီးရဲ့စိတ္ေနစိတ္ထားေတြ ဒီေန႔ ယုံၾကည္သူေတြသိဖို႔လိုတယ္။ လူတစ္ေယာက္ကိုအျမင့္ေရာက္ေစတာ ေရာ အနိမ့္ကိုဆြဲခ်တာေရာ စိတ္ေနစိတ္ ထားဆိုတာ လူေတြ ခဏခဏ ေမ့ေနၾကတယ္။ သူ႔ေနာက္လိုက္ရင္းေကာင္းႀကီးရတဲ့သူ ေလာတ၊ သူ႔ရဲတူေလးပဲတကယ္ ဆို အဘက္ဘက္မွာ သူက အသာစီးပဲဒါေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွ ဝိတ္နဲ႔ မဖိဘူး။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရန္ျဖစ္တာေတာင္မဟုတ္ဘူး အလုပ္သမားေတြရန္ျဖစ္ တာေတာင္ ေရွာင္ခ်င္တယ္။ ရန္ျဖစ္တယ္ဆိုတာလူမ်ိဳးႀကီးေတြ လုပ္ေနၾကမဟုတ္ဘူး။ နိုင္တိုင္းအနိုင္မက်င့္ဘူး။ ႀကီးနိုင္ငယ္ညႇင္း လုပ္တယ္ ဆိုတာစိတ္ဓါတ္ေသးသိမ္တဲ့ လူေတြ လုပ္ေနၾကလုပ္ရပ္ပဲ။လူမ်ိဳးႀကီးေတြဘယ္ေတာ့ မွ မလုပ္ဘူး။ ဘုရားသားဆိုတာ ရန္စ ေနတဲ့သူမဟုတ္ဘူး ရန္ၿငိမ္းေစေသာသူ၊မႆဲ၅:၉။ သင္မေျပာပဲ လူေတြ ဘုရားသားလို႔ျမင္ေစဖို႔ ရန္ၿငိမ္းသူပဲ လုပ္ပါ။
၂။ ဦးစားေပးတယ္
နိုင္ငံႀကီးေတြကိုသြားတဲ့အခါခ်စ္စရာ ေကာင္းတဲ့ဓေလ့တစ္ခုကေတာ့ အားနည္းတဲ့သူကို အျမဲဦးစားေပးတတ္ ျခင္းပဲ။ ဘယ္သူမွ ေျပာစရာမလိုပဲ လူေတြဟာ သူတစ္ပါးကို ေဖးကူၾကတယ္။ လူမ်ိဳးႀကီးဆိုတာတျခားသူေတြကိုဦးစား ေပး တတ္ဖို႔ေတာ့ လိုတယ္။အာျဗဟံ နယ္ေျမေရြးတဲ့ အခါမွာ ငါအႀကီး၊ ငါ့ေၾကာင့္မင္းဒီလိုဘဝ ေရာက္ တာ ဒါေၾကာင့္ ငါအရင္ေရြးမယ္လို႔ မေျပာဘူး။ ေလာတႀကိဳက္တာ ေရြးၿပီး က်န္တာပဲ ယူတယ္။ ဘယ္ေလာက္ ေတာင္ ေလးစားစရာေကာင္းသလဲ။ ဒီေန႔ ေနရာေကာင္းလုတဲ့ တိုက္ပြဲေတြၾကားထဲမွာ အသင္းေတာ္ေတြ ကေရွ႕ဆုံးကဦးေဆာင္တယ္လို႔ေတာင္ေျပာလို႔ရတယ္။ ေနရာေကာင္းအတြက္ တိုက္ပြဲ မဝင္နဲ႔။ သင့္ေနရာ သင့္ေကာင္းႀကီးက လူေတြဆီမွာမရွိဘူး။ ဘုရား လက္ထဲမွာပဲ ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္လူေတြ နဲ႔လုရတဲ့ ေနရာဆိုရင္ လက္လႊတ္လိုက္ ဘုရားေပးတဲ့အရာေလာက္ ဘာမွ မေကာင္းဘူး။ ေလာတေရြးတဲ့ အေကာင္းဆုံးက ခဏပဲ မၾကာဘူး အားလုံးပ်က္ဆီးတယ္မဟုတ္ လား။ သူ႔ေရြးခ်ယ္မွုဟာမိသားစုတစ္ခုလုံးကိုၿပိဳလဲေစခဲ့ၿပီးရလဒ္ဟာေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ လုယူလို႔ရတဲ့ေနရာဟာ သင့္ကို ေကာင္းႀကီးမျဖစ္ေစပါဘူး။ ဘုရားေပးတဲ့ ေနရာဟာ အာျဗဟံ အတြက္ နို႔ နဲ႔ပ်ားရည္စီးေစခဲ့တယ္။လူမ်ိဳးႀကီးစိတ္ဓါတ္ ရွိပါ။
ေအာက္တိုဘာလ ၁၉ ရက္ေန႔
ဘုရားသခင္ တတ္နိုင္တယ္(၆
“ထိမိ၍လဲျခင္းႏွင့္ ကင္းလြတ္ေစမည္အေၾကာင္း သင္တို႔ကို ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းငွာလည္းေကာင္း၊ အျပစ္မရွိဘဲ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းႏွင့္ ျပည့္စုံလ်က္ရွိေသာ သင္တို႔ကို ဘုန္းအသေရေတာ္ေရွ႕၌ ဆက္သျခင္းငွာလည္းေကာင္း တတ္နိုင္ေတာ္မူေသာ သူတည္းဟူေသာ၊-” ယုဒ ၁:၂
ထိမိ၍လဲျခင္းႏွင့္ ကင္းလြတ္ေစဖို႔တတ္နိုင္တဲ့သူ
ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ျဖစ္လာတာနဲ႔အမၽွ ေလာကႀကီးဟာ လဲဖို႔အေၾကာင္းအရာေတြမ်ားလာသလို လြဲဖို႔ အေၾကာင္းအရာေတြကလည္းပတ္ဝန္းက်င္မွာ မ်ားမွမ်ားပဲ။ အသက္ရွင္စဥ္မွာ ဘုရားထားတဲ့ပန္းတိုင္ကို အေရာက္ သြားဖို႔အတြက္ လြယ္တာေတာ့မဟုတ္ ေပမယ့္ လမ္းတစ္ဝက္မွာ လဲမက်သြားဖို႔အတြက္ ႏွင့္ လမ္းမလြဲသြားဖို႔က ကိုယ့္ အစြမ္းနဲ႔ဆို ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္မွာမဟုတ္ ဘူး။ ဘုရားရဲ့ တတ္နိုင္ျခင္းကသာလၽွင္ ပန္းတိုင္ကိုေရာက္ဖို႔အတြက္ကူညီမစနိုင္ တယ္။ တကယ္လို႔မ်ား ေခ်ာ္လဲသြားခဲ့ရင္ လည္းဆြဲထူဖို႔က ဘုရားကပဲ အဆင္ သင့္ ရွိတယ္မဟုတ္လား? ဒါဟာ ေန႔စဥ္ မစိုးရိမ္ပဲအသက္ရွင္ရတဲ့ အဓိက အေၾကာင္း အရင္း တစ္ခုပါပဲ။
ဘုရားက လမ္းတစ္ဝက္မွာ ေခ်ာ္မလဲဖို႔ပဲေစာင့္မတာမဟုတ္ ဘူး။ အျပစ္မရွိပဲ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းႏွင့္ ျပည့္စုံတဲ့အသက္တာႏွင့္ ဘုရားနိုင္ငံေတာ္ ဘုရားဘုန္းေတာ္အတြက္ ဆက္ကပ္နိုင္ဖို႔လည္းသင္တို႔ကို ျပဳျပင္ေပးဖို႔တတ္ နိုင္တယ္။ ေလာက ႀကီးထဲမွာ အသက္ရွင္ တဲ့အခ်ိန္မွာ ဘုရား သားသမီးေတြ အမ်ားဆုံးေပးတတ္တဲ့ ဆင္ျခင္က လူပဲအျပစ္ လုပ္မိမွာေပါ့ဆိုတဲ့ စကားပါပဲ။ ဘုရားက အဲ့ဒီ လူပဲ အျပစ္လုပ္မိမွာဖို႔ ဘဝထက္ လူ ျဖစ္ေပမယ့္ အျပစ္မရွိပဲ ဝမ္းေျမာက္ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ဘုရားဘုန္းအတြက္ ဆပ္ကပ္နိုင္သူအျဖစ္ ပို႔ေဆာင္လမ္းျပေပးခ်င္တာပါ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေကာင္းျမတ္လိုက္ တဲ့ဘုရားလဲ?။ ဘုရားတတ္နိုင္ျခင္းကို သိရင္ သင္မတတ္နိုင္တဲ့အရာေတြကို ေတြးရင္ေတာင္ အားငယ္မိမွာမဟုတ္ ဘူး။
ေအာက္တိုဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔
ဘုရားသခင္ တတ္နိုင္တယ္(၅)
“သူ၏ေျဖာင့္မတ္ျခင္းသည္ အစဥ္အျမဲတည္တတ္၏ဟု လာသည္ႏွင့္အညီ၊ သင္တို႔သည္ အရာရာ၌ သုံးေလာက္ေသာ ဥစၥာအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ အစဥ္ရွိ၍၊ ေကာင္းေသာ အက်င့္အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ အထူးသျဖင့္ ျပည့္စုံမည္ အေၾကာင္း၊ အမ်ိဳးစုံေသာမဂၤလာေက်းဇူးႏွင့္ အထူးသျဖင့္ ျပည့္စုံေစျခင္းငွာ ဘုရားသခင္ တတ္နိုင္ေတာ္မူ၏။-” ၂ ေကာ ၉:၉
အထူးျပည့္စုံျခင္းငွါ တတ္နိုင္တယ္
ဘုရားရဲ့တတ္နိုင္ျခင္းေတြကိုေျပာမယ္ဆိုရင္ ေျပာလို႔ေတာင္ ကုန္ မွာမဟုတ္ဘူး။ မတတ္နိုင္တာဆိုလို႔ တစ္ခုမွ မရွိတဲ့ဘုရားဟာ သင့္ဘဝကို ေကာင္းတဲ့အရာေတြ အားလုံးျဖစ္လာဖို႔အတြက္ အလုံးစုံတတ္စြမ္းနိုင္တယ္။ ဒီလိုတတ္စြမ္းနိုင္တဲ့ဘုရားကို ရတဲ့သူတစ္ ေယာက္အသက္တာမွာ ဘာမ်ားအား ငယ္စရာရွိအုံးမွာလဲ? သူက အစကေန အဆုံးထိ၊ ယခုဘဝကေန ေနာင္ ထာဝရ ကာလအဆုံးအထိကို တာဝန္ယူနိုင္တဲ့ဘုရား ျဖစ္တယ္။
တမန္ေတာ္ႀကီးရွင္ေပါလုက ဘုရားရဲ့တတ္စြမ္းနိုင္ျခင္းကို ေဖၚျပတဲ့အခါမွာ အရမ္းကိုျပည့္စုံလြန္းတယ္လို႔ျမင္တယ္။ ဘုရားက ဝိညာဥ္ေရးရာေတြအတြက္ပဲ လုပ္ေဆာင္ေပးနိုင္တဲ့သူပဲမဟုတ္ဘူး။ ယခုဘဝ လိုအပ္ေနတဲ့ အသုံးလိုတဲ့အရာေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြကိုလဲ တာဝန္ယူၿပီးေထာက္ပံ့ေပးနိုင္တယ္။ အဲ့လိုေျပာတဲ့အခါမွာ ေငြေၾကး၊ ေနဖို႔၊ စားဖို႔ေလာက္ပဲမဟုတ္ဘူး။ ေငြေၾကးနဲ႔ တိုင္းတာၿပီးေတာ့တန္ဖိုးမျဖတ္နိုင္တဲ့ အက်င့္ ေကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ျပည့္စုံဖို႔လည္း သူဟာ တတ္နိုင္တယ္။ လူတစ္ေယာက္ ေကာင္းတဲ့အက်င့္နဲ႔ျပည့္စုံဖို႔ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ခက္သလဲဆိုတာ လူတိုင္းသိပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ့္ဟာကိုယ္လုပ္ခ်င္ရင္ေတာင္ မလုပ္နိုင္တဲ့ အက်င့္ေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ မလုပ္ ဖူးလို႔ဆုံးျဖတ္ၿပီးမွလုပ္မိတဲ့ အမွားေတြလည္းအမ်ားႀကီးရွိတယ္ မဟုတ္လား? ဒီလို အရာေတြကိုေတာင္ဘုရားက သင့္အသက္တာမွာ ရွိလာဖို႔တတ္နိုင္တယ္။ ေလာကမွာအသက္ရွင္တဲ့အခ်ိန္မွာ မဂၤလာ တစ္ခုႏွစ္ခုပဲမဟုတ္ဘူး ဘက္စုံမွာ လိုအပ္တဲ့ မဂၤလာ အလုံးစုံကိုလည္းသူဟာ အထူးျပည့္စုံဖို႔အတြက္ တာဝန္ယူနိုင္တယ္၊ တာဝန္ယူခ်င္တယ္။ ဘယ္ေလာက္ ေတာင္ အံ့ဖြယ္ေကာင္းလိုက္တဲ့ဘုရားလဲ? ဒီလိုမ်ိဳး ဘုရားကို ကိုးကြယ္ရတာ ေလာက္ျမတ္တာ ဘာမ်ားရွိအုံးေတာ့မလဲ။
ေအာက္တိုဘာလ ၁၇ ရက္ေန႔
ဘုရားသခင္ တတ္နိုင္တယ္(၄)
“ထိုသခင္သည္ အရာခပ္သိမ္းတို႔ကို မိမိအားနာခံေစနိုင္ေသာတန္ခိုးအားျဖင့္ ငါတို႔၏ဂုဏ္ေသးသိမ္ေသာကိုယ္ခႏၶာကို မိမိ၏ဘုန္းအသေရႏွင့္ျပည့္စုံေသာကိုယ္ခႏၶာႏွင့္တူညီေစရန္ ေျပာင္းလဲေစေတာ္မူလိမ့္မည္။” ဖိလိပၸိ ၃:၂၁
ဘုန္းအသေရႏွင့္ျပည့္စုံေသာ
အေသြးအသားႏွင့္တည္ေဆာက္ ထားတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာပဲတေန႔ က်ရင္ပ်က္ ဆီးသြားမွာပဲဆိုၿပီးေတာ့ လူေတြက တန္ ဖိုးမရွိလူးလို႔ပဲ မွတ္ေနၾကတယ္။ ဒီကိုယ္ ခႏၶာဟာ ဘုရားသခင္ရဲ့ ဝိညာဥ္ေတာ္ ကိန္းဝပ္ရာျဖစ္တယ္ဆိုတာကို မေမ့ပါႏွင့္။ လူေတြအထင္မႀကီးတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာကို ဘုရားက သူ႔ရဲ့ ဗိမၼာန္ေတာ္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္တယ္ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ အံဖြယ္ေကာင္းလိုက္သလဲ? လူေတြက အထင္မႀကီးေပမယ့္ ဘုရားကႀကီး က်ယ္ခမ္းနားတဲ့ ေကာင္းကင္ဘုံ ကိုေတာင္ထားခဲ့ၿပီးေတာ့ ေျမႀကီးေပၚကို လာခဲ့ၿပီးေတာ့ လူ႔ရဲ့ကိုယ္ခႏၶာကို ကိန္း ဝပ္ဖို႔ ေရြးခ်ယ္တယ္။
ပညတ္တရားကာလမွာေတာ့ သန့္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ဟာလူတိုင္းအေပၚမွာ မကိန္းဝပ္ဘူး။ ဘုရားအထူးသီးသန့္ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ ဘုရင္ ေတြ၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ေတြႏွင့္ ပေရာဖက္ေတြအေပၚမွာပဲ ကိန္းဝပ္တယ္။ သန့္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ ေတာ္ ကိန္းဝပ္ၿပီဆိုရင္ အဲ့ဒီလူဟာ သာမန္လူေတြနဲ႔မတူေတာ့ပဲ ထူးျခားတဲ့ အသက္တာအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားၿပီး အျခားသူေတြမလုပ္နိုင္တဲ့ အရာေတြကိုလုပ္နိုင္တယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ကာလမွာေတာ့ သခင္ေယရွုခရစ္ေတာ္အားျဖင့္ သန့္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ဟာ ယုံၾကည္ သူတိုင္းအေပၚမွာကိန္းဝပ္တယ္။ ပညတ္ တရားကာလမွာေတာင္ သန့္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္တည္ေနရင္ ထူးျခားတဲ့အရာေတြကိုလူေတြ သူတို႔ကိုယ္ခႏၶာ အားျဖင့္လုပ္နိုင္တယ္ဆိုရင္ ေက်းဇူးေတာ္ကာ လမွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ လုပ္နိုင္မလည္း ဆိုတာ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ အေသြးသားရွိတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာဆိုၿပီးေတာ့ တန္ဖိုးမထားတာမလုပ္ႏွင့္ ဘုရားက အဲ့ဒီကိုယ္ခႏၶာကို ဘုန္းရွိတဲ့ အရာအျဖစ္ေျပာင္းလဲေပးနိုင္ဖို႔တတ္နိုင္တယ္။
ေအာက္တိုဘာလ ၁၆ ရက္ေန႔
ဘုရားသခင္ တတ္နိုင္တယ္(၃)
“ေရွးကပ္ကာလပတ္လုံး ဝွက္ထားၿပီးလၽွင္ ယခုမွာ ထင္ရွားသည္ျဖစ္၍၊- လူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔သည္ ယုံၾကည္နားေထာင္ၾကမည္အေၾကာင္း ပေရာဖက္တို႔၏ က်မ္းစာမ်ားလာသည္ႏွင့္အညီ၊ ထာဝရဘုရားသခင္၏ ပညတ္ေတာ္အတိုင္း ထိုသူတို႔အား ေဖာ္ျပရေသာ နက္နဲရာကိုဖြင့္ထားျခင္း ေက်းဇူးေတာ္ႏွင့္ေလ်ာ္စြာ၊ ငါေဟာေသာ ဧဝံေဂလိတရားတည္းဟူေသာ ေယရွုခရစ္၏အေၾကာင္းကို ေဟာေျပာျခင္းအားျဖင့္၊ သင္တို႔ကို ျမဲၿမံခိုင္ခံ့ေစျခင္းငွာ တတ္နိုင္ေတာ္မူေသာအရွင္၊-”ေရာမ ၁၆:၂၅-၂၆
ခိုင္ခံ့ျမဲၿမံေစျခင္းငွါ
ဒီကာလဟာ ေက်းဇူးေတာ္ ကာလရဲ့ တကယ့္ အဆုံးပိုင္းကိုေရာက္ ေနၿပီဆိုတာ လူတိုင္းသိတယ္။ မၾကာခင္ ေက်းဇူးေတာ္ကာလ ကုန္ဆုံးေတာ့မယ္။မကုန္ဆုံးေသးတာေတာင္ ဒီေလာက္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာေတြ ေနရာအႏွံမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ ကုန္ ဆုံးခဲ့ရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ဆိုးမလဲဆိုတာ ေတြးၾကည့္လို႔ရတယ္။ သိထားဖို႔တစ္ခုကေတာ့ ေက်းဇူးေတာ္ကာလ မကုန္ေသးဘူးဆိုတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ေက်းဇူးေတာ္မရွိေတာ့သလို မေတြးမိ မယုံမိဖို႔လိုတယ္။ ကိုယ့္အစြမ္းအစ ႏွင့္ ကိုယ့္တတ္နိုင္ျခင္းႏွင့္ ဘယ္လိုမွမရွင္ သန္နိုင္ေပမယ့္ ခရစ္ေတာ္ရဲ့ ေက်းဇူးေတာ္အားျဖင့္ သာမန္ရွင္သန္နိုင္႐ုံတင္မကဘူး ခိုင္ခံ့ျမဲၿမံမယ္လို႔ အထူးယုံပါ။
တမန္ေတာ္ႀကီးရွင္ေပါလုက ရွင္းျပတယ္။ ေရွးကာလမွာ ပေရာဖက္ ႀကီးေတြေတာင္ ဝွက္ထားျခင္းခံရတဲ့နက္နဲတဲ့အရာေတြကိုဖြင့္ျပျခင္းခံရတဲ့ကာလျဖစ္ၿပီးေတာ့ ေက်းဇူးေတာ္နဲ႔ေလ်ာ္ညီစြာ ဧဝံေဂလိတရားရဲ့ အရွင္ ဟာ ဘယ္လိုအေျခအေနမွာမဆို ကၽြန္ ေတာ္တို႔အသက္တာကို အေကာင္းဆုံး အခိုင္ခံ့ဆုံးတည္ေဆာက္ေပးမယ္။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ မတည္ေဆာက္နိုင္လို႔ စိတ္ အားမငယ္ႏွင့္။ ဘုရားက ေက်းဇူးေတာ္ အားျဖင့္သူကိုယ္တိုင္ တည္ေဆာက္ေပးမယ္။ ဘုရားကိုယ္တိုင္ေဆာက္ေပးမွာျဖစ္လို႔ ဘယ္သူမွ လာၿပီးၿဖိဳဖ်က္ဖို႔တတ္နိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ သင့္အိမ္ေထာင္ကို၊သင့္လုပ္ငန္းေတြကို သင့္မိသားစုႏွင့္ အသင္းေတာ္ကို ဘုရားကိုယ္တိုင္ ေက်းဇူးေတာ္ကာလမွာ တည္ေဆာက္ေပးေနတယ္။ဒါကို ယုံရင္၊ သေဘာေပါက္ရင္ ဘာမွ အားငယ္စရာစိတ္ဓါတ္က်စရာ မရွိေတာ့ဘူး။ အေကာင္းဆုံးေသာဘဝတည္ေဆာက္ဖို႔ အတြက္ ဘုရားသခင္ တာဝန္ယူတယ္။ ဘုရားသခင္ တတ္နိုင္ တယ္။
ေအာက္တိုဘာလ ၁၄ ရက္ေန႔
ဘုရားသခင္ တတ္နိုင္တယ္(၂)
“သင္သည္ မည္သူျဖစ္၍ သူတစ္ပါး၏အေစခံကို စီရင္သနည္း။ ထိုသူရပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ လဲသည္ျဖစ္ေစ သူ႔သခင္ႏွင့္ဆိုင္၏။ သို႔ရာတြင္ သူသည္ရပ္လိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား သခင္ဘုရားသည္ သူ႔ကိုရပ္ေစနိုင္ေတာ္မူ၏။ ေရာမ ၁၄:၄
ကိုယ့္အစြမ္းအစႏွင့္ ရပ္တည္နိုင္ဖို႔ဆိုတာ ဒီလိုကာလမ်ိဳးမွာ မလြယ္ပါဘူး။ ၾကာေလ ပိုသိလာတာက ဘုရား သခင္သာ အတူမရွိဘူးဆိုရင္ ဘယ္လိုမွဘယ္ေတာ့မွ ရပ္တည္နိုင္ဖို႔ မျဖစ္နိုင္ပါဘူး။ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္သာ ဘုရားအတူရွိၿပီးေတာ့ အေျခအေနတိုင္းမွာ ရပ္တည္နိုင္ျခင္းပါ။ သင့္အစြမ္းႏွင့္မျဖစ္နိုင္တိုင္း ဘယ္ေတာ့မွမျဖစ္ လာေတာ့ဘူးလို႔မထင္လိုက္ပါႏွင့္။ ကိုယ့္အသက္တာကို သူမ်ားစီရင္ခြင့္ မေပး သလိုပဲ ကိုယ္ဟာကိုယ္လည္းမေကာင္းတဲ့ဘက္ကို မစီရင္မိဖို႔လိုတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ သူမ်ားစီရင္တဲ့အခ်ိန္ေတြရွိသလို၊ ကိုယ္တိုင္စီရင္မိတဲ့အခ်ိန္ေတြလည္း ရွိတတ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘယ္သူမွ သင့္ကိုစီရင္လို႔မရဘူး။ ဘုရားတစ္ပါးတည္းသာလၽွင္ ပိုင္ရွင္ျဖစ္ၿပီးေတာ့ သူဟာဘာမဆို ျဖစ္ေစဖို႔အတြက္ တတ္နိုင္တဲ့သူျဖစ္တယ္။
ေယာသပ္ကို အကိုေတြက အိမ္မက္အတိုင္းျဖစ္ဖို႔ မလုပ္နိုင္ ဘူးလို႔ထင္႐ုံတင္မကဘူး အဲ့ဒီအိမ္မက္ ပ်က္ဆီးဖို႔ပါ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔အထင္ကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ အိမ္မက္ျပည့္စုံလာဖို႔ ေယာသပ္ရပ္တည္နိုင္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ မထင္ ထားတာက ေယာသပ္ဟာ အိမ္မက္ကို ျပည့္စုံေစမယ့္သူမဟုတ္ပဲ ဘုရားသခင္ သာလၽွင္ျပည့္စုံေစမယ္ဆိုတာကိုပါ။ တကယ္တမ္း အိမ္မက္ေတြျပည့္စုံဖို႔ ေယာသပ္မွာ အစြမ္းအစေတြ မျပည့္စုံခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အိမ္မက္ေတြေပးတဲ့ဘုရားကပဲ အဲ့ဒီအိမ္မက္ေတြကိုျပည့္စုံေစတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူတစ္ဉီးတစ္ေယာက္မွ သတိမထားမိခဲ့ၾကဘူး။ ဘယ္လိုအေျခအေန မ်ိဳးပဲၾကဳံၾကဳံဘုရားက ရပ္တည္ေစနိုင္တဲ့ တစ္ဉီးတည္းေသာ သူပါ။ ဒါကိုေယာသပ္အသက္တာမွာ အထင္အရွားေတြ႕ျမင္ရတယ္။
သင့္အသက္တာမွာလဲ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳး မွာမဆို ေအာင္ျမင္စြာရပ္တည္နိုင္ဖို႔ အတြက္ ဘုရားတစ္ပါးတည္းသာလၽွင္တတ္နိုင္တယ္။
ေအာက္တိုဘာလ ၁၃ ရက္ေန႔
ဘုရားသခင္ တတ္နိုင္တယ္
“ငါတို႔၌ ျပဳျပင္ေသာတန္ခိုးေတာ္အတိုင္း၊ ငါတို႔ ေတာင္းပန္ႀကံစည္သမၽွထက္ အလြန္ထူးျခားစြာ ျပဳျခင္းငွာ တတ္နိုင္ေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္သည္၊-” ဧဖက္ ၃:၂၀
အလြန္ထူးျခားစြာျပဳဖို႔ တတ္နိုင္တယ္
စိတ္ကူးထားတာေလးေတြပဲျဖစ္လာမယ္လို႔ ေမၽွာ္လင့္ေနတာလား? ဆုေတာင္းနိုင္သေလာက္ပဲ ရမယ္လို႔ထင္ေနတုန္းလား? ကိုယ္ျမင္
နိုင္သေလာက္၊ ေတြးနိုင္သေလာက္ပဲ ျဖစ္လာမယ္လို႔ ယုံေနတုန္းလား? ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုးကြယ္တဲ့ဘုရားက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ယုံနိုင္သေလာက္ပဲ၊ဆုေတာင္းနိုင္သေလာက္ပဲ ေပးခ်င္တဲ့၊ ေပးနိုင္တဲ့ဘုရား မဟုတ္ပါဘူး။ သူဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆုေတာင္းတာထက္၊ ျမင္ နိုင္တာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ျပဳေပးဖို႔အတြက္ တတ္နိုင္တယ္။ ျပဳေပးမယ့္ဘုရားပါ။
ဘဝမွာ ခံစားေနရတဲ့အရာေတြျပန္ၾကည့္ရင္ တခ်ိန္တုန္းက အဲ့ဒီလို ျဖစ္လာမယ္လို႔ေတာင္ မထင္နိုင္ ခဲ့ဘူး။ အရင္တုန္းက ျမင္ခဲ့ယုံခဲ့ ဆုေတာင္းခဲ့တာေတြထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုသာတယ္ဆိုတာ ေတြ႕ရတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုရင္ရွင္းပါတယ္။ ဘုရား သခင္ရဲ့ တတ္နိုင္ျခင္းက အဆေပါင္းမ်ားစြာပိုတယ္။ အဲ့ဒီတတ္နိုင္ျခင္း အတိုင္း ခံစားရတယ္ဆိုတာ ျမင္ေတြ႕ရတယ္။ ယုံၾကည္ျခင္းဖခင္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေခၚတဲ့ အာျဗဟံေတာင္ သားရဖို႔ ယုံနိုင္ခဲ့တာမွမဟုတ္တာ။ သူ႔ဇနီးသည္ဆိုရင္ ေကာင္ကင္တမန္က ေနာက္ႏွစ္မွာသားသမီးရမယ္လို႔ေျပာေတာ့ ရယ္ေနခဲ့ေသးတယ္မဟုတ္လား? ယုံတဲ့အတိုင္း ထက္ လြန္ေအာင္ ဘုရားက သူတို႔ဘဝကို ေကာင္းႀကီးေပးခဲ့တယ္။ သူတို႔ ခံစားရတဲ့အရာေတြက ေမၽွာ္လင့္တာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုသာေနခဲ့တယ္။ သင့္ဘဝမွာလည္း ဘုရားက သင္ျမင္နိုင္ ေတြးနိုင္ ယုံနိုင္တာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာပိုႀကီး၊ ပိုေကာင္းတာေတြလုပ္ေပးလိမ့္မယ္။ သူအရာခပ္သိမ္းတတ္နိုင္တယ္။
ေအာက္တိုဘာလ ၁၂ ရက္ေန႔
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ရဲ့တန္ခိုး (၆)
“ေယရွု၏သတင္းေတာ္ကို ၾကားသည္ရွိေသာ္၊- ငါသည္ အဝတ္ေတာ္ကိုသာတို႔လၽွင္ ခ်မ္းသာရမည္ဟု ဆိုသည္ႏွင့္၊ လူအစုအေဝးထဲ၌ ေနာက္ေတာ္သို႔ လာ၍ အဝတ္ေတာ္ကို တို႔ေလ၏။-” မာကု ၅:၂၇-၂၈
တမူထူးျခားတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္
သာမန္ရလဒ္ေတြဟာ သာမန္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြကေနထြက္ေပၚလာတာပါ။ တမူထူး ျခားတဲ့ရလဒ္ကို ျမင္ခ်င္ရင္ေတာ့ အလြန္ထူးျခားတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ခ်ဖို႔ေတာ့လိုတယ္။ ဒီႏွစ္ ကို ဘုရားျပဳတဲ့အမူသစ္ကို ျမင္ခ်င္ရင္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြကိုလဲ အရင္္ႏွင့္ မတူတဲ့အသစ္ေသာဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြကိုခ်ဖို႔လိုတယ္။
၁၂ႏွစ္လုံးလုံး ေသြးသြန္နာစြဲတဲ့ ေရာဂါခံစားရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ အေၾကာင္းကိုၾကားဖူးမွာပါ။ သူက မ်ားစြာေသာဆရာသမားေတြလက္မွာ အလြန္ခံရတယ္လို႔က်မ္းစာကဆိုတယ္။ ေငြသာကုန္ သြားတယ္ လုံးဝကိုမသက္သာဘူး။ ဒါနဲ႔သူသခင္ေယရွုအေၾကာင္းၾကားေတာ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကိုခ်လိုက္ တယ္။ တကယ္ဆို ဒီေရာဂါဟာ လူၾကားထဲသြားလို႔ရတဲ့ေရာဂါမဟုတ္သလို အျခားသူေတြကို ထိလို႔ရတဲ့ေရာဂါလဲမဟုတ္ဘူး။ သူနဲ႔ထိေတြ႕သမၽွကို မသန့္ရွင္းဘူးလို႔ သတ္မွတ္ျခင္းခံရတယ္။ ဒါေပမယ့္ဒီအမ်ိဳးသမီးက အရင္ကနဲ႔မတူတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္တယ္။ သခင္ေယရွုအနားကိုသြားၿပီးေတာ့ အဝတ္ေတာ္ပန္းပြါးကိုတို႔မယ္ ဘယ္သူမွ သိစရာမလိုဘူးဆိုၿပီးေတာ့။ တကယ္ကို အဖိုးအခမ်ားတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္လဲျဖစ္တယ္။ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တိုင္းမွာ ေပးရမယ့္အဖိုးအခ ရွိတယ္ဆိုတာ မေမ့ေစခ်င္ဘူး။ ႀကီးမားတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြက စြန့္စားရဲဖို႔ေတာ့လိုတယ္။ သခင္ေယရွုရဲ့ ပန္းပြါးကိုတို႔ၿပီးေတာ့ အနာေရာဂါၿငိမ္းတာ ဘယ္သူ ဆီမွာ မွေတာ့မျဖစ္ဖူးဘူး။ ဒါေပမယ့္ဘုရားက အရင္က မလုပ္ဖူးေပမယ့္ တမူထူးျခားစြာဆုံးျဖတ္တဲ့သူေတြအတြက္ အလြန္ထူးျခားစြာလုပ္ေပးတဲ့သူပါ။
မျဖစ္ေသးတာပဲရွိတယ္ မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတာ ဘုရားသခင္ဆီမွာမရွိဘူး။သင္သာ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီး အဲ့ဒီဆုံးျဖတ္ခ်က္အတိုင္းလက္ေတြ႕လုပ္ပါ ဘုရားကသင့္ဆုံးျဖတ္ခ်က္အတိုင္း ေကာင္းႀကီးေပးပါလိမ့္မယ္။ ဒီအမ်ိဳးသမီးရဲ့ ဆုံးျဖတ္ ခ်က္ခ်ၿပီး လုပ္ေဆာင္မွုဟာ သခင္ေယရွုရဲ့ ကိုယ္က တန္ခိုးကိုဆုတ္ယူလိုက္သလိုပဲ။ သခင္ေယရွုက ႐ုတ္တရက္ရပ္လိုက္ၿပီးေတာ့သူ႔ကိုတစ္စုံတစ္ေယာက္ က လက္နဲ႔တို႔တဲ့ အေၾကာင္းေမးတယ္။ ဒီေလာက္လူမ်ားတာ ဘယ္သူ မဆိုထိမိမွာပဲမဟုတ္လား? သခင္ေယ႐ူက သိတယ္ ဒီထိ ျခင္းက ဆုံးျဖတ္ခ်က္အျပည့္နဲ႔တို႔ထိျခင္း ျဖစ္ၿပီးေတာ့တန္ခိုးထြက္သြားတာကို ခံစားရတယ္။ တမူထူးျခားတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္က အလြန္ထူးျခားစြာ ဒီအမ်ိဳးသမီးကိုလုပ္ေပးသလိုပဲ သင့္အသက္တာမွာလဲ ဘုရားႏွင့္ပက္သက္တဲ့ တမူထူးျခားတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြကိုခ်ဖို႔အရမ္းကိုလိုအပ္တယ္။ဒါမွ ဘုရားကအလြန္ထူးျခားစြာ လုပ္ေဆာင္ေပးတာကိုျမင္ရမယ္။
ေအာက္တိုဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ရဲ့တန္ခိုး (၅)
“မယ္ေတာ္ကလည္း၊ သူေစခိုင္းသမၽွတို႔ကို ျပဳၾကေလာ့ဟု အေစခံတို႔အားဆိုေလ၏။-” ေယာ ၂:၅
ႀကီးမားတဲ့ နိမိတ္လကၡဏာ
ႀကီးမားတဲ့ နိမိတ္လကၡဏာေတြက ႀကီးမားတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေနာက္မွာထြက္ေပၚလာတတ္တယ္။ေရကေနစပ်စ္ရည္အသြင္ေျပာင္းသလိုပဲအသက္တာရဲ့အေရးႀကီးတဲ့ေျပာင္းလဲဖို႔လိုအပ္တဲ့အရာေတြအတြက္ မွန္ကန္တဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္လိုအပ္တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာမေျပာင္းလဲတာဟာ ဘုရားဘက္က လိုအပ္ခ်က္မဟုတ္ပဲ ကိုယ္ဘက္ ကလိုအပ္ခ်က္ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ျပတ္သားတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္မခ် မျခင္း ဘယ္ေတာ့မွ ထင္ရွားတဲ့ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ ျမင္ေတြ႕ရမွာမဟုတ္ဘူး။
သခင္ေယရွုသြားတဲ့မဂၤလာေဆာင္မွာ စပ်စ္ရည္ကုန္သြားတယ္။ လူေတြက သခင္ေယရွုရွိရင္ကို ဘာျပႆနာ ဘာလိုအပ္ခ်က္မွ မရွိဘူးလို႔ထင္ေနတတ္တယ္။ သခင္ေယရွုရွိလၽွက္ နဲ႔ စပ်စ္ရည္ကုန္ သြားတာ။ သခင္ေယရွုရွိေနေပမယ့္ မုန္တိုင္းတိုက္တာ ေတြလဲရွိတယ္မဟုတ္လား? ဒါေတြက အလကားၾကဳံတာမဟုတ္ရပါဘူး။ ဘုရားကအဲ့ဒီအထဲမွာ ႀကီးမားတဲ့အရာေတြကို ျပဳလုပ္ေပးခ်င္ပါတယ္။ ရွိ႐ုံနဲ႔ မေက်နပ္ ပဲ ဘုရားရဲ့တန္ခိုးေတာ္ကိုျမင္ေတြ႕ခ်င္တဲ့ ျပင္းျပတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ၿပီးေတာ့လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္တဲ့သူ လိုအပ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီအထဲမွာထိပ္ဆုံးကေတာ့ မာရိပဲ။ သူက စပ်စ္ရည္ကုန္တာ ပြဲအုပ္ကိုမေျပာပဲ သခင္ေယရွုဆီကိုလာေျပာတယ္။ ဆိုင္မွ မဆိုင္တာ သခင္ေယရွုက ပြဲတက္ဖို႔ပဲလာတာ။ ဒါေပမယ့္ မာရိကေတာ့ သခင္ေယရွုလုပ္နိုင္တယ္ဆိုတာ အျပည့္အဝယုံတယ္။
သခင္ေယရွုက သူ႔အခ်ိန္မေရာက္ ေသးဘူးလို႔ျငင္းလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ မာရိက လုံးဝ လက္မေလ်ာ့ဘူး။ အေစခံကၽြန္ေတြကိုမွာတယ္ သူ ခိုင္း တာမွန္သမၽွလုပ္ပါတဲ့။ ဒီဆုံးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ ဆပ္ကပ္မွုက အရမ္းကိုေကာင္းတယ္။ အရွက္ကြဲမွုကေန ပိုေကာင္းတဲ့ဂုဏ္အသေရထြက္ေပၚလာတယ္။ ေရကေန စပ်ည္ရည္ေျပာင္းေစတာဒီဆုံးျဖတ္ခ်က္ေပါ့။ ဘာခိုင္းခိုင္းလုပ္မယ္။ ဘာခိုင္းခိုင္း အဆင္သင့္ပဲ။အဓိပၸါယ္ရွိရွိမရွိရွိ ဘုရားေျပာတာဆိုရင္ ဘာမဆိုတက္တက္ ႂကြႂကြလုပ္မယ္။ ဒီဆုံးျဖတ္ခ်က္က ဘုရားက တစ္စုံတစ္ခု မလုပ္ေပးလို႔မရေတာ့ဘူး။ ေနာက္ဆုံး ပြဲအုပ္ ေတာင္အံ့ဩရတဲ့ အေကာင္းဆုံးစပ်စ္ရည္ထြက္ ေပၚလာတယ္ဆိုပါေတာ့။ သင့္အသက္တာမွာလဲ ပိုေကာင္းတဲ့အရာေတြ ထြက္ေပၚလာမွာပါ မေၾကာက္နဲ႔။ ဘုရားက ေရကေန စပ်စ္ရည္ေျပာင္းေပးသလိုပဲ အသက္တာမွာ အဆိုးေတြကေန အေကာင္းဆုံးေတြ အကုန္ေျပာင္းေပးပါလိမ့္မယ္။
ေအာက္တိုဘာလ ၁၀ ရက္ေန႔
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ရဲ့တန္ခိုး (၄)
“ၿမိဳ႕ထဲသို႔ဝင္လၽွင္ အစာေခါင္းပါးေသာေၾကာင့္ ေသရမည္။ ဤအရပ္၌ ထိုင္လ်က္ေနလၽွင္လည္း ေသရမည္။ သို႔ျဖစ္၍ ရွုရိတပ္သို႔ ဝင္စားၾကကုန္အံ့။ သူတို႔သည္ အသက္ရွင္ေစလၽွင္ ရွင္ရမည္။ သတ္လၽွင္ေသရမည္ဟု တိုင္ပင္ၿပီးလၽွင္၊”
၄ဓမၼ၇:၄
ထူးျခားတဲ့ေျခလွမ္း
ထူးျခားေျပာင္းလဲတဲ့ ရလဒ္ကိုေမၽွာ္လင့္တယ္ဆိုရင္ အရင္ကနဲ႔မတူတဲ့ ထူးျခားေျပာင္းလဲတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ေျခလွမ္း လွမ္းဖို႔လိုပါတယ္။ အရင္အတိုင္းပဲမေျပာင္းလဲတဲ့ ေျခလွမ္းလွမ္းၿပီးေတာ့ ပိုေကာင္းတဲ့ ရလဒ္ ေမၽွာ္လင့္လို႔မရဘူး။ ဒီေန႔ လူအမ်ားစု မွားတဲ့အမွားက ဒီေနရာမွာရွိတယ္။ ထူးျခားေျပာင္းလဲတဲ့ ရလဒ္ကိုေတာ့လိုခ်င္တယ္ ထူးမျခားနားတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြကိုပဲခ်ေနတယ္။ ဒီလို လုပ္ေဆာင္မွုနဲ႔ေတာ့ဘယ္ေတာ့မွထူးျခားမွုကိုျမင္ရမွာမဟုတ္ဘူး။
ရွာမာရိၿမိဳ႕အစာေခါင္းပါးျခင္းၾကဳံတဲ့အခါမွာ ဧလိရွဲက မနက္ျဖန္ကုန္ေစ်းႏွုန္းေတြက်မယ္ လို႔ေၾကျငာတယ္။ ပေရာဖက္ရဲ့ေၾကျငာခ်က္က ထူးျခားတယ္။ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္တဲ့အေျခအေနမွာ ထူးျခားတဲ့ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒါကိုၾကားခဲ့တဲ့သူေတြက မယုံနိုင္ေပမယ့္ ဒီစကားကိုမၾကားေပမယ့္ ဘုရားႏွိုးေဆာ္မွုခံရတဲ့ လူႏူေလးေယာက္ကေတာ့ မထူးမယ့္အရာေတြကိုလုပ္ၿပီးေသဖို႔ထိုင္ေစာင့္ေနမယ့္ အစား ရာခိုင္ႏွုန္းနည္းေပမယ့္ အခြင့္အေရး နည္းနည္းေလးရွိေနတဲ့ ရန္သူတပ္ထဲကို သြားဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။ဒီ ဆုံးျဖတ္ခ်က္က တကယ္ကိုတန္ခိုးပါတယ္။ သူတို႔လာတဲ့အသံကို ရန္သူေတြက စစ္တပ္ႀကီးခ်ီလာတယ္ လို႔ ၾကားခဲ့ၿပီးအကုန္အစင္ ထြက္ေျပးသြားခဲ့တယ္။
ေရာက္တဲ့အခါမွာသူတို႔ေတာင္ အံ့ဩေလာက္ေအာင္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူတို႔ ထင္မထားတဲ့ရန္သူေတြတစ္ေယာက္မွကို မရွိပဲ အကုန္လုံးထြက္ေျပးသြားၿပီးေတာ့ ရိကၡာအျပည့္က သူတို႔ကိုေစာင့္ေနတယ္။သူတို႔ရဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္က သူတို႔အတြက္သာမဟုတ္ဘူး ရွာမာရိၿမိဳ႕တစ္ခုလုံးအတြက္ ႀကီးမားတဲ့ အေျပာင္းလဲႀကီးျဖစ္ခဲ့တယ္။ ႀကီးမားတဲ့ေျပာင္းလဲမွုေတြကိုျဖစ္ေစတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ေျခလွမ္းေတြကို လွမ္းပါ။ ႀကီးမားတဲ့အေျပာင္းလဲေတြကိုျမင္ေတြ႕ေစမွာေသခ်ာတယ္။
ေအာက္တိုဘာလ ၉ ရက္ေန႔
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ရဲ့တန္ခိုး (၃)
ငါ ႏွင့္ ငါ့ အိမ္ သား ျဖစ္ လၽွင္ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သာ ဝတ္ ျပဳ မည္ ဟု ဆို ေလ ေသာ္၊” ေယာ႐ူ၂၄:၁၅(ခ)
ေအာင္ျမင္ရျခင္းအေၾကာင္းအရင္း
ေအာင္ျမင္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြထံမွာျပတ္သားတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြဘာလို႔မ်ားအရည္ အခ်င္းရွိၿပီးေတာ့ မေအာင္ျမင္ရသလဲ ဆိုတာကို ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါမွာ တိ က်တဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြကိုဘဝအတြက္ မခ်ထားဘူးဆိုတာေတြ႕ရတယ္။ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ဆိုတာ အေရးၾကဳံမွ ခ်ရတဲ့အရာမဟုတ္ဘူး။ ဘဝမွာ ဘာမွ မၾကဳံခင္ကတည္းက တဘဝလုံးစာခ် ထားဖို႔လိုတယ္။ ဒါမွပဲ အေရးၾကဳံတဲ့အခါမွာ အဲ့ဒီဆုံးျဖတ္ခ်က္အတိုင္း မလြဲသြားပဲ အသက္ရွင္နိုင္မွာျဖစ္တယ္။ ဘုရားႀကီးႀကီးမားမားသုံးတဲ့သူတိုင္းမွာလည္းခိုင္မာတိက်တဲ့ ဆုံးျဖတ္ေတြရွိတယ္ဆိုတာေတြ႕ရတယ္။ ေမာေရွရဲ့ေနရာမွာ ဘုရားခန့္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ ေယာရွုကိုၾကည့္တဲ့အခါမွာ သူဟာ အျခားသူေတြနဲ႔မတူပဲတကယ္ကို ျပတ္သားၿပီးေတာ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခိုင္မာတဲ့ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ ေတြ႕ရတယ္။ အမ်ားႏွင့္တစ္ေယာက္ ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါမွာလဲ သူဟာဘယ္ ေတာ့မွ မ်ားတဲ့ဘက္ကို မပါပဲ ဘုရား ဘက္မွာခိုင္မာစြာရပ္တည္တဲ့သူ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အဲဂုတၱဳကေန ထြက္လာတဲ့ လူသိန္းေပါင္းမ်ားစြာမွာသူႏွင့္ကာလက္ပဲ ခါနန္ျပည္ကိုဝင္စားခြင့္ရတာေပါ့။ ေနာက္ဆုံး ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေမာေရွေတာင္မွ ခါနန္ျပည္ကိုဝင္ဖို႔အခြင့္အေရးမရခဲ့ဘူး။ သူကေတာ့ ခါနန္ျပည္မဝင္ခင္မွာလည္း ျပတ္သားတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္အသက္ရွင္တဲ့သူ ျဖစ္သလို ဝင္ၿပီးတဲ့ ေနာက္ဆုံးခ်ိန္အထိဘုရားဘက္မွာျပတ္သားစြာရပ္တည္ဆုံးျဖတ္တဲ့သူ ျဖစ္တယ္။ ဘုရားေပးတဲ့တန္ဖိုးရွိတဲ့ကတိေတာ္ထဲကို ဝင္စားဖို႔အတြက္တကယ္အေရးႀကီးတဲ့အရာတစ္ခုက ဆုံးျဖတ္ ခ်က္ျပတ္သားဖို႔ပါပဲ။ အဲ့ဒီဆုံးျဖတ္ခ်က္ မခ်နိုင္ရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ဘုရားေပးတဲ့ကတိေတာ္ထဲကိုေျခခ်ခြင့္ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ခိုင္မာျပတ္သားတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကပဲ ေယာရွုကို ကတိေတာ္ထဲကို ဝင္စားတဲ့ လူ ႏွစ္ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ျဖစ္လာေစသလို သင့္အသက္တာမွာလဲ ဘုရားဘက္မွာ ျပတ္သားစြာခ်ထားတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကပဲသင့္ကိုလူအနည္းစုကပဲ ခံစားရတဲ့ ဘုရားရဲ့ကတိေတာ္ကို ခံစားရမယ္ဆိုတာသိေစခ်င္တယ္။
ေအာက္တိုဘာလ ၇ ရက္ေန႔
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ရဲ့တန္ခိုး (၂)
“ထိုအခါ သတိရလၽွင္၊ ငါ့အဘ၏အိမ္၌ အခစားေသာသူမ်ားတို႔သည္ ဝစြာစားရၾက၏။ ငါမူကား ဤျပည္၌ ေသေအာင္အငတ္ခံရ၏။- ငါထ၍ အဘထံသို႔ သြားမည္။ အဘ၊ အကၽြန္ုပ္သည္ ဘုရားသခင္ကိုလည္းေကာင္း၊ ကိုယ္ေတာ္ကိုလည္းေကာင္း ျပစ္မွားပါၿပီ။- ယခုမွစ၍ ကိုယ္ေတာ္၏သားဟူ၍ ေခၚျခင္းကိုမခံထိုက္ပါ။ သူငွားအရာ၌ အကၽြန္ုပ္ကို ထားေတာ္မူပါဟု ငါေျပာမည္ဟူ၍ အႀကံရွိသည္ႏွင့္၊-” လုကာ ၁၅:၁၇-၁၉
အလွည့္အေျပာင္းျဖစ္ေစတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္
အဆိုးရြားဆုံးေတြကိုရပ္တန့္ေစၿပီးအေကာင္းဆုံးေသာအရာေတြကိုတံခါးဖြင့္လိုက္တာကတျခားအရာမဟုတ္ဘူး ခိုင္မာတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္ပဲ။ လူေတြက ဆိုးရြားမွုေတြကို မရပ္တန့္နိုင္ေသးတာေကာ ေကာင္းတဲ့အရာေတြအတြက္တံခါးမဖြင့္နိုင္တာက တျခားေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး။ မွန္ကန္ၿပီး ဘုရားအလိုေတာ္ ႏွင့္ညီတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြမခ်နိုင္ေသးလို႔ပဲ။
ေပ်ာက္ေသာသားလို႔ အားလုံးသိတဲ့သား
ငယ္က မွားယြင္းတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခုေၾကာင့္ ဘဝဟာစုတ္ျပတ္သပ္ေအာင္ကို ျဖစ္သြားသလို သူ႔ရဲ့ မွန္ကန္တဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုဟာလည္း ႀကီးမားတဲ့အလွည့္အေျပာင္းကို ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ေန႔စဥ္ၾကဳံရတဲ့ ဆိုးရြားမွုေတြကို ရပ္တန့္ပစ္ဖို႔ တျခားဘယ္နည္းနဲ႔မွ မရနိုင္ မွန္းသူသိသြားတဲ့အခါမွာေတာ့ သူဟာ ခိုင္မာတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကိုခ်ခဲ့တယ္။ လြယ္တဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ နာက်င္မွုထဲကေန ခ်ခဲ့ရတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီဆုံးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္ သူအနာဂတ္တစ္ခုလုံးက ႀကီးမားတဲ့အေျပာင္းလဲျဖစ္ေစခဲ့တယ္။
အေဖက သူ႔ကို အေကာင္းဆုံးႀကိဳဆိုၿပီးေတာ့ သူ ေမၽွာ္လင့္ မထားတဲ့အရာေတြကိုအပ္ႏွင္းေပးခဲ့တယ္။ တကယ္ဆိုရင္ သူနဲ႔လုံးဝကို မထိုက္တန္ပါဘူး။ဒါေပမဲ့ သူလက္ခံရရွိခဲ့တယ္။ အကိုႀကီးကေတာင္ မနာလိုေအာင္ကို ေကာင္းႀကီးျဖစ္ေစတယ္။ ခိုင္မာတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္က တန္ခိုးပါတယ္ အတိတ္ကိုမေျပာင္းလဲနိုင္ေပမယ့္ အနာဂတ္တစ္ခုလုံးကို ေျပာင္းျပန္လွန္နိုင္တယ္။
ေအာက္တိုဘာလ ၆ ရက္ေန႔
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ရဲ့တန္ခိုး
“ထာဝရဘုရားကို ရွာလိုေသာငွာ၊ မိမိသေဘာ မခ်ေသာေၾကာင့္၊ ဒုစရိုက္အမွုကိုျပဳ၏။” ၂ရာ ၁၂:၁၄
ဘဝရဲ့အေရးႀကီးတဲ့ အဓိကဆုံးျဖတ္ ခ်က္ေတြကို ႀကိဳတင္ခ်ထားဖို႔အရမ္းကိုအေရးႀကီးတယ္။ မျဖစ္မေန လုပ္ကိုလုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ မခ်ထားတဲ့သူေတြက ျဖစ္သလိုကို အသက္ရွင္ေတာ့ တာပဲ။ဘဝကိုတန္ဖိုး ရွိေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ၿပီးေတာ့အသက္ရွင္ခ်င္တဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့ တန္ဖိုးရွိတဲ့ဆုံးျဖတ္ ခ်က္ေတြမ်ားစြာလိုအပ္တယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ကိုယ္ေရာက္ခ်င္တဲ့ ေနရာကို ဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္ဖို႔လြယ္မွာမဟုတ္ဘူး။
ဘုရားနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အရာေတြမွာလည္းဒီအတိုင္းပါပဲ။ တန္ဖိုးရွိတဲ့အခ်ိန္ကာလေတြထဲမွာ တျခားအရာေတြကို ရွာတာနဲ႔ပဲအခ်ိန္ကုန္ ေနတာလား? ဒါမွမဟုတ္ အေရးအႀကီးဆုံး ဘုရားကိုရွာဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားပါရဲ့လား? တခ်ိဳ႕ေသာ သူေတြက ေန႔ရက္တိုင္းမွာ ဘုရားကိုဉီးစားေပးဖို႔ ဘုရားနဲ႔ဆိုင္တာကို ဦီးစားေပးဖို႔ ေမ့ေနတတ္ၾကတယ္။ ဒါကလည္းေသခ်ာတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္မခ်ထားလို႔ပါ။ ဒီလိုလူေတြရဲ့အသက္တာမွာ ျမင္ေတြ႕ရတာကေတာ့ ဘုရားမႀကိဳက္တဲ့အရာေတြနဲ႔ပဲျပည့္ႏွက္ေနတာပါပဲ။ ဘုရားကိုရွာဖို႔ ဘုရားႏွင့္ သြားလာအသက္ရွင္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားတဲ့သူေတြကေတာ့ဘယ္ ေတာ့မွ လြယ္လြယ္နဲ႔အျပစ္လုပ္ၿပီးေတာ့ ဘဝကို အပ်က္အဆီးမခံဘူး။ ပိုေကာင္းဖို႔ ပိုတိုးတက္ဖို႔ပဲ အာ႐ုံစိုက္တတ္ၾကတယ္။ သင္ေရာ ဘုရားႏွင့္ပတ္သက္တဲ့ အရာေတြအတြက္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားတဲ့ သူလား ?
ေန႔တိုင္းမွာ ဘုရားႏွင့္ပတ္သက္တဲ့အရာေတြကို ဉီးစားေပးမယ္လို႔ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ေတြကိုအတိအက်ခ်ထားပါ။ က်မ္းစာဘယ္ေလာက္ဖတ္မယ္။ ဆုဘယ္အခ်ိန္ ေတာင္းမယ္။ ဘုရားနိုင္ငံေတာ္မွာဘယ္ လိုေပးလွူမယ္။ သတင္းေကာင္းေဟာမယ္စတဲ့အရာေတြမွာေသခ်ာတဲ့ဆုံး ျဖတ္ခ်က္ရွိတဲ့သူေတြက မခ်ထားတဲ့သူေတြထက္အျမဲတမ္း တိုးတက္မွုပိုျမန္တယ္။ ဘုရားအသက္တာကိုေကာင္းႀကီးေပးတာပိုေတြ႕ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အရာရာကို ဘုရားႏွင့္ဆိုင္တဲ့ဆုံးျဖတ္ ခ်က္ေတြကို အရင္ဆုံးခ်ထားပါ ေကာင္းႀကီးခံစားရမယ္။
ေအာက္တိုဘာလ ၅ ရက္ေန႔
ဝမ္းေျမာက္ရတဲ့ေန႔ရက္ေတြလာေတာ့မယ္
“ထာဝရဘုရားသည္ ငါတို႔အဖို႔ ႀကီးေသာအမွုကိုျပဳေတာ္မူၿပီ။ ငါတို႔သည္လည္း ဝမ္းေျမာက္လ်က္ေနၾက၏။” ဆာလံ ၁၂၆:၃
ငိုေႂကြးရတာခဏပါပဲ
ဆာလံဆရာကေျပာတယ္ ညဉီးယံမွာ ငိုေႂကြးျခင္းက လာတည္းခိုတတ္ေပမယ့္ နံနက္ယံမွာ သီခ်င္းဆိုရတဲ့အခြင့္ရွိတယ္တဲ့။ ငိုေႂကြးရတဲ့ေန႔ရက္ေတြရွိရင္ ေတာင္ အျမဲမဟုတ္ပါဘူး။ အျမဲတမ္း ဘုရားကၾကဳံေစခ်င္တာက ဝမ္းေျမာက္ ျခင္းပါပဲ။ ဒီေန႔လူတိုင္း ဝမ္းေျမာက္ရတဲ့ဘဝကို ေမၽွာ္လင့္ေနၾကတယ္မဟုတ္ လား? ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေတာ့မွ အဲ့လို ဝမ္းေျမာက္တဲ့ေန႔ရက္ေတြ ဝမ္းေျမာက္ စရာသတင္းေတြၾကားရေတာ့မလဲလို႔ လူေတြက အေျဖရွာေနၾကတယ္။ေလာ ကႀကီးမွာ လူ႔အေနနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ ဒီလိုၿပီးျပည့္စုံတဲ့ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းကို ျပန္ရဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ေတာ့ဘူး။ ဒါကလူတိုင္းသိတဲ့အရာပါပဲ။ ေလာကႀကီးရဲ့အေျခအေနက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဝမ္းနည္းစရာေတြက ေနရာယူ ၿပီးေတာ့ ဆုတ္ယုတ္မွုေတြက ေနရာတိုင္းမွာပါပဲ။ ဝမ္းေျမာက္ စရာသတင္းေတြထက္ ဝမ္းနည္းစရာေတြနဲ႔ျပည့္ေနၿပီးေတာ့ အျခားဘယ္ကမွ ေမၽွာ္လင့္စရာ လုံးဝမရွိေတာ့ပါဘူး။
ဝမ္းေျမာက္ဖို႔အတြက္ တစ္ခုထဲေသာ အေျဖ
ဆာလံဆရာကေတာ့ ဒီလိုဆိုတယ္ ဝမ္းေျမာက္ဖို႔အတြက္ ဘုရားကႀကီးေသာအမွုျပဳၿပီတဲ့။ ဒါတကယ္အေရးႀကီးၿပီး ဒီေန႔ကာလအတြက္လည္း တကယ္ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဝမ္းေျမာက္ျခင္း အတြက္ ဘုရားအလုပ္လုပ္မွပဲရမယ့္အေျခအေနပါ။ ဘုရားျပဳတဲ့အမူကသာ လူတိုင္းကို ဝမ္းနည္းငိုေႂကြးျခင္းကေန ဝမ္းေျမာက္ျခင္းကို ပို႔ေဆာင္ေပးနိုင္ ေတာ့မွာပါ။ ဘုရားကသာလၽွင္ တစ္ခုတည္းေသာ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ပါ။ ဘုရားကို ျပဳမယ့္ႀကီးမားတဲ့အရာေတြကို ေမၽွာ္လင့္ တဲ့သူအတြက္အနာဂတ္မွာဝမ္းေျမာက္ စရာေန႔ရက္ေတြ အေၾကာင္းအရာေတြေသခ်ာေပါက္ရွိအုံးမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေငြေၾကးေတြကမေပးနိုင္တဲ့ဝမ္းေျမာက္ျခင္း၊ ရာထူး စည္းစိမ္ေတြက မေပးနိုင္တဲ့ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းအတြက္ ဘုရားျပဳမယ့္ႀကီးေသာအမွုကသာ တစ္ခုတည္းေသာ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ပါပဲ။ အဲ့ဒီအမွုကိုသူမၾကာခင္သူ႔သားသမီးေတြအတြက္ ျပဳေပးေတာ့မွာပါ။
ေအာက္တိုဘာလ ၄ ရက္ေန႔
ဆင္းရဲခံျခင္းမွ သက္သာေစေသာေက်းဇူးေတာ္
“ငါတို့သည္ ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူး ေတာ္အားျဖင့္ ကိုယ္တိုင္သက္သာျခင္း ရွိသကဲ့သို့၊ ဆင္းရဲျခင္း အမ်ိုးမ်ိုးကိုခံ ရေသာ သူတို့အားသက္သာေစနိုင္မည္ အေျကာင္း၊ ဆင္းရဲျခင္း အမ်ိုးမ်ိုးတို့၌ ဘုရားသခင္သည္ ငါတို့အားသက္သာ ေစေတာ္မူ၏။-”
ကိုယ္တိုင္ေက်ာ္လွြားနိုင္မွ
ယေန့ျကံုေနတဲ့ အခက္အခဲေတြ ဆင္းရဲျခင္းအမ်ိုးမ်ိုးေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို့ကိုယ္တိုင္ ေက်ာ္လွြားေအာင္ျမင္ဖို့ ဘာေျကာင့္မ်ားအေရးျကီးတာလဲ? မေက်ာ္လွြားနိုင္ေတာ့ဘူးဆိုျပီးေတာ့ လက္ေလ်ာ့လိုက္ရင္ဘာေတြမ်ားျဖစ္လာနိုင္သလဲ? သင္ျကံုေနတဲ့အရာ ေတြကိုေက်ာ္လွြားနိုင္ဖို့က သင့္ခြန္အားနွင့္ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဘယ္လို ရႈေထာင့္က ျကည့္ျကည့္တကယ့္ကိုမလြယ္တဲ့ ေတာင္ျကီးတစ္ခုကိုေက်ာ္ေနရသလိုပဲျဖစ္မွာေသခ်ာတယ္။ အဲ့ဒီအရာအလံုးစံုကို ေက်ာ္လွြားေအာင္ျမင္ေစနိုင္မွာကေတာ့ ဘုရားရဲ့ ေက်းဇူးေတာ္အားျဖင့္ပဲဆိုတာကိုေတာ့မေမ့ေစခ်င္ဘူး။ ဒါေျကာင့္ကိုယ္နည္းေတြမရွိေတာ့ေပမယ့္ ဘယ္လိုမွစဉ္းစားေတြးေခၚလို့မရေပမယ့္ ဘုရားရဲ့ေက်းဇူးေတာ္ရွိေသးတယ္ဆိုတာကိုေတာ့မေမ့ေစခ်င္ဘူး။ ဘုရားရဲ့ေက်းဇူးေတာ္က သင့္ကို အခက္အခဲအခ်ို့ကိုပဲ ေက်ာ္ လွြားေအာင္ျမင္ နိုင္ေစမွာမဟုတ္ပါဘူး။ တမန္ေတာ္ျကီးရွင္ေပါလုက ေျပာတယ္ အခက္အခဲအမ်ိုးမ်ိုးကိုရင္ဆိုင္ ေအာင္ ျမင္ေက်ာ္လွြားေစနိုင္မယ္လို့ ဆိုတယ္။သူကိုယ္တိုင္လည္း တကယ္ကို ရင္ဆိုင္ ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္မဟုတ္လား။ သူ့ေလာက္ ဆင္းရဲျခင္းကိုျကံုရတာဘယ္ သူမ်ားရွိအံုးမလဲ? ဒါေပမယ့္ ဘုရားရဲ့ေက်းဇူးေတာ္က တကယ္ပဲ အရာရာကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္လြန္နိုင္ေစတယ္ဆိုတာ သူ့အသက္တာကိုျကည့္ရင္ ရွင္းလင္းစြာေတြ့ရတယ္။ ဒါေျကာင့္ သင့္ယေန့ျကံုရတဲ့အရာေတြ ဘုရားျပုတဲ့ ေက်းဇူးေတာ္အားျဖင့္ ေက်ာ္လြန္နိုင္ေစမယ္ဆိုတာ စိတ္ခ်ပါ။
အျခားသူေတြကိုလည္း ေက်ာ္လြန္နိုင္ဖို့မစမယ္
ဒီအရာေတြကို ကိုယ္တိုင္ေက်ာ္လွြားနိုင္ မွ သင့္မိသားစု သင့္အသိုင္းအဝိုင္းထဲမွာလည္း ဒါမ်ိုးျကံုေနရတဲ့သူေတြကို ဘုရားက သက္သာေစနိုင္တယ္ဆိုတာကို သက္ေသထူနိုင္မယ္။ တခ်ိန္လံုးဘုရားကို အားကိုး ဆုေတာင္းေနတဲ့ သူေတြကိုယ္တိုင္ေတာင္ ေက်ာ္လွြားနိုင္ဘူး ဆိုျပီးေတာ့ အျခားသူေတြထဲမွာ ယံုမွားျခင္း မဝင္ေစခ်င္ဘူး။ ဒါေျကာင့္ ေက်းဇူးေတာ္အေပၚမွာ ယံုျကည္ျခင္းျဖတ္သန္းဖို့သိပ္ကိုအေရးျကီးတယ္။ ဘုရားရဲ့ေက်းဇူးေတာ္က သင့္ကိုကူညီမစျခင္းအားျဖင့္ အျခားေသာသူေတြအသက္ တာထဲမွာလည္း လိုအပ္တဲ့ သက္သာျခင္း မစျခင္းကို ျဖစ္ေစမယ္ဆိုတဲ့ ယံုျကည္ျခင္းကို ေပၚေပါက္ေစတယ္။ ကြ်န္ ေတာ္တို့ကိုယ္တိုင္ ယံုျကည္ျခင္းရဲ့ဖခင္ေတြ ကိုျကည့္ျပီးေတာ့သူတို့ ရင္ဆိုင္ေက်ာ္လွြားခဲ့တာေတြကို ျကားျခင္းအားျဖင့္ ျမင္ျခင္းအားျဖင္ အသက္တာမွာ အမ်ားျကီး ခြန္အားျဖစ္ေစခဲ့တယ္မဟုတ္လား။ ဒီအတိုင္းပါပဲ သင့္အသက္တာကိုသင့္မိသားစုအသိုင္းအဝိုင္း ကျကည့္ေနတယ္။သင့္ကိုဘုရား ေပးတဲ့ လြတ္ေျမာက္ျခင္းက ျခားသူေတြအတြက္ ဘယ္လိုမွတန္ဖိုးမျဖတ္နိုင္တဲ့ သက္ေသ ခံခ်က္ကိုျဖစ္ေပၚေစနိုင္လို့ ျကံုေတြ့ရသမွ်ကို ယံုျကည္ျခင္းနွင့္ ေက်ာ္လွြားေအာင္ျမင္ေအာင္ျဖတ္ေက်ာ္ လိုက္ပါ။သင္ေရာအျခားသူေတြေရာေကာင္းျကီးရမယ္။
ေအာက္တိုဘာလ ၃ ရက္ေန႔
သိကၽြမ္းျခင္းမွာႀကီးထြားရမယ့္အရာ (၂)ခု
“ေက်း ဇူး ေတာ္၌ လည္း ေကာင္း၊ ငါ တို႔ ကို ကယ္ တင္ ေတာ္ မူ ေသာ အ ရွင္ သ ခင္ ေယ ရႈ ခ ရစ္ ကို သိ ကၽြမ္း ျခင္း၌ လည္း ေကာင္း ႀကီး ပြား ၾက ေလာ့။
၂ ေပ၃:၁၈(က)
ေက်းဇူးေတာ္မွာႀကီးထြားပါ
ကၽြန္ေတာ္တို႔အသက္ရွင္ေနတာေက်းဇူးေတာ္ကာလရဲ့အဆုံးသတ္ကိုတျဖည္း ျဖည္းခ်ဥ္းကပ္ေနပါၿပီ။ မၾကာခင္ေဘးဒဏ္ ႀကီးကာလကို အစျပဳပါေတာ့မယ္။ ဒါေပမယ့္အခုေတာ့မဟုတ္ေသးပါ ဘူး။ အခုကေတာ့ ေက်းဇူးေတာ္ ကာလရဲ့အထဲမွာပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ရွင္သန္ေနတဲ့ ေက်းဇူးေတာ္ကာလထဲမွာ သခင္ဘုရားျပဳေပးတဲ့ ေက်းဇူးေတာ္ကို သိကၽြမ္းျခင္းမွာ ႀကီးထြားဖို႔တကယ္လိုတယ္။ အထူးသျဖင့္ဒီလိုေန႔ရက္ကာလေတြမွာ ပိုၿပီးေတာင္လိုတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္လို႔ေျပာ လိုက္ရင္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ငရဲက ကယ္ တင္တာကိုပဲ မ်က္စိထဲေျပးျမင္တယ္။ဒါလည္းတကယ့္ကိုအေရးႀကီးပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ဒါက ေက်းဇူးေတာ္အစ ပဲ
ရွိေသးတယ္ အဆုံးသတ္မဟုတ္ဘူး။ ဆာလံဆရာကေတာ့ ဒီလိုဆိုတယ္….
“အို ငါ့ဝိ ညာဥ္၊ ထာဝရ ဘုရားကို ေကာင္းခ်ီးေပးေလာ့။ ေက်းဇူးေတာ္အ ေပါင္းကို မေမ့ေလ်ာ့ႏွင့္။”
ေက်းဇူးေတာ္အေပါင္းလို႔ ဆိုတယ္မဟုတ္လား။ ေက်းဇူးေတာ္က တစ္ခုပဲရွိတာမဟုတ္ဘူး။ ငရဲက ကယ္တင္႐ုံတင္မကဘူး ေန႔စဥ္အသက္ရွင္မွာလည္းေက်းဇူးေတာ္ထဲမွာ မႀကီးထြားတဲ့လူနဲ႔ ႀကီးထြားေနတဲ့လူက အရမ္းကိုကြာျခားသြားတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က အခက္အခဲတစ္ခ်ိဳ႕ခံစားတဲ့အခါမွာေတာ့ ေက်းဇူးေတာ္ သူ႔အတြက္ ကုန္သြားၿပီလို႔ထင္ေနတဲ့သူေတြရွိတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ထဲမွာ ရွင္သန္ႀကီးထြားေနတဲ့သူေတြကေတာ့အဲ့လိုမထင္ ဘူး။ တမန္ေတာ္ႀကီးရွင္ေပါလုက သူ႔ရဲ့ သုံးႀကိမ္ေျမာက္ဆုေတာင္း ဘုရားဆီကေန အေျဖမရခဲ့ေပမယ့္ ဖြင့္ျပျခင္း ခံစားခဲ့ရတာကဘာလဲ? ဘုရားရဲ့ေက်းဇူးေတာ္က သူ႔အဖို႔ ေလာက္တယ္ဆိုတယ္မဟုတ္လား။ အခက္အခဲတစ္ခ်ိဳ႕ၾကဳံေနတိုင္း ေက်းဇူးေတာ္ကုန္သြားတာ သင့္အတြက္ မလုံေလာက္ေတာ့တာလုံးဝမဟုတ္ဘူး။ ေက်းဇူးေတာ္ထဲမွာ အမွန္ တကယ္ရွင္သန္ႀကီးထြားပါ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳးမဆို သင့္အတြက္ လုံေလာက္စြာရွိတဲ့ ေက်းဇူးေတာ္ကို ပိုသေဘာေပါက္လာမွာပါ။
သခင္ေယရႈခရစ္ကို သိကၽြမ္းျခင္းမွာႀကီးထြားပါ
ေနာက္တစ္ခ်က္ တမန္ေတာ္ႀကီးေပတ႐ု သတိေပးတာကေတာ့ သခင္ေယရႈခရစ္ ေတာ္ကို ရင္းႏွီးသိကၽြမ္းျခင္းမွာ ႀကီးထြားဖို႔ပါ။ ခရစ္ယာန္ျဖစ္တာ ၾကာတာ မၾကာတာနဲ႔မဆိုင္ပါဘူး။ သူနဲ႔ရင္းႏွီးတဲ့သိကၽြမ္းျခင္းက ဒီလိုကာလမွာ သိပ္ကို အေရးႀကီးတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းတစ္ခုျဖစ္တယ္။ တမန္ေတာ္ႀကီးရွင္ေပါလုက ဧဖက္အသင္းေတာ္အတြက္ ဆုေတာင္းမွာ ဘုရားကိုသိကၽြမ္းျခင္း ပိုရဖို႔အတြက္ ပညာနဲ႔ ထိုးထြင္းျခင္းကို ေတာင္းဆိုပါလို႔ ညႊန္ျပတယ္။ ဒါကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားကိုသိကၽြမ္းဖို႔စဥ္ဘယ္ေလာက္အေရးႀကီးတယ္ဆိုတာရယ္ ေန႔စဥ္ပိုတိုးတက္ဖို႔လိုတယ္ဆိုတာရယ္ သိရတယ္။ တခ်ိဳက ခရစ္ေတာ္ကိုကယ္တင္ရွင္အေနနဲ႔သိကၽြမ္းေပမယ့္ အရွင္သခင္အေနနဲ႔ သေဘာမေပါက္ၾကဘူး ဒါေၾကာင့္ ကယ္တင္ျခင္းေတာ့လက္ခံတယ္ အသက္တာကိုေနခ်င္သလိုေနတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ တရားစီရင္မယ့္သူအေနနဲ႔သိတယ္ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့မိတ္ေဆြအေနနဲ႔ မသိျပန္ဘူး။ ေန႔စဥ္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္း ၿငိမ္သက္ျခင္းအျပည့္နဲ႔အသက္ရွင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ရွင္းပါတယ္ သခင္ေယရႈကို သိကၽြမ္းျခင္း မွာ မပ်င္းရိဖို႔သိပ္ကိုအေရးႀကီးတယ္။
ေအာက္တိုဘာလ ၂ ရက္ေန႔
သာမယ့္လူ
“ငါ အ မွန္ အ ကန္ ဆို သည္ ကား၊ ငါ့ ကို ယုံ ၾကည္ ေသာ သူ သည္ ငါ ျပဳ ေသာ အ မႈ တို႔ ကို ျပဳ လိမ့္ မည္။ ထို အ မႈ တို႔ ထက္ သာ၍ ႀကီး ေသာ အ မႈ တို႔ ကို လည္း ျပဳ လိမ့္ မည္။ အ ေၾကာင္း မူ ကား၊ ငါ သည္ ခ မည္း ေတာ္ ထံ သို႔ သြား၍၊-” ေယာ၁၄: ၁၂
သာမန္ လူပဲျဖစ္ခ်င္တယ္၊ သာမန္ဘဝပဲစိတ္ကူးယဥ္ေနတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ယုံၾကည္သူမလုပ္နဲ႔ တျခားဟာပဲ ရွာပါ။ အရမ္းျပင္းထန္လြန္းသြားလား ေစာရီးပါ။ ယုံၾကည္သူေတြ အေပၚမွာ ဘုရားေမၽွာ္လင့္တဲ့ အရာရွိပါတယ္။ ဒါကေတာ့ သာမန္ အရာေတြ လုပ္ၿပီးသာမန္ရိုးရိုး ေလးနဲ႔ ဘဝကို ႐ုန္းကန္ လႈပ္ရွားရင္းနဲ႔
နိဂုံးမခ်ဳပ္ေစခ်င္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ေျပာတာေပါ့သာမာန္ လူ႔ဘဝေလာက္ပဲ စိတ္ မကူးထားနဲ႔ ဘုရားက သင့္ကိုေလာကထဲမွာ အရာရာထက္သာမယ့္သူျဖစ္ေစခ်င္တာ။
ပညာရွိတဲ့ေနရာမွာ သာတဲ့ သူ
သင္ၾကားဖူးမွာပါ ေရွာလမုန္ မင္းရဲ့ပညာရွိျခင္းရဲ့ထူးျခားဆန္းၾကယ္မႈကို။ အတိုင္းတိုင္းအျပည္ျပည္က လာၿပီးေတာ့ကိုၾကည့္ရတယ္။ သူတည္ေဆာက္ တဲ့ ဗိမၼာန္ေတာ္နဲ႔ နန္းေတာ္ကိုျမင္ျမင္
သမၽွၾသခ်ရတယ္။ ဒီေလာက္ထူးဆန္း
တဲ့ ပညာကို ဘယ္ေက်ာင္း ဘယ္နိုင္ငံမွာမွသြားသင္ခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ ဘုရားဆီမွာဆုေတာင္းခဲ့တာပါ။ ဘုရား သခင္သူ႔ကိုခန႔္အပ္တဲ့အလုပ္ကို ေကာင္း မြန္စြာ လုပ္နိုင္ဖို႔ သူကဘုရားဆီမွာ ပညာေတာင္းခဲ့တယ္။ ဒီဆုေတာင္းခ်က္ကို ဘုရားက ႏွစ္သက္ၿပီး သူမေတာင္းတဲ့ ဆုေတြပါဘုရားကေပးခဲ့တယ္၊ ယုံၾကည္ ျခင္းနဲ႔ ဆုေတာင္းျခင္းအေပၚ မွာ ဘုရားက ေရွာလမုန္မင္းကို ေကာင္းႀကီးေပးၿပီးထူးျခားေစတယ္။ သင့္ကို ထူးျခားေစတဲ့ အရင္းအျမစ္ကဘုရားသခင္ပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ေရွာလမုန္ကို ပညာေပးၿပီးသာမာန္ ထက္ထူးျခားေစတဲ့ဘုရားက သင့္ကို လဲ သာမာန္ဘဝမွ အားလုံးထက္သာမယ့္ဘဝကို ပို႔ေဆာင္ေပးမယ္။
စက္တင္ဘာလ ၃၀ ရက္ေန႔
အက်ိဳးကို ထင္ရွားေစမယ္
“အကၽြန္ုပ္မူကား၊ ဘုရားသခင့္ထံေတာ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ အက်ိဳးရွိပါ၏။ အမႈေတာ္ရွိသမၽွတို႔ကို ၾကားေျပာျခင္းအလိုငွာ၊ အရွင္ထာဝရဘုရား၌ ခိုလႈံလ်က္ေနပါ၏။” ဆာလံ ၇၃:၂၈
အက်ိဳးရွိတဲ့အရာလား? အက်ိဳးမဲ့တဲ့အရာလား ?
ဒီအခ်ိန္က အက်ိဳးမဲ့တဲ့အလုပ္ေတြနဲ႔အခ်ိန္ကုန္ရမယ့္အခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့ အရာေတြရဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြဟာ ကိုယ့္အနာဂတ္ဘယ္မွာ အဆုံးသတ္မလဲဆိုတာ ကို ဆုံးျဖတ္လိမ့္မယ္။ လူတခ်ိဳ႕ အက်ိဳးမရွိတဲ့အလုပ္ေတြကိုပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ရဲ့ ခြန္အားေတြ အစြမ္းအစေတြကို အသုံးျပဳၿပီးေတာ့ ၿပီးေတာ့လည္း ဘာအက်ိဳးမွ မခံစားရေတာ့မွ စိတ္ဓါတ္က်ေနၾကတယ္။ တကယ္မလုပ္ခင္ကတည္းက ေသခ်ာေလ့လာဖို႔လိုသလို တြက္ခ်က္တတ္ဖို႔လည္းလိုတယ္။ ဘုရားက သူ႔မ်က္ႏွာကိုေထာက္ၿပီးေတာ့ ေရတစ္ခြက္ကိုေပးရင္ေတာင္မွ အက်ိဳးမဲ့မျဖစ္ေစတဲ့သူပါ။ သူ႔နာမအတြက္ သူ႔ဘုန္းေတာ္အတြက္ ႏွလုံးသားနဲ႔လုပ္သမၽွကိုလည္း သူက ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ဘူး။အျမဲတမ္းထင္ရွားစြာ ဆပ္ေပးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ကိုယ္လုပ္တဲ့အရာေတြကို ေသခ်ာစစ္ပါ အက်ိဳးမဲ့တဲ့အရာေတြအတြက္ သင့္ရဲ့တန္ဖိုးရွိတဲ့အခ်ိန္၊ ေငြဘ႑ာ၊အစြမ္းအစေတြကို မသုံးပါနဲ႔။ စစ္မွန္တဲ့အက်ိဳးကိုျဖစ္ေစမယ့္အရာအတြက္ မွန္ကန္စြာအသုံးျပဳပါ။
ဘုရားသခင္ထံခ်ဥ္းကပ္ျခင္း
လူတခ်ိဳ႕က ဘုရားထံခ်ဥ္းကပ္ျခင္းကို ေပါ့ေပါ့တန္တန္ သေဘာထားၾကတယ္။ ဘုရားကိုအခ်ိန္ေပးတဲ့ဆိုတာ ဘဝမွာ လုပ္တဲ့အလုပ္ရွိသမၽွထဲမွာတန္ဖိုးအရွိဆုံးနဲ႔အမွန္ကန္ဆုံးအလုပ္ျဖစ္တယ္။ ဘုရားက အျမဲတမ္း အက်ိဳးထင္ရွားစြာ ဆပ္ေပးတယ္။ ဘုရားထံခ်ဥ္းကပ္တဲ့အခါမွာ လူေတြမျမင္ကြယ္ရာမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ ဘုရားက ေကာင္းႀကီးေပးတဲ့အခါမွာ လူေတြျမင္တဲ့ ေနရာထင္ရွားစြာေပးတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ဘုရားထံခ်ဥ္းကပ္တာ ဘာအက်ိဳးမွ မေမၽွာ္လင့္ဘူးဆိုၿပီးေတာ့ တလြဲ ေတြးေခၚေနၾကတယ္။သင့္ဘက္က အက်ိဳးလိုခ်င္တာမလိုခ်င္တာ အေရးမႀကီးဘူး ဘုရားကေတာ့သူ႔ဆီလာတဲ့သူ၊ သူနဲ႔အခ်ိန္ယူတဲ့သူ ဘယ္သူကိုမွ အက်ိဳးမဲ့မျဖစ္ေစဘူးဆိုတာ သိထားဖို႔လိုတယ္။ ေဟျဗဲ ၁၁း၆ မွာ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ လူတိုင္းမွာရွိသင့္ သိသင့္တဲ့အရာကို ေဖၚျပတဲ့အခါမွာ ဘုရားသခင္ရွိတာကိုယုံတာနဲ႔မၿပီးဘူး ကိုယ္ေတာ္ကိုရွာရင္ အက်ိဳးရမယ္ဆိုတာကိုလည္း ယုံဖို႔လိုတယ္။ ဘုရားရွိတာကိုေတာ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားယုံေပမယ့္ ဘုရား ထံခ်ဥ္းကပ္ရင္ ဘုရားကိုရွာရင္ အက်ိဳးရမယ္ဆိုတာကိုေတာ့ လက္မခံခ်င္ၾကတဲ့သူေတြအမ်ားႀကီးပဲ။ ဒါေၾကာင့္လဲ ယုံၾကည္ျခင္းရဲ့ရလဒ္ေတြက ထင္သေလာက္ မျမင္ရဘူး။ အသက္တာထဲမွာ ဘုရားထံကိုခ်ဥ္းကပ္တာေလာက္ ေကာင္းတာ အက်ိဳးရေစတာ ဘာမွမရွိဘူး။ဒီေလာက္အက်ိဳးေက်းဇူးရွိတာကိုလူေတြက အခ်ိန္ေပးဖို႔ ေတြေဝေနတာ အံ့ဩစရာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားထံခ်ဥ္းကပ္ဖို႔ မေမ့ပါနဲ႔ ။ ဘုရားက သင့္ကိုေကာင္းႀကီးေပးဖို႔လည္း ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ဘူး။
စက္တင္ဘာလ ၂၉ ရက္ေန႔
ေကာင္းႀကီးမဂၤလာကိုခံရေသာသူ (၅)
“ထာဝရဘုရားသည္ ဇိအုန္ေတာင္ေပၚက ေကာင္းခ်ီးေပးေတာ္မူ၍၊ ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕ခံရေသာ ေကာင္းက်ိဳးကို တစ္သက္လုံးျမင္ရလိမ့္မည္။”ဆာလံ ၁၂၈:၅
ေကာင္းႀကီးမဂၤလာကိုခံစားရတဲ့သူဆိုတာ ဘယ္လိုမ်ိဳးအသက္တာလဲဆိုတာကို သိခ်င္ရင္ ဆာလံ ၁၂၈ က်မ္းတစ္ခုလုံးကိုေသခ်ာဖတ္ဖို႔လိုလိမ့္မယ္။ ဒီသီခ်င္းဟာ ဘုရားကိုခ်ီးမြမ္းတဲ့သီခ်င္းျဖစ္ေပမယ့္ ဘုရားေကာင္းႀကီးေပးတဲ့သူတစ္ေယာက္ရဲ့အသက္တာကို အေသးစိပ္မွတ္တမ္းတင္ထားတယ္။ ဘယ္လိုေကာင္းႀကီးရနိုင္တဲ့သူျဖစ္မလဲဆိုတာရယ္၊ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာခံစားရတဲ့အသက္တာဟာ ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ ေကာင္းမြန္သလဲဆိုတာကို စပ္ဆိုထားတယ္။
ဘုရားကိုေၾကာက္ရြံ့ျခင္းအသက္တာဟာ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာခံစားဖို႔အတြက္ တကယ့္ကို လိုအပ္တဲ့ အေျခခံအခ်က္ျဖစ္သလို၊ ေကာင္းႀကီး မဂၤလာခံစားရတဲ့သူတစ္ေယာက္ရဲ့ အသက္တာဟာလဲ အျခားသူေတြဘယ္လိုမွ ႀကိဳးစား လို႔မရနိုင္တဲ့ ေကာင္းမြန္ျခင္းေတြနဲ႔ျပည့္စုံေနတယ္။ မိမိ လုပ္ေဆာင္တဲ့ အက်ိဳးကိုခံစားရၿပီးေတာ့မဂၤလာရွိၿပီးေကာင္းစားတဲ့အသက္တာကိုပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရတဲ့ဆိုတာဘယ္ေလာက္ေတာင္ေကာင္းလိုက္သလဲ? တခ်ိဳ႕က ေကာင္းႀကီးခံစားရတယ္ဆိုတာ ဘာမွမလုပ္ပဲ ထိုင္စားရတယ္လို႔ထင္ေနတတ္တယ္။တကယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ အေကာင္းဆုံးေသာအရာေတြကိုလုပ္ခြင့္ ဘုရားကေပးၿပီးေတာ့ အဲ့ဒီလုပ္ေဆာင္မႈရဲ့အက်ိဳးကိုလဲ အျပည့္အဝ ခံစားခြင့္ရတယ္။ ကိုယ္လုပ္တဲ့အရာကေန ရလာတဲ့အရာလည္း ကိုယ့္အသက္တာ ကိုယ့္မိသားစုအသက္တာအတြက္ ႂကြယ္ဝျပည့္စုံေစတယ္။ ရတာနဲ႔ လိုအပ္တာ မလုံေလာက္တဲ့ဘဝမဟုတ္ဘူး။ ဒါနဲ႔တင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၿပီးျပည့္စုံေနၿပီလဲ? ေနာက္မိသားစုထဲမွာလည္း စည္းလုံးျခင္း ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းႏွင့္ ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ အရသာကို ကိုယ့္ခင္ပြန္း၊ ဇနီးႏွင့္သားသမီးေတြအားျဖင့္ခံစားရတယ္။ တကယ့္ကို ၿပီးျပည့္စုံတဲ့မိသားစု အျဖစ္ ရပ္တည္နိုင္တယ္။ တခ်ိဳ႕က ေငြေၾကးသာရွိတာ ေကာင္းႀကီးမရွိဘူး။ မိသားစုက စိတ္ညစ္ေနရတာ ပူပန္ေနရတယ္။ဒါဟာ ေငြပဲရွိၿပီးစစ္မွန္တဲ့ေကာင္းႀကီးမရွိျခင္းရဲ့လကၡဏာပဲ။ ဘုရားေပးေကာင္းႀကီးကိုအမွန္ခံစားရတဲ့သူက ေငြတစ္ခုပဲရွိၿပီး က်န္တဲ့အရာေတြ မရွိတဲ့သူမဟုတ္ ဘူး။ ေလာကမွာ လူတိုင္း လိုခ်င္တဲ့ ေကာင္းကင္ဘုံရဲ့အရသာကို မိသားစုမွာပါ ခံစားေနရတဲ့သူသာလၽွင္ စစ္မွန္တဲ့ေကာင္းႀကီးကိုခံစားရတဲ့သူ ျဖစ္တယ္။
စက္တင္ဘာလ ၂၈ ရက္ေန႔
ေကာင္းႀကီးမဂၤလာကိုခံရေသာသူ (၄)
“ေကာင္းခ်ီးေပးရမည္အေၾကာင္း၊ အမိန္႔ေတာ္ကိုငါခံရၿပီ။ ဘုရားသခင္ ေကာင္းခ်ီးေပးေတာ္မူၿပီ။ ထိုေကာင္းခ်ီးကို ငါမဖ်က္နိုင္။” ေတာလည္ရာ ၂၃:၂၀
ဘယ္သူမွ မဖ်က္နိုင္
ဘုရားေကာင္းႀကီးေပးျခင္းကိုခံရတဲ့အသက္တာဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ ေတာင္ အံဖြယ္ေကာင္းသလဲဆိုတာသိပါ သလား? တကယ္ေတာ့ ဘုရားေကာင္းႀကီးေပးျခင္းကိုခံရတာေလာက္ ထူးျခားတဲ့အသက္တာ အျခားမရွိေတာ့ဘူး။လူေတြက ေကာင္းႀကီးေပးပါေစလို႔ အလြယ္ေျပာတတ္ေပမယ့္ တကယ္သာ ဘုရားေကာင္းႀကီးေပးရင္ အသက္တာဟာ လြန္စြာထူးျခားေျပာင္းလဲ သြားမယ္ ဆိုတာ တခ်ိဳ႕ေတြမယုံၾကဘူး။ ေျပာေနၾကအက်င့္ပါလို႔သာ ေျပာေနၾကတာ။ ဘုရားက သင့္အသက္တာကို ေကာင္းႀကီးေပးတဲ့အခါမွာ အရင္နဲ႔မတူေလာက္ ေအာင္ကို ေျပာင္းလဲမႈေျမာက္ျမားစြာကိုျဖစ္ေပၚလာေစမယ္။ ဒီေကာင္းႀကီး မဂၤလာကိုလည္း ဘယ္လူသား၊ ဘယ္နတ္ ဆိုးကမွ မဖ်က္ဆီးနိုင္ဘူး။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေကာင္းလိုက္သလဲ?
လူတခ်ိဳ႕ေတြက စိုးရိမ္ေနၾကတယ္။ သူတို႔လုပ္ငန္း သူတို႔အသက္ တာကို နတ္ဆိုးေတြ၊ ညစ္ပတ္တဲ့နည္းလမ္းေတြနဲ႔ ျပဳစားမွာ၊ တခုခု ျဖစ္ၿပီဆိုရင္ တစ္စုံတစ္ေယာက္က ေအာက္လမ္းေတြနဲ႔ မဟုတ္တာေတြကိုလုပ္ၿပီလားလို႔ သံသယေတြရွိတတ္ၾကတယ္။ ဗာလမ္ ေျပာတဲ့စကားကို ၾကည့္ရင္ ဒီအရာကိုအေျဖထြက္ပါတယ္။ ဘုရားေကာင္းႀကီးေပးထားျခင္းကိုခံရတဲ့သူဟာ ဘာကိုမွစိုးရိမ္ေနစရာ၊ ေၾကာက္ေနစရာမလိုဘူး။ေလာကႀကီးမွာ စိတ္ခ်မႈအျပည့္ႏွင့္အသက္ရွင္လို႔ရတယ္။ ဘုရားသာတကယ္ သင့္ကိုေကာင္းႀကီးေပးထားရင္ဘယ္သူ မွ သင့္ကိုအလြယ္တကူ က်ိန္ဆဲလို႔မရသလို၊ ဘုရားေပးထားတဲ့ေကာင္းႀကီးေတြကိုလည္း ဖ်က္ပယ္ပစ္လိုက္လို႔မရဘူး။ အမွန္တကယ္ေကာင္းႀကီးခံစားသူ တစ္ေယာက္အတြက္ စိုးရိမ္ေနစရာ၊ ေၾကာက္စရာ ေလာကႀကီးမွာဘာဆိုဘာမွမရွိဘူး။
စက္တင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔
ေကာင္းျကီးမဂၤႅာကိုခံရေသာသူ (၃)
“ထာဝရဘုရားကို ကိုးစားေသာသူ၊ ထာဝရဘုရားကို မိမိကိုးစားရာ အေျကာင္းျဖစ္ေစေသာသူသည္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာကို ခံအပ္ေသာသူျဖစ္၏။ ထိုသူသည္ကား၊ ေရရွိေသာအရပ္၌စိုက္၍ ျမစ္နားမွာ အျမစ္ျဖာသျဖင့္၊ ပူေသာအရွိန္ေရာက္ေျကာင္းကို မသိ၊ အရြက္မညွိုးနြမ္း၊ မိုးေခါင္ေသာကာလ၌ စိုးရိမ္စရာမရွိဘဲ၊ အစဉ္အျမဲ အသီးကိုသီးတတ္ေသာ အပင္နွင့္တူ၏။” ေယရမိ ၁၇:၇-၈
လူတစ္ေယာက္ရဲ့နွလံုးသား အေျပာင္းအလဲေလးက အျပင္မွာ ငရဲနဲ့ ေကာင္းကင္ကြာသလိုကြာျခားသြားနိုင္ တယ္ဆိုတာသိလား? တကယ္ေတာ့ ဘုရားက ျကီးမားတဲ့ ေကာင္းျကီးမဂၤႅာေတြကို လူေတြကိုေပးခ်င္ေပမယ့္လူေတြရဲ့နွလံုးသားေျကာင့္ အဲ့ဒီေကာင္းျကီးမဂၤႅာကိုမခံစားရပဲ ေဝးသြားတယ္ ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမသိျကဘူး။ ေကာင္းျကီးမဂၤႅာခံစားရဖို့ဆိုတာတကယ္ေတာ့အရမ္းျကီးလဲမခက္ပါဘူး။ ေကာင္းျကီးခံစားရဖို့အတြက္ ဘုရားကအကုန္လံုးျပင္ဆင္ထားျပီးသား၊ လမ္းဖြင့္ေပးထားျပီးသားပါ။ ဒါဆိုရင္ ဘာလို့မ်ားေကာင္းျကီးမခံစားရသလဲလို့ ေမးရင္ ေတာ့ အဲ့ဒီေကာင္းျကီးမဂၤႅာ ခံစားရဖို့အတြက္ လိုအပ္တဲ့ နွလံုးသား မရွိေသးလို့ပါ။
ပေရာဖက္ျကီး ေယရမိက ေသခ်ာရွင္းျပထားပါတယ္။ဘယ္သူေတြ ေကာင္းျကီးခံစားဖို့ထိုက္ တန္သလဲဆိုတာကို။ ေကာင္းျကီးမဂၤႅာခံအပ္တဲ့သူျဖစ္ဖို့ တျခားအရာေတြ၊အရည္အခ်င္းေတြထက္၊ နွလံုးသားက သိပ္ကိုအေရးျကီးတယ္။ ဘုရားကို အျကြင္းမဲ့ကိုးစားတတ္တဲ့သေဘာဟာ တကယ့္ကို ေကာင္းျကီးမဂၤႅာ ခံစားရတဲ့အေျကာင္းအရင္းပဲ။ ဒီနွလံုးသား မ်ိုးရွိရင္ ေရရွိတဲ့နားက သစ္ပင္လိုပဲ အျမဲတမ္းစိမ္းလန္း အျမဲတမ္းအသီးသီးျပီးေတာ့ ဘယ္ေလာက္ပူပူ ဂရုစိုက္စရာမလိုပဲ၊ စိုးရိမ္စရာမလိုတဲ့ဘဝနဲ့ အေျခအေနတိုင္းကိုျဖတ္သန္းသြားလို့ရတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္တဲ့အသက္ တာလဲ? ဘုရားကိုအားမကိုးပဲ လူေတြကို အားကိုးတဲ့သူကေတာ့သူနဲ့တျခားစီပဲ။ ဒါေျကာင့္ နွလံုးသား ကို ဘုရားကို ယံုျကည္ကိုးစားျခင္း မွာ က်င္လည္ဖို့ ေန့စဉ္ဂရုစိုက္ပါ။ ေသခ်ာေပါက္ေကာင္းျကီးခံစားရပါလိမ့္မယ္။
စက္တင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔
အမိန႔္ေတာ္
“ထိုသားေတာ္သည္ ဘုရားသခင္၏ ဘုန္းေတာ္ေရာင္ျခည္ႏွင့္ ဇာတိအျဖစ္ေတာ္၏ ပုံသဏၭာန္ျဖစ္၍၊ တန္ခိုးႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ မိမိအမိန္႔ေတာ္အားျဖင့္ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔ကို မစေတာ္မူေသာသူျဖစ္လ်က္၊ ငါတို႔အျပစ္မ်ားကို ကိုယ္ေတာ္တိုင္အားျဖင့္ သုတ္သင္ပယ္ရွင္းၿပီးလွ်င္၊ ျမင့္ေသာအရပ္မွာ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ေတာ္၏ လက္ယာဘက္၌ ထိုင္ေတာ္မူ၏။” ေဟၿဗဲ ၁:၃
ဘုရားအမိန႔္
မင္းအစိုးရရဲ႕အမိန႔္တစ္ခြန္းဟာ သူ႔ႏိုင္ငံအတြင္းမွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ျပင္းထန္ ထိေရာက္တယ္ဆိုတာ လူတိုင္းသိမွာပါ။နာရီပိုင္းအတြင္းမွာရွိသမွ်အေဆာက္အအုံးေတြ အကုန္ ေျပာင္သလင္းခါသြားေစႏိုင္သလို၊ နာရီပိုင္းအတြင္းမွာ မရွိတဲ့အရာေတြအကုန္ရွိေစလာႏိုင္တာလဲ အမိန႔္တစ္ခြန္းပါပဲ။ ဒီလို မင္းအစိုးရေတြရဲ႕အမိန႔္ေတာ္ဟာ အေျပာင္းလဲေတြကိုယူေဆာင္လာေပးႏိုင္တယ္၊ မရွိတဲ့အရာေတြရွိေစႏိုင္သလို၊ ရွိတဲ့အရာေတြလဲ အကုန္မရွိေစႏိုင္တဲ့ အစြမ္းရွိတယ္ဆိုရင္ ဘုရင္တကာဘုရင္ သခင္တကာသခင္ရဲ႕ အမိန႔္ေတာ္တစ္ခြန္းဟာ ဘယ္ ေလာက္မ်ားအစြမ္းထက္ၿပီးေတာ့ျပင္းထန္ ထိေရာက္မႈရွိမလဲဆိုတာကို သေဘာေပါက္ ဖို႔လိုတယ္။ အရာအားလုံးဟာ ျဖစ္ေစဆိုတဲ့ ဘုရားရဲ႕အမိန႔္ေတာ္ ေၾကာင့္သာျဖစ္ေပၚလာရၿပီးေတာ့ အားလုံးကိုဘုရားရဲ႕ႏႈတ္ေတာ္အမိန႔္ ဟာ ထိန္းခ်ဳပ္ ထားတယ္။ အခုျဖစ္ပ်က္ ေနတဲ့အရာခပ္သိမ္းကို ဘုရားရဲ႕အမိန႔္ ေတာ္တစ္ခြန္းဟာ ခ်က္ျခင္းၿငိမ္းေအးေစႏိုင္ သလို၊ မရွိတဲ့အရာေတြအားလုံးဟာ မိနစ္ ပိုင္းအတြင္းအကုန္ရွိေစလာႏိုင္တယ္။ အေရးႀကီးတာ ဘုရားအမိန႔္ေတာ္ကိုယုံၾကည္စိတ္ခ်ဖို႔ပါပဲ။ တပည့္ေတာ္ေတြေၾကာက္ တဲ့ မုန္တိုင္းကို ၿငိမ္းေစဆိုတဲ့အမိန႔္ေတာ္က အဆုံးသတ္ပစ္လိုက္ႏိုင္တယ္မဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားအမိန႔္ေတာ္ အေပၚမွာ ယုံၾကည္စိတ္ခ်စြာ ေလွ်ာက္လွမ္းတဲ့သူတစ္ ေယာက္ျဖစ္ဖို႔သိပ္ကိုအေရးႀကီးတယ္။
အမိန႔္ေတာ္ရွိလွ်င္
ဘုရားရဲ႕အမိန႔္ေတာ္တန္ခိုးကိုေကာင္းေကာင္းနားလည္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ကေတာ့တမန္ေတာ္ႀကီးရွင္ေပတ႐ုပဲ။ တစ္ညလုံးငါးမွ်ားတာ တစ္ေကာင္မွ မရလို႔ ေယရႈေရာက္ လာၿပီးေတာ့ တရားေဟာေျပာလို႔အၿပီးမွာ ေရနက္ရာအရပ္ကိုေ႐ႊ႕ခိုင္းတယ္။ တကယ္ဆို မလုပ္ခဲ့ဖူးတာမွမဟုတ္တာ တစ္ညလုံး ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီးၿပီမဟုတ္လား။ ဒါေတာင္မွ ေပတ႐ုက ဘာေျပာလဲဆိုရင္ ကိုယ္ေတာ္အမိန႔္ေတာ္ရွိတယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ လုပ္ပါမယ္လို႔ဆိုတယ္။ သူေကာင္းေကာင္းသိတာက ဘုရားရဲ႕အမိန႔္ေတာ္ထဲမွာ ရွာေနတဲ့အရာေတြအားလုံးရွိတယ္ဆိုတာပါပဲ။ သူယုံတဲ့အတိုင္းပဲ ဘယ္တုန္းကမွ ရွာလို႔မရႏိုင္တဲ့ ပမာဏကို ဘုရားအမိန႔္ေတာ္ ရွိတဲ့တခဏခ်င္းမွာ ရွာလို႔ရလာတယ္။ သင္တစ္သက္လုံး မက္လာတဲ့အိမ္မက္ေတြဟာ ဘုရားအမိန႔္ေတာ္ရွိတဲ့တခဏခ်င္းထဲမွာ ျပည့္စုံလာမယ္ဆိုတာယုံပါ။ ေနာက္ ေယရႈေရေပၚလမ္းေလွ်ာက္လာတာကိုျမင္တဲ့အခါမွာလဲ တပည့္ေတာ္ အားလုံးက ျမင္ေပမယ့္ ေပတ႐ုက အဲ့ဒီထက္ပိုၿပီးေတာ့ ဆႏၵရွိခဲ့တယ္။ ေယရႈလုပ္သလို သူလဲလုပ္ခ်င္တယ္၊ လုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ သူစိတ္ခ်တယ္။ဒါေၾကာင့္သူ ေယရႈကိုေတာင္းဆိုတယ္ကိုယ္ ေတာ္အမိန႔္ေတာ္ရွိတယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ လဲ ေရေပၚေလွ်ာက္ႏိုင္မယ္ ဒါေၾကာင့္အမိန႔္ ေတာ္ရွိပါလို႔ဆိုတယ္။ ဘယ္ေလာက္မ်ားအံ့ဩစရာေကာင္းသလဲ။ အမိန႔္ေတာ္ ထဲမွာ တစ္ခါမွ မလုပ္ႏိုင္တာ မလုပ္ခဲ့ဖူးတာ အားလုံးဟာ ျဖစ္ပ်က္လာ တယ္ဆိုတာ။ သင့္မွာ အစြမ္းအစေတြ လုပ္ႏိုင္စြမ္းေတြရွိခ်င္မွ ရွိပါလိမ့္မယ္ ဒါေပမယ့္ ဘုရားအမိန႔္ေတာ္ တစ္ခြန္း ဟာ သင့္မွာမရွိတဲ့သဘာဝလြန္တန္ခိုးေတြ လုပ္ႏိုင္စြမ္းေတြအကုန္ ထြက္ ေပၚလာေစႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္မ်ားႀကီးမလိုဘူး အမိန႔္ေတာ္ ရွိတဲ့ စကားတစ္ခြန္း ပဲလိုတာပါ။ အဲ့ဒီအမိန႔္ေတာ္ထဲမွာအရာရာ အားလုံး မိနစ္ပိုင္းအတြင္းျဖစ္ပ်က္ေျပာင္းလဲသြားေစႏိုင္တယ္။
စက္တင္ဘာလ ၂၄ ရက္ေန႔
အခြင့္အေရးရွိေသးတယ္
ေယာဘ ၁၄
၇ သစ္ပင္ ကိုခုတ္ေသာ္လည္း၊ အငုတ္အခ်ည္းစည္းမရွိဘဲ အတက္ေပါက္ေလဦးမည္ဟု ေျမာ္လင့္စရာရွိ၏။ ၈ ေျမထဲမွာ အျမစ္ ေဟာင္း၍ ေျမေပၚမွာ အငုတ္ေသေသာ္လည္း၊ ၉ ေရေငြ႕ေၾကာင့္ အတက္ေပါက္၍ ပ်ိဳးပင္ကဲ့သို႔ အညြန႔္တို႔ႏွင့္ ျပည့္စုံလိမ့္မည္၊၊
ေျမႇာ္လင့္တဲ့အရာေတြျဖစ္မလာလို႔
ခဲေလသမၽွ သဲေရက် သလို ျဖစ္ေနတာလား။ အႏွစ္ႏွစ္အလလ ႀကံစည္စိတ္ကူးသမၽွ အိမ္မက္ေတြလဲ ၿပိဳသြားတာလား။ ႀကိဳးစားတာေတြ တစ္ခုမွ မျဖစ္လာပဲ အညႊန႔္ခ်ိဳးခံရတာလား။ စိတ္မပ်က္ပါနဲ႔ သင္အဆုံးမေရာက္ ေသးပါဘူး။ သင့္အနာဂါတ္ ဘယ္လိုျဖစ္လာမလဲဆိုတာ အခုလက္ရွိအေျခအေန ကေန တြက္လို႔မရဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္က ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘဝကို အ႐ူံးေပးဖို႔ ဆုံးျဖတ္ဖူးတယ္။ အနာဂါတ္ကိုတြက္ၾကည့္ေတာ့ ဘာမွ ထူးလာမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ခံစားလာရတယ္။
ငါဘယ္ေတာ့မွ အညႊန႔္တေဝေဝနဲ႔ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူးလို႔လည္း သတ္မွတ္ မိခဲ့တယ္။ တစ္ကယ္ေတာ့ လုံးဝမဟုတ္ပါဘူး။ အနာဂါတ္ သင့္အေျခအေနက ဘုရားလက္ထဲမွာပဲ ရွိပါတယ္။ ဘုရားက ဘာမဆို ခ်က္ျခင္း အေျပာင္းအလဲ လုပ္နိုင္တယ္ဆိုတာ မေမ့နဲ႔။ အခုေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ က စိတ္ကူးလို႔မရ တဲ့ ဘဝမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္ေနၿပီ။ ဒီထက္ ေကာင္းတဲ့ အရာေတြလည္း လာဦးမွာပါ။ ဘယ္လို အေျခအေနမ်ိဳးမဆို သင့္ကိုဘုရားက ျပန္လည္ လန္းဆန္းေစအဦးမွာ ေသခ်ာတယ္။႐ု
သဘဝကိုစဥ္းစားၾကည့္ ေမြးကတည္းက ဘုရား မုန္းတီးတဲ့ က်ိန္ျခင္းခံရတဲ့အမ်ိဳးထဲမွာ ေမြးလာတယ္။ ေနာက္ ဘုရားလူမ်ိဳးနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး မၾကာဘူး ခင္ပြန္းက ဆုံးသြားၿပီး အေမအိုႀကီးနဲ႔ပဲ က်န္ခဲ့တယ္။ အေမအိုႀကီးကလည္း ဘာဆိုဘာမွ မက်န္ ေမၽွာ္လင့္စရာ မရွိသူ။ ဒါပင္မယ့္ သူဘုရားကိုေမၽွာ္လင့္ၿပီး ဘုရားလူေတြဆီ လိုက္လာတယ္။ ဒီေလာက္ဆိုးတဲ့ ဘဝ ဆိုၿပီး အနာဂါတ္ကို စဥ္းစားရင္ စိတ္ပ်က္စရာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း အေကာင္းဆုံး ခင္ပြန္းနဲ႔ ေတြ႕ၿပီး သာယာတဲ့ဘဝ ေရာက္လာတယ္။ အနာဂါတ္ဟာ အတိတ္လိုမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားပါရင္ အရမ္းလွတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သင့္အနာဂါတ္မွာ ဘုရားပါဖို႔ပဲလိုတယ္။ ေျမႇာ္လင့္လို႔မရတဲ့ အရာေတြ ျဖစ္လာမယ္။
စက္တင္ဘာလ ၂၁ ရက္ေန႔
ေကာင္းႀကီးမဂၤလာကိုခံရေသာသူ
“ငါသည္ သင့္ကို လူမ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေစမည္။ ငါေကာင္းခ်ီးေပး၍ သင္၏နာမကို ႀကီးျမတ္ ေစမည္။ သင္သည္ ေကာင္းခ်ီး ခံရေသာသူ ျဖစ္လိမ့္မည္။” ကမၻာဦးက်မ္း ၁၂း၂
ေကာင္းႀကီး ခံစားရတဲ့ အသက္တာကို လူေတြက ဘယ္လိုမ်ား ေတြးထင္ေနၾက သလဲေတာ့ မသိဘူး။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေကာင္းႀကီး ခံစားရတယ္ဆိုတာ ဘာဆို ဘာမွ လုပ္စရာမလိုပဲ သက္ေသာင့္ သက္သာ ဘဝနဲ႔ ႐ုန္းကန္စရာ ဘာမွ မလိုေတာ့ဘူးလို႔ ပုံေဖၚၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘုရားေပးတဲ့ ေကာင္းႀကီး မဂၤလာ ခံစားရတဲ့ အသက္တာဟာ ဒီလိုပုံစံမ်ိဳး ခ်ည္းပဲ တခုထဲ မွတ္ထားလို႔မရဘူး။ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳး ေတာ့ရွိေပမယ့္ ဘုရားေပးတဲ့ ေကာင္းႀကီး မဂၤလာဟာ လူပ်င္းေတြကို ေမြးမထုတ္တာ ေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ လူတိုင္းရဲ့အိမ္မက္က ဘာမွ ႐ုန္းကန္ စရာမလိုပဲ သုံးျခင္သလို သုံးျဖဳန္းခ်င္ သလိုျဖဳန္းေတာ့ ဘဝပါ။ ဒီပုံစံကိုပဲ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာ ခံစားတယ္လို႔ တစ္သတ္မတ္ထဲ ဆုံးျဖတ္ရင္ေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ မွားပါလိမ့္မယ္။
ဘုရားက အာၿဗံဟံကို ေကာင္းႀကီးေပးတဲ့ အခါမွာ သူဟာ အဆင္ေၿပ သက္ေသာင့္ သက္သာ ဘဝထဲ ကေန ထြက္လာ ခဲ့ရတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူ႔မွာ သားသမီးက လြဲရင္ အကုန္လုံး အဆင္ေၿပ ေနၿပီး သားပါ။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားေကာင္းႀကီးေပးတဲ့အခါမွာ သူဟာ အဆင္ေျပတဲ့ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္ကို ထားခဲ့ ရၿပီးေတာ့ နယ္ေျမသစ္ ေျခလွမ္းသစ္ေတြကို စတင္ၿပီးေတာ့ လွမ္းလာခဲ့ရတယ္။ ဒါကိုၾကည့္ျခင္း အားျဖင့္ ဘုရားေကာင္းႀကီးေပးတိုင္းမွာ သက္ေသာင့္သက္သာ ဘာမွ လုပ္စရာမလိုေတာ့တာပဲ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိဖို႔လိုတယ္။ သူဟာ ေကာင္းႀကီးရၿပီးမွပဲ စတင္ၿပီးေတာ့တစ္ခါမွ မလုပ္ဖူးတာ ၊မသြားဖူးတာေတြကို ေျခလွမ္းရတယ္။ တခ်ိဳ႕ေသာ အခက္အခဲေတြ သင္မလုပ္ဖူးတဲ့ အရာေတြကို လုပ္ရတာဟာ သင္ေကာင္းႀကီးမခံစားရလို႔ပဲမဟုတ္ဘူး။သင့္ကိုဘုရားက ေကာင္းႀကီးေပးလို႔ သင္ဟာ အရင္က မလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့အရာေတြ၊အခ်ိဳ႕ေသာ အခက္အခဲေတြကိုရင္ဆိုင္ရတယ္ဆိုတာ ကိုသိ ေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒီလို ရင္ဆိုင္ရလို႔ သင္ ႐ူံးသြားတာ မဟုတ္ဘူး။ အရင္တုန္းက မရဖူး မျဖစ္ဖူးတာေတြကို ဘုရားက သင့္ဘဝထဲမွာ ေကာင္းႀကီးေပးျခင္လို႔ ဆိုတာကို သိထားဖို႔ လိုတယ္။ သားသမီးမရွိပဲ အဆုံးသတ္ရေတာ့မယ့္ သူတစ္ေယာက္ကို မ်ားစြာေသာ သူေတြရဲ့ ဖခင္အေနနဲ႔ ဘုရားေကာင္းႀကီး ေပးတယ္ဆိုတာ သက္ေသာင့္သက္သာ ဘဝမွာပဲ မဟုတ္ဘူး။ ေကာင္းႀကီးေပးတဲ့ အတိုင္း သူကိုယ္တိုင္လဲ အဲ့ဒီေနရာကို ေရာက္ေအာင္ ဘုရားနဲ႔ ျဖတ္သန္းခဲ့လို႔ ဆိုတာ သိေစျခင္တယ္။
စက္တင္ဘာလ ၁၉ ရက္ေန႔
ျဖစ္နိုင္တာလား မျဖစ္ျခင္တာလား
“ဘုရားသခင္တတ္နိုင္ေတာ္မမူေသာ အမႈမရွိဟု ေျပာဆိုလၽွင္၊” လုကာ ၁း၃၇
မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတာ မျဖစ္ျခင္ဘူးဆိုတဲ့ ဆႏၵကေန ျမစ္ျဖားခံပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵရွိတဲ့သူ တစ္ေယာက္အတြက္ မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတာ သူေက်ာ္လႊားရမယ့္ အတားအဆီးတစ္ခုပဲ ဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ကတည္းက ဒီေန႔ အထိ ၾကားဖူးတဲ့ စကားေတြ အမ်ားစုနဲ႔ လုပ္မယ့္ လုပ္ငန္းေတြ အမ်ားစုအတြက္ လူေတြအားေပးတဲ့ စကားကလည္း ဒီစကားပဲ။ လူေတြက စိုးရိမ္လို႔ ေျပာေပးတာပါ။ ဒါေပမယ့္ စိုးရိမ္ေနလို႔ အလုပ္မျဖစ္ဘူးလို႔ ေယ႐ူက ေျပာတယ္ မဟုတ္လား။ လူေတြ သတိမထား မိတာ ရွိတယ္ မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတာ တစ္စုံတစ္ေယာက္ မလုပ္နိုင္ခင္ပဲ ဒီဆိုင္းပုတ္က ခ်ိတ္လို႔ရတာ လုပ္နိုင္ၿပီးရင္ ဘာမွ မဟုတ္တဲ့ စာသားျဖစ္သြားၿပီး ျဖဳတ္လိုက္ ရမယ္ ဆိုတာကိုပါ။
ျဖစ္နိုင္တာကို ပဲလုပ္မလား မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္မလား
ေန႔တိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္က ဘာလဲ။ ငါတို႔ ျဖစ္နိုင္တာေလးေတြလုပ္ၿပီး ဘဝကို အသက္ရွင္မယ္ ဆိုရင္ ဒီေန႔ပါတ္ဝန္းက်င္က လူေတြလိုပဲ သာမန္ ဘဝနဲ႔ အဆုံးသတ္မယ္။ သူတို႔ ေျပာသလိုေျပာ သူတို႔ ေတြးသလိုပဲ ေတြးရင္ သူတို႔ နဲ႔ ဘာမ်ား ပိုထူးတာ လုပ္နိုင္ ဦးမွာလဲ။ ဆင္းရဲ့သား စိတ္ဓါတ္နဲ႔ သူေဌး မလုပ္နိုင္ဘူးဆိုတာ လူေတြ မသိေရာ့သလား ။ ႏုတ္ကပါတ္ေတာ္ ထဲက ပုဂၢိဳလ္ေတြ ဘယ္သူကမ်ား ျဖစ္နိုင္တာေတြလုပ္ခဲ့လို႔လဲ။ ေပတ႐ုဆို တစ္ညလုံး မရတဲ့ ငါး လူေတြေတာင္ လက္ေလၽွာ့ ျပန္ခဲ့ၿပီ ဒါေပမယ့္သခင္ အမိန႔္ရွိတဲ့ အခါမွာ ပိုက္ကြန္ခ်ၿပီးေတာ့ မျဖစ္နိုင္တာ လုပ္ျပခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။ လူ႔သမိုင္းတေလၽွာက္ မျဖစ္နိုင္တဲ့ ေရေပၚ လမ္းေလ်ာက္ထြက္ျခင္းကိုလည္း ေပတ႐ုက လုပ္နိုင္ခဲ့တယ္။ ေလာကရဲ့ သိပၸံေတြ၊ သေဘာသဘာဝေတြ လက္မခံ နိုင္တာေတြကို ယုံၾကည္ျခင္းရွိတဲ့ သူေတြက လုပ္နိုင္ခဲ့တယ္ ဆိုတာ က်မ္းစာအုပ္ တစ္အုပ္လုံးက သက္ေသပဲ မဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္ဘဝဆိုတာ ကားေမာင္း သလိုပါပဲ
ေမာင္းတဲ့ သူ ေကြ႕တဲ့ ဘက္ကိုပဲ ကားကလည္း လိုက္ေကြ႕ မွာပါ။ သင္ယုံၾကည္တဲ့ အတိုင္းပဲ သင္ေရြးခ်ယ္တဲ့ လမ္းပဲ သင္ေလ်ာက္ရမွာ ဒါေၾကာင့္ မျဖစ္နိုင္တာေတြကို ေမ့ထားၿပီး ျဖစ္ျခင္တဲ့ စိတ္နဲ႔ ေျခလွမ္းရင္ ဘဝမွာ မျဖစ္လာနိုင္စရာေတြ ဘာမွ မရွိ ဘူး ဆိုတာ မွတ္ထားပါ။
စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔
ေမၽွာ္လင့္ျခင္း
“အေၾကာင္းမူကား၊ ခပ္သိမ္းေသာ ျပည့္စုံျခင္းကို သားေတာ္၌ က်ိန္းဝပ္ေစျခင္းငွါ၎၊” ေကာေလာသဲ ၁း၁၉
ေမၽွာ္လင့္ျခင္းဆိုတာ
အရာဝတၱဳ တစ္ခုမဟုတ္သလို၊ ေနရာတစ္ခုကို ရည္ညႊန္းျခင္းလည္း မဟုတ္ဘူး။ အေတြ႕အၾကဳံလည္း မဟုတ္သလို အေျခအေနတစ္ခုကို ေဖၚညႊန္းျခင္းလည္း မဟုတ္ဘူး။ ေမၽွာ္လင့္ျခင္းဆိုတာ ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ အဲ့ဒီသူကေတာ့ တစ္ဦးတည္းေသာ သခင္ေယရႈ သာလ်င္ ျဖစ္တယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္ကို တစ္ခ်က္ ငဲ့ၾကည့္မယ္၊ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အရာေတြကို ေလ့လာၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ လူေတြ ဒီေန႔ စိတ္ဓါတ္က်ေနရင္း အေၾကာင္းအရင္းကို သင္ျမင္ရမွာပါ။ ေမၽွာ္လင့္ျခင္းကို တစ္စုံတစ္ခုအေပၚမွာ ဒါမွမဟုတ္ ေငြေၾကးနဲ႔ ပိုင္ဆိုင္မႈ အေပၚမွာ၊ ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္နဲ႔ အလုပ္ရွင္ေပၚမွာ၊ လူေတြအေပၚမွာ ထားတဲ့လူေတြဟာ မၾကာတဲ့အခ်ိန္မွာ စိတ္ဓါတ္က်ျခင္းကို ၾကဳံေတြ႕ရတယ္ ဆိုတာေတြ႕ရတယ္။ ဘာလို႔မ်ား ဒီလိုျဖစ္ရတာလဲ။ ေလာကမွာ ဘယ္အရာကမွ သင့္ေမၽွာ္လင့္ျခင္းကို မျဖည့္ဆည္းေပးနိုင္ဘူး။ ဘယ္အရာကိုမွလည္း ေသခ်ာေပါက္ေမၽွာ္လင့္ထားလို႔မရဘူးဆိုတာ သိပါ။
ေမၽွာ္လင့္တဲ့ အရာမျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ
မဟုတ္ရင္ေတာ့ ေမၽွာ္လင့္တဲ့ အရာမျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ ျဖစ္တဲ့ခံစားခ်က္က ဘာနဲ႔မတူဘူး။ အခုလက္ရွိ ၾကဳံေနရတဲ့ အေျခအေနကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဘာကို ပိုသိလာရ သလဲဆိုရင္ ေမၽွာ္လင့္ျခင္းက ဘုရားဆီမွာပဲ ထားရမယ္ဆိုတာ ပိုသိလာတယ္။ ေဆးဝါးဆီမွာ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ မရွိသလို၊ ေငြေၾကးကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမၽွာ္လင့္တဲ့ အရာေတြကို မယူေဆာင္ ေပးနိုင္ေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ အရာေတြ၊ ရာထူးေတြကလည္း ဒီအရာထဲကေန ကယ္ထုတ္ဖို႔ အတြက္ ေမၽွာ္လင့္စရာ လုံးဝကို မရွိတာ။ ဘယ္လို အေျခအေနမဆို မေျပာင္းလဲပဲ အစဥ္အျမဲတည္တာ၊ ဘယ္လို အေျခအေနမဆို မစြန႔္ပစ္ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔အတူ ရပ္တည္ေပးၿပီး ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္စြမ္း ေပးနိုင္တာ ေယရႈ တစ္ပါးတည္းပဲ ရွိတယ္။ ေယရႈ ေပးတဲ့ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ ဒီေလာက အတြက္ပဲ ခဏအတြက္ပဲ မဟုတ္ဘူး ေနာင္တမလြန္ ထာဝရကာလ အတြက္ပါ သူက တစ္ခုတည္းေသာ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ တျခားအရာေတြကို ေမၽွာ္လင့္မယ့္ အစား စစ္မွန္တဲ့ ေမၽွာ္လင့္ျခင္း အလင္းေရာင္ျဖစ္တဲ့ ေယ႐ူကိုသာ ကိုးစားေမၽွာ္ၾကည့္ ဖို႔ အရမ္း အေရးႀကီးတယ္။ ဘုရားက သားေတာ္ ေယရႈခရစ္ေတာ္ အထဲမွာ အရာခပ္သိမ္း ထည့္ထားၿပီးသား ျဖစ္တဲ့အတြတ္ သင့္ေမၽွာ္လင့္ေနတဲ့ အရာခပ္သိမ္းက ေယ႐ူခရစ္ေတာ္ အားျဖင့္ပဲ ျပည့္စုံလာမွာ ေသခ်ာပါတယ္။
စက္တင္ဘာလ ၁၇ ရက္ေန႔
ခမ္းေျခာက္ျခင္းေတြၾကဳံေတြ႕ရင္ ဘယ္လိုတုန႔္ျပန္မလဲ?
“ေနာက္တစ္ဖန္ မိုးမရြာေသာေၾကာင့္ ေခ်ာင္းေရခမ္းေျခာက္ေလ၏။” ၃ရာ ၁၇း၇
သင့္ဆုေတာင္းခ်က္ကို မေမ့ပါနဲ႔
ေန႔စဥ္ အသက္ရွင္ဖို႔ အတြက္ အဓိက စီးဆင္းေနတဲ့ သင့္ဘဝရဲ့ ဝင္ေငြေတြ မစီးဆင္းေတာ့ပဲ ခမ္းေျခာက္သြားရင္ ဘယ္လိုတုန႔္ျပန္မလဲ?
အရမ္းကို အားထားခဲ့ရတဲ့ အသက္ရွင္ ရပ္တည္စရာ လုပ္ငန္းေတြဟာ လုံးဝကို မစီးဆင္းေတာ့ရင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ?
အရင္က အဆင္ေျပေနတဲ့ အရာေတြက အခု လုံးဝကို အဆင္မေျပေတာ့ဘူး ဆိုရင္ သင္ဘယ္လို ေရွ႕ဆက္ဖို႔ စဥ္းစားထားလဲ?
လူ႔ဘဝဆိုတာ ဘယ္အရာမွ ပုံေသနည္း မရွိဘူး။ ဘယ္အရာမွ အစဥ္အျမ၊ မေျပာင္းလဲပဲ တည္ေနတယ္ဆိုတာ မရွိဘူး။ အျမဲ မေျပာင္းလဲပဲ တည္တာ တစ္ခုပဲရွိတယ္။ အဲ့ဒါက ဘုရားက သင္ဘယ္ အခ်ိန္ေခၚ ေခၚ ဘယ္လို ေနရာေရာက္ေရာက္ သူကေတာ့ သင့္ေခၚသံကိုၾကားတယ္ သင့္ကို ကယ္မဖို႔အျမဲ အသင့္ရွိတယ္။ တစ္ကယ္ေတာ့ ေခရိတ္ေခ်ာင္းႀကီး ခမ္းသြားတာ မိုးမရြာေတာ့လို႔ပါ။ အဲ့လို မိုးမရြာဖို႔လဲ ဧလိယႀကီး ကိုယ္တိုင္ ဆုေတာင္းခဲ့တာ မဟုတ္လား။ တိုင္းျပည္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အရာေတြကို ဘုရားဘက္မွာ ေျပာင္းလဲဖို႔ သူဆႏၵ ရွိခဲ့တယ္။ ဘုရား ထံကိုျပန္လွည့္ဖို႔ သူ႔ေတာင္းခ်က္က ထိေရာက္တယ္ ေျပာရမလားပဲ။ သူ႔အနား စီးဆင္းတဲ့ ေခ်ာင္းေတာင္ ရပ္သြားတယ္။ သင့္ၾကဳံေနရတဲ့ တခ်ိဳ႕အရာေတြက ဘာေၾကာင့္မွ မဟုတ္ဘူး ကိုယ္ဆုေတာင္းခ်က္ေၾကာင့္ ဆိုတာ သိဖို႔လိုတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္ဓါတ္က်တာေတြ ဘုရားကို အျပစ္တင္တာေတြ လုပ္မယ့္အစား ေက်းဇူးေတာ္ ခ်ီးမြမ္းဖို႔ လိုတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က အရင္းအျမစ္သည္ ဘုရားျဖစ္တယ္ဆိုတာကို မေမ့ဖို႔ ပါပဲ။ ေခ်ာင္းေတြ ျမစ္ေတြ ရပ္တန႔္သြားလဲ ဘုရားကေတာ့ ၾကည့္ရႈေစာင့္မ ေကၽြးေမြးေနဦးမယ္ ဆိုတာ ယုံပါ။ အေျပာင္းအလဲ တခ်ိဳ႕ဆီကို သြားတဲ့အခါမွာ အေရးႀကီးဆုံးက တခ်ိဳ႕ေသာ အဆင္မေျပမူေတြကို ကိုယ္တိုင္ ရင္ဆိုင္ ရနိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားကေတာ့ အဲ့ဒီ အေျပာင္းအလဲထဲမွာ အလွပဆုံး လုပ္ေဆာင္ ေပးမယ္ဆိုတာကို သိပါ။ ကိုယ့္ဆုေတာင္းခ်က္ အေျဖရေနလို႔ ရမွန္း မသိပဲ အျပစ္ပဲ ထိုင္တင္ေနတဲ့ လူေတြထဲမွာ သင္ မပါနဲ႔။ တခ်ိဳ႕အရာေတြက ဆုေတာင္းတဲ့ အထဲမွာ မပါေပမယ့္ ဆုေတာင္းျခင္း အေျဖဆီကို သြားတဲ့ ျဖစ္စဥ္ထဲမွာ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားနဲ႔ ဆက္သြားပါ။ အသက္ရွင္ဖို႔ ပင္မ အရာေတြ ရပ္တန႔္သြားလည္း သင့္ကိုေထာက္ပံ့ ေကၽြးေမြးတဲ့ ဘုရားရဲ့ လက္ေတာ္က မရပ္တန႔္ေသးဘူး။
သူဆက္လက္လမ္းျပဖို႔ ေစာင့္ေမၽွာ္ပါ
ကိုယ္ရဲ့ အဓိကအရာေတြ ရပ္တန႔္သြားတဲ့ အခါမွာ စိတ္ဓါတ္က်တာ အျပစ္တင္တာေတြကို ရပ္တန႔္ၿပီးေတာ့ ဘုရားဆက္လက္လမ္းျပျခင္းကို ခံယူဖို႔ သိပ္ကိုအေရးႀကီးတယ္။ ဧလိယ အတြက္ ေခရိတ္ေခ်ာင္းႀကီး ခမ္းသြားတာဟာ ကမၻာႀကီး ပ်က္ဆီးသြားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားက သူ႔ကို ေကၽြးေမြးဖို႔ အတြက္ အျခားေသာ နည္းလမ္းေတြကို ျပင္ဆင္ထားေပး ၿပီးသားပါ။ ဒါေၾကာင့္ မေက်နပ္ခ်က္ေတြ အျပစ္တင္တာေတြကို သူမလုပ္ခဲ့ဘူး။ လုပ္မယ္ဆိုရင္ ဘုရား ဆက္လက္ လမ္းျပတာကို သူၾကားေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီေန႔ လူအခ်ိဳ႕ ေခရိတ္ေခ်ာင္းႀကီး ခမ္းတာေလာက္နဲ႔ ေသျခင္စိတ္ေပါက္ၿပီးေတာ့ အဲ့နားမွာပဲ ေသဖို႔ လုပ္ေနၾကတယ္။ ေန႔တိုင္း မကုန္ခမ္းနိုင္ပဲ တိုးပြားေနတဲ့ မုဆိုးမအိမ္ကို ဘုရားျပင္ထားတယ္ဆိုတာ သူတို႔ ဆက္မၾကားေတာ့ဘူး။ ဘုရားအသံကို ၾကားမယ္ဆိုရင္ သူ႔အတြက္ ဘုရားရဲ့ ျပင္ဆင္ထားတဲ့ ေန႔စဥ္ေထာက္ပံ့ျခင္းကို ျမင္ေတြ႕ ခံစားရမွာ ေသခ်ာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အသက္တာမွာ ဒီေနရာ ပုံမွန္ လည္ပတ္ေနတဲ့ အရာေတြရပ္တန႔္သြားလဲ မရပ္တန႔္ပဲ ဆက္လက္ ပို႔ေဆာင္မယ့္ ေကာင္းႀကီးေပးမယ္ အရာကို လမ္းျပဖို႔အတြက္ ေမၽွာ္လင့္ပါ။ အေကာင္းဆုံး ဘုရားပို႔ေဆာင္ျခင္းကို ျမင္ေတြ႕ခံစားရမယ္။
စက္တင္ဘာလ ၁၆ ရက္ေန႔
စုံလင္ျခင္း
“ထိုေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ဘုံ၌ ရွိေတာ္မူေသာ သင္တို႔အဘသည္ စုံလင္ေတာ္မူသည္နည္းတူ သင္တို႔သည္လည္း စုံလင္ျခင္း ရွိၾကေလာ့။-” မႆဲ ၅း၄၈
မစုံလင္တဲ့ ေန႔ရက္ေတြ
အဘက္ဘက္မွာ ပ်က္ဆီးယိုယြင္း လာတဲ့ေလာကႀကီးထဲ မွာ ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ ဘဝအသက္တာနဲ႔ ေလ်ာက္လွမ္းဖို႔ ဆိုတာ ျဖစ္နိုင္ပါအုံးမလား? ေငြေၾကးေတြ စုံလင္ဖို႔၊ စုံလင္တဲ့ ေအာင္ျမင္မူေတြရဖို႔နဲ႔ စိတ္ထားစုံလင္ဖို႔ အိမ္မက္ေတြ စုံလင္လာဖို႔ ဆိုတာ တစ္ကယ္ေရာ ျဖစ္နိုင္ပါအုံးမလား? စုံလင္ျခင္းဆိုတာ လူတိုင္း ေတာင့္တတဲ့ အရာတစ္ခုမဟုတ္လား? စုံလင္ျခင္းဆိုတာ ေန႔ျခင္း ညခ်င္းေတာ့ ျဖစ္မလာနိုင္တာ လူတိုင္းသိတယ္။
တမန္ေတာ္ႀကီးရွင္ေပါလုက ေတာ့ ဒီလိုဆိုတယ္
“စုံလင္ျခင္းသို႔ေရာက္ေသာ အခါမူကား၊ မစုံလင္သမၽွတို႔သည္ ကြယ္ေပ်ာက္ ၾကလိမ့္မည္။-”
လူတိုင္း မွာ မစုံလင္တဲ့ မရင့္က်က္ေသးတဲ့ အခ်ိန္ရွိသလို အဲ့ဒီမစုံလင္တဲ့ အရာေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့ အခ်ိန္လဲ ရွိတယ္။ မစုံမလင္နဲ႔ ရွင္သန္ ေနရင္းနဲ႔ စိတ္ဓါတ္မက်ပဲ အသက္တာကို ေရွ႕ဆက္ တိုးမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ စုံလင္တဲ့ ေန႔ရက္ကို ေရာက္ရွိမယ္။ ထိုအခါမွာေတာ့ မစုံလင္ျခင္းက ဖယ္ရွားစရာ မလိုေတာ့ပါ။ စုံလင္ျခင္းကို သြားရာလမ္းလို႔ပဲ ဆိုရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္တိုင္ မစုံလင္တဲ့ ေန႔ရက္ေတြကို ၾကဳံရတဲ့အခါမွာ စိတ္ဓါတ္က်ဖို႔ မဟုတ္ပဲ စုံလင္ျခင္းေန႔ရက္ေတြ ေရာက္လာဦးမယ္ ဆိုတာကို အားမေလၽွာ့ပဲ ေမၽွာ္ၾကည့္ တတ္ဖို႔လိုတယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ စုံလင္တဲ့ ေန႔ရက္ေတြကို ျမင္ေတြ႕ရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။
အဘ စုံလင္ျခင္းရွိသလို စုံလင္ရမယ္
လူတစ္ေယာက္ရဲ့ အျမင့္ဆုံး စုံလင္ျခင္း ပန္းတိုင္က ဘယ္ေလာက္ အတိုင္းအတာထိလဲ? လူပဲ စုံလင္နိုင္ပါ့မလား? စတဲ့ ေမးခြန္းေတြ သင့္ဆီမွာလည္း ရွိမွာ သိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏုတ္ကပတ္ေတာ္က ေဖၚျပထားတဲ့ စုံလင္ျခင္းက ကိုယ့္ရဲ့ ေပတံေတြနဲ႔ တိုင္းလို႔ေတာ့ မရဘူး။ ေကာင္းကင္အဘ စုံလင္ျခင္း ရွိသလို စုံလင္ရမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရဲ့ အျမင့္ဆုံးပန္းတိုင္က လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ လုပ္ခဲ့ဖူးသေလာက္ပဲ မဟုတ္ဘူး၊ ခမည္းေတာ္ရဲ့ စုံလင္ျခင္း ပမာဏ အထိျဖစ္တယ္။ မျဖစ္နိုင္ဘူး လို႔မထင္ပါနဲ႔ ဘုရားက ျဖစ္ေစျခင္လို႔ ေျပာထားတာပါ။ အဘက္ဘက္မွာ ေလာကႀကီးက မစုံလင္ေတာ့ေပမယ့္ ဘုရားကေတာ့ စုံလင္လ်က္ပါ။ အဲ့ဒီအတိုင္းပဲ သူ႔သား သမီးေတြကိုလဲ ဘုရားက သူ႔ရဲ့ စုံလင္ျခင္း ပမာဏအထိ ပို႔ေဆာင္ေပးဦးမယ္ဆိုတာ ယုံပါ။ အျခားသူေတြကို ၾကည့္ၿပီး သူေလာက္ေတာ့ ငါမစုံလင္နိုင္ဘူး ဆိုၿပီး စိတ္ဓါတ္က်ဖို႔လည္း မဟုတ္သလို ကိုယ္ထက္ မစုံလင္တဲ့သူကိုၾကည့္ၿပီး မဆိုးပါဘူးဆိုၿပီးေတာ့ ေက်နပ္ေနဖို႔လည္း မဟုတ္ဘူး။ ေကာင္းကင္ဘုံအဘ ျဖစ္ေစျခင္တဲ့ စုံလင္ျခင္း အတိုင္းအတာ အထိေရာက္ေအာင္ ေလ်ာက္လွမ္း နိုင္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ပါ။ ဘုရားရဲ့စုံလင္ျခင္း အတိုင္း သေဘာေပါက္ အသက္ရွင္တဲ့ သူအသက္တာမွာ မစုံလင္ျခင္း အားလုံးက ကြယ္ေပ်ာက္ သြားရမွာပါ။
စက္တင္ဘာလ ၂ ရက္ေန႔
ငါ့ကိုေခၚေလာ့ (၇)
“တစ္ဖန္ မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုေခၚ၍ သြားလာၾကလိမ့္မည္။ ဆုေတာင္းေသာအခါ သင္တို႔စကားကို ငါနားေထာင္မည္။ ငါသည္လည္း၊ သင္တို႔အေတြ႕ကိုခံမည္။ အထက္က ငါႏွင္ထုတ္၍ သင္တို႔ခံရေသာ သိမ္းသြားျခင္းအမႈကို ငါသည္ေျဖရွင္းျခင္းငွာ၊ တိုင္းနိုင္ငံအရပ္ရပ္တို႔မွ သင္တို႔ကို ငါစုသိမ္းၿပီးလၽွင္၊ အထက္က ငါႏွင္ထုတ္၍ သင္တို႔ရႈံးေသာျပည္သို႔ တစ္ဖန္ ငါေဆာင္ခဲ့ဦးမည္ဟု ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူ၏။” ေယရမိ ၂၉း၁၂-၁၄
ႏွလုံးသားအႂကြင္းမဲ့ႏွင့္
ထိုသို႔ ဘုရားနာမကို ေခၚျခင္းက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ထူးျခားသလဲ ဆိုတာ တစ္ပတ္လုံး ေလ့လာခဲ့ၾကၿပီးၿပီ။ ဘုရားကို ေခၚတာေလာက္ ထူးျခားတဲ့ အသက္တာကို ခံစားရတာ အျခား မရွိဘူး။ သင္ဘုရားကို ေခၚတဲ့အခ်ိန္မွာ အျခားလူေတြ ျမင္ခ်င္မွ ျမင္မယ္။ ၾကားခ်င္မွ ၾကားမယ္။ လူေတြ မျမင္ကြယ္ရာမွာ ႏွလုံးသား အႂကြင္းမဲ့ႏွင့္ ဘုရားကိုေခၚျခင္းက လူေတြ မၾကားေပမယ့္ ဘုရားၾကားတယ္။ ဘုရားက အက်ိဳးကိုေတာ့ အျမဲတမ္း လူေတြေရွ႕မွာ ထင္ရွားစြာ ဆပ္ေပးတဲ့ ဘုရားျဖစ္တယ္။ ဘုရားက လူေတြနဲ႔ မတူဘူး ။ အက်ိဳးေပးရင္ အျမဲတမ္း ထင္ရွားစြာ ဆပ္ေပးတယ္။
ေယယမိအားျဖင့္ ဘုရားက စကားေျပာတဲ့အခါမွာ ဒီအရာကို ရွင္းလင္းစြာျမင္ရတယ္။ ေယယမိ ၂၉း၁၁ ဟာ နာမည္ႀကီးတဲ့ က်မ္းပိုဒ္ တစ္ခုျဖစ္တယ္။ ဘုရားက ကၽြန္ေတာ္တို႔အေပၚမွာ ႀကီးမားတဲ့ အႀကံအစည္ေတြ ရွိတယ္ ဆိုတာ ေဖၚျပထားတယ္။ ဒီလိုႀကီးမားတဲ့ အႀကံအစည္ေတြ အသက္တာမွာ ျပည့္စုံဖို႔ဆိုတာ ကိုယ့္ႀကိဳးစားမႈ ကိုယ္ေတာ္ျခင္း တတ္ျခင္းႏွင့္ ဘယ္ေတာ့မွ မလုံေလာက္ဘူး။ ဘုရားက အသက္တာမွာ ျပည့္စုံေစမွ ျဖစ္တာပါ။ ဒီလိုျပည္စုံဖို႔ ဆိုတာလဲ အဲ့ဒီဘုရားကို ေခၚတဲ့သူေတြ အသက္တာမွာ ျပည့္စုံေစတာပါ။ ဘုရားကိုေခါၿပီး သြားလာတဲ့ သူေတြအသက္တာမွာ ျဖစ္လာမယ့္ အရာေတြကိုေတာ့ သူ႔ေနာက္မွာေဖၚျပထားတယ္။ အရင္ဆုံးေကာင္းႀကီးကေတာ့ ဆုေတာင္းတဲ့ အခါမွာ ဘုရားက နားေထာင္တာပါ။ အျမင့္ဆုံးေသာဘုရားက သင့္စကား နားေထာင္တယ္ဆိုတာ ေလာက္ႀကီးတာ ဘာမ်ားရွိအုံးမလဲ? ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ဘုရားရဲ့အေတြ႕ခံျခင္းပါ။ ဘုရားကို ေတြ႕ျမင္ရဖို႔ဆိုတာ လြယ္တဲ့ကိစၥေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ သူနာမကို ယုံၾကည္ျခင္း၊ အားကိုးျခင္းႏွင့္ ေခၚတဲ့သူေတြကို ဘုရားက အေတြ႕ခံတယ္။ အရင္တုန္းက ဆုံးရႈံးသြားတာေတြ ဘုရားက ျပန္ေပးတယ္။ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ျပႆနာေတြကို တာဝန္ယူ ေျဖရွင္းေပးတယ္။ ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ့ ဘဝ ဘယ္မွာမ်ား ရနိုင္အုံးမွာလဲ? ဒါေတာင္မွ တခ်ိဳ႕က ဘုရားကိုေခၚဖို႔ အခ်ိန္မေပး နိုင္ၾကတာ အံဩဖို႔ ေကာင္းတယ္။
စက္တင္ဘာလ ၁ ရက္ေန႔
ငါ့ကိုေခၚေလာ့ (၆)
“သို႔ျပဳလၽွင္၊ ထာဝရဘုရားသည္၊ သင္ေခၚေသာအခါ ထူးေတာ္မူလိမ့္မည္။ ေအာ္ဟစ္ေသာအခါ၊ ငါရွိသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူလိမ့္မည္။ သင္သည္ သင္၏အထဲက ထမ္းပိုးကိုလည္းေကာင္း၊ လက္ညႇိုးထိုးျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ကဲ့ရဲ့ေသာစကားကိုလည္းေကာင္း ပယ္ရွား၍၊” ေဟရွာယ ၅၈း၉
ထမ္းပိုးကို ပယ္ရွား ေပးမယ္
ေလးလံတဲ့ ဝန္ထုပ္ေတြကို လူတိုင္း မႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကေပမဲ့ ဝန္ထုပ္တစ္ခု မဟုတ္ တစ္ခုေတာ့ ထမ္းေန ရၾကတာပဲ မဟုတ္လား? ေနာက္လူေတြရဲ့ လက္ညိဳးျခင္းႏွင့္ ကဲ့ရဲ့ျခင္းေတြကိုလည္း လူတိုင္း ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကတာေတာ့ မဟုတ္ေပမယ့္ တစ္နည္းနဲ႔မဟုတ္ တစ္နည္းရင္ဆိုင္ ေနရၾကတယ္။ ဒီလို ဘဝေတြ ဘယ္လိုမ်ား လြတ္ေျမာက္ခြင့္ ရမလဲလို႔ လူတိုင္း ရင္ထဲက ေမးေနတဲ့ ေမးခြန္း တစ္ခုလဲ ျဖစ္တယ္။ ဒီေန႔ေလးလံတဲ့ ဝန္ထုပ္ေတြက လြတ္ေျမာက္ေစတဲ့ အရွင္သခင္ေယ႐ူက ဝန္ေလးေသာ သူအေပါင္း ငါထံသို႔ လာပါလို႔ဖိတ္ေခၚေနတယ္မဟုတ္လား? ဒါတင္မကဘူး သင့္ဘဝရဲ့ အရွက္ကြဲစရာေတြ အားလုံး ကိုယ္စားသူခံၿပီး သြားတာျဖစ္တဲ့အတြက္ သင့္အသက္တာမွာ ရင္ဆိုင္ ေနရတဲ့ အရွက္ကြဲျခင္း ကဲ့ရဲ့ျခင္း စကားေတြကိုလဲ သူက ဖယ္ရွားေပးနိုင္တယ္။ အဲ့ဒါထက္ ပိုၿပီး ေတာ့ အဲ့လို ခံခဲ့ရတဲ့ အတြက္လဲ သူဟာ အက်ိဳးကို ျပန္လည္ၿပီးေတာ့ ဆပ္ေပးတဲ့ဘုရားပါ။
ေဟရွာယကေတာ့ ဘုရားကို ေခၚတတ္တဲ့သူ၊ အေျခအေနတိုင္းမွာ ခိုလႈံတတ္တဲ့သူက သူတို႔ဘဝရဲ့ ေလးလံတဲ့ ဝန္ထုပ္ေတြ ထမ္းပိုးေတြကို ဘုရားက ဖယ္ရွားေပးမယ္လို႔ဆိုတယ္။ သင္ကိုယ္တိုင္ ႐ုန္းလို႔ ဘယ္လိုမွ မရနိုင္တဲ့ ထမ္းပိုး အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြကို လြတ္ဖို႔ ဘုရားကို ယုံၾကည္ျခင္း၊ အားကိုးျခင္းႏွင့္ ေခၚဖို႔လိုတယ္။ သူက အဲ့ဒီ ထမ္းပိုးေတြအတြက္ သူ႔ကိုေခၚတဲ့သူေတြရဲ့ အသက္တာကေန ဖယ္ေပးမယ္လို႔ ကတိရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အရွက္ကြဲျခင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ကဲ့ရဲ့ခံဲရျခင္းေတြကလည္း သင့္ကို ကယ္တင္ေစာင့္မ မယ္။ ေခၚတဲ့အခါမွာ ေလကုန္တာပဲ အဖတ္မွာမဟုတ္ဘူး။ အက်ိဳး အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ျဖစ္ထြန္းေစတာပါ။
ၾသဂုတ္လ ၃၁ ရက္ေန႔
ငါ့ကိုေခၚေလာ့ (၅)
“ငါေရြးေကာက္ေသာသူတို႔သည္ အခ်ည္းႏွီးမလုပ္မေဆာင္ရၾက။ အသက္တိုေသာသားကို မဖြားမျမင္ရၾက။ ကိုယ္တိုင္မွစ၍ အမ်ိဳးအႏြယ္တို႔သည္၊ ထာဝရဘုရားေပးေတာ္မူေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာကို ခံရေသာသူ ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။ ငါသည္ သူတို႔မေခၚမီကပင္ ထူးမည္။ ေလၽွာက္စဥ္တြင္ပင္ ငါနားေထာင္မည္။” ေဟရွာယ ၆၅း၂၃-၂၄
မေခၚမွီကပင္
ဘုရားေရြးေကာက္ထားတဲ့ သူတစ္ေယာက္ရဲ့ အသက္တာမွာ ရရွိတဲ့ အာမခံခ်က္က ဘယ္ေလာက္မ်ားႀကီးသလဲ? ေလာကအလုပ္ လုပ္တဲ့သူေတာင္ အလုပ္ရွင္က အာမခံခ်က္ေတြ အျပည့္ေပးထားတယ္မဟုတ္လား? ဘုရားေရြးေကာက္ထားတဲ့ သူဆို ပိုလို႔ေတာင္မ်ားေသးတယ္။ အေရးႀကီးတာက ေရြးေကာက္ သူတစ္ေယာက္ အသက္တာမွာ ဘုရားေပးထားတဲ့ ကတိေတာ္ေတြကို ေသခ်ာ အတိအက် သိဖို႔ပဲ။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ အလကားဆုံး ႐ူံးလိမ့္မယ္။
ေဟရွာယ အားျဖင့္ ဘုရား ေဖၚျပထားတဲ့ ေရြးေကာက္ခံရတဲ့ သူတစ္ေယာက္ရဲ့ အာမခံခ်က္ေတြကို သိရေတာ့ ဘုရား ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေကာင္းျမတ္သလဲ ဆိုတာ ေတြ႕ရတယ္။ ေရြးေကာက္ ခံထားရတဲ့ သူတစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မခ်ည္းအႏွီး မလုပ္ရဘူး။ သူဘာလုပ္လုပ္ ဘုရားက အက်ိဳးျပန္ေပးတယ္။ ေသခ်ာမွတ္ထားတယ္။ စိုက္တဲ့အတိုင္း ပိုေကာင္းတဲ့ အရာေတြကို ရိတ္သိမ္းေစတယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ အသက္တိုတဲ့ သားသမီးေတြကို မဖြားျမင္ရဘူး။ ဒါတကယ့္ေကာင္းႀကီး။ ဘာပဲ ဘုရားေပးေပး အေကာင္းဆုံးႏွင့္ အၾကာဆုံး ခံစားရမယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာ။ သူ႔ရဲ့အသက္တာဟာ ေကာင္းႀကီး မဂၤလာႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနၿပီးေတာ့ အေကာင္းတကာထဲက အေကာင္းဆုံးကေတာ့ သူမေခၚမွီကပင္ ထူးတာပါပဲ။ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေကာင္းတဲ့ ဘဝအသက္တာလဲ? သူအသက္တာရဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို တာဝန္ယူတယ္ေတာင္မဟုတ္ဘူး ။သူ ဘုရားကို တ ဖို႔ ေတာင္ ႏုတ္က မဖြင့္ေသးဘူး ေကာင္းႀကီးေပးဖို႔ တံခါးက ပြင့္ေနၿပီ။
ၾသဂုတ္လ ၃၀ ရက္ေန႔
ငါ့ကိုေခၚေလာ့ (၄)
“သူသည္ ငါ့ကိုခ်စ္ေသာေၾကာင့္၊ သူ႔ကို ငါကယ္ႏုတ္မည္။ ငါ၏နာမကိုသိေသာေၾကာင့္၊ သူ႔ကို ငါခ်ီးေျမႇာက္မည္။ သူသည္ ငါ့ကိုေခၚေသာအခါ ငါထူးမည္။ ဒုကၡခံရေသာအခါ သူ႔ဘက္မွာငါေန၍ ခ်မ္းသာေပးမည္။ သူ၏ဘုန္းကိုလည္း ထင္ရွားေစမည္။ ရွည္ေသာအသက္ႏွင့္ သူ႔ကိုေရာင့္ရဲေစ၍၊ ငါ၏ကယ္တင္ျခင္းေက်းဇူးကို သူ႔အားျပမည္။” ဆာလံ ၉၁း၁၄-၁၆
သူ႔ဘက္မွာေနၿပီးခ်မ္းသာေပးမယ္
တစ္ေလာကလုံးကိုယ့္ဘက္မွာ မရွိရင္ေတာင္ အသက္ရွင္ၿပီး တစ္ေလာကလုံးကို ဖန္ဆင္းတဲ့ဘုရား ကိုယ့္ဘက္မွာ ရွိတယ္ဆိုရင္ ဘယ္သူကမ်ား အားငယ္ေနဦးမွာလဲ? ဘုရားက ကတိေပးထားတယ္ ဒုကၡခံရတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔ဘက္မွာေနၿပီးေတာ့ ခ်မ္းသာေပးမယ္ဆိုတာ။ ဒါေပမဲ့ လူတိုင္းကိုေတာ့ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိေစခ်င္တယ္။ ဆာလံ ၉၁ ဟာ လူတိုင္း အလြတ္နီးပါးရတဲ့ ဆာလံသီခ်င္း တစ္ပုဒ္ပါ။ ဒါေပမဲ့ အလြန္ အႏွစ္ သာရရွိတဲ့ ဘုရားရဲ့ ႏွလုံးသားကို ျမင္ေစတဲ့ ႏုတ္ကပတ္ေတာ္ ေတြမ်ားစြာပါဝင္တယ္။ ဘုရားက ဘယ္လိုလူေတြ ေခၚတဲ့အခါမွာ ထူးၿပီးေတာ့ သူတို႔ဘက္ကေန ၿပီးေတာ့ ရပ္တည္ကာ ခ်မ္းသာ ေပးသလဲဆိုတာကို ဒီေနရာမွာ ရွင္းလင္းစြာေဖၚျပထားတယ္။ ဘုရားရဲ့ ကြယ္ကာရာဌါန လို႔ေခၚတဲ့ မ်က္ေမွာက္ေတာ္ထဲမွာ ေနတတ္ၿပီးေတာ့ သူ႔ကို မွန္ကန္စြာ ခ်စ္တဲ့သူေတြ ေပါ့။
ဒီလို ခ်စ္ တတ္တဲ့သူေတြက အခက္အခဲေတြရွိရင္ေတာင္ ဘုရားက ကြယ္ကာၿပီးေတာ့ အသက္တာကိုထူးျခားေစတယ္။ အဲ့ဒီလူေတြက ျပႆနာေတြထဲမွာ အဆုံးသတ္မယ့္သူေတြ မဟုတ္ဘူး။ ျပႆနာေတြထဲမွာဘုရားရဲ့ရပ္တည္ေပးျခင္းႏွင့္အတူ ေကာင္းႀကီး အထူးခံစားရမယ့္ သူေတြ။ ေျမႀကီးေပၚမွာ ဘုန္းႀကီး မယ့္သူေတြ။ အသက္တာရွည္ျခင္း၊ က်န္းမာျခင္းေကာင္းႀကီးေတြကို ခံစားရၿပီးေတာ့ ဘုရားရဲ့ လမ္းျပျခင္း ပို႔ေဆာင္ျခင္းကို ခံရတဲ့သူေတြပါပဲ။ ဘယ္ေလာက္ပဲဆိုးရြားတဲ့ အေျခေနေတြ ဒုကၡေတြ ရွိေနရင္ေတာင္ သူတို႔ ကိုဆြဲမခ်နိုင္ဘူး။ ဘုရားရဲ့မ်က္ႏွာသာနဲ႔ အထူးေကာင္းႀကီးေပးျခင္းႏွင့္ ရွင္သန္ေနတဲ့သူေတြ။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားႏွင့္သြားတဲ့ သူေတြေလာက္ ထူးျခားတာ ဘယ္သူရွိအုံးမလဲ?
ၾသဂုတ္လ ၂၉ ရက္ေန႔
ငါ့ကိုေခၚေလာ့ (၃)
“အကယ္စင္စစ္ ထာဝရဘုရားသည္ ထူးေတာ္မူလ်က္၊ ငါသည္ ဆန္စပါး၊ စပ်စ္ရည္၊ ဆီကို ေပးလိုက္၍ သင္တို႔သည္ ဝၾကလိမ့္မည္။ ေနာက္တစ္ဖန္ တစ္ပါးအမ်ိဳးသား ကဲ့ရဲ့ရာျဖစ္ေစျခင္းငွာ ငါမျပဳ။” ေယာလ ၂း၁၉
ဘုရားရဲ့ ထူးပုံထူးနည္း
အသက္ရွင္တဲ့ ဘုရား က ေခၚရင္ထူးပါတယ္။ ဘယ္လို ထူးသလဲ ဆိုရင္ တစ္ခါတစ္ေလ အသံနဲ႔ ျပန္ထူးတာ ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္မွာပါ။ သူ ၾကားေၾကာင္း အျမဲတမ္း သက္ေသႏွင့္ ျပန္ထူးပါတယ္။ ဆုေတာင္းတဲ့ သူရဲ့အသက္တာမွာ၊ ဘုရားကို အားကိုးတႀကီးႏွင့္ ေခၚတဲ့သူတိုင္းရဲ့ အသက္တာမွာ သူက အျမဲတမ္းတုန္႔ျပန္တဲ့ ဘုရားျဖစ္တယ္။ ဘုရားက ဘယ္ေတာ့မွ အခ်ည္းအႏွီး ကတိမေပးပါဘူး။ အျမဲတမ္း သူေပးတဲ့ကတိကို ေစာင့္ထိန္းတဲ့ ဘုရားျဖစ္တယ္။
ေယာလ အားျဖင့္ ဘုရားက သူဘယ္လို ထူးသလဲဆိုတာကို ရွင္းျပတယ္။ ဘုရားထူးတဲ့အခါမွာ အျမဲတမ္းေနာက္ကေန ေကာင္းတဲ့အရာေတြ၊ အသက္တာမွာ လိုအပ္တဲ့အရာေတြက ေရာက္လာတယ္။ ဘုရားထူးတဲ့အခါမွာ ပထမဆုံး ဆန္စပါး၊ စပ်စ္ရည္၊ ဆီ ဆိုတဲ့ လူတိုင္း လိုအပ္ေနတဲ့ အရာေတြ အသက္တာမွာ ေရာက္လာတယ္။ ေရာက္လာတာေတာင္မွ နည္းနည္းေလးမဟုတ္ဘူး။ လိုအပ္တာထက္ ပိုလၽွံတဲ့အထိေရာက္လာတာ။ ဘုရားေပးတဲ့အေၿဖ ရတဲ့သူတိုင္းဟာ ခ်ိဳ႕တဲ့ ဆင္းရဲစြာ ရွင္သန္စရာ မလိုဘူး။ ပိုလၽွံေပါမ်ားစြာ ရပ္တည္နိုင္တယ္။ ေကာင္းႀကီးခံစားတယ္ဆိုတာ ေကာင္းႀကီးေပးနိုင္တဲ့ဘုရား ကိုယ့္ဘက္မွာ ရပ္တည္ေနလို႔ပါ။ ဘုရားသာ ကိုယ့္ဘက္မွာ မရပ္တည္ဘူး ဆိုရင္ ဘာမွ ရစရာ မရွိသလို၊ ဘယ္လိုမွ ေလာကႀကီးမွာ ရွင္သန္ရပ္တည္ နိုင္မွာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္တစ္ခ်က္ တစ္ပါးအမ်ိဳးသားေတြေရွ႕မွာ အရွက္မကြဲပဲ ရွင္သန္နိုင္တာပါ။ ဒီအခြင့္အေရးကလဲ သိပ္ကို ေကာင္းတဲ့အရာျဖစ္တယ္။ ဘုရားစြန္႔ပစ္တဲ့အခါမွာ အျမဲတမ္း တစ္ပါးအမ်ိဳးသားေတြေရွ႕မွာ အရွက္ကြဲေနတယ္။ ဘုရား သင့္ဆုေတာင္းခ်က္ေတြကိုအေျဖေပးၿပီး ထူးတဲ့အခါမွာေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ အဲ့ဒီဘဝကေန လြတ္ေျမာက္ခြင့္ရလာတယ္။
ၾသဂုတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔
ငါ့ကိုေခၚေလာ့ (၂)
“သင္တို႔ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေသာအမႈသည္ သုတ္သင္ပယ္ရွင္းျခင္းအမႈကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ သင္တို႔ပ်က္စီးျခင္းအမႈသည္ ေလျပင္းမုန္တိုင္းကဲ့သို႔လည္းေကာင္း ေရာက္လာ၍၊ သင္တို႔သည္ ဆင္းရဲျခင္း၊ ပူပန္ျခင္းႏွင့္ ေတြ႕ၾကဳံေသာအခါ၊ ထိုအမႈေရာက္ေသာသူတို႔သည္ ငါ့ကိုေခၚေသာ္လည္း ငါမထူး။ ငါ့ကိုႀကိဳးစား၍ ရွာေသာ္လည္း မေတြ႕ရၾက။” သုတၱံ ၁း၂၇-၂၈
ငါ မထူး
လူေတြက ေယယမိ ၃၃း၃ ကိုေတာ့အလြတ္ရတယ္။ ဘုရားကိုေခၚရင္ထူးမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ျပႆနာျဖစ္တိုင္း အခက္အခဲျဖစ္တိုင္းမွာ ေခၚဖို႔အတြက္ သတိရၾကတယ္။ ဘုရားကလဲ သစၥာရွိတယ္၊ ကတိတည္တယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႕ေသာသူေတြအသက္တာမွာ ဘုရားကိုေခၚတယ္ ဘာမွထူးတာ မေတြ႕ရေတာ့ ဘုရားက ကတိမတည္ဘူးလို႔ ထင္တတ္ၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားက ႏုတ္ကပတ္ေတာ္ထဲမွာ ငါ့ကိုေခၚေလာ့ ငါထူးမည္ လို႔ကတိေပးထားတဲ့ အရာရွိသလို၊ ငါ့ကို ေခၚရင္လဲ ငါမထူးဘူးလို႔ သတိေပးထားတာလဲ ရွိတယ္ဆိုတာ လူတိုင္း မသိၾကဘူး။
ေခၚရင္ထူးမယ္လို႔ စကားရွိသလို ဘယ္လိုေခၚေခၚ မထူးဘူးလို႔ သတိေပးစကားလဲရွိတယ္။ ဒါကေတာ့ ပညာရွိႀကီး ေရွာလမုန္အားျဖင့္ ဘုရား မိန္႔ႁမြက္တဲ့စကားပါ။ ဒါကိုေပါ့ေပါ့တန္တန္ သတိလက္လြတ္ေတာ့ လုံးဝ မထားသင့္ဘူး။ ဘုရားက ဘယ္လိုလူေတြအသက္တာမွာ ေခၚရင္မထူးဘူးလဲဆိုတာ သူက ေသခ်ာရွင္းျပပါတယ္။ ဘုရားေခၚတဲ့အခါမွာ ျပန္ၿပီး မတုံ႔ျပန္ခဲ့တဲ့ သူေတြ၊ ဘုရား သတိေပးျခင္းႏွင့္ဆုံးမျခင္းကို သတိလက္လြတ္ ေဘးဖယ္ထားတဲ့သူေတြ အသက္တာမွ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဘုရား စကားေျပာေပမဲ့ ဂ႐ုမစိုက္ပဲ ေနျခင္သလိုေန လုပ္ခ်င္တာ လုပ္တဲ့အတြက္ ဘုရားက အဲ့ဒီလူေတြရဲ့အသက္တာမွာ အခက္အခဲ ေရာက္တဲ့အခါမွာ ဘုရားကို သတိရၿပီးေတာ့ ေခၚေပမဲ့ထူးတာကို မခံရဘူးလို႔ သတိေပးထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားက ကိုယ္ေခၚတဲ့အခါမွာ ထူးတာကို ခံခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဘုရားေခၚတဲ့ အခါမွာလဲ ထူးဖို႔သတိထားပါ။ ဘုရားေျပာတဲ့အခါမွာလဲ တန္ဖိုးထားၿပီး နားတတ္တဲ့သူျဖစ္ပါ။ ဘုရားက ဘယ္ေတာ့မွ သင္ေခၚတဲ့အခါမွာ မထူးပဲ ေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္လို႔မ်ား အရင္က ဘုရားေခၚတဲ့ အခါမွာ မထူးခဲ့ဘူး၊ ေျပာစကား နားမေထာင္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ အခုခ်ိန္မွာ ေနာင္တရၿပီးေတာ့ ဘုရားႏွင့္ ျပန္လည္သင့္ျမတ္ဖို႔ လုပ္ေဆာင္ဖို႔လိုတယ္။ သင္ေခၚတဲ့အခါမွာ အေရးတယူ လုပ္ၿပီးေတာ့ သင္လိုတဲ့အခါမွာ ဘုရားရဲ့လက္ေတာ္ ျမင္ေတြ႕ရမွာ ေသခ်ာတယ္။
ၾသဂုတ္လ ၂၆ ရက္ေန႔
ငါ့ကိုေခၚေလာ့
“ငါ့ကိုေခၚေလာ့။ ငါထူးမည္။ ႀကီးေသာအရာ၊ သင္မသိနိုင္ေအာင္ နက္နဲေသာအရာတို႔ကို ငါျပမည္။” ေယရမိ ၃၃း၃ “Call to Me, and I will answer you, and show you great and mighty things, which you do not know.” Jeremiah 33:3 NKJV
သင္ မသိတဲ့ အရာကိုျပမယ္
သင္ ေန႔စဥ္ ဖုန္းေျပာေနတဲ့ စာရင္းကို ၾကည့္ရင္ သင့္ရဲ့အေျခအေန၊ သင့္ရဲ့ ျဖစ္တည္မႈႏွင့္ ဦးတည္ရာ ကိုပါ ခန္႔မွန္းလို႔ ရပါတယ္။ သင့္ကို ဘယ္သူေတြက ဖုန္းေခၚေနသလဲ ဆိုတာရယ္၊ သင္ကဘယ္သူေတြကို ဖုန္းေခၚၿပီး စကားေျပာဆို ေနသလဲဆိုရယ္က တကယ့္ကို အေရးႀကီးတဲ့ အရာေတြကို ေဖၚျပေနတယ္။ တခ်ိဳ႕ေသာသူေတြရဲ့ ဖုန္းေခၚတဲ့ စာရင္းကိုၾကည့္ရင္ ဘာမွအေရးမႀကီးတဲ့ အရာေတြနဲ႔ပဲ ေျပာဆိုၿပီးအခ်ိန္ကုန္ေစတဲ့ လူစာရင္းနဲ႔ပဲ ျပည့္ေနတယ္။ တကယ့္အေရးႀကီးတဲ့ သူေတြရဲ့ဖုန္းနံပတ္နဲ႔ သူတို႔ကို ဖုန္းေခၚခြင့္ ရၿပီးေတာ့ စကားေျပာခြင့္ရတဲ့ သူေတြက အျခားသူေတြ မရတဲ့အရာေတြကို ရခြင့္ရွိတဲ့ သူေတြပါပဲ။ အေရးႀကီးတဲ့ လူႀကီးေတြ၊ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရွိတဲ့သူက အျခား သူေတြမသိတဲ့အရာေတြကိုသိခြင့္ရသလို၊ အျခားသူေတြ ေတာင္းဆိုခြင့္မရတာေတြကိုလည္း ခံစားေနရတဲ့သူေတြပါပဲ။
ေလာကရဲ့ အေရးႀကီးတဲ့သူေတြနဲ႔အဆက္အသြယ္ရွိရင္ေတာင္ အက်ိဳးအျမတ္ရွိတာ အႀကီးျမတ္ဆုံး ဘုရားႏွင့္ အဆက္အသြယ္ရွိတဲ့သူက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေကာင္းႀကီးခံစားရၿပီးေတာ့ထူးျခားေနမလဲ? စဥ္းစားလို႔ ေတာင္မရဘူး။ ဘုရားရဲ့ ထူးျခင္းကိုခံရတဲ့သူေတြရဲ့ဘဝမွာ အသက္ရွင္တဲ့သူေတြက သာမန္အသက္တာမ်ိဳးေတာ့ လုံးဝကိုမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားက အေျဖျပန္ေပးၿပီးေတာ့ ထူးျခင္းခံရတဲ့သူက လူေတြအေနနဲ႔ ဘယ္လို မွ မသိနိုင္တဲ့အရာေတြကို ဖြင့္ျပျခင္းခံရတဲ့သူေတြ၊ ေနာက္ၿပီး အဲ့ဒီ ႀကီးမားတဲ့ ေတြကို လုပ္ေဆာင္ခြင့္ရၿပီးေတာ့ အျခားသူေတြထက္ သာလြန္တဲ့သူေတြ ျဖစ္ခြင့္ရလာတယ္။ တခ်ိဳ႕က ဘဝမွာ ဘုရားရဲ့အေၿဖ ေပးျခင္း မခံရလို႔ ဘာႀကီးမားၿပီး ထူးျခားတဲ့အရာမွ ျဖစ္မလာတာပါ။ ဘုရားကထူးတယ္ဆိုရင္ တကယ္ကို အသက္တာမွာ ထူးကိုထူးလာတာပါပဲ။
ၾသဂုတ္လ ၂၄ ရက္ေန႔
ေကာင္းေသာအရာ (၆)
“ထာဝရဘုရားသည္ ေကာင္းေတာ္မူ၏။ အမႈေရာက္ေသာအခါ ရဲတိုက္ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ခိုလႈံေသာသူတို႔ကို သိမွတ္ေတာ္မူ၏။ ရန္သူေနရာကို လႊမ္းမိုးေသာျမစ္ေရႏွင့္ ဆုံးရႈံးေစေတာ္မူသျဖင့္၊ ရန္သူတို႔ကို ေမွာင္မိုက္လိုက္လိမ့္မည္။” နာဟုံ ၁း၇-၉
အေကာင္းဆုံးေသာဘုရား
တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ၾကားရတဲ့သတင္းက ေျပာေနတယ္ ေလာက ႀကီးမွာ ေကာင္းတဲ့အရာေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ ေဘးကင္းလုံျခဳံမႈဆိုတာ ရွာေလ ေဝးေလျဖစ္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ ေကာင္းတယ္ဆိုတာ အရာေတြက ရွားပါးပစၥည္းျဖစ္ကုန္ၿပီ။ ေလာက ႏွင့္ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့ ဘုရားကေတာ့ၾကာေလ ကိုယ့္အတြက္ ပိုေကာင္းတယ္ဆိုတာ ျငင္းခုံစရာ မရွိသေလာက္ပါပဲ။ ခက္ခဲမႈေတြ အေျခအေနေတြ ဆိုးလာတာနဲ႔ အမၽွ ဘုရားသခင္ေလာက္ ေကာင္းတာ ဘဝမွာ ဘာမွမရွိဘူး၊ မေန႔၊ ယေန႔ ေနာင္ကာလ မေျပာင္းလဲပဲ အစဥ္အျမဲ ကိုယ့္အေပၚမွာ မေျပာင္းလဲပဲ ေကာင္းေပးနိုင္တာ တစ္ခုထဲက ဘုရားပဲဆိုတာ ပိုေသခ်ာလာတယ္။
ဒါေၾကာင့္လဲ ပေရာဖက္ နာဟုံက ေျပာတာ ဘုရားက ေကာင္းျမတ္တယ္။ ဘယ္လိုအခ်ိန္မွာ ပိုသိလာသလဲ ဆိုရင္ အမူေရာက္တဲ့အခါမွ၊ ေလာကႀကီးမွာ ဘာမွအာမခံခ်က္ မေပးနိုင္တဲ့အခါမွာ ပိုသိသာလာတယ္။ လက္ေတြ႕ မၾကဳံဖူးရင္ေတာ့ သေဘာေပါက္ဖို႔ေတာ့ ခက္လိမ့္မယ္။ လက္ေတြ႕ အားကိုး ဖူးတဲ့သူကေတာ့ အေတြ႕အၾကဳံအားျဖင့္ ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ ျဖတ္သန္းၿပီးခဲ့တဲ့ အရာေတြကို ျပန္ၾကည့္လိုက္တဲ့ အခါမွာ ေျပာစရာ တစ္ခုပဲ ရွိတယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ ဘုရား အလြန္ေကာင္းျမတ္တယ္။ ဘုရားကို အားကိုးယုံၾကည္ၿပီး အသက္ရွင္ ျဖတ္သန္းတာ ဘယ္ေတာ့မွ မမွားဘူး ဆိုတာပါပဲ။ သင့္ဘဝမွာ လဲ ပိုေကာင္းတဲ့အရာေတြျဖစ္လာဖို႔ အျခားဘယ္အရာကမွ အာမခံခ်က္မေပးနိုင္ဘူး။ ေကာင္းျမတ္တဲ့ ဘုရားတစ္ပါးတည္း ကသာလၽွင္ အျပည့္အဝ အာမခံခ်က္ ေပးနိုင္တယ္။
ၾသဂုတ္လ ၂၃ ရက္ေန႔
ေကာင္းေသာအရာ (၅)
“ေကာင္းေသာအက်ိဳးအလိုငွာသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို လူအသီးအသီးတို႔အား ထင္ရွားစြာ ေပးေတာ္မူလ်က္ရွိ၏။-” ၁ ေကာ ၁၂း၇
သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္
ဘာသာေရးထဲမွာ က်င္လည္တဲ့သူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ ဘုရားကို အလြန္ေၾကာက္ၾကတယ္။ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္လို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္တဲ့ အျခားအရာတစ္ခုခုလို႔ထင္တတ္ၾကသလို လမ္းမွားတဲ့အဖြဲ႕ တစ္ခုလို႔ကို သတ္မွတ္ထားၿပီးသား ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ဟာ သုံးပါးေပါင္း တစ္လုံးတစ္ဝတည္းမွာ ပါဝင္တဲ့ ခမည္းေတာ္၊ သားေတာ္ထက္ အဆင့္မနိမ့္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ပါးအေနနဲ႔ တည္ရွိတဲ့ ဘုရားပါ။ သူဟာ ဒီေခတ္ကာလရဲ့အဓိက အရွင္သခင္ျဖစ္သလို သခင္ေယ႐ူကို မိမိကယ္တင္ရွင္အျဖစ္ လက္ခံတဲ့ ဘုရားသားသမီးတိုင္းအတြက္ မရွိမျဖစ္ တဲ့ အဓိက အက်ဆုံးေသာသူ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို ပစ္ပယ္လို႔ မရသလို၊ သူမရွိပဲ ေလာကႀကီးမွာ ဘယ္လိုမွ ရွင္သန္လို႔ကိုမရနိုင္ဘူး။
သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ မပါပဲ၊ သူ မဦးေဆာင္ပဲ ယုံၾကည္သူ ခရစ္ယာန္ အသက္တာကို ေလၽွာက္လွမ္းေနတဲ့သူေတြကို ၾကည့္ရင္ အရမ္းသနားဖို႔ ေကာင္းတယ္။ ေလာကဆိုတဲ့ ကႏၲာရ အလယ္မွာ ထီး၊ ဖိနပ္မပါပဲ ေနပူပူမွာ လမ္းေလ်ာက္ ေနတဲ့သူေတြနဲ႔ တူတယ္။ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္နဲ႔ ေလၽွာက္လွမ္းတဲ့သူကေတာ့ ေနာက္ဆုံးေပၚ ကားေပၚမွာ အဲကြန္းနဲ႔ ဇိမ္က်က် အဲ့ဒီကႏၲာရကို အခန္႔သား ေက်ာ္ျဖတ္ေနတဲ့ သူနဲ႔တူတယ္။ ျဖတ္သန္းတာျခင္းေတာ့ တူေပမဲ့ ျဖတ္သန္းပုံ မတူဘူး။ သခင္ေယ႐ူ ကိုယ္တိုင္က ဒီ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ မပါပဲ သူ႔သားသမီးေတြ မျဖတ္သန္းနိုင္ဘူးဆိုတာ သိလို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ သတိေပး ေျပာခဲ့တယ္။ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ ဘုရားဟာ ေလာက အလယ္မွာ သင့္ဘဝထဲ ေကာင္းတဲ့အရာေတြ ျဖစ္ပ်က္လာဖို႔၊ ေကာင္းတဲ့အရာေတြကို သင္ပိုၿပီးေတာ့ လုပ္ေဆာင္နိုင္ဖို႔အတြက္ ဘုရားသခင္ေပးတဲ့ အႀကီးမားဆုံး ပါပဲ။ ဒါကို လက္မခံပဲ ျငင္းပယ္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သင့္ေလာက္ဆုံး႐ူံးတာ ဘာမ်ားရွိအုံးမလဲ?
ၾသဂုတ္လ ၂၂ ရက္ေန႔
ေကာင္းေသာ အရာ (၄)
“ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ေသာသူတည္းဟူေသာ ႀကံစည္ေတာ္မူျခင္းအတိုင္း ေခၚေတာ္မူေသာသူတို႔၏အက်ိဳးကို ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔သည္ တညီတညြတ္တည္း ျပဳစုၾကသည္ကို ငါတို႔သိၾက၏။-” ေရာမဩဝါဒစာ ၈း၂၈ “And we know that all things work together for good to those who love God, to those who are the called according to His purpose.” Romans 8:28 NKJV
ပိုေကာင္းလာဖို႔
ဘုရားကိုခ်စ္တဲ့သူတစ္ေယာက္အတြက္ ေလာက ႀကီးက ဘယ္ေလာက္ဆိုးတဲ့ အရာေတြျဖစ္ျဖစ္ ဆိုးသြားဖို႔မရွိပါဘူး။ ပိုေကာင္းသြားဖို႔ပဲ ရွိတာပါ။ လူေတြက ေတာ့ေမးခြန္းထုတ္မယ္ ဘယ္လို လုပ္ၿပီးေတာ့ ဆိုးတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘုရားကို ခ်စ္တဲ့သူ တစ္ေယာက္ဟာ ပိုေကာင္းသြားမွာလဲ? ဘုရားသခင္ရဲ့ နည္းလမ္းႏွင့္ လူေတြရဲ့ နည္းလမ္းက ဘယ္ေတာ့မွ မတူဘူး။ ဘုရားက လူေတြနဲ႔ မတူတဲ့ ႏွလုံးသား သူ႔သားသမီးေတြအေပၚမွာရွိတယ္။ သူ႔အႀကံအစည္က ေကာင္းတဲ့အရာေတြၾကဳံရတဲ့အခ်ိန္မွာ ပဲ ျပည့္စုံလာတာ၊ အက်ိဳးရွိတာ မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္လို အေျခအေနမ်ိဳးမဆို သူအႀကံအစည္ကို မဖ်က္နိုင္ဘူး။ သာၿပီး ျပဳစုဖို႔ပဲ ျဖစ္ေစတယ္။
ရွင္ေပါလုႀကီးက ဒါကို သေဘာေပါက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ အေျခအေနတိုင္းဟာ ဘုရားသားသမီးေတြေကာင္းဖို႔ ၾကဳံရတယ္။ ေကာင္းတဲ့ အရာေတြ ျဖစ္လာမွာပါ ဆိုတာကို သိသြားတယ္။ ကိုယ္ လက္ရွိမွာ ခံစားလို႔ မေကာင္းေပမဲ့၊ ေကာင္းတယ္လို မျမင္နိုင္ေပမဲ့၊ ေကာင္းျမတ္တဲ့ဘုရားက အေျခအေန အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးကို အသုံးျပဳၿပီးေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ ေကာင္းသတဲ့ဘဝကို ရဖို႔နဲ႔ သူ႔အႀကံထဲမွာ ေကာင္းမြန္စြာရွင္သန္နိုင္ဖို႔အတြက္ အရာခပ္သိမ္းကို အသုံးျပဳတယ္။ ဒါကို ယုံတယ္ သေဘာေပါက္တယ္ ဆိုရင္ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳးနဲ႔ေတြ႕ေတြ႕၊ ဘယ္လို လူမ်ိဳးနဲ႔ေတြ႕ေတြ႕ ပိုေကာင္းလာဖို႔ပဲရွိတယ္ဆိုတာ ျမင္ရမွာပါ။
ၾသဂုတ္လ ၂၁ ရက္ေန႔
ေကာင္းေသာအရာ (၃)
“သင္တို႔သည္ အဆိုးျဖစ္လ်က္ပင္ ကိုယ္သားတို႔အား ေကာင္းေသာအရာကို ေပးတတ္လၽွင္၊ ထိုမၽွမက ေကာင္းကင္ဘုံ၌ ရွိေတာ္မူေသာ သင္တို႔အဘသည္ ဆုေတာင္းေသာသူတို႔အား ေကာင္းေသာအရာကိုသာ၍ ေပးေတာ္မူမည္ မဟုတ္ေလာ။-” ရွင္မႆဲ ၇း၁၁
ေကာင္းေသာအရာကို သာ၍ေပးမယ္
ဆုေတာင္းတယ္ဆိုတာက ေတာင္းတဲ့ အရာပဲ ဘုရားဆီကေန ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားက ေတာင္းသေလာက္ပဲ ေပးတဲ့ဘုရား လုံးဝ မဟုတ္ပါဘူး။ မေတာင္းတဲ့အရာေတြေရာ၊ ေတာင္းတာထက္ ေကာင္းတဲ့အရာေတြကိုေရာ ဘုရားက ေပးတယ္။ ဆုေတာင္းတဲ့သူ တစ္ေယာက္ရဲ့အသက္တာကို ေပးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆုေတာင္းျခင္း အသက္တာဆိုတာ ယုံၾကည္သူတိုင္းအသက္တာမွာ ေန႔စဥ္ ရွိသင့္တယ္။ လိုအပ္မွ လိုခ်င္မွ ဆုေတာင္းတာမ်ိဳး မျဖစ္ရဘူး။ ဘုရားႏွင့္ေန႔စဥ္ ရင္းႏွီးမႈ တည္ေဆာက္ျခင္းျဖင့္ တိုးဝင္ခ်ဥ္းကပ္သင့္တယ္။ ရင္းႏွီးမႈဟာ ယုံၾကည္သူတိုင္း အသက္တာမွာ အေရးႀကီးဆုံးေသာအရာေတြထဲက အေရးႀကီးဆုံးျဖစ္တယ္။
သခင္ေယ႐ူက ရွင္းျပတယ္ ေလာက ဖခင္ေတြေတာင္မွ သူတို႔သားသမီးေတြ ေတာင္းတဲ့အရာကို ဘယ္ေတာ့မွ အဆိုးေတြနဲ႔ အစားထိုးၿပီး မေပးဘူး။ အဆိုးျဖစ္တဲ့ ေလာကဖခင္ေတြေတာင္မွ ဒီလို လုပ္တယ္ဆိုရင္ ေကာင္းတဲ့ ေကာင္းကင္ဘုံဖခင္က ပိုၿပီးေတာ့ ေကာင္းတာေပးမွာေပါ့။ ဘာလို႔မ်ားဘုရားကို စိတ္မခ်ရတာလဲ? ဘုရားက သူ႔သားသမီးေတြကို ေကာင္းတဲ့အရာေတြနဲ႔ ျပည့္ေစျခင္တဲ့ဘုရားျဖစ္တယ္ဆိုတာ ယုံပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဆုေတာင္းတဲ့သူ အသက္တာမွာ ေကာင္းတဲ့အရာေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတာ မဆန္းဘူး။ ဆုေတာင္းတဲ့ သူရဲ့ဘဝ ပိုေကာင္းလာမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္။
ၾသဂုတ္လ ၂၀ ရက္ေန႔
ေကာင္းေသာအရာ (၂)
“သင္မတည္ေသာ ၿမိဳ႕ႀကီးၿမိဳ႕ျမတ္တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ သင္မျဖည့္ဘဲ ေကာင္းေသာအရာႏွင့္ ျပည့္ေသာအိမ္တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ သင္မတူးေသာ ေရတြင္းတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ သင္မစိုက္မပ်ိဳးေသာ စပ်စ္ဥယ်ာဥ္ႏွင့္ သံလြင္ပင္တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ သင့္အားေပးျခင္းငွာ၊ သင္၏အဘအာျဗဟံ၊ ဣဇာက္၊ ယာကုပ္တို႔အား က်ိန္ဆိုေတာ္မူေသာျပည္သို႔ သင္၏ ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားသည္ သင့္ကိုေဆာင္သြင္းေတာ္မူ၍၊ သင္သည္ ဝစြာစားလ်က္ေနရေသာအခါ၊” တရားေဟာရာ ၆း၁၀
ေကာင္းေသာအရာႏွင့္ျဖည့္ေသာအိမ္
ဘုရားသခင္က သင့္ဘဝကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေကာင္းတဲ့အရာ ေတြနဲ႔ျပည့္တဲ့ဘဝကို ေပးျခင္သလဲဆိုတာကို ေတြးမိဖူးလား? ဘုရားက သူ႔သားသမီးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီတိုင္းကို ေကာင္းတဲ့အရာေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့ ဘဝကို ခံစားေစျခင္တယ္။ လူေတြမ်ားစြာက အျခားေသာ ဘာသာတရားေတြရဲ့အေတြးအေခၚေတြရဲ့လႊမ္းမိုးမႈကို ခံေနရတယ္။ အဲ့ဒါက ဘာလဲဆိုရင္ ဘုရားေက်နပ္ေအာင္ ေနာင္တမလြန္အတြက္ ေကာင္းေအာင္ ဒီဘဝမွာ ဒုကၡခံရမယ္ ဆိုတဲ့ မွားယြင္းတဲ့ အေတြးအေခၚပါပဲ။ တကယ္ဆိုရင္ ဘုရားက အျခားေသာ ဘယ္ဘာသာနဲ႔မွ မတူဘူး။ သူေက်နပ္ေအာင္လဲ ဒုကၡေတြ ခံစားျပစရာမလို သလို ေနာင္တမလြန္မွာေကာင္းေကာင္း ေနရေအာင္လည္း ဒီဘဝမွာ ဒုကၡေတြ ခံစားစရာမလိုဘူး။ သူကိုယ္တိုင္ကိုက ဒီဘဝမွာ ေရာ ေနာင္ဘဝမွာေရာ ဘဝတိုင္းမွာ အေကာင္းဆုံးေသာ အရာေတြနဲ႔ပဲ သင့္ကို ျပည့္ေစခ်င္တာပါ။
ဣသေရလ လူမ်ိဳးေတြကို ကၽြန္ဘဝကေန ခါနန္ျပည္ကိုေခၚသြင္းတဲ့အခါမွာ သူေပးတဲ့ကတိစကားကိုၾကည့္တဲ့အခါမွာ သူ႔ရဲ့ႏွလုံးသားကိုျမင္ရတယ္။ ကၽြန္ဘဝကေန ကယ္တင္ျခင္းခံရတဲ့ သူေတြျဖစ္တဲ့ ဣသေရလ လူမ်ိဳးေတြ အရည္အခ်င္းေတြ အက်င့္ေကာင္းေတြရွိတာလည္း မဟုတ္သလို တလမ္းလုံးလည္း တစ္ခါေလးေတာင္ အေကာင္းျမင္အေကာင္းေျပာခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ဘူး။ တခ်ိန္လုံး ပုန္ကန္ ဆန္႔က်င္ေနၾကတာ။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားက သူတို႔ရဲ့အနာဂတ္ကို သူတို႔အက်င့္ေတြအေပၚမွာ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ေကာင္းႀကီးေပးခဲ့ၾကတာမဟုတ္သလို၊ သူတို႔နဲ႔ တန္တာပဲ ျပင္ဆင္ထားတာမဟုတ္ဘူး။ အေကာင္းဆုံးဆိုတဲ့ အရာေတြ ကို ျပင္ဆင္ထားတယ္ ဆိုတာေတြ႕ရတယ္။ ဒီလိုပဲ သင့္အသက္တာမွာလည္း ဘုရားက သာမန္အရာေတြပဲျပင္ဆင္ထားတာ မဟုတ္ဘူး။ အေကာင္းဆုံးဆိုတဲ့ အရာေတြကို သင့္ဘဝမွာ ခံစားဖို႔အတြက္ သင့္ကိုခ်စ္တဲ့ ဘုရားက ျပင္ဆင္ထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္စိတ္ဓါတ္ မက်နဲ႔၊ အားမငယ္ႏွင့္။ အားယူၿပီးေတာ့ ရဲရင့္စြာအသက္ရွင္ပါ။
ၾသဂုတ္လ ၁၉ ရက္ေန႔
ေကာင္းေသာအရာ
“ဣသေရလအမ်ိဳးသည္ ေကာင္းေသာအရာကို စြန္႔ပစ္ေသာေၾကာင့္၊ ရန္သူညႇဥ္းဆဲျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။” ေဟာေရွ ၈း၃ “Israel has rejected the good; The enemy will pursue him.” Hosea 8:3 NKJV
ျငင္းပယ္လို႔မရဘူး
ေကာင္းတဲ့အရာေတြဘာလို႔မ်ားယုံၾကည္သူ ဘုရားသားသမီးမ်ား လက္ထဲမွာ ေရာက္မလာ ရတာလဲလို႔ တစ္ခါတစ္ေလ လူေတြက ေမးတတ္တယ္။ ေကာင္းျမတ္တဲ့ဘုရားက သူ႔သားသမီးေတြကို အေကာင္းဆုံးေသာအရာေတြကို ေပးမယ္ဆိုတာ လူေတြက မယုံတတ္ၾကဘူး။ အဆိုးဆုံးကေတာ့ ေကာင္းတဲ့အရာေတြကို ယုံၾကည္သူေတြက မလိုခ်င္ပဲ ျငင္းပယ္တတ္ၾကတာပါပဲ။ သင္ကိုယ္တိုင္ေတာင္မလိုခ်င္တဲ့အရာကိုဘုရားက ဘယ္လို အတင္းေပးမလဲ?
ဣသေရလ လူေတြ ဆိုးရြားတဲ့အရာေတြ ၾကဳံၿပီးေတာ့ ေကာင္းတဲ့ အရာေတြကို ရန္သူေတြ ပိုင္ဆိုင္ရတာဟာ ဘုရားမေပးလို႔ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားက သူ႔သားသမီးေတြကို အေကာင္းဆုံးဆိုတဲ့ အရာေတြကိုပဲေပးခ်င္တဲ့ဘုရားပါ။ သူတို႔ ရဲ့ေကာင္းတဲ့အရာေတြကို ရန္သူေတြပိုင္ဆိုင္သြားတာဟာ သူတိုကိုယ္တိုင္က ေကာင္းတဲ့အရာေတြကို ေက်ာခိုင္းထားလို႔ျဖစ္တယ္။ အဂ္လိပ္က်မ္းစာမွာေရးတာ အရမ္းေကာင္းတယ္။ ေကာင္းတဲ့အရာေတြကို ျငင္းပယ္လို႔တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ဘဝမွာ ေကာင္းတဲ့ အရာေတြကို စိတ္ဝင္စားဖို႔လိုတယ္။ ကိုယ့္အတြက္ ဘုရားေပးမယ္၊ ကိုယ္နဲ႔ဆိုင္တယ္ဆိုတာ ယုံဖို႔လိုတယ္။ ဘုရားေပးခ်င္တဲ့ ေကာင္းတဲ့အရာေတြအားလုံး ကိုယ္ဆီကို ေရာက္လာဖို႔ အတြက္ ႏွလုံးသားကို က်ယ္က်ယ္ဖြင့္ထားပါ။ သင့္ႏွလုံး က်ယ္ဝန္းသေလာက္ ေကာင္းတဲ့အရာေတြ သင့္ဆီကိုေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။
ၾသဂုတ္လ ၁၈ ရက္ေန႔
ခ်ီးမြမ္းျခင္း (၅)
“သန္းေခါင္အခ်ိန္၌ ေပါလုႏွင့္ သိလတို႔သည္ ပတၳနာျပဳ၍ ဘုရားသခင္ကိုခ်ီးမြမ္းလ်က္ သီခ်င္းဆိုေလ၏။ ေထာင္ထဲမွာ ေႏွာင္ဖြဲ႕ျခင္းကိုခံရေသာ သူတို႔သည္ နားေထာင္ၾက၏။- ထိုခဏခ်င္းတြင္ ေျမႀကီးသည္ျပင္းစြာလႈပ္ေသာေၾကာင့္ ေထာင္ေျခရင္းလည္း လႈပ္ရွား၏။ တံခါးရွိသမၽွတို႔သည္ ခ်က္ခ်င္းပြင့္၍ လူအေပါင္းတို႔သည္ ေႏွာင္ဖြဲ႕ျခင္းႏွင့္ လြတ္ၾက၏။-” တမန္ေတာ္ ၁၆း၂၅-၂၆
ခ်က္ခ်င္းပြင့္၍
ဘုရားကို ခ်ီးမြမ္းတယ္ဆိုတာ အေျခအေနေကာင္းမွ၊ ခံစားခ်က္ေကာင္းမွ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိတယ္မဟုတ္လား? ခ်ီးမြမ္းတယ္ဆိုတာ သီခ်င္းဆို႐ုံ သက္သက္ပဲေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ လူေတြက သီခ်င္းဆိုတဲ့အခါမွာ အေျခေပၚလိုက္ၿပီးေတာ့ပဲ ဆိုၾကတယ္။ ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ သီခ်င္းေတြ ဆိုၿပီးေတာ့ ဝမ္းနည္းခ်ိန္မွာေတာ့ ေဆြးေျမ့ စရာေကာင္းတဲ့ သီခ်င္းေတြကို အေျခအေနနဲ႔ အလိုက္သီဆိုတတ္ၾကတယ္။ ခ်ီးမြမ္းျခင္းဆိုတာက အဲ့လိုမ်ိဳး အေျခအေနအလိုက္ သီခ်င္းဆိုရတာမဟုတ္ဘူး။ ဒါကို လူအနည္းစုကပဲ သေဘာေပါက္ၾကတယ္။
ေပါလု ႏွင့္သိလ အေၾကာင္းကိုၾကည့္ဒီအရာကို ထင္ရွားစြာေတြ႕နိုင္တယ္။ ႐ူပါ႐ုံ ထဲမွာ မာေကေဒါနိက ေခၚသံၾကားလို႔ ဘုရားအသံအတိုင္း ဘုရားပို႔ေဆာင္ လမ္းျပမႈ အတိုင္း ကိုေရာက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ခ်က္ျခင္းအဆင္ေျပတာပဲ ေတြ႕တာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ဟာ နတ္ဆိုးေမာင္းထုတ္တဲ့ အမႈေၾကာင့္ ေထာင္ထဲကိုေရာက္သြား ခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႔လာခ်င္လို႔ လာတာလုံးဝ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားေျပာတဲ့အတိုင္း လာတာ။ ေကာင္းတဲ့အရာေတြ မဟုတ္ပဲ ဆိုးတဲ့အရာေတြနဲ႔ၾကဳံတယ္။ ဒါေပမဲ့သူတို႔ဟာ စိတ္ဓါတ္က် စိတ္ပ်က္တာမ်ိဳး မဟုတ္ပဲ ဘုရားကို ခ်ီးမြမ္းၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ခ်ီးမြမ္းလို႔ေကာင္းတဲ့အေျခအေန လည္း မဟုတ္ဘူး။ ႀကိမ္လုံးႏွင့္ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာကို ရိုက္ႏွက္ခံရသလို ေနရာကလဲ ေနျခင္စရာမေကာင္းတဲ့ ေနရာျဖစ္တယ္။ အခ်ိန္ကလည္း ညသန္းေခါင္ ႀကီး။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ခ်ီးမြမ္းျခင္းက လြန္စြာ တန္ခိုးပါတယ္။ ေထာင္တံခါးေတြ ပြင့္သြားၿပီးေတာ့ ေထာင္မႉးပါ ေျပာင္းလဲသြားေစခဲ့တယ္။ ႀကီးမားတဲ့ ေျပာင္းလဲမူေတြက ခ်ီးမြမ္းျခင္း ရဲ့ေနာက္ကြယ္မွာအျမဲ လိုက္ပါ စျမဲပဲ။
ၾသဂုတ္လ ၁၇ ရက္ေန႔
ခ်ီးမြမ္းျခင္း (၄)
“ပတၳနာစကားကို ျပင္ဆင္၍ ထာဝရဘုရားထံေတာ္သို႔ ျပန္လ်က္၊ အကၽြန္ုပ္တို႔၌ ရွိသမၽွေသာအျပစ္တို႔ကို ပယ္ရွင္းေတာ္မူပါ။ ေက်းဇူးျပဳ၍ လက္ခံေတာ္မူပါ။ အကၽြန္ုပ္တို႔သည္ ကိုယ္ႏႈတ္ခမ္းတည္းဟူေသာ ႏြားသငယ္တို႔ကို ပူေဇာ္ပါမည္။” ေဟာေရွ ၁၄း၂
ႏုတ္ခမ္း တည္းဟူေသာ ႏြားသငယ္
ဘုရားက ႏွလုံးသားမပါပဲ ပူေဇာ္တဲ့ ယဇ္ေကာင္ေတြကို စိတ္ကုန္တာ ၾကာပါၿပီ။ ဣကေရလ လူေတြေလာက္ ဘုရားကို ကိုးကြယ္ဖို႔ အတြက္ အသုံးျပဳတဲ့ ယဇ္ေကာင္ေတြနည္းတာမွ မဟုတ္တာ။ ဒါေပမယ့္ဘုရားက ႏွလုံးသားမပါပဲ လုပ္ေဆာင္တဲ့ ဘယ္အရာမွ မႏွစ္သက္ဘူး။ ႏွလုံးသားကိုၾကည့္တဲ့ဘုရားက သင္ ဘုရားႏွင့္ပက္သက္ၿပီး ဘာပဲလုပ္လုပ္ ႏွလုံးသား အႂကြင္းမဲ့ လုပ္ေစျခင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပေရာဖက္ ေဟာေရွအားျဖင့္ ဘုရားက စကားေျပာတယ္ ပူေဇာ္သကၠာႏွင့္ ယဇ္ေကာင္ေတြထက္ ႏွလုံးသားပါလ်က္ ႏုတ္ကေန ခ်ီးမြမ္း ျခင္းကို ဘုရားက ပိုႏွစ္သက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ အသက္တာမွာေရာ ဘုရားကိုေန႔စဥ္ ခ်ီးမြမ္းတဲ့အခါမွာ တျခားအရာေတြ ပါဖို႔ထက္ ႏွလုံးသားပါဖို႔ ဂ႐ုစိုက္ ဖို႔လိုတယ္။ ႏွလုံးသား မပါပဲ ဘုရားနဲ႔ ပက္သက္တာ ဘာမွ မလုပ္နဲ႔၊ ဘာမွ ထူးျခားလာမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါဝိတ္ကို ဘုရားက စိတ္ေတာ္ႏွင့္ ေတြ႕တယ္လို႔ ေျပာတာ တျခား အရည္အခ်င္း ၊တျခား အေၾကာင္းရာ တစ္ခုေလးေၾကာင့္မွ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားကို ႏွလုံးသားအႂကြင္းမဲ့ ခ်ီးမြမ္းတတ္တဲ့သူျဖစ္လို႔။ ဒါေၾကာင့္ သင့္အသက္တာမွာလည္း ဘုရားကိုေန႔စဥ္ ခ်ီးမြမ္းျခင္းႏွင့္ တိုးဝင္တဲ့သူ ျဖစ္ပါ။ ခ်ီးမြမ္းျခင္းနဲ႔ အေျခအေနတိုင္းကို ျဖတ္သန္းတဲ့သူျဖစ္ပါ။
ၾသဂုတ္လ ၁၆ ရက္ေန႔
ခ်ီးမြမ္းျခင္း(၃)
ေလဝိအမ်ိဳး၊ ေကာဟတ္အႏြယ္သားႏွင့္ ေကာရအႏြယ္သားတို႔သည္၊ ဣသေရလအမ်ိဳး၏ ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားကို၊ က်ယ္ေသာအသံႏွင့္ ခ်ီးမြမ္းျခင္းငွာ ရပ္ေနၾက၏။”၂ ရာဇဝင္ခ်ဳပ္ ၂၀း၁၉
ခ်ီးမြမ္းျခင္းဟာ သင့္ရဲ့ တာ
ဘဝမွာ တစ္ခါတစ္ေလ ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ရမွန္းမသိပဲ အခက္အခဲေတြ ဝိုင္းရံ ထားျခင္းခံရတဲ့အခ်ိန္ေတြ ၾကဳံဖူးၾကမွာပါ။ လမ္းမရွိပဲ ေခ်ာင္ပိတ္ခံရတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ ကိုယ္ဟာကို အျပစ္တင္တာနဲ႔ ဘုရားကိုအျပစ္တင္တာေတြ လုပ္ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္ကုန္ မခံပါႏွင့္ အျပစ္တင္တာဟာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အရာေတြကို အေျပာင္းလဲ မျဖစ္ေစ ႐ုံ သာမကပဲ ပိုဆိုးေစတယ္ဆိုတာ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မသိၾကဘူး။
ေယာရွဖတ္ အုပ္စိုးတဲ့ခတ္မွာ ရန္သူသုံးမ်ိဳး တိုက္ဖို႔ ဝိုင္းရံလာျခင္းခံရတယ္။ ဘယ္ေလာက္ဆိုးတဲ့အေျခအေနလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ သိနိုင္ပါတယ္။ ေသဖို႔ကလြဲၿပီးေတာ့ အျခားဘာမွ မရွိေတာ့တဲ့အေျခအေနပါ။ ဒါနဲ႔ ဘုရားဆီကို တိုးဝင္တဲ့အခါမွာ ဘုရားက သူတို႔ကို ကတိေပးတယ္။ စစ္မူဟာ သင္တို႔တာမဟုတ္ဘူး။ ဒီစကားဟာ အရမ္းကို တန္ဖိုးရွိၿပီးေတာ့ တန္ခိုးပါတယ္။ လူေတြထင္တာ တိုက္ခိုက္မူေတြကို ကိုယ္က လုပ္ရမယ္လို႔ထင္တတ္ၾကတာ။ ဘုရားကို အားကိုး ၿပီးအသက္ရွင္တယ္ဆိုတာ တိုက္ပြဲေတြကို ကိုယ္တိုင္တိုက္ၿပီးအသက္ရွင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားကိုယ္တိုင္က ဦးေဆာင္ၿပီး တိုက္ေပးတာပါ။ ဒါကိုမသိရင္ အသက္ရွင္ရတာ အရမ္းခက္ခဲ တယ္လို႔ ထင္စရာရွိပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ ေမးစရာရွိတယ္ ကိုယ္က ဘာလုပ္ရမွာလဲ? ဒါကို ေယာရွဖတ္နဲ႔အဖြဲ႕ လုပ္ခဲ့တာကို ၾကည့္ရင္ သိနိုင္တယ္။ ဘုရားက သူတို႔ကို စစ္တိုက္ေပးမယ္လို႔ သူတို႔က ဒီအတိုင္းမေနပါဘူး။ သူတို႔ဘက္က လုပ္စရာရွိတဲ့ အရာကို အျပည့္အဝ လုပ္ဖို႔ စတင္ လုပ္ေဆာင္ပါတယ္။ ဒါက တျခားအရာ မဟုတ္ဘူး။ ေကာင္းျမတ္တဲ့ ဘုရား အျပည့္အဝ တာဝန္ယူတဲ့ဘုရားကို ခ်ီးမြမ္း႐ုံမွ တစ္ပါး ဘာမ်ားရွိအုံးမလဲ? ေန႔စဥ္ ခ်ီးမြမ္းျခင္းနဲ႔ ဘုရားလုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့အရာ၊ လုပ္ေဆာင္ေပးအုံးမယ့္ အရာမ်ားကို ခ်ီးမြမ္းပါ။ မျဖစ္နိုင္တာေတြကို ဘုရားလုပ္ေပးတာကို သင့္အသက္တာမွာ ျမင္ေတြ႕ရမွာပါ။
ၾသဂုတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔
ခ်ီးမြမ္းျခင္း(၂)
“ခံစားေသာ ကိုယ္ေတာ္၏ကၽြန္တို႔သည္၊ သာယာစြာ ေစာင္းတီးတတ္ေသာသူကို ရွာေဖြရမည္အေၾကာင္း အရွင္အမိန္႔ရွိေတာ္မူပါ။ ဘုရားသခင့္ထံေတာ္က ဆိုးေသာဝိညာဥ္ လာေသာအခါ၊ သူသည္ ေစာင္းတီးသျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ခ်မ္းသာရေတာ္မူမည္ဟု ေလၽွာက္လၽွင္၊” ၁ ဓမၼရာဇဝင္ ၁၆း၁၆
ခ်မ္းသာ ရမယ္
ခ်ီးမြမ္းျခင္းလို႔ ေျပာရင္ ဒါဝိတ္ကို ေမ့ထားလို႔မရဘူးဆိုတာ အားလုံးသိၾကပါတယ္။ ဘုရားကိုခ်ီးမြမ္းတဲ့ေနရာမွာ သူလို႔ လူမ်ိဳးႏွစ္ဦး မရွိဘူး။ ဘုရားကို အစြမ္းရွိသမၽွနဲ႔ ခ်ီးမြမ္းတဲ့သူကို ဘုရားကလည္း အစြမ္းကုန္ ခ်ီးေျမႇာက္တယ္ဆိုတာ သူ႔အသက္တာကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ျမင္ေတြ႕ရတယ္။ သူဟာ ေနရာတိုင္းမွာ ဘုရားကိုခ်ီးမြမ္းဖို႔ စိတ္အား ထက္သန္တဲ့သူပါ။ ေန႔ရက္တိုင္းမွာ ဘုရားကိုခ်ီးမြမ္းျခင္းႏွင့္ ခ်ီးေျမႇာက္တဲ့သူပါ။ ဒါေၾကာင့္လဲဘုရားက ဘဝမွ ာဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္တဲ့ သိုးေက်ာင္းသားဘဝကေန ဘုရင္ႀကီး အထိ ေရာက္ေအာင္ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့တာေပါ့။ ဒါဝိတ္က သူ႔အလုပ္ထဲမွာလဲ စိတ္ဓါတ္က် စိတ္ပ်က္ေနတဲ့သူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ စိတ္ပ်က္စရာေတြေတာ့ရွိတယ္။ စိတ္မေကာင္းစရာေတြလဲ အမ်ားႀကီးပဲ ဒါေပမယ့္ သူဟာ ဘုရားကို ခ်ီးမြမ္းတယ္။ ဘုရားကိုရွာတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဘုရားဟာ ငါ့သိုးထိန္း ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ သီခ်င္း ေပၚလာတာပဲၾကည့္ေတာ့။ သူ႔အလုပ္ကေန ရတဲ့သင္ခန္းစာက အေကာင္းဆုံးခ်ီးမြမ္းျခင္း သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္ ဆိုပါေတာ့။
ေနာက္ ေတာထဲမွာ သိုး ထိန္းေက်ာင္းရင္းႏွင့္ သမင္ေတြကို ေတြ႕တဲ့အခါမွာလဲ သူဟာ ဒီအတိုင္း မၾကည့္ဘူး ။ ဘုရားကိုခ်ီးမြမ္းျခင္တဲ့ႏွလုံးသားႏွင့္ၾကည့္တယ္။ သမင္ေတြဟာ ေရကို အငမ္းမရ လိုျခင္ ဆာငတ္သလို ပဲ သူႏွလုံးသားဟာ ဘုရားကိုဆာငတ္တဲ့အေၾကာင္း ခ်ီးမြမ္းပါေလေရာ။ သူ႔ဘဝမွာ ျမင္ျမင္သမၽွ ဒီအတိုင္းအလြတ္မထားဘူး ။ ဘုရားကိုခ်ီးမြမ္းဖို႔ပဲ ဆႏၵရွိတယ္။ စိတ္အားထက္သန္တယ္ဆိုတာေတြ႕ရတယ္။ဒါေၾကာင့္လဲ သူ ရဲ့ခ်ီးမြမ္းျခင္းအသံကို ဘုရားမေျပာနဲ႔ ၾကားရတဲ့လူေတြ ေတာင္မွ လြတ္ျခင္း ခ်မ္းသာ ကို ခံစားရတယ္။ ဒီဘုရားကိုခ်ီးမြမ္းျခင္းအသံ ကေတာထဲမွာ ပဲ မရပ္တန္႔သြားဘူး။ သူ႔ကို ၿမိဳ႕ထဲက နန္းေတာ္ကို ေရာက္ေစတဲ့အေၾကာင္းအရင္းျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ေရွာလု ခံစားေနရတဲ့နတ္ဆိုးေႏွာင့္ယွက္ကို ခ်မ္းသားေစတဲ့ ခ်ီးမြမ္းျခင္းျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ခ်ီးမြမ္းျခင္းအသံက ၾကားရတဲ့သူ တိုင္းကို ခ်မ္းသာျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ သင့္ရဲ့ ႏွလုံးသားထဲက ခ်ီးမြမ္းျခင္းက ၾကားရတဲ့လူတိုင္းကို သူတို႔ခံစားေနရတဲ့ မေကာင္းတဲ့အရာရာတိုင္းကေန ခ်မ္းသာေစမယ္ဆိုတာကို ယုံပါ။
ၾသဂုတ္လ ၁၄ ရက္ေန႔
ခ်ီးမြမ္းျခင္း
“ကိုယ္ေတာ္မူကား၊ ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔ ခ်ီးမြမ္းရာ၌ က်ိန္းဝပ္လ်က္ သန္႔ရွင္းျခင္းရွိေတာ္မူ၏။” ဆာလံ ၂၂း၃
ဘုရားသခင္ရဲ့လိပ္စာ
ေယယမိ ၃၃း၃ ကို လူေတြက ဘုရားသခင္ရဲ့ဖုန္းနံပတ္လို႔ တင္စားၾကတယ္။ ငါ့ကိုေခၚေလာ့ ငါထူးမည္။ လို႔ ဆိုထားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္၊ ဘုရားက ေခၚရင္ထူးတယ္ အျမဲတမ္း တုန္႔ျပန္တယ္။ ဒါဆိုရင္ ဆာလံ ၂၂း၃ ကေတာ့ ဘုရားသခင္ရဲ့လိပ္စာလို႔ ကၽြန္ေတာ္က ဆိုျခင္တယ္။ ဘုရားသခင္မွာ လိပ္စာရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီ အရာကေတာ့ တျခားအရာမဟုတ္ဘူး သူ႔ကိုခ်ီးမြမ္းတဲ့ အလယ္မွာသူဟာ အျမဲတမ္းက်ိန္းဝပ္တယ္။ ဘုရားကို တျခားေနရာမွာ လိုက္မရွာပါႏွင့္။ သူ႔ကို ႏွလုံးသား အႂကြင္းမဲ့ ခ်ီးမြမ္းတဲ့ အလယ္မွာသူဟာ အျမဲတမ္းရွိတယ္ ေနရာယူတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခ်ီးမြမ္းျခင္းဟာ ဘုရားသခင္ရဲ့ လိပ္စာပဲလို႔ ဆိုခ်င္တယ္။
ခ်ီးမြမ္းတဲ့ မိသားစု၊ အသင္းေတာ္ အလယ္မွာ ဘုရားက အျမဲတမ္း ေနရာယူတယ္ က်ိန္းဝပ္တယ္။ ဘုရားက ဘာေၾကာင့္ ဒါဝိတ္ႏွင့္ အတူရွိၿပီးေတာ့ သူ႔ကိုေကာင္းႀကီးေပး ခ်ီးေျမႇာက္ အသုံးျပဳလဲဆိုရင္ သူဟာ ဘုရားက ႏွလုံးသားႏွင့္ ခ်ီးမြမ္း ကိုးကြယ္တဲ့သူျဖစ္တယ္။ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းမွာ နတ္ဆိုးႏွင္ထုတ္တဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာသူက ဒါဝိတ္ျဖစ္တယ္။ ဘယ္သူကမွ ဒီအလုပ္ကို မလုပ္ခဲ့ၾကဘူး။ သူတစ္ဦးတည္းကသာ လုပ္ခဲ့တယ္။ သူဟာ ဘုရားကိုခ်ီးမြမ္းျခင္းႏွင့္ ေနရာေပးတဲ့သူျဖစ္ၿပီးေတာ့ သူ႔ကိုလဲဘုရားက သိုးေက်ာင္းသားဘဝကေန ဘုရင္အျဖစ္ ေနရာေပးခ်ီးေျမႇာက္ခဲ့တယ္။ သူဟာ သိုးေက်ာင္းသားဘဝမွာပဲ ဘုရားကိုခ်ီးမြမ္းတဲ့သူ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရင္ျဖစ္သြားရင္လဲ ဘုရားကို ခ်ီးမြမ္းတုန္းပဲ။ ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္လိုအေၿခ အေနမ်ိဳးမွာ ဘုရားကိုခ်ီးမြမ္းတာကို မရပ္တန္႔ခဲ့ဘူး။ ခ်ီးမြမ္းျခင္းကို မရပ္တန္႔တဲ့သူအသက္တာမွာ ဘယ္သူမွ ရပ္တန္႔လို႔မရတဲ့ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းကို ဘုရားက အျမဲတမ္းလုပ္ေဆာင္ေပးတယ္။
ၾသဂုတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔
ကိုးကြယ္ျခင္း (၆)
“ကိုးကြယ္ေသာသူမွန္သမၽွတို႔သည္ ခမည္းေတာ္ကို နာမ္ဝိညာဥ္ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ သစၥာတရားႏွင့္လည္းေကာင္း၊ ကိုးကြယ္ရမည့္အခ်ိန္ကာလသည္ လာ၍ ယခုပင္ေရာက္လ်က္ရွိ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ထိုသို႔ကိုးကြယ္ေသာသူတို႔ကို ခမည္းေတာ္သည္ အလိုရွိေတာ္မူ၏။-”ရွင္ေယာဟန္ ၄း၂၃
ဘုရားသခင္ရဲ့အလိုေတာ္
ဘုရားရဲ့ အလိုေတာ္ကိုရွာရင္းနဲ႔ အလိုေတာ္နဲ႔ လြဲေနတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႕ဖူးတယ္။ ေဖါင္စီးရင္း ေရငတ္သလို ပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ အရမ္းႀကီး မရႈပ္ဘူး၊ ဘုရားအလိုေတာ္ကို သိျခင္ရင္၊ ဘုရားအလိုေတာ္ထဲမွာ ရွင္သန္ခ်င္ရင္၊ ပထမဆုံး လုပ္ရမယ့္အရာက ဘုရားအလိုေတာ္ရွိတဲ့ ပုံစံအတိုင္း ကိုးကြယ္ျခင္း ႏွင့္ ဘုရားနဲ႔ အခ်ိန္ယူဖို႔ပါပဲ။ နာမ္ဝိညာဥ္ႏွင့္လည္းေကာင္း သစၥာႏွင့္လည္းေကာင္း ကိုးကြယ္ျခင္းက ခမည္းေတာ္ အလိုေတာ္ရွိတဲ့ ပုံစံျဖစ္ၿပီးေတာ့ အရင္က ကိုးကြယ္မူေတြနဲ႔ အမ်ားႀကီးကြာျခားတယ္။ ဒါကိုနားမလည္တဲ့သူေတြက အလိုရွိတဲ့ကိုးကြယ္ျခင္းႏွင့္ မခ်ဥ္းကပ္ အခ်ိန္ မယူပဲနဲ႔ လြယ္လြယ္ေလးပဲ ရတဲ့ နည္းလမ္းေတြ၊ အစီအစဥ္ေတြနဲ႔ ဘုရား အလိုေတာ္ကိုသိဖို႔၊ ဘုရားအလိုေတာ္အတိုင္း ရွင္သန္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အလိုေတာ္နဲ႔ ၾကာေလ ေဝးေလ ျဖစ္ေနေတာ့တာပဲ။
ရွာမာရိအမ်ိဳးသမီးက သခင္ေယ႐ူကိုေမးတယ္။ ဘယ္ကိုးကြယ္မူက မွန္သလဲ ေပါ့။ သခင္ေယ႐ူက ရိုးရိုးေလးပဲေျဖတယ္။ သူမွန္တယ္လို႔ထင္တဲ့ အရာေတြတစ္ခုမွ အနာဂတ္မွာ အလုပ္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။တခ်ိန္တုန္းက မွန္ေကာင္းမွန္မယ္၊ ဒါေပမယ့္ အနာဂတ္မွာ ဘုရား အလိုေတာ္က ဒီပုံစံနဲ႔သြားလို႔ မရေတာ့ဘူး။ ဘာလို႔ လူေတြက ေနာက္က် က်န္ခဲ့သလဲဆိုရင္ အရင္တုန္းက မွန္တယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ဒီအတိုင္းတစ္သက္လုံး မွန္မယ္လို႔ထင္ထားတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲ့လို မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားလုပ္တဲ့အေျပာင္းအလဲေတြ၊ အသစ္ေသာအရာေတြကို ကိုးကြယ္ျခင္းႏွင့္ မခ်ဥ္းကပ္ဘူးဆိုရင္ နားလည္လက္ခံနိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ကိုးကြယ္တဲ့အခါမွာလည္း အေပၚယံနဲ႔ပဲ လုံးဝမရဘူး။ အတြင္းက်က် ေန႔စဥ္ သစၥာႏွင့္ ခ်ဥ္းကပ္ ကိုးကြယ္တဲ့ သူကပဲ ခမည္းေတာ္ရဲ့ႏွလုံးသားကို သေဘာေပါက္နားလည္နိုင္တယ္။ တစ္ဦးခ်င္းစီေပၚထားတဲ့ဘုရားအလိုေတာ္က မတူပါဘူး ဒါေၾကာင့္ တဦးစီတိုင္း ဘုရားနဲ႔ေသခ်ာ အခ်ိန္ယူကိုးကြယ္မွသာလၽွင္ ကိုယ့္အေပၚထားတဲ့ သီးသန္႔ ဘုရား အႀကံအစည္မ်ားကို သိရွိနားလည္နိုင္မယ္။
ၾသဂုတ္လ ၁၁ ရက္ေန႔
ကိုးကြယ္ျခင္း (၅)
“ငါ့အဖို႔ေျမယဇ္ပလႅင္ကို တည္ရမည္။ ထိုပလႅင္ေပၚမွာ သင္၏မီးရွို႔ေသာယဇ္၊ မိတ္သဟာယယဇ္ တည္းဟူေသာ သင္၏သိုးႏြားတို႔ကို ယဇ္ပူေဇာ္ရမည္။ ငါ့အခြင့္ရွိ၍၊ ငါ့နာမကို ကိုးကြယ္ရာအရပ္ခပ္သိမ္းတို႔၌၊ သင့္ဆီသို႔ငါႂကြလာ၍ ေကာင္းခ်ီးေပးမည္။” ထြက္ေျမာက္ရာ ၂၀း၂၄
ကိုးကြယ္ျခင္း ရဲ့ေနာက္ကြယ္
သက္ေရာက္မူတိုင္းမွာ တန္ျပန္သက္ေရာက္မူရွိတယ္ ဆိုၿပီး နယူတန္က နိယာမထုတ္ခဲ့တယ္။ ဒီ နိယာမက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ မွန္တယ္ဆိုတာ ေတြ႕ရတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ကိုးကြယ္ျခင္းမွာ တန္ျပန္သက္ေရာက္မူ ဆိုတာရွိတယ္။ တစ္ဖက္သက္ ကိုယ္က ပဲကိုးကြယ္ၿပီးေတာ့ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ေနရတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားက စစ္မွန္တဲ့ကိုးကြယ္ျခင္းကို သူ႔ဘက္ကေန အျမဲတမ္း တုံ႔ျပန္တယ္။ ဒီအတိုင္း ဘယ္ေတာ့မွ လက္ပိုက္ ၾကည့္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ အာေဗလႏွင့္ ကာဣန ကိုးကြယ္တဲ့အခါမွာ ေကာင္းကင္က မီးနဲ႔တုံ႔ျပန္သလို မ်ိဳးေပါ့။ သူႏွစ္သက္တယ္ ဆိုတာကို သူက အျမဲတမ္း သက္ေသျပတယ္။ သူမႀကိဳက္မႏွစ္သက္တဲ့အရာကိုလည္း သူက လုံးဝကို လွည့္မၾကည့္ဘူး။
ေမာေရွအားျဖင့္ ကိုးကြယ္ျခင္းရဲ့ အႏွစ္သာရႏွင့္အတူ ကိုးကြယ္ျခင္းကို ဘုရားဘယ္လိုတုံ႔ျပန္သလဲ ဆိုတာ ဘုရားက ေသခ်ာေဖၚျပတယ္။ ဘုရားမွ ာထားတဲ့အတိုင္း ယဇ္ေတြ၊ ယဇ္ပလႅင္ေတြကိုေသခ်ာ ျပင္ၿပီး ေတာ့ ဘုရားေရွ႕မွာ ႏွလုံးသားႏွင့္ ကိုးကြယ္ျခင္း ရဲ့ေနာက္မွာ ေကာင္းကင္ဘုံမွာ စိုးစံၿပီး အားလုံး ပိုင္သတဲ့ဘုရားက ကိုးကြယ္ျခင္းယဇ္ပလႅင္ မွာ ကိုးကြယ္တဲ့သူ နဲ႔ လာေတြ႕တယ္။ ဒါတကယ့္အံဖြယ္ေသာအရာပဲ။ ကိုးကြယ္မူရဲ့ သက္ေရာက္မူကို တန္ျပန္ ဘုရားဘက္ကေန သက္ေရာက္မူလို႔ ေျပာရမယ္။ ေကာင္းကင္ကေန လက္ပိုက္ၿပီးသေဘာက်ေန႐ုံပဲမဟုတ္ဘူး။ သူႂကြလာ႐ုံႏွင့္ ပဲ ဒီအတိုင္းၿပီးတာမဟုတ္ျပန္ဘူး။ သူကိုယ္တိုင္ ႂကြလာတာနဲ႔ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ကို လုံေလာက္ေနၿပီလို႔ေျပာစရာရွိေပမဲ့ သူဟာ ႂကြလာၿပီး ေကာင္းႀကီး ေပးမယ္လို႔ ကတိေပးတယ္။ စစ္မွန္စြာ ကိုးကြယ္ျခင္းရဲ့ေနာက္မွာ ဘုရားနဲ႔ေတြ႕ဆုံျခင္း ရွိၿပီးအသက္တာထဲမွာ လူတိုင္း မခံစားရတဲ့ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာ ေျမာက္မ်ားစြာကို ျမင္ေတြ႕ရမယ္။
ၾသဂုတ္လ ၁၀ ရက္ေန႔
ကိုးကြယ္ျခင္း (၄)
“ထိုသို႔ႏွစ္ေယာက္အတူသြား၍၊ ဘုရားသခင္မိန္႔ေတာ္မူေသာအရပ္သို႔ ေရာက္ၾကေသာအခါ၊ အာျဗဟံသည္ ယဇ္ပလႅင္ကိုတည္၍ ထင္းကိုခင္းၿပီးလၽွင္၊ သားဣဇာက္ကိုခ်ည္ေႏွာင္၍၊ ယဇ္ပလႅင္၌ ထင္းေပၚမွာတင္ထား၏။” ကမၻာဦး ၂၂း၉
အသက္ရွင္ေသာယဇ္
ကိုးကြယ္ျခင္းဆိုတာ ပုံစံနဲ႔လုပ္ရတာ မဟုတ္ဘူး ပုံမွန္ေန႔စဥ္ အသက္တာထဲမွာ အသက္ရွင္ေသာယဇ္ အျဖစ္ ကိုးကြယ္ရတာ။ လူတခ်ိဳ႕က ကိုးကြယ္ျခင္းႏွင့္ ပက္သက္ရင္ ေခါက္ရိုးက်ိဳးသြားၿပီ။ သီခ်င္းဆိုတာ၊ အစီအစဥ္ လုပ္တာကိုပဲ ကိုးကြယ္တယ္လို႔ အမွတ္ မွားသြားတယ္။ တကယ္ေတာ့ဒါက ကိုးကြယ္ျခင္းရဲ့တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းပဲျဖစ္ၿပီးေတာ့ ကိုးကြယ္ျခင္း အားလုံးမဟုတ္ဘူး။ စစ္မွန္တဲ့ကိုးကြယ္ျခင္းက အရင္ ဓမၼေဟာင္းမွာလို ေသေနတဲ့ယဇ္ေကာင္ႏွင့္ ကိုးကြယ္တာ မျဖစ္ရေတာ့ဘူး။ အသက္ရွင္ေသာယဇ္အေနနဲ႔ ကိုးကြယ္တာျဖစ္ဖို႔ ဘုရားအလိုေတာ္ရွိတယ္။ သင္ ဘုရားကို စစ္မွန္ေသာ၊ အသက္ရွင္ေသာယဇ္ႏွင့္ကိုးကြယ္ေလေလ သင့္အသက္တာမွာ သဘာဝလြန္ အရာေတြက ထင္ရွားေလေလပဲ။
ဣဇါတ္ ဟာ ဖခင္ ကိုးကြယ္ဖို႔ ဖခင္ေခၚေဆာင္ရာသြားတဲ့လမ္းမွာ သူဟာ ေမးခြန္းေမးတယ္။ ထင္းလဲ ပါတယ္၊ မီးလဲပါတယ္၊ ယဇ္ေကာင္ဘယ္မွာလဲ? ဆိုၿပီးေတာ့။ သူကိုယ္တိုင္က ယဇ္ေကာင္မွန္း သူမသိခဲ့ဘူး။ သူဟာ ကိုးကြယ္ဖို႔ အတြက္လိုအပ္တဲ့ ထင္းကိုယ္ သယ္ေနရင္းႏွင့္ ကိုးကြယ္ဖို႔အတြက္ တစ္စုံတစ္ခုလိုတယ္ဆိုတာ စဥ္းစားမိတယ္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ကိုးကြယ္ျခင္းႏွင့္ပက္သက္ၿပီးေတာ့ တကယ့္ကို သိကၽြမ္း တယ္ဆိုတာ ေတြ႕ရတယ္။ ေနာက္မွ သူသိရတာဟာ သူကိုယ္တိုင္က ယဇ္ေကာင္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သိခဲ့ရၿပီးေတာ့သူဟာ မျငင္းဆန္ပဲ ဝန္ခံခဲ့တယ္။ ဒါကတကယ့္ကို ခက္ခဲတဲ့ လုပ္ရပ္ ျဖစ္ေပမဲ့ ဘုရားသခင္ရဲ့ ႏွလုံးသားကို တို႔ထိခဲ့ၿပီးေတာ့ ေကာင္းကင္တမန္ရဲ့ က်ယ္ေလာင္တဲ့အသံႏွင့္အတူ အာၿဗံဟံရဲ့ ထားကို ရပ္တန္႔ေစခဲ့တယ္။ အသက္ရွင္တဲ့ ယဇ္အျဖစ္ပူေဇာ္တဲ့ ဣဇါတ္အတြက္ ေကာင္းကင္တမန္ႏွင့္ ေကာင္းကင္ကအသံကို ၾကားခြင့္ရတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘုရား ျပင္ဆင္ထားတဲ့ အရာကိုလည္း ထင္ရွားစြာျမင္ေတြ႕ရတဲ့ ေနရာျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒီေန႔သင့္ရဲ့ကိုးကြယ္ျခင္းက စစ္မွန္ၿပီးေတာ့ အသက္ရွင္ေသာယဇ္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ေကာင္းကင္ဆိုင္ရာ ဘုရားရဲ့ နက္နဲတဲ့အရာေတြကိုျမင္ေတြ႕ ခြင့္ရမွာျဖစ္ၿပီးေတာ့ ဘုရားျပင္ဆင္တဲ့အေကာင္းဆုံးေသာအရာေတြကိုလဲ ေတြ႕ျမင္ခံစားရမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။
ၾသဂုတ္လ ၉ ရက္ေန႔
ကိုးကြယ္ျခင္း (၃)
“အာေဗလသည္၊ ကာဣနပူေဇာ္ေသာယဇ္ထက္ သာ၍ ျမတ္ေသာယဇ္ကို၊ ယုံၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္အား ပူေဇာ္၏။ ထိုသို႔ေသာယဇ္ကို ပူေဇာ္၍၊ မိမိေျဖာင့္မတ္သည္ဟု သက္ေသခံေတာ္မူျခင္းကို ရေလ၏။ အဘယ္သို႔နည္းဟူမူကား၊ သူလႉေသာအလႉကို ဘုရားသခင္သည္ လက္ခံေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍၊ အာေဗလသည္ ေသလြန္ေသာ္လည္း ယခုပင္ တရားေဟာေသး၏။-” ေဟျဗဲ ၁၁း၄
သာ၍ ျမတ္ေသာယဇ္
ကိုးကြယ္ျခင္းဆိုတာ အျပင္ပိုင္းမွာ ဘာေတြလုပ္တယ္ ဆိုတာထက္ ႏွလုံးသားမွာ ဘာေတြရွိတယ္ဆိုတာ ပိုအေရးႀကီးတယ္။ ကိုးကြယ္ျခင္းက အျပင္ပန္းလုပ္ေဆာင္မူ တစ္ခုပဲ လုံးဝမဟုတ္ဘူး။ ကိုးကြယ္ျခင္းဆိုတာ နက္နဲၿပီးေတာ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ဘဝကို အဆုံးအျဖတ္ေပးတဲ့ အေရးႀကီးဆုံးထဲက အေရးႀကီးဆုံးေသာအရာပဲ။ ကိုးကြယ္ျခင္းကို ေပါ့ေပါ့ဆဆ ထားတဲ့သူတစ္ေယာက္ရဲ့အနာဂတ္ႏွင့္ ေလးေလးနက္နက္နဲ႔ထားတဲ့အနာဂတ္ဟာ ဘယ္လိုမွ ကိုမတူနိုင္ဘူး။
ကာဣန ႏွင့္ အာေဗလ ႏွစ္ဦးစလုံးက ဘုရားကိုလာကိုးကြယ္ၾကတာပါပဲ။ အျပင္ပန္းမွာလည္း သူတို႔လုပ္ေဆာင္မူရဲ့အေကာင္းဆုံးေသာအရာေတြကို ယူေဆာင္လာၾကတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားက ႏွစ္ေယာက္စလုံးရဲ့ယဇ္ကို လက္မခံဘူး။ ကိုးကြယ္ျခင္းဆိုတာ ကိုယ္ကေကာင္းတယ္ ထင္တဲ့အရာေတြပဲ လုပ္ေဆာင္ ႐ုံနဲ႔ မလုံေလာက္ဘူး။ ဘုရားက အားနာမႈနဲ႔ လက္ခံမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိထားဖို႔လိုတယ္။ အျပင္ပန္း ယဇ္ေတြထက္ အတြင္းထဲက ယုံၾကည္ျခင္းေၾကာင့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ကိုးကြယ္ျခင္းက အကြာႀကီးကြာခဲ့တယ္။ ဘုရားက ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ သူထံခ်ဥ္းကပ္တဲ့ အာေဗလကို လက္ခံၿပီးေတာ့ ယုံၾကည္ျခင္းမပါပဲ ကိုယ္လုပ္ျခင္ရာ လုပ္တဲ့ ကာဣန ယဇ္ကို လက္မခံခဲ့ဘူး။ ဒီေန႔ သင့္ရဲ့ကိုးကြယ္ျခင္းကေရာ ယုံၾကည္ျခင္းပါတဲ့ အာေဗလရဲ့ သာ၍ျမတ္ေသာ ကိုးကြယ္ျခင္းလား သာမန္ကိုးကြယ္ျခင္းလား ဆိုတာ စမ္းစစ္ဖို႔ လိုတယ္။
ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္ေန႔
ကိုးကြယ္ျခင္း (၂)
“ထာဝရဘုရားသည္ အာၿဗံအားထင္ရွား၍၊ ဤျပည္ကို သင္၏အမ်ိဳးအႏြယ္အားငါေပးမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထိုသို႔ထင္ရွားေတာ္မူေသာထာဝရဘုရားဖို႔၊ ထိုအရပ္၌၊ ယဇ္ပလႅင္ကိုတည္ေလ၏။” ကမၻာဦး ၁၂း၇
ကိုးကြယ္ျခင္းႏွင့္အစျပဳျခင္း
ဘုရားကို ကိုးကြယ္ဝတ္ျပဳျခင္းက အားတဲ့အခ်ိန္ ဒါမွမဟုတ္ အဆင္ေျပတဲ့အခ်ိန္မွာ လုပ္ရတဲ့အရာတစ္ခုလုံးဝ မဟုတ္ဘူး။လူတခ်ိဳ႕က ဘုရား ကိုအခ်ိန္ေပးတယ္ဆိုတာ အခ်ိန္ရွိမွ လုပ္ရတယ္လို႔ အထင္မွားေနၾကတယ္။တကယ္ေတာ့ လုံးဝ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း လူေတြဟာ အသက္တာမွာလိုအပ္တဲ့ ထိုးေဖါက္မူေတြကို ေမၽွာ္လင့္ သေလာက္မရၾကတာပါ။ ႀကီးမားတဲ့အရာေတြကို လုပ္ေဆာင္တဲ့ သူေတြအသက္တာကို ေလ့လာၾကည့္ရင္ သူတို႔ဟာ ကိုးကြယ္ျခင္းကို အေလးထားတယ္ အျမဲတမ္း ဦးစားေပးလုပ္ေလ့ရွိတယ္ဆိုတာ ေတြ႕ရတယ္။
ယုံၾကည္ျခင္းဖခင္ အာၿဗံဟံရဲ့အသက္တာကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း သူ႔အသက္တာမွာ ကိုးကြယ္ျခင္းကို အေလးနက္ထားတယ္ဆိုတာ ေတြ႕ရတယ္။ သူသြားတဲ့ ေနရာတိုင္းမွာ လုပ္ေလ့ရွိတာ သုံးခုရွိတယ္။ယဇ္ပလႅင္တည္ေဆာက္ျခင္း၊ တဲေဆာက္ျခင္းႏွင့္ ေရတြင္းတူးျခင္း။ ဒီသုံးခုဟာသူ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္လုပ္ေလ့ရွိတဲ့အရာပါ။ ယဇ္ပလႅင္ ေဆာက္တယ္ဆိုတာက ဘုရားကို ကိုးကြယ္ျခင္းျဖစ္ၿပီးေတာ့ တဲေဆာက္တယ္ဆိုတာ မိသားစုနဲ႔ ဆိုင္တဲ့အရာပါ။ ေရတြင္းတူးျခင္းကေတာ့ သူပဲမဟုတ္ဘူး အမ်ားေသာသူေတြ အတြက္ပါ။ ဒီအရာေတြထဲမွာသူဟာ ဘယ္ေရာက္ေရာက္ ကိုးကြယ္ျခင္းကို ဦးစားေပးေလ့ရွိတယ္။ အျခားအရာေတြကိုအရင္ မလုပ္ေဆာင္ပဲ ကိုးကြယ္ျခင္းကိုအျမဲတမ္းဦးစားေပး လုပ္ေလ့ရွိတယ္ဆိုတာ ေတြ႕ရတယ္။ဒါေၾကာင့္လည္း ဘုရားက အျခားသူေတြထက္ အာၿဗံဟံကို ဦးစားေပးေကာင္းႀကီးေပးတာေပါ့။ သင့္အသက္တာမွာလည္း ဘုရားကို ကိုးကြယ္ျခင္းကို ဦးစားေပးတဲ့ အေလ့အက်င့္ လုပ္ပါ။ ဘုရားကလည္း သင့္ကိုအျမဲတမ္း ဦးစားေပး အသုံးျပဳပါလိမ့္မယ္။
ၾသဂုတ္လ ၇ ရက္ေန႔
ကိုးကြယ္ျခင္း
“ေနာဧသည္လည္း၊ ထာဝရဘုရားအဖို႔ ယဇ္ပလႅင္ကိုတည္ၿပီးမွ စင္ၾကယ္ေသာသား၊ စင္ၾကယ္ေသာငွက္အမ်ိဳးမ်ိဳးထဲကယူ၍၊ ယဇ္ပလႅင္ေပၚမွာ မီးရွို႔ေသာယဇ္ကို ပူေဇာ္ေလ၏။ ထာဝရဘုရားသည္လည္း၊ ေမႊးႀကိဳင္ေသာ အနံ့ကိုခံယူ၍၊ ငါသည္ ေနာက္တစ္ဖန္လူတို႔အတြက္ ေျမႀကီးကိုမက်ိန္။ အေၾကာင္းမူကား၊ လူတို႔သည္ ငယ္ေသာအရြယ္မွစ၍၊ စိတ္ႏွလုံးအႀကံအစည္ဆိုးၾက၏။ ငါသည္ ယခုတစ္ခါ ျပဳၿပီးသကဲ့သို႔၊ အသက္ရွင္ေသာအရာရွိသမၽွတို႔ကို ေနာက္တစ္ဖန္ဒဏ္မခတ္။ ေျမႀကီးမကုန္မီတိုင္ေအာင္ မ်ိဳးေစ့ၾကဲရေသာကာလ၊ အသီးအႏွံကိုသိမ္းရေသာကာလ၊ ခ်မ္းေသာကာလ၊ ပူေသာကာလ၊ ေႏြကာလ၊ ေဆာင္းကာလမျပတ္ရဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။”ကမၻာဦး ၈း၂၀-၂၂
ကိုးကြယ္ျခင္းရဲ့ေနာက္မွာ
ဝိညာဥ္ေရးရာမွာ နက္နဲတဲ့ အရာေတြမ်ားစြာရွိတဲ့အထဲမွာ ကိုးကြယ္ျခင္းကေတာ့ထိပ္ဆုံးမွာရွိတယ္။ ကိုးကြယ္ျခင္းရဲ့နက္နဲရာကို လက္ေတြ႕ကိုးကြယ္ျခင္းထဲမွာ စီးေမ်ာေနတဲ့သူေတြပဲ ခံစားနားလည္နိုင္တယ္။ ကိုးကြယ္ျခင္းအေၾကာင္းဘယ္ေလာက္ပဲသိသိ၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကားဖူးၾကားဖူး၊ လက္ေတြ႕ လုပ္တဲ့သူေလာက္ေတာ့ ခံစားနားလည္နိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ စစ္မွန္စြာ ကိုးကြယ္တဲ့သူ ေနာက္မွာ ကိုးကြယ္ျခင္းရဲ့ နက္နဲရာေတြက အျမဲလိုက္ခံစားေနရတယ္။ မွန္ကန္တဲ့ကိုးကြယ္ျခင္းေနာက္မွာ အျခားအရာေတြ အားလုံးပါ မွန္လာတယ္ဆိုတာ ေတြ႕ျမင္ရလိမ့္မယ္။
ေနာဧဟာ ကမၻာေပၚမွာ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆုံး ေရလႊမ္းမိုးျခင္းကိုၾကဳံခဲ့ရတယ္။ တစ္ေလာကလုံး ေသေဘးႏွင့္ၾကဳံရၿပီး သူႏွင့္ မိသားစု (၈) ေယာက္သာ က်န္ခဲ့တယ္။ ႀကီးမားတဲ့ ပ်က္ဆီးဆုံး႐ူံးမူႀကီးကို လေပါင္းမ်ားစြာျမင္ေတြ႕ရၿပီးေနာက္မွာ သူဟာ ဘုရားကို ကိုးကြယ္ျခင္းယဇ္ပလႅင္ တည္ခဲ့တယ္။ ဒီကိုးကြယ္ျခင္းရဲ့ ေနာက္မွာ ဘုရားက ေနာဧကို ကတိေပးခဲ့တယ္။ ေနာက္တဖန္ ေျမႀကီးကို မက်ိန္ဖို႔။ ကိုးကြယ္ျခင္း ထဲမွာ ဘုရားက လူေတြကို အမ်က္ေတာ္ရဲ့ရလဒ္ကေန ဖယ္ရွားေပးခဲ့တယ္။ ဒီလိုဆိုးရြားတဲ့အရာေတြ အသက္တာမွာ ေနာက္တဖန္ မၾကဳံရဖို႔ဘုရားက ကတိေပးတယ္။ သူေမ့သြားရင္လည္း သတိေပးမယ္ သက္ေသအေနနဲ႔ သက္တံကိုလည္း ေကာင္းကင္မွာ ထားေပးထားတယ္။ ကိုးကြယ္းျခင္းရဲ့ သက္ေရာက္မူဟာ အင္တမန္ကိုႀကီးမားတယ္။ ေနာက္ေျမႀကီးေပၚမွာ အခ်ိန္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေျပာင္းလဲေစၿပီးေတာ့ လူေတြအတြက္ အက်ိဳးျဖစ္ေစမယ့္ အသီးအပြင့္ေတြကိုလည္း ျမင္ေတြ႕ေစဖို႔ဘုရားက ေသခ်ာ ကာလအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ျပင္ဆင္ ေပးတယ္။ ကိုးကြယ္းျခင္းေနာက္မွာ သင့္အသက္တာရဲ့ကာလေတြဟာ အရင္က အရာေတြနဲ႔မတူေတာ့ပဲ ထူးျခားလာေတာ့မယ္။ အရင္ကနဲ႔လုံးဝကို တူမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ စစ္မွန္စြာကိုးကြယ္ျခင္းရဲ့ေနာက္မွာ သိသာတဲ့ အေျပာင္းအလဲေတြက လိုက္ပါစျမဲပဲဆိုတာ မေမ့နဲ႔။
ၾသဂုတ္လ ၄ ရက္ေန႔
ႏုတ္ကပတ္ေတာ္သည္ အရင္းအျမစ္ (၇)
“သင္တို႔သည္ ငါ၌တည္၍ ငါ့စကားသည္ သင္တို႔၌တည္လၽွင္၊ သင္တို႔သည္ေတာင္းခ်င္သမၽွကို ေတာင္း၍ရၾကလိမ့္မည္။” ရွင္ေယာဟန္ ၁၅း၇
အေျဖရေစေသာ ဆုေတာင္းျခင္း မ်ားရဲ့အရင္းအျမစ္
လူတခ်ိဳ႕က ေျပာတတ္တယ္ ဘာမွ မလုပ္ပဲ၊ ဆုပဲ ထိုင္ေတာင္းေနရင္ေကာအဆင္ေျပလာ မွာလားတဲ့။ ဒီစကားက တကယ္ဆို ဆုေတာင္းျခင္းကို အထင္ေသးတဲ့ သူေတြေျပာေလ့ရွိတဲ့စကား တစ္ခုပါ။ ဆုမေတာင္းပဲ ကိုယ္လုပ္ေဆာင္မူ တစ္ခုတည္းနဲ႔ အရာရာ ေအာင္ျမင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ လူေတြကို ဘယ္သူမွဆီးတား လို႔ကိုမရေတာ့ပဲ ဘုရားေတာင္လိုမွ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဆုေတာင္းျခင္းဆိုတာလည္း လြယ္ကူတဲ့အရာတစ္ခုေတာ့လုံးဝ မဟုတ္ဘူး။ ဆုခ်ည္းပဲေတာင္းလို႔ ေနရင္း ထိုင္ရင္း အေျဖေတြရတာေတာ့ လုံးဝမဟုတ္ဘူး။ အေၿဖ ရတဲ့ ဆုေတာင္းျခင္းျဖစ္ဖို႔က ဆုေတာင္းတဲ့ သူရဲ့အသက္တာက အလြန္အေရးႀကီးတယ္။ ေနျခင္သလိုေန လုပ္ျခင္တာလုပ္ၿပီးေတာ့ ဆုေတာင္းတဲ့အေျဖက ျပည့္စုံလာတာမဟုတ္ဘူး။
သခင္ေယ႐ူက ေျပာတယ္ သင္တို႔သည္ ငါ၌တည္၍ ငါ့စကားသည္ သင္တို႔၌တည္လၽွင္ သင္တို႔ ဆုေတာင္းသမၽွကို ရမယ္။ ဒီစကားက အရမ္းကို တန္ခိုးပါတယ္။ အေျဖရေသာ ဆုေတာင္းခ်က္ရဲ့အေရွ႕မွာ အသက္တာအရမ္းအေရးႀကီးတယ္။ ခရစ္ေတာ္ထဲမွာတည္ဖို႔ႏွင့္ ခရစ္ေတာ္ရဲ့စကားထဲမွာ ကိုယ့္အသက္တာတည္ဖို႔က အရင္ဆုံး လာတယ္။ ဘုရားစကားထဲမွာ သင့္အသက္တာ မတည္ပဲ နဲ႔ေတာ့ ဆုေတာင္းခ်က္ေတြက အေျဖရလာမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားက လူဆိုးေတြရဲ့စကားကိုနားမေထာင္ဘူး။ဆိုလိုတာက လုပ္ျခင္တာ လုပ္ၿပီးေတာ့ ဆုေတာင္းတာ အေျဖေရာက္လာမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့သေဘာပဲ။ ဆုမေတာင္းခင္ အသက္တာကို အရင္ဆုံး ေသခ်ာ ႏုတ္ကပတ္ေတာ္ထဲမွာ တည္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။ မဟုတ္ရင္ ဆုေတာင္းခ်က္ေတြ အေၿဖ ျမင္ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားစကားကို သင့္ဘဝမွာ ေနရာေပးထားရင္ ဘုရားကလည္း သင့္စကားကို အေျဖေပးပါလိမ့္မယ္။
ၾသဂုတ္လ ၃ ရက္ေန႔
ႏုတ္ကပတ္ေတာ္ သည္ အရင္းအျမစ္ (၆)
“ေယရႈကလည္း၊ လူသည္ မုန္႔အားျဖင့္သာ အသက္ကိုေမြးရမည္ မဟုတ္။ ဘုရားသခင္ မိန္႔ေတာ္မူသမၽွအားျဖင့္ အသက္ကိုေမြးရမည္ က်မ္းစာလာသည္ဟု ျပန္ေျပာေတာ္မူ၏။-” ရွင္မႆဲ ၄း၄
ေသြးေဆာင္မူကိုေအာင္ျမင္ျခင္း အရင္းအျမစ္
စုံစမ္းျခင္း ေတြကိုေအာင္ျမင္ဖို႔ဆိုတာ လြယ္တဲ့ကိစၥတစ္ခုေတာ့မဟုတ္ဘူး။ လူေတြက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေသြးေဆာင္မူေတြထဲမွာ က်ဆုံးခဲ့တယ္။ အျပစ္ေသြးေဆာင္မူေတြက တေန႔ထက္ တစ္ေန႔ ပိုၿပီးေတာ့ တိုးလာတာပဲ ရွိတယ္ ေလ်ာ့သြားတာမရွိဘူး။ ဒီလို အေျခအေနမ်ိဳးထဲမွာ ေသြးေဆာင္မူမွေအာင္ျမင္ဖို႔ ဆိုတာ ျဖစ္နိုင္ပါ့မလား? ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ လူ႔အေနနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ အျပစ္ေသြးေဆာင္မူ ကေန ေအာင္ျမင္ဖို႔ ဆိုတာမျဖစ္နိုင္ပါဘူး။ သခင္ေယ႐ူကေတာ့ အေျဖေပးထားတယ္။ စုံစမ္း ေသြးေဆာင္မူေတြကေန ေအာင္ျမင္ဖို႔ ဆိုတာ ႏုတ္ကပတ္ေတာ္ အားျဖင့္ သာလၽွင္ျဖစ္နိုင္တယ္။
သခင္ေယ႐ူက လူ႔ဇာတိ ခံတဲ့အခ်ိန္မွာ သူကိုယ္တိုင္လဲ ေသြးေဆာင္မူ ေတြကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတယ္။ ဒီလိုရင္ဆိုင္တဲ့ အခါမွာ သူဟာ ဘုရားျဖစ္ျခင္းကို အားကိုးၿပီးေတာ့ ရင္ဆိုင္လို႔ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔သား သမီးတိုင္းအတြက္ ပုံသက္ေသျဖစ္ဖို႔ သူဟာ လူတိုင္း ရဲ့စံၿပ အျဖစ္ ရင္ဆိုင္ခဲ့တယ္။ ဒီလိုရင္ဆိုင္တဲ့အခါမွာ ႏုတ္ကပတ္ေတာ္ အားျဖင့္ဘယ္လို ရင္ဆိုင္ရလဲဆိုတာကို သင္ေပးျခင္လို႔ျဖစ္တယ္။ ေသြးေဆာင္မူ ေတြ ကိုေအာင္ျမင္ဖို႔ ႏုတ္ကပတ္ေတာ္ဟာ အရင္းအျမစ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သခင္ေယ႐ူက သိေစျခင္တယ္။ သင့္ခြန္အား အစြမ္းအစေတြနဲ႔ ေသြးေဆာင္မူကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ ဘယ္ေတာ့မွ မႀကိဳးစားပါနဲ႔။ ဘယ္ေတာ့မွ ေအာင္ျမင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏုတ္ကပတ္ေတာ္ သာလၽွင္ ေန႔စဥ္ရင္ဆိုင္ရတဲ့ ေသြးေဆာင္မူေတြကေနေအာင္ျမင္ေစတဲ့ အရင္းအျမစ္ပါ။ ႏုတ္ကပတ္ေတာ္ႏွင့္ ရွင္သန္ျခင္းက ေသြးေဆာင္မူေတြကို ေၾကာက္စရာ မလိုပဲ ရင္ဆိုင္နိုင္တဲ့သူ တစ္ေယာက္ သင့္ကိုျဖစ္ေစလိမ့္မယ္။
ၾသဂုတ္လ ၂ ရက္ေန႔
ႏုတ္ကပတ္ေတာ္သည္ အရင္းအျမစ္ (၅)
“ထာဝရဘုရား၏နည္းဥပေဒသတို႔သည္ ေျဖာင့္မတ္သည္ျဖစ္၍ စိတ္ႏွလုံးကို ရႊင္လန္းေစတတ္၏။ ထာဝရဘုရား၏ ပညတ္ေတာ္သည္ စင္ၾကယ္သည္ျဖစ္၍၊ မ်က္စိကိုရွင္းလင္းေစတတ္၏။ ”ဆာလံ ၁၉း၈
ရႊင္လန္းျခင္းႏွင့္ရွင္းလင္းျခင္းရဲ့အရင္းအျမစ္
ဒီေန႔ခတ္ကာလမွာ စစ္မွန္တဲ့ ဝမ္းေျမာက္ရႊင္လန္းျခင္းႏွင့္ အဆုံးထိရွင္းလင္းစြာ ျမင္ေတြ႕နိုင္ျခင္း အခြင့္ကို ေတြ႕နိုင္ဖို႔ မလြယ္ကူေတာ့ပါ။ ၾကားရသမၽွ သတင္းေတြ အျဖစ္ပ်က္ေတြက စိတ္ႏွလုံးကို ၿငိဳးငယ္ အားနည္းေစၿပီး ဘယ္လိုဆက္ရွင္သန္ရမလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းအတြက္ အေျဖကို ရွာဖို႔ခက္ေစတယ္။ ဒီေန႔ လူေပါင္းမ်ားစြာက လမ္းေပ်ာက္ေနတယ္ဆိုတဲ့စကားကို ဘန္းစကား လိုေတာင္ တြင္တြင္ သုံးေနၾကတယ္မဟုတ္လား? တကယ္လည္း လူေတြဟာ ရႊင္လန္းျခင္းပဲ မဟုတ္ဘူး၊ လမ္းလည္း ေပ်ာက္ေနၾကပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လူငယ္ေတြဆိုပိုဆိုးတယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံမွ မဟုတ္ဘူး။ နိုင္ငံတကာမွာလည္း လူေပါင္းမ်ားစြာဟာ ေခတ္မွီတိုးတတ္တဲ့ ေခတ္ႀကီးထဲမွာ လမ္းေပ်ာက္ေနၾကပါတယ္။
ဆာလံဆရာကေတာ့ သူ႔ရဲ့ႏွလုံးသားကို ရႊင္လန္းေစတာ ေလာကမွာ ရွိတဲ့အရာေတြ တစ္ခုမွ မဟုတ္ပဲ ဘုရားရဲ့ႏုတ္ကပတ္ေတာ္ကပဲ လုပ္ေပးတယ္ဆိုတာရယ္ သူရဲ့အနာဂတ္လမ္းကိုရွင္းလင္းစြာျမင္ေစျခင္းကလည္း တျခားအရာေတြက မလုပ္ေပးနိုင္ပဲ ႏုတ္ကပတ္ေတာ္ေၾကာင့္သာရတယ္ဆိုတာကို ရွင္းလင္းစြာ သက္ေသခံတယ္။ ႏုတ္ကပတ္ေတာ္က မေန႔၊ ယေန႔၊ ေနာင္ကာလ မေျပာင္းလဲသြားပါဘူး။ ဒီေန႔ သင့္ႏွလုံးသားမွာ ေပ်ာက္ဆုံးေနတဲ့ ရႊင္းလန္းျခင္းႏွင့္ ရွင္းလင္းျခင္းကို ျပန္ေတြ႕ျခင္တယ္ဆိုရင္ ႏုတ္ကပတ္ေတာ္ဆီျပန္လာဖို႔လိုတယ္။ ေန႔စဥ္ႏုတ္ကပတ္ေတာ္ႏွင့္ အခ်ိန္ယူဖို႔လိုတယ္။ ႏုတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ့လမ္းျပျခင္းႏွင့္ သြန္သင္တဲ့အတိုင္း အသက္ရွင္ဖို႔လိုတယ္။ ဒါမွပဲသင့္အသက္တာမွာ ေပ်ာက္ဆုံးေနေသာ စစ္မွန္တဲ့ ရႊင္လန္းျခင္းႏွင့္ ရွင္းလင္းမႈကို ျပန္ျမင္ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။ ေန႔စဥ္ ရႊင္လန္းတတ္ႂကြစြာ အသက္ရွင္နိုင္တာ၊ အနာဂတ္ကိုရွင္းလင္းစြာျမင္ေစနိုင္တာေတြက ႏုတ္ကပတ္ေတာ္ ေၾကာင့္သာျဖစ္တယ္။
ၾသဂုတ္လ ၁ ရက္ေန႔
ႏုတ္ကပတ္ေတာ္သည္ အရင္းအျမစ္ (၄)
ကယ္တင္ျခင္းအလိုငွာ ႏႈတ္ကပတ္တရား၏ နို႔စစ္အားျဖင့္ ႀကီးပြားမည္အေၾကာင္း၊ ဖြားစေသာသူငယ္ကဲ့သို႔၊ ထိုတရားနို႔ကို အလြန္ လိုခ်င္ေသာ စိတ္ရွိၾကေလာ့။-” ၁ ရွင္ေပတ႐ု ၂း၃
ႀကီးထြားျခင္းရဲ့အရင္းအျမစ္
ႏုတ္ကပတ္ေတာ္ ဘုရားစကားက အသက္တာရဲ့ အရင္းအျမစ္ႀကီးတစ္ခုျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သင္ ရွင္းလင္းစြာ ျမင္ေစခ်င္တယ္။ ဒီအရာကိုသေဘာ မေပါက္လို႔မ်ားစြာေသာ သူေတြက ဘုရားရဲ့ အႀကံအစည္ ထဲကေနေသြဖယ္သြားၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘုရားက သင့္ကို ေလာက ထဲမွာ ရွင္သန္တဲ့အခါမွာ အဘက္ဘက္မွာ အျခားေသာ သူေတြထက္ ႀကီးထြားေစျခင္တယ္။ ဘုရား စကားထက္ အျခားအရာကို ဦးစားေပး ရွင္သန္ျခင္းေၾကာင့္ လူေတြဟာ ႀကီးထြားသင့္သေလာက္ မႀကီးထြားနိုင္ဘူး။ စစ္မွန္တဲ့ ႀကီးထြားရွင္သန္ တိုးတတ္ျခင္းကို ႏုတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္ သာလၽွင္ ရရွိနိုင္တယ္။ ႀကီးထြားတိုးတတ္ျခင္ တဲ့သူတိုင္း ႏုတ္ကကပတ္ေတာ္ႏွင့္ ကင္းကြာလို႔ ေတာ့လုံးဝမရေပ။
ႀကီးထြားျခင္းရဲ့ အရင္းအျမစ္ ႏုတ္ကပတ္ေတာ္ ဘုရားစကားက အသက္တာရဲ့ အရင္းအျမစ္ႀကီး တစ္ခုျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သင္ ရွင္းလင္းစြာ ျမင္ေစျခင္တယ္။ ဒီအရာကိုသေဘာ မေပါက္လို႔ မ်ားစြာေသာ သူေတြက ဘုရားရဲ့ အႀကံအစည္ ထဲကေနေသြဖယ္သြားၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ဘုရားက သင့္ကို ေလာကထဲမွာ ရွင္သန္တဲ့အခါမွာ အဘက္ဘက္မွာ အျခားေသာသူေတြထက္ ႀကီးထြား ေစခ်င္တယ္။ ဘုရားစကားထက္ အျခားအရာကို ဦးစားေပးရွင္သန္ျခင္းေၾကာင့္ လူေတြဟာ ႀကီးထြားသင့္သေလာက္ မႀကီးထြားနိုင္ဘူး။ စစ္မွန္တဲ့ ႀကီးထြားရွင္သန္ တိုးတတ္ျခင္းကို ႏုတ္ကပတ္ေတာ္ အားျဖင့္ သာလၽွင္ ရရွိနိုင္တယ္။ ႀကီးထြားတိုးတတ္ျခင္ တဲ့သူတိုင္း ႏုတ္ကကပတ္ေတာ္ႏွင့္ ကင္းကြာလို႔ေတာ့ လုံးဝမရေပ။